Alituti Nitm-
ilmiltitit- Lnüiiillii
IJzeren Grendelen.
Donderdag 7 Maart 1929.
72ste Jaargang. No. 8421
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Binnenlandsch Nieuws.
Uitkeerings duur voor uitgetrokkenen.
De gemeente Amsterdam benadeeld.
Strenge winters.
Bespuit uw boomen met een carbolinemn-
SGHAGER
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330.
INT. TEï.EF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijano.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NIMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Zitting van Dinsdag 5 Maart 1922.
Uitspraken vorige zitting:
Th. de K., handelsreiziger, Utrecht, overtreding wet i
op de tabaksbelasting, vrijgesproken.
Marinus O, caféhouder, Hoorn, als voren, f 100 boete of
10 dagen.
A. M. de O, huisvrouw M. O., Hoorn, belemmering
ambtshandeling, f 50 boete of 10 dagen.
Leonardus Hub. S., sigarenfabrikant. Alkmaar, over
treding wet tabaksbelasting.
W. F. H., arbeider, Enkhuizen, thans gedetineerd te
den Bosch, diefstal, 2 maal gepleegd, behandeling ge
schorst, ondersoek hervat door Rechter-Comm.
B. J. H., zwerver ,ldag hechtenis en voorw. ter be
schikking der regeering gesteld.
Nieuwe zaken,
TEGENWOORDIGHEID VAN PUBLIEK ONGE-
WENSCH7T.
Hierna volgt een zaak, vermoedelijk een reclassant
betreffend, die met gesloten deuren wordt behandeld.
EEN MAKKE EEND GESCHOTEN EN TOEGE-
EIGEND?
De 48-jarige broodjager Dirk V. te Ursem, *n klein
kaal, schraal venjtje, staat terecht als verdacht van
diefstal van een eend, die toebehoorde aan den vee
houder K. Schouten van Grosthulzen, Verdachte, die
wordt verdedigd door mr. de Groot, had deze eend ge
schoten en toen de eigenaar, die zich met V. in een
café bevond, dit boutje nader inspecteerde, kwam hij
door de merken tot de ontdekking dat dia eend zijn
eigendom was.
Verdachte zegt, dat het „zuiver" een wilde ©end waa.
Getuige merkt wilde eenden, voor zij kunnen vliegen,
dat kan verdachte door getuigen, collega's van verdach
te, bewijzen. Rijksveldwachter Korver heeft T van die
gemerkte wilde eenden! geschoten, doch daar heeft ge
tuige Schouten geen werk van durven maken. Ver
dachte, die de eend open en bloot had neergelegd, heeft
zelf aangedrongen bij Schouten om de politie te halen.
De Officier houdt zich aan de opinie van den verbali
sant en getuige de Groot, ook heeft verdachte getracht
de eend onherkenbaar te maken. Eisch f 25 boete of 25
dagen.
Verdachte legt omstandig uit hoe Schouten aan wilde
eenden, komt en waar ie nooit meer uitkomt
|Mr. de Groot tracht uitvoerig aan te toonen, dat de
dagvaarding en de conclusie van den Officier er naast
zijn, hetwelk hij distilleert ook uit het ongedwongen
optreden van den verdachte. Pleiter wenscht voorts dat
een deskundige wordt benoemd .alsmede den verbalisant
als getuige te hooreni. Hij verzoekt dus aanhouding eubs.
vrijspraak.
De Officier toont zich eveneens voor aanhouding en
stelt voor de zaak over 1 maand verder te behandelen,
op 9 April komt de zaak weer op de rol.
DIEFSTAL VAN EEN GABARDINE REGENJAS.
De aangehouden zaak tegen C. P. M. te Hoorn, thans
gedetineerd, betreffende diefstal van een regenjas in een
café te Hoogwoud ln den! nacht van 18 op 19 November
wordt thans voortgezet. Verdachte zegt de Jas bij ver
gissing te hebben medegenomen. De Officier had op 22
Januari 4 maanden gev. gevorderd, doch verkeert thans
in twijfel en vraagt vrijspraak.
