schager Courant IIEVEK OVER ENGELAND. RONDOM DE GROENE TAFEL. m Tweede Blad. Bij Boodschappen doen geen PUR0L vergeten. feuilleton. mJl RAADSELACHTIGE MAN. Gemengd Nieuws. Donderdag 8 November 1928. 71ste Jaargang. No. 8354 8 November 1928. Ia Londen wil iden, kan niet beter doen, en niet Icoopor tovons, dan boven op een bus te klimmen, llch een kaartje te laten geven, dat hem brengt tot eind. Dan ,aan dat eind, een andere bus te nemen, een ander nummer, en deze operatie te herhalen, bet hem, of zijn portemonnale, verveelt. )io raad werd miij al gegeven, toen ik mijn eerste be lt aan Londen bracht. Dat ia twintig jaar geleden De toestanden waren toen andera dan thans. Er wa- geen motorbussen, of, als ik me dat verkeerd her- r, er waren heel weinig motorbussen. Daarom was raad, dl enik ontving, ook tweeledig: Je ziet een groot gedeelte van de stad; Als je bovenop op het voorste bankje gaat zitten, kun je vaak een heel interessant gesprek met den koetsier voeren, lt ondervinding kan ik zeggen, dat het een goede i was, dien ik ontvangen had. Ik heb hem meer- en tot groote tevredenheid van mijzelf, en van de 1 koetsiers, die kennis maakten met de voor hen onbe- de luxe van een Hollandsche sigaar .opgevolgd, laar dit tweede voordeel van zoo'n rondrit ls nu ver enen. In de eerste plaats omdat je, hetzij je binnen if boven op een bus zit, van den chauffeur totaal ge elden bent,en vervolgens omdat, wanneer dat niet hot al zou zijn, en je zou een conversatie beginnen, dit i etwijfeld binnen een kwartier tot moord en doodslag lelden. Igenaardlg toch, als lk er aan terugdenk, hoe stil de ensche straten feitelijk waren in 1908. Maar denk aan de Amsterdamsche van dien tijd. Je kon een doodmoederziel een luchtje laten scheppen op we- waar nu een gymnastlekleeraar in den bloei van zijn b misschien nqg kans heeft om met vier ongeschon- ledematen de straat over te steken, maar waar r ander mensch verstandig doet zich eerst een krant gratis verzekering tegen ongelukken aan te Bchaf- et waren en zijn nog steeds, een eigenaardig slag scben, die wagenvoerders en conducteurs van de [ensche omnubussen. gaat een roep van geestigheid van hen uit. Onzin, nen zeggen. Je wordt toch niet vanzelf geestig, om- je busconduoteur wordt. Nee, maar 't is toch wel md, dat die conducteurs haast zonder uitzondering, j gevat blijken te zijn. Trouwens, de bestuurders doen veel voor hen onder. Zou het soms toch doop hot I itje komen? i ls het niet, omdat de betrelcking een sinecure is. behalve. Er wordt zoowel van bestuurder els van ucteur heel wat gevergd. ch, heel verstandig, niet te veel. Er gebeuren ge- ongelukken in de Londensche straten, om den kans ten paar meer niet door een afgematten, elaperigen ffeur te laten vergrooten. arom heeft hij, in de eerste plaató, een minimum jd van twaalf uur tusschen elke twee werktijden, jenoeg dus om naar huia te gaan, te eten, met zijn w te praten, de krant te lezen en te slapen. Ten ie worden zes werkdagen altijd gevolgd door een n dag, al kan dat natuurlijk lang niet altijd een dag zijn, en heeft hij nog recht op een vacantle van gen per jaar. zijn werkperiode, die In geen geval meer dan 8^6 mag bedragen, met een etenstijd van minstens 20 iten dn het midden, legt een buschauffeur tusschen en 00 K.M, af, over wegen, die lang niet altijd ge- :elijk zijn. Soms zijn ze kurkdroog, maar soms" ook ,vet als modder." Soms bitumen, en soms keien. En, iet ergste is, meestal niet zoo heel erg eenzaam, eene busroute is lang niet gelijk aan de andere, natuurlijk niet prettig, om dag dln, dag uit, een korte ad van een paar kilometer heen en terug te rijden, r je leert elk bobbeltje op den weg kennen, en weet i, in wel huls een kat is, die op ongelegen tijden visite wil brengen aan