Alientti Nleiws-
LI»
Mraimtit- LiéotIIH
Uitgevers: N.V. v.k. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
rrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
eerlijk aroma
PEPERMUNT
te RAADSELACHTIGE
MAN.
Bunnen-Maagz out
tge»lot
1, dan
gastol
aanvi
eor l|
Hst
vcol
priim
ngere
»lt ac!
prijzen
ral ook
►r uien.
j
s een
ook d
ona
larkool,
ïlnbouw
tond g|
ist ln d{
Woensdag 19 December 1928
SCHAGEE
71sde Jaar/'.aiag No. 8377.
COURANT.
Jjlud voracliiji»t viuriuuul por weck: Dinsdag, Woensdug, Dondcr-
on Zuloi'dug. JLiij inzending lol 's morgeus 8 uur, wurdon Adver-
Ijlin nog zooveel mogelijk in het eoratuitkoinend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TEI.EF. No. 20.
1'rijs por 3 inuunden 11.05. Loaae nummers 0 cent. AUVEIl'J'ÜN-
TIöN van 1 tot 5 regels f1.10, iedere regel meer 20 cont (bowijauo.
inbegrepen). Groolero lettors worden naar plaatsruimte berekend
tscht
schiep,
betere
d
it ihet
weinig
it nu i
vraag,
\vi
oestand
uit vr
meeste
reken
)IT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Dinsdag 17 December 1928.
tui M
nd
no|
dl!
icing
streek»
vam
an, ook
hen
(we
van
-7.40,
st zich
daar
m, en
ooral
•e
winta
aemkool
e ln
worden je
ZIJN PEKELZONDE TE OVERDENKEN,
e slagersknecht Corn. M. te Den Helder, die in den
van 18 Juli te Huisduinen een rijwiel achterover
gedrukt, en omtrent wien een reclasseeringsrap-
was uitgebracht, scheen de gunst en genade van
rechterlijke heeren totaal verspeeld te hebben, daar
h thans tot 4 maanden gev. onvoorwaardelijk werd
jrdeeld.
kool r
cieel n<
IE ZORG IS HEM VAN HET LIJF GESCHUD,
heer Arend B., een handelsreiziger te Medemblik,
k ilch in 1922 in een vlaag van voorspoed had laten
Sj elden een dure piano op afbetaling tp koopen en
gedwongen was het instrument te verkoopen, vóór
geheel was afbetaald, zoodat hij vervolgd werd als
:ht van verduistering, is thans van alle narig-
bevrijd. De Politierechter heeft hem namelijk vor-
leld tot 1 maand gev. met 1 proefjaar zonder blj-
ire voorwaarden, wat beteekent, dat hij zich om
e ere afbetaling niet druk meer behoeft te maken.
lach
geledi
laat
tiende,
tweede
n
tE
éi
I H
de®
ijk oi
gelijken
70 en
g op
rijs tot
ie prijz
van 3
te en
b
gens.
no voo
atst di
In de
£g. tei
n f 1.!
voor
tijd
op
tngevoi
lemen
urende
den ai
ater st
/anke!
tweede
wijl Zi
iep ro
ZULLEN ER AÜJ. MAANDAG VAN LUSTEN,
•ee veelbelovende jongelingen uit Schagen, Jaap S.
Ihris B., die zich hadden vergrepen aan de chocola-
spen in den winkel van den heer M. Hoep ver
baar gesteld, moesten heden voor den polltlerech-
rekening en verantwoording afleggen van hun
fwaardige snoeplust. Evenwel, geen van beiden was
wezig, ook de stoute Chris niet, hoewel de polltle-
ter hem schriftlijk had opgeroepen.
zaak werd nu aangehouden, want een polltlerechr
laat zich door zoo'n snijboon niet vernlggelen en
tal Chris door onze oome Jan de diender bij zijn'
g worden gepakt en voor den Politierechter worden
Die klandestiene chocolade-kauwera van Schaf
moeten heusch niet denken, dat we er hier 'n
Ie van maken, reken er dus op, dat het er Maan-
spolten zal.
