SehagerCourant
Pi
DE RAADSELACHTIGE
MAN.
0NGEWENSCHT BEZOEK IN DEN WAARDPOLDER.
aar
Dinsdag 11 December 1928.
71ste Jaargang. No. 8372.
Tweede Blad.
Moreele Drankjes
en Pillen.
Idc
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
feuilleton
Op twee boerderijen ingebroken.
ien 2de
zich
er.
C. BF
itri.
rwaa
XII.
KOK an XRAUWEI»
m<
ten.
el
N.
ING n
ball
voor
avo
Ou(
1,
;t.
i word
De Chef van 't restaurant keek rond,
Of hij zich hoogst gewichtig vond!
Die fiere borat, het oog vol lef,
Uit allee sprak: k bon de Chefl**
Maar, wae hij dit ook met de dééd?
Wel werd hij telkens desperaat
En maakte zichtbaar zich van streek
Als stüag 't Bedrijf weer düürder bleek,
Doch troostend ging hem dan door 't brein:
h't Is hóóg, maar och, 't zal nóódig zijnl"
En immer dan herkreeg de Chef
Weer 't oude waardigheidsbesef.
Maar in de keuken keek hij nooit,
Zag niet, hoe 't geld werd weggegooid
Aan dit aan dat, aan heel die bras,
Die luxe, maar geen nóódzaak was.
Doch kok en krauwel, zeer bevrind,
Die waren wonder eensgezind!
En wét de krauwel ook maar vroeg,
Ofschoon de prijs soms véél bedroeg,
De kok droeg zorg, dat hij 't ontving.
De Chef? Die kreeg de rekening
En bromde alleen maar onder 't lezen:
,,'t Is hoog, doch ja, 't «al nóódig wezen!"
Maar éénsklaps! W&t moet hij daar hooren?
VanwéAr komt dat hevig gedruisch?
Hij luistert, hij spitst er z'n oorenl
't Blijkt plóts in de keuken niet pluis!
De kok scheldt in woede zijn krauwel
Ondankbaar, afgunstig, unfairl
Ja, met oogen, zoo rond als een ouwel,
Verneemt zelf de Chef nog véél meer!
En nu dat tweetal daar zoo keef,
Begreep hij, waar véél boter bleef
En dat hij niet de Chef mocht heeten,
Waar d' aandeelhouders hem voor sleten.
MORAAL:
„Maar nu de moraal?" hoor ik vragen,
U leest in „De Sehager Courant"
Toch naarstig de Raadsverslagen?
Dan, ligt die moraal voor de hand!
Wèl wil ik nog dit openbaren,
Dat die Chef een Gemeenteraad is!
Maar dien kók en zijn kréüwel verklaren,
Wie ook dèt nog verwacht heeft het mis,
Neen, lezer, dat zou u maar krenken.
Als schortte wat aan uw begrip.
Wil éven maar „prakkedenken",
U snapt het dan in een wip!
Koksmaat
00
Zitting van VxtJdag 7 December 1828,
HET SLAKJESDRAMA BEëTNDIQD.
Heden werd, volgens belofte, voortgezet het zaakje
;en den slager B. A. B. te Alkmaar, die op de fiets
een slagersmand op noodeloos pijnlijke of kwellende
rijze een achtelijk nuchter kalf, bijgenaamd slak, naar
liet abattoir had vervoerd. Na verhoor van den verbali-
ant, agent Tijtsma, die zijn procesverbaal nog eens
cortelijk toelichtte, werd de slakjes-expediënt schuldig
tevonden en tot f 6 boete of 6 dagen veroordeeld. In het
roordeel van B. sprak, dat hij niet als een ruwe slager
if dierenkweller bekend staat
Naar hat Engelsch van EDGAR WALLAGE.
57.
Het was pas kwartier voor negen, zag zij op de kan-
toorklok, en zij verheugde zich over dezen korten tijd,
lien zij zich nog kon vergunnen, alvorens haar dagelijk-
che te beginnen. Zij voelde zich gejaagd en ze-
tuwachtig, en het zou haar alles waard geweest zijn,
ndien zij zich voor een uur van het kantoor had kunnen
rerwijderen.
