i Jzeren Grendelen.
L. B0LTE Schagen
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Pinkster-Aanbieding.
Plaatselijk Nieuws.
Dinsdag 14 Mei 1929.
db
rt
met
vrbtj
m
er*
die
CHAG
72ste Jaargang No. 8457
J |t blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
jg en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
hö| Qtiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitlcomend nummer geplaatst,
i c-eg
n i
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
a
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
aattii
onw
Zitting van Vrijdag 10 M»el 1929.
2Ë AFWEZIGE HEEFT GEWOONLIJK ONGELIJK.
Als introductie van de openbare zitting werd aan,ge-
met de voortzetting van de zaakjes contra
i diinjKlaas de L., chauffeur te Abbekerk en de expediteur
Geus van Twisk, waarvan de eerste werd telaste
jelegd het niet voldoen van den wensch van een auto
mobilist, die op 22 Maart op den Waarddijk, gemeente
Heerhu go waard achter de met kaas beladen vradht-
jord reed, om te kunnen voorbijrijden, welk verlangen
tird uitgedrukt door geweldig hoorngetoeter en claxon-
Np jetuil, terwijl Piet de G., zich als eigenaar van den.
itwagen, had te verantwoorden wegens «en
onvoldoend werkende handrem. Op tegenspraak
[wde hetren verdachten was de zaak aangehouden,
alsnog den rijksveldwachter Harm Visser, die
in de achterrijdende automobiel bevond, als ge-
te hooren, doch nu het er op aankwam en de
jes ot> de 1 zouden worden gezet, waren ze geen
F HU beiden present om zoo mogelijk de uitvoerige
«•klaring van den verbalisant te weerleggen. Het on-
^ordeelige gevolg was voor hen dan ook, dat de kan-
mrechter onvoorwaardelijk geloof sloeg aan de toelich
ting van den toetrouwbaren politieman en ieder der ver
dichten bij verstek veroordeelde tot f 12 boete of 6
kwamen er betrekkelijk nog zeer genadig
1f, aangezien de heer Ambtenaar, die niet kijkt op 'n
jiar rijksdaalders minder of meer, respectievelijk tegen
dj L. f 20 boete of 20 dagen en tegen de G. zelfs f 30
boete of 30 dagen had gevorderd.
EEN NEET AAN TE RADEN EN ONVOORDEELI-
5E HOUDING.
De verdachte in deze eveneens aangehouden zaak, de
1-jarige motorrijdende landbouwer uit Oude Niedorp,
'Hendr. W., was niet in gebreke gebleven te verschijnen,
toch had.' in het belang van zijn portemonnaie beter
gedaan met weg te blijven. Hij was namenlijk in den
morgen van 22 April bekeurd door den motor-agent
Webster, omdat hij zich te Alkmaar had gewaagd,
ander dat zijn „Excelsior" voorzien was van een ge
luiddempende inrichting, waardoor het hinderlijke ge
knal van de ontsnappende benzinegassen werd onder
vingen. Verdachte beweerde de vorige week, dat zijn
motor wel degelijk was voorzien van een dergelijk in
strument en bleef ook, lijnrecht in strijd met de per
tinente verklaring van1 den verbalisant, deze ontken-
tenis volhouden, er bij insinueerend, dat do agent de
aak zeker niet aandorst en hem daarom had verwezen
Baar een reparateur, ten einde alsnog een dergelijke
ioor de wet voorgeschreven demper te doen aanbrengen.
De verbalisant daarentegen beweerde, dat niet altijd
it wordt overgegaan om proces-vbaal op te maken
[e soo was ook deze overtreder door hem in de gele-
"teid gesteld om een bekeuring te voorkomen, indien
dadelijk maatregelen nam om bedoelde geluiddemper
doen aanbrengen. Het bleek den verbalisant echter
uren later bij onderzoek aan den motor, die ge-
ttd was in de „Muizenvreugd", dat het advies niet
opgevolgd. De Excelsior was thans van bedoelde
tashting voorzien, waarvan de heer Ambtenaar zich
ij) de buitenstaande motor persoonlijk overtuigde. Op
pond echter van de door verdachte in deze zaak aan
genomen houding, werd gevorderd niet minder dan f 10
boete of 10 dagen, welke straf de kantonrechter zoo vrij
was, nog totf 12 boete of 12 dagen te verhoogen.