ten
f 7.80-
/rijdag
2r even
(.60—0.4
J
kleine
0^J SPRONG VERDER DAN ZIJN STOK LANG
.gAn zekere heer Joh. B., vroeger te Caatricum, nu te
riem woonachtig, had het in eerstgemelde plaats
zoo heel mooi laten liggen. Hij was namelijk werk-
t<$n geweest als fondsbode voor een ziekenfonds, dat
de pas te Castrlcum gevestigde arts Snijders werd
clAministrateerd en van de ontvangen bedragen ook
vi edeelte gebezigd in de huishouding, die nog al veel
e en te kosten, daar gezegde heer B., toen hij heden
■li eht stond wegens verduistering van f 96, zelf moest
nnen. pl.m. f 6000 schuld te hebben,
verdediger in deze zaak, mr. de Haes, kreeg het
ij Ijn pleidooi met den politierechter aan den stok,
lijjrbij verdediger zich zoo gekrenkt gevoelde, dat hij
werkelijk smakelijk pleidooi opeens afbrak en af-
!al|van verdere bemoeiingen. De delinquent sloeg toen
maar zoo'n beetje van zich af en werd tot 2 maan-
voorw. met 2 proefjaren veroordeeld met de ver-
In tting het toegebrachte nadeel te vergoeden.
HIJ KREEG EEN ACUTE BEVLIEGING OM AAN I
DEN ROL TE GAAN.
Joh. Cornells V., in dienst van den expeditefcr Koop,
als voerman, kreeg terwijl hij zich voor de zaken van j
den patroon te Wieringen bevond, eensklaps 'n onweer- j
staanbaren drang eens lekker te gaan pierewaaien. Hij 1
pikte daarom de 4 flapjes van 25, die hem ter hand wa
ren gesteld om paardenvoer te betalen, ijskoud zelf
aan de haak, kocht zich 'n piekfijn nieuw pak en ging
als 'n keurig gentleman in Utrecht aan den boemel, net
zoolang tot hij de laatste schrabbers had stuk geslagen, i
Nu stond de weer genormaliserde boemelaar berouw-
vol terecht. Hij heeft de schade vergoed en is door den
baas weer in genade aangenoben. Waar de zaken zoo
gunstig stonden, kon het jonge mannetje op een goede
behandeling rekenen en werd hij veroordeeld tot 2
maanden voorwaardelijk met 2 proefjaren en voorzich
tigheidshalve onder toezicht der R.K. reclasseerings-
vereeniging te Alkmaar gesteld. Snoepreisjes naar
Utrecht worden voorlooplg van het levensprogramma
van Hannes afgevoerd.
ONPLEZIERIG INCIDENT.
De heer Lodewijk Tabak, 'n eerzaam koopman van
middelbaren leeftijd uit Wijk en Duin, bezocht met zijn
familie de Bakkummer-kermis en zat van deze heer
lijke feestelijkheden intens te genieten onder de waran
da van café Castrlcum, toen opeens zijn genoegen volko
men werd verstoord, door Gerrlt G., 'n melkventer uit
Velzen. Deze proletariër scheen van den hoer Tabak
absoluut geen tabak te hebben en onthaalde den onstel
den pater familias op eenige felle stompen in zijn eer
waardig gelaat. Het scheen, dat. de boksende melkslijter
tegen den heer Tabak eenige anlmositoit gevoelde, om
dat deze een dienstmeisje, door Gerrlt uitverkoren, als
hartsvriendin, niet humaan genoeg had behandeld.
De behandeling door Gerrlt geprefereerd, liet echter
ook wel iets te wenschen over. zoodat hij tot f 20 boete i
of 20 dagen werd veroordeeld.
DE REUZE-ATTRACTIES VAN DE EGMOND-BTN- I
NER JAARMARKT.
