HEVEN OVER ENGELAND.
BENITO MUSSOLINI.
Vierde BJad,
EIGEN HAARD
IS GOUD WAARD.
ft
leren
t dooi
k vi
Zaterdag 8 December 19Z8.
71ste Jaargang. No. 8371
ïeele
ee
aar
X December 1928.
.vijl wij midden in de ergste St. Nicolaasdrukte
^er immijn hoofd duizelt als ik denk, wat ik de
tflte twee dagen heb gekocht en had kunnen koo-
i, maar gelukkig niet heb gekocht begint in En-
Jjand de broer van Sinterklaas, Vader Kerstmis, juist
abbel „jgszins aarzelend zijn eerste schreden te doen.
vli j^erstmls komt Londen binnen door Houndsditch.
gezegd i s hij al in Londen, wanneer hij in
jchta oundsdltch is aangeland, want, zooals sommigen mio-
leu^ion weten, is Houndsditch een straat in 't hartje
de stad, tusschen Bishopsgate Street en Aldgate.
aar wanneer de rest van Londen nog denkt aan mooie
irfstdagen, en misschien zelfs de groote vacantle nog
't hoofd heeft, staat Houndsditch al met beide voeten
den winter, in de drukte van den Kersttijd,
nolen pe winkeliers weten het, de winkeliers van de speel-
e.Bar ^winkels. Uit alle deelen van Londen, en uit plaat-
en in ver daar vandaan, trekken zij op naar „Hounds-
tck oni te zien, wat de „mode" zal zijn dit jaar. Want
ode is er in speelgoed van kinderen, zoogoed als in
t andere dure speelgoed, dat dames haar kleeding
omen.
Houndsditch. geeft den toon aan. Niet dat Hounds-
i tch de kinderen vertelt, waar ze mee zullen spelen
it volgende jaar, maar het is precies op de hoogto
jaar- n wat door de kinderen verlangd wordt, en dat fa»
avond loeert het en levert het, en de rest is „uit de mode".
de toekomst, en in hun speelgoed. Wie heeft ooit gehoord
van een jongen, die „deftige meneer achter in een
auto" -wil worden? Conducteur, melkboer, plisie, dat zijn
de uitverkoren beroepen. En welke auto is het meest In
trek bij onze jongens? De Minerva, de Lincoln, de Rolls
Royce? Waarachtig niet. De vrachtauto, de steenkolen-
auto, de petroleumwagen, de tractor. Dat zijn dingen,
die wat doen. En dan moeten onze jongens garages
hebben. Zij zijn niet meer tevreden met de bovenste
plank van de speelgoedkast als bergplaats. Een auto
moet een rustplaats hebben passend bij zijn rang. Liefst
een garage, die er een beetje natuurlijk uitziet. Als er
een electrisch lichtje in is, en een water kraantje, zorgen
onze jongens zelf wel voor een paar vuile lappen en
een oude schroevendraaier.
Ja, do auto staat nog in het middelpunt van de be
langstelling, Of zou hij misschien dat middelpunt ge
passeerd zijn en zijn eersten stap gezet hebben op de
helling, die de Hollandsche poppen tot aan den bodem
hebben afgelegd?
Ik ben geneigd het te gelooven. Onze Jeugd wil wat
doen. Onze jeugd? Wel neen, wij waren vroeger
precies zoo, maar het eenlge, wat wij met ons speel
goed konden doen, was kijken, hoe het er van binnen
uitzag, en dan was het stuk. De tegenwoordige jongens
zijn betêr af dan wij. Zij kunnen hun werklust bevre
digen niet door stuk te maken, met door heel te maken,
jeken-
)aar zijn bijvoorbeeld de Hollandsche poppen. Och,
:n dal 1 hebben ze een glorierijken tijd gehad. Ze waren
iljk als het zand van de zee, en even goedkoop. Ze
maan
n nóg fden gitzwart haar, hoofden als afgeplatte eieren,
n ket-
inder- ee erwten, zegt de Engelschman. Je telde ze vroeger
•loopig
jHoundsditch bij honderdtallen, of liever, je telde ze
it. Er waren er te veel, om aan zoo iets roekeloos
beginnen. Dit jaar zijn er zes. De "Stumpers. Ver»
den loppelingen zijn het. Terwijl alle andere poppen keu-
hun ;e luxe doozen bewonen, zijn de zes Hollandsche pop-
ir wel n stijf naast elkaar met touwtjes op een stuk bord-
eischt pier bevestigd. Dat er toch overal rangen en standen
ït den eten zijn, zelfs bij poppen!
