schager Courant
IIEVEK OVER ENGELAND.
RONDOM DE GROENE TAFEL.
m
Tweede Blad.
Bij Boodschappen doen
geen PUR0L vergeten.
feuilleton.
mJl RAADSELACHTIGE
MAN.
Gemengd Nieuws.
Donderdag 8 November 1928.
71ste Jaargang. No. 8354
8 November 1928.
Ia Londen wil iden, kan niet beter doen, en niet
Icoopor tovons, dan boven op een bus te klimmen,
llch een kaartje te laten geven, dat hem brengt tot
eind. Dan ,aan dat eind, een andere bus te nemen,
een ander nummer, en deze operatie te herhalen,
bet hem, of zijn portemonnale, verveelt.
)io raad werd miij al gegeven, toen ik mijn eerste be
lt aan Londen bracht. Dat ia twintig jaar geleden
De toestanden waren toen andera dan thans. Er wa-
geen motorbussen, of, als ik me dat verkeerd her-
r, er waren heel weinig motorbussen. Daarom was
raad, dl enik ontving, ook tweeledig:
Je ziet een groot gedeelte van de stad;
Als je bovenop op het voorste bankje gaat zitten,
kun je vaak een heel interessant gesprek met den
koetsier voeren,
lt ondervinding kan ik zeggen, dat het een goede
i was, dien ik ontvangen had. Ik heb hem meer-
en tot groote tevredenheid van mijzelf, en van de 1
koetsiers, die kennis maakten met de voor hen onbe-
de luxe van een Hollandsche sigaar .opgevolgd,
laar dit tweede voordeel van zoo'n rondrit ls nu ver
enen. In de eerste plaats omdat je, hetzij je binnen
if boven op een bus zit, van den chauffeur totaal ge
elden bent,en vervolgens omdat, wanneer dat niet hot
al zou zijn, en je zou een conversatie beginnen, dit i
etwijfeld binnen een kwartier tot moord en doodslag
lelden.
Igenaardlg toch, als lk er aan terugdenk, hoe stil de
ensche straten feitelijk waren in 1908. Maar denk
aan de Amsterdamsche van dien tijd. Je kon een
doodmoederziel een luchtje laten scheppen op we-
waar nu een gymnastlekleeraar in den bloei van zijn
b misschien nqg kans heeft om met vier ongeschon-
ledematen de straat over te steken, maar waar
r ander mensch verstandig doet zich eerst een krant
gratis verzekering tegen ongelukken aan te Bchaf-
et waren en zijn nog steeds, een eigenaardig slag
scben, die wagenvoerders en conducteurs van de
[ensche omnubussen.
gaat een roep van geestigheid van hen uit. Onzin,
nen zeggen. Je wordt toch niet vanzelf geestig, om-
je busconduoteur wordt. Nee, maar 't is toch wel
md, dat die conducteurs haast zonder uitzondering, j
gevat blijken te zijn. Trouwens, de bestuurders doen
veel voor hen onder. Zou het soms toch doop hot I
itje komen?
i ls het niet, omdat de betrelcking een sinecure is.
behalve. Er wordt zoowel van bestuurder els van
ucteur heel wat gevergd.
ch, heel verstandig, niet te veel. Er gebeuren ge-
ongelukken in de Londensche straten, om den kans
ten paar meer niet door een afgematten, elaperigen
ffeur te laten vergrooten.
arom heeft hij, in de eerste plaató, een minimum
jd van twaalf uur tusschen elke twee werktijden,
jenoeg dus om naar huia te gaan, te eten, met zijn
w te praten, de krant te lezen en te slapen. Ten
ie worden zes werkdagen altijd gevolgd door een
n dag, al kan dat natuurlijk lang niet altijd een
dag zijn, en heeft hij nog recht op een vacantle van
gen per jaar.
