Alifitti HiciTS- Mratsmit- üillmllil EEN LIEFDESDRAMA TE GENEVE. Kweebij „SURSUNICORDA" Zaterdag 10 Februari 1929. 72ste Jaorgairag No. 8401. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. ten yoordeele van de jeugd? te SCHOORL wegens reorganisatie van het bedrijf. SCHAKER COURA ad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- i Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- i nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. UT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADEN. i nieuwbenoemde schooljuffrouw, die getrouwd jet een Hoofd der School, en bovendien zelf wacht ster is, heeft haar functie aan onze openbare jol nog niet aanvaard. Zij heeft wel haar benoe- I aangenomen, maar uitstel van indiensttreding agd tot 1 Maart a.s., omdatzij nog niet |t een hulp in de huishouding. Ar gezin bestaat uit haar man en haar zelf. Zij 's morgens vó6r half negen vertrekken en is om I uur weer thuis, dus o.i. tijd in overvloed om f haar huishouden nog zooveel zorg te dragen als is, dat de boel niet in 't honderd loopt 1'ant eischt dat huishouden meer zorg en vraagt [de heele persoon der huisvrouw, d&n was het f geen wachtgeldster te blijven en op deze wijze rtemonnaie extra te spekken. Wil men persé dat |i en vrouw ieder een inkomen hebben, dan is het i ook niet meer dan billijk dat er voor dat geld Irdt gewerkt en men daarvoor ten volle zijn plicht L En wij hopen dan ook, dat ons gemeentebestuur [uitstel niet zal verleenen, tot schade van het on- ijs als dit heele gescharrel maar is. Bovendien lelt de juffrouw 3 dagen per maand ziekteverlof Wig volgens een geneeskundige verklaring, liet ware te wenschen dat onze gemeenteraad eens tmeer ruggegraat had getoond inzake deze toe- mrig. Op deze wijze is het een eindelooze misère. \RKTO VERZICHT. t ti handel in vette koelen was een Donderdag j.1. jppr bij de vorige week, prijzen beter, nu van 45—52 v*Voor de beste koeien wilden ze dat betalen. Voor vaAfkoeien komen wel liefhebbers; de handel daarvan 8 In de stal; het is ook veel te koud voor die beesten do markt tegenwoordig. De veehandelaar A. Kaptein )U® d daar prachtbeesten staan. In gelde 'koelen was niet >ot4 ïl handel. Met de stieren waa het ook lang niet naar i. nsch, stug. h paarden schijnt nogal leven, tenminste de paarde- - opman K. Stammes brengt er wekelijksch. nogal wat ten a )e aanvoer van nuchtere kalveren was groot, prijzen nder, handel kalm. >verhouders waren meer gewild, vlug, duur. Oude ehtacbapen hoegenaamd niet aanwezig. )o handel in biggen en schrammen waa vlug, hooger (icn. De vette varkens golden 1 cent hooger bij de vorige week, met «en luien handcL Zou tem niet aange voerd. Op de kippenmaritt was niet veel te doen. De boter merkelijk duurder. ROODVONK. In onze gemeente komt een geval van roodvonk voor. PAASCHTENTOONSTELLINGEN. Den dag en datum van onderstaande Paasch- en Vee-Tentoonstellingen zijn thans bekend: Donderdag 14 Maart, Eist; Maandag 18 Maart, Breda, Tiel; Dinsdag 19 Maart, Rotterdam; Woensdag 20 Maart, 's-Hertogenbosch, Schagen; Donderdag 21 Maart Amsterdam. THEATER ROYAL. In Theater Royal draait deze week de prachtige speel-sensatie film: „De gevangene van Shanghai", met in de hoofdrollen Carmen Boni en Berniard Goetz/ke. Deze spannende avonturenfilm geeft den gegantl- schen strijd van vierhonderd millioen Chineezen tegen de vreemde overheersohing, waarvan een groot gedeelte der scènes gedurende de laatste troebelen werkelijk in China zijn opgenomen. Wij moeten ons verplaatsen naar een Chineesche ha venplaats, waar Ralf Sinclair, een Engelsch consul, door de opstandelingen, die -de stad hebben bezet, ge vangen is genomen. Hun generaal Hal Dung, een fana tieke vreemdelingenhater, heeft