llltiüi Nlems
idmttitit- laiiimiM
IJzeren Grendelen.
Radioprogramma
DE BR0EKER VEILING.
Woensdag 24 April 1929.
72ste Jaargang No. 8447
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Van Rijswijk's SSESSSSSSÏi
SCHAG
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag.. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMEll BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
nogal lastig te bedleneni is, tegen, het vonnis van 2
maanden in verzet gekomen, doch daar hij ook heden
weer op zich liet wachten, verklaarde men het verzet
voor vervallen en zal de heer D. binnen afzienbaren
tijd zijn kamer in het hotel „zwubbersrust" kunnen be
trekken.
VOOB DEN POLITJIERECHTEB.
Zitting van Maandag 22 April 1929.
ONRUST ONDER DE PAROCHIANEN VAN St-
PAROCHIANEN.
De boomkweeker G. Smits, wiens opvattingen omtrent
de politiek niet overeenstemmen met die van zijn
omsch-Katholieke medeburgers van Heiloo, is daar
door niet populair en heeft zoo nu en dan in de courant
en! uit den mond van zijn geloofsgenooten nog al eens
Iets te hooren, wat niet aangenaam klinkt.
Doch de heer Smits is ook geen Janus Goedbloed, die
tlch alles maar laat aanleunen. Hij bijt krachtig van
»lch af en is zoo veTstandig .de Justitie als zijn toeverlaat
te beschouwen, Indien hij wordt beleedlgd. Zoo stond de
rige week dan terecht zekere heer Hermanus Petrus
v. d. H., die Smits op 2k>ndag 10 Febr. onder het uit
gaan van den Tempel eenige beleedigende woorden had
f toegevoegd, verleden! week Maandag ter zake dit feit
terecht. Verdachte erkende hetgeen hem was ten laste
gelegd. Hij was boos op Smits, omdat deze hem eens
had gezegd dat, indien er een God v-aS, hij het niet zoo
zou laten waaien. Verdachte schilderde voorts Smits
af als een persoon, aan wien leder Katholiek het land
had. De man, die zeide een! ernstige nierlijder te zijn,
■wond zioh zóó op, dat hij de zaal moest worden uit
gebracht, de zaak geen voortgang kon hebben en werd
uitgesteld tot heden. De verdachte heer v. d. H. was
thans niet verschenen, doch zijn echtgenoote was aan
wezig, om mede te deelen, dat haar man de vorige week
door de ondergane emotie zóó ernstig ongesteld was
geworden, dat hij onmogelijk de zitting kon bijwonen.
Voorts had verdachte in een door haar overgelegd brief
je verklaard, dat hij in 't vervolg den heer Smits links
zou laten liggen. De Officier achtte alsnu geen termen
aanssezig om de zaak nog verder aan to houden. Hij
nde zich ten zeerste ontstemd over de onbehoorlijke
wijze, waarop tegen Smits, omdat die een andere op
vatting huldigt, en dat nog wel door Katholieken tegen
een Katholiek, wordt opgetreden. De Officier is van
meening, dat men ieder vrij moet laten in zijn prin
cipes en het niet te pas komt, hem daarover ln 't open
baar te beleedigen. Gevorderd wordt ten slotte f 25 boete
of 25 dagen hechtenis, met welken eisch de politierech
ter zich vereenigde en den verdachte bij verstek tot
deze straf veroordeelde.
ALS MENEER DR, NOG EENS WAT WEET!
De Wcled. Heer Hermanus Joh. D., 'n 40-jarige
straatmaker en globetrotter uit Utrecht, wiens keel
gevoeliger is voor arbeid dan zijn handjes, bevond zich
op zijn wereldreis op 6 Februari te Hooglcarspel en
taar.kte van de gelegenheid gebruik uit de koegang van
een boerderij een aan zekere mej. Cath. Beemsterboer
behoorend taschje te kapen, voor welk feit hij door den
Politierechter op 18 Maart werd veroordeeld bij verstek
2 maanden gevangenisstraf.