zijn werkperiode, die In geen geval meer dan 8^6
mag bedragen, met een etenstijd van minstens 20
iten dn het midden, legt een buschauffeur tusschen
en 00 K.M, af, over wegen, die lang niet altijd ge-
:elijk zijn. Soms zijn ze kurkdroog, maar soms" ook
,vet als modder." Soms bitumen, en soms keien. En,
iet ergste is, meestal niet zoo heel erg eenzaam,
eene busroute is lang niet gelijk aan de andere,
natuurlijk niet prettig, om dag dln, dag uit, een korte
ad van een paar kilometer heen en terug te rijden,
r je leert elk bobbeltje op den weg kennen, en weet
i, in wel huls een kat is, die op ongelegen tijden
visite wil brengen aan den anderen kant van den
en waar de straatjongens in de vaste meening ver-
t, dat de rijweg een voetbalveld is. Zulk een baantje
bestuurder op de lijn LoniesomeStreatham. Als
1G uur van het eene punt vertrekt, ls hij 6 mi-
over 10 aan het andere. Haast de moeite niet, om
lua voor op gang te brengen,
collega op de Camden TownrCaterham-route la er
eenigssLn© anders aan toe. Twee uur en 20 minuten zit
hij aan zijn stuurrad, vóór zijn bus het eindpunt heeft
bereikt. Hij heeft meer afwisseling, maar zóó thuis ra
ken ln zijn weg als de eerste chauffeur kan hij nooit
En de conducteurs? Hun werk ia, uit den aard dor
zaak, niet zoo inspannend, niet zoo zenuwsloopond, als
dit van de ohauffeurs. Maar lichamelijk vermoeiend is
het zeker. Een Londensch conducteur sjouwt ln zijn 8%
urigen werktijd haast onafgebroken do wiebelende trap
van zijn bus op om te kijken, of hij bovenop wel ieder
een bediend heeft, of hij dartelt er af naar beneden, om
dAAr zijn klanten van kaartjes te voorzien. Gemiddeld
knipt hij ln die 8% uur duizend kaartjes, waarvan de
grootste helft stuiverskaartjes zijn, zoodat hij leder
oogenbllk want voor een stuiver doe Je niet voel
zijn passagiers ziet verdwijnen en nieuwe gezichten voor
zich krijgt, Als we dan nagaan, dat hij het al niet ge
makkelijk had op do oude bussen meit 84 plaatsen binnen
en buiten, dan is het te begrijpen, dat een conducteurs-
betrekking op de allernieuwste soort bussen, de zeawlo-
lers met 68 plaatsen, niet precies een rustkuur ls.
Velen zullen allang nieuwsgierig zijn naar de gelde
lijke vergoeding voor al die prestatie©, Laten we die dus
eerst maar eens noemen. Het maximum weet lk niet,
tot mijn spijt, maar het aanvangssalaris van een chauf
feur la twee en vijftig gulden por week, dat van eon con
ducteur acht en veertig. Fooien worden niet gegeven,
maar boven dit loon komt wel af on too extra geld voor
overuren, nachtwerk ,onz.
De sollicitant naar eon van belde betrekkingen moet
zich aan een zwaar examen onderwerpen. Een praktijk
U kunt het bekomen bij Apoth, on Drogisten ln
doozen van 80 en 60 ct. en in tuben van 80 ot
exAmen, wel te verstaan, waarbij o.a, de examinator
tracht zijn mannetje te prikkelen, om te zien, hoe hij
daarop reageert. Vooral voor den conducteur ls dat lang
niet overbodig. Van den bestuurder wordt verlangd, dat
hij zonder eenlg vertoon, echt bezadigd geroutineerd aal
chauffooron. Wio oon moeilijk© bocht op de grootste vor
steling nog juist probeert te nemen, en daarin slaagt,
zakt voor zijn examen. Zulk een lartlst IS geen buschauf
feur,
Nog óén punt voor we eindigen. Werktijden en loonen
hebben we nu gehad, maar hoe staat het met de gezond
heid van het baantje? De chauffeur zit in elk weer on-
bescheimd, ten minste zonder glasruit voor zich. De con
ducteur ls de helft van den tijd boven op zijn niet oven-
dekte bus. Desniettegenstaande is het gemiddelde ziekte
percentage 1.7 procent, het maximum 1.9 procent. Van
de duizend geëmployeerden zijn er dus hoogstens 19 we
gens ziekte afwezig.