Br is geen vraag naar, zegt de speelgoedfabrikant, en
maakt ze niet meer. Wie kan het hem kwalijk ne-
Auto's maakt hij nu, zooals vroeger Hollandsche
ipen, hij honderdtallen, bij duizendtallen. Maar ook
van
bleek
eer de
jeugd tr is mode in.
thaald
ca»
g aan
>e tegenwoordige vijf, zes, zevenjarige heer trekt
is ont-
7431.73.
o woc-
3.
landels-
tde, erg roode wangen en ze leken op elkaar als
neus op voor een doodgewone auto, die met meer
minder succes uit een bepaald gedeelte van de ka-
r vertrekt, en nooit verzuimt tegen den dichtstbij-
tden tafel- of stoelpoot aan te botsen. Een auto zon
lichten is geen auto. Dus de fabrikant levert zijn
ar af met een batterijtje er in, en een lamp, liefst
.i ^tte voor en een roode achter. „Dat ie rijen wil,
3of ik wei", hoorde ik gister nog een moeder zeggen,
voor mij aan de beurt was,,,maar hij moet een
|iie hebben, dat brandt".
)t een £n ook <jat lg haast al weer ouderwetsch. Het aller-
^^fna uwste snufje, tenminste, ik weet niet beter, of dat 1 s
allernieuwste, is een stuurinrichting. Nee, vergis u
Ik bedoel geen stuurrad, dat je min of meer
min kunt zetten. Dat is heel aardig op zich zelf,
ar eenmaal schuin naar links gezet, blijft de auto
•dnekkig links draaien, totdat natuurlijk de tafelpoot
een eind aanmaakt. Neen, de nieuwste stuurinrichting
in elk geval een stap vooruit. Ook, zooals men zal
in zeer, zeer letterlijken zin.
)e gelukkige? bezitter van deze allermodernste luxe-
>erdraad, dat daaraan bevestigd is, in zijn hand. Aan
eind van don draad zit een drukkertje, en daarmee
Urt, hij zijn wagen. We hebben iets dergelijks aan
ie camera's zitten,
f f4 70 'en ^orkötering? *k weot het eigenlijk niet. 't Schijnt
Ifin mee;' ilön cirkelgang te zijn. Toen lk een jongen
ers 1.0 9 holde ik vóór mijn wagon uit. en ik stuurde hem
want hij ging, waar lk ging. De tegenwoordige
gd holt achter de kar aan. Is dat nu lood, of la
oud Ijzer?
Is toch wol aardig op te merken, dat onze kindoren
Fabrioï democratisch zijn. Dat zie Je in hun wonechen voor
waa:
oor de;
,r. «"op
,fl Ld'
Ijn
928,
Koe-
m van u
oud a'
Maria
ard
minenie
SlOjJ
van
G.
wonendi
25
Hartig*
htg«n<
Een verhaal uit na-oorlogsdagen.
Naar het Engelsch van
Dorothy Rose.
door in elkaar te zetten. En w zien o, zoo raak, dat
de auto dagen achtereen In zijn garage staat, terwijl
onze Jongen met de schroefjes en moertjes van zijn me-
canodoos, of matador, of hoe ze heeten mogen, zit te
prutsen. En zijn trots, wanneer hij een hijschinrichting
heeft gemaakt, kent geen grenzen. Evenmin als die van
zijn vader, wanneer de man er met veel moeite in ge
slaagd is een wip, een wagentje of een weegschaal uit
boek O in elkaar te zetten.
We zouden Houndsditch uit het oog verliezen. Wat
zegt deze modemarkt op speelgoedgebied nog meer tot
ons? Dat de stoommachine, dat wonder uit vroegere
jaren, zijn besten tijd gehad heeft, zoogoed als de too-
verlantaarn. Ik geloof, dat de tooverlantaarns voorname
lijk haar voorkeur bij de vroegere jeugd te danken hefd
aan het feit, dat er wat mee „gebeuren" kon. Vader
of Oom kwam er aan te pas. Kinderen op een afstand.