zijn1 hoofdzetel geves tigd, in het gebouw der legatie, ln welks bovenverdie ping de consul gevangen zit. Tusschen de papleren van den consul, welke hij alle doorzocht heeft, bevindt zich ook het portret van diens Jonge vrouw, Maria. Deze laatste is op weg naar China en voelt zich ge lukkig ibij het vooruitzicht spoedig haar geliefden man weer te zien. De andere passagiers aan boord zijn een mysterleuse vrouw en een onbezorgde jongeman. Ted Knickerbocker, een foto- en oorlogsjournalist voor eon g^oot Engelaoh dagblad. Als de „Liverpool" in de haven aankomt, krijgt de kapitein telegrafisch order de mysterieus© vrouw, die niemand anders blijkt te zijn dan Nastja Fedrowa, een beruchte Sówjet-spionne, aan te houden. Maria Sinclair en Ted gaan aan land, ondanks de waarschuwingen van de zijde der schepelingen, dat het zeer gevaarlijk is. Ze hebben dan ook nag geen voet aan wal gezet, of Ohineesche soldaten houden ze aan, nemen al hun bar gage in beslag, maken zich meester van hun papieren, waarop ze voor den generaal worden geleld. Terwijl de generaal den journalist eenige vrijheid van beweging toestaat, verneemt Marie, dat haar man gevangen ge nomen is, en om hetzelfde lot te ondergaan en om te vens in de gelegenheid te zijn hem te redden, geeft zij zich uit voor Nastja Fedrowo, de Sowjetoplorme. Bij het hooren van diezen naam, verroert zich geen spier van het onbewegelijke gelaat van generaal Hal Dung hij had op het eerste gericht reeds de jonge vrouw van de foto herkend. Gedurende dezen tijd zat de consul nog steeds opge sloten in zjjn studeerkamer, met zijn dienstmeisje Li, een Ohineesche halfbloed, plannen makend ter ont vluchting. Na eenige moeilijkheden uit den weg ge ruimd te hebben, krijgen beide contact met Maria en worden spoedig verdere ontvluchtingsplannen uitge werkt Do vlucht gelukt, maar even later vallen zo weer In handen van generaal Hal Dunig, die met zijn officieren juist het overwinnlgsfcest viert Op sarcastische wijze noodlgt hij beiden uit aan te ritten en aan het feest deel te nemen. Dan komt men tot de ontstellende ont dekking, van den moord op een der schildwachten ontkennen is niet mogelijk en Ralf wordt door gene raal Hai Dung ter dood veroordeeld. Als de soldaten Ralf wegleiden, bekent Maria zijn vrouw te rijn. Hai Dung glimlacht Ralf Sinclair wordt ter executie weggeleid. Li wacht gelaten haar lot af. Maria alleen achtergeble ven met Hai Dung smeekt om het leven van haar man Tevergeefsch echter; de generaal is er wel toe bereid, doch dan moet ze beloven, altijd bij hem te blijven, en dat wijst ze verontwaardigd van de hand. Op hetzelfde oogenblik wordt echter de stad door de EngelsChen be schoten, die er een half uur daarna reeds meester zijn, zoodat alle Chineesohe soldaten hals over kop de vlucht nemen. Terzelfdertijd laat ook generaal Hai Dung in het huis van den EngelsChen. consul, doodelijk getroffen door een granaatscherf, het leven. Als een held ia hij voor zijn vaderland gestorven. Voor Ralf en Maria, die. om weer op verhaal te ko men, naar Engeland terugreisden, braken nu betere en gelukkiger tijden aan. BIZET'S „CARMEN". Op de laatste Winterlering in dit seizoen, Donder- avond j.1., was de bekende toonkunstenaar A. Alt van Bolsward aan het woord, wiens voordracht was gewijd aan de bekende opera „Carmen" van Georges Blzet De spreker gaf eerst een korte levensschets van den grooten Franschen componist, die na een leven van ontbering, teleurstelling, ontgoocheling, Ja verguizing op nog jeugdigen leeftijd In bittere armoede stierf. Zijn laatste werk, de „Carmen" was in Parijs mis lukt, ondanks een meesterlijke uitvoering en prachtige ensoeneerlng was deze opera door 't Parijsahe publiek en d<T pers uitgejouwd. Maar ziet, lang zou dat niet OORD IN DE BAR VAN DE KURSAAL. HET LIJDEN VAN EEN ROEMEENSCHE DANSERES. Een één-minuuts-echtgenoot voor 800 francs. 