si alles goud, wat er blinkt.
Jit onze Omgeving.
iANNA PAULOWNA.
WINKEL.
VOOR DE KINDEREN.
WAT PIM EN PUK OVERKWAM.
„borno Aaltje van der Tuin. die In den laateten
I» IJ. W. den moordenaar van Groctegast. hoeft
-swofind. Da vrouw le Donderdagmorgen naar
rd»m overgebracht om In «en tehuis van het Le-
i Holle te rden opgenomen. Da kinderen blijven
oplg in bet werkho.n te Opende.
HJTALE OPLICHTING TE MAASTRICHT.
y»chtoffer op den koop toe nog gearresteerd.
j£aa3trlchtsch restauranthouder M. A. werden
door 'n onbekenden gaat 600 goudstukken van
ics te koop aangeboden voor 100 francs per stuk.
,a had er ooren naar en enkele dagen later had
k in een hotel een samenkomst plaats van den
•ateur met twee Belgen. In wen taxi, waarvan
dljnen werden neergelaten, zou de zaak worden
niiold en do zeshonderd gouden schijven werden
A. bevond «dies ln orde en betaalde zijn francs
it een chegué weid <?e wei gord terwijl hij
inbrenger bovendien nog een ruim commissieloon
tn «lotte kreeg hij het zakje en zonder het te ope-
!#erda hU terug naar Maastricht. Hier werd de
b«kekon. maar wlo zal 's mans ontsteltenis bo-
i, toen hij tot de ontdekking kwam, dat men
hst afscheid een ander zakje in de vingers had
l flat inplaats van zeshonderd gouden evenveel
Ut «ohijven bevatte.
i itond ging de bedrogene naar Luik terug om de
L oplichters cp te sparen, uiteraard vergeefs. Ten
raad wendde hij zich tot de politie, wie hU zijn
hgtn vertelde. Men hoorde hem rustig aan, vroeg
Mngia en maakte aanteekeningen en het slot van
Ltori«was, dat A. werd... gearresteerd wegens over
ig van de Belgische wet op het vervoegen van
volgenden dag werd hij ter beschikking gesteld
I Justitie.
Derde voordracht van pastoor M. Vfcnck.
r oen zeer groot getal toehoorders, Katholieken
It-Katholleken, vervolgde pastoor Vlnck ln een
voordracht zijn behandeling van het onderwerp:
dunkt u van den Christus?"
begon, nadat de voorzitter van den R.K. Volks-
goopend had, met ln enkele woorden samen te
hetgeen tot nog toe reeds door hem was uit-
let, n.I.: Hoe ongeveer 20 eeuwen geleden vooral
het Joodsche volk oen Mess! «verwachting loef
de; hoe Jezus van Nazareth bij zijn optreden verklaar
de, dat Hij die langverbeide Meselas wai> én door God
gezonden, om de mensohen te onderwijzen ln betgeen
;.ij moeton weten en doen, teneinde de Hemeleche Za
ligheld deelachtig te worden: hoe Zijn leer, uit naam
van God verkondigd, Goddelijke waarheid was, nist
vatbaar voor tegonspraak en hoe Hy op Zijn beurt an
dere mannen had uitgezonden om Zijn woord te pre
diken over heel de wereld, waardoor ook hun leer evenr
eens Goddelijke waarheid was. Vervolgens, zegt apr.,
werd door mij in het licht gesteld, welke waarborgen
wij hebben, dat Jezus van Nazareth waarheid sprak,
toen hij zich voor Godsgezant uitgaf en dat bood mij
aanleiding tot een nadere beschouwing van zijn karak
ter en leven, om te zien of wij met een betrouwbaar
persoon to doen hadden. Die betrouwbaarheid nu bleek
ons uit Zijn in alle opzichten éénig en bovenmensche-
lijk-hellig loven, geleid in het openbaar, onder het oog
van vriend en vijand. Zelfs zijn bitterste vijanden waren
niet bij machte. Hem van zonde te overtuigen, zijn on
gerepte heiligheid alzoo bleek ons een waarborg, dat
Jezu9 de waarheid sprak toen Hij verklaarde, dat HU
de Messias, de Christus, de Godsgezant was.