Hot pensioen gaat ln op 05-Jarlgen leeftijd, Zeer waar
schijnlijk zullen de meeste chauffeurs en conducteurs
daar dus wel aan toe komen.
Hot was Dinsdagavond in onzen Raad ditmaal
Allerhande". Er werden gepresenteerd: boterbiesjes,
Weesper moppen, bitterkoekjes en kletskoppen. Van
alles wat, maarniet alles naar fijnen smaak be
reid, te veel kunstboter als er biji da bereiding der
schillende baksels was gebruikt.
Onze Burgemeester werd gefeliciteerd met zijn her
benoeming en de heer Gorter presenteerde dit boter
biesje onzen Edelachtbaren met gratie en deze bleek
er kinderlijk blij mee, niet verwend ais hij in dit op
zicht is. En had de heer Gorter onzen Burgemeester
alleen gelukgewenscht, zonder meer, men had bet
als eene eenvoudige beleefdheid kunnen laten pas-
•seereh. Maarde wensch dat de heer Cornelissen
nog lange jaren Scihagen's Burgemeester zal mogen
zijn, ziet u, dat is een wensch, die maar heel
weinigen den heer Gorter zullen kunnen nazeggen, cn
ook wij niet te goed en algemeen als het bekend is,
dat de heer Cornelissen niet die krachtige en voort
stuwende bewindsman is, die Schagen vooral in de
tegenwoordige dagen zoo hoog noodig heeft. En als
de heer Gorter meende wat hij hier zeide, zooqls hij
meedeelde namens zijn fractie, en deze dus zóó te
vreden is met het beleid van Burgemeester Corne
lissen, danj pleit dat niet voor het inzicht van die
raadsleden voor wat Schagen noodig heeft. En Scha-
gen's bloei en groei gaat ons te veel ter harte om na
een 12-jarig bestuur van onzen Burgemeester, nog
zulk een wensch te kunnen slikken, zondey een
woord van protest Een bitterkoekje!^
De gasdirecteurswoning und kein Endelï Uit
gesteld tot het voorjaardan zal het zijn beslag
wel krijgen. De heeren zitten er nu nog te veel mee
in hun maag.
,,De tijd heelt alle wonden"! De heer Knüwer deed
wel .wat al te wonderlijk met al zijn brieven en nog
eens brieven, om hem nu nog als aannemer van het
werk te kunnen accepteeren.
En hierbij ook het rapport dér commissie, in het
leven geroepen naar aanleiding van de beschuldigin
gen van het raadslid Bakker en de daaraan vastge
knoopte op- en aanmerkingen.
Een rapport dat o.i. geen rapport is, ömidat het ons
al heel weinig vertelt.
Wij weten niet, of dit de schuld der commissie is,
of van de opdracht, aan haar verstrekt. Wij echter
als buitenstaanders, moeten vasthouden aan het uit
gangspunt: de aan het adres der heeren aannemers
gerichte beschuldiging, dat er een te groote opzet was,
door het raadslid Bakker geëncadreerd in het verre
van sierlijke lijstje van corruptie, steekpenningen,
enz.
En wat is hti gebleken uit dit rapport? „Dat er éen
opzet is geweest", roept de heer Bakker triomfante
lijk; „neen, dat de Schager aannemers vrij uitgaan",
jubelt de heer Gorter.
Blijkt daaruit nu al niet duidelijk, dot het be
wuste rapport niets positiefs zegt?