Zooals gewoonlijk, kenmerkte de kermis te Egmond- I
Binnen zich door vele aantrekkelijkheden. Een daar- j
van was den krachtlgen rijksveldwachter Mine, die op
zulke dagen bijzonder in zijn sas is, aan het werk te
zien bij het uit de herberg kegelen van dronken rijste-
brei-bikkers. De heer Thijs S., 'n feesteling uit Egmond
aan Zee, was ook der patiënten, door Mine onderhanden
genomen, toen hij 't in de herberg van de weduwe
Zwart bezig was de peultjes op te schoppen. Hij waar
deerde echter de aan hem besteedde zorg zoo weinig,
dat do over zooveel ondankbaarheid in het hart getrof
fen Mine hem een proces-verbaal wegens wederspon-
nlgheid offreerde, met het te verwachten resultaat, dat
veroordeeling tot f 25 boete of 25 dagen werd uitge
sproken.
BESCHAAFD EN ONOPVOEDEND KERMISVER
MAAK.
Op de kermis te Egmond-Binnen bevond zich ook een
inrichting genaamd: Het huis van Jan Steen of de
Vroolijke keuken. De herinnering aan onzen grooten
schilder wordt hierbij levendig gehouden en tevens kan
men na betaling van enkele stuivers de vrijheid beko
men om onder de in de vroolijke keuken uitgestalde ar
tikelen do grootste vernieling aan te richten. De Eg-
mond-zeeër visscher. Andrles Z., meer bekend als Dries
van den Livvetaerls, werd geweldig aangetrokken door
die gooi- en smijt-lnrichtlng. Het irriteerde hem gewel
dig, dat de ondernemer Schotv&nger onverdroten de
reclame-bel bewerkte en hij „brulde": Dongderongt, I
aud die bel stil, en hij smeet de houten bal, waarmee
hij van plan was oen gebarsten nachtspiegel zonder oor
te raken, pardoes in het gelaat van den ontstelden
tenthouder, die daardoor minder aangenaam werd ge
troffen. Aangezien de tenthouder geen deel uitmaakt
van den inventaris die tot doelwit wordt aangeboden
werd heden deze al te vrijpostige beoefenaar van het
volksveredelend kermisvermaak veroordeeld tot 20 boete
of 20 dagen.
AL TE VER GEDREVEN NIEUWE NTEDORPER
DORPS HEIBEL.
Op het platteland is het aooiale leven meer intiem
dan in de steden. Ze weten krek op 'n haar, hoeveel
piepers buurman Gert gegeten heeft en hoe dik het
konkelstik was, dat peet Soitje bij de koffie heeft ge
presenteerd. Om 'n bleekveldje, 'n damhek of 'n schei
paaltje kunnen ze de hoogste heibel krijgen en het was
heden ook om 'n dergelijke futiliteit, dat Piet W. zijn
dorpsgenoot Klaas Hoogland, beiden ingezetenen van
N. Niedorp, was te lijf gegaan, hem tegen den grond
had gekwakt en hem zoo ongeveer 'n rib had stuk
getrapt. Maar hij had zich echter bij die strafoefening
op 'a tegenpartij die veel ouder en lang niet tegen hem
was opgewassen, wel wat te ver laten voeren en werd,
ondanks zijn druk geredeneer en pogingen om de schuld
op Klaas te schuiven, veroordeeld tot f 25 boete of 25
dagen en betaling aan den afgetakelden Klaas van f 80
schadevergoeding voor kosten geneeskundige behande
ling aan Dr. Maats senior ad f 16 en 2 20 bedrijfsschade.
Het genot, dat het gebruik
van
U verschaft, 'al ge-
legen in
iiiS'O-
ma. hetw- c'
vandeooen
uit ach' hoop.
£33!