Diezelfde mijnheer Dr. bevond zich op 6 Maart ln
rregaand en staat van jeneverontbinding op het Toren-
g te Alkmaar en schold toen den agent v. d. Burg
liefderijk voor zijn nachtrust wilde zorgen* de huid
Deze onbeleefdheid werd hem' aangerekend met
10 boete of 10 dagen. Thans was de heer D., die ook
Enkele grepen uit het Jaarverslag van den
Noordermarktbond. Groote overeenkomst
ten aanzien van de uitkomst van verschil
lende cultures. "Verwachtingen omtrent nog
grootere uitbreiding van den tuinbouw. Nog
aanwezige voorraden. Roode en witte kool
goede prezen; gele op het eind der week
ook ©enigszins beter. Overige producten,
hoewel van geen overwegende beteekenis,
lager in prijs.
Juist toen we ons neerzetten, om het overzicht samen
te stellen over het verloop der Broeker veiling ln de
afgeloopen week, ontvingen) we den beschrijvingsbrief
en de Jaarverslagen van de velling van den Noorder
marktbond. Hjet ligt voor de hand, dat men bij het lezen
aan het vergelijken gaat den Inhoud van dit verslag en
dat, hetwelk van de Langendijker Groenten-Centrale
werd gepubliceerd. Het behoeft niet te verwonderen,
dat er groote overeenkomst tusschen beide verslagen
moet bestaan, omdat er uit den aard der zaak weinig
essentieel verschil kan zijn tusschen het verloop aan
beide veilingen. Al is er eenig verschil In cultuur tus
schen het zuidelijk en meer noordelijk gedeelte dezer
tuinbouwstreek, in hoofdzaak komen zij toch met el
kander overeen. In het noordelijk deel is echter de
teelt onder glas nog van geen beteekenis, terwijl deze
in het zuidelijker gelegen gedeelte van gewicht begint
te worden. Binnen enkele weken zullem de aangevoerde
producten dit demonstreeren. Toch is de „grove" tuin
bouw voor beide nog overheerschencL
Zoo verwondert het niet, dat in het genoemde Jaar
verslag herinnerd wordt aan het jaar 1926, toen, het
wel leek, alsof het met den tuinbouw, zooals die hier
wordt uitgeoefend, was gedaan. De hooge toltarieven,
ziekten in de tuinbouwproducten als anderzins, zouden
het onmogelijk maken, nog langer den tuinbouw mét
kans op loonende uitkomsten, op dezelfde wijze te blij
ven uitoefenen. De teelt moest een) heel andere richting
uit, de wisselbouw moest meer en op uitgebreider schaal
worden beoefend, glas- en toollertfoulturu moesten lang
zamerhand de plaats van den groven tuinbouw gaan
innemen, omdat alle verschijnselen er op wezen, dat
in het huidige tuinbouwbedrijf geen loonend bestaan
meer was te vinden. Toch Is het, constateert genoemd
Jaarverslag,'wel opmerkelijk, dat wie juist nadien twee
zulke gunstige jaren in ons bedrijf hebben meegemaakt
I Mochten we in het teeltjaar 1927'28 ongekend hooge
I prijzen ontvangen, vooral voor onze wlnterproduoten',
met name roode en gele kool, ook In het afgeloopen
jaar heeft zich in menig opzicht gekenmerkt als een
jaar, waarin onze producten nog steeds een gewild
volksvoedsel bleken te 'zijn.