Nog sterker waarborgen echter voor die geloofwaar
digheid, zegt spr., vinden wij ln de wonderen, door
Jezus gedurende zijn driejarig openbaar loven verricht
Velen beweren, wonderen zijn niet mogelijk, vroeger
zoo min als thans, en die wonderverhalen in de Evan
geliën zijn er later bijgemaakt En tot de menschen
die zoo spreken behooren dikwtjls de knapste, de meeat-
geleerde mannen. Verkeerd doen we echter, met die be
wering voorop te zetten als onomstootelijk en op grond
daarvan ons niet willen laten overtuigen. Neen, laat
ons onbevangen onderzoeken en oordeelen en thans al
lereerst de vraag beantwoorden: Wat is een wonder?
Een wonder, zegt spr., is een handeling, buiten de
geschapen krachten verricht en en tevens waarneem
baar. Spr. licht deze definitie in al haar onderdeelen
toe en dan blijkt, dat in do Evangeliën tal van ver
richtingen aan Jezus worden toegeschreven, die min
stens wonderen 1 ij k e n, dat er andere uitvoerig wor
den verhaald, die zeer zeker wonderen genoemd moe
ten worden, zooals de opwekking van Lazarus. Ze zijn
door ooggetuigen geboekt en zelfs niet door zijn fel
ste haters onder de Joodsche priesters weergelegd of
weergesproken. Krachtens God was Jezus by machte,
wondoren te verrichten. Met welk doel nu maakte Hij
van die macht gebruik? Om het de menschen volslagen
onmogelijk te maken, nog langer aan zijn Goddeiyk»
zending te twijfelen.
De voorzitter «loot de bijeenkomst met de mededee-
Ung. dat ln Februari nog een vierde voordracht zal
gehouden worden.
Woensdagavond had de propagandafeoatavond plaats,
uitgeschreven door de afd. Winkel van den Nederland-
schen Coöperatieven Vrouwenbond, by don heer R.
I-aan alhier.
De belangstelling was zoo groot, dat de kolfbaan van
den heer Laan vrijwel volliep, en het bloek al spoedig
dat er een aangename stemming heerschte.
Toon bracht het optreden van de presidente mevrouw
Beuker stilte »n deze zoemende menigte, en In welge
kozen woorden heet zij dé aanwezigen welkom, het zeer
op prijs stellende dat zelfs tot vanuit Behagen en den
Helder belangstellenden zijn opgekomen.
Door een vijf-tal bondsleden worden daarna een twee
tal liederen gezongen.
De heer Beukman, bedrijfsleider der coop. vereen.
„De Tijdgeest" alhier, krijgt de gelegenheid een kort
woord te spreken, waarvan de spr. zegt met groot ge
noegen te zullen gebruik maken. Spr. huldigt de vrouwen
van den Ned. Coop. Vrouwenbond, met al de leden van
het zwakke geslacht, doch als de sterke macht, een
macht van beteekenls ln het doen veldwinnen van de
coöperatieve gedachte. Spr. weet deze vrouwen wijzer,
dan o.a. een boer uit het Waarland, die per Ingezonden
stuk ln de Schager Courant klaagt dat de Coop. Zui
velfabriek uit Lutjewinkol er de molk weghaalt en ver
der. dat de Coop. „De Tydgeent" er ook de centen van
daan haalt Schrijver wenscht behoud van en alleen
deelname aan in Dirkahorn gevestigde Industrieën.
Overwogen wordt nog of er tegen geantwoord zal
worden.
Het weghalen van centen protesteert de Coop. tegen;
zy brengt er centen. Het zal schrijver wel niet gelukken
dit steeds too te passen, want zijn electrisch licht komt
uit Bloemendaal* moet hij op reis, dan ta voet of met
eigen gerij, want de Directie van het spoor woont te
Utrecht, enz. enz.
Voorts geeft spreker enkele bedden uit spotprent of
gedicht ,alle uitbeeldende de menschen die niet willen
afstappen van het oude en bij de nieuwe bewegingen
zich niet kunnen en willen aanpassen.
Voorts wijst spr. er op hoe door den winkelstand tel
kens weer wordt getracht de Coop. Vereen. In een slecht
daglicht te stellen, ja, zelfs te moeten waarschuwen
voor eventueele stroppen, onder verwijzing naar den
Langendijk.
Diezelfde winkeliers ziet men zich samenvoegen en
Coop. inkoopvereenlgingen stichten, de bakkers stich
ten coop. meelfabrieken., en dit doen ze, omdat ze ln
coöperatie voordeel zien. Het Is echter de coöperatie
niet, het Is veel eer de groote trustvorming, die den
winkelstand, zien ze dit niet tijdig in, en sluiten ze zich
niet aan. gedoemd ls te verdwijnen.