„Hinder Pa nou niet, Jantje". Dan een groote vlam,
en een kan melk er over heen. Van de mooie platen
kon dien dag niets komen, maar wat zou dat? De
tooverlantaarn had zich immers al gedragen, zooals
met recht van haar verwacht mocht worden.
Och hemel. De tegenwoordige zet je aan het stopcon
tact. Eh het eenige wat je kunt doen, en doet ook na
tuurlijk, is de platen op hun kop zetten. Ook de too
verlantaarn, zegt Houndsditch, heeft haar tijd gehad.
Wij leven snel tegenwoordig.
H.
Daar bij het uitbreken van den oorlog Mussolini
vreesde, dat zijn land zich aan het Drievoudig Verbond
zou houden en dus de partij der Centrale Mogendheden
kiezen, deed hij al zijn best om dat te keeren.
Hij wist niet beter te doen dan de kolommen van de
„Avanti" te gebruiken om. voor de meest strikte neu
traliteit te pleiten.
Zoo schreef hij den 22 Augustus in do Avanti: De
oorlog is de grootste uitbuiting van het proletariaat en
daarom is het socialistische proletarlaat^verplicht tegen
den oorlog te zijn. Reeds te voren (13 Augustus) had hij
ln de Avanti tegen den oorlog geschreven. Hij was
toen bang, dat men miet de Franschen mee zou gaan
en dus schreef hij: een oorlog tegen Oostenrijk betee-
kent een oorlog tegen Duitschland en dit laatste land
heeft nooit iets tegen ons gedaan, dat een strijd zou
billijken.
In September was hij nog strikt neutraal en schreef
o.a. aan den secretaris van de Socialistische partij,
Lazzari, dat hij het een dwaasheid vindt om pro-Fransch
te zijn, Men moest neutraal zijn, neutraal als proletariër,
neutraal als Italiaan. Indien de partij den oorlogshelm
opzet, doe lk niet mee, dan ga ik mijns v/eegs.
En toch rijpte toen reeds ln het brein van Mussolini
een andere politiek. Do omstandigheden maakten het
voor een Italiaan heel moeilijk om, onpartijdig te blijven
en het was niet wel mogelijk om de kleurveranderingen
der vooraanstaande personen te volgen. Het was wol-
licht juist dit laatste, dat den krachtigen Mussolini er
toe dreef om zijn neutraliteitspolitiek er aan te geven
en den oorlog te prediken. De kwestie was nu: aan
welke zijde? Mussolini was altijd een vriend van Frank
rijk geweest, maar toch vond hij het optreden der re
publiek zoodanig, dat zijn groote geestdrift bekoelde.
Dit nam echter niet weg, dat hij in zijn correspondentie
met professor Lombardo-Radice en Libero Tancredl, zoo
wel als in zijn hoofdartikelen in de Avanti duidelijk zijn
afkeer voor een oorlog tegen Frankrijk deed blijken en
aldus den krijg tegen Oostenrljk-Hongarijo propageerde,
alhoewel hij dit In zooverre niet daadwerkolijk deed,
dat hij voorop zette, dat in eiken oorlog de Socialisten
afzijdig moesten staan. Doch er behoefden slechts een
paar maanden te verstrijken on ook dit standpunt liot
Mussolini varen. In zijne artikelen van October 1914 in
de Avanti en de Giornale d'Italla zet hij uitoon, dat het
Socialisme weliswaar ln thoorio tegen don oorlog is,
doch ln de praotijk moet nnen deze stelling, die eigen
lijk slechts als propagandamiddel te beschouwen is, la
ten varen. Mussolini wierp hiermede den knuppel ln het
Itallaansche Socialistische hoenderhok.
Het gevolg was, dat het partijbestuur roods den 19don
October in Bologna vergaderde, ten einde zijn houding
ten opzichte van Mussolini te bepalen. Mussolini bracht
in die vergadering een motie ter sprake, waarbij do nou-
traliteitsidóe geofferd werd. De mede-bestuursleden wa
ren daar allen togen Mussolini hield op bestuurslid en
redacteur van de Avanti te zijn.