Nieuwe belangstelling In het leven werd bij haar ge
bekt door de verschijning van Juffrouw Dame, en, met
«m blik op de roode haren en den rooden mopneus van
leze, vroeg Elaa zich met verwandering a£ of dit een-
Foudig gekleede en ont&antrekkelijke persoontje, bet-
elfde schitterende wezen kon zijn, dat zij den vorigen
ivond aanschouwd had. De vermoeienissen, waarmede
ion leventje van pret gepaard gaat lieten geen sdcht-
tare sporen bij haar achter, en Juffrouw Dame was
>ven spraakzaam als ooit
Lieve," zeide zij, „wien -denkt ge dat ik beneden te
genkwam? Dien Mijnheer Dickerson, den beroemden
ipeurhond."
„Bickerson?"
Bleker of Dicker, dat is mij hetzelfde. Welk een
map man! De manier, waarop hij zijn hoed voor mij
ifnam, beweest mij dat hij voor iets beters dan detec-
ive in de wieg gelegd Is. En toch heb ik in mijn leven
leel wat detectives gezien, echte heeren, doch geheime,
agenten, indien ge mij begrijpt. Toen de plannen ge-
rtolcn werden indien ge begrijpt wat ik bedoel Re-
jeerlngsplannen omtrent oorlog; waar forten gebouwd
moeten worden en zulke dingen bezorgden zij ze weer
terug. Wel is waar waren zij jonger dan Mijnheer Bic
kerson," liet zij volgen, als gevoelde zij spijt over de
verloren gegane gelegenheden tot romantiek, die de
flegmatische Bickerson anders zou hebben aangeboden.
„Jessle, hoe lang zijt gereeds lid van de Mlspah Club?*
Juffrouw Dame liet de papieren die zij in de haat»
tad op den grond vallen, en verborgde haar verlegen-
8ld onder het oprapen daarvan.
Lieve, wat laat go ine daar schrikken! Hoe wist ge,
HET MTWnCRIB TAN DB GEKRAAKT» LAN
DAUER
Op dezen zittingsdag werd ook verder behandeld het
aanrijdlngsgeval te Bergen, waarbij de landauer van
den huurkoetsier Klaver In zoodanig mate zou rijn be
schadigd, dat het voertuig dca avonds door een te Alk
maar surveilleerend agent bulten dienst moest worden
gesteld, omdat het de veiligheid van het verkeer en
vervoer ln gevaar braoht. Deze agent, de geheimzinnige
no. 8, die no. 8 echter heelemaal niet was, herinnerde
zich het geval nog heel goed, al was hij den datum ver
geten. Het voertuig was met een touw bijeengebonden
en het geheel verkeerde in zoodanig bouwvalllgen toe
stand, dat de mogelijkheid bestond, wanneer het paard
aantrok, dat alleen het voorste gedeelte meeging, maar
het restant van de landauer op den weg bleef staan.
De heer W. L W., verdachte in deze zaak, bleef op
het standpunt staan, dat de geringe aanrijding niet da
oorzaak kon zijn van zooveel schade en toonde zieh
weinig voldaan, toen hfl, ondanks zijn verweer, werd
veroordeeld tot t 10 boete of 10 dagen en f 20 schade*
vergoeding.
EEN RUMOERIGE BUURMAN.
De schoenmaker P. V. te Noordsoharwoude, stond ln
de nadeellge positie van verdachte voor den kanton
rechter, omdat hij op 6 Juli zijn naaste buren, het
echtpaar Van Loenen, had gehinderd, door kwart voor
12 uur 's avonds een geraasmakende schoenpoetsmachine
aan 't werk te stellen. Do meestersknecht van de firma
Vroegop, Van Loenen, klaagde over het lawaai, dat hem
belet uit te rusten van zijn dageliJksehen arbeid. On
danks herhaalde waarschuwingen gaat de schoenmaker
steeds door met de geweld-makonde maohIne-poetwer.
D» verdachte wijst er op, dat rijn buren vroeger geen
aanmerkingen hadden. Eerst toen da verstandhouding
minder goed werd, zijn zij begonnen met klagen.
De kantonrechter is evenwel van taeenlng, dat de
nachtrust niet op dergelijke wijze mag worden gestoord
en legde den al te tjverigen schoenmaker f 8 boete of
8 dagen op,
LANGZAAM FIETSEN BU STRAATHOEKEN.