den anderen kant van den en waar de straatjongens in de vaste meening ver- t, dat de rijweg een voetbalveld is. Zulk een baantje bestuurder op de lijn LoniesomeStreatham. Als 1G uur van het eene punt vertrekt, ls hij 6 mi- over 10 aan het andere. Haast de moeite niet, om lua voor op gang te brengen, collega op de Camden TownrCaterham-route la er eenigssLn© anders aan toe. Twee uur en 20 minuten zit hij aan zijn stuurrad, vóór zijn bus het eindpunt heeft bereikt. Hij heeft meer afwisseling, maar zóó thuis ra ken ln zijn weg als de eerste chauffeur kan hij nooit En de conducteurs? Hun werk ia, uit den aard dor zaak, niet zoo inspannend, niet zoo zenuwsloopond, als dit van de ohauffeurs. Maar lichamelijk vermoeiend is het zeker. Een Londensch conducteur sjouwt ln zijn 8% urigen werktijd haast onafgebroken do wiebelende trap van zijn bus op om te kijken, of hij bovenop wel ieder een bediend heeft, of hij dartelt er af naar beneden, om dAAr zijn klanten van kaartjes te voorzien. Gemiddeld knipt hij ln die 8% uur duizend kaartjes, waarvan de grootste helft stuiverskaartjes zijn, zoodat hij leder oogenbllk want voor een stuiver doe Je niet voel zijn passagiers ziet verdwijnen en nieuwe gezichten voor zich krijgt, Als we dan nagaan, dat hij het al niet ge makkelijk had op do oude bussen meit 84 plaatsen binnen en buiten, dan is het te begrijpen, dat een conducteurs- betrekking op de allernieuwste soort bussen, de zeawlo- lers met 68 plaatsen, niet precies een rustkuur ls. Velen zullen allang nieuwsgierig zijn naar de gelde lijke vergoeding voor al die prestatie©, Laten we die dus eerst maar eens noemen. Het maximum weet lk niet, tot mijn spijt, maar het aanvangssalaris van een chauf feur la twee en vijftig gulden por week, dat van eon con ducteur acht en veertig. Fooien worden niet gegeven, maar boven dit loon komt wel af on too extra geld voor overuren, nachtwerk ,onz. De sollicitant naar eon van belde betrekkingen moet zich aan een zwaar examen onderwerpen. Een praktijk U kunt het bekomen bij Apoth, on Drogisten ln doozen van 80 en 60 ct. en in tuben van 80 ot exAmen, wel te verstaan, waarbij o.a, de examinator tracht zijn mannetje te prikkelen, om te zien, hoe hij daarop reageert. Vooral voor den conducteur ls dat lang niet overbodig. Van den bestuurder wordt verlangd, dat hij zonder eenlg vertoon, echt bezadigd geroutineerd aal chauffooron. Wio oon moeilijk© bocht op de grootste vor steling nog juist probeert te nemen, en daarin slaagt, zakt voor zijn examen. Zulk een lartlst IS geen buschauf feur, Nog óén punt voor we eindigen. Werktijden en loonen hebben we nu gehad, maar hoe staat het met de gezond heid van het baantje? De chauffeur zit in elk weer on- bescheimd, ten minste zonder glasruit voor zich. De con ducteur ls de helft van den tijd boven op zijn niet oven- dekte bus. Desniettegenstaande is het gemiddelde ziekte percentage 1.7 procent, het maximum 1.9 procent. Van de duizend geëmployeerden zijn er dus hoogstens 19 we gens ziekte afwezig. Hot pensioen gaat ln op 05-Jarlgen leeftijd, Zeer waar schijnlijk zullen de meeste chauffeurs en conducteurs daar dus wel aan toe komen. Hot was Dinsdagavond in onzen Raad ditmaal Allerhande". Er werden gepresenteerd: boterbiesjes, Weesper moppen, bitterkoekjes en kletskoppen. Van alles wat, maarniet alles naar fijnen smaak be reid, te veel kunstboter als er biji da bereiding der schillende baksels was gebruikt. Onze Burgemeester werd gefeliciteerd met zijn her benoeming en de heer Gorter presenteerde dit boter biesje onzen Edelachtbaren met gratie en deze bleek er kinderlijk blij mee, niet verwend ais hij in dit op zicht is. En had de heer Gorter onzen Burgemeester alleen gelukgewenscht, zonder meer, men had bet als eene eenvoudige