AL WEDEROM f 300 BOETE GEVORDERD TEGEN
EEN MAGNETISEUR
De zoo langzamerhand in dit arrondissement zeer
bekende heer J. F. v. d. P., magnetiseur te Amsterdam,
moest heden alweder terecht staan wegens het onbe
voegd uitoefenen der geneeskunde, gepleegd te Limmen
gedurende de laatste helft van December '28 tot Maart
'29. Verdachte was niet verschenen. Hij, had gedurende
dien tijd mej. Maartje Houtenbos, echtgenoote van den
tuinier Corn. Metselaar, die aan chronische zenuwhoofd
pijn leed, behaiideld door de bekende handbewegingen,
gevolgd door een gebaar, alsof iets onzichtbaars wordt
weggeworpen en telkens als hij deze behandeling had
toegepast, daarvoor f 2 honorarium aangenomen. Mej.
Nieuwste leesten, gemakkelijk en elegant.
En de prijzen zün lager dan ooit.
\7arv R iicwiiU'o Schoenhandel 1 vast stond, dat hij te snel had gereden, geen Signalen
V dn IxlJ 5» W IJ rV S Schoenmakerij had gegeven en bovendien v. d. Waal als komende
Het oude adres van vertrouwen. van rechts voorrang had moeten geven en dus de schuld
Prachtschoenen. Kwaliteitschoenen. was van het ongeval, veroordeeld tot f 20 boete of 20
dagen) met toewijzing der civiele vordering aan v. d.
Waal, ten bedrage van f 45.
LASTIGE BUREN.
De bollenkweeker Th. Melker te Egmond-Biimen heeft
het blijkbaar weinig benijdenswaardige voorecht als
buren te hebben de vlsschersfamille Maarten F„ die
zich niet ontziet een bende hongerige kippen los te
laten, welke krabbende gasten op den bollenakker van
Melker heel wat schade aanrichten. Al 'n jaar of 4, 5
duurt deze plaag, tot Melker besloot er maar eens 'ni
eind aan te maken, en aangifte deed.
De heer Maarten P. moest heden terecht staan doch
was, aangezien hij zijn kost als trollervisscher op zee
moet opscharrelen, begrijpelijk niet verschenen. Een der
getuigen, de heer A. Akkerman, deelde mede, dat eeri
zoon van verdachte hem de bedreiging had toegevoegd,
dat hij, indien hij in deze zaak getuigde, er geen voor
deel vah zoi? ondervinden, .ffom werd geadviseerd de
gemeente of rijKspWij.Ue «iftè ftea «w* hikIjw 1» IwHvoig
te stellen.
De nalatige Wppenhouder krsjeg pen wp^.etia
vorm van 6 gulden boete subs, hechtenis, - giktïi&a#.
Fantasie Dames-Mantels.
Komt onze buitengewoon groote Collectie eens zien,
uitsluitend nieuwe Berlijner Modellen.
Over onze Prijzen zult U zeker tevreden zijn.
ZWARTE MANTELS.
MARINE MANTELS.
KINDER MANTELS.
fil. Gebr. Bischoff.
Metselaar, als getuige gehoord, verklaarde, dat zij go-
ruimen tijd zonder succes was behandeld voor haar
aandoening door den plaatselljken geneesheer, arts van
Oppen. Op aanraden van een kennis had zij zich onder
behandeling gesteld van den heer van P. en daarbij
zooveel baat gevonden, dat haar hoofdpijn was genezen.