VERBODEN WANDELING IN GEVERS' DUINEN.
■De heer N. de J., meubelmaker te Castrioum, die door
den kantonrechter was veroordeeld wegens het loopen
over verboden terrein, ln casu Ge ver*s duin, en welke
zaak in cassatie dienende door den) Hoogen Raad naar
de meerv. strafkamer te Alkmaar waa verwezen, wordt
i thans door dit College behandeld.
Mr. H. J. M. Kusters opponeert voor den appellant
als raadsman en verdediger,
i Eisch f 0.60 boete.
I In de volgende zaak tegen den) heer N., waarin de
zelfde getuigen zouden worden gehoord, werden, deze
geacht dezelfde verklaringen te hebben afgelegd.
De Officier verwees naar zijn requisitoir en stelde
dezelfde eisch. Ook de verdediger releveerde zich aan
de vorige zaak.
niet de beschikking over de kinderen heeft, blijft het
over verdachte klachten regenen. Inmiddels kan er niets
anders geschieden, dan door het opleggen van boeten te
trachten den vader tot beter inzicht te brengen over
zijn verkeerde handelwijze en de overtredingen welke
strafbaar zijn.
Eisch: driemaal f 25 boete suba. driemaal 10 dagen
hechtenis.
Verdachte gevraagd of hij nog Iets te zeggen had, ant
woordde met verheffing van stem: „Aan de commissie
voor schoolverzuim te Leiden heb ik gezegd en gewaar
schuwd dat God zal oordeelen! En God hééft een recht
vaardig oordeel over Lelden geworpen!"
De Krijgsraad veroordeelde verdachte conform den
eisch.
EEN VADER, DDE ZIJN KINDEREN BET
ONDERWIJS ONTHOUDT.
Uit een oogpunt van godsdienstige gevoelens.
Wederom stond voor den Krijgsraad te 's Hertogen-
bosch terecht S. Z. uit Franekerdeel, 40 jaar, adjudant
onderofficier-instructeur veld-art. te Leiden,
j Dit geval dateert van het vorige Jaar, srooals de le
zers zich zullen herinneren.
Verdachte gaat voort met ln zijn eenmaal ingenomen
standpunt te blijven volharden en onthoudt aan zijn
drie zoontjes het onderwijs dat hij als vader verplicht
is die kinderen te doen volgen aan de bijzondere lagere
school te Leiden.
Verd. concludeerde dat in een Christelijk land met een
Christelijke vorstin niet moest gevorderd worden dat
een vader zoo onchristelijk zou zijn om zijn eigen kin
deren te verlaten en die over te leveren aan het onder
wijs van vreemden
De aud. mil. mr. Aghlna memoreerde dat het vonniS*"
door den Krijgsraad ongeveer een jaar geleden tegen
verdachte voor het weigeren van onderwijs geven aan
zijn kinderen door het Hoog Militair Gerechtshof te Den
Haag, werd bevestigd en verdachte veroordeeld. Het
psychiatrisch onderzoek op de geestvermogens van den
man heeft uitgemaakt dat verdachte toerekenbaar is.
Intusschen verschijnt hij alweer voor den Krijgsraad.
De procedure ls aanhangig gemaakt om verdachte uit
de ouderlijke macht te ontzetten. Terwijl de rechtbank
nog geen uitspraak heeft gedaan en de Voogdijraad nog
Trekkingen en
J Spierkrampen
in ledematen en ge
wrichten zijn de voor
boden van rheumatiek.
Niet zoolang talmen,
tot het lijden sleepena
is geworden.
Hei besie is direct inwrijven mei
'oplossing,
apothcMr» ca drogisUa verkrijgbaar
FEUILLETON
Naar het Engelseb
van
ETHEL M. DELL.
16.
HOOFDSTUK XHL
HET VISIOEN.
Het werd heel donker in de kleine kerk, bijna te don
ker om het beeldhouwwerk der koorstoelen te zien, en
Avery loosde een zucht van moeheid.
