Boe het m Chm toegaat
Het mirakel ontmaskerd.
De botsing te Pons.
op een Belgisch fort
Oude Duitsche steden.
VOOR DE KINDEREN.
WAT PIM EN PUK OVERKWAM.
ika.
4M
retil
E«.
iow»
itklt
3 b».
acbi.
«rf»
GELD IS TE ZWAAR.
Men koont o» &wa t vodje papier,"
Schitterende organisatie der bed@laa.r9,
SR,
Wat hier volgt 1» ontleend aait een aardig boekje over
ilnec.'ictiö zaken on toestanden, geschreven door een
üOi'ilcRnnflchö dame, mi sa Elelo Mo Corntck. Hier on
ir lieb lk hof. relaas aangevuld mot wat, ik bij rafjn
,ent bezoek aan Sjanghai al zoo opmerkte, ölütia da
•Ijver ervan aan do N.R.Ct.
Sjanghai wordt heel ge-makkelijk credict vorlocnd.
treed!, xnon b.v. een restaurant binnen zonder cent
'jak ;ge*m nood. men scheurt een stuk van het mo
oi on schrijft aan de achterzijde naam en adres. Daar-
Lbestolt. men ssijn maaltijd, eet overvloedig en gaat
i. Po boy heeft niets anders te doen dan die „chit"
liet kantoor af te geven. Met auto's gaat het even-
En nu moet men niet denken, dat alleen aan be-
par3onen die faciliteit verleend wordt, volstrekt
komt men voor hot eerst van zijn leven in Sjang-
jioon teekent evengoed zijn vodje en la gered. Slechts
onlcele fceev moet het voorkomen, dat een debiteur
verlaat met achterlating' van een lias van „chlts"
over het algemeen zeggen autogarage- en reet&u-
l&ouders ,dat zij zeklen verlies lijden. Intuaschen heb
Itoch in Sjanghai een enkel restaurant gezien, waar
rmeld etond „no ohita."
l kinkels en magazijnen gaat het op deselfde wijze
en eigenlijk gezegd is het zeer begrijpelijk met dat
praktisch geld dn China. Een dollar heeft ongeveer drie
iderd coppers, zware stukken kopergeld, zoodat men
u's gewicht aan klein geld zou moeten meedragen. En
Br zijr. de zakken in de kleeren niet op gemaakt. Men
opt dus eenvoudig in de winkels, wat men noodig
ift en g8eft een cheque af of teekent een vcdje papier;
de meesto gevallen wordt dat aangenomen. Maar het
kende paard komt achteraan, want al dia vodjes pa-
worticn op den eersten der xaaand aangeboden «n
lohrikt men gewoonlijk van het totaal-bedrag.
Dj rlksjaw-koftlit' is met dit systeem het slechtst af.
SlIïWivir neemt hij geen „chlta" aan, maar hij kan
es 'n t<?voren het bedrag van don rit overeenkomen.
en stapt in »an riksjow, laat zich rijden waarheen men
BB aangekomen betaalt men wat men wil, Protos-
ran toolpt don armen koolie wolnig; hij heeft altijd
«Hjk. Zijn debiteur laat hem eenvoudig Btaan en
itxijn.: weegs. Hat is eigenlijk wel treurig, want or
otit zonder twijfel misbruik van gemaakt.
Dö valt over het bedelen in China heel wat te zeg-
kïlt ia gewoonlijk, oen wijdvertakte organisatie. Hot
BrDiMe bedelaarsglldo heeft zijn hoofdkwartier in
bet ^jiai, 5a den tempel van de „Hemelsche doohter"
nd to; u <jen Noord Hovanweg. Hier zetelt de tshof-bedelaar
ge- )t |jju etaf en brengt rapport uit over winkels die zul-
BID
t een
van}
is ge-
haa
dei
Nabij
CD
it het
arbei-
niet
iging.
worden geopend, bespreekt condities omtrent het
schaffen van dragers bij begrafenissen on overweegt
itrcgelen tegen concurrent-bedelaars, die niet aan het
«zijn on toch zijn terrein willen bestrijken. Men kan
zeggen, dat de Chlneeaohe bodelaar niet met zijn
Is meegegaan. Weliswaar zit hij nog aan don weg
Melen cf helpt een rlcksjaw «en hol op, maar dit
kje wordt toch meer en meer bijzaak. Men wil klaar-
telijk hooger op! Waar een bruiloft, eene begrafenis
ra andere plechtigehld staat te gebeuren ,daar komt
vertegenwoordiger van het gilde eene visite afste
ken a
I verl
ken en laat duidelijk merken dat aan de kat een graadje
toekomt. Gaat de familie daarop in, dan wordt een
rood papiertje met den naam der Chlneesche Republiek
aangeplakt .vermeldend, dat de verschuldigde betaling
gedaan werd. Heeft de familie er geen co ren naar, ge
loof dan vrij, dat het feest overvallen wordt door troe
pen van bedelaar», die overal binnenvallen, voedsel ka
pen, meubelen omverwerpen en liedjes zingen, waarvan
oen zeeman blozen zou.