beleefdheid kunnen laten pas- •seereh. Maarde wensch dat de heer Cornelissen nog lange jaren Scihagen's Burgemeester zal mogen zijn, ziet u, dat is een wensch, die maar heel weinigen den heer Gorter zullen kunnen nazeggen, cn ook wij niet te goed en algemeen als het bekend is, dat de heer Cornelissen niet die krachtige en voort stuwende bewindsman is, die Schagen vooral in de tegenwoordige dagen zoo hoog noodig heeft. En als de heer Gorter meende wat hij hier zeide, zooqls hij meedeelde namens zijn fractie, en deze dus zóó te vreden is met het beleid van Burgemeester Corne lissen, danj pleit dat niet voor het inzicht van die raadsleden voor wat Schagen noodig heeft. En Scha- gen's bloei en groei gaat ons te veel ter harte om na een 12-jarig bestuur van onzen Burgemeester, nog zulk een wensch te kunnen slikken, zondey een woord van protest Een bitterkoekje!^ De gasdirecteurswoning und kein Endelï Uit gesteld tot het voorjaardan zal het zijn beslag wel krijgen. De heeren zitten er nu nog te veel mee in hun maag. ,,De tijd heelt alle wonden"! De heer Knüwer deed wel .wat al te wonderlijk met al zijn brieven en nog eens brieven, om hem nu nog als aannemer van het werk te kunnen accepteeren. En hierbij ook het rapport dér commissie, in het leven geroepen naar aanleiding van de beschuldigin gen van het raadslid Bakker en de daaraan vastge knoopte op- en aanmerkingen. Een rapport dat o.i. geen rapport is, ömidat het ons al heel weinig vertelt. Wij weten niet, of dit de schuld der commissie is, of van de opdracht, aan haar verstrekt. Wij echter als buitenstaanders, moeten vasthouden aan het uit gangspunt: de aan het adres der heeren aannemers gerichte beschuldiging, dat er een te groote opzet was, door het raadslid Bakker geëncadreerd in het verre van sierlijke lijstje van corruptie, steekpenningen, enz. En wat is hti gebleken uit dit rapport? „Dat er éen opzet is geweest", roept de heer Bakker triomfante lijk; „neen, dat de Schager aannemers vrij uitgaan", jubelt de heer Gorter. Blijkt daaruit nu al niet duidelijk, dot het be wuste rapport niets positiefs zegt? Waarom de beschuldiger, in dit geval het raadslid Bakker, niet eens door de commissie gehoord? Had dezen alle gelegenheid gegeven, om zijn woorden èk - Naar hot Engelsch van EDGAR WALLACE. dph deelde hem de geschiedenis eenlgszins uitgebreid en zonder hem in de rede te vallen, luisterde de aandachtig tot hij geëindigd had. eeft men zich eenlg denkbeeld gevormd wie die ttt amer aanwezige man geweest ls?" zeer scherp denkbeeld. Doch helaas heeft ide dien wij verdachten, en van' wien ik vrij zeker over- ben dat hij de moordenaar ls, een alibi kunnen ooaen. Gisteren laat in dien avond, werd hij bij zijn [keer uit de Midlands, gearresteerd. Ongelukkig theorie van de politie, droeg hij denzelfden hoed, toen verwachtte dat hij verloren sou hebben, en zijn vas volkomen ln orde," vertelde er niet bij dat de verbaasde Bickerson aan olltie te Birmingham getelefoneerd en van haar toen had, dat op het uur waarop de moord begaan p. ^enS Ho zich op het politiebureau aldaar aange- O.IH 1 had, om overeenkomstig de Wet op de Vreemde- aangifte te doen van zijn bezoek. hc' eene Chinees gelijkt als een druppel water op den reu"' zeide hij, .onwillekeurig de woorden van Paul H3 fy gebruikende; ,en lk vermoed dat het alibi vooraf waar te maken, feiten te noemen om deze dan te con troleeren. Waarom niet in het rapport de erkenning, dat er een opzet was? Waarom niet de hoegrootheid vermeld? Waarom wel der heer Knüwer door de commissie gehoord, en niet, zooals „men" zegt, de' gemeente- opzichter, die toch ook wel zijn opmerkingen over des heeren Knüwers begrooting zal hebben gehad? Wij vragen maarniet, omdat wij nog ant woord zullen krijgen, maar