5e Geneefsche corr. van de N.R.Ct. geeft het volgen- verhaal van een liefdesdrama te Genève in den zo- van het vorige jaar, welke met een moord in de irsaal aldaar eindigde. Een strafproces voor het Geneefsche hof van gezwo ren heeft dezer dagen in geheel Genève het onder op van gesprek uitgemaakt Het betrof een moord- tk. Verleden jaar in Mei was een jonge man van 28 "en .tot een der eerste Geneefsche families behoo rd, in de bar van de Kursaal door zijn gewezen Hendinnetje", een Roemeensche danseres, doodge beten. Opzettelijk, missohlen zelfs met voorbedachten Of in een oogenblilk van zinsverbijstering? Zoo- II verleden jaar in Mei, onmiddellijk na het drama- lche gebeuren ,als thans tijdens de terechtzitting he ft de gevoelens hierover zeer uiteen. Deze onzeker st gevoegd bij het zoo ibökende millieu waar het ftina zich afspeelde, de algemeene geëerdheid van de rilie van den vermoorde en de aangrijpende versla- "beid ,die de daderes tijdens het geding voor de jury Qde. maaktedat Genève met spanning het proces fl?6 on da* "d® lessen van het drama van de Ktir- °olc t-kans nog een dankbaar en veelgelezen on- tTl van beschouwingen ln da Geneefsche dag aden. Een Roemeensche danseres, die ik tnaar op het voet- r der Geneefsche bladen met haar voornaam „Vi jl .aanduld€n was sedert 1923 met enkele korte "rekingen als danseres werkzaam in de Kursaal- l'des nachts voor de uitgaande Jongelui van Ge- tl'iik mondaJn® dansinrlchting nog des te aanïok- rone Vier ^aar lan£ leefde zij daar het go- Mne treurige leven dier personen uit de demimonr telen We.reld' toWa* in eens ln Juni 1927 diepere ge- et ii ,Z van kaar meester maken, die tenslotte tot *x "efdesdrama lelden. na r° 'a Juni 1927 becft n-L -en dan- jnel €en kellner naar den jongen Boissier toegezonden nitnoodigjng, of hij met haar dansen wil. Bols- Achting, hem door den kellner aange- zich in het tafeltje en... de klom tot het i» geboren. Boissier en Viviila, door oea vergissing met elkander In aanraking gekomen, zijn weldra door een wederzijdsche sterke genegenheid aan elkander verbonden. Een half Jaar lang kan men ln den modernen tijd méér verlangen? -- hebben belden slechts oog en hart voor elkander. Het is een ware llof- d'es-idyllo, waarbij alleen de vrienden van den rijken jongen man uit de boste Geneefsche kringen, zich wel eens angstig afvragen, waarop dit moet uitloopen: een Boissier kan toch niet een danseres met een verleden huwen, ook al schijnt bij haar, sinds zij Boissier heeft leeren kennen, een enorme verandering ten goede te zijn ingetreden. Intusschen, Boissier betitelt Viviila reeds op de adressen van door hem aan haar geschre ven (brieven als „Madame Boissier", ook al schijnt van een huwelijksbelofte nimmer sprake te zün geweest. „Wat bekommerde ik mij om een huwelijk?" vertelaar de de Roemeensche ten overstaan van de jury, „het eenige, dat voor mtf telde, was, dat ik bij hem mocht blijven." Alles wat tijdens het proces aan het licht is gekomen .wijst erop, dat deze pathetische verklaring met haar werkelijk gevoelen ln overeenstemming was. Dan, in December 1927, komt er een verandering in het samenleven dezer trwee geliefden. Viviila heeft aan Boissier bekend, dat zij .indertijd, met valsche papieren, Zwitserland is binnengedrongen, daar zij gevreesd had op haar eigen pas niet te zullen worden toegelaten. BoissLer wenscht, volkomen begrijpelijk, dat aan deze onregelmatigheid een einde zal komen, schenkt haar frc. 5000, om daarvoor naar Roemenië terug te gaan en haar papieren in orde te laten brengen. Zoodra dit geschied zal zijn, zal