Dc handelaars, die een nieuw magazijn wenschcn te
openon, moeten evengoed de bedelaarsbelasting betalen,
anders worden hun klanten gemolesteerd en belemmerd
in het binnentreden dor zaken. De meeste winkeliers in
de city koopon deze belasting af on betalen elke maand
een vaste taxa aan het gilde.
Bij een begrafenis arrangeert de chef-bidder de zaak
met de bedelaars door een aantal dragers van hen in
dienst te nemen en mocht hij het in zijn hoofd krijgen
niet-bedelaars-dragers te gebruiken, dan kan hij er ze
ker van zijn, dat de ge-heele stoet in de war loopt
Nooit zullen de bedelaars iets stelen, dat aan hun zorg
is toevertrouwd, maar gebruikt men menschen bulten
hun broederschap, dan loopen er genoeg bedelaars langs
den weg, merkwaardig behendig in zakkenrollerij.
Expediteurs en houders van pakhuizen moeten er even
eens aan gelooven. Een werf of stoomvaartmij., die ge
regeld opdokt, is vrijwel tegen diefstal verzekerd, maar
die de hand op den zak houdt vindt zijne belooning
terug in legio kapotte zakken, gebroken kisten en be
dorven goederen.
Twee jaren geleden voerden de bedelaars de moderni
teit ten top en gingen in staking ter bevordering van
den anti-Japan boyot Acht-en-veertlg uren duurde die
staking, maar wat waren de bedelaarsbelaatlng-betalera
blij, dat zij afgeloopen was!
Overigens was het niet de eerste maal, dat het Gilde
zich in openbare gebeurtenissen mengde. Verscheidene
bedelaars-organisaties ,over heel China verspreid, contrl-
bueeren aan ondersteuningscomité's. Te Tientsin deed
het Bedelaarsgilde een mooie klok cadeau aan een ai-
tredend openbaar ambtenaar, die zijn gunst had weten
te winnen.
Het meest verfoeilijk» in het bedelaarabedrijf la het
deerlijk verminken van pasgeboren kinderen oen ede
bedelobjeot te dienen.
Do fietec-n in Tejengtsjou beginnen uit den grond te
verrijzen. Dat komt, omdat do spoorweg den achterstand
in loanen thans snel Inhaalt. Do monsohen hebben oen
gedwongen spaarpot gemaakt onwillen dien nu zoo
spoedig mogellijk ledigen. Zoo zijn nu eenmaal de Chl-
noezen! Van hun hooggeroomde spaarzaamheid heb ik
zelden iets bemerkt en hoe zou dat ook? De ongosohre-
ven wet van Oonfuolua geldt nog steeds: do Jongeren
moeten voor de ouderen zorgen,
DE MAN, DIE BLOED WEENT.
Onderzoek van oen Parijschen dokter.
Hfet „Journal" maakt melding van do aankomst te
Parijs van don Duitschen fakir Paul Diebol, die in
/:ijn land een. jaar geleden veel opzion baarde, daar
hij, evenals Thorese Noumann ui't Konnersreut'h, tra
nen van bloed weende en op zijn 'lichaam stigmata
toonde. In het hotel waar hij is aangekomen, heeft
hij den portier stalen pijltjes op zich doen richten,
die In zijn vlees ch drongen zonder dat sJJ hem blijk
baar pijn deden.
Na het diner zou hij slch gekruisigd hebben enz.
Volgens zijn verhaal was hij tijdens den. oorlog in
Russische krijgsgevangenschap geraakt en neuraa-
thenicu» geworden. HIJ dacht aan zelfmoord, opende
zich de aderen en viel in zwijm. Toen hij bijkwam,
bleek hem dat zijn wonden zich vanzell gesloten
hadden. Wonden, die hij zich met naaiden en messen
toebracht, bloedden niet alleen niet, maar deden hem
geen pijin. Zoo kwam hij er toe fakir te worden.