De winkeliersvereniging „Het Sperwerverbond" sper
wer niet bedoeld als roofvogel -- wijst er in haar or
gaan zelf op, dat de groote trustvormingen trachten de
winkelzaken onder hun Invloed te brengen en dringt
aan op aansluiting om daar krachtig tegenover te staan
Onzs vrouwen weten dat de coop. uitkomst brengt,
maar doordat er zijn. die nog niet alles van hun coöpe
ratie betrekken, bestaat het gevaar, dat zij hun coop.
niet sterk genoeg zullen vinden tegen den strijd der
groote concerns en daarom «lult sprekor met den
wensch, dat do vrouwenbond hare leden moge zien toe-
nomen en allen zich aansluiten bij hun coöperatie.
(Applaus.)
Daarna worden eenlge muzieknummers gegevsn, door
mej. A. Mtjtx, piano, en den heer J. Perzein, viool,
Tnmiddels wordt het tooneel weer ln gereedheid ge-
bracht voor bet volgend nummer, e»n gebarenspel,
uit te voeren door enkele leden. Dit spel wordt ons aan
gekondigd als een tableau waarvan de beelden leven.
Do welvaart, bedroefd omdat z(j zooveel bedrog alet, en
ongerechtigheid.
Levenskracht, bedroefd aan haar voeten geknield een
moeder met een kind, verschrompeld en min, door de
slechte lévensomstandigheden. Vrede-bedroefd, aan haar
voeten een bruid die treurt over haar. ln den strijd ge
vallen bruidegom. Kameraadschap, bedroefd, over zoo
veel vervreemding en verwijdering van elkaar.
Door een samenspraak achter de schermen, wordt
een en ander nader gedeclameerd, maar er ls uitkomst:
De Coöperatie, bezongen als het gelukaanbrengende
middel, doet de toestand verbetoren en de beelden hun
droefheid ln blijdschap veranderende, juichen ze toe den
nieuwen dag, de betere toestanden en verhoudingen,
door de coöperatie gebracht.
Deze uitslag wordt door een gemeenschappelijk lied
bezongen. Pauze.
Na de pauze was het mevrouw Lena Mol, de Bonds-
sccretaresse uit Den Haag, die ln een vlotte rede uit
eenzette het doel en streven van de coöperatie. De mis
bruiken uit handel voor winstbejag ontaard in ver-
valschingen werden scherp geillusteerd en de nadruk
gelegd op coöperatie, handel niet uit winstbejag. De
particuliere handel, door het optreden van den keurings
dienst in haar practijken beknot, haar toevluchten ne
mende tot het opschroeven van den prijs. Een prijsver-
hooging toegepast door den groothandel, welke lederen
afnemer treft.
Voorts wordt gewezen op het vormen van trusts, ais
b.v. de margarinefabrleken van Jurgens en van den
Berg, en die ook tracht den winkelstand onder haar in
vloed te krijgen. Van de coöperatie verwacht spreker
veel heil en een wereld waarin men met en voor el
kander leeft De vrouwen hebben het in hun macht,
de coöperatie te doen worden wat het zijn moet, en
spreekster wekt alle vrouwen op lid te worden on vol
verbrulkster harer coöperatie, en toe te treden als lid
tot den Ned. Coöperatieven Vrouwenbond. (Applaus.)
Nadat nog een tweetal liederen door vijf damesleden
zijn gezongen, wordt door mevrouw KoopmansTas,
voorgedragen een door haar gemaakte voordracht:
„Trlenbuur op den vrouwenbondsevand", voorgedragen
in het Westfriesch. We kenden mevrouw Koopmans
reeds als een vaardig tooneelspeelster, doqh ze heeft
ook getoond een goed dedamatrlos te zijn, «n oogstte
veel bijval.
Nu volgden neg enkele muzieknummers en deern»
een geanimeerds verloting.
Aan het slot van dan avond dankts de presidente allen
die hadden medegewerkt aan hot welslagen van dezen
avond. Allen die hadden gespeeld, gezongen of gespro
ken, hebben gegeven wat zij konden geven on zijn daar
in zeer gelukkig «jealaagd, en hebben medegewerkt om
dozen avond te maken tot een geslaagden propagonda-
avond voor de Coöperatie en voor den Ned. Vrouwen
bond.
Het strijkje, dat uit viool, cello en
>lano bestond, speelde, dat het een lieve
j lust was. De konijnen wiegden van tijd
ot tijd op hun stoelen heen en weer.
IWas ook moeilijk om bij zulke mooie
luw»uziek rustig te blijven zitten.
