üiil!
WARE WOORDEN.
Naar de binnenlanden van Azië.
Een nieuwe vinding op muzikaal
gebied.
dit het eigenlijke China, het 35,0. deel van het land,
een van de best bevloeide landen ter wereld laT
dat de kennis van de zijderups en de zijde die zij
spint, Japan ln de eerste helft van de derde equyr uit
Korea bereikte.?
dat een van de eerste vuljKtnmak*?* was Lewi®
Waterman, die ln tW patent #%nvw»sg?
dat men echter bij de jon«ste optravlngen ln een
Egyptisch graf, van 400 jaar oud, een primitieve vul
pen vond?
De sollicitant naar een ambt ziet gewoonlijk te veel
naar de schoono zijde ervan; wie met dat ambt bekleed
ls, ziet gemeenlijk te veel de sleohte kanten.
De kinderen 21jn niet voor de ouders, maar de ouders
zijn voor de kinderen.
Wie meer eerzucht heeft dan talent, is rijp voor de
afgunst.
Spreken is zaaien; zaal niet, wat ge niet wenscht te
oogsten.
Wie meent dat de eerste stap ln verkeerde richting
nog niet zoo erg is, doet reeds den tweeden.
Jaag niet naar hooge ambten, maar naar dis wijs
heid om cs te bekleeden.
De war© rozenkrans is oen levensdraad snot koralen
van reins gedachten en hartelijke liefde.
DE ÖOBI-WOESTIJN.
Sedert een aantal jaren zendt het Amerikaansche
museum voor Natuurwetenschappen goed uitgeruste
expedities naar de binnenlanden van Azië om daar
systematisch naar overblijfselen van voorwereld
lijke rouzendieren te zoeken.
Een van die deel en van Azië, waar een groot aan
tal vondsten is gedaan, welke de opvatting bevesti
gen, dat daar de resten eener dierenwereld verborgen
moeten zijn, waarvan de drakenlegenden door vele
volkeren worden naverteld, is de Gobiwoestijn.
Gobi is de Chineesche naam van een woeste hoog
vlakte van Midden-Azië, in het Mongoolsche Sjamo
(zandzee), zich uitstrekkende in een noordoostelijke
richting van de Joerang-Chasj (een zijrivier van de
Hl] KENDE ZB.
(Bui* flnmor, MadriA)
Jan. weet |e een goed werkend middel tegen
ratten
We zouden nw sigaren kunnen probeeren
mijnheer.
Tarim) tot aan het grensgebergte van Mandsjoerije.
Het is een uitgestrekt gebied van ongeveer 40.000
vierkante geografische mijlen. Het vormt geenszins
een eenvormige hoogvlakte, evenmin een volslagen
zand- of rotsenwoestenij. Integendeel, (het bestaat uit
drie afzonderlijke gewesten. Het noordelijk en zuide
lijk gewest, op een hoogte van pl.m. 1000 meter gele
gen, onderscheidt zich als steppe door een vasten
grond met bergketens en heuvelreeksen, begroeid
met struiken en granen. Alleen aan deze twee ge
westen geven de Mongolen den naam Gobi.
,Een middengöwest, 500 meter boven den zeespie
gel gelegen, vormt de volkomen zand- en rotswoestijn
de eigenlijke zandzee, waarschijnlijk de beddingen
van een vroegere binnenzee. Do grond bostaat er niet
uit los zand, doch dit laatste is met zoutdeelon en
vkiezel vermengd. Hier en daar groeien riet- en zout-
planten. Op sommige plaatsen trelt men er kleine
zoute -meertjes aan. Nadert men de grenzen van het
gewest, dan verdwijnt het zand en men ziet den bo
dem met steenbrokken of gruis bedekt, meestal por
tier en jaspis, doch ook chalcedon, varneool, agaat en
kwarts. De1 plantengroei is ook op dezen bodem met
een vastere leemlaag, zeer armoedig. Wat gras, enkele
zoutplanten, wat populieren en enkele stekelachtige
gewassen, waarvan het zaad koren vervangt, is alles
wat er groeit
Met de fauna is het al even droevig gesteld. Men
treft er aan het wilde schaap, de antiloop en de
hamster. In de andere gewesten vindt men voorts
nog wolven, vossen, hazen en wilde paarden.
