WINKEL. Ingezonden Stukken. ROMMELKRUID. De wereld draait niet meer alleen om het Westen. Wannssr kwamen de bananen in Europa? Het b;bang dat krankzinnig maakte. Predikbeurten. Staatsloterij WIERINGERWAARD. Maurice Clavering? Wie waren kameraden aan boord van de „King George." Gebeurde er iets bijzonders? Er werden teekeningen van geschut gestolen en verkocht aan een vreemde mogendheid. De zaak was zoo klaar als een klontje. Clavering verdween, officieel werd aangenomen dat hij verdronken was... Ik geloof dat hij sindsdien altijd... op deze manier geleefd heeft. Dat was het heerlijke, zwerversbestaan, romantisch en ongebonden, vrij van „logische conclusies."! Hij moet geweten hebben dat je hem herkend hebt. Ja. En zich hebben afgevraagd waarom je het niet zei? Ik had het gevoel dat ik in de hel was, antwoordde Ronald eenvoudig. Ik wi3t niet wat ik doen moest. Ik dacht dat je om hem gaf, zie je. Het was... het was... Een logische conclusie!, voltooide ze met zachte stem den zin. Het was of het woord plotseling zijn af schrikwekkende klank verloren had en tot talisman was geworden van een nieuw, zuiver geluksgevoel. Maar Ronald, staande bij de tafel, zuchtte toen bij het hoorde. Toen de kaars op tafel uitdoofde, liep hij de hall door en opende de buitendeur. Het huis met zijn zeven en dertig ramen met blanke blinden ervoor, keek uit over een zilver-heldere zee en een zilver-helderen hemel. Het onweer was opgedreven; om de hooge schoorsteenen van het romantische huis cirkelden zwaluwen. Ronald narfi zijn oliejas en legde hem om Elspeth's schouders. Ik heb de boot in den inham achtegelaten... ik zal je naar huis brengen en dan zelf doorgaan naar Tre- carrow. Ik moet deze... geschiedenis natuurlijk direct aangeven. En... onze eigen geschiedenis? Ze stonden samen op den drempel van het oude huis en hij wachtte even voor hij de deur achter zich sloot. Hij keek diep in de groote grijsgroene oogen, die gretig hadden gezocht naar romanthiek... en haar hadden ge vonden! Je hebt den ring in je vestzak gestopt, zei Elspeth verlegen. DE DESOLATE TOESTAND DER WEGEN IN DE GEMEENTE BARSINGERHORN. M. de R., Om het algemeen, belang te dienen, verzoek ik U be leefd om eenige plaatsruimte voor onderstaande „nood kreet"; voor de gelegenheid tot uiting daarvan mijn dank. Het betreft den meer dan desolaten toestand, waarin de meeste wegen in onze gemeente tegenwoordig ver- keeren, nog gezwegen van de jaarlijks weerkeerende stof- en prutplaag, waar we van kind af aan al gewend aan zijn, dus ons niet hinderen. De manier echter, waarop door de verschillende Bannebesturen (Schagen, Haringhuizen en Barsinger- horn) gemeend wordt, de openbare wegen op de beste manier te onderhouden, is den laatsten tijd zóó uit dagend tegenover alle verkeer, dat den lankmoedigste de gal soms overloopt Het heeft er den schijn van, dat de voorzitters van die college's door de hoogere autoriteiten over ons, arme inboorlingen, losgelaten worden om de proef te nemen, in hoeverre we ons loten plagen en beschadigen zonder protest Waar deze heeren uit den aard der zaak uit het corps land-eigenaars gerecruteerd zijn en alzoo niet 't minste besef kunnen hebben van voor tegenwoordig practi- sohe wegenbouw, volgen zij bij voorkeur-de-beproefde manier hunner voorvaderen, en laten die uitvoeren door meerendeels prae-historische wegwerkers. Prutsen maar, jongens, als het in 's Heeren naam maar zoo weinig mogelijk kost Dat Is no. 1 en no. laatst! lcige mij nog geen uur later door de telefoon: „Waar kruist de roode vrijbuiter?" Wat zal de telefoonjuffrouw daar wel van gedacht hebben? Ik hoop niet, dat zij mij in 't vervolg voor een agent van de Sowjcts zal verslijten. DE ROOMTAART. Het is altijd aangenaam al dus de volgende vermakelijke geschiedenis in de N.R.Ct. een geschenk te ontvangen en nog aangenamer wordt het, wanneer het ge schenk zoo geheel onverwachts komt. Boven dien: een heerlijk, verrukkelijk geschenk, een roomtaart, u weet wel, zoo een met dat mooie witte schuim, sierlijk als kantwerk, er boven op en dan die gele room tusschen het brosse feuilleté! „Zal-ig", zeggen de dames. Zoo een heerlijke taart ze ziet er uit om in te bijten, zei 'men werd hij een familie in een benedenhuis des middags thuisgebracht. De menschen, die geen taart besteld hadden en er ook geen verwachtten, trachtten den ban ketbakkersknecht te overtuigen, dat hij aan een verkeerd adres was, maar de man hield stokstijf vol, dat deze taart besteld was voor de familie in het benedenhuis numero zooveel. De banket hakker weiyi opgebeld en deze bevestigde wat de knecht gezegd had. Toen geraakte de fa milie in geestdrift en begon iedereen, pa, ma en do dochters, te verzinnen wie het wel in zijn hoofd gekregen kon hebben hun zoo een mooie taart thuis te sturen. Eerst werd het