geneesi-en v&ifiaait de -huid
Kijk af!!
Hem Nypels
Heeren- en
Kinderkleeding.
Brabantsche brieven.
SOLIEDE en
NIET DUUR
Magazijnen
Angstig avontuur van een auto
verhuurder.
Het vervaische bankbiljet van f1000.
Binnenlandsch Nieuws.
Lisbond „Hollands Noorderkwartier".
10.000 Gulden gestolen.
vdii hit *Mt»ianl ïir.s i/ir.g lk er keen op «en
killen Januaridag; een van die dagen, waarop het
noch vrleet, noch doolt, noch waalt, noch regent,
waarop het eenvoudig nleta doet. De overtocht ging
vlot, al was het dan zonder de bekoring van mooi
voor. Ik had een boodschap op eon kleine boerderij.
Aan den haard zat een oud moedertje brulnachtig-
zwarte wol te spinnen. Ik vroeg ol die van eigen
schapen waa. Zij knikte beveetlgend. „Ook in huls m wakker mM ,n roole !treep OTer m,n achter.
geverfd? „Nee. van z.vart skeep was het ant- gelegen! Onze veldwachter trekt
woord En de huisvrouw voegde er aan toe, daljtoei &n p|jp ,nePn gsjerlok HoUemee en ae de =nae-
n tijd het sterkst is, op zulk een toon van overtui pakken dan Iopt le nog 'n nlelze-
tiene-verglftlging o^ln-Mnksie!'-
voor zwarte kousen; to hebben, -het best deed er altijd
een paar zwarte schapen op na te houden.
In 1865 werd het eerste stuk Noordhollandsche
spoorweg in gebruik genomen, en daardoor het ver
keer met Amsterdam tot op de helft van den tijd in
gekort
Van toen af kreeg geheel ons polderleven een meer
normaal karakter. De verbinding met de hoofdstad,
tot dusver alleen bestaan door stoomhooten op het
Noordhollandsch Kanaal, bracht thans veel meer af
wisseling mee. Bezoekers kwamen eens kijken, hoe
het er in dien aanvankelijk zoo ongelukkigen Anna
Paulowna-polder nu eigenlijk uitzag.
Wel, in 't goede seizoen in den voorzomer, zag
het er werkelijk al beter uit. De staat van den land
bouw werd gunstiger, 't Ging wel niet zonder horten
en stooten en herhaalde tegenvallers, maar het ging
toch gestadig. Een erge teleurstelling, van heel bijzon
deren aard, was de meekrap geweest. Men wist dat
diepe grondbewerking de ontzouting bevorderde. Men
had vernomen, dat een van de gewassen, die de
meeste kans boden, door hun hooge marktwaarde, de
kosten van zulk een bewerking te dekken, meekrap
was. Dus werd er, op groote schaal, door vele land
eigenaars, meekrap aangeplant; er werd eon schuur
gebouwd, oen zoogenaamde meestoot", waarin zij,
naar den eisch, gedroogd zou worden. Maar de plant
jes hadden minstens twee jaar noodig om te groeien;
en in dien tijd gebeurde het, dat de meekrap bijna
geheel door de aniline-verven van de markt werd ver
drongen en slechts zeer geringe waarde meer had! De
arbeiders hadden wekelijks hun loon uitbetaald gekre
gen; maar de grondeigenaars hadden, buiten iemands
schuld, zware verliezen geleden. Zoo ook mijn va
der. Doch, eewoon aan alle dingen een goede zij te
zoeken, troostte hij zich met de gedachte, dat per
slot de landerijen toch door. het meekrap-avontuur
verbeterd waren.
Zoo hield hij den moed er in. En den werklust.
Hij geloofde in de toekomst van zijn polder, boven
alles uit, wat de werkelijkheid bood. Den meerderen
bloei van latere jaren heeft hij vóórgevoeld, maar niet
mogen beleven. Evenmin heeft hij beleefd, dat de
tijd rijp word voor de indijking der Wieringermeer,
waarvan de plannen hem sinds lang zoozeer vervul
den. Doch tot zijn verscheiden in 1880, heeft hij voor
het één zoowel als voor het ander toekomstbeeld, ge
daan wat binnen zijn bereik lag.
Schertsend placht hij te zeggen, dat Goethes Faust
toch ook, teA slotte, het indijken en bekoloniscercn
van den polder den meest voldoening schenkenden
arbeid achtte.
En ik. zijn trawante, bon er dankbaar voor, iets
vftn dat werkzaam idealisme te hebben geërfd.