Mussolini bleef nog lid van de Sociaal Democratische
partij.
Voor hom was bij de pakken neerzitten ondoenlijk en
zoo stichtte hij een eigen blad „II popoio d'Italla", waar
in hij ln krasse termen hot partijbestuur te lijf ging en
den oorlog mot de Centrale Mogendheden propageerde.
Mussolini had er vast op gerekend, dat do massa
sympathie zou gevoelen voor hot verlaten van hot. neu-
afloop
Pijper,
ver-
het
en. door
over
advies
ovenge-
©bracht
nazien
n accu»
Ik kan niet bepaald zeggen, dat Clara's kookkunst
D. vailf vooruitgaat!
race Evcrest duwde, mot een uitdrukking van wal-
za-B op zijn mager, zorgelijk gezicht, zijn bord weg,
>p eenige sneden verbrand spek lugon.
Dat vind ik ook niet.
vrouw koek op uit de krant wnarln zo een ad-
ten tle bestudeerde van een Witte Week. Twaalf el
ist voor vijf en negentig cent, dat was.
Kun jij daar nu niets aan doen? ging hij voort
Leer haar dan hoe zo het doen moet. Zoo kan hot
langer. Het huis ziet er verwaarloosd uit, kijk
ir eens naar het zilver. En hij knikte ln de richting
hot dressoir. In geen weken is het schoon ge-
ikt. Het bad is niet te gebruiken, overal zijn vegen
V' en over mijn schoenen zullen wo maar niet pra-
Ik moet haar zeker den heelen dag achternaloo-
I Je woet zelf hoe moeilijk het is, om tegenwoordig
meisje te houden. Ze zou er gauw voor bedanken.
Het is niet alleen het eten, vervolgde hij, terwijl
met zijn mes speelde, - hét is alles. Toen ik gls-
thuiskwam, was de haard op mijn kamer uit on
lamme meid heeft hem met het avondblad aange-
tkt. Mijn scheerwater is nooit warm en aschbakjos
hooit leeg. Ik vind hot vervelend om aanmerkingen
haken, maar drommels nog toe Myrtle, het is op die
lier ook niet bepaald gozollig. Toen lk ginds waa,
ik me alles heel anders voorgesteld.
6 laatste woorden werden bijna onhoorbaar ultge-
-vi pken, maar Myrtle hoorde ze en haar gezicht ver-
htte zich.
hico had twee jaar ln een van de vrooselijksto
teohe gevangenkampen doorgebracht en hij sprak er
t over, hij had eori zwijgzame natuur, maar hij was
'li !&eIcomen met grijze haren en oud voor zijn twee
Ioortlg jaren, een schaduw van den vroolijken, opge
iten krijgsman die tijdens zijn eerste verlof mot
had kennis gemaakt en met haar getrouwd was.
maanden rust. hadden, echter wondoren gedaan;
nu weor bij «gr» oude cargadoorsfirma terug,
maar die strakke uitdrukking w«ib toch niet van zijn
gezicht verdwenen; ook had hij zijn vroegoron lust ln
pretjes en amuzemont geheel verloren. Hg vermoed volle,
luidruchtige resturante en alle drukte en afleiding waar
van hg vrooger zooveel hield, Do vrede van zgn eigen
huls, zgn boeken on zgn pUp was alles wat hg vor-
I langde. Myrtle had' niet voldoende intuïtie om te b«-
i grijpen dat, do atmosfeer van zgn hul» hom do volle-
j digo genezing moest brengon.
I - Ik zal het Ciara zeggen van jo soheerwatar en het
spijt me erg dat. je kamer koud was, zol Myrtle, Zo
1 stond op, haar zgde&ohtlg zwart haar krulde om haar
j voorhoofd, haar eigenaardige blauwe oogen schenen
i haast zwart van onder de lange wimper» en de seo-
j groene jumper kleurde alleraardigst bij haar teint,
I - Ik had gedacht dat ik eerder thuis zou zijn dan
j jg, maar do matinee duurde zoo lang, on Jo weot dat
Jerry haast niet te bewogen is om weg to gaan.