1 Evenals ln het verslag van de L.G.C. wordt gecon
stateerd, dat, In afwijking van de algemeen© ver
wachting de vroege-aardappelteelt niet loonend is ge
weest, waarvan als oorzaak wordt genoemd de onbe-
j 1 emmerde invoer van groote kwantums buitenland-
sche aardappelen, waardoor ons eigen product een ge
voelige knauw werd toegebracht
De bloemkoolbouw is beter geweest; ook dit kon aan
de velling der L.G.C. worden geconstateerd. Er is een
tijd geweest, dat deze teelt van groot belang was voor
I Langend ijk, doch langzamerhand verliep als gevolg
van de ernstig optredende ziekten in deze kool. De teelt
werd aldoor van minder beteekenis, doch zoo langzamer
hand, door het planten van andere bloemkoolsoorten,
is de teelt weer in omvang toegenomen en alles wijst er
op, dat men zich weer ijveriger gaat toeleggen op een
intensieve bloemkoolteeli Evenzoo, neen nog veel
beter, ging het met de vroege koolsoorten; voor de
vroege witte kool werdenl zelfs ongekend hooge prijzen
bedongen. Ook de herfst-witte bracht goede prijzen op.
iDe uienteelt is wel wat ongelijk uitgevallen, al naar
de tijd van aanvoer. De prijzen waren goed tot zeer
goed. Ook hier waren er, die geprofiteerd hebben van de
hooge prijzen en als altijd ook tuinders, die tot de zoo
genaamde overhouders behoorden. Die zullen zich gedeel
telijk met lagere prijzen tevreden hebben moeten stel
len. Opbrengst en prijzen gaven over 't geheel reden
tot tevredenheid.
Over de resultaten der wlnterproduoten wordt hetzelf
de opgemerkt als voor de aangesloten tuinders der
L.GO. De verwachtlg ,dat de teelt slecht zou uitval
len, werd gelogenstraft door de overvloedige opbrengst,
die te danken was aan het groeizame, vochtig weer in
de laatste maanden. De strenge vorst werkte er toe
mee, dat veel vraag kwam naar de wlnterprodueten en
de prijzen zeer bevredigend werden voor roode en witte
kool.
De strenge vorst heeft echter ook nadeelige gevolgen
gehad. Blijkbaar zijn door sommigen in die dagen en
daarna minderwaardige producten* wellicht willens en
wetens, weggezonden. De tuinders ontliepen de straf
bepalingen niet, doch er is een categorie van menschen,
waarop het Marktbestuur geen voldoende controle kan
oefenen cn) die zoo ruimschoots in de gelegenheid waren
zich hieraan schuldig te makep. Misschien dat we het
volgend jaar deze aanmerking ook in het Jaarverslag
der LG.C. aantreffen en dat daarin precies wordt ge
zegd welke „categorie van menschen" dit zijn. In zulke
gevallen verdient het aanbeveling een kat een kat te
noemen.
Dat het met den groven tuinbouw aan Lange ndijk en
omstreken nog niet is gedaan, blijkt wel uit het omzet
cijfer van f 4.922.315 over 1928 en mede uit den omzet
van ruim eenl millioen gedurende de maand Maart 1929.
De aanvoer aan den Noordermarktbond is elk jaar toe
genomen en als de teekenen niet bedriegen zal dit in
volgende jaren ook nog het geval zijn. De ruime oven-
j kapping, waarvan het heette: „de afmetingen zijn enorm,
't gebouw overheerscht door zijn grootsche vormen alles
ln zijn omgeving", levert het bewijs, dat aan markt en
laadplaats alles wordt gedaan, om een goeden gang van
zaken voor tuinders en kooplieden tot stand te bren
gen. En nog is men niet aan het eind der uitbreiding,
zoodat bij de te verwachten grootere aanvoeren, dë ver
nieuwing zal moeten worden voortgezet.
Zoo zien we, dat ons tulnbouwdistrict zioh al meer
en meer uitbreidt, van grooter beteekenis wordt, en dat
de beide Marktbesturen (ten aanzien van de velling
der L.G.C. wezen we daar reeds vroeger op) zich beijve
ren om zich, wat de veilinggelegenheid en wat daar
bij behoort betreft, aan te passen aan de eischen, die
ook hier de vooruitgang stelt
De afgeloopen week, stemde, wat de koolprijzen be
treft, tot tevredenheid. Het koude weer werkte daartoe
ongetwijfeld mee. En als dan, gelijk Zondag, een koude
heerscht ai is het mid-winter en sneeuwbuien zouden
doen denken aan Januari of Februari, dan zouden al
licht verschillende tuinbouwers wel berouw gaan krijgen,
dat ze bjjna al hun winterkool hebben opgeruimd. Bij
FEUILLETON
Naar het Engelsch
ETHEL M. DELL.