Vaste woonplaatsen voor menschen zoekt men er
tevergeefs. Slechts zwervende Mongolenhorden dwa
len er rond met hun kudden, welke er zelfs in den
winter, welke even wild en stormachtig kan zijn, als
de zomer heet en onverdragelijk, onder de sneeuw
nog voedsel vinden.
Boomen zijn er, zooals reeds gezegd, hoegenaamd
niet, zoodat deze zwervers in den geweldigen kou
den winter geen andere brandstof hebben dan de uit
werpselen van het vee. Langs de wegen, welke door
die woestijn leiden, bevinden zich zeer verwaarloosde
waterputten, welke slechts karig van water zijn voor
zien en vaak maandenlang met een ijskorst zijn be-
^iefct, De woostijn Gobi kent men eigenlijk slechts in
onmiddellijke nabijheid van wegen der karavanen, die
aeiturt eeuwen net verkeer tusschen China en hei
noordeu van Azië onderhouden. De belangrijkste van
deze wegen is die van Kiachta én Maaualsjin over
üver Uerga on Kalgong of Tian-Tajia-&eoe naar Pe
king.
Tal van verhalen over deze landen doen de ronde.
De oudste berichten omtrent onderzoekingen zijn wei
van den Jezuïetenpater Gerbillon, die in de jaren
JLÜ8S tot lüb8 acht zendingsreizen volbracht Ook de
Nederlander Evert IJshrandsz. Ides bereisde deze
barre oorden in de jaren lCt1Ö94. Lorentz Lange
deed op last van Peter de Groote een reis naar Pe
king. Reizigers van lateren tijd deden wel wat meer
licht over deze landen verspreiden. Zoo noemen wij
nog de namen van den Russischen botanist von Bunge
en de astronoom von Fuchts (18301834). In 18ti0
doorkruiste de Engelschman Grant de Gobi-woestijn.
In nog lateren tijd Futterer en Sven Hedin.
Op het oogenblik is de leidér van de door genoemd
Amerikaansch museum gefinancieerde ontdekkings-
tochten, de nog jeugdige Amerikaan Chapman An
drews, die in zijn boek „Op het spoor van oermen-
schen" zijn bevindingen en ervaringen mededeelt.
KLEUR HOOREN EN TONEN ZIEN.
In Parijs bevindt zich sedert eenlge dagen een man,
die er eigenaardige opvattingen op muzikaal gebied
op nahoudt.
Op het eerste oog onderscheidt deze man zich niet
van de meeste anderen, en wie hem tegenkomt zal in
hem niets anders zien dan in de vele duizenden, die
men langs den weg ontmoet
En toch la deze man Edward Maryon heet hij
zonderling; hij ziet ni. de tonen op dezelfde wijze als
u en ik de kleuren zien.
Zoo heel verwonderlijk hoeft trouwens de theorie van
dezen zonderling niet aan te doen:
Op dit gebied ln den breedsten zin van het woord zijn
hem mannen bekend met een klinkenden naam voorge-
gaa. Bell, Brog, Einstein, Rutheford, Roentgen, Hertz,
Crooks, Curie, Becquerel en anderen kunnen in dit
verband genoemd worden.
Van hun onderzoekingen en van wat zij als resultar
ten boekten, la de heer Maryon ultgrgaan. Tk heb m1|—
de moeite getroost de juiste schaal van overeenkoma®
tusschen kleuren en toonhoogte op te zoeken, alles uiti
gerekend tot de kleinste waarden. Do: rood. re: oranje*
nu: geel, fa; geel-groen, sol groen-ölauw, la violetj
blauw en ai: zuiver blauw... Met deze schaal kan ik
alles bereiken wat ik maar wil. Dus met 43Ö triiUa&W,
van de diapason op ia sa? de do dieze
zijn meer rood getint, de re dieze oranje-geel. fa gre»o-i
geel, enz,
En dit alles ls niet enkel theorie segt h!j. ik hebi
een instrument vervaardigd, dat mathematisch juist dej®
corresponderende kleur aangeeft voor een gegeven toon, i
Een dezer apparaten functioneert reeds te New-York
en een ander wordt in Weenen geplaatst, waar dr. Br ia-
trom zich met het geval bemoeid heeft en het voor de
nieuwe vinding opneemt
De muzikale opvoeding zal dank zij deze methode,
aanzienlijke vorderingen maken. Ik heb reeds in New-
York op de scholen resultaten behaald, die ^ik nimmer
had durven hopen. Nu ls het nog slechts oen kinder
spelletje om bij de leerlingen te vestigen wat men wel
eens noemt: het muzikale geweten, d.wA het gevoel
voor klankhoogte, muziekleven en onthouden. Ik ken
zelfs leerlingen die ln staat waren muziek van buiten
te leeren zonder behulp van 't meet-instrument. Welke
onbekende en ongedachte resultaten sullen de compo
nisten niet kunnen bewerken door de assimilatie van
het klank-gevoelen met het zicht- of kleur-gevoeler.?