alleen om maar aan te geven hoe weinig dit rapport ons heeft bevredigd. Het eenige jammer in deze heele kwestie blijft, dat de Raad nog maar steeds vasthoudt aan het bouwen van een nieuwe Directeurswoningterwijl de oude woning nog volkomen gaaf genoeg is om be woond te worden. Jammer, omdat dit onnoodig geld vermorsen is en blijft. Cornelissen contra Velders grandi spectacle j varié. Wij hebben onszelf afgevraagd, hoe het nu toch mogelijk is dat men om zulk een futiliteit zooveel heibel kon krijgen. De heeren zeggen elkaar leelijke 1 dingenen dat over een zaak, die in zijn opzet toch eigenlijk nobel en goed is. Een zaak, die de een als voorzitter der Schoolcommissie aanhangig maakt I en bevordert, (al is het dan wellicht wat eigenmach tig). en die de ander als Burgemeester ondanks dat, met alle voortvarendheid had moeten dienen. En daarover krijgen de heeren hooggaande ruzie. Wijl meenen, dat als hier het burgervader-lijk© hart luider had gesproken, dan de burgemeesterlijka autoriteit, er niet zoo'n rümor in casa was gekomen. Met verdraagzaamheid vani weerskanten en men had tenminste in het„Allerhande" geen „kletskoppen" te proeven gekregen. iets noodig eens aan Ged. Staten moest worden be richt en dat beaamd© de heer Schoort. WIJ tien hier dus duidelijk vaatgelegd dot het be klag naar Ged. Staten alleen een gevolg ia geweest van de ontstemdheid van wethouder Sohoórl, on> dat hij zijn zin in do commissie niet heeft gehad, wat de terreinkeue betreft, on dat het motief van de onaangename reuk over Schagen etc. niet anders is geweest dan eon smoesje, om het voor Ged. Sta ten aannemelijker te maken dat B. en W. van Scha gen, hier voor de belangen van hun gemeente opko men Een houding die wij', zooals wij al meer hebben verklaard, niet kunnen bewonderen. Want, laat ons do zaak nu eens stellen zooals ze ls. Er is bij God. Slaton een verzoek aanhangig van do Vlooschkeuringscommissie van den kring Barsin- gorhorn, om eone verwerkingsinrichting, etc, te mo gen stichten to Schagen. En het is volkomen juist, zooals de heer Sohoorl zeide, dit verzoek wordt goed gekeurd of niet. Maar pas als het goedgekeurd was, was het oogonWik dAAr geweest voor B. en W. van Schagen, als zij dit zoo noodzakelijk vonden om te protosteeron tegen de plaats van vestiging in Scha gen. En eerd er was dat onnoodig on wat erger is, zeer o n,gewen scht, omdat het in zekeren zin, gezien het verzot van verschillende gemoonton in hun ijveren voor do TherraoChemischo fabrieken, voor Ged. Staten oon reden kan zijn, zich door het protest van B. en W. van Schagen te laten beïnvloeden. Die kans hadden B. en W. van Schagen niet mogen in het leven roepen, gevaarlijk als dat kan zijn voor het verkrijgen van de goedkeuring van Ged. Staten en waarmede dus een Schager gemeentebelang in ge vaar wordt gebracht. En juist ornuat hun protest tegen de pxaats van stichting nog allen tijd had en heusch niet zoo hals over kop verzonden had behoeven te worden, was ei ook alle gelegenheid geweest, om-den Raad voor af te polsen. Dat wethouder Schoorl zegt, dat hem ahe tijd heeft ontbroken om den Raad op de hoogte te brengen, is onwaar, immers, zijn na dat moment reeds maanden verloopen zonder da.t hij eenige roeping voelde den Gemeenteraad iets te vertellen, wel wetende dat zijn opinie in deze verre van ge deeld zou worden. Maar niet piinder verkeerd en zeer onvriendschappelijk is het, om, als men in zijn kwaliteit van wethouder der gemeente Schagen, lid is eener commissie, een dergelijk protest te verzen den zonder zijn medecommissieleden daarvan ken nis te geven. Dat achter den rug stoken is heele- maal niet geschikt om een goede verstandhouding te bevorderen. Werkelijk, wij begrijpen den heer Schoorl niet, kunnen hem niet volgen