Intusschon hecht oen deskundige, dr. Osty, direc
teur van het metapsychisch instituut te Parijs, geen
goloof aan zijn beweringen. Hij deelde afin hot „Jour
nal" mee, dat bij Diebol bezocht bad en allerlei proe
ven met hem had gonomen. Zoo had hij tot Diobel
gezegd dat hij bloed moest weenen, maar had hem
daarbij eerst de oogleden omgeslagen. Zoo belette hij
hem de prikken in het vlies, dat de oogloden met
den oogbol verbindt, toe te brengen, die bij sommigen
bloedingen veroorzaken. Diebol weende in elk geval
niet.
Daarop verzocht dr. Osty Diehei bloed naar de op
pervlakte van zijn lichaam te doen komen, dat aldus
stigmata vormt.
Diebei zette alle spieren sterk op. Van tijd tot tijd
keek hij naar bepaalde deelen van zijn lichaam, blijk
baar met den wensch dat dr. Osty naar dezelfde
plaatsen zou kijken. Maar deze keek ergens heen. Het
bloed begon op twee niet-zichtbare plaateen van zijn
lichaam op te komen: op de linkerdij, verborgen door
het er over geslagen rechterbeen, en op de rechter
dij'!, waarop liij als toevallig de hand had gelegd. Hst
bloed, dat opkwam, was er door den fakir opge
bracht! 'Dr. Osty veegde het bloed af en verzocht
Dtiebel -de proef t9 herhalen, waartegen deze met een
uitvlucht bezwaar maakte.
Diebei kan ook de eene pols sneller doen kloppen
dan de andere. De oplossing van dit raadsel was,
dat Ddebel zijn eenen arm op natuurlijke wijze aan
iemand, die naast hem stond toestak, terwijl hij zijn
anderen arm liet beven, zoodat het trillen der pee-
zen zich vermengde met het kloppen van d» pols
wat d»n indruk gaf dat deze sneller klopte.
HET NOOD WEEK AAN DE ATLANTISCHE
KUST.
Een sardine a-v teacher vergaan.
Een viaacheravaartuig, dat van do sardine-vangst te
rugkoerdo, ia bij den jongsten storm, die aan do At
lantisch© kust hooft gewoed, tor hoogte van Aroachon
vergaan. Een ander vissohersvaartuig heeft van de elf
opvarenden er negen kunnen redden.
DE GEARRESTEERDEN VOOR HET
GERECHT.
Hot proces tegen de betoogers tijdens de plechtig
heid to Pons ter gelegenheid van de onthulling van
het monument voor Combes, heeft Donderdag plaats
gehad De toegangen tot de stad en het Paleis van
Justitie werden door troepen en republikeinsche
garde bewaakt
j§ten gendarm® verklaard#, dat h3$ door de Came-
lots du Roy werd vastgegrepen, die riepen: „Doodt
de gendarmes" Een voorbijganger verklaarde dat hij,
de beklaagden den gendarme had zien slaan. De gen
darm© betoogde dat hij geen order had gekregen zijn
revolver te laden.
De ondervraagde betoogers namen een gereser
veerde houding aan. Eenigen ontkenden, anderen
betreurden geslagen to hebben of beklaagden zich
geslaen te zijn.
Dc vcroordtclino der schuldigen.
Later wordt gemeld':
De zes betoogors, die te Saintes terecht «tonden
wegens gewelddadig optreden en beschadiging van
het gedenkteeken voor Combes, zijn veroordeeld tot
gevangenisstraffen van drie dagen tot een maand
en boeten van 50 tot 100 frs. Twee hunner werden
voorwaardelijk veroordeeld.
De begrafenis van het slachtoffer,
Dte begrafenis van het slachtoffer Geraud, die bij de
betooging door een revolverschot gedood wae, had
zonder eenige incident plaats.
TWEE DOODEN EN EEN GEKWETSTE.
Op het Belgische fort te Zwijndrecht heeft zich een
ontploffing voorgedaan, waarbij een persoon werd ge
dood en een andere zwaar gekwetst
Werklieden waren aldaar bezig met het ontladen van
granaten, die sr sedert eenigen tijd van het fort 8 te
Hoboken heen werden gebracht Dit werk geschiedde
met de meeste omzichtigheid, doch ongelukkig deed
zich toch een ontploffing voor bij het vastschroeven
van een gr&naatdop, wat door den meesterknecht werd
verricht, waardoor een werkman op slag werd gedood.
F,en andere arbsidsr werd door wegspringende stukken
tamelijk erg aan hoofd en armen gekwetst.
MEISSEN EN BRANDENBURG Tnt.W 2000 JAAR OUD.
Twee Duitsche steden worden in 1929 duizend jaar
oud. In de eerste plaats Melssen in Saksen, vermaard
om zijn Dom, maar wellicht nog meer om porselein.