Engros bU J. F. v. LIES HG» KUYPEB,
TONNEMA'S CONt
FEUILLETON
n beidfl
zal he
aan hu
z. te v
Velen
Naar het Engelsch van EDGAR WALLACE.
art
Chinees pruttelde iets, doch onthield zich van ver
opmerkingen. Hij volgde zijn meester naar boven,
erwijl deze een bad nam, legde hij diens avonklee-
gereed. De raadselachtige man was bijna gereed
zich te kleeden, toen hij zijn bevelen gaf.
c zal zitten in Loge No. 1 die het dichtst bij het
«el. Geef mij den luisteraar eens aan."
ig Ho nam een platte zwarte doos uit een lade, en,
1 deze van tamelijken omvang was, stak Amery
ln een achterzak van zijn jas.
een revolver," zelde Amery.
ig Ho nam een korte, zware Browning uit dezelf-
ide, drukte het magazijn naar binnen, haaide den
over en zette hem in de rust
it is veiliger," zelde hij.
bij tooverslag verscheen er ln zijn hand een kort,
I mes met verlakten greep. Hij streek het liefkoo-
over de palm van zijn hand, bukte zich, en een-
vloeipapier, dat uit een boordendoos van Amery
in grond gevallen was, oprapende, maakte hij er
balletje van en wierp dit in de lucht Hij ving het
het lemmet van het mes op, en het balletje papier
in twee stukken op den grond.
Jle menschen vreezen staal," zelde hij, het oude
inneesche gezegde met welbehagen aanhalende,
is zwijgend en snel en doet zijn werk uitstekend."
(Joor Amery glimlaohte.
>&t zou ik ook meenen," merkte hij droogjes op,
ik zal de revolver nemen." Hij stak deze in zijn
kzak. „En geef mij nu een paar sandwiches en een
Tokayer. Laat de auto gereed staan in het kleine
ftjo langs Covent Garden Market. Het beste is dat
mengt tusschen de menigte vóór den inrit van de
el ver^®- Er staat altijd een massa menschen de bezoekers
te gapen."
1 beëindigde zijn karig middagmaal, ging naar de
oon en vroeg een geheim nummer aan.
ier de preek lk met Scotland Yard? Ik zou gaarne Hoofd
venen ®cteur Wille spreken."
lang wachten werd hij geantwoord door een stem
die hij herkende als niet die van den Hoofd-lnspecteur
te zijn.
„Majoor Amery," zeide hij ln antiwoord op de vraag
wie daar was.
Nog even wachten; toen hoorde hij iets, en de knor
rige stem van Wille wenschte hem afgemeten goeden
avond.
„Ge spreekt met Majoor Amery. Ik "heb de politie een
belangrijke mededoeling te doen, en zou Mijnheer Bleker-
son te elf uur gaarne te mijnen huize ontmoeten."
„Waarover gaat het?" vroeg Wille.
„Dat zeg ik liever aan Biokerson. Hij is met de zaak
belast."
„Iets over die opiumzaak, niet? In orde, ik zal het
hem overbrengen en hem bij u zenden."
„Te elf uur," zelde Amery nog eens en hing den haak
met een glimlachje op.
De tijding van de inhechtenisneming van Jarvie trof
Ralph Hallam als een donderslag, en toen deze gevolgd
werd door een radiobericht uit Huil, dat een tweede
lid van de bende gepakt was, was hij bijna ten einde
raad,, Dien avond sloot hij zich een onaangenaam uur
lang in zijn kamer op, verbrandde papieren en aantee-
kenboekjes, en het was negen uur, alvorens hij zich her
innerde dat hij beloofd had een bezoek te brengen
Lou, die hem zou afwachten.
Hij trof zijn vrouw aan, zoo woedend als een getergde
leeuwin.
„Ik had nog wel uit dineeren gemoeten," krijschte zij
hem toe. „Heb Je geen klokken ln huis.?"
„Ga ln plaats daarvan soupeeren," hoonde hij terug.
„Waar is het meisje?"
„In haar kamer," snauwde Mevrouw Hallam, „waar
zij des avonds altijd zit Blijft zij eeuwig hier?"
