i Jzeren Grendelen. L. B0LTE Schagen Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. VOOR DEN KANTONRECHTER TE ALKMAAR. Pinkster-Aanbieding. Plaatselijk Nieuws. Dinsdag 14 Mei 1929. db rt met vrbtj m er* die CHAG 72ste Jaargang No. 8457 J |t blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- jg en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- hö| Qtiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitlcomend nummer geplaatst, i c-eg n i POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. a DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. aattii onw Zitting van Vrijdag 10 M»el 1929. 2Ë AFWEZIGE HEEFT GEWOONLIJK ONGELIJK. Als introductie van de openbare zitting werd aan,ge- met de voortzetting van de zaakjes contra i diinjKlaas de L., chauffeur te Abbekerk en de expediteur Geus van Twisk, waarvan de eerste werd telaste jelegd het niet voldoen van den wensch van een auto mobilist, die op 22 Maart op den Waarddijk, gemeente Heerhu go waard achter de met kaas beladen vradht- jord reed, om te kunnen voorbijrijden, welk verlangen tird uitgedrukt door geweldig hoorngetoeter en claxon- Np jetuil, terwijl Piet de G., zich als eigenaar van den. itwagen, had te verantwoorden wegens «en onvoldoend werkende handrem. Op tegenspraak [wde hetren verdachten was de zaak aangehouden, alsnog den rijksveldwachter Harm Visser, die in de achterrijdende automobiel bevond, als ge- te hooren, doch nu het er op aankwam en de jes ot> de 1 zouden worden gezet, waren ze geen F HU beiden present om zoo mogelijk de uitvoerige «•klaring van den verbalisant te weerleggen. Het on- ^ordeelige gevolg was voor hen dan ook, dat de kan- mrechter onvoorwaardelijk geloof sloeg aan de toelich ting van den toetrouwbaren politieman en ieder der ver dichten bij verstek veroordeelde tot f 12 boete of 6 kwamen er betrekkelijk nog zeer genadig 1f, aangezien de heer Ambtenaar, die niet kijkt op 'n jiar rijksdaalders minder of meer, respectievelijk tegen dj L. f 20 boete of 20 dagen en tegen de G. zelfs f 30 boete of 30 dagen had gevorderd. EEN NEET AAN TE RADEN EN ONVOORDEELI- 5E HOUDING. De verdachte in deze eveneens aangehouden zaak, de 1-jarige motorrijdende landbouwer uit Oude Niedorp, 'Hendr. W., was niet in gebreke gebleven te verschijnen, toch had.' in het belang van zijn portemonnaie beter gedaan met weg te blijven. Hij was namenlijk in den morgen van 22 April bekeurd door den motor-agent Webster, omdat hij zich te Alkmaar had gewaagd, ander dat zijn „Excelsior" voorzien was van een ge luiddempende inrichting, waardoor het hinderlijke ge knal van de ontsnappende benzinegassen werd onder vingen. Verdachte beweerde de vorige week, dat zijn motor wel degelijk was voorzien van een dergelijk in strument en bleef ook, lijnrecht in strijd met de per tinente verklaring van1 den verbalisant, deze ontken- tenis volhouden, er bij insinueerend, dat do agent de aak zeker niet aandorst en hem daarom had verwezen Baar een reparateur, ten einde alsnog een dergelijke ioor de wet voorgeschreven demper te doen aanbrengen. De verbalisant daarentegen beweerde, dat niet altijd it wordt overgegaan om proces-vbaal op te maken [e soo was ook deze overtreder door hem in de gele- "teid gesteld om een bekeuring te voorkomen, indien dadelijk maatregelen nam om bedoelde geluiddemper doen aanbrengen. Het bleek den verbalisant echter uren later bij onderzoek aan den motor, die ge- ttd was in de „Muizenvreugd", dat het advies niet opgevolgd. De Excelsior was thans van bedoelde tashting voorzien, waarvan de heer Ambtenaar zich ij) de buitenstaande motor persoonlijk overtuigde. Op pond echter van de door verdachte in deze zaak aan genomen houding, werd gevorderd niet minder dan f 10 boete of 10 dagen, welke straf de kantonrechter zoo vrij was, nog totf 12 boete of 12 dagen te verhoogen. AL WEDEROM f 300 BOETE GEVORDERD TEGEN EEN MAGNETISEUR De zoo langzamerhand in dit