Van 2 tot 9 Juni zal hier feest worden gevierd. De „Al-
brechtaburg' zul voor de gelegenheid worden verlicht
en een historische optooht zal door de straten van de
stad trekken.
In Augustus zal daarop Brandenburg aan de Havel*
het oude Brcnnador, zijn duizendjarig bestaan vieren.
Het stadje Oberkaufungen, dat bij Kassei aan het Kjau-
fungor Wald is gelegen, wordt in 1929 1100 jaar oud, een
feit dat eveneens feestelijk zal worden gevierd.
Vermoldon wij tenslotte dat DIoz, het mooie stadje
aan de Lahn, dat in de geschiedenis der Oranje's zoo'n
groote rol heeft gespeeld, het volgend jaar 600 jaar
oud wordt. Van Juli tot September zullen hier feesten
worden georganiseerd.
schat-
Is van
saj tot
id der
it, dat
stselfln
it van
wijze
leden;
en op-
nisatie
be-
635. Schoon© prinses, waarvan de
J roodo kool, .de worteltjes en de bladspi-
üazie verbleeken, zegt prins Puk, terwijl
Wj heel elegant door zijn knieën zakt,
J ik leg mijn warm kloppend konijnen-
tart eerbiedig voor Uwe doorluchte ach-
terpootjes. Geen sappig radijsje, neen zelfs
geen jong worteltje zal ooit meer over
tojjii lippen komien, als Gij me niet da
delijk de 'gelukkigste van alle konijnen-
Mervelingen maakt door mij Uw mollig
voorpootje te schenken
636. Daar springt bandiet Don José
EstaJban Schurkeriano van achter de
bloempot te voorschijn. Zijn kwaadaardi
ge knevels staan verwoed omhoog, zijn
donkere blikken flikkeren van haat, om
zijn lippen is een spottende grijnslach en
in zijn rechtervoorpoot flikkert een dolk,
waarmee je wel een busje zalm open
kunt steken, laat staan prins Puk. Ha,
vermetele, eindelijk kruisen zich onze we
gen, brult hij. Maak dadelijk Uw tes
tament, voordat ik mijn degen plant in
Uw dikke darm.
6S7. Het was een vreeaelijk oogenblik.
Geen wonder dat de schoone prinses
schrok toen daar opeens die woedende
»boef to voorschijn sprong. Maar helden
zijn nooit hang en Pim was immers de
held van 't stuk! Hij kruiste de armen
over de borst en zei met opgetrokken
wenkbrauwen: „Wat wilt gij woeste boef?
Wat zoekt gij hier? Ha, schurk!'
838. Wat ik wil? schreeuwde de
boef. „Hoe durft gij vragen, wat ik wil?
Gij zijt mljfc vijand. Gij hebt mij de lieve
prinses ontstolen!"
En opeens haalde de schurk een groot
pistool te voorschijn. De prinses gaf een
gil zoo vreéselijk, dat alle konijnen in de
schuur haast omvielen van schrik.
„Niet schieten, hoef!" riep ze.
den
loiibetó'
an een
e krafl-
Toen toonde de groote Pimmarius,
«ait ie nou echt een groote held was.
Gij durft een pistool op ons richten,
^urk, donderde hij.
Nog vóór de boef begreep wat er ge-
Ur^e, stak de held zijn arm naar voren
6Q gal hij den boef zóó'n duw, dat het
Pistool op don grond viel.
Ziedaar het loon van hem, die Pim-
durft dreigen, brulde Pim, die zijn
W vol vuur speelde!
640. Maar jawel, daarmee was de schurk
miaar zoo één, twee, drie niet verslagen!
O, nee! Met een sierlijke zwaai trok hü|
zijn degen en riep met dreigende stem:
„Vooruit dan! Als gij een held zijt, zul
len wij strijden, Trek uw degen!
Natuurlijk liet Pimmarius zich dat geen
twee keer zeggen en een oogenblik later
vochten ze, dat het publiek sidderde van
angst,
641. Het werd een hevige strijd. De held'
en de schurk vochten allebei zoo goed ze
konden. Het publiek zat rn'et groote ron
de konijnenoogen naar dat vreeselijke
gevecht te kijken. Hoe zou dat afloopen?
De degens kletterden tegen elkander van
je welste. Tik, tik, tik— steeds vlugger!
642. Do boef vocht dapper, maar tegen
den grooten held Pimmarius was hij na
tuurlijk niet opgewassen. De twee spron
gen om elkaar heen en de spanning onder
de toeschouwers werd steeds grooter.
Toen plotseling schoot de held naar vo
ren. Een geweldige slag, een stoot en-
de degen vloog den boef uit zijn bandon.
Een heel eind verder viel het wapen neer.