in zijn evoluties op het slappe koord. In de Vleeschkeuringscommissie wordt le idéé gevestigd door den heer Schoorl (want al zijn ie notuien dan kort, de maker daarvan zal den geest van het lange betoog des heeren Schoorl wel hebben vastgehouden) dat het zij'n schuld niet was dat er bij Ged. Staten is geprotesteerd, 'dat hadden B. en W. van Schagen gedaan en thans zien wij uit de mededeelingen van onzen Burgemeester Corne lissen toch duidelijk, dat het wel degelijk de heer Schoorl zelf is geweest die den bal aan het rollen neeft gebracht. Verheffend is «dit alles niet en wij begrijpen dat zoowel de Keuringscommissie als Schagens Raad dit optreden van onzen wethouder niet smakelijk vinden. En wij vragen ons af, of het wel goed is dat onze wethouder Schoorl nog langer lid blijft van, de Vleeschkeuringscommissie, vruchtdragend werk als door hem daar, nu het vertrouwen weg is, moeilijk meer kan worden verricht. Een vraag, die onze Raad zich wel eens in allen ernst mag stellen, al vinden de leden van de „Raadsfractie van Zes" het blijk baar niet aanlokkelijk om over deze kwestie het woord te voeren, gezien hun zwijgen in alle talen Dinsdagavond. Wij hopen echter, dat deze heeren hun fractiegenoot niet zullen beschermen zelfs tegen het belang der gemeente in. Wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen - altijd'! De Verwerkingsinrichting van den Vïêesc'hkeürihgs-1 dienst Barsingerhorn en het protest van ons college i van B. en W. bij Ged. Staten daartegen, voor zoover I het do stichting bij de Mienisbrug betreft, werd bij1 de rondvraag behandeld. En dat was goed, in geen enkel opzicht als üe houding door B. en W. van Scha gen hier aangenomen, is te verdedigen, zelfs té ver goelijken. Wel zagen wij wethouder Schoorl zich weer in al- ierlei bochten wringen, maar het bleef als een paal boven water staan, dat, wat hier geschied was, mietj anders dan veroordeeld kon worden. Een lange klacht van dezen wethouder over wat in de Vleeschkeuringscommissie was gebeurd ten opzichte van de plaats van stichting. Men had in J' die commissie volgens den heer Schoorl hem niet i i i t «t goed behandeld. Eerst was hem, Schoorl, opdracht jjQ mOOTA lil M DOSCll Dij LUIK. gegeven, naar terreinen te zoeken en was een daar-1 J van voorloopig aangewezen. En later, binnen 24 uur, werd een ander terrein genomen. Dit had de heer Schoorl blijkbaar zoo hoog opgenomen, dat hiji, vol gens een uitdrukking van Burgemeester Cornelis- cen: vrij ontstemd het verloop van den terreinaan koop in B. en W. had verteld- Eln als gevolg daarvan het gezegde van Burgemeester Cornelissen dat zoo- Tot slot eon Sinterklaasbevlieging van het raads lid Van Erp voor .,oud en arm". De concurreerende heeren keken heel sip bij' deze coke&surprise, Het zal het beste zijn, dat die anderen zooiets maar in de - hondsdagen voorstellen, dan wordt dit kiezersvan- gerijltjle hen tenminste niet weer afgesnoept. Of komt er nu soms nog wat opbod? Vooruit maar geneer je niet - het ia maar gemeentegeld! Sijmen be taalt II BEKENTENISSEN VAN DE MOORDENARES, Niet alleen de moordenares, die in het bosch Van Louveigné, bij Luik, vrouw Bontemps met een revol ver iheeft doodgeschoten en haar 15-jarig nichtje ern stig heeft verwond, is in verband met do misdaad ïieuw ité's. 8Proken werk was, en dat de man van de Birmlng- «he politie Feng 'Ho in het geheel niet geweest is." 6ng Ho! Toch' niet de Feng H*o van Majoor Amery?" 6 ander ln de grootste verbazing uit. to je dien man? Ja, lk herinner mij dat je hem mij 668." Verbazing van Mijnheer Tupperwül overschreed 8 alle grenzen. 