Zij was reeds zóó ver klaar met haar werk, dat zij de
kinderen naar huis gestuurd had om thee te zetten; zij
had gezegd, dat zij over vijf minuten volgen zou, en
toen juist was op het laatste oogenbllk een groote col
lectie groen en hulst, waaraan de jongens gewerkt had
den, losgeraakt en op den grond gevallen. Zij was de
eenige nog in de kerk en moest dus de boel opruimen.
Het was een zware dag geweest en zij was moe.
Er was echter niets aan te doen. Het koor moest
schoon vóór zij ging; zij haalde een veger en een blik
on begon; doch het werk wilde haar niet gelukken en
na een paar Beconden hield zij op, om te rusten.
Het was heel stil en vredig en zij hield van de stilte.
Den gehoelen dag had zij behoefte gehad om alleen te
zijn en den geheelen dag was het haar ontzegd. Zij waa
onder toezicht van Miss Whalley aan het versieren, ge
weest en het werk was haar niet meegevallen. Had zij
het niet ter wille van Mrs. Lorimer gedaan, dan zou
zij de taak niet op zich genomen hebben. Want Miss
Whalley was zoo veelelschend geweest als was de kerk
haar particulier eigendom. Zij voelde zich verantwoor
delijk tegenover den dominee en deze wilde niets liever
dan de zaak aan haar over laten. „Mijn knappe assis
tente" waa zijn geliefkoosde naam voor dit formidabele
lid van zijn kudde en Miss Whalley deed alles, om zich
dien naam waardig te betoonen. Zij had liever Mrs. Lo
rimer dan de hulshoudster onder haar bevelen gehad,
maar daar de laatste zich vast voorgenomen had de
plaats der eerste in te nemen, had zij haar uit de hoogte
aangenomen on haar het moeilijkste werk opgedragen.
Avery had op haar rustige, methodische wijze ge
Bausch en Lomb Brillen, de onver
woestbare bril, compleet met glazen vanaf f 2.—.
Uitsluitend verkrijgbaar bij
Firma Gebr. Rotgans,
Gediplomeerd'Opticien Hoogzijde E 16, Schagen.
De Noordzee was langs de strand geheel bevroren tot
op acht en dertig vadem diepte.
Graaf Ernst Caainier, stadhouder van Vriesland, reed
op den derden van Februari, met zijne Gemallnne en
den jongen Koning van Bohemen, wel met 100 sleden
vergezelschap zijnde, van Leeuwarden naar Harllngen,
en voorts op Zee: daar een Compagnie Soldaten, ten
aanzien van etlijke duizend Menschen, zich in den wa
penhandel oefende.
NOG MINSTENS 2 6 3 WEKEN ALVORENS DE
NORMALE TOESTAND WEER INTREEDT.
Het bestuur van het N.V.V. heeft, naar het Volk meldt,
den minister van arbeid een telegram van den volgen
den! inhoud gezonden:
„Het bestuur van het N.V.V. nam kennis van uw
besluit om uitkeeringstermijn voor uitgetrokken leden
van kassen van 12 tot 18 dagen te verlengen. In ver
band met het feit, dat het vervoer-, productie en distri
butie van, grondstoffen, enz. zoodanig ontwricht zijn,
dat het nog teni minste 2 6 8 weken duurt voor de nor
male toestand is ingetreden, ook zelfs wanneer de dooi
aanhoudt, dringen wij er ten sterkste bij uwe Excellen
tie op aan, den uitkeeringstermijn voor bovenbedoelde
leden met nog ten minste 12 dagen te verlengend
KNOEIERIJEN BIJ DEN DIENST DKB
BESTRATINGEN.
Drie ambtenaren aangehouden.