arrondissement zeer bekende heer J. F. v. d. P., magnetiseur te Amsterdam, moest heden alweder terecht staan wegens het onbe voegd uitoefenen der geneeskunde, gepleegd te Limmen gedurende de laatste helft van December '28 tot Maart '29. Verdachte was niet verschenen. Hij, had gedurende dien tijd mej. Maartje Houtenbos, echtgenoote van den tuinier Corn. Metselaar, die aan chronische zenuwhoofd pijn leed, behaiideld door de bekende handbewegingen, gevolgd door een gebaar, alsof iets onzichtbaars wordt weggeworpen en telkens als hij deze behandeling had toegepast, daarvoor f 2 honorarium aangenomen. Mej. Nieuwste leesten, gemakkelijk en elegant. En de prijzen zün lager dan ooit. \7arv R iicwiiU'o Schoenhandel 1 vast stond, dat hij te snel had gereden, geen Signalen V dn IxlJ 5» W IJ rV S Schoenmakerij had gegeven en bovendien v. d. Waal als komende Het oude adres van vertrouwen. van rechts voorrang had moeten geven en dus de schuld Prachtschoenen. Kwaliteitschoenen. was van het ongeval, veroordeeld tot f 20 boete of 20 dagen) met toewijzing der civiele vordering aan v. d. Waal, ten bedrage van f 45. LASTIGE BUREN. De bollenkweeker Th. Melker te Egmond-Biimen heeft het blijkbaar weinig benijdenswaardige voorecht als buren te hebben de vlsschersfamille Maarten F„ die zich niet ontziet een bende hongerige kippen los te laten, welke krabbende gasten op den bollenakker van Melker heel wat schade aanrichten. Al 'n jaar of 4, 5 duurt deze plaag, tot Melker besloot er maar eens 'ni eind aan te maken, en aangifte deed. De heer Maarten P. moest heden terecht staan doch was, aangezien hij zijn kost als trollervisscher op zee moet opscharrelen, begrijpelijk niet verschenen. Een der getuigen, de heer A. Akkerman, deelde mede, dat eeri zoon van verdachte hem de bedreiging had toegevoegd, dat hij, indien hij in deze zaak getuigde, er geen voor deel vah zoi? ondervinden, .ffom werd geadviseerd de gemeente of rijKspWij.Ue «iftè ftea «w* hikIjw 1» IwHvoig te stellen. De nalatige Wppenhouder krsjeg pen wp^.etia vorm van 6 gulden boete subs, hechtenis, - giktïi&a#. Fantasie Dames-Mantels. Komt onze buitengewoon groote Collectie eens zien, uitsluitend nieuwe Berlijner Modellen. Over onze Prijzen zult U zeker tevreden zijn. ZWARTE MANTELS. MARINE MANTELS. KINDER MANTELS. fil. Gebr. Bischoff. Metselaar, als getuige gehoord, verklaarde, dat zij go- ruimen tijd zonder succes was behandeld voor haar aandoening door den plaatselljken geneesheer, arts van Oppen. Op aanraden van een kennis had zij zich onder behandeling gesteld van den heer van P. en daarbij zooveel baat gevonden, dat haar hoofdpijn was genezen. De Ambtenaar releveerde in zijn requisitoir, dat nog 'n ernstig geval eerlang tegen dezen zjg. magnetiseur zal moeten worden behandeld, ernstig, omdat de pa- j tiënt gedurende de behandeling van verdachte ia be- zweken. Het ziet er naar uit, dat het.hier een strijd wordt tusschen v. P. en de justitie, wie ten slotte aan het langste eind zal trekken en waar hier als bewezen kan worden aangenomen, dat door van P. voor de door hem gemaakte visites een belooning is aangenomen, schroomt het O. M, niet, ook hier weer de <«axiö?u3»- straf, n.1. f 300 boete subs. 300 dagen ?e- quireeren. De heer Kantonrechter zal d.i. 24 Mei, uitspraak doen SAMENLOOP VAN NOODLOTTIGE OMSTANDIG HEDEN. De chauffeur van de firma Holzmuller te Alkmaar, Frans K., kwam op 7 Maart met zijn vrachtauto de Zoutstraat uitrijden, met het doel langs de Keetgracht zijn tocht voort te zetten, juist op het moment, dat de chauffeur C. J. Schats, gezeten in een luxe Mathes, langs de Laat aantufte en voornemens bleek, de Zout straat in te slaan. Hoewel beide bestuurders signaal gaven van je welste, had een aanrijding plaats en werd de Mathes belangrijk aan de radlateur beschadigd. Ge durende de behandeling van deze zaak kwam wel duide lijk naar voren, dat de wederzijdsohe bestuurders zich in eikaars