Waarom de beschuldiger, in dit geval het raadslid
Bakker, niet eens door de commissie gehoord? Had
dezen alle gelegenheid gegeven, om zijn woorden
èk
- Naar hot Engelsch van EDGAR WALLACE.
dph deelde hem de geschiedenis eenlgszins uitgebreid
en zonder hem in de rede te vallen, luisterde de
aandachtig tot hij geëindigd had.
eeft men zich eenlg denkbeeld gevormd wie die ttt
amer aanwezige man geweest ls?"
zeer scherp denkbeeld. Doch helaas heeft ide
dien wij verdachten, en van' wien ik vrij zeker over-
ben dat hij de moordenaar ls, een alibi kunnen
ooaen. Gisteren laat in dien avond, werd hij bij zijn
[keer uit de Midlands, gearresteerd. Ongelukkig
theorie van de politie, droeg hij denzelfden hoed,
toen verwachtte dat hij verloren sou hebben, en zijn
vas volkomen ln orde,"
vertelde er niet bij dat de verbaasde Bickerson aan
olltie te Birmingham getelefoneerd en van haar
toen had, dat op het uur waarop de moord begaan
p. ^enS Ho zich op het politiebureau aldaar aange-
O.IH 1 had, om overeenkomstig de Wet op de Vreemde-
aangifte te doen van zijn bezoek.
hc' eene Chinees gelijkt als een druppel water op den
reu"' zeide hij, .onwillekeurig de woorden van Paul
H3 fy gebruikende; ,en lk vermoed dat het alibi vooraf
waar te maken, feiten te noemen om deze dan te con
troleeren.
Waarom niet in het rapport de erkenning, dat er
een opzet was?
Waarom niet de hoegrootheid vermeld?
Waarom wel der heer Knüwer door de commissie
gehoord, en niet, zooals „men" zegt, de' gemeente-
opzichter, die toch ook wel zijn opmerkingen over
des heeren Knüwers begrooting zal hebben gehad?
Wij vragen maarniet, omdat wij nog ant
woord zullen krijgen, maar alleen om maar aan te
geven hoe weinig dit rapport ons heeft bevredigd.
Het eenige jammer in deze heele kwestie blijft, dat
de Raad nog maar steeds vasthoudt aan het bouwen
van een nieuwe Directeurswoningterwijl de
oude woning nog volkomen gaaf genoeg is om be
woond te worden. Jammer, omdat dit onnoodig geld
vermorsen is en blijft.
Cornelissen contra Velders grandi spectacle j
varié.
Wij hebben onszelf afgevraagd, hoe het nu toch
mogelijk is dat men om zulk een futiliteit zooveel
heibel kon krijgen. De heeren zeggen elkaar leelijke 1
dingenen dat over een zaak, die in zijn opzet
toch eigenlijk nobel en goed is. Een zaak, die de een
als voorzitter der Schoolcommissie aanhangig maakt I
en bevordert, (al is het dan wellicht wat eigenmach
tig). en die de ander als Burgemeester ondanks dat,
met alle voortvarendheid had moeten dienen.
En daarover krijgen de heeren hooggaande ruzie.
Wijl meenen, dat als hier het burgervader-lijk© hart
luider had gesproken, dan de burgemeesterlijka
autoriteit, er niet zoo'n rümor in casa was gekomen.
Met verdraagzaamheid vani weerskanten en men had
tenminste in het„Allerhande" geen „kletskoppen" te
proeven gekregen.
iets noodig eens aan Ged. Staten moest worden be
richt en dat beaamd© de heer Schoort.
WIJ tien hier dus duidelijk vaatgelegd dot het be
klag naar Ged. Staten alleen een gevolg ia geweest
van de ontstemdheid van wethouder Sohoórl, on>
dat hij zijn zin in do commissie niet heeft gehad,
wat de terreinkeue betreft, on dat het motief van
de onaangename reuk over Schagen etc. niet anders
is geweest dan eon smoesje, om het voor Ged. Sta
ten aannemelijker te maken dat B. en W. van Scha
gen, hier voor de belangen van hun gemeente opko
men Een houding die wij', zooals wij al meer hebben
verklaard, niet kunnen bewonderen.