Men meldt uit Amsterdam aan de N.R.Ct:
Als verdacht van bedrog zijn drio ambtenaren van de
afdeeling bestratingen van den dienst van Publieke
Werken aangehouden en ter beschikking van de justitie
gesteld. Gebleken is dat zij knoeierijen hebben gepleegd
met staten betreffende 'de werkzaamheden in verband
met de asfalteering van straten, welke de Neufchê.tel
Aspha.lt Cy. uitvoert. Door hun fraüduleuse handelingen
is mogelijk geworden, dat aan genoemde maatschap
pij teveel is uitbetaald. De justitie heeft bij haar onder
zoek ook aanleiding gevonden tot het verrichten van
een huiszoeking In de kantoren van de „NeufchAtel" op
grond van gerezen ernstige vermoedens dat hier mede
plichtigen aan het bedrog ten nadeele van de gemeente
scholen. Het gevolg van deze huiszoeking la geweest,
dat ook de directeur en de boekhouder van de maat
schappij zijn aangehouden en dat tegen hen een In
structie ls geopend.
De wethouder van de P. W. de heer Abrahams, wilde
zich niet uitlaten over de hoegrootheid van het bedrag,
waarvoor de gemeente is benadeeld; het zou niet een
bedrag van groote beteekenis zijn. Daar B. en W. de
zaak moreel als zeer ernstig beschouwen, hebben zJJ de
Justitie erin gemengd.
1617. Ongemeen fel was de vorst in dezen winter, 't
Begon den 8sten van December te vriezen en duurde
omtrent 14 weken ,te weten, tot den 18en van M aart
des volgende jaars 1618. Alle rivieren en wateren waren
met ijs besloten, men liep over Zuiderzee met paarden
en sleden: grote benaauwtheid veroorzakte de langdu
righeid van dezen vorst, omdat er geen Granen, Garat,
Hop noch Boekweijt waren; ook ontbrak er Turf, Hout
en Kolen om bier te brouwen: dies moest men ln de
steden en dorpen van dit Nooderquaxtier bij gebrek van
bier water drinken.
1620*2L Men had te dezen tijd een langen en strengen
Winter, 't Begon den 15den van December reeds fel te
vriezen. Dan in 't laatst van Januari des volgende jaars
ontstond er met sterken Oosten wind zulk een strenge
vorst, dat het zich liet aanzien alsof Menschen en Vee
van koude zouden moeten vergaan en duurde 14 etmaal
lang eer de lucht iets vermilde. De Zuiderzee en alle ri
vieren vroren dicht en het IJs wierd in korten tijd
eenige voeten dik. Men reed met Paarden en Sleden van
Vriesland op Vlieland, van Vlieland op Texel en van
daar op Wleringen. Ook wierd de zee tot aan de Eilan
den van der Schelling, Ameland, Grijn en tot den Abt
toe met Paarden en Sleden bereden.
GRIEP OP AMEULZVD.
Wegens de vele griepgevallen] ia de plaatse» Nel
Buren zijn de openbare scholen
zwoegd, maar nu het werk achter den rug was en Miss
Whalley veilig in den salon der pastorie op thee zat te
wachten, moest zij zich of zij wilde of niet eenige ©ogen
blikken overgeven aan die heerlijke rust.
Zij vermoedde weinig, dat zij in haar eenzaamheid
gestoord zou worden en toen zij dan ook weer begon te
vegen .dacht zij niet, dat er een ander in het donkere
kerkgebouw aanwezig was. Zij wilde vlug haar werk
afmaken en zoo geheel ging zij er in op, dat zij geen
voetstappen achter zich hoorde.
Een onverklaarbare impuls bracht er haar eindelijk
toe op te houden en nog steeds op haar knieën liggend
achter zich te kijken. Toen zag zij een man op de treden
van het koor staan en zóó onverwacht was die verschij
ning, dat zij hevig schrok en opsprong met een gilletje,
dat luguber echode door de ledige ruimte. Dan herkende
zij Piers Evesham. „O, bent u het!" zelde zij. „Hoe dom
van mij!"
Hij kwam regelrecht naar haar toe en met een air
van vastberadenheid, dat geen verzet zou dulden, ""m
hij haar den stoffer uit de hand. „Dat ls uw werk niet,"
zelde hij. „Ga zitten!"
Zij staarde hem zwijgend aan en trachtte de zenuw
achtigheid, die zijn onvoorziene komst veroorzaakt had,
te kalmeeren. Hij had een zwarte autojas aan. doch
hij trok die niet uit en begon zelf aan het werk, dat hij
haar ontnomen had.