voornemen hadden vergist Schats meende, dat K. de Laat op wilde rijden en K. dacht op zijn beurt dat Schots achter zijn wagen om kon, enfin, het was een afschuwelijk misverstand. Maar vast kwam te staam dat K. volgens de regelen der wegen-etlquette, vastge legd in een wettelijk voorschrift aan chauffeur Schats, die zich aan zijn rechterhand bevond, voorkeur had. moeten geven en op grond van dit verzuim, werd hij, met .lnacihtn<aTning van verzachtende fimstandighAd^n veroordeeld tot slechts f 3 boete of 3 dagen. HEEL WAT SOES AH, DIE VOORKOMEN HAD KUNNEN WORDEN. De heer P. v. d. W. timmerman te Alkmaar, kwam op 8 Februari, onbewust van het dreigende onheil, welge moed de Hofstraat, richting Oudegracht, uitpeddelen. Eenig auto-signaal was niet te hooren, dus vertrouwde hij, dat de baan op het kruispunt Hofstraat Oude gracht en Baangracht brugveilig was. Doch tegelijkertijd kwam in vrij snelle vaart een auto langs de Oudegracht Noordzijde in de richting Choorstraat aanrijden en ge raakte de wielrijder en zijn fiets in 'botsing met de auto. Gelukkig wist de automobilist zijn wagen nog tijdig tot stilstand te brengen, zoodat de heer v. d. Waal er met den schrik afkwam, zijn rijwiel was echter totaal I vernield. De schade werd door den heer A. Klunnen getaxeerd op f 45 en zou volgens belofte van den auto- j bestuurder, de heer Hermanus B. uit Amstelveen wor- i den voldaan. Van die belofte kwam echter niets, wel kwam een verzekeringsinspecteur, die den heer v. d. W. f 40 bood, met welke transactie de benadeelde echter geen genoegen nam. Het gevolg was, dat aangifte werd gedaan en de niet versdienen heer B., wiens draaierige houding algemeen werd afgekeurd, omdat door ver- I schillende onpartijdige getuigenverklaringen volkomen MELKPRIJSVERLAGING. Met ingang van 12 Mei is de melk in onze gemeente op 13 cent gebracht. Dat is een cent beneden den laag- sten prijs van 1928. VAKTEEKENSCHOOL. De vakteekenschool voor ambachtsleerllngen alhier eindigde op 12 Mei met een tentoonstelling der teekenin- gen in den winter van 19281929, vervaardigd. Het be zoek, aan de expositie gebracht, was buitengewoon tal rijk. Een diploma werd toegekend aan: J. C. Thomassen, Oude Niedorp;P. J. de Vries, St. Maarten; D. Zeeman, Zijpe; J. Roggeveen, St. Maarten; H. Leeuw, Harenkarspel; G. Bak. Schagen; J. Bakker, Barsingerhorn; H. J. van Eekeren, Zijpe; C. Dekker, Wieringerwaard; J. G, Volten, Schagen. De heer Jb. Roggeveen sloot het seizoen namens het Bestuur van de Smedenvereeniging met een toepasselijk woord. GEEN ENKELE SOLLICITANT. Geen enkele sollicitant heeft zich aangegeven voor de vacature aan onze o. 1. school voor onderwijzer met hoofdacte. Schagen, als derde klasse gemeente lijdt toch wel heel veel aan mutaties in zijn onderwijs-personeel. Ieder, die hier hoofdacte heeft, solliciteert zoo hard hij kan naar een 2e klas gemeente. En nu solliciteert er zelfs niemand naar onze gemeente met hoofdacte. Kan men die fei ten niet te bevoegder plaatse berichten, opdat Schagen toch eens een klasse hooger zal worden? Hoe meer ma teriaal in deze hoe beter dunkt ons. FEUILLETON Naar het Engelsch ETHEL M. DELL. 83. - Plers lachte weer een bitteren, spottenden lach. Het is voor jou zeker meer dan je eigen ziel -- of die een ander." Crowther hield op met inschenken. „Wat bedoel je tormede?" «Beste vriend, ik bedoel, dat je, als ik je vroeg met heele boel uit te scheiden en een reis om de wereld net me te gaan maken, hartelijk daarvoor bedanken tou." Crowther schonk verder iru „Zeg maar wanneer je fwoeg hebt!" zelde hij. Piers bewoog zich zenuwachtig. „O, dat is genoeg! Sterke grocs zijn mijn zwakheid niet. Waarom ant woordt je niet op mijn vraag?" -Ik wist niet, dat je me iets gevraagd had." 