Allen, die in het polderleven mij omringden, zijn
nu ontslapen; maar hun herinnering is mij een ont-
roofbare bezitting.
Wa-d-'n weer ee, d'n lesten tijd. En overal zoo! De
koning van Engelaand hee-t-er zelfs 'n kouwke mee ge
pakt, hè'k gelezen.
Toch. is da ginnen zuiveren koffie mee da koninklijke
kouwke. De dokters geven elk oogenblik 'a buuletija uit
en as ik ze goed lees, dan zijn dio dokters als maar erg
tevreejen over d'ren pasjent, maar mee elk buuletijntje
wordt ie al broerder en broerder. Eerst 'a kouwke. Toen
sliep ie goed en was z'n long aangetast. Toen sldep ie
nog beter en gong z'n long veruit, toen sliep ie aa 'n
roos; begon le veul beter te hoesten en nouiw slopt ie
as 'nen os en heet-ie er ok pleuris bij. Hij slopt nog net
zooiank en ga nog nèt zooiank goed veruit tot ie züe-
meer wakker wordt
Waarom nle ineens gezeet: onze koning is zoo ziek
as 'n hondje en laten me-d-r allemaal 'n gebedje veur
doen. Dan zijn de menschen nle zoo ongerust as nouw
mee al die dieplmatleke buuletijntjes!
't Ie toch gin schande om ziek te zijn. Hij hee-g-et z'n
eigen toch nle aangedaan zooas die Parijsohe juffrouw
mee d'r dikke kuiten! Ozookocs!
Da mamselleke zou gaan trouwen. Groot gelijk: gin
horke beter as Ikke. Maar toen was ze ineens benauwd,
asdat d'ren man zou zien, na d'ren trouw, da ze zukke
dikke beenen had. Of ie da-d-al nie lank gezien had,
amico? Ik kan toch zeker, mee de teugeswoordige mode
op 'n horke af oew de maat geven van alle Ulvenhout-
sche meskesbeenen. En of da zoo lillek is, 'n paar ste
vige pooten! Ze zijn belaaitafeld. Ik veur mijn, ik zie
liever één paar flinke pooten, dan tien paar ooievaars
stelten! Maar olie, da gekke ding gong naar 'nen per-
fester om d'r kuiten 'n bietje te laten „innemen". Ge mot
ncuw in aanmerking nemen, dat ze naaister is van d'
ambacht en dus gewend Is „in-te-nemen". Maar om kort
te gaan: de perfester knipte, knipte nog es, en nog es,
en toen was 't heele beentje d'r finaal af! En nouw loop
et gekkinneke mee 'n houter pootje. Nouw emmen hou
teren beentjes 't veurdeel, da ge ze zooiank onder 't
bed kunt leggen, as ge gaat slapen, zoodra ge dan over
de dikte of de dunte gin woorden kun krijgen mee me-
kare, maar 't is toch maar 'n aarlge oplossing van 'i
geval. Wèl ee mesjeu d'n adspleraant-echtgenieter de
kans, dat ie mee dat houteren beentje 'n opsallemaan-
der op z'n kerseplt krijgt as 't ie nouw nog wa zeet, dat
ie in 'n oogenblikske tijd naast Plet v. d. Burg in 't zie
kenhuis leet. Maar ja, ge mot veur de schoonheid wa
overemmen... Daar zou 'k nog veul meer van kunnen
vertellen, maar d'n onzin van d'n teugeswoorigen smaak
hang me jóó uit m'nen nek, da 'k er 't zwijgen verders
maar toe doei. As bouteren beenen en stlnkslooten in
plak van straten, teugeswoorig de schoonheid van de
wereld uit motten maken, dan zeg ik maar niks meer
en denk maar: 't verstand kom mee de jaren!
Want amico, mee de kunst wor zoo maar gek omge
sprongen. As g*n schilderij ziet .waar ge niks van snapt,
of 'n stuk mezlek hoort da-d-ocw herinnert aan Trui
us ze mee 'n kwaaie bui do borden wascht, of
beeldhouwwerk van Venus mee olifantenpooten, of
stad die stinkt naar de tieves, dan motte, as ge
veur „vol" aangezien wil worren. maar zeggen: „Wa d'n
prachtige „schilderij", „wa-d-'n hemelsche meziek",
„wa^d-n sierlijke Venus" „wa-d-'n aroma hangt er in
Delft!" Kek, dan bende nen mensch-van-opvoeding en
ontwikkeling." En zet dan grust 'n gezicht van-ik-weet-
't-wel! want over honderd jaar zijn die weeiikwellers
toch al lank en lank vergeten! Dé. weet ik wei!