Want, laat ons do zaak nu eens stellen zooals ze
ls. Er is bij God. Slaton een verzoek aanhangig van
do Vlooschkeuringscommissie van den kring Barsin-
gorhorn, om eone verwerkingsinrichting, etc, te mo
gen stichten to Schagen. En het is volkomen juist,
zooals de heer Sohoorl zeide, dit verzoek wordt goed
gekeurd of niet. Maar pas als het goedgekeurd was,
was het oogonWik dAAr geweest voor B. en W. van
Schagen, als zij dit zoo noodzakelijk vonden om te
protosteeron tegen de plaats van vestiging in Scha
gen. En eerd er was dat onnoodig on wat erger is, zeer
o n,gewen scht, omdat het in zekeren zin, gezien het
verzot van verschillende gemoonton in hun ijveren
voor do TherraoChemischo fabrieken, voor Ged. Staten
oon reden kan zijn, zich door het protest van B. en
W. van Schagen te laten beïnvloeden. Die kans
hadden B. en W. van Schagen niet mogen in het
leven roepen, gevaarlijk als dat kan zijn voor het
verkrijgen van de goedkeuring van Ged. Staten en
waarmede dus een Schager gemeentebelang in ge
vaar wordt gebracht.
En juist ornuat hun protest tegen de pxaats van
stichting nog allen tijd had en heusch niet zoo hals
over kop verzonden had behoeven te worden, was
ei ook alle gelegenheid geweest, om-den Raad voor
af te polsen. Dat wethouder Schoorl zegt, dat hem
ahe tijd heeft ontbroken om den Raad op de hoogte
te brengen, is onwaar, immers, zijn na dat moment
reeds maanden verloopen zonder da.t hij eenige
roeping voelde den Gemeenteraad iets te vertellen,
wel wetende dat zijn opinie in deze verre van ge
deeld zou worden. Maar niet piinder verkeerd en
zeer onvriendschappelijk is het, om, als men in zijn
kwaliteit van wethouder der gemeente Schagen, lid
is eener commissie, een dergelijk protest te verzen
den zonder zijn medecommissieleden daarvan ken
nis te geven. Dat achter den rug stoken is heele-
maal niet geschikt om een goede verstandhouding
te bevorderen.
Werkelijk, wij begrijpen den heer Schoorl niet,
kunnen hem niet volgen in zijn evoluties op het
slappe koord. In de Vleeschkeuringscommissie wordt
le idéé gevestigd door den heer Schoorl (want al zijn
ie notuien dan kort, de maker daarvan zal den
geest van het lange betoog des heeren Schoorl wel
hebben vastgehouden) dat het zij'n schuld niet was
dat er bij Ged. Staten is geprotesteerd, 'dat hadden
B. en W. van Schagen gedaan en thans zien wij uit
de mededeelingen van onzen Burgemeester Corne
lissen toch duidelijk, dat het wel degelijk de heer
Schoorl zelf is geweest die den bal aan het rollen
neeft gebracht.
Verheffend is «dit alles niet en wij begrijpen dat
zoowel de Keuringscommissie als Schagens Raad
dit optreden van onzen wethouder niet smakelijk
vinden.
En wij vragen ons af, of het wel goed is dat onze
wethouder Schoorl nog langer lid blijft van, de
Vleeschkeuringscommissie, vruchtdragend werk als
door hem daar, nu het vertrouwen weg is, moeilijk
meer kan worden verricht. Een vraag, die onze Raad
zich wel eens in allen ernst mag stellen, al vinden
de leden van de „Raadsfractie van Zes" het blijk
baar niet aanlokkelijk om over deze kwestie het
woord te voeren, gezien hun zwijgen in alle talen
Dinsdagavond. Wij hopen echter, dat deze heeren
hun fractiegenoot niet zullen beschermen zelfs tegen
het belang der gemeente in. Wat het zwaarste is,
moet het zwaarste wegen - altijd'!