'Hij zette den tumbler voor Piera neer en schonk, zlch- «lf in. Piers keek nog even naar hem en sprong dan op. „O, K ga!" zeide hij. „Het was Idioot om te komen." Crowther zette de karaf neer en richtte zich op. Hij Was eerder dan Piers bij de deur, en versperde hem den Je hebt je heel wat keeren In je leven Idioot ge- Jagen- miJn jongen. Maar ik noem je geen Idioot. aarom wil je, dat ik met jou een reis om de wereld 50 l^en? Vertel me dat eerst eens!" v0 If toon was vriendelijk, maar toch klonk er ook vastberadenheid in. -Vertel me dat eerst!" herhaalde hij. waar dient dat voor? Ik zie, dat ik aan de ver- »0eh, keerdi le deur geklopt heb. Laat mij gaan." den niet!" zeide Crowther en hij wees naar praten"61 weer zitten- ï°n&en, dan zullen we eens oten™ !iep onïedu}<ilE naar he' raam, dat hij heelemaal hem nf Na eeni&e oógenblikken kwam Crowther bij ecWu en stak zyn arm door dien van Piers- »Wat p. eraan> jongen?" vroeg hij. s maakte een rukachtige beweging als om de aan raking te vermijden, maar Crowther hield hem stevig vast. Hij keerde zich plotseling om en keek Crowther aan. „Crowther", zeide hij. „ik heb me als een ploert ge dragen. Ik heb ik heb de belofte, die lk je gedaan heb, gebroken." Hij knarste de woorden er als het ware uit. Maar toch bleef zijn blik uitdagend. Crowther's oogen behiel den dezelfde uitdrukking en keken Piers aan met een hartelijkheid, die meer was dan medelijden en zonder eenig verwijt, „All ri§ht, Piers!" zeide hij eenvoudig. Piers keek hem een oogenblik stomverbaasd aan en dan veranderde zijn gezicht op vreemde wijze. De hard heid verdween eruit, alsof plotseling een masker weg gerukt werd. Hij maakte een ongearticuleerd geluid en ging van (het open, raam weg. Een seconde later zat hij weggedoken In Crowther's stoel; hij hield zijn hoofd in zijn handen en snikte krampachtig, pijnlijk, onbedwingbaar, in een zlelesmart, die als-een levend iets aan de grondvesten van zijn we zen rukte. Een ander dan Crowther zou misschien niet geweten hebben wat te beginnen met zulk een wanhoop, maar hij had meer zulk lijden gezien. Hij wist hoe hij een verpletterende last lichter kon maken. Hij ging op den arm van den stoel zitten en legde, zonder een woord te zeggen, zijn hand om Piers' schouder. Minuten verliepen vóór Piers wat tot bedaren kwam. Dan een benauwde stilte; dan ging Piers' hand tastend de (hoogte. Crowther omklemde die als een ijzeren band, maajr nog zeide hij niets. Eindelijk vond Piers woorden. „Het spijt me het spijt me beestachtig dat lk me zoo aangesteld heb. Je bent verduiveld hartelijk voor mij, Crowther. Waarop Crowther heel eenvoudig antwoordde. „Ik be schouw je precies als een zoon van me, jongen!" „Een treurig exemplaar van een zoon!" prevelde Piers. Hij bleef nog een tijd lang voorover ritten; dan hief hij zijn doodsbleek gelaat op en leunde achterover te gen Crowther's arm, terwijl hij diens hand bleef vast houden. „Je bent ©en verduiveld goede kerel," zelde hij, „Maar ik zal niet veel langer misbruik maken van je goedheid. Je hebt het druk, niet?" „Dat kan wel wachten!" „Neen, dat kan het niet. Daar ls het leven niet lang genoeg voor. Waarachtig, weet je wel, dat het is alsof je 'hder in een heiligdom komt? Ik heb precies een ge voel, alsof ik mijn eigen specialen duivel aan den an deren kant van de deur gelaten heb. Maar hij zal daar wel op mij wachten. Wij zullen elkaar daarom niet ver liezen." Hij liet een lachje hooren, dat meer getuigde van de groote moeheid van zijn ziel dan van bitterheid. „Waar logeer je?" vroeg Crowther. „In Marchmont. Tenminste daar heb ik een kamer. Op (het oogenblik heb ik nog geen definitieve plannen," „Tenzij je met mij een reis om de wereld gaat maken." Piers keek vlug op. „Neen, beste kerel, dat heb ik niet ernstig gemeend. Ik zou het niet willen, al wou jij. Het was maar een probeersel." „Sommige probeersels lukken," zelde Crowther ern stig. Hij liep naar de tafel en nam den tumbler, dien hij voor Piers had neergezet. „Hier jongen, drink eerst." Piers dronk. „Je zou tegen Maart terug moeten rijn," ging Crow ther voort. „Wat?" zeide