liitiüi Wieiws-
Mrattniit- Luihiillil
IJzeren Grendelen.
DE BR0EKER VEILING.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
rrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
ITALÏANO
geneeskrachtig
en lekker!
Woensdag 10 April 1929.
72ste Jaargang No. 8439
Dit blad vorsfchijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
jZaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tfnuön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TEI.EF. No. 20.
Prijs per 3 maanden M.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
?IT NUMMT.R BESTAAT ÜIT TV VEE BLADEN.
VOOR DJEN POLITIERECHTER
Zitting van. O laandag 8 April 1929.
- 'HTELJJKE E1SCOPADE.
jlandbouwer Willem v. D., die den politierichter de
bewees persoonlijk te verschijnen, had zich schul-
c4, gemaakt aan erfvredebreuk, aangezien hij ln den
n. - ut van 28 op 29 Januari buiten toestemming van den.
eige naar zich bevond op het erf van den getuige Ho\
geboom, landlbouwer te Egmond-B innen. Hij was ten
einde tot dit doel te geraken, over een hek geklommen.
Een gezellig kaartavondje werd door hem op die
avontuurlijke wijze besloten.
Men verdenkt hem op bedoeld erf te hebben willen
Btroopen, doch dat 'werd door verdachte als laster be
schouwd. Wel heeft hij bij de klimpartij over het hek
zijn schoeisel uitgetrokken, doch dit deed hij uit zuivere
bezorgdheid voor de nachtrust van Koogeboom.
Do nachtelijke indringer werd op het erf gesnapt
doe; jachtopzieners v. d. Berg en Dieimer. Hij pakte
•'- -et zijn biezen zonder uitleg van zijn plannen te
Thans beweerde hij zijn pijp op het erf tc hebben
ach gelaten. Op Hoogeboom's erf werden echter wild
strikken aangetroffen.
öa.r aanleiding van Ingekomen klachten werd 's
narhts in die buurt door de politie gesurveilleerd!
Tegen v. D. werd gevorderd f25 boete of 25 dagen
hè.tc-nla HU werd veroordeeld tot f 15 boete of 15
dagen, maar wil persé in hooger beroep gaan.
T.JSO KLUSTEN TE ZIJPE.
Gedurende het beroemde ij&oproer te Zljpe op 9 Febr.
ns.M.-Ucte de BS-jarige veehouder Dirk B. zich zoo over
stuur. dat hij den brigadier der Rijksvelw. Holema, die
daar aanwezig was tot handhaving der orde, luidkeels
bad toegeschreeuwd: vuile hufter, ze moste je je cogen
iii' Jc kop krabben. Ter zake -beleediging stond de man
dat er hoelemaal niet bloeddorstig uitziet, heden terecht
wegens beleediging van een ambtenaar.
Verdachte had voorzichtigheidshalve znr. D. Sluis uit
gekozen als verdediger.
Volgens Brig. Holema had Dirk zich dien dag nogal
uitgesloofd.
Verdachte doet een beroep op zijn zenuwen eni zegt
zich het gebeurde niet meer te herinneren.
Verondersteld wordt dat verdachte „etwaa angehei-
tert" was op dien rumoerigen dag.
Brigadier Holema stelde ln 't licht, op een vraag van
mr. Sluis, dat de politie strikt neutraal is gebleven.
De Officier releveert, dat verdachte, een net burger,
óo-.er voorbeeld voor» de jeugd had moeten; geven en
vordert f 20 boete or 20 dagen.
D. Sluis memoreert in een sympathiek speechje
b-. gebeurde en geeft een origineele definitie van het
.Hufter". Hangt een treffend beeld op van den
iariteitszin van den Westfries in combinatie met de
Holde voor de Jjssport. Schetst in welsprekende bewoor
dingen de teleurstelling der ijsfeestvierende Westfriezen
van Burgerbrug c.a., toen hun prachtige ijsbaan dreigde
vernield te worden. En eindigt met de uiterste clemen
tie voor zijn cliënt in te roepen. Waarop verdachte in
een breed gemotiveerd vonnis, waarin mr. Muller af
keurt de stemming die tegen de politie heerschte des
tijds te Burgerbrug, wordt veroordeeld tot f 40 boete
of 20 dagen.
FEUILLETON
Naar het Engelsch
ETHEL M. DELL.
24.