Goed hoor vrouwtje. Bruco stond op en logde zgn
arm om haar heen. Ik ben big dat jo Jerry hebt om
mee uit to gaan. ,De jongen moot de volgende maand
naar Indlë terug; hg heeft zooiets wel eens noodlg. En
lk ik heb nog niet veel zin in zulke dingen. Mis
schien komt het wel weer later, voegde hij er met een
zucht aan toe.
Deze zucht ontging Myrtle echter, want haar gedach
ten worden weer geheel ln beslag genomen door het
batist voor haar nachtjaponnen.
Neem een goede lunch, zei ze tegen heim, toon ze
hem met zgn jas hielp, want je hebt niet veel gehad
voor ontbijt.
Toen hg weg was, keek ze de ontbyttafel rond. Het
spek was niet te eten geweest, een verdroogd plantje
stond als versiering op tafel, de jampot was kleverig, de
koperen ketel ohgepoest. Clara kon niet koken, maar
Myrtle kon hot ook niet. Tgdens den oorlog had ze een
staatsbetrekking gehad en haar flinke moeder deed het
huishouden met een ouderwetsche dienstbode, zoodat
het niet noodlg was geweest dat ze meehielp.
Zooals zoovoel moderne meisjes had ze eigeniyk het
land aan hulshoudeigk werk en geen zin haar handen
vuil to maken aan pannen of het gasfornuis. Als ze er
mee begon een deel van Clara's werk over te nemen,
waar zou dan het eind zijn?
Bruce kwam dien avond niet thuis om te eten. Jerry
was er on voerde een heldhaftigen strijd met zijn wa
terige soep en ongare visch, terwijl Myrtle haar hart.
uitstortte.
Bruce is zoo moeilijk. Hg wil dat alles op rolletjes
loopt. En dat gaat nu eenmaal niet mot het tegenwoor
dige personeel.
Arme kerel! Jerry's prettige stem was vol sympa
thie. Hg was een knappe, goedgebouwde jongeman, met
traliteltsbesluit en voor een agressief optreden tegen
de Oostenrijkers. Hg vergistte zich deerlijk, ln het ge-
heele land nam men de party van het bestuur en zelfs
degenen, die zijn inzichten in de neutralitelts-kwestie
deelden, keerden zich van hem af, omdat zg het ten
sterkste ln Mussolini afkeurden, dat hg de party-disci-
pline, die bij de Socialisten zoo hoog gehouden wordt,
geschonden had.
De afdeeling Milaan riep den 24 November oen ver
gadering bgeen, waarin het voorstel om Mussolini uit
de partg te werpen, ter sprake zou komen. Zoo wispel
turig is volksgunst, dat dezelfde menschen, die hem
vroeger dwaas vereerden, hem thans niet eens aan het
woord wilden laten komen.
Ten slotte gelukte het Serratl, de felle tegenstander
van Mussolini en zgn opvolger aan de Avanti, de aan
wezigen te overtuigen, dat men Mussolini diende aan
te hooren.
Mussolini wist zich ondanks het rumoer goed ver
staanbaar te maken: „Ik weet welk lot mg wacht, mjaar
ik heb reoht op een bchooriyke gang van zaken. Ge
denkt mg door mg uit de partij te worpen, kwijt to zgn,
gy vergist zich, ik zal ondanks alles socialist biyven.
Wie 12 jaar socialist la geweest, hooft het in hart en
nieren opgenomen on kan het niet meer kwijt raken.
Wacht mjaar wat deze oorlog zal brengen. Kronen zul
len ter aarde rollen, en evenals na de oorlogen van Na
poleon on diens val zullen overal vryholdsboomen ge
plant worden. Wanneer het zoover Is, dan zal ik aan
Uw zydo staan, maar inmiddels zal Ik don etrUd aan
binden tegen myn aartsvyandon: de verstokten, de
huichelaars en de lafaards. Wy zullen ons in de uren
van gevaar terugzien. Leve het socialisme, leve de re
volutie
Slecht» «en klein groepje julohte hem toe. De groote
mjassa bleef hem vyandig gezind en na een aanklacht
van Lazzari werd hy wegens „politieke" en moreele min
derwaardigheid" als lid geroyeerd, ofschoon velen de
beschuldiging „minderwaardigheid" niet rechtvaardig
achtten. Hoe het zy, de bestuursraad bekrachtigde het
besluit en Mussolini had opgehouden lid der Socialisti
sche party te zyn.