„Over een paar dagen vertrekt zij. Kom hier eens
binnen."
Hij opende de deur van den salon en moest haar bijna
naar binnen duwen.
„Duister nu eens, Lou; ik zit er leelijk mede in. Het
loopt mis met de politie en ik zal al mijn vernuft
noodig hebben om iets uit den schipbreuk te redden
wanneer de boel springt, hetgeen zeer spoedig gebeuren
zal. Ik heb een weinig contant geld, doch ik heb een
massa noodig, en jij moet ine uit alle macht helpen,
tenzij je wenscht dat ik je toelage niet langer uitkeer."
„Wat beteekent dat alles?" vroeg zij argwanend.
„Luister verder." Zij zag, dat bet hem doodelijk ernst
was. „Ik wil dat je tot elf uur thuis blijft; ga daarna
soupeeren. Je wilde naar de Mispah gaan, niet waar?
Daar wordt laat gedanst. Wacht tot den afloop het
geen te twee uur in den morgen is."
Zij wierp een achterdochtigen blik op hem.
„Ik begrijp Je,65 zelde hij, en hij zou een grooto dom-
I oor geweest zijn, indien de hatelijke bedoeling van. haar
toon hem ontgaan was.
I „Het meisje zal geen leed geschieden, daarover behoef
I je je niet ongerust te maken," verzekerde hij haar.
1 „Zelf dat zou mij des nachts niet uit den slaap kun*l,
non houden," antwoordde zij ongevoelig. „Dooh laat ik
je den raad geven, Ralph, do zaak op dat punt niet op
de spits te drijven. Zij hoeft eon brief voor Je."
Zijn mond viel van verbazing open.
„Een brief voor mU? Wat bedoel Je?"
„Het dienstmeisje vond hem vanmorgen onder haar
hoofdkussen; hij is geadresseerd aan Dr. Ralph Hallam,
en in 't handschrift van Amery. Op de enveloppe staan
de woorden geschreven: „te gebruiken in geval van nood"
Je bent een weinig van kleur verschoten, Ralph. Waar
door heeft hU vat op Je?"
„Hij heeft in het geheel geen vat op mij," antwoordde
de man ruw. „Waaruit maak je op dat de brief van
hem is?"
„Indien lk het niet wist, zou ik het raden," zeide zij
koeltjes. „Hij heeft zijn voorletters bij de laatste opmer
king geplaatst P. A. Ik waarschuw Je dus, kain>
aan!"
„Ik zeg je dat het meisje geen leed overkomen zal.
Ik heb het in het geheel niet gemunt op het meisje; het
gaat om iets anders. Ik heb alles overdacht, Lou. Be
denk dat indien ik midden ln den nacht verscheen, zij
zioh allerlei dingen zou gaan verbeelden en wanneer ik
zeg dat ik alleen eens een kijkje in dien koffer wil ne
men, zal zij dadelijk goedvinden dat ik hem medeneem.
„Wat zit er in dien koffer?" vroeg zij nieuwsgierig.
„Ik heb er laatst eens een blik in geworpen; het on
derste gedeelte is vastgeschroefd. Moet ik tot elf uur
thuisblijven? Is dat noodzakelijk?"
Hij knikte. „Het zal beter zijn wanneer zij denkt dat
je thuis bent Daarna kan ik haar zeggen dat Je uitge
gaan bent. Wat doet zij nu?"
„Zij luistert naar dat verwenschte spektakel," zeide
zij ongeduldig, en toen: „Welnu, lk zal doen hetgeen je
vraagt. Moet je nog meer?"
„Niets, behalve een sleutel. Zij heeft den mijnen."
Zij overhandigde hem een sleutel van de flat, dien hij
ln zijn zak stak.
„Wacht. Vóór je gaat, zou lk gaarne wat meer verne
men over die noodkreten van je omtrent die schipbreuk
en zoo meer, waarvan je sprak toen je binnenkwam
Ralph, wat voer je eigenlijk uit. Smokkel je opium?"