Kek mar 's amico, naar de gedenksdagen van de leste
weken van dleën muzikant Sjoebert. Keb ln de kranten
z'n geboortehüske uitgepottegraveerd zien staan. Nouw,
ong, 'n schamel gedoeike! En as ge zoo wit dat ie et
staande ijskaart zoo mogelijk die nieuwe ijswegen
aan te geven.
De voorzitter verwees den spreker naar de Districts
vergaderingen en zal gaarne nadere voorstellen te
gemoet zien.
De jaarverslagen van den secretaris en van den
penningmeester worden goedgekeurd, terwijl de be
grooting voor 1929 werd vastgesteld. Het toerisme
per schaats maakt een slechten tijd' mede, Door de
toeneming van het gebruik van mechanische voort-
stuwïngskracht in de vaartuigen, worden de bin
nenwateren vrijwel geregeld opengehouden, waar
door het maken van tochten per schaats meer en
meer beperkt wordt, hetgeen voor den bond een af
neming van activiteit in die richting tengevolge
heeft.
UI venhout, 27 Nov. 1928.
Menler.
Wilde wel geleuven, da*k
'n kleur kreeg tot aan den
bovenkaant van m'n hemds
boordje, toen 'k hierboven
„Ulvenhout" schreef. 'r.
ïlotske, waar hoegenaamd
nooit ziedatte veurvalt! 'k
Mog et onderlest nog we!
schrijven aan oew, amico,
„d'k onsenlieveneer wel op
r.i'a bloote kniekes moog
bedanken dat ie me in zo'n
vergeten oeske van de we
reld een neergeplakt
Gatsammenoggestoe, 't
lijkt nouw Sjiekeago wel,
waar g* c«* veilig <*w de straat kont loopen a» ze
maar cios>i<-tc. dhigó nog écr-.tii dollar in ocw vesjes3nuJ5k6
het zitten.
Wa-d-l8 da nouw veur 'n soort van 'n werk om Qiee
érane Piet van den Burg vijf gaten in z'nen kop te
slaan en dan z'n hüske in den braand te steken, mee de
bedoeling om 'm bruin te bakken, allemaal maar omda
ze denken dat ie 'n paar centen bezit Wa mot zo'nen
njensch. bezitten die heel z'n leven boerenarbeider is?
Geddet toch zeivers gelezen, van dieën. moordaanslag?
Twee schobbejakken van kerels, mee 'n maske veur d'ren
bandietenkop (wa zedde daarvan, amico, net Sjie-
keego hé? maskes veur man!) drongen bij Piette bin
nen, 'nen ouwen mensch die op z'n eentje woont en z'n
eigen kostje scharrelt om 'm even af te tuigen en ln
braand te steken!
Hij lee nouw in 't ziekenhuis. Heel z'nen poot ie ver-
braand en hij is overatuur dat ie lee te beven as 'n
rietje.
„Maar Piet," «ee ik, „wa-d-aaimen die achoefels nouw
mee jouw gedaan?" En toen begos ie te schreeuwen van
de zemelen. Heel z'n zemelengestel is wièrgaren; heole-
maal! Ge mot wel begrijpen, amico, ward-et leven van
zo'nen mensch is. Die werkt z'n eigen krom op 't land
er. in d'n mest om de menschen aan èèrpels en groen
ten te helpen. Daar krijgt le veur, de kost en 'a paar
rijksdaalders en dan woont ie olleen ln 'n huiske da
dlop in de bol staat, en waar gin blind pèérd schaal kan
doen. 'n Wiebelende tafel, 'n stuk petrollelamp, waar
meestal gin olie dn zit, 'n ding om op te zitten, ('t woord
„stoei" kan m'n per. niet uit!) en 'n bedstee mee 'nen
zak strooi en *n pèèrd edeken .Ge begrept da zo'nen
mensch zoomaar 'n eenzaam, triestig en èremoeiig le
ven heet. Zooeenen zit mee d'n Sunderkloasavond in
z'n eentje te knierzen bjj 'n walmende petrollelamp en
't schijnsel v&n de brandende blokskes onder de schouw.