1 a 11601 omdat hij bij één gedegenheid ln gezel- I Vaa Majoor Amery naar de Bank kwam, en wij een van de cheques van Majoor Amery te 1 1 af V0, ^en8 Ho! Dat ls hoogst verrassend, 1 ikj'?nruatbareiK*Kn hoe 8tQ^t het met dat arme *bM' «el gezorgd rijn," zeide RaJph, die dit Uever vermeed. Tel. r ->^orf°or hn Mijnheer Tupperwill scheen door het nieuws van den dood van Tarn diep getroffen. Hij bleef stilstaan, de lip pen gespitst, met niets ziende oogem „Ik herinner mij dat lk ergens een „extra tijding" aan geplakt zag: dat m oet natuurlijk betreffende den moord geweest zijn. Buitengewoon,!" Kn toen kwam de zaken man weer bij hem boven. „Wat nu het debet van je rekening aangaat, waarde Halam, zonder je verder tot mij te wenden, mag Je op ons trekken voor zooveel je noodig hebt. Neen, neen, ik weiger daarvoor dank aan te nemen. Na je gezegd te hebben welke omzichtigheid mijn commissarissen van mij wenschen dat ik ln acht neem, heb lk mijn plicht gedaan, en natuurlijk steil ik mij persoonlijk garant. Wan neer wordt de lijkschouwing gehouden?" „Vandaag," zeide Ralph. „Ik ben daarheen óp weg." Wederom scheen de bankier in diep gepeins verzonken. „Zou je er iets op tegen hebben Indien ik je naar die lijkschouwing vergezelde? Dergelijke tooneelen werken niet bijster opvroolijkead op Iemand, doch-, welnu, ik heb een reden." Ralpk zou gaarne geweten hebben welke die reden was, doch in zijn verademing dat hij een moeilijke fi nanti e el e crisis te boven gekomen was, al was die ver ademing dan ook eenlgszins getemperd door het nieuws dat hij vernomen had, was hij bereid het gezelschap van zijn zwaarwiehtigen vriend nog eenlgen tijd te aanvaar den. Zij bereikten de plaats van de lijkschouwing nog juist bijtijds om zijn naam te hooren afroepen. Tot hij voor het afleggen van den eed op de getui genbank plaats genomen had ,zag hij niets van het meisje, doch toen zijn oogen op haar gevallen waren, meende hij uit haar gelaatsuitdrukking te mogen op maken, dat zij haar getuigenis reeds afgelegd had. De zaak hield hem tot ongeveer vijf uur op; toen werd de i lijkschouwing geschorst. In dien tusschentijd had hij geen gelegenheid gehad haai- te nJaderen, en eerst toen .zij zich buiten het gebouw bevonden, zag hij kans haar aan te spreken. „Be was gisterenavond tamelijk lomp, Elsa, on wilde je daarvoor vergiffenis vragen. Doch mijn zenuwen, wa ren geheel van streek." „De mijne niet minder," zeide zij en zag Mijnheer Tup perwill om hen heen draaien. „Mag lk mijn vriend, Mijnheer Theophllua Tupperwill aan Je voorstellen?" zeide hij, den dikzak naderbij wen kende. „Juffrouw Marlowe..." De bankier nam de hand van het meisje ln de zijne en trok daarbij een gezicht van gepast medegevoelen, zoo- als de gelegenheid verelsohte. „Ik kende uw arme ooan," zeidie hij met gesmoorde stem. „Meer zal lk niet zeggen. De smart verstoort de' jaargetijden en de uren van rust, maakt den nacht tot morgen en den avond tot nacht" Shakespeare." En na het uitspreken van deaen troost nam hfj af scheid. „Wie is hij?" vroeg zij. „Tupperwill: hij staat aan het hoofd van Stebbing's Bank en is een beste kerel," zeide Ralph. Hij had den bankier nooit tot zooveel gevoel ia staat geacht, „Ga je nu vanavond naar Lou?" Zij schudde het hoofd. „Neen, vanavond kan lk nog niet gaan; lk moet op kantoor terugkomen," Daarover was hij ten zeerste verwonderd. „Je wilt toch niet zeggen dat Amery je daar vanavond terugverwacht?" vroeg hij ongeloovig. „Hij verwacht het niet alleen, doch hij èischt t" ant woordde zij, daarna de lippen op elkander klemmende. /Zaterdag neem ik mijn ontslag, lk héb een briefje ach tergelaten waarin ik hem dat aanzeg. Hij heeft mij in geen enkel opzicht ontzien. Doch spreek er alsjeblieft niet over met hem. Je kunt me zeker wel een eind weg brengen, niet waar?" „Het geheele eind," zeide Ralph verontwaardigd, Zijn verontwaardiging was gröotendeels geveinsd De vertegenwoordiger