De tijden zijn gekomen, dat men de kleur hoorea en
de tonen zien zal, meent Maryon.
AMBRIKAANSCH PACIFISME.
tfi 420 1
Een vol vat en een dronken vrouw. AU is
wcU.
699. Den volgenden avond maakten alle konijnen
uit Wipstaartendorp zich voor 't feest gereed. Na
tuurlijk kleedden ze zich allemaal zoo mooi mo
gelijk. Bij Plm en Puk thuis was het een dra
ven en hollen van belang. Vader was in gevecht
met zijn das en boord, die hij maar niet naar zijn
zin kon krijgen.
O, o, o, zuohtte hij, die das doet me de
das om!
700. En moedert Of die ook fijn gekleed
naar 't feest zou gaan? Je ziet haar mooie jurk
al gereed hangen, maar zoover ls ze nog nietl
Vader is ln gevecht met z'n das, moeder is in
oorlog met haar"schoenen. Ze trekt en morrelt
aan de veters, maar 't wil niet recht naar haar
zin.
Vader, zegt ze, help me es even!
Moeder, zei vader vriendelijk, help jij mij nou
eerst!
Toen lachten ze allemaal.
701. Toen vader en moeder eindelijk ge
kleed waren, werden Plm en Puk ln hun
mooiste kleeren gestoken. Ze moesten er
allemaal fijn uitzien, want de burgemeester
is niet lederen dag een half jaar burgemeester,
't niet waar? De peuters werden zoo mooi
mogelijk gemaakt. Ze droegen strikken, zoo
groot als ze maar eenlgszlns konden zijn!
702. Eindelijk was de heele familie klaar
voor 't feest. Samen gingen ze op weg. Plm
en Puk, keurig hand ln hand voorop, vader
en moeder .gearmd achter de kinderen. Var
der rookte een fijne sigaar en hij zwaaide
met zijn wandelstok, dat 'et een aard had.
Wat zal dat een mooi feest worden, zei
vader.
Hoor je 't, zei Pim tegen Puk? 't wordt
prachtig.
703. Ze hadden nog maar een klein eindje
gewandeld, toen ze reeds kennissen tegen
kwamen. t Waren bakker Blbberwang en
zijn vrouw, die er al net zoo mooi uitzagen
als de vader es moeder van Firn en Puk.
Ook naar 't feest natuurlijk, hè, zei
bakker Blbberwang. Loop en we samen?
Met elkander gingen ze verder.
704. En er kwamen hoe langer hoe meer.
't Heele dorp was op weg naar de schuur
van den burgemeester. De hoofdstraat was
tjokvol konijnen. Zelfs niet het alleroudste
konijnenmoedertje was thuis gebleven. En
vrooüjk, dat ze waren!
Hier en daar hoorde je al zingen: Lang zal
ie leven!" De burgemeester bedoelden ze na
tuurlijk.
705. Overal, waar Je ook keek, liepen ko
nijnen. Alle echtparen waren mooi gekleed,
t Was een echt feestelijk gezicht.
Toen Pim en Puk nog een eindje van het
huis van den burgemeestre waren, zagen zo
een geweldigen oploop.
't Is er weer zwart van konijnen, zei
vader. Jonge, jonge. Bij konijnenheuganis
heb ik nog stief zooveel konijnen bij el kaai1
706. Toen hoorden ze plotseling de schab-
terende tonen van een orkest
Ons dorpsorkest speelt zei moeder en
ze wiegelde met d'r hóófd mee op de maat
Ja, ja, zei vader deftig. Ze spelen de
Konijneburgemeesterwipstaartendorpmarsch!
Zeg j!j dat woord ook es, lachte Pim
tegen Puk.
Maar Puk probeerde t liever niet