Boissier haar in Roemenië komen halen en haar onder rijn gelelde wel in Zwitserland we- ter terug te brengen. Viviila gaat heen, doet in haar vaderland wat van haar verlangd was, doch In plaats van Boissier zelf, komt er een brief, waarbij hij de betrekkingen met haar verbreekt. Wat den jongen Geneefschen aristo craat daartoe precies bewogen heeft, is niet aan het licht gekomen. Zijn oudera zoowel als zijn vrienden ont kennen, dat zij sterken drang in die richting hebben uitgeoefend. Het meest waarschijnlijk schijnt, dat de aan een zware longziekte lijdende Jonge man zich niet langer opgewassen gevoeld heeft tegen de meer of min der openlijke afkeuring, die zijn samenleven met Viviila in zijn familie- en vrienden-kring toch verwekt had. Hoe het zij, de banden zijn verbroken, doch Viviila komt desniettemin naar Zwitserland terug, wil ln Bos- sier's nabijheid leven. Intusschen is zij nu zijn bescher ming tegenover de zedenpolitie kwijt geraakt, zoodat zij met uitzetting bedreigd wordt, ofschoon zij haar droevig beroep als danseres im de Kurhaus4>ar, dat zij kort na de kennismaking met Boissier heeft opgege ven, niet heeft hervat en haar ook na diezen terugkeer te Genève uit moreel oogpunt niets te verwijten valt Haar verleden dreigt haar eohter noodlottig te worden, zij zal Genève moeten verlaten, voor altijd uit Boissier's nabijheid verbannen worden. Nu begaat zij een eerste daad van wanhoop, die, hoe paradoxaal dit ook schij nen moge, juist haar groote aanhankelijkheid jegens haar vroegeren minnaar bewijst: om te voorkomen, dat maakt heden bekend dat dit voorjaar zeer vele artikelen tegen enorm verlaagde prijzen zullen worden verkocht Wil men iets planten, geelt het ons even op en wij zenden U direct uiterste offerte; wacht niet langer. Aanbevelend, P. VAN BODEGRAVEN. Speciaal adres voor nieuwen tuin aanleg. duren: in Italiü en ln Berlijn uitbundig euccea, doch helaas! juist den/ vooravond van deze successen stierf Blzet, hij mocht de roem van rijn werk niet i beleven. Na deze levendige schildering kregen we van den heer Alt een uiteenzetting van den inhoud van do „Carmen", geïllustreerd door lichtbeelden, waarbij hij tevens de mooiste en bekendste, of wel meest karak teristieke melodieën op de plano voorspeelde, of wel I aria's door de fonograaf liet vertolken», I Met onverdeelde belangstelling luisterden de aanwezi gen toe, en ieder heeft na de meesterlijke uiteenzetting van den heer Alt een duidelijk begrip gekregen van Inhoud en schoonheid der zeer bekende opera „Carmen". De opkomst van het publiek was, ondank» de koude, bevredigend. Den spreker werd onder hartelijk applaus door den heer Rezelman ftinit gebracht voor rijd interessante voordracht Bij het begin van den avond deelde de heer Rezel man mede, dat de Vereen, voor WInterleringen gevaar liep, door gebrek aan belangstelling te worden opge heven. Hij wekte de aanwezigen op, present te zijn op de eerstdaags te houden ledenvergadering, om daar middelen te beramen, de Vereeniging nieuw leven ia te blazen. KUNST. Onze plaatsgenoot, de heer Joh. Rotgans, zal ln deze en in do volgende maand zingen op concerten to Wormerveer en Haarlem. Te Wormerveer zal hij do barryton-solo zingen in Erl Königs Tochter van Niels W. Gade, terwijl in Haarlem verschillende lie- deren zullen worden gezongen. I INLIJVING DIENSTPLICHTIGEN. I In verband met de heerschende griep, heeft de Mi- 1 nister van Defensie bepaald, dat de inlijving var* I dienstplichtigen en de opkomst voor herhalingsoefe- I ningen in het tijdvak van 13—25 Februari a.s., tot nader bericht wordt uitgesteld. GASVERSTIKKING. Den geheelen dag had de heer S. op het Noord al gemerkt dat er een gaslucht in zijn huis was, doch had er geen aandacht aan