..En nu meen ik maar gaan," zeide Piers met 'n vol
komen normale stem. „Ik kan ditmaal niet blijven om
het kind te zien. Ik ben blij, dat zij zoo vooruit gaat.
Het. "zal me benieuwen wanneer jullie terugkomen."
r' „Voorloopig niet."
..Je bent een kranige vrouw, Avery. Ik zal den vol
doden keer niet zoo heftig zijn."
„Er moet geen volgende keer zijn, zeide zij vlug. „Be
grijp dat als het je blieft goed, Piers."
„All right! Ik begrijp het."
En met die woorden verliet hij haar plotseling, zóó
plotseling, dat zij hem roerloos bleef zitten nakijken en
niet gelooven kon, dat hij werkelijk wegging.
Hij keek echter niet om en weldra was hij om den
rand der klip uit het gezicht verdwenen. Eerst toen
haalde zij diep en lang adem en besefte zij hoeveel van
haar kracht gebruikt was om wat haar per slot van
rekening maar een heel magere overwinning toescheen
te behalen.
HOOFDSTUK XXXL
DE TERUGKOMST.
„Ah! C'est monsieur Pierre enfin!" Victor begroette
«in jongen meester hartelijk. Het leek wel afsof hij
bem had willen omhelzen.
Piers' houding echter moedigde niet tot uitbundigheid
aan Hij liet zich in een stoel vallen en keek Victor
momber aan.
..Waar is Sir Beverley?" zeide hij.
„Mals Sir Beverley, hij den geheelen nacht op u heeft
«-en wachten, raon ipetit monsieur. Et mol ik ook op-
wm Mais' monsieur Pierre! Monsieur Pierre!"
schudde verwijtend zijn hoofd tegen Piers, maar
ez«? nam er geen notitie van.
T:"v4?'!leelen nacht opgezeten? Waar la hij nu dan?
JEUGDIG INBREKER.
De 20-jarlge loopjongen Simon Frans v. V. to Alk
maar heeft in den nacht van 14 Januari- zich met be
hulp van een valschen sleutel toegang verschaft tot den
winkel van de patroonsbakkerij in het Payglop te Alk
maar. Hij heeft ontvreemd een bedrag van f 1-25 en
'n zakje met rozijnenl! Thans terechtstaande, erkent deze
debuteerende Lord Lister hetgeen hem la ten laste ge
legd. Het schijnt dat hij zijn zinnen heeft gezet niet op
de patroonsbakkerij, doch op de zeevaart, waarbij hij
echter niet gesteund wordt door zijn vader.
De zaak wordt aangehouden tot as. week tot nader
onderzoek.
HELING VAN SNOEPGOED.
De niet aanwezige verdachten S. en M. te Den Helder,
hebben geprofiteerd van door misdrijf verkregen gebak
jes. Eisch tegen ieder van die snoepers f 10 boete of
10 dagen. Vonnis f 5 boete of 5 dagen.
LASTIG EN BRUTAAL.
Zekere heer H. J. D., die te Alkmaar op 6 Maart
werd ingerekend door den agent van politie v. d. Burg,
aangezien mijnheer D. zich in keninelijken staat bevond,
heeft zich toen verdienstelijk gemaakt door den agent
een geheele serie beleediglngen toe te voegeni De Offi
cier elscht tegen dezen alcohol-lievenden zwerver, die
bereids 10 maal werd veroordeeld, f 25 boete of 25 dagen.
Vonnis f 7 boete of 7 dagen, aangezien van dezen
voohtigen kikker toch geen veeren zijn te plukken.
BELEEDIGING IN WOORD EN DAAD.
De 18-jarige, flink gebouwde scheepsmaker H. J. L.
te Den Helder, die ln den nacht van 23 op 24 Febr.
aldaar den getuige van Wouw opzettelijk beleedigde,
door hem te kwalificeeren als 'n „stelletjeskijker" en zoo
voorts enrhem bovendien nog in 't gelaat spuwde, stond
heden te dier zake terecht Het is gebeurd in het
Casino, alwaar verdachte toegang verlangde* wat hem
door den beleedigde, den nachtportier, werd geweigerd.
Tegen het loslippige Jongemensch werd gevorderd
f 25 boete of 25 dagen. Vonnis f 20 boete of 20 dagen
hechtenis. Verdachte nam hiermede direct genoegen.