De Ambtenaar releveerde in zijn requisitoir, dat nog
'n ernstig geval eerlang tegen dezen zjg. magnetiseur
zal moeten worden behandeld, ernstig, omdat de pa- j
tiënt gedurende de behandeling van verdachte ia be-
zweken. Het ziet er naar uit, dat het.hier een strijd
wordt tusschen v. P. en de justitie, wie ten slotte aan
het langste eind zal trekken en waar hier als bewezen
kan worden aangenomen, dat door van P. voor de door
hem gemaakte visites een belooning is aangenomen,
schroomt het O. M, niet, ook hier weer de <«axiö?u3»-
straf, n.1. f 300 boete subs. 300 dagen ?e-
quireeren. De heer Kantonrechter zal
d.i. 24 Mei, uitspraak doen
SAMENLOOP VAN NOODLOTTIGE OMSTANDIG
HEDEN.
De chauffeur van de firma Holzmuller te Alkmaar,
Frans K., kwam op 7 Maart met zijn vrachtauto de
Zoutstraat uitrijden, met het doel langs de Keetgracht
zijn tocht voort te zetten, juist op het moment, dat de
chauffeur C. J. Schats, gezeten in een luxe Mathes,
langs de Laat aantufte en voornemens bleek, de Zout
straat in te slaan. Hoewel beide bestuurders signaal
gaven van je welste, had een aanrijding plaats en werd
de Mathes belangrijk aan de radlateur beschadigd. Ge
durende de behandeling van deze zaak kwam wel duide
lijk naar voren, dat de wederzijdsohe bestuurders zich
in eikaars voornemen hadden vergist Schats meende,
dat K. de Laat op wilde rijden en K. dacht op zijn beurt
dat Schots achter zijn wagen om kon, enfin, het was een
afschuwelijk misverstand. Maar vast kwam te staam
dat K. volgens de regelen der wegen-etlquette, vastge
legd in een wettelijk voorschrift aan chauffeur Schats,
die zich aan zijn rechterhand bevond, voorkeur had.
moeten geven en op grond van dit verzuim, werd hij,
met .lnacihtn<aTning van verzachtende fimstandighAd^n
veroordeeld tot slechts f 3 boete of 3 dagen.
HEEL WAT SOES AH, DIE VOORKOMEN HAD
KUNNEN WORDEN.
De heer P. v. d. W. timmerman te Alkmaar, kwam op
8 Februari, onbewust van het dreigende onheil, welge
moed de Hofstraat, richting Oudegracht, uitpeddelen.
Eenig auto-signaal was niet te hooren, dus vertrouwde
hij, dat de baan op het kruispunt Hofstraat Oude
gracht en Baangracht brugveilig was. Doch tegelijkertijd
kwam in vrij snelle vaart een auto langs de Oudegracht
Noordzijde in de richting Choorstraat aanrijden en ge
raakte de wielrijder en zijn fiets in 'botsing met de
auto. Gelukkig wist de automobilist zijn wagen nog tijdig
tot stilstand te brengen, zoodat de heer v. d. Waal er
met den schrik afkwam, zijn rijwiel was echter totaal
I vernield. De schade werd door den heer A. Klunnen
getaxeerd op f 45 en zou volgens belofte van den auto-
j bestuurder, de heer Hermanus B. uit Amstelveen wor-
i den voldaan. Van die belofte kwam echter niets, wel
kwam een verzekeringsinspecteur, die den heer v. d. W.
f 40 bood, met welke transactie de benadeelde echter
geen genoegen nam. Het gevolg was, dat aangifte werd
gedaan en de niet versdienen heer B., wiens draaierige
houding algemeen werd afgekeurd, omdat door ver-
I schillende onpartijdige getuigenverklaringen volkomen
MELKPRIJSVERLAGING.
Met ingang van 12 Mei is de melk in onze gemeente
op 13 cent gebracht. Dat is een cent beneden den laag-
sten prijs van 1928.
VAKTEEKENSCHOOL.