Hij knikte. „Hoe raadde je dat?" vroeg hij.
„Het is het eenige bedrijf ln strijd met de wet waar
aan zoo weinig gevaren verbonden zijn, dat jij je hand
er in zou steken," zeide zij bedaard. „Tarn nam er ook
Reedt 100 Jaar onovertroffen voor alle maagaan
doeningen en spljsverterlngs-stoornissen. Slechts
gegarandeerd met het portret van den uitvinder*
Het „Zoogenaamde fcullrlch-Zout" Is namaak en moet
geweigerd worden. Monster# gratis en franco van
den hoofdvertegenwoordiger R. dS Bruin, Llntl-
aeasparkweg 16, Amsterdam, 250 gr. L —60,
tabletten L 25 en L 1.20.
Verkoop voor Schagen en Omtirekea: Gcbr. Sotgana,
Hoogxijde E 16. Schagen. Ook voor engroi.
SCHIJN KAN SOMS LEELIJK BEDRIEGEN.
De 19-jarige Heemskerker J. T. B. ziet er uit als 'n
schoolknaap van 14, maar in dit melkbaardige gezicht
ruig als 'n olieflesch, ia men leelijk bedrogen, want
Jantje is een echte rakker, die meermalen réden gaf
tot ernstige klachten en nu weer terecht stond, omdat
hij in gezelschap van een anderen linkmichel, die veld
wachter Gorter niet te pakken kon krijgen, bier had
gepulkt, dat de caféhouder Groot te Llmmen als toe
komstige kermis-lafenis op de plaats had liggen. Het
sprak echter ln zijn voordeel, dat hij den kastelein met
f 2.50 ruimschoots had schadeloos gesteld, zoodat hij er
nu met f 5 boete en een strafpredlcatle afkwam.
EEN VREEMD EENDJE IN DE BIJT.
Mej. Antje de G., huisvrouw W. T. tö Alkmaar, ïs
stovenzetstor in de Herv. Kerk en woont op „Roch-
dale" waar de bewoners zich grootendeols in meer vrij
zinnige richting bewegen. Deze dame is dus niet bo-
paald op haar plaats en haar kinderen, die ook niet
voor do poes zijn, kunnen modo dikwerf de oorzaak ge
noemd worden van buurvrouwolijko onrust
Op 80 Octoberechter werd Antje uit haar tont ge
lokt on koelde zij haar moederlijke woede op de 12-
jarige Willom Vonk, die haar 8-jarig zoontje had ge-
alogon. Zij pakte den knaap vinnig bij de keel met
haar getrainde stove-zetsters-vingers, schudde hem heen
en weer, gaf hem van dik hout zaagt men planken en
liot hem toen over aan den vereenden aanval van haar
drie kinderen, waarvan een hunner den knaap nog
een gomoene schop tusschen de beenen gaf.
Do driftige Juffrouw stond voor een en andor heden
terecht en mooht van geluk spreken, dat zij haar
smetteloos verleden en onbexilspelijken stovezettefr*
dienst ln haar voordeel had, zoodat zij tot slechts f 16
boete of 16 dagen werd veroordeeld.
8.V.P. NIET AAN DE WASSENBEELDEN KOMEN.
De lango meneer AJbert v. P. resldeordonde ln do
Beemster met den titel van los arbeider, vierde op 14
October te Boets in de dorpsherberg zijn kermislustlge
neigingen uit, doch scheen zich niet in de sympathie
der overige bezoekers te mogen vereenigen. Lan^' AP
werd geplaagd, men sloeg hom de hoed ovor d= oogen,
tot de stier eindelijk woedend werd en met oto0!
bogon rond te slaan. Nadat hem dit waper was ont
roofd, zette hij met zijn lange armen zijn windmolens-
taktiek voort en had nu het ongeluk drie muilperen
aan een zijner tegenstanders, die €»»iter niemand min
der bleek fe zijn -ian den gemeenteveldwachter Slmon
Sm!.t, toe te dienen.