VAN KWAAD TOT ERGER.
De 25-jarige boekhouder Teunis de J. te Winkel, werd
op 14 Maart door den rijksveldwachter W. Bruines ge-
calangeerd wegens een overtreding, in easu wielrijder
zonder lloht, bij welke gelegenheid de verontwaardigde
boekhouder den verbalisant toevoegde: Dit la eohoftlg
dat je mij bekeurt!
Verdachte, heden terechtstaande, verdedigde zich op
deftigen toon en trachte te doen uitkomen, dat hij niet
bedoeld had, Bruines te beleedlgen. Hij heeft een ver
keerd woord gebruikt en dat speet hem.
Verdachte staat zeer gunstig bekend en tegen hem
werd geëlscht: f 15 boete of 15 dagen
Vonnis: conform elsch.
DE IMITATIE-ASSURANTTE-INSPECTEIUR.
Volgens door den heer Politierechter gedane toezeg
ging had heden de voortzetting plaats van het oplich
tingszaakje tegen! den reiziger Jurriaan S. uit Amster
dam, die onlangs den caféhouder-straatmaker Spieren
burg te Alkmaar had weten te bewegen tot afgifte van
12 gulden, waarvoor hij een waardeloos document, dat
een verzekeringspolis van de Nederlanden van 1845
moest voorstellen, ln de plaats kreeg.Bedoelde reiziger
had zich valschelijk voorgedaan als inspecteur van die
bekende maatschappij.
De heer Jurriaan S. was thans in persoon present,
dank zij de ambtelijke medewerking van een p.m. 7
voet langen Rijksveldwachter uit Amsterdam.
Een deftig heertje, precies 'n echte inspecteur! Door
hem werd de oplichting ontkend. Hij was werkelijk
inspecteur tot 1 Januari 1929.
(Hij moest eohter toegeven, dat hij de polis zelf op
gemaakt had en dit stuk dus waardeloos geacht kon
worden. Motief: geldgebrek, anders was Spierenburg
gespaard gebleven.
Het resultaat is, dat de zaak opnieuw werd; aange
houden en wel tot- 13 MeL
Een redasseeringsonderzoek wordt intusschea Inge
steld.
VRIJWILLIGE PROPAGANDIST VOOR WERK
VERSCHAFFING.
In deze zitting werd ook weder ter tafel gebracht de
aangelegenheden van den heer J. N. v. B. te Alkmaar,
zulks met betrekking tot vernieling van een huisdeur,
eigendom van den getulgö Lakeman, aldaar.
Verdachte had op de zitting van 25 Maart, toen hij
wegens bovenhangegeven vernieling terecht stond, de
toezegging gedaan, de toegebrachte schade te zullen
restitueeren en nu zou heden worden gecontroleerd,
de waarde van deze belofte.
De heer v. B. was niet aanwezig, doch hij heeft de
schade, f 10.50, voldaan, Eisch f 30 boete of 30 dagen.
Vonnis f 15 boete of 15 dagen.
DUBIEUS ZAAKJE.
De vlechter Willem S. uit Weeringen heeft zich op 23
Febr. te Denl Helder in een café aangesteld op een
wijze, die tengevolge had, dat hij heden met gesloten
deuren voor den Politierechter moest terecht staan.
Na de behandeling van dit niet voor het publiek toe
gankelijk proces werd de zitting gesloten.
Voor engros bij: Fa. J. F. v. Lieshout, Alkmaar.
Het koude voorjaarsweer gunstig voor de
kwaliteit en de prezen der stapelgroenten.
Contracteeren voor verbouw winterkooL
Veilinguitbreingen. Roode en witte kool
aanmerkelijk hooger in prijsgele statlon-
naire prijzen. Uien veel lager. Spinazie
goede prijzen. Overige producten te laag.
Was er de laatste weken een zeer sterke inzinking ge
komen ln do prijzen, welke voor onze stapelgroenten
werden besteed, deze week heeft die prijzen weer flink
zien stijgen. Ongetwijfeld is het zeer koude voorjaars
weer, dat ook ln andere landen waarheen onze winter-
producten worden gezonden, daarvan voor een groot ge
deelte de oorzaak. Niet slechts dat de prijzen hooger
geworden zijn, doch ook het feit, dat do verschillende
koolsoorten bij deze temperatuur weinig Sn kwaliteit
achteruit gaan, zijn belde van groote beteekenis op de
opbrengst. De voorraden, welke nog aanwezig zijn, zijn
nog zeer beduidend, getuigen de groote aanvoeren, welke
aan de Broeker veiling komen. Aan de veiling van den
Noordermarktbond is de aanvoer nog grooter, want in
het meer noordelijk gelegen gedeelte van deze tuinbouw
streek zijn de stapelgroenten in nog veel grootere hoe
veelheid aanwezig.