De dikke burgemeester zag dat blijk-
laar, want plotseling stond hij van zijn
stoel op.
Ssjt, ssjt, hoorde je fluisteren. De
i burgemeester wil wat zeggen.
732. Brave medekonijnen, zei de burger
vader, wie moeten 't elkaar zoo prettig
mogelijk maken in 't leven. Als er onder
jullie zijn, die een dansje willen maken,
vooruit maar hoor! Ik ben maar één keer
zes maand burgemeester!
Daar ging ie! Of ze wilden. Een oogen-
blik later draaiden ook vader en moeder
in een walsje rond. Pim en Puk hadden
reuzenpret. Eén, twee, drie, éón, twee,
driel Fijn!
733. Plotseling zweeg de muziek, en als
bij afspraak gingen alle dansers en dan
seressen weer op hun plaats zitten. Wat
ging er nu gebeuren? Daar zagen Pim en
Puk opeens hun vader opstaan, een stoel
bij het tooneel zetten en... naar boven
klauteren.
Hoera, riep één der konijnen! Leve
onze feestredenaar!
Hoera, riepen allen! Lang zal ie le
ven.
Ssjt, sajt, hoorde je hier en daar.
734. Ja hoor, het was waar! Vader was
door het publiek aangewezen om den
burgemeester toe te spreken. Daar stond
ie!
Geachte, medekonijnen, begon hij.
Dit ls een feest voor ons allen, een feest,
zooals wij nog nooit hebben meegemaakt.
Onze goede, dikke burgemeester heeft het
bijna al te mooi met ons gemaakt. Heb
ben wij ooit zoo'n burgemeester ge
had? Wij nooit! HIJ1 is de dikste van ons
allemaal, maar tk zeg er dadelijk bij:
hij is ook een bovenste bestel
i Hoera, riepen ze weer allemaal.
Mijnheer de Burgemeester zei va-
'®r' zou ik u mogen verzoeken hier even
mij op het tooneel te komen?
De burgervader kwam. Het publiek
Mchte, geestdriftig.
Burgemeester, zei vader, het is een
^te eer voor mij en tevens een groot
tooegen u te mogen toespreken. Toen
gewogen werd en het vaststond, dat u
't dikste konijn was van 't heele dorp,
'®i>ben wij geen van allen kunnen den-
Mi dat wij in u zoo'n brave burgemees-
zouden krijgen. Wij zijn allen heel
U met u ingenomen en daarom
Hier wachtte vader even om een sein
J geven aan een zaalknecht, die gereed
«oud ®«n prachtige krane.
736. De oude knecht overhandigde vader
onder gejuich van allen, de krans.
En daarom burgemeester hebben wij
gemeend uiting te moeten geven aan on
ze hoogachtig. Wij willen u huldigen.
Er zijn heel veel burgemeesters, die al
leen maar burgemeester zijn, omdat ze
toevallig dikker waren dan de anderen.
Gij echter hebt getoond het juiste konijn
op de juiste plaats te zijn. Wipstaarten
dorp is trotsch op u en het hoopt, dat gij
nog lang hoofd van de konijnengemeente
zult mogen blijven. Burgemeester, het is
mij een groote eer.
Vader boog voor den burgemeester en
de burgemeester boog voor vader, 't Was
een prachtige, echte huldiging!
737. Onder geweldig applaus van alle
toeschouwers hing vader den burge
meester den krans om de schouders.
Geestdriftig zongen alle aanwezigen uit
volle borst: >,Lang zal hij leven in de
gloria!"
De burgemeester boog vereerd naar
alle kanten. Hij wou wel iets zeggen,
maar wist niet wat. HU was echt ont
daan van die grootsche huldiging. Har
telijk drukte hij vader beide handen.
Ik dank u, ik dank u allen zeer, zei-
de hij ontroerd tot bet publiek.
738. En nu zij het mij vergund nog
een onkel woord te richten tot mevrouw,
ging vader verder.
Mevrouw wij weten wat gij voor uw
man beteekentl In moeilijke uren stond
en staat gij steeds aan zijn zijde en niets
is u teveel. Wij hebben gemeend, u, de
trouwe hulp en steun van *uw man, ook
te moeten huldigen. Onze hulde is klein,
vergeleken raet uwe verdiensten, maar
wij verzoeken u onze nederige bloemen-
gave wel te willen aanvaarden.
Onder toejuichingen van het publiek
overhandigde vader haar een mooie rui
ker.