geschonken. Het werd echter al erger, zoo erg zelf dat tenslotte de vrouw des huizes benevens een buurvrouw, die op visite was, bewusteloos geraakten. Dokter v. d. Sluijs heeft door middel van een zuurstofapparaat de vrouwen wer tot bewustzijn gebracht. Zij zijn thans weer goed. De oorzaak is, meent de bewoner, dat er door de vorst een lek in de gasleiding is ontstaan, welke al grooter is geworden. BRAND. i 4 Gisteravond ruim elf uur ontstond brand in het perceel bewoond door den heer K. op het Noord. De geheel inboedel verbrandde, zoo goed als niets kon uit den brand gered worden. De bewoner heeft de brand zelf ontdekt en heeft de brandweer ge waarschuwd,. welke spoedig aanwezig was en de brand bluschte. De oorzaak is onbekend. Alles waa laag verzekerd. ONDERLINGE PUIOLABVERZEKERING. In het Noordhollandsch Koffiehuis had Vrijdag avond onder voorzitterschap van den heer J. H. Schene de algemeene vergadering plaats. Opening en notulen hadden het gewone verloop. I>e heer G. van Bodegraven brengt als directeur zij Genève moet verlaten, huwt zij een Geneefsch bur ger, waardoor zij zelf van rechtswege burgeres van Ge nève wordt! Het geheele huwelijk is echter Biecht» een formaliteit: haar man is een leeglooper, die tegen een door Viviila betaalde vergoeding van 300 fres. erin heeft toegestemd voor één minuut ten ovoretaan van den ambtenaar van den burgerlijken stand haar echt genoot te worden, onder de hem uitdrukkelijk door Vi viila opgelegde voorwaarde, dat hij onmiddellijk na het huwelijk heen zal gaan en geenerlei nasporingen naar de verblijfplaat» van zijn wettige vrouw zal doen. „Nle solist Du mich befragen!"... Een tijd van angstig hopen en wanhopen breekt nu voor Viviila aan. Zij tracht op alle mogelijke wijzen we der met Boissier ln verbindling te kooien, schrijft hem pathetische brieven, die wél niet voor een bekroning bij een letterkundige prijsvraag in aanmerking zouden ko men, docht die bij alle patho's en sentimentaliteit toch ontroeren door den hartkreet der voormalige danseres, die thans niets anders meer wil. dan dien éénen, waren geliefde terug te zien en weer te ontmoeten. Zij bezoekt gelegenheden, waar het jonge mondaine Genève des nachts komt, doch alles tevergeefsch: Boissier krijgt zij niet meer onder de oogen. Brieven en telefonische mededeelingen blijven onbeantwoord, in bars en andere dansgelegenheden vertoont Boissier rich niet meer. Viviila heeft in deze weken geen leven meer, nu zij niets van den jongen Boissier kan te weten komen, hem niet van verre kan zien. De verklaringen .van de vrouw, bij wie Viviila op kamers woonde, laten aan haar neer slachtigheid, haar toenemende zenuwachtigheid geen twijfel. In Mei komt dan Iets nieuws: zij hoort van den „chasseur" van de Kursaal-bar, dat Boissier daar ein delijk is teruggekomen. Zij gaat op een avond in Mei ook daarheen, ziet hem Inderdaad zitten, doch hij ver mijdt iedere nieuwe toenadering. Een noodlottig besluit begint dan bij haar te rijpen: zij wil zich voor zijn oogen dooden, hem aldus een bewijs gevend van de- grootheid harer liefde. Een paar dagen later is het haar 30ste verjaardag. Met een revolver gaat zij naar de Kursaal-bar. Doch alvorens haar zelfmoord-besluit uit te voeren, wil rij nog één laatste poging tot verzoe ning doen. In de bar schrijft zij aan Boissier, die daar met eenige vrienden rit, een briefje, dat het haar ver jaardag is en zij hem ultnoodigt een glas champagne bij haar aan tafel te komen drinken. In haar sentimen taliteit meent zij, dat hij dit verzoek niet zal afslaan. Doch een kellner brengt haar het weigerend antwoord Dan staat zij op, gaat naar hem toe, vraagt hem «en enkel woord met hem te mogen spreken. Als hij weer weigert, komt plotseling