Dat de verbouw van winterkool in de polders (een der
redenen van de groote quanta, welke aanwezig zijn)
voor velen nog geen slechte uitkomsten heeft opgele
verd, moge ongetwijfeld 'hieruit blijken, dat op het oogen
blik weer al druk wordt gecontracteerd. Niet alleen in
den Waard en Groet, Anna Paulownapolder en andere
j polders buiten Langendijk, tracht men koolland machtig
te worden, doch tot zelfs in de IJpolders en Nedeihorst
ten Berg worden contracten voor den verbouw van
kool afgesloten, We vernamen, dat de prijzen varieeren
van f 175225, per spoorwagon, roode kool. De huurder
van het land heeft dan voor planten en wieden te zon
gen, de verhuurder brengt de kool tot aan het water
of station. Bij eenigszins gunstige prijzen is verlies uit
gesloten, terwijl aan Langendijk niet op deze voorwaar
den kan worden geteeld.
Er lag een diepe rimpel tusschen zijn donkere wenk
brauwen; alle vroolijkheid was uit zijn oogen verdwe
nen. Hij zag er moe uit. Het was tegen lunchtijd en hij
had van het station geloopen.
„Waarom zeg je niets kerel?" zeide hij geprikkeld.
„Waar is hij?"
„Hij is zooals gewoonlijk gaan rijden. Maar hij is heel,
heel zwak vandaag, monsieur Pierre. We hebben hehi
gevraagd niet te gaan. Maar que voulez-vous? Hij is de
meester. Wij konden niet hem tegenhouden. Maar hij
zit in den zadel zoo."
'En Victoris beschrijvend gebaar van de gebogen ge
stalte, welke 's ochtends uitgereden was, was pijnlijk
natuurgetrouw.
Piers sprong op. „En is hij nog niet terug? Waar ter
wereld kan hij zijn? Welkq^ kant is hij uitgegaan?"
Victor haalde zijn schouders op. „Hij is als altijd de
laan afgegaan. Apres cela, je ne sais pas."
„Vervloekt!" rièp Piers uit en weg was hij. Als een
athleet liep hij het park door om zoo gauw mogelijk bij
de opzichterswoning te zijn, waar men wel weten zou
welken kant zijn grootvader uitgegaan was.
Hij kwam er juist op het oogenblik, dat Marshall naar
huis ging voor het middagmaal. De oude man bleef
staan en nam hem verwijtend op. Het nieuws van Piers'
plotselinge verdwijning had zich reeds verspreid.
Neen, Marshall kon hem geen Inlichtingen geven: hij
was den geheelen ochtend uit geweest.
Vraag het dan aan Mrs. Marshall!" beval Piers on
geduldig. „Zij zal allicht Iets weten. Zy moet het hek
opengedaan hebben."
Mrs. Marshall wist aloen, dat Sir Beverley den kant
van de pastorie uitgegaan was.
Het was genoeg voor Piers. Als een pijl uit een boog
sohoot hij weg. Dat harde loopen naar de pastorie ging
zelfs Piers' krachten te boven. De steile heuvel aan het
einde deed hem gevoelen, dat daar ook grenzen van
waren, en hij was genoodzaakt even te blijven staan,
om adem te scheppen, toen hij bij den top kwam. Hij
leunde tegen het pastoriehek met de herinnering aan
dien winteravond, toen Avery hem te hulp gesneld was
en zijn woede met een emmer koud water bekoeld had.
Een stap in den tuin deed hem zich oprichten. Hij zag
den. Eerwaarden Stephen, die hem deftig groette.
„Stond u op het punt mijn nederige woning te betre
den?" vroeg hij.
„Is mijn grootvader hier?"