42.
Met een woest gebaar stak Piers zijn handen op. De
marteling was meer dan hij verdragen kon.
,Neen!" riep hij uit. „Neen! Ik doe bet niet, ik doe
het niet!"
„Monsieur Pierre! Monsieur Pierre" Het was Victoria
'§tem.
Hij keek met verwilderde oogen om. Zijn armen vie
len neer. „All right, beste Victor. Ik ben niet krankzin
nig. Maak je niet ongerust Heb je wel eens gehoord van
een kerel, die Damocles heette? Dat is een voorvader
van me en de geschiedenis heeft een grappige manier
om zich te herhalen. Doch ditmaal zal er toch een ver-
«chil zijn. Hij kon niet eten, omdat hij bang was, dat er
een zwaard op zijn hoofd vallen zou. Maar ik eet wel
wat er ook gebeurt; en ik geniet ervan ook."
Met een vermetelen lach hief hij zijn glas op. Zijn
blik zocht dien van de vrouw aan den muur. Hij maakte
een korte, uitdagende buiging voor haar.
•■En u, madam ymag toekijken en glimlachen!"
*eide hij.
Hij dronk den wijn zonder dien te proeven en ging
dan weg. En terwijl hij ging, meende hij, dat ergens
dichtbij misschien in zijn eigen ziel weer een dui
vel lachte en grinnikte.
Maar toen hij zich eindelijk ter ruste legde, sliep hij
v® e uren in droomlooze, volkomen rust als een rei-
zgei, die, na lang geworsteld te hebben, tegen wind en
;t>e ij, eindelijk en behouden in de stille haven van zijn
begeerte gekomen is.
DEEL H. DE MARTELPLAATS.
HOOFDSTUK L
DOODE ZEEVRUCHTEN.
Verie*L*n hart van boscl1 zaten zij een betoo-
]Ü8tG °SCh' waarin zwaar de lentegeur der
essen hing en Piers zeide .terwijl hij handig
als een jongen een stok schilde: „We hebben in ieder
geval die oude Whalley een pleziertje gedaan. Van alle
kletskousen ln de parochie is zij de ergste. Ik kan nooit
voorbij haar huis komen, zonder dat zij over de gordijn
tjes loert. Zij kijkt altijd achterdochtig en afkeurend
naar mij. Het is eigenlijk een schande, want zij heeft me
maar eens in haar leven betrapt en dat was twaalf jaar
geleden."
Avery lachte. „Ik geloof, dat zij geen manspersoon
kan uitstaan, behalve een geestelijke."
„O, ja, zij hangt als een klit aan de rokken der
kerk," zeide Piers. „Er loopen er hoopen rond als zij
feitelijk overal waar geestelijken zijn. Het is natuur
lijk de schuld van de dominees. Als zij haar niet aan
moedigden, zouden zij er niet zijni."
„Dat weet ik niet!" zeide Avery glimlachend. „Ik ge
loof, dat je wat hard tegenover geestelijken bent."
„Ja? Nu ik ken er niet veel. Ik heb genoeg aan den
Eerwaarden Stephen. De rest vermijd ik angstvallig."
„Jongen, wat ben je bekrompen!"
„Nou jij wilt toch geen vrouwelijke curator zijn. als
Whalley! Ik zou het* niet kunnen verdragen!"
„Ik voel niet de geringste roeping in die richting,"
verzekerde Avery hem. „Maar een van mijn beste vrien
den staat op het punt geestelijke te worden en ik zou
graag willen, dat jij ook van hem hield."