van Soyoka, zoo dacht hij, ontzag in geen enkel opzicht hetzij man, vrouw of kind, en het I zou zeer in strijd geweest zijn met het beeld dat hij zich van den man gevormd had, indien Amery ook slechts de geringste menschelijkheid betoond had. Op weg naar de City kwam het haar voor dat hij een weinig verstrooid was, doch zij schreef dit toe aan de 1 natuurlijke reactie van de. lijkschouwing. In werkelijk- j heid gevoelde Ralph Hallam zich niet weinig ongerust j over de wetenschap, dat ergens in de kamer van Amery een zwaar verzegelde enveloppe lag, voorzien van een j onheilspellend opschrift Zijn gedachten dwaalden af naar den brief, die door Tam des ochtends van den dag van zijn dood ontvangen was. Het aanbod van 100.000 was volkomen verklaarbaar, Indien Soyoka wist waar hij de hand op het 'dubbele van dat bedrag kon leggen en het geld waarschijnlijk reeds uit de brandkast wegge nomen had. Op haar verzoek verliet hij het meisje aan het einde van Wood Street, en, ln weerwil van haar wrok Jegens haar patroon, haastte zij zich gejaagd' naar het kantoor, en bood hem, zoodra zij hem zag, zelfs haar verontschul digingen aan omdat zij zoo laat was. Hij wachtte haar ln zijn eigen kamer op, stond met zijn rug naar don haard zonder vuur gekoerd, do ban don achter zijn mg ineengestrengeld, en staarde gemelijk naar den grond. Op zijn schrijfbureau zag zij, geopend, den brief dien zij voor hem achtergelaten had, en zoo danig was de macht die hij over haar uitoefende, dat zij zich het hart een weinig voelde samenknijpen, bij do gedachte aan de ontvangst die haar door de ontslag name te beurt zou laten vallen. De eerste woorden die bij sprak hadden daarop betrekking. „U wilt ons dus gaan verlaten, juffrouw Marlowe?" zeide hij. „U heeft mij de moeite gespaand u uw ontslag te geven." Bij deze woorden was al haar angst verdwenen. „U had minstens de kieschheid moeten betoonen, mij die beleediging te sparen," gaf zij opgewonden ten ant woord. „Ik verlaat uw kantoor wegens geen andere re den dan omdat het voor eenlg meisje dat achting voor zlchzelve heeft, onmogelijk is met u samen te werken; omdat uw manieren bedroevend zijn, en uw houding je gens vrouwen, voor zoover ik uit eigen ervaring kan oor- deelen, zoo ongemanierd en lomp is, dat het een verne dering is, op uw wenken gereed te moeten staan!" Terwijl zij sprak had hij haar aangezien, en zij meen de een trek van verbazing op zijn aangezicht te ont dekken. „Is dat zoo?" was alles wat hij antwoordde. En toen: „U heeft mij gezegd dat Stanford u volkomen onbe kend was?" „En dat was de waarheid", zeide zij boos. „U heeft twee malen de gevolgtrekking gemaakt dat lk een leuge naarster was, en ik hoop dat u uw beleediging niet zult herhalen." Hij was door haar heftigheid een weinig uit het veld geslagen, en vóór hij iets had kunnen zeggen, ging zij voort: „Ik begaf mij naar het kantoor van Mijnheer Tarn, niet beter wetende of de Stanford Corporation was iets, da.t alleen bestond in uw verbeelding. Ik heb niet het flauwste begrip van de zaken die mijn oom dreef, doch uit uw gedrag meen ik te mogen opmaken dat er met die zaken iets niet in orde is. Wat zijn bezitten van geld betreft, en hoeveel vermogen hij had, daarvan ben lk insgelijks onwetend. Ik had geen vermoeden dat hij zelfs eenlg kapitaal bezat Dr. Hallam zeide dat zich ergens documenten moesten bevinden het geld was het uwe, natuurlijk? Mijn oom had hefc gestolen la dat het geheim?' HU schudde langzaam het hoofd. „Neen, niet Amery werd door uw oom bestolen," zeide hij tot haar verwondering. „Zoover ik weet, was hij ©en betrouwbaar man waar het de gelden van do flrmt betreft." HU bevochtigde zijn lippen. Hij koerde tot de bescheur

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 5