De 18-jarige suikerwerker J. G. v. <L U. te Alkmaar,
werd op 0 Juli, terwijl hij per rijwiel de Hoogstraat
uitkomend, d» Langestraat wilde inslaan, aangereden
door een luxe-automobiel, zich door de Langestraat be
wegend, waarvan de bestuurder J. S. B. verzuimd had
signaal te geven. De Kantonrechter keurde sterk af het
jakkeren van wielrijders op gevaarlijke straathoeken,
doch daar de autobestuurder zich aan een overtreding
had schuldig gemaakt, wat hij zelf had toegegeven,
werd hij veroordeeld tot f 8 boete of 8 dagen hechtenis.
EEN HEETGEBAKERD SCHIPPERTJE.
D© schipper C. G., dio op 20 September bijzonder veel
haast scheen te hebben, had blijkbaar geen geduld tot
de boomen van de Alkmaarache vlotbrug waren geopend
en dook met zijn fiets onder die boom door, waarop
de brugwachter hem achterhaalde en terugstuurde.
Blijkbaar wat verstoord, wierp de driftige schipper de
afsluitboom geheel opzij, zoodat gevaar voor het verkeer
dreigde te ontstaan. Te dier zake werd hij heden ver
oordeeld tot f 8 boete of 8 dagen.
EEN LICHTELIJK OPGEBLAZEN VERKEERS
ONGEVAL
Een personen-auto, bestuurd door den slager M. v.
d. S. uit Amsterdam en waarin nog 3 andere vleesch-
handelaren uit Groot Mokum waren gezeten, zou 13
September juist de houten brug over de Ringvaart die
toegang geeft tot den Beemsterdijk, oprijden ,toen juist
de veehouder Jan Smit uit Beemster, met zijn aange
spannen tilbury, waarin zich ook bevonden zijn vrouw
met een zuigeling, van de andere zijde eveneens de brug
opkwam. De vleeschhouworsMauto reed toen terug, doch
door een of andere noodlottige omstandigheid reed Smit
met zijn gerij op de stilstaande auto en was het gevolg,
heel wat consternatie en eenige materieel® schade. De
bestuurder van de auto stond thans voor deze aanrij
ding terecht, doch het bleek zoo duidelijk, dat hij ln hei-,
gegeven geval geen schuld was, dat de kantonrechter
niet aarzelde hem vrij te spreken.
EEN GOEDEN INDRUK GEMAAKT.
De automobilist A. M. de V. had op 12 Juni te Alk
maar de onvoorzichtigheid op den Helderschen weg bij
het van achterop rijden een dresseer kar,'bestuurd door
den veehouder Peperkamp, op welke kar zich een ge
vulds melkbus bevond, tc raken, tengevolge waarvan
de kar beschadigd werd en de melk verloren ging.
De verdachte erkende reeds dadelijk schuld en ver
goedde zonder bedenking het bedrag der toegebrachte
schade ad f 48.50.
Toen dan ook heden deze zaak werd behandeld, hield
de kantonrechter rekening met de betoonde bereidwil
ligheid door verdachte bij het opleggen den straf en
veroordeelde hem tot f 12 boete of 0 dagen,
AFGEKEURDE TREKHOND GEBEZIGD.
De groen tenv en ter J. P. te Alkmaar, gebruikte op
2S Nov. aldaar een trekhond, waarvan hij geen nummer-
bewijs kon toonen op grond, dat deze hond wegens ver
schillende gebreken voor den dienst was afgekeurd.
P. had herkeuring aangevraagd, welke herkeuring ech
ter was verhinderd, omdat verdachte geen kennisgeving
had gekregen. De ontwikkeling zijner bezwaren had
echter geen effect en veroordeeling tot f 8 boete of
3 dagen volgde.