En op kerstavond zit ie daar net eender. En mèe de
Kerstdagen zit ie daar alleenig en mee d'n nuuwejaar
en op alle dagen da-d-et veur bijna elleken mensch feest
is! Zo'nen mensch is to zuinig asdat ie 'n pepltc rokt en
'n sigaar komt er nooit tusschen z'n bleeke lippen. En
de paar centjes die zo'nen èrmen ploetereer dan nog
bijmekaar ee gekrabt, daar slaan z*m dan bijna z'n har-
senpan tot aan splinterkes. „'t Hemd ls nader as d'n
rok." zee-g-et sprikwoord en omda-d-UIvenhout mijn al
heel na aan m'n hart leet en Piet ok, daarom da'k over
dit hakkenvietje zoo breedvoerig uitwei! Want, amico,
't is hoe erg 't ok is, nog maar 'n hakkenvietje hee?
Me zijn op 't punt van moorden en roofmoorden, ok al
gebeuren ze' dan niet. üierèk In Ulvenhout allemaal, al
aarig verwent! 'n Kraant zonder 'n .paar moorden is
'nen akker zonder onkruid! Maar ik zal m'nen slinger
emmen as de masjesee die twee sloeber* bij d'ren kraag
baat, want lk log nouw mee da pook la bed ad vannacht
Schagen en Den Helder,
ontbinden, nu bij zich nog in zijn volle kracht kan
ontplooien.
Verscheidene afgevaardigden van de Afdeelingen
'voerden over dit punt het woord; eenerzijds sprak
men zich er voor, anderzijds er tegen uit.
De voorzitter beantwoordde daarop de sprekera;
hij betoogde dat het voorstel was gedaan tot welzijn
van den Bond, doch verklaarde, dat het hem er in
het geheel niet om te doen was het voorstel door te
drijven, integendeel hij stelde voor niet tot stem
men over te gaan, doch de kwestie, gehoord de de
batten, in de Afdeelingen en Districten te bespreken
en het punt minstens een jaar in overweging te
houden. Inmiddels kon dan overleg gepleegd worden
met de Amsfcerdamsche IJsclub en met den Kon.
Ned. Schaatsenrijdersbond, die beide verklaard heb
ben. bereid te zijn den IJ. H. N. te steunen.
Onder applaus werd aldus besloten.
De agenda was hiermede afgehandeld.
IN EEN STORMACHTIOEN NACHT.
Zijn wagen geëlectriflceerd.
Als plaats voor de volgende algemeene vergade
ring wordt, na ©enige discussie, Alkmaar gekozen,
voornamtlijk omdat deze plaats meer in het centrum
dgt en gemakkelijk bereikt kan worden.
Aan de orde kwam hierna het financieel verslag
19271928 met een batig saldo van f 12-18.35 en
de begrooting 1928—1929, welke onder dankbetui
ging aan den heer Preyer, den penningmeester, wer
den goedgekeurd.
In het dagelijksch bestuur werden herkozen als
voorzitter, de beer S. Th. Minnema en als penning
meester de heer P. Preyer Jr., in de vacature, ont
staan door het overlijden van den heer P. C. Akker
man, werd gekozen de heer Ch. P. Aak kar
man te Haarlem. Ais Districts-voorzitter werden her
kozen voor Noor derdistrict de lieer E Lim-
pers; District Schagen de heer A. Sleutel;
District Alkmaar C. J. Ooms;. District Waterland de
heer C. J. Groenewoud en voor het District Hióogkar-
spel wegens overlijden van den heer Stadegaard
in z'nen tijd maar mieserabel, maar dunnekes ee g'ad I te Bovenkarspel werd gekozen de heer D. Naste
en da nouw heel de wereld z'nen starfdag ee herdacht, pad te Hoogkarspel.
wel amico, dan krijgde pas in de gaten, dat de wezen- Hierna vroeg de aandacht het belangrijkste punt
lijke kunst langzaam gedijt! En dat de rommel, zooas van de agenda, nl. het voostel van het hoofd.be-
negermeziek en meziek-geneger,en venussen mee platvoe
ten en ontoegankelijke stejen, dingen zijn, die ze over
honderd jaar nie meer gebruiken kunnen! En de grap
penmakers die al da schoons mee 'n geleerd gezicht aan
d'n man perbeeren te brengen, wel die zijn al eerder
as over honderd jaar vergeten en daar zal de wereld
ginnen spijt van hoeven te emmen.
Zoo witte wel asdat de Nobelprijs 'aen prijs la van
wa-d-em-lk-me-J ouw-daar!
De mannen die deus prijzen uitdeelen wouwen de No
belprijs veur letterkunst geven aan d'nSpanjaard Mi-
ohiel de Unamuno, 'nen beroemden boekenscbrijver.