„Als jij van hem houdt, doe ik het ook," antwoordde
hij na een korte stilte.
„Dank je, liefste. Hij is een Australiër en de hartelijk
ste man, dien ik ooit ontmoet heb. Hij heeft me in tij
den van nood bijgestaan. Ik weet niet wat ik zonder
hem had moeten beginnen. Ik hoop dat hij zich niet be-
leedigd zal voelen, want ik heb hem nog niet eens ge
schreven, dat ik getrouwd ben."
„We zijn ook pas tien uur getrouwd."
„Ja, maar we zijn al tien dagen verloofd en ik was
hem toch al een brief schuldig. Hij wilde me in de stad
ontmoeten; maar hij heeft «het nog te druk om een da
tum vast te stellen. Hij studeert hard."
„Hoe heet hij?"
„Crowther Edmund Crowther. Hij is jaren lang
farmer in Queensland geweest. Hij heeft mij den dood
van mijn man medegedeeld. Daar heb ik je al eens
iets van verteld, Piers."
„Ja" antwoordde Piers kortaf. Een stilte volgde, die
langzaam als een soort barrière tusschen hen werd.
Van af haar plaats op een gevallen boom keek Avery
voor zich uit. Zij kon het gezicht van Piers, die druk
bezig was met zijn stok, niet zijn. Hij zat op den grond
aan haar voeten en alieen zijn donker hoofd was zicht
baar voor haar.
Het oude adres van vertrouwen.
Prach tsch oenen, Kwallteitschoenem
Nieuwste leesten, gemakkelijk en elegant.
En de prijzen zijn lager dan ooit.
Plotseling zeidie hij bijna woest: „Ik ken Edmund
Crowther."
Avery keek hem verbaasd aan. „Ken je hem?"
„Ja," Hij bleef doorwerken aan zijn stok zonder op
te kijken. Zijn woorden kwamen eruit met vlugge ruk
ken, alsof zij ze er om de een of andere reden zoo gauw
mogelijk uit wilde hebben. „Ik heb hem jaren geleden
leeren kennen. Hij heeft me toen uit groote moeilijkhe-
1 den geholpen. Een paar weken geleden, toen ik met
mijn 'grootvader in Monte-Carlo was, heb ik hem weer
ontmoet. Hij heeft me toen verteld, dat hij je kendë.
Natuurlijk was dat een typische samenloop van omstan
digheden. God alleen weet waardoor dergelijke dingen
gebeuren. Jij behoeft hem niet te schrijven. Ik zal het
wel doen."
Hij zweeg en Avery zag plotseling, dat zijn handen
I beefden hevig beefden als de handen \*an een man,
1 die vreeselijke pijnen lijdt. Zij keek hem zwijgend aan
j en verwonderde zich om zijn opgewondenheid, tot Piers,
haar onderzoekenden blik voelende, den stok wegwierp
en opsprong met een lach, die haar vreemd geforceerd
I in de ooren klonk.
„Kom mee!" zeide hij. ,Als we nog langer blijven zit-
ten als Philemon en Bauois, zullen we vergeten dat het
onze trouwdag is."
Avery keek, zonder op te staan, met een angstig voor
gevoel naar hem op. „Dus is Edmund Crowther een
vriend van je?" vroeg zij. „Een goed vriend?"
Zij zag een vreemde uitdrukking in zijn oogen
bijne een wanhopige uitdrukking.
„Een heel goede vriend. Maar hij zal het niet zijn, als
je de eerste dagen nog veel aan hem denkt Ik wil jou
gedachten voor mezelf hebben,"
Weer lachte hij, terwijl hij haar zijn handen toestak
om haar te helpen opstaan. Een pijnlijk gevoel maakte
zich van haar meester. Het was alsof hij een deur voor
haar toegeslagen had, niet heftig of ook zelfs maar
ruw, doch met een zoo vastberaden bedoeling toch, dat
zij bijna den klink van den sleutel ln het slot hoorde.