De vakteekenschool voor ambachtsleerllngen alhier
eindigde op 12 Mei met een tentoonstelling der teekenin-
gen in den winter van 19281929, vervaardigd. Het be
zoek, aan de expositie gebracht, was buitengewoon tal
rijk. Een diploma werd toegekend aan:
J. C. Thomassen, Oude Niedorp;P. J. de Vries, St.
Maarten; D. Zeeman, Zijpe; J. Roggeveen, St. Maarten;
H. Leeuw, Harenkarspel; G. Bak. Schagen; J. Bakker,
Barsingerhorn; H. J. van Eekeren, Zijpe; C. Dekker,
Wieringerwaard; J. G, Volten, Schagen.
De heer Jb. Roggeveen sloot het seizoen namens het
Bestuur van de Smedenvereeniging met een toepasselijk
woord.
GEEN ENKELE SOLLICITANT.
Geen enkele sollicitant heeft zich aangegeven voor de
vacature aan onze o. 1. school voor onderwijzer met
hoofdacte.
Schagen, als derde klasse gemeente lijdt toch wel heel
veel aan mutaties in zijn onderwijs-personeel. Ieder, die
hier hoofdacte heeft, solliciteert zoo hard hij kan naar
een 2e klas gemeente. En nu solliciteert er zelfs niemand
naar onze gemeente met hoofdacte. Kan men die fei
ten niet te bevoegder plaatse berichten, opdat Schagen
toch eens een klasse hooger zal worden? Hoe meer ma
teriaal in deze hoe beter dunkt ons.
FEUILLETON
Naar het Engelsch
ETHEL M. DELL.
83.
- Plers lachte weer een bitteren, spottenden lach.
Het is voor jou zeker meer dan je eigen ziel -- of die
een ander."
Crowther hield op met inschenken. „Wat bedoel je
tormede?"
«Beste vriend, ik bedoel, dat je, als ik je vroeg met
heele boel uit te scheiden en een reis om de wereld
net me te gaan maken, hartelijk daarvoor bedanken
tou."
Crowther schonk verder iru „Zeg maar wanneer je
fwoeg hebt!" zelde hij.
Piers bewoog zich zenuwachtig. „O, dat is genoeg!
Sterke grocs zijn mijn zwakheid niet. Waarom ant
woordt je niet op mijn vraag?"
-Ik wist niet, dat je me iets gevraagd had."
'Hij zette den tumbler voor Piera neer en schonk, zlch-
«lf in.
Piers keek nog even naar hem en sprong dan op. „O,
K ga!" zeide hij. „Het was Idioot om te komen."
Crowther zette de karaf neer en richtte zich op. Hij
Was eerder dan Piers bij de deur, en versperde hem den
Je hebt je heel wat keeren In je leven Idioot ge-
Jagen- miJn jongen. Maar ik noem je geen Idioot.
aarom wil je, dat ik met jou een reis om de wereld
50 l^en? Vertel me dat eerst eens!"
v0 If toon was vriendelijk, maar toch klonk er ook
vastberadenheid in.
-Vertel me dat eerst!" herhaalde hij.
waar dient dat voor? Ik zie, dat ik aan de ver-
»0eh,
keerdi
le deur geklopt heb. Laat mij gaan."
den niet!" zeide Crowther en hij wees naar
praten"61 weer zitten- ï°n&en, dan zullen we eens
oten™ !iep onïedu}<ilE naar he' raam, dat hij heelemaal
hem nf Na eeni&e oógenblikken kwam Crowther bij
ecWu en stak zyn arm door dien van Piers- »Wat
p. eraan> jongen?" vroeg hij.
s maakte een rukachtige beweging als om de aan
raking te vermijden, maar Crowther hield hem stevig
vast. Hij keerde zich plotseling om en keek Crowther
aan.
„Crowther", zeide hij. „ik heb me als een ploert ge
dragen. Ik heb ik heb de belofte, die lk je gedaan
heb, gebroken."
Hij knarste de woorden er als het ware uit. Maar
toch bleef zijn blik uitdagend. Crowther's oogen behiel
den dezelfde uitdrukking en keken Piers aan met een
hartelijkheid, die meer was dan medelijden en zonder
eenig verwijt,
„All ri§ht, Piers!" zeide hij eenvoudig.