„Neeë," zee Prienia de Hivera in 't Spaansch, „neeös",
zee-t-ie, „an Unamuno motte 'm nie geevla, Seenjores;
stuur om te besluiten in het vervolg, ijs en. weder
dienende, onder eigen reglementen en eigen keur
meesters, een of meer wedstrijden in hard- en
schoonrijden te 'houden voor beroepsrijders om geld
prijzen.
De voorzitter lichtte uitvoerig toe de redenen,
waarom het hoofdbestuur met dit voorstel is geko
men.. De winters zijn ijsloos, het ledental der Afdee
lingen loopt achteruit, door het ijsbreken is het on
mogelijk om nog goede en. veilige banen to maken.
Er. moet dus iets gedaan worden. Toen kwam de
heer Stikkel uit Alkmaar met bovengenoemd voor
stel. Alhoewel er in het begin bij- het Dagelijksch
Bestuur geen instemrrhng heerschte, veranderde de
De auto-verhuurder J. Lenters te Ruinerwold, had
in den s'tormuehtigen nacht van Zondag op Maan
dag een zeer bang oogenblik, meldt het „N. v. d. NV'.
Zondagnacht om 1 uur had hij met zijn auto do
'vroedvrouw naar Oosteinde gebracht. Op den terug
weg ontdakte hij, dat in eens zijn wagen geëlectrifi-
ceerd waa Wat vva9 er gebeurd? Een door den storm
afgeknapte draad van de -bovengrondsche geleiding
van het electrisch net, was om de toet van een der
raderen gewonden, waardoor dus de heele auto onder
electriciteit kwam te staan. Waar ook-de heer L. zijn
hand zette, overal voelde hij een zeer raar gevoel.
Doordat het ijzer van den auto niet met den grond
in aanraking kon komen (door de isoleerende auto
banden), had er natuurlijk geen snelle afvloeiing
plaats, waardoor het gevaar verminderde.
De heer Lenters durfde den wagen niet verlaten,
want oogenblikkelijk zou de electrische stroom zijn
weg door L.'s lichaam zijn gegaan.
Gelukkig was het stuurrad met gummi omwonden,
zoodat zijn handen niet geëlectrificeerd werden. De
heer Lenters heeft door eon plotseiingen greep zijn
altijd nog loopende auto op de tweede versnelling
kunnen krijgen. Met .een geweldigen ruk werd het ge
vaarlijke stuk draad van het electrisch net afgetrok
ken. De heer Lenters reed toenmet 'n eind draad van
60 M. plus een paal nog een heel eind verder. Toen
hij geen electriciteit meer óntdekte, is hij uitgestegen.
Zeer ontdaan kwam hij thuis.
HET WAS WEL ECHT. MAAR NIET VAN
DUIZEND.
Zooals in ons Donderdagnummer gemeld is een
juwelier in de Kalverstraat te Amsterdam opgelicht
voor f 1000.—, voor welk bedrag een vervalscht bank
biljet door den oplichter was afgegeven.
Uit het nader onderzoek blijkt, dat het vervalschte
bankbiljet in werkelijkheid een echt bankbiljet was,
echter niet van duizend, doch van honderd gulden.
Op het biljet, dat men bruin gekleurd had, was ach
ter de cijfers 100 een nul geplaatst, terwijl het woord
„honderd" na geradeerd te zijn, veranderd was in
..duizend".
Het verlies voor de benadeelde juweliersfirma is
nu in elk geval met f 100.gereduceerd. De dader is
nog niet bekend.
gift 'm dan potverdekrieka aan. Coneka Espina, want opVattinig en gaandeweg verklaarde niemand
die tikt op de schrijfpianola, in mijn zjoernallla, ontr zich tegen en dat was ook het geval toen het voor-
roerende hoofdartlkelèns." I gtel behandeld, werd in een vergadering van het
De Nobelprijs ui tdeelers emanen Prlemo natuurlijk la- Hoofdbestuur,
ten kleawt», maar nouw krijgt Coneka voor elk opstelj>6 heer Minnema lichte de wordingsgeschiedenis
over den Priem *n Spaansohen rijksdaalder meer! Ja- J uitvoerig toe. en -alles is gedaan om deze zaak. bij
co Prtrm lot eigen lccejeneerer» deur die No- rló Afdeelingen bekend te maken. Mocht dö verga
bel uitdeelers. Hij zag ae nog nèt zo lief! Kunst? 'u dering een beter denkbeeld kunnen aangeven dan is
Khunsjt.