HmI geringe buit
IN MN.EN DENZELFDEN NACHT* BI. was nu spoedig licht ontstoken en hij is nog
naar de slaapkamer terug gesneld om zijn geweer
- te laden. Buiten gekomen, kon hij door de duistternis
niets zien, doch wel hoorde hij ze nog het kaaitje
efloopen, dat naar den grooten weg voert. Een paar
1 schoten, in die richtig afgevuurd, hebben naar alle
waarschijnlijkheid wel geen doel getroffen, maar nog
wel (meer spoed veroorzaakt Het eerste werk was
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag heeft de nu eens te gaan zien wat de inbrekerB hadden uitge-
Waardpolder to Kolhorn zeer ongewenacht bezoek ge- voerd. Daarbij bemerkten ze tot hun schrik, dat al-
had. In. don bewust en nacht is namelijk op twee les overhoop was gehaald, doch naar aanstonds zou
boerderijen ingebroken en wol van don hëor Jb. Kiste- blijken, vrijwel niet» van groote waarde werd ver*
ïuaker en op die van den heer Jm. Blaauboer. mist De zoon had zich inmiddels klaar gemaakt om
Het eerst was die van den heer K. aan -ile beurt, de politie! te gaan waarschuwen. iBehalve de dorps-
Het moet om en nabij oen uur of drie in den nacht veldwachter word majoor Hansma van Schagen en
geweest zijn, dat de huisgenooten van den heor K. een naar we vernamen ook een rijksveldwachter van
verdacht geluid vernamen, dat afkomstig bleek te Zand, waarschJJnQiJk brigadier Holema, gewaar*
zijn van het openschuiven van een raam. Oogenblik-schuwd, die tezamen het eerste onderzoek instelden,
kelijk werd alarm gemaakt en het licht aangesto-|
ken. De inbrekers, zich in hun pogingen om binnen Da buit
te dringen, gestoord ziende, kozen ijlings het hazen
pad. maejr het onderzoek, van den volgenden -dag,Zooals reeds gezegd, was de buit zeer gering, waar-
heeft aan het licht gebracht, dat ze niettemin op het bij, wat heel dikwijls gebeurd, een grooter bedrag
erf gebleven zijn. Nog meer door het licht van een aan geld over het hoofd was gezien. In een der kasten
auto die juist langs den weg kwam, in ongelegenheid stond namelijk een spaarpotje met ongeveer f50
gebracht, waren ze namelijk achter het prieel gekro- ar in. Dit hebben ze niet gezien, maar wel de porte-
pen, en hadden zich daar schuil gehouden, totdat de monnaie, waar echter vrijwel niets in zat, 2evenmin als
kust weer vrij was.. Dit bleek uit de voetstappen die. in een paar andere portemonnaie's, die ze buitmaak-
ze hadden achtergelaten en uit een knie-indruk in den ten en blijkbaar in de zakken van mantel en broek
zachten grond, doordat blijkbaar één van hen in de hebben 'gevonden, die aan den kapstok hingen,
haast over iets gestruikeld was en daardoor gevallen. Daarvan namen ze ook mee een leeren motorjekker,
Daaruit bleek tevens, dat deze persoan een man- welke echter later op eerder genoemd weggetje weer
chesterbroek droeg, want de streepjes in den modder werd teruggevonden, evenals wat chocoladeletters
waren nog duidelijk zichtbaar. en een flesch met ingemaakte vruchten. Inderdaad
Hierdoor was tegelijk verklaard, dat de heer K. een zeer geringe buit, doch de wijze, waarop zo te
niets gezien had, toen hij naderhand een onderzoek werk gegaan zijn, is ai buitengewoon brutaal ge
had ingesteld, waarbij hij zeer zeker wel gedacht weest Wie of de daders zijn geweest? Er zijn enkele
heeft, dat ze den weg op zouden vluchten, wat voor dingen, die er op wijzen, als zouden hier geen onbe-
de hand lag en wat misschien ook wel gebeurd zou kenden aan het werk zijn geweest. Immers, de nacht
zijn, als niet het licht van den auto de inbrekers in van Vrijdag op Zaterdag, die de inbrekers zich voor
groote verlegenheid had gebracht. hun snood bedrijf hebben gekozen, wijst er op, dat
Verder geen onraad bespeurende, zijn de bewoners'ze er mee bekend waren, dat de heeren Kistemaker
weer naar naar bed gegaan, zoodat de „heerpn", na en Blaauboer dien dag naar de zaadmarkt te Alkmaar
nog een oogenblik te hebben gewacht, weer voor den waren geweest en zaken hadden gedaan. Dan bij het
dag zijn gekomen. Nochtans zouden ze het in de- binnenkomen, toen ze eerst in de pottenkast naar den.
zen nacht niet bij dezen eersten keer laten.
Da tweede inbraak
welke niet bij een mislukte poging zou blijven, had
sleutel hebben gezocht, die daar zijn vaste plaats
heeft voor de werkvrouw, die 's morgens vroeg komt
om de kachels aan te maken en dan de sleutel uit
de pottenkast haalt om binnen te kunnen komen. Op
merkelijk is ook, dat de hond, die and-era altijd z&l
dat Ik lid van do Mlspah was?" vroeg zij, niet zonder
eeirlge zelfbewustheid. „Er bestaat natuurlijk geen en
kele reden waaro-m ik het niet zou zijn. Ben Jong
meisje zooals Ik wil gaarne iets van het leven genieten.