Mr. Lorimer glimlachte zalvend. Hij stelde zich gaar
ne voor, dat hij op Intiemen voet stond met Sir Bever
ley, ofschoon deze laatste weinig deed om dat denkbeeld
Door deze uitbreiding van de koolteelt is het te be
grijpen, dat er aan onze veilingen voortdurend verrui
ming moet plaats hebben. Te Broek zijn de besluiten
daartoe reeds genomen, te Noordscharwoude wordt door
het bestuur van den Noordermarktbond machtiging aan
de binnenkort te houden Alg. Vergadering gevraagd, om
tot een vernieuwing op grooter schaal over te gaan, ter
wijl bovendien voorstellen aanhangig worden gemaakt
om uit te zien naar een nieuw betaalkantoor met ver
gaderzaal.
De roode kool zette aanvankelijk nog lager in dan de
vorige week, n.1. f 6.3013.10, Doch daarna steeg de
prijs eiken dag, zóodat de laatste helft der week ruim
f 17 kon worden gemaakt voor de kleine kool van on
geveer 3 pond. Groote kool kon tot f 7 en iets daar
boven opbrengen. Doorschot werd met goede prijzen
betaald. Vrijdag waren de noteeringen f 8.4015.80, Zar
terdag f 6 tot f 15.20, Er werden deze week, gedurende
de 5 dagen, nog 35 spoorwagens roode kool aangevoerd
Met de gele kool blijft het maar wachten op hetere
prijzen. De groote kool bracht deze week van f 2.80
3.60, als laagste noteeringen op. Voor het mooie klein
goed waren, de maximum-prijzen f 6.307.90. Voor twee
de soort betaalde men Woensdag f 24.40, Zaterdag
f 25.40, Van deze kool zijn voor dezen tijd nog bij
zonder groote voorraden. Zoo werden Woensdag nog
22 spoorwagens aangevoerd, Zaterdag bijna 27! In het
geheel beliep de aanvoer nog 97 spoorwagens, een onge
kend groot aantal voor dezen tijd.
Deensche witte deed het ook veel beter dan de vo
rige week. Bleef beneden de kleine kool, toen doorgaans
beneden de f 9 per 100 Kg., de eerste veilingsdag van
deze week was deze prijs al tot f 10.50 opgeloopen, welke
eiken dag steeg, zoodat Zaterdag f 14.30 kon worden ge
maakt. Groote Denen brachten vorige week vaak f 6
en minder op, nu begon de laagste noteering al met
f 7.70, welke opliep tot f 9, zoodat de gemiddelde prijs,
welke deze week is gemaakt, heel goed kan heeten. Er
werden nog 30 spoorwagens geveild.
De uien, die langen tijd sohromelijk hooge prijzen heb
ben opgebracht, gelden nu nog slechts het derde deèl
van wat er ongeveer 4 weken geleden voor werd be
steed. Dinsdag werd er nog f 8.80—9.60 voor betaald,
doch in den loop der week werden de prijzen nog la
ger, zoodat deze Zaterdag tusschen f 6.50 en f 8 lagen.
Grove uien zetten. In met eenn oteering van f 6.80 tot
f 8.20. Vrijdag werd echter nog slechts f 5.80—6.90 be
steed. Voor drielingen liepen de prijzen van f 67.90.
De aangevoerde wortelen brachten Zaterdag f 3.80 op;
te rechtvaardigen.
„Neen, ik heb niet het genoegen gehad hem vandaag
hier te zien. Was hij van plan mij een bezoek te bren
gen?"
„Neen, neen, sir. Ik dadht alleen, dat het mogelijk
was; dat is alles. Tot ziens!"
En Piers haastte zich weer weg. Voorbij de pastorie
kronkelde de weg zich weer naar het park en Piers
volgde dien. Hij leidde naar een !hek, dat uitkwam op
j een rijpad, waarop Sir Beverley en hij zelf graag galop
peerden. Weldra was hij er. Op een viersprong zag hij
I verscheidene versche hoefafdrukken, zoodat hij eerst
niet precies wist welke richting hij moest volgen. Het
dier scheen op en neer geloopen te hebben. Maar einde
lijk vond hij een doorloopend spoor en dat volgde hij.
Het leidde naar een oud zomerhuisje op een helling,
vanwaaraf men de plek kon zien, waar Jeanie den vori-
gen winter gevallen was. Een koude wind sloeg hem in
het gezicht, toen hij naar 'boven klom. De hemel was
grijs door jagende wolken.