Amico, Ik schei d'r af. M'n vel is vol. Veul groeten
van Trui, en as altfj, gin horke minder van oewen
toet a voe
DRA
HET CONFLICT MET DEN NED. IJSBOND
ONBESLIST.
het Hoofdbestuur bereid zijn voorstel in te trekken.
Het debat hierover werd geopend dooT den verte
genwoordiger der Amsterdamsohe IJsclub, donatrice
en eerelid van den IJ. H. N., die zich in een uitvoe
rig betoog ten zeerste tegen dit voorstel uitsprak en
dan ook adviseerde het voorstel niet aan te nemen.
De Afd'eeling Haarlem, bij monde van mr. Van der
Plaats, was van meerling, dat dit voorstel den heer
Minnema moet zijn ontglipt en gaf den raad om als
men vreesde voor achteruitgang den Bond liever te
INBRAAK TE SCHOONHOVEN.
Tijdens de afwezigheid der bewoners hun slag
geslagen.
Terwijl de wijnhandelaar P. Houtveen te Schoonho
ven Woensdagavond uit was, is te zijnen huize inge
broken. Hij kwam om half twaalf weer thuis en be
merkte toen ornaad. Door het overklimmen van een
muur en het uitsnijden van een ruit zijn de inbre
kers binnengekomen. Uit een brandkast, die niet ge
sloten was, hebben de boeven een geldkistje met onge
veer drie duizend gulden en geldswaardige papieren
ter waarde van 6000 a 7000 gulden gestolen.
Iemand heeft aam de politie meegedeeld, twee man
nen over den muur te hebben zien klimmen. De poli
tie heeft onmiddellijk, ook met een politiehond, een
onderzoek ingesteld. Eon autotocht op de wegen in de
omgeving, onmiddellijk na het bekend worden van
de inbraak, heeft geen succes opgeleverd.
H«t bewnste voorstel nog een jaar Ln overweging
gehouden.
Oe H algemeene vergadering van den Ijsbond
„Hollands Noorderkwartier" werd Donderdag in „Bel
levue" te Amsterdam gehouden, onder voorzitter-
*ohfip van den heer S. Th. Minnema te Hilversum.
Aanwezig waren, behalve 14 loden van hot Hoofd
bestuur, 14 districten met 51 afgevaardigden.
De voorzitter herdacht in eenige gevoelvolle woor-1
den het overlijden van den heer P. C. Akkerman, in
leven 2e secretaris van hefc Hoofdbestuur, en van den
neer C. W. Stadegaard, in leven voorzitter van het
district Hoogkarspel.
Allen herdenken, staande, de herinnering aan deze
heide voor den IJsbond verdienstelijke leden.
Hierna bracht de voorzitter hulde aan eon vete-
;-.an. oen heer Otto van Koedijk, wien ais blijk van
waardeering en onder applaus der vergadering het
eere-diploma van den Bond .werd overhandigd-.
Daarop werd besproken het jaarverslag, opgemaakt
dcor den waarnemenden secretaris, den heer P.
Preyer te Krommenie.
De voorzitter brengt hulde aan Hoogkarspel en
stelt den aanwezigen deze afdeeling als voorbe3ld
wat het verslag betreft. Hij spoorde aan tot meerdere
activiteit bij de districts-voorzitters, vooral om de
vergaderingen dier Districten een grooter© o-pkpmst
ie bezorgen.
De heer Baart de la Faille, afgevaardigde der Af
deeling Haarlem merkt op. dat in verband met de
anbeveling om banen aan te leggen op binnenwa
teren. omdat het ijs in da groote verkeerswate-
ren door motorbooten wordt vernield, op de bo-
Billy's hoofd kwam boven water,
Proestend als 'n spuitende fontein,
Jerry zag hem boven komen,
En riep: „Heerlijk, dat is fijn."
Jerry zwom daad'lijk in zijn richting,
Riep:- „Wrijf d'amulet nog een keer.
Vraag een boot, om je te redden."
En zie, een boot lag op het meer.
Ze kropen aan boord van het bootje,
Jerry zei: „Ik stuur de schuit."
Billy heesch toen de zeilen,
Redneb kraakte „Voorwaarts nu, rechtuit
En de wind zong door de zeilen,
De boot maakte een golvendans.
Doch zij waren wel heel veilig,
Billy voelde zich heel wat mans.
Dl» jongen zal een nagel aan mijn doodkirt zijn,
hij niet beter oppast,