Doch feitelijk bon lk hot niet Pater ls lid. Maar... hebt
ge me daar gezien?"
„J&, zelde Elsa, haar toeknikkende, op kalmen toon
en Jessle schudde het hoofd.
„Wel, wel, doch er steekt niet» geen kwaad in niet
waar?" antwoordde zij uitdagend. ,„Een jong meisje
wil leven. Zij bedankt er voor een sufferd of een zout
zak te zijn. Daarvoor is het tijd genoeg als men ouder
is. En wanneer de pater mij medeneomt, welnu, dat
gaat niemand aan. Niet dat 11c daarmede zeggen wil dat
ge uw neus in mijn zaken steekt, omdat ik dat vol
strekt niet bedoel. En hoe zag ik er uit?" vroeg zij op
eens. „AI die juweelen... die had lk geleend, natuurlijk;
zij zijn niet echt Ja, toch wel,... zij zijn echt... maar
Ik..."
Zij versprak zich, tusachen den trots van het bezit en
de vrees van een verkeerden Indruk te wekken, heen
en weer geschud.
„Ik zou niet willen dat u mij niet voor een fatsoenlijk
meisje hield, Juffrouw Marlowe," vorvolgde zij, met een
bijna vermakelijke poging tot onschuld. „Dooh mijn pa
ter is in vrij goeden doen. Ik heb het nooit aan Iemand
verteld, omdat lk bang was dat men mij zou uitlachen
dat lk hier voor zoo'n schijntje werkte. Ik behoef ln het
geheel niet te werken, Indien lk niet wil."
„Dan verwondert het mij dat je het doet, Jessle."
Juffrouw Dame was blijkbaar eveneens verwonderd
over haar mededeelzaamheid, want zij bleef het ant
woord schuldig, en hoewel «ij haar lippen twee malen
tot spreken opende, gaf zij eerst bij de derde poging
een verklaring, die eigenlijk geheel mank ging.
„Pater wilde gaarne, dat ik niets omhanden had. Le
digheid is des duivels oorkussen," zooala de spreuk
zegt. Pater is rijk."
„Dat dacht Majoor Amery ook," zelde Elsa en de
mond van Juffrouw Dame viel open.
,Amery?" gilde zij, verbleekende. „Lieve God! Hij heeft
mij toch niet gezien? Was hij daarT"
Elsa antwoordde bevestigend.
„In de Mlspah die nijdas ln de Mlspah! Wat zelde
hij. Juffrouw Marlowe? Vond hij het niet grappig?"
,Ja, nogal grappig," antwoordde Elsa, precies volgens
de waarheid.
Doch zij dacht op dat oogenblik niet aan hetgeen het
meisje door .grappig" verstond.
„Dat geloof ik best!" zeide Jessle met beesche stem,
terwijl haar oogen roodachtig achter baar brdllqglaxen
den ze zich blijkbaar voorgenomen, in de boerderij aanslaan, wie er ook het erf opkomt, nu absoluut
van den heer Jm. BI. aan de Kade te doen. Door het geen geluid gegeven heeft, ofschoon hij toch slechts
uitsnijden van een raam wisten ze binnen te komen, enkele meters van de plek verwijderd lag, waar de
Hun eerste werk was nu e.en pottenkast doorzoeken, dieven zijn binnen gedrongen.
waarin ze den sleutel vonden, die toegang gaf tot de Ondanks het nauwkeurige onderzoek, is het Zater-
keuken en zoo verder tot het hui3. Hier was echter dag de politie niet mogen gelukken, eenig sdooi van
zoo goed als niets van hun gading, waarna ze een de daders te ontdekken. Wel nog is men met een po-
volgend vertrek opzochten, waarin zich het schrijf- litiehond van den veldwachter van Hoogwoud bezig
bureau van den heer BI. bevond. Van dit bureau geweest, die men aan den motorjas en andere din-
hebben ze geen vakje ondoorzocht gelaten en alle gen, die de dieven in handen hadden gehad, heeft la-
papieren en paperassen over den grond gesmeten, ten ruiken. Direct volgde het dier het reeds eerder
Op ruwe wijze hebben ze hierbij 'huisgehouden. Doch genoemde weggetje, waarlangs de inbrekers gevludht
geld vonden ze niet, en daar was het wel om te doen waren, om den grooten weg te bereiken. Hier raak-
blijkbaar, want 'het tafelzilver bijvoorbeeld bleef on- ft ij echter het spoor bijster, waarschijnlijk omdat ze
aangeroerd. De teleurstelling moet groot geweest zijn, ftaar op de fiets gestapt zijn. Ook zijn nog vingeraf-
maar ze zouden het nog niet opgeven. Zelfs de bo- drukken genomen, waaruit is komen vast te staan,
venverdieping hadden ze zich nu gedacht nog a_ te dat één van de twee met handschoenen most hebben
zoeken. Hun veiligheid hebben ze daarbij niet uit „gewerkt", zoodat deze geen afdrukken heeft achter
bet oog verloren, want voordat ze hun onderzoekmgs- gejaten.