Om den overgang van Mussolini van internationalen
Socialist tot socialist! schen Nationalist te begrijpen,
moet men met twee factoren rekening houden, ten
eerste met het feit, dat er in 1914 heel byzondere toe
standen heerschten, ten tweede dat Mussolini een bui
tengewoon eigenaardig, maar sterk karakter had. Hy
kon nu eenmaal niet anders dan Impulsief zyn, Hy was
dat reeds als kind, hy was dat ook als man. Hy was
door studie- tot het socialisme gekomen, zag dat als een
Ideaal, maar het doctrinaire party-regiem' paste niet
by zyn natuur. Hy barste uit dat keursiyf, zoodra de
omstandigheden hem te machtig werden.
Hy had alB medewerker van Cesare Battlsti een haat
tegen den Oosten ryker gekweekt, nu er oorlog waa
gekom,en was die haat hem te machtig geworden. Zyn
patriotisme kwam in strijd met zyn socialisme, by zyn
karakter won de Italiaan het van den Socialist.
Zyn vyanden zagen echter in hem een socialistlschen
dictator.
Dat hy alle eigenschappen van den dictator bezat,
laat wel geen twyfel. Toen don lö November 1914 het
door Mussolini opgeriohte blad „II Popoio d'Italla" ver-
scheen, las mjen ln het hoofdartikel het woord „Oorlog"
1 en sedert ging er goon dag voorby of in dit blad werd
j op een oorlog tegen Oostenryk-Hongarije aangestuurd,
i Wanneer men Hollanders, die in die dagen te Rome
I woonden, spreekt dan kan men uren lang luisteren naar
hun verhalen over de propaganda, die door de vUande-
ïyke machten gemaakt werd, ten einde Italië aan hun
zyde te krijgen. Zoowel de Centralen als de Geallieerden
spaarden geld noch moeite en er waa geen blad ia
Italië of het werd door een der partijen betaald.
Langzamerhand nam de impopulariteit der Centralen
toe en onze toenmalige gezant heeft van zyn sympa
thie voor den Dultschen vertegenwoordiger weinig plei-
zier gehad. Toen men den Duitsoher wilde verhinderen
om zyn auto naar het telegraafkantoor te rijden, bood
onze gezant zyn auto aan, waar felteiyk niets op tegen
was. Toen men ln do neutrale auto don Duitscher zag,
werd de houding van het publiek zeer vyandig.
Tot die anti-Centrale beweging heeft Mussolini met
zyn blad II Popoio d'Italla zeer veel bUgedragen.
Maar toch waren er machtiger pennen dan de zyne.
Gabrlelti d'Annunzlc, Vincönzo Morelli (Raatignao van
„la Tribuna", Guido Podrecoa van het humoristische
ble.d „II Aslno", waren de groote propagandisten dor
Geallieerden. Couranten als de nationale „Idca Nazio-
nale", de democratische vrymetselaarabladen „Secoio"
on „Mossagero" en „Corriere delia Sera" otookten hot
vuur nog eens extra aan.
Hiot was immers botrekkeiyk gemakkelijk tegen do
Centraion to schryven.
De inval, in België, do inval in Servië, de wreedheden
door de „Bochos" bedreven boden schitterend mjaterlaal.
De togonstelling, hot machtige Oostonrijk-Hongarye te-
gon het klolno, dappere Servië, het groote Duitsche
Kolzorryk tegen het kleine, zwakko België, gaf prach
tige oople. Hot vodje papier van Von Bethmann Holweg
gaf alleen reeds stof voor een artikel, zoodra men even
van andere stof uitgeput was.
Doarby kwam voor Italië do oude haat tegen Oosten-
ryk on de aspiratie om do Oostenrijksche landen, waar
Italiaansch gesproken werd on Italianen du® „onder
drukt" werden door Oostenrykers terug te krijgen.