Piers keek hem een oogenblik stomverbaasd aan en
dan veranderde zijn gezicht op vreemde wijze. De hard
heid verdween eruit, alsof plotseling een masker weg
gerukt werd. Hij maakte een ongearticuleerd geluid en
ging van (het open, raam weg.
Een seconde later zat hij weggedoken In Crowther's
stoel; hij hield zijn hoofd in zijn handen en snikte
krampachtig, pijnlijk, onbedwingbaar, in een zlelesmart,
die als-een levend iets aan de grondvesten van zijn we
zen rukte.
Een ander dan Crowther zou misschien niet geweten
hebben wat te beginnen met zulk een wanhoop, maar
hij had meer zulk lijden gezien. Hij wist hoe hij een
verpletterende last lichter kon maken. Hij ging op den
arm van den stoel zitten en legde, zonder een woord te
zeggen, zijn hand om Piers' schouder.
Minuten verliepen vóór Piers wat tot bedaren kwam.
Dan een benauwde stilte; dan ging Piers' hand tastend
de (hoogte. Crowther omklemde die als een ijzeren band,
maajr nog zeide hij niets.
Eindelijk vond Piers woorden. „Het spijt me het
spijt me beestachtig dat lk me zoo aangesteld heb.
Je bent verduiveld hartelijk voor mij, Crowther.
Waarop Crowther heel eenvoudig antwoordde. „Ik be
schouw je precies als een zoon van me, jongen!"
„Een treurig exemplaar van een zoon!" prevelde Piers.
Hij bleef nog een tijd lang voorover ritten; dan hief
hij zijn doodsbleek gelaat op en leunde achterover te
gen Crowther's arm, terwijl hij diens hand bleef vast
houden.
„Je bent ©en verduiveld goede kerel," zelde hij, „Maar
ik zal niet veel langer misbruik maken van je goedheid.
Je hebt het druk, niet?"
„Dat kan wel wachten!"
„Neen, dat kan het niet. Daar ls het leven niet lang
genoeg voor. Waarachtig, weet je wel, dat het is alsof
je 'hder in een heiligdom komt? Ik heb precies een ge
voel, alsof ik mijn eigen specialen duivel aan den an
deren kant van de deur gelaten heb. Maar hij zal daar
wel op mij wachten. Wij zullen elkaar daarom niet ver
liezen."
Hij liet een lachje hooren, dat meer getuigde van de
groote moeheid van zijn ziel dan van bitterheid.
„Waar logeer je?" vroeg Crowther.
„In Marchmont. Tenminste daar heb ik een kamer.
Op (het oogenblik heb ik nog geen definitieve plannen,"
„Tenzij je met mij een reis om de wereld gaat maken."
Piers keek vlug op. „Neen, beste kerel, dat heb ik
niet ernstig gemeend. Ik zou het niet willen, al wou jij.
Het was maar een probeersel."
„Sommige probeersels lukken," zelde Crowther ern
stig. Hij liep naar de tafel en nam den tumbler, dien hij
voor Piers had neergezet. „Hier jongen, drink eerst."
Piers dronk.
„Je zou tegen Maart terug moeten rijn," ging Crow
ther voort.
„Wat?" zeide Piers.
Het klonk als een protest. Crowther's hand drukte de
zijne steviger. „Onder die voorwaarde zal ik met je
meegaan, Piers", zeide hij. „Dan zal je noodlg zijn."
Piers kreunde. „Als dat er niet geweest was," zeide
hij, „zou lk al lang met een kogel een eind aan alles
gemaakt hebben."
„Neen, dat zou je niet. Je kent jezelf niet, jongen,
als je zoo praat. Heb je den Parlementszetel voorlooplg
opgegeven
„Voor goed. Ik ben gisteren naar Kolonel Rose ge
weest om hem te zeggen, dat ik me terugtrekken moest.
Hij had de praatjes natuurlijk gehoord, maar hij raad
de mij aan mijn candidatuur te handhaven. Ik heb hem
gezegd dat er waarheid in schuilde en toen gaf hij
mij gelijk."