Piers haastte zich voort. De angst, dien hij zich niet
bekennen wilde hing als een verdoovend gewicht op hem
Op de een of anderen onverklaarbare wijze wist hij, dat
hij aan het einde van zijn zoeken was.
Het loeien van den wind was het eenige geluid, dat
te hooren was. Het scheen de wereld te vullen. Geen
stem van vogel of dier klonk van dichtbij of van verre
Hij scheen door een wijde leegheid te trekken het
eenige levende, dat zich bewoog.
Eindelijk bereikte hij het met stroo bedekte zonne-
hulsje, zag, dat het er vervallen begon uit te zien, vroeg
zich af of hij het verlaten zou vinden, en het volgende
oogenblik werd hij bijna tegen den grond geworpen
door een groot grijs lichaam, dat uit het landhuisje op
hem afsprong.
Het was Caesar, de groote Dalmathiër, die hem aldus
uitbundig begroette, en Piers begreep onmiddellijk, dat
de hond hem wat nieuws te vertellen had. Hij duwde
hem met een kort woord van welkom ter zijde en ging
naar bi-nnen.
„Allo!" hijgde een stem moeilijk. „Allo!"
In een oogwenk zag hij Sir Beverley met een grijs
grauw gezicht en met zijn rijzweep nog ln zijn hand in
een hoek liggen.
Hij vloog naar hem toe en boog zich over hem heen.
„Wat ter wereld is er gebeurd,, sir? Bent u afgewor
pen?" vroeg hij angstig.
„Afgeworpen? Ik? Neen, ik ben afgestapt om hier
wat rond te kijken en het dier sloeg achteruit en
heeft me geraakt."
De woorden kwamen er met rukken uit, zijn. adem
haling was kort en moeilijk.
„Hij zal wel naar de stallen teruggaan,"bromde Sir
Beverley. „Dat doen veulens altijd, wanneer zij uitge-
draafd zijn. Waarom ben je teruggekomen? Dacht je,
dat ik niet buiten je kon?"
Er was een harde glans in zijn oogen en zijn magere
lippen kregen een sarcastische uitdrukking.
Piers voeide nog te veel angst, om aan iets anders te
denken. Hij antwoordde vlug: „Ik ben een bruut ge
weest, sir. Ik ben teruggekomen om u vergiffenis te
vragen."
De sarcastische lippen gingen van elkaar. „In plaats
van een pak slaag, he?" hijgde Sir Beverley.
Piers kromp even ln elkaar, maar het grauw-grijze ge
zicht eischte zijn medelijden op. „Dat zal ik wel eerst
in ontvangst nemen, sir."
Sir Beverley keek nog boozer, maar zijn ademhaling
werd minder moeilijk. Hij riep plotseling zijn krachten
bijeen en sprak met zijn gewone geprikkeldheid.
„O, kom mij niet met die heldendaad »».n boord. Maak
je excuses als een gentleman wanneer je dat kan.
Zoo niet zoo niet Hijgend hield hij op, terwijl zijn
lippen nog steeds woorden, vormden, die hij de kracht
miste om te uiten.
Piers ging naast hem op de waggelende bank zitten.
„Het spijt me vreeselijk, dat ik zoo tegen u opgetreden
ben. Ik ben bereid alles, wat in mijn macht ligt, to doen
om het goed to maken."
„O, maak, dat je weg komt!" bromde Sir Beverley.
Maar tegelijk kwam zijn hand tastend naar voren cn
klemde zich vast om Piers' arm. „Je praat als een Zon-
dagschoolboek/e!" zeide hij. „Waarom voor den duivel
heb je het gedaan, hc?"
Het was ruw gezegd, maar Piers herkende vlug den
geest achter de woorden. Hij sloeg zijn eigen hand op
die van zijn grootvader en rilde weer door de ijskoude
kilte ervan.
„Laten we gaan!" zeide hij. „We kunnen hier niet
praten. Het is krankzinnigenwerk om in dat tochtige
hol te blijven. Ga mee, sir!"
Hij sloeg een krachtigen arm om den ouden man en
trok hem op.
„Wat heb jij toch een kracht!" hijgde Sir Beverley.
„Sterk genoeg om uit den band te springen, he?"
„Ik zal het nooit meer doen," zeide Piers beslist
Waarop Sir Beverley hem onderzoekend aankeek en
niet meer spotte.
Wordt vervolgd.