Trente, Trlëst, Fium'e, do geheele Adrlati3oho Zee,
moest Italiaansch worden. Zoo eohreef Mussolini het la
zijn „II Popoio d'Italla".
Voor het eerst klonk do leuze: il arnro' postro. Toen
nog heel zwak natuurlijk, maar toch duidciyk genoeg om
tot do fantasie van het Italiaanscho volk to spreken-,
do gemoederen op te winden on langzamerhand een
geest aan te kweeken, die tot den oorlog moest leiden.
San Giulano, die toen de oorlog uitbrak, Minister van
Bultenlandsche Zaken was, was voor neutraal biyven.
Trouwens, het volk zou nooit moegogaan zyn met dat
gene, wat men clgeniyk had mogen vexwachten, een
moegaan met de Centralen. Kr bestond toch Imimers
het Drievoudig Verbond: Duitschland, Oostonrijk-Hon-
garlje en Italië. Dat verbond hing de laatste Jaren
echter zoo losjes aan elkaar, dat er van een meegaan
met Oostenrijk geen sprake kon zijn.
Wlo zich alleen maar herinnert het conflict tusschen
Italië on Oostenrijk over Albanië om maar één zaak te
noemen, maar speciaal een, waar wij Hollanders nog
mee te maken hebben gehad, kan licht begrijpen, dat
er van geen liefde sprake kon zyn, eerder van haat
Toch bleef Italië neutraal, tot een breuk mot Oosten-
i'tjk kwam! het niet. San Giuliano stierf en werd opge
volgd door Sonnlno. Niet zoodra vernam Mussolini, dat
dezo Minister een willig oor leende aan den Dultschen
ambassadeur Von Bulow en tegen de belofte van een
afstaan van Trente bereid zou zijn partij te kiezen voor
do Centralen of Mussolini begon een heftige campagne
iit zijn Popoio d'Italla.
In die dagen regonde het beschuldigingen tegen Mus
solini, vooral in de Avanti, dat hy voor zijn blad
bruin verbrand gezicht on een luueinenden glimlach, (lle
een ry blinkend witte tanden dwed t« voorschijn komen.
,1e most Bruoo niet te hard vollen, HU heeft ln die
beroerde kampen zooveel geleden, dat hij zich aan do
kleinste kleinigheden ergert. Jo moot. niet vergeten dat
hy daar ginds zijn huls als hot „Beloofde Land" 1» gaan
bosohouwen, Ik Verzeker Je, dat hy er oun nllerberoerd-
ston tijd hooft gehad,
Dat weet ik. HU 1» ontzettend veranderd, Myrtle
«prak langzaam, Zo «tèundo haar elleboog op do tafel on
haar kin rustte in haar hand. Maar het 1» voor mU
niet bepaald leuk, Bruoe heeft nooit zin om uit te gaan.
jy bent gewoonweg een godsgeschenk
Jerry's gllmJftOh was oen bootje geforooerd, - Bruce
I» de nobelste vont dis «r beslaat, zei hij, - Ik ben een
Jaar niet hem samen geweest ln FrankrUk - eon van
zyn peleton-oommandanteu - ik werd overgeplaatst
voor hy werd gevangen genomen en toen lk hem zes
weken geleden tegen hot lijf liep, herkende ik hom
haast nlot, Bruce hoeft veel gslsden, en liet zal een hee
len tijd duren oor hij weer zichzelf ln. Zijn grijs haar
zegt. alles. Ik wil natuurlijk goon crltiek oefenen, maar
als de dingen ook nlot aanUekkeiyic voor hem gemaakt
worden... on Jerry's oog bleef misten op de mislukte
pudding kun je ook nlot verwachten dat hy aange
naam gestemd is on tot rust komt.
Jerry's oritiek kwam haar een dag of tien later weer
in do gedachten, toon haar man nat en vermoeid van
kantoor kwam, hot vuur ln du oetkamer uit en de tafel
nog niet gedekt vond.
►—•Ik bon een beetje laat he? Myrtle keek op de klok
en .spreidde sehijnbaar bedrijvig het tafellaken over de
tafel. Zo zag hot verwUt ln zijn oogen, den vermoeiden
strekken blik van een man wlona zenuwen een gevoell-
gen knak bobben gokregon.