de revolver uit haar mantel te voorschijn en voordat iemand tusschen- beide kan komen, ligt Boissier dood op den grond. On middellijk is zij door Boissier's vrienden vastgegrepen, nog voordot rij het wapen ook tegen zich zelf heeft kunnen richten. Als de politie haar arresteert, staat zij lachend naar haar slachtoffer te kijken. De procureur-generaal heeft dien lach aangegrepen als argument, om de jury te overtuigen, van de gewe tenloosheid van Viviila, als bijdrage tot zijn stelling, dat zij den moord „met voorbedachten rade" gepleegd heeft De Jury heoft die steUing van de hand gewezen. Het le maar al te goed bekend, dat een lach ook een zenuwachtige uiting van wan/hoop (kan zijn. Intusschen heeft do JuriJ. ondanks het aangrijpend» verdriet, dat Viviila meer dan eens tijden» het rXrafproces toonde over den dood van Boissier, wel bevestig*rA to«antr woord de vraag, of zij „opzettelijk" haar vorlgen min naar gedood beeft. Gelijktijdig rijn echter „zeer ver zachtende" omstandigheden aangenomen, zoodat de straf niet meer dan 5 Jaar geworden ie, onder aftrek jvan de reeds ondergane 9 maanden voorloopige hechte nis on met de bepaling, dat bij goed gedrag in de ge vangenis één derde van den straftijd haar zal worden vrijgesproken. Viviila zelf, die tijdens de terechtzitting hardnekkig volhield, dat zij zichzelf wilde dooden en dat alleen een plotselinge zinsverbijstering, die zij nog niet verklaren kon, haar het wapen tegen Boissier had doen richten, scheen voor het aantalJaren ,dat rij in de gevangenis door te brengen heeft, onverschillig te zijn. Toen de voorzittet haar vroeg, voordat d® zich voor het vaststellen van haar uitspraak terugtrok, of zij nog iets in haar belang wiide in het midden bren gen, stamelde zij niets anders dan: eenige wat ik vraag is, dat men mij toestaat te sterven." Zij heeft besliri geen onsympathieken indruk ge maakt deze „animeer-danscres" met een „verleden," de ze moordenares van een ziekelijken.Jongen uit de beste Geneefsche kringen, die zeker ook niet het type van den -antipathieken Don Juan was. Een PariJs®*1® Jury zou deze Jonge vrouw zeker hebben vrijgesproken; er zijn daar wel vrouwen vrij gelaten, die minder mede lijden verdienden dan Viviila! Toch heeft de uitspraak van het Geneefsche hof van gezworenen aan het ge- rechtlgheldsgevoel der openbare meening wei voldoe ning geschonken, meer dan bij een algeheele vrijspraak of bü een langduriger gevangenisstraf het geval zou zijn geweest. Voor het begin der terechtzittingen kon men in de openbare meening twee etroomingen ontdek- ken: de ééne, die den „voornamen" Boissier verdedig- j de als het droevige slachtoffer van den haat van een I zedelooze demi-mondaine met wie hij het ongeluk had j gehad in aanraking te komen; de andere, die Viviila (verontschuldigde als het wreed-verstoofcen offer van de liefdesavonturen van een ongevoeligen aristocraat Het strafproces heeft beider stroomingen tot een zachter oordeel gebracht Viviila en Boissier zün beiden, leder individueel sympathieker, beklagenswaardiger gewor den dan zij voorheen schenen. Daartoe heeft ook bijge dragen het waardige optreden van de familie van den vermoorde, die zich geheel onthouden heeft van het werpen van eenigon klad op Vivilla's leven, terwijl ook de danseres zelf met geen enkel woord de bewering van i de harteloosheid van den jongen aristocraat heeft on derschreven. Niet haat van den een tegen den ander, I doch wederzijdsch medelijden met het over beiden, go- j komen noodlot waj de grondtoon der verklaringen van de aangeklaagde en van de getuigen. Zoo ging men j naar huis onder den indruk van de beklagenwwaardig- Ihedd van belde slachtoffers.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1