Hand ln hand gingen zij door het bosch en haar ge-
heele verdere leven was de geur van Hjsterbesbloemen
voor Avery een bitter-zoete herinnering aan dat wat
heelemaal zoet had moeten zijn.
Zij had het gevoel, alsof er een schaduw op Piers ge
vallen was, die het binnenste van zijn ziel aan haar blik
onttrok.
Maar toen zij samen in de betooverde stilte van den
lenteavond in een tuin zaten, die ongetwijfeld voor ge
liefden was aangelegd, trok de wolk weg en zag zij
hem weer in de vurigheid van zijn liefde voor zich. Want
ln die stilte stortte hij voor haar uit de aanbidding, wel
de tuinbouwers, aangesloten bij de L.G.C., moeten, zijn.
de tellingen volgens de inventarisatie juist geweest, nog
6 spoorwagens van 10.000 K.G. roode kool aanwezig zijn.
40 wagons witte, 55 wagons gele, 11 wagons wortelen en
19 wagons uien. De aanvoeren der volgende week zul
len ongetwijfeld bewijzen, of de Inventarisatie zuiver Is
geweest.
Roode kool zette ln met f 6.7018.80, waaruit men
dus mag afleiden* dat voor groote kool Iets minder dan
f 7 werd betaald en de maximum-prijs voor kool van 2
3 pond tot bij de f 19 liep. Veel verschil viel er in de
volgende dagen niet op te merken. De prijzen stegen
niettemin nog een| weinig, zoodat Zaterdag van f 7.40
tot f 19.50 werd betaald. Voor groote tweede soort werd
van f 0.50f 1 minder betaald; kleinere brachten van
f 3 tot f 5 minder op. In totaal werden, nog een 25-tal
spoorwagens aangevoerd.
Gele kool week in prijs weinig af met dien van de
vorige week. Maandag werd f 3 tot f 7.30. besteed Vü£>r
eerste soort, f 2.90f 4.20 voor tweede. In den loop der
week kon groote kool tot bijna f 4 stijgen, terwijl Zater
dag de kleine, van 2 pond ongeveer f 8.50 in maximum
kon opbrengen. Kleine tweede soort ging Fan de bsnd
voor f 5 f 0. De aanvoer was nog betesk^sjd,
ongeveer 65 spoorwagens.
Deensche witte bracht aanvankelijk minder op dan
de vorige week. Later werden de prijzen boter en kon
weer den prijs van gepasseerde week worden
bedongen. Zaterdag werd f 8.20—13.50 besteed, ongeveer
f 2 hooger dan wat het in het begin was geweest. Een
18-tal wagons maakten den) geheelen aanvoer uit
De „taaie" uie'ntelers faaden het ook deze week niet
best. Maandag wierd nog f 5.20 betaald, Donderdag ech
ter slechts f 4.404.70, terwijl de laatste twee dagen
gemiddeld f 5.20 betaald werd. Grove uien brachten
Maandag f 2.90 op, welke prijs steeg tot Vrijdag f 4.20
f 4.50, doch Zaterdag weer daalde tot f 3.30 a f 3.70. Voor
drielingen werd f 2.60f 3.10 betaald; nep kon f 4.40
bedingen. De prijzen van de peen waren ook niet best.
Maandag brachten groote f 2.504.20 op, kleine f 1.20.
Deze prijs verbeterde aanvankelijk iets, zakte later weer
iets in, om Zaterdag f 4.205.30 op te torengen. Kleine
gold toen echter f 0.801.70. Voor bleten was de animo
ook gering. In. het begin der week werd f 2.60 betaald,
Zaterdag f 1.70. Spinazie bracht f 25.40 op.
Buiten de kool hebben de, aanvoeren; der andere pro
ducten niet bijzonder veel te beteekenen: de algemeen©
opbrengst wordt er weinig door beïnvloed.
Voor Donderdag 25 April.