tocht door het huis waren begonnen, hadden ze eerst Nog 'is gebleken dat arbeiders van den heer
de bedde buitendeuren voor en achter opengezet, zoo- piuister jn den vroegen morgen een drietal mannen
dat ze bij eventueele ontdekking gemakkelijk kon op den Weg hebben zien staan, die zich op verdachte
den ontvludhten. Dat daarbij de bewoners niets heb- wijxe met elkaar onderhielden, doch zooals reeds ge-
ben gemerkt, moet groote verwondering wekken, daar d| had dit alles zaterdagavond nog tot geen en-
toch de voordeur evenals altijd sterk geklemd moet kel r omtrent de dadera geleid,
hebben. Doch mets daarvan, zoodat de inbrekers voor i
loopig hun tocht door het huis ongestoord konden (Een bericht ia op verzoek van de politie niet in
voortzetten. Nu was echter nog de moeüijkheid om OIIS numjner van Zaterdag geplaatst.)
de deur naar de trap te vinden en deze moeilijkheid j
kou hen verraden,
want naast de trapdeur bevond tich een kastdeur en
nu waren ze wel zoo ongelukkig de laatste eerst te
nemen. Het openen van deze deur maakte zooveel
gepiep, dat tegelijk anet den zoon, die vrijwel boven
dit gedeelte van het huis sliep, ook de echtgenoote
van den heer BI. wakker werd, welke laatste gelijk
vloers en Vlak in de nabijreid hun slaapvertrek hact-
den. De zoon riep van boven, dat er volk was en de
heer BI., inmiddels door zijn vrouw gewekt, nam
zijn geweer, dat naast zijn ledikant stond, en ging
op onderzoek uit Het was echter niet geladen. De
dieven moeten bij het eerste alarm reeds de vlucht ge
nomen hebben naar de keuken. Hier trof de heer BI.
ze aan, waarop ze ijlings wegvluchtten. Door den; heer
glinsterden. „De wed dat hij allerlei Biecht© gedachten
omtrent mij koesterde. Zag hij pater ook?"
„Ja, hij zag uw vader ook."
„O!" zeide Juffrouw Dame met verbazing. En toen,
na een kort zwijgen. ,Jk kan or niets aan veranderen.
Heeft hij vamorgen reeda naar mij gevraagd?"
„Neen, hij scheen vanmorgen niet het geringste be
lang in u te stellen," antwoordde Elsa lachende, „het
geen niet beteekent, dat..."
„Ik weet dat het niets beteekent," viel Jessle haar
in de rede. „Hij is een van die stiekeme, achteibaksche
menschen, die altijd kwaad zoeken, en voor men weet
waar men aan toe ls kip ik heb je!"
Zij dacht nog eens na en herhaalde dat er niets aan
te veranderen was. i
„Ik kocht haar in Shaftesbuiy Avenue de japon,
meen ik veertien gulne&a. *t Was een boel geld, maar
sjieke Japonnen zijn niet goedkooper te krijgen. Pater
verzamelt diamanten; hij handelt ln... ln... ln diaman
ten, bedoel ik. Uit liefhebberij
.Zij scheen zeer nieuwsgierig om te weten welken In
druk zij op het meisje gemaakt had, doch méér nog op
Majoor Amery.
„Indien hij mij met mijn pater gezien heeft, zal hij wel
in eer en deugd van mij gedacht hebben, nietwaar?
Ik bedoel, niet als van een van die vrijpostige meisjes,
die mannen tot den ondergang leiden?"
E&sa lachte niet, hoewel zij het bijna niet kon nalaten.