Piers. Het klonk als een protest. Crowther's hand drukte de zijne steviger. „Onder die voorwaarde zal ik met je meegaan, Piers", zeide hij. „Dan zal je noodlg zijn." Piers kreunde. „Als dat er niet geweest was," zeide hij, „zou lk al lang met een kogel een eind aan alles gemaakt hebben." „Neen, dat zou je niet. Je kent jezelf niet, jongen, als je zoo praat. Heb je den Parlementszetel voorlooplg opgegeven „Voor goed. Ik ben gisteren naar Kolonel Rose ge weest om hem te zeggen, dat ik me terugtrekken moest. Hij had de praatjes natuurlijk gehoord, maar hij raad de mij aan mijn candidatuur te handhaven. Ik heb hem gezegd dat er waarheid in schuilde en toen gaf hij mij gelijk." Er volgde een pijnlijke stilte, die door Crowther ver broken werd. „Hoe zijn die praatjes ontstaan?" „O, dat was op Ina Rose's bruiloft. Daar was een neef van Guyes, de bruidsjonker. Hij kwam uit Queensland, was op dien avond, dat ik met Denys gebokst en hem gedood heb, er bij geweest en hij herkende mij. Hij be dronk zich en vertelde het aan ledereen, die het hooren wilde. Het was een toeval, maar het moest gebeuren." Hij hield weer op en zei dan kalm: „Ik was. niet geluk kig vóór het gebeurde." „Dat heb ik gezien, jongen." Crowther drukte Piers' hand. Het was de eigenaardige gewoonte van den man meer te laten zien, dat hij begreep, dan medelijden te toonen. Weer keek Piers hem verbaasd aan. „Je hebt me een boel goed gedaan," zeide hij plotseling, „Je hebt me mb- zelf doen zien zooals je mij niet ziet, oude jongen, en nooit zou zien. Nou ,ik ga. En hartelijk dank!" Hij deed alsof hij wilde opstaan, maar Crowther hield 'hem tegen. „Neen, Jongen! Vanavond laat ik je niet los. We zullen je koffers laten halen. Je logeert hier bij j mij!" I „Wat? Neen, neen, dat gaat niet; lk ben weer alrlght Maak voor mij geen drukte." Piers begon impulsief tegenstand te bieden, maar Crowther hield hem des te steviger vast. „Ik laat je vanavond niet los!" herhaalde hij vast. ,En j luister eens, jongen, je bent mij mij gekomen om hulp; welnu, ik zal je naar mijn beste weten helpen. Maar in de allereerste plaats weet je zeker, dat je het recht hebt op reis te gaan? Weet je zeker, dat je niet gemist .wordt?" j „Ik gemist?" Plers keek hem van onder zijn trillende [oogleden aan. „Ja," zelde hij dan op tragisch beslisten toon, „dat weet ik positief zeker." I Crowther vroeg niet meer. Hij klopte Piers zacht op zijn schouder en stond op. I „Goed," zelde hij. „Tk zal met jou een reis van zes I maanden om de wereld gaan maken." „Maar dat kan je niet. Ik heb geen oogenblik ernstig gedacht, dat je dat kon. Ik ben alleen bij je gekomen, omdat" hij hield op en een diepe blos kwam op zijn voorhoofd „omdat je me vroeger' gered hebt," zeide hij. „En lk was ditmaal zoo zoo akelig dicht bij den rand van den afgrond." „Zoo lang ik je helpen kan, kan je op mij rekenen." „Jij bent de eenige man in de wereld, die mij helpen kan," zeide Piers Impulsief. „Tenminste," hij glim lachte even „ik zou het van een ander niet kunnen aannemen. Maar dit neem lk niet van je aan, Crow ther, Je hebt je eigen lievelingswerk en ik zal je daar niet in storen." I Crowther bracht zijn schrijftafel in orde. „Dat lieve lingswerk heeft vijf en twintig jaar gewacht; het kan nu nog makkelijk zes maanden wachten." Piers stond op. „Ik zou een groot egoist zijn, als ik dat toeliet," zeide hij besluiteloos. „Je kan je zelf niet helpen, jongen! En ga nu hier zit ten en schrijf even naar huls wat je van plan bent te doen!" Hij had een plekje op de tafel leeg gemaakt en schoof een stoel bij. „O ik kan niet! Ik kan niet!" zelde Piers. I Maar Crowther's hand lag weer op zijn schouder. Hij drukte hem neer. „Doe het jongen, het moet!" zeide hij. En met een gedweeheid, die men van Piers niet ver wacht zou hebben, gaf hij toe. Hij liet zijn hoofd op zijn hand rusten en schreef. I Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1