De Verwerkingsinrichting van den Vïêesc'hkeürihgs-1
dienst Barsingerhorn en het protest van ons college i
van B. en W. bij Ged. Staten daartegen, voor zoover I
het do stichting bij de Mienisbrug betreft, werd bij1
de rondvraag behandeld. En dat was goed, in geen
enkel opzicht als üe houding door B. en W. van Scha
gen hier aangenomen, is te verdedigen, zelfs té ver
goelijken.
Wel zagen wij wethouder Schoorl zich weer in al-
ierlei bochten wringen, maar het bleef als een paal
boven water staan, dat, wat hier geschied was, mietj
anders dan veroordeeld kon worden.
Een lange klacht van dezen wethouder over wat
in de Vleeschkeuringscommissie was gebeurd ten
opzichte van de plaats van stichting. Men had in J'
die commissie volgens den heer Schoorl hem niet i i i t «t
goed behandeld. Eerst was hem, Schoorl, opdracht jjQ mOOTA lil M DOSCll Dij LUIK.
gegeven, naar terreinen te zoeken en was een daar-1 J
van voorloopig aangewezen. En later, binnen 24 uur,
werd een ander terrein genomen. Dit had de heer
Schoorl blijkbaar zoo hoog opgenomen, dat hiji, vol
gens een uitdrukking van Burgemeester Cornelis-
cen: vrij ontstemd het verloop van den terreinaan
koop in B. en W. had verteld- Eln als gevolg daarvan
het gezegde van Burgemeester Cornelissen dat zoo-
Tot slot eon Sinterklaasbevlieging van het raads
lid Van Erp voor .,oud en arm". De concurreerende
heeren keken heel sip bij' deze coke&surprise, Het
zal het beste zijn, dat die anderen zooiets maar in de -
hondsdagen voorstellen, dan wordt dit kiezersvan-
gerijltjle hen tenminste niet weer afgesnoept. Of komt
er nu soms nog wat opbod? Vooruit maar geneer
je niet - het ia maar gemeentegeld! Sijmen be
taalt II
BEKENTENISSEN VAN DE MOORDENARES,
Niet alleen de moordenares, die in het bosch Van
Louveigné, bij Luik, vrouw Bontemps met een revol
ver iheeft doodgeschoten en haar 15-jarig nichtje ern
stig heeft verwond, is in verband met do misdaad
ïieuw
ité's.
8Proken werk was, en dat de man van de Birmlng-
«he politie Feng 'Ho in het geheel niet geweest is."
6ng Ho! Toch' niet de Feng H*o van Majoor Amery?"
6 ander ln de grootste verbazing uit.
to je dien man? Ja, lk herinner mij dat je hem mij
668."
Verbazing van Mijnheer Tupperwül overschreed
8 alle grenzen.
1 a 11601 omdat hij bij één gedegenheid ln gezel-
I Vaa Majoor Amery naar de Bank kwam, en wij
een van de cheques van Majoor Amery te
1 1 af V0, ^en8 Ho! Dat ls hoogst verrassend,
1 ikj'?nruatbareiK*Kn hoe 8tQ^t het met dat arme
*bM' «el gezorgd rijn," zeide RaJph, die dit
Uever vermeed.
Tel. r
->^orf°or hn
Mijnheer Tupperwill scheen door het nieuws van den
dood van Tarn diep getroffen. Hij bleef stilstaan, de lip
pen gespitst, met niets ziende oogem
„Ik herinner mij dat lk ergens een „extra tijding" aan
geplakt zag: dat m oet natuurlijk betreffende den moord
geweest zijn. Buitengewoon,!" Kn toen kwam de zaken
man weer bij hem boven.
„Wat nu het debet van je rekening aangaat, waarde
Halam, zonder je verder tot mij te wenden, mag Je op
ons trekken voor zooveel je noodig hebt. Neen, neen, ik
weiger daarvoor dank aan te nemen. Na je gezegd te
hebben welke omzichtigheid mijn commissarissen van
mij wenschen dat ik ln acht neem, heb lk mijn plicht
gedaan, en natuurlijk steil ik mij persoonlijk garant. Wan
neer wordt de lijkschouwing gehouden?"
„Vandaag," zeide Ralph. „Ik ben daarheen óp weg."