Er volgde een pijnlijke stilte, die door Crowther ver
broken werd. „Hoe zijn die praatjes ontstaan?"
„O, dat was op Ina Rose's bruiloft. Daar was een neef
van Guyes, de bruidsjonker. Hij kwam uit Queensland,
was op dien avond, dat ik met Denys gebokst en hem
gedood heb, er bij geweest en hij herkende mij. Hij be
dronk zich en vertelde het aan ledereen, die het hooren
wilde. Het was een toeval, maar het moest gebeuren."
Hij hield weer op en zei dan kalm: „Ik was. niet geluk
kig vóór het gebeurde."
„Dat heb ik gezien, jongen." Crowther drukte Piers'
hand. Het was de eigenaardige gewoonte van den man
meer te laten zien, dat hij begreep, dan medelijden te
toonen.
Weer keek Piers hem verbaasd aan. „Je hebt me een
boel goed gedaan," zeide hij plotseling, „Je hebt me mb-
zelf doen zien zooals je mij niet ziet, oude jongen, en
nooit zou zien. Nou ,ik ga. En hartelijk dank!"
Hij deed alsof hij wilde opstaan, maar Crowther hield
'hem tegen. „Neen, Jongen! Vanavond laat ik je niet
los. We zullen je koffers laten halen. Je logeert hier bij
j mij!"
I „Wat? Neen, neen, dat gaat niet; lk ben weer alrlght
Maak voor mij geen drukte."
Piers begon impulsief tegenstand te bieden, maar
Crowther hield hem des te steviger vast.
„Ik laat je vanavond niet los!" herhaalde hij vast. ,En
j luister eens, jongen, je bent mij mij gekomen om hulp;
welnu, ik zal je naar mijn beste weten helpen. Maar in
de allereerste plaats weet je zeker, dat je het recht
hebt op reis te gaan? Weet je zeker, dat je niet gemist
.wordt?"
j „Ik gemist?" Plers keek hem van onder zijn trillende
[oogleden aan. „Ja," zelde hij dan op tragisch beslisten
toon, „dat weet ik positief zeker."
I Crowther vroeg niet meer. Hij klopte Piers zacht op
zijn schouder en stond op.
I „Goed," zelde hij. „Tk zal met jou een reis van zes
I maanden om de wereld gaan maken."
„Maar dat kan je niet. Ik heb geen oogenblik ernstig
gedacht, dat je dat kon. Ik ben alleen bij je gekomen,
omdat" hij hield op en een diepe blos kwam op zijn
voorhoofd „omdat je me vroeger' gered hebt," zeide
hij. „En lk was ditmaal zoo zoo akelig dicht bij
den rand van den afgrond."
„Zoo lang ik je helpen kan, kan je op mij rekenen."
„Jij bent de eenige man in de wereld, die mij helpen
kan," zeide Piers Impulsief. „Tenminste," hij glim
lachte even „ik zou het van een ander niet kunnen
aannemen. Maar dit neem lk niet van je aan, Crow
ther, Je hebt je eigen lievelingswerk en ik zal je daar
niet in storen."
I Crowther bracht zijn schrijftafel in orde. „Dat lieve
lingswerk heeft vijf en twintig jaar gewacht; het kan
nu nog makkelijk zes maanden wachten."
Piers stond op. „Ik zou een groot egoist zijn, als ik
dat toeliet," zeide hij besluiteloos.
„Je kan je zelf niet helpen, jongen! En ga nu hier zit
ten en schrijf even naar huls wat je van plan bent te
doen!" Hij had een plekje op de tafel leeg gemaakt en
schoof een stoel bij.
„O ik kan niet! Ik kan niet!" zelde Piers.
I Maar Crowther's hand lag weer op zijn schouder. Hij
drukte hem neer. „Doe het jongen, het moet!" zeide
hij.
En met een gedweeheid, die men van Piers niet ver
wacht zou hebben, gaf hij toe. Hij liet zijn hoofd op zijn
hand rusten en schreef.
I Wordt vervolgd.