Avery ging op de treden van den preekstoel zitten
kijken). Hij deed bet werk heel wat vlugger dan EtJ.
Binnen enkele minuten was alles bij elkaar gaveegd,
waarna Plers zich omkeerde en door het donker naar
haar keek.
„Voelt u u wat beter?" vroeg hij.
Zij gaf er geen antwoord op. „Waarom bent u hier
binnengeloopen
Hij antwoordde op die vraag met volkomen eenvoud.
„Ik heb juist Gracie thuls-gebracht. Zij vroeg me of ik
een kop thee wilde drinken ln de leerkamer, maar u
was er niet, en ze zelden, dat ik u hier zou vinden, en
daarom kom ik u halen."
Hij kwam voor haar staan en keek haar in haar ver
moeide oogen.
j „Het ls een vervloekte schande, dat Je zoo hard moet
werken!" zeide hij plotseling. „Je ziet er doodmoe uit".
I Avery glimlachte weer. „Ik werk graag hard."
„Maar nlot op die manier. Het is geen werk voor u.
Waarom kan die luie hond het zelf niet doen?"
Haar «Umlach vardw^n. „Stil, Pl»ra!" mld« rij. „Niet
hier!"
Hij keek naar het altaar en zij meende, dat er een
oogenbllk een uitdrukking van eerbied op zijn gezicht
kwam. Maar hij wendde zich weer onmiddellijk met zijn
jongensachtigen glimlach tot haar.
„Het is niet goed voor je je te overwerken, Avery.
Ik vind dat een vreeselijke gedachte. En je hebt nie-
mand, die voor je zorgt en er op let dat je het niet
I doet"
Avery stond langzaam op. Haaf gezicht was streng
in het kaarslicht, maar vóór zij Iets zeggen kon, ging
hij luchtigjes voort:.
„Wil je, dat ik wat voor je speel vóór we gaan? Of
ben je te moe om te trappen? Het is eigenlijk een
schande het voor te stellen. Maar het is zoo'n prachtige
gelegenheid!"
Avery liep dadelijk met een gevoel van verlichting
I naar het orgel. Zooals gewoonlijk vond zij bet heel moei
lijk hem af te wijzen zooals hij verdiende. „Ik zal voor
'je trappen," zeide zij. „Maar heel kort, denk eroan,
want we moeten gaan."
I Zij ging zitten en begon te trappen,
j Piers nam plaats voor het orgel. Het was eigenaar
dig, dat hij nooit waohtte op inspiratie. Zijn vingers be
wogen zich als bij instinct over de toetsen en binnen
enkele oogervbllkken vergat Avery, dat zij moe en neer
slachtig was, vergat zij alle problemen en moellljkhe-
I den van het leven, vergat zij zelfs haar plichten ln de
pastorie en zat zij, als het ware gehuld in een gouden
mist van verrukking, te kijken naar het langzamo op
komen van een dageraad, zooals zij die zelfs in haar
droomen nooit gezien had. Wat hij speelde wist zij niet
j en toch was de muziek haar niet geheel onbekend. Zij
wekte ln haar zelf harmonieën, die in kloppende re
actie trilden. HU sprak tot haar ln een taal, die zU
kende. En naarmate de magische oogenblikken volg
den, scheen het haar toe alsof alle pijn, alle verdriet
hadden opgehouden en zU op den drempel van een
nieuwe wereld stond.
Wijder en wijder spreidde de glorie zich uit. Een over
weldigend gevoel van grootheid, die op het punt stond
geopenbaard te worden, maakte zich van haar jmeeater,
Zij werd gespannen tot een graad van verwachting, die
bUna zielepU'n was, terwUl de muziek aanzwol en aan
zwol als de komst uit de verte van een tot dusvorre on
gezien groote processie. ZU stond als het ware op oen
bergtop voor de gesloten deuren des Hemols te wachten
op het oogenbllk der openbaring.