„Ik zou mij om hetgeen Majoor Amery denkt, niet
bekommerd maken," zelde zij troostend; „en tenzij htJ
er met u over begint, zou lk er niets van zeggen."
„Hm!" kuchte Juffrouw Dame in tweestrijd.
Zij vertoonde zich dien morgen niet weder, en Elsa
was daar niet spijtig om, want Amery was ln een stem
ming van besluiteloosheid. Gewoonlijk, behoefden zijn
brieven bultenlandsche agenten niet nader herzien
te worden. Zooals zij gedicteerd werden, zoo werden zij
geteekend; behalve bij zeldzame gelegenheden, wanneer
hij tot nadere Inzichten kwam, en een brief van. voren
af begon. Dezen morgen dicteerde hij haar een lang
epistel, en zij had dezen brief halverwege getypt, toen
hjj ln haar kamer kwam.
„Maak u verder niet druk over dien brief," zelde hij.
„Neem uw kladboek mede, dan zal ik u een anderen op
geven."
Eu toen gebeurde hetzelfde ten tweede male. Zij was
bijna aan den laatsten volzin van zijn tweede letterkun
dige proeve, toen hij opnieuw verscheen.
„De bewoordingen van dien brief bevallen mij neg
niet. Wilt u nog even hier komen, dan zullen wij het
nogmaals beproeven."
Schele hoofdpijn
U vsak te wijten aan
slechte spijsvertering.
Posters Mssgplllea
verdrijven spoedig uw
kwaal, werken uiterst
zacht en verschaffen
u een gezonden eetlust,
nieuwe energie en een
opgeruimd humeur.
Maagpllien
f 0.65 per flacon.
Alom verkrijgbaar
Het betrof een «brief aan een Chlneesche koopman ln
Shanghai, en handelde, niet over verscheping van koop
waren, doch over een geheimzinnige Indlvdu, dat werd
aangeduid als F.OX F.OX was over den loop der din
gen niet tevreden J3n F.OX was van meenlng, dat van
Chineescho rijde wat meer Ijver kon worden betoond.
Terzelfder tijd moest F.OX alle moeilijkheden erken
nen en stelde hij al hetgeen Mr. T*Chang Fui Zen deed,
zeer op prijs. F.OX maakte zich ook bezorgd over een
man, Stillman genaamd, „hoewel", zeide de brief: „Ik ln
staat ben geweest dien beer te slgnaleeren, en binnen
kort tot ons voordeel maatregelen tegen hem zal kun
nen nemen."
Deze volzin kwam ln alle drie brieven voor, en scheen
de hoofdzaak te bevatten, ofschoon er tal van andere
bizonderheden waren, die telkens veranderden, bij lede-
re poging tot het samenstellen van een nieuwen brief.
„U zult het zeer vervelend vinden telkens denzelfden
brief te moeten overtypen?" vroeg hij, toen hij zijn
handteekenlng onder den laatste van deze plaatste*
Zij glimlachte,
„Neen; het komt niet dikwijls voor, en lk ben thans
geheel aan uw wijze van handelen gewoon geraakt, Ma
joor Amery. „Het zal niet lang meer duren, of lk zou u
volkomen begrijpen!"
„En nu gaat u Zaterdag Juist wog," overpeinsde hij.
Toen ving hij haar blik op, en lachte, als schepte hij
vermaak in een aardigheid.
Hij volgde haar naar haar kamer en zag snel in het
rond.
„Wel, natuurlijk I" riep hfj uit „Ofschoon* dat ver
klaart nog niet alles."
Zij zag hem aan.
„Verklaart nog niet alles?" herhaalde zij.
„Ik dacht over over iets endera," sprak hij haastig.
Even vóór de lunch, deed hij haar op zijn onver
wachte manier een vraag, die zooals zoovele van hem,
haar in de grootste verbazing bracht
„Waar ls u vanavond?" vroeg hij.
„Vanavond? Nergens."
Zij kon de gewoonte van zich over de vreemde vlin
derachtige invallen van den raadselachtigen man te ver-
wondoren, nooit afleggen.
„Weet u dat zeker?"
„Ja, Majoor Amery, natuurlijk weet lk het zeker. Des
te zekerder omdat de Faust vanavond door de Opera
draadloos uitgezonden wordt en die muziek vind ik
prachtig."
Voor de eerste maal zag zij dat da man bewogen was.
Wordt vervolgd.