Wederom scheen de bankier in diep gepeins verzonken.
„Zou je er iets op tegen hebben Indien ik je naar die
lijkschouwing vergezelde? Dergelijke tooneelen werken
niet bijster opvroolijkead op Iemand, doch-, welnu, ik
heb een reden."
Ralpk zou gaarne geweten hebben welke die reden
was, doch in zijn verademing dat hij een moeilijke fi
nanti e el e crisis te boven gekomen was, al was die ver
ademing dan ook eenlgszins getemperd door het nieuws
dat hij vernomen had, was hij bereid het gezelschap van
zijn zwaarwiehtigen vriend nog eenlgen tijd te aanvaar
den. Zij bereikten de plaats van de lijkschouwing nog
juist bijtijds om zijn naam te hooren afroepen.
Tot hij voor het afleggen van den eed op de getui
genbank plaats genomen had ,zag hij niets van het
meisje, doch toen zijn oogen op haar gevallen waren,
meende hij uit haar gelaatsuitdrukking te mogen op
maken, dat zij haar getuigenis reeds afgelegd had. De
zaak hield hem tot ongeveer vijf uur op; toen werd de
i lijkschouwing geschorst. In dien tusschentijd had hij
geen gelegenheid gehad haai- te nJaderen, en eerst toen
.zij zich buiten het gebouw bevonden, zag hij kans haar
aan te spreken.
„Be was gisterenavond tamelijk lomp, Elsa, on wilde
je daarvoor vergiffenis vragen. Doch mijn zenuwen, wa
ren geheel van streek."
„De mijne niet minder," zeide zij en zag Mijnheer Tup
perwill om hen heen draaien.
„Mag lk mijn vriend, Mijnheer Theophllua Tupperwill
aan Je voorstellen?" zeide hij, den dikzak naderbij wen
kende. „Juffrouw Marlowe..."
De bankier nam de hand van het meisje ln de zijne en
trok daarbij een gezicht van gepast medegevoelen, zoo-
als de gelegenheid verelsohte.
„Ik kende uw arme ooan," zeidie hij met gesmoorde
stem. „Meer zal lk niet zeggen. De smart verstoort de'
jaargetijden en de uren van rust, maakt den nacht tot
morgen en den avond tot nacht" Shakespeare."
En na het uitspreken van deaen troost nam hfj af
scheid.
„Wie is hij?" vroeg zij.
„Tupperwill: hij staat aan het hoofd van Stebbing's
Bank en is een beste kerel," zeide Ralph. Hij had den
bankier nooit tot zooveel gevoel ia staat geacht, „Ga je
nu vanavond naar Lou?"
Zij schudde het hoofd.
„Neen, vanavond kan lk nog niet gaan; lk moet op
kantoor terugkomen,"
Daarover was hij ten zeerste verwonderd.
„Je wilt toch niet zeggen dat Amery je daar vanavond
terugverwacht?" vroeg hij ongeloovig.
„Hij verwacht het niet alleen, doch hij èischt t" ant
woordde zij, daarna de lippen op elkander klemmende.
/Zaterdag neem ik mijn ontslag, lk héb een briefje ach
tergelaten waarin ik hem dat aanzeg. Hij heeft mij in
geen enkel opzicht ontzien. Doch spreek er alsjeblieft
niet over met hem. Je kunt me zeker wel een eind weg
brengen, niet waar?"
„Het geheele eind," zeide Ralph verontwaardigd,
Zijn verontwaardiging was gröotendeels geveinsd De
vertegenwoordiger van Soyoka, zoo dacht hij, ontzag in
geen enkel opzicht hetzij man, vrouw of kind, en het I
zou zeer in strijd geweest zijn met het beeld dat hij zich
van den man gevormd had, indien Amery ook slechts
de geringste menschelijkheid betoond had.