10.00 HILVERSUM (1071) Tijdsein en morgenwijding.
10.20 HAMBURG (392) Gramofoonplaten.
11.00 HUIZEN (336) NCRV. Korte ziekendiensrt,
11.20 DAVENTRY (1563) Gramofoonplaten.
11.20 KALUNDBORG (1153) Muziek.
1L40 LANGENBERG (462) Gramofoonplaten.
12.00 HILVERSUM (1071) Politieberichten.
12.15 HILVERSUM (1071) Lunchmuziek.
12.20 DAVENTRY (1563) Concert
12.25 LANGENBERG (462) Concert
12.30 HUIZEN (336) NCRV Middagconcert
12.50 PARIJS (R. 1744) Concert
1.05 HAMBURG (392) Gramofoonplaten.
2.00 HILVERSUM (1071) Lezing „Electriciteit in Uw
huis."
2.30 HILVERSUM (1071) Gramofoonmuziek
3.00 HILVERSUM (1071) Knipcursus.
3.20 DAVENTRY (482) Concert
3.20 WEENEN (520) Concert
3.35 HAMBURG (392) Concert
ke voor haar de poort van dat paradijs, dat zij niet meer
gehoopt had te zullen betreden, geopend had»
Zij zette haar twijfel en angst van zich af en ant
woordde op zijn roep. Hij had het hart der vrouw in
haar gewekt - en zij gaf vrijwillig, impulsief, haar gave
niet wetend. Al kon zij hem niet de eerste verrukking
van een jong meisje aanbieden, zij kom hem geven wat
oneindig veel grooter wsa de diepe, sterke liefde van
een vrouw, die geleden had.
Zij zaten in den bedauwden tuin, tot in de verre bos-
schen de nachtegalen hun hartstochtelijke muziek be
gonnen; toen omdat de extase van den avond bijna
meer was dan zij dragen kon maakte Avery zich los
uit den arm van haar man en stond op.
„Ga je?" vroeg hij.
Hij bleef zitten en hield haar hand stevig vast in de
zijne. Zij keek neer op zijn opgeheven gelaat en was
zich bewust, dat het hare in de donkerte was, zoodat
zij niet behoefd© te probeeren de tranen, die onverklaar
baar in haar oogen gekomen waren, te verbergen.
„Ja, liefste," zeide zij met een poging tot luchthartig
heid. „eJ hebt na het diner nog niet gerookt Je moet
nu een sigaar gaan rooken."
Maar hij hield haar nog vast alsof hij haar niet kon
laten gaan.
Zij boog zich over hem heen. „Wat is er Piers? Wil
je niet, dat ik ga?"
Hij nam haar andere hand ln de zijne en (hield beide
tegen zijn lippen.
„Wil je gaan?" prevelde hij heesch. En dan plotseling
Avery Avery, beloof me zweer me, dat wat er
ook gebeurt, je me nooit verlaten zal!"
„Maar liefste, heb ik dat al niet gezworen vandaag
pas? Natuurlijk zal ik je niet verlaten. Mijn plaats is
naast jou."
„Dat weeet ik! Dat weet ik! Maar dat is niet genoeg.
Ik wil, dat je het mij persoonlijk belooft, zoodat ik
mij altijd zeker van jou zal voelen. Kijk eens, Avery"
hij sprak moeilijk en zijn nu naar haar opgeheven ge
laat scheen te smeeken „Ik ben niet die onmogelijke
riddelijke ridder, waarvoor Jeanie mij houdt Ik ben
vreeselijk sleoht. Ik geloof soms, dat ik een duivel in
mij heb. En ik heb dingen gedaan ik heb dingen ge
daan Zijn stem trilde plotseling „Voor ik jou
kende, heb Ik tegen jou misdreven."
Nu wilde hij haar laten gaan; maar nu hielden haar
handen de zijne vast. Zij bukte zich dieper over hem
heen, goddelijk, teeder .terwijl haar liefde zich om hem
heen scheen te spreiden als vleugelen, waaronder zij
hem dekte.
Wordt vervolgd.