Deze treffers waren echter, hoe contradlctlsch het
moge klinken, al zeer misplaatst en de Beemster Jon
geling mocht zich zeiven heden wel gelukwenschend
de hand drukken, dat hem slechts een veroordeeling
ad 1 16 boet® ten deel vieL Hij was dan ook £0°
rukt, dat hij a oontaht de rekening voldeed.
DE VREDE IN GODS 5ÏUTS VERSTOORD.
In vele plaatsen hebben R.K. parochianen uit liefde
en eerbied voor hot Huls des Heeren, zich verbonden
onder het devies „eerbied in Gods Huis", ondsr den
H. Dienst op te treden als ordebewaarders en onder
drukkers van elke oneerbiedigheid.
deel aan, niet waar? Dat dacht lk wel. En TupperwtH
ook?"
„Tupperwlll!" riep hij minachtend. „Hij stikt niet be
paald van het geld, geloof ik, doch hij is zoo eulver
mogelijk."
Zij lachte inwendig. „Dat denkbeeld koesterde ik ook
dat hij niet zooveel geld heeft, bedoel ik. Al rijn boe
ken zijn dan ook gebonden in goud."
Zij hield op, toen zij zijn onderzoekenden blik op
haar gevestigd zag.
„Ik snuffelde eens in zijn bibliotheek, terwijl ik daar
was," ging zij luchtig voort „Hij leest zulke hoogdrar
vende boeken."
Zij liet hem uit en 6loot de deur achter hem, keerde
vervolgens naar haar slaapvertrek terug, opende een
lade, en nam er een glinsterend gouden voorwerp uit
dat voor een sigarettenkoker had kunnen doorgaan,
doch inderdaad een klein aanteekenboekje was, gebon'
den tusschen gouden omslagen. Zij sloeg de blaadjes om
met een verachtelijk omkrullen van de lip en smeet het
voorwerp weer ln de lade. Zij had zich een massa moeite
en last bezorgd voor niets, en zeker was het oneindig
aangenamer een diamanten broche te bekijken, (hetgeen
zij dan ook werkelijk deed) die haar bezoek aan Indië
haar opgeleverd had.
Te tien uur klopte zij aan do deur van Elsa en trad
binnen zonder een ultnoodiging af te wachten, daar zij
bij ervaring geleerd had een hartstochtelijk radio-luister
aar niets anders kan hooren dan de geluiden, uit den
eather voortkomende.
Met een glimlach zette Elsa haar koptelefoon af.
„Het is prachtig. Jammer, dat u nooit luistert. Me
vrouw Hallam," zeide zij. „Gaat u uit?"
„Ik weet het niet," antwoordde Lou leugenachtig. ,Jk
heb nog niet vast 'besloten wat ik doen heeft hier
alles wat ge wenscht?"
„Alles," hernam Elsa. „Bekommer u als 't U blieft
nlt om mij. En, Mevrouw Hallam, ik ben in het vinden
van een flat geslaagd, geloof lk. Ik wil u geen dag lan
ger tot last zijn dan noodzakelijk is."
„Blijf zoo lang ge wilt," antwoordde Lou werktuige
lijk. „Ge kunt blijven zoo lang ge wilt, lieve."
Zij wierp een blik op den -koffer tegen den muur.
„Waarom laat u dat oude ding niet naar het rom-
melkamertje verhuizen?" vroeg zij, „Haf, neemt zoo ont
zettend veel ruimte in."
„Ik laat hem liever daar staan tot ik vertrek," zeide
Elsa. en het gesprek werd stokkend voortgezet, want het
meisje verlangde vurig terug naar haar opera-muziek,
terwijl Mevrouw Hallam brandde van verlangen dat zij
kon beginnen met zich te kleeden.
Wordt vervolgd.