Op weg naar de City kwam het haar voor dat hij een
weinig verstrooid was, doch zij schreef dit toe aan de 1
natuurlijke reactie van de. lijkschouwing. In werkelijk- j
heid gevoelde Ralph Hallam zich niet weinig ongerust j
over de wetenschap, dat ergens in de kamer van Amery
een zwaar verzegelde enveloppe lag, voorzien van een j
onheilspellend opschrift Zijn gedachten dwaalden af
naar den brief, die door Tam des ochtends van den dag
van zijn dood ontvangen was. Het aanbod van 100.000
was volkomen verklaarbaar, Indien Soyoka wist waar hij
de hand op het 'dubbele van dat bedrag kon leggen en
het geld waarschijnlijk reeds uit de brandkast wegge
nomen had.
Op haar verzoek verliet hij het meisje aan het einde
van Wood Street, en, ln weerwil van haar wrok Jegens
haar patroon, haastte zij zich gejaagd' naar het kantoor,
en bood hem, zoodra zij hem zag, zelfs haar verontschul
digingen aan omdat zij zoo laat was.
Hij wachtte haar ln zijn eigen kamer op, stond met
zijn rug naar don haard zonder vuur gekoerd, do ban
don achter zijn mg ineengestrengeld, en staarde gemelijk
naar den grond. Op zijn schrijfbureau zag zij, geopend,
den brief dien zij voor hem achtergelaten had, en zoo
danig was de macht die hij over haar uitoefende, dat zij
zich het hart een weinig voelde samenknijpen, bij do
gedachte aan de ontvangst die haar door de ontslag
name te beurt zou laten vallen. De eerste woorden die
bij sprak hadden daarop betrekking.
„U wilt ons dus gaan verlaten, juffrouw Marlowe?"
zeide hij. „U heeft mij de moeite gespaand u uw ontslag
te geven."
Bij deze woorden was al haar angst verdwenen.
„U had minstens de kieschheid moeten betoonen, mij
die beleediging te sparen," gaf zij opgewonden ten ant
woord. „Ik verlaat uw kantoor wegens geen andere re
den dan omdat het voor eenlg meisje dat achting voor
zlchzelve heeft, onmogelijk is met u samen te werken;
omdat uw manieren bedroevend zijn, en uw houding je
gens vrouwen, voor zoover ik uit eigen ervaring kan oor-
deelen, zoo ongemanierd en lomp is, dat het een verne
dering is, op uw wenken gereed te moeten staan!"
Terwijl zij sprak had hij haar aangezien, en zij meen
de een trek van verbazing op zijn aangezicht te ont
dekken.
„Is dat zoo?" was alles wat hij antwoordde. En toen:
„U heeft mij gezegd dat Stanford u volkomen onbe
kend was?"
„En dat was de waarheid", zeide zij boos. „U heeft
twee malen de gevolgtrekking gemaakt dat lk een leuge
naarster was, en ik hoop dat u uw beleediging niet zult
herhalen."
Hij was door haar heftigheid een weinig uit het veld
geslagen, en vóór hij iets had kunnen zeggen, ging zij
voort:
„Ik begaf mij naar het kantoor van Mijnheer Tarn,
niet beter wetende of de Stanford Corporation was iets,
da.t alleen bestond in uw verbeelding. Ik heb niet het
flauwste begrip van de zaken die mijn oom dreef, doch
uit uw gedrag meen ik te mogen opmaken dat er met
die zaken iets niet in orde is. Wat zijn bezitten van
geld betreft, en hoeveel vermogen hij had, daarvan ben
lk insgelijks onwetend. Ik had geen vermoeden dat hij
zelfs eenlg kapitaal bezat Dr. Hallam zeide dat zich
ergens documenten moesten bevinden het geld was
het uwe, natuurlijk? Mijn oom had hefc gestolen la
dat het geheim?'
HU schudde langzaam het hoofd.
„Neen, niet Amery werd door uw oom bestolen," zeide
hij tot haar verwondering. „Zoover ik weet, was hij ©en
betrouwbaar man waar het de gelden van do flrmt
betreft."
HU bevochtigde zijn lippen. Hij koerde tot de bescheur