Clara had hoofdpijn en Is naar bed gegaan, ging
ze voort .terwyi ze ln hot, dressoir naar het azijnstel
zocht. Ik wilde haar niet wakker maken en heb net
het vleesch ln don oven gedaan.
Haast je niet. cn laat haar vooral in bed blyven,
zei Bruce, wiens zelfbeheorschinf op hot punt stond hem
ln don steek te laten. Ik ga al. Ilc zal wol orgens
buiten de deur gaan eten.
Hij dood zijn jus weor aan en ging de stoef af. Toen
Myrtle do voordeur hoorde dichtslaan, had zo or pas
erg in dat hy werkelijk verdwenen wae en het eenlge
wat zy wist to doen was op de sofa to gaan zitten en
to wachton tot Clara weer zou verschynon.
Hot was niet do oorste maal dat Myrtle alleen at.
Bruco had moestal oon of tweemaal per week oen uit-
vin-hi om nlot thuis to kornon en Myrtle, die haar
trotsohe hoofd niet wilde buigen, nam do situatie zoo-
al» ze was, zonder ook maar ln het minst te protoeeren
hot verloren terrein terug te winnen.
Jerry was gekomen om Bruce op te zoeken en hij
bloef bij Myrtle praten, toen hy hoorde dat de heer des
huizes afwezig was. Hij zat tusschen zachte kussens en
kook naar Myrtle door een wolk van tabaksrook. Ze hnd
haar handen om haar knieën gevouwen en zat op een
pouffo van blauw en zilver. Haar pikant profiel werd
beschenen door den roodachtigen gloed van het vuur.
Bruce eet zeker in „Fireslde Inn?" zei Jerry langs
don neus weg.— Verleden week heb ik hem er ook go-
zien, hU scheen er zich best thuis te voelen. Gezellig
oord. Jo bent. er zeker ook wel ec-ns geweest?
Neen, nooit. Myrtle keek toe hoe de flikkering van
het vuur weerkaatst werden in haar schoengespen.
Bruco vertelt me nooit waar hij eet; hU is niet erg
mededeelzaam.
Je moet er eens heengaan. Het is er eenig. Een
vrouw, die we in Frankrijk gekend hebben, staat aan
het hoofd. Ze hield daar een cantine, die altijd druk be
zoek had. Ze houdt het restaurant erg huiselijk .Geen
overdreven chic gedoe, of muziek, maar kolossaal ge
zellig. Open haarden, bloemen en een rookkamer met
stoelen waar je gewoon in wegzakt. Byzondere schotels
kun je er niet krijgen, maar de pudding en het gebra
den vleesch zyn niets minder dan een droom. En ik ge
loof dat niemand in Engeland zoo verrukkelijk een om-
melette bakken kan. Het is er ook niet duur; Angela
is niet van het soort dl© je het vel ovar de oorea haalt,
ze is op haar manier een idealiste, ze streeft er naar
om een huiaeiyke atmosfeer aan haar Inrichting te ge
ven en te zorgen dat menschen die geen thuis of het
thuis ongezellig hebben, in een prettige huiaeiyke om
geving voor een schappeiyken prijs een goed maal kun
nen krijgen.
i Dat is dan juist een geschikte gelegenheid voor
Bruce. Hy is niet erg veeleischend wat den omvang van
zyn diner betreft. En hoe Is die Angela?
Haar toon was koel, haast onverschillig, maar in
haar oogen was toch wel Iets «lat op ©en vaag gevoel
van jaloezie wees. Jerry merkte het en zU'n vlug wér
kende horsenen zagen een stateglsche kans ten behoeve
van zijn vriend. En hij antwoordde enthousiast:
Angela is een schat. De mannen in FrankrUk hiel
den allemaal oven veel van haar.
Hoe ziet ze er uit?
In haar gedachten zag Myrtle haar. Een gezellige,
zonnige vrouw met vriendeiyke oogen en die vlotte ca»
meraderie, die ontstaan was door haar geregelden om
gang met de soldaten aan het front.
Heeft ze een 'knap gezicht? verduideiykte ze haar
vraag, terwyi zo Jerry scherp aankeek. Of vormen
alleen haar ommeletten haar aantrekkingskracht?