Hot kwam. Juist toon zU voelde, dat zU het niet lan
ger zou kunnen uithouden, juist toen het woeste klop
Vele land- en tuinbouwers zullen waarschijnlijk ho
ppen, dat de zeer strenge vorst, die in Februari ge-
heerscht heeft, een groot aantal insecten op vrucht- ea
andere boomenj gedood zal hebben en in verband hier
mede zullen zij genedgd zUn een bespuiting met eea
carbolineum-oplossing, die het gebruikelUke bestrijdings
middel tegen vele insecten ia, dit jaar achterwege te
laten. Te gemakkelUker zullen zU dit doen, doordat de
langdurige vorstperiode een achterstand in de werk
zaamheden heeft veroorzaakt, die er toe kan leiden,
dat men een minder noodxakalUk geacht werk geheel
achterwege laat
Ik wil echter aan alle belanghebbenden, vruchten- ea
boomkweekera en tuinbezitters mededeelen, dat de
strenge vorst een) flinke bespuiting van vrucht- ea
andere boomen, met carbolineum geenszins overbodig
heeft gemaakt .omdat inseoten en insecteneieren zeer
goed tegen lage temperaturen bestand zijn en het dus
zeer onwaarschijnlijk ia, dat zU door de vorst zUn gedood.
Men) beschouwe een carbolineumbespuiting op dit oogen
bllk dus niet als een overbodige werkzaamheid, maar
als even noodzakelijk voor het verkrijgen van gezonde
boomen en een goeden vruchtenoogst als in andere jaren.
pen van haar hart haar scheen te verstikken, verander
de de muziek, werd plotseling alles overwinnend, en
met een galm van triomf gingen de poorten voor baar
begeerige oogen open.
In den geest trad zU de Heilige Plaats binnen en do-
zelfde hand, die haar binnengelaten had, lichtte nu
voor haar het laatste Voorhangsel op. Een oogenbllk
van onuitsprekelijke verrukking, zooals geen arm, tril
lend, sterfelijk lichaam lang zou kunnen uithouden, was
het visioen haar eigendom. Zij zag den Hemel geopend.
En dan viel het Voorhangsel en sloten de deuren zich.
Zij daalde den bergtop af en liet den gouden dageraad
ver achter zich. Zij sloeg haar oogen open in duisternis
en stilte.
Iemand boog zich over haar heen. Zij voelde warme
handen om de hare. Zij hoorde een smeekende stem
vlak bij zich.
„Avery! Avery, lieveling! Om God's wil, spreek. Wat
is er? Ben je ziek?"
„Ziek!" zeide zij verbijsterd.
Zijn handen omvatten haar onstuimig. „Je hebt me uoo
I doen schrikken," zelde hij. „Ik dacht dat Je flauw ge-
j vallen was. Ben je flauw gevallen?"
j „Natuurlijk niet." zeide zij langzaam. „Ik val nooit
flauw. Waarom heb Jo opgehouden met te spelen?"
„Dat heb ik niet gedaan, dat wil zeggen, Jij hebt het
I eerst opgehouden."
j „O, vergat ik te trappen? Dat spijt me."
Zij wist, dat zij zijn dichte omarming niet dulden moest,
maar voor het oogenbllk was zU machteloos, om er
weerstand aan te bieden. Zij zat heel stil met een
vreemd gevoel van machteloosheid voor zich te staren.
„Je benit doodmoe" zelde hij zacht „Het was een
schande je hier te houden. Het spijt me vreeselijk, lie
veling."
Bij die woorden bewoog zij zich en trachtte zij zich
vrij te maken uit zijn omarming. „Doe dat niet, Piers.
Het ls niet goed van je. Het het Is niet fair."
Hij knielde vlug voor haar neer. „Het kan niet ver
keerd zijn je lief te hebben," zeide hij hartstochtelijk.
„En jo zal niet slechter worden door mijn liefde. Laat
mij Je liefhebben, Avery? Laat my je liefhebben?"
De woorden vlogen er onstuimig uit Zijn voorhoofd
was op haar handen gebogen. Hij werd stil en In de
stilte hoorde zij zijn ademhaling, zwaar en moedlljk
de ademhaling van Iemand, die een geweldige inspan
ning te overwinnen heeft
Wordt vervolgd.