plan geopperd de taart tot het dessert te bowaren, maar het duurde niet lang of de dames oordeelden dat men eigen lijk wel met een klein stukje beginnen kon; men vond het „dcli" en zelfs pa had niet de kracht, een tweede'portie te weigeren. Voordat de familie aan tafel ging was de taart verdwe nen En op het boyenhuis zat een andere familie in zak en asch dat de taart maar niet kwam; toen ineens herinnerde mevrouw met schrik zich, dat zij vergeten had de benedenburen te waarschuwen. Des Zaterdags had zij een taart besteld en, eraan denkende dat zij met haar geheele familie des Zondags tot vier uur weg zouden zijn, opgegeven dat de versnape ring bezorgd moest worden aan het beneden huis; het gebeurde wel meer dat men, als goe de buren, wat voor elkander in ontvangst nam. Maar: door de drukte was het mevrouw glad door het hoofd gegaan om het eventjes bene den te zeggen. En nu is er nog een klein heibeltje van ge komen, want de menschen beneden, die lekker gesmuld hebben, willen de taart niet betalen, en de menschen boven, die vergeefs gewacht hebben, willen het ook niet. De koekebakkcr moet maar zien hoe hij zijn geld krijgt. 1 Hier vlak bij, op den Weetfrieschen Dijk langs de Kreil, wordt het rjjvlak prachtig verbeterd voor veel intenser verkeer dan. over de dorpswegen; maar daar wordt door onze wegen-Mussolini's geen nota van ge nomen. Neen, zij hebben een and ere m methode (octrooi aangevraagd!) Puin in lucifersdoos-formaat op de wiel sporen, graszoden uit den wegkant er op, de auto's walsen de zaak in elkaar, (waar is anders de wegen belasting voor?) en de zaak is gezond! Dat de fijngereden grind inplaats van op den rijweg vastgeplakt te worden, de wijk neemt naar den loop straat om daar rollen te formeeren van soms een de cimeter dik, is van minder belang: het is ook wel eens een leuk gezicht, een wielrijdster daarin te zien slip pen en vallen, en als U de bloote knieën der school jeugd kwam inspecteeren, zou het een tref zijn, als daar een onbeschadigd stel bij te vinden was. Komt U eens kijken M. de R.? Het is heusch de moeite waard. Vergeet dan ook den weg langs de vaart naar Kolhorn niet: die vormt, Vooral bij nat weer, werkelijk een reuzen-attractie: cake-walk, glijbaan en bad, alles gecombineerd, Pluisteris Patent! Nogmaals dankend voor Uw inschikkelijkheid, Hoogachtend, X. Barsingerborn. WAT CHINA ONS LEERDE. De voormalige Duische keizer heeft eens in zijn goede dagen de aandacht van de wereld op zich gevestigd, door officieel te spreken van het gele gevaar. Hij maakte er zelfs een schilderij of een aquarel van. 't Is al een tijd geleden en het dateert van vóór den wereldoorlog. Voor deze generatie geldt het dus als pre-historisch. Toen leek de realiteit van het gele gevaar nog ver weg en meer een hersenschim dan een tastbaar iets. China was een machteloos rijk. De Chlneezen waren de koelies overal, waar een blanke of bruine zich niet met harden arbeid vermoeien wilde. Het Hemelsche Rijk werd door het kleine, nijdige Ja pan afgeranseld. Rusland deed, wat het wilde. De groote mogendheden speelden te Peking den baas. Het Westen wist zich sterk. Sterk tegenover het zwarte, het bruine en vooral tegenover het gele ras. China verklaarde in den grooten wereldbrand aan Duitschland den oorlog. Er werd braaf om gelachen. Men nam in Germanje niet eens de moeite, om het „Gott strafe Engeland" etc. te completeéren met een „Gott strafe China". Maar In nog geen tien jaar staat de wereld nu voor een schier ongelooflijk feit: het onafhankelijke, zich zelf bewuste China, dat ondanks innerlijke verdeeldheid de groote mogendheden negeert, vooral dank zij z'n bevol king van honderden millioenen, z'n onuitputtelijken voorraad menschenmateriaal. Dit ontwaken van China is voor ons een treffend lesje in de wereldgeschiedenis en een gevoelige vermaning, toch eens te beseffen, dat tegenwoordig de wereld niet meer om het Westen draait. Zonder zich over te geven aan een pessimistisch be peinzen van den ondergang van het avondland, mag de Westerling zich er thans wel eens rekenschap van ge ven, dat zijn bevoorrechte positie niet eenlg en eeuwig is. En dit is juist de fout van den Westerling, van elk van ons geweest( een fout, die voor een groot deel het gevolg blijkt van de wijze, waarop in onze scholen ge schiedenis wordt geleeraard: te denken, dat met ons alles ophoud. China leert ons nu, dat we ons zelf niet langer moe ten beschouwen als de spil, waarom alles draait. Het tegendeel is waar. We draaien mee, precies als alle anderen op dit ondermaansche. En met deze wetenschap voor oogen moeten we ons eigenlijk kwajongens voelen, die even het rijk alleen hebben gehad en daarom zijn gaan denken, dat de wereld uitsluitend voor hèn gemaakt werd. Het Oosten heeft als een oude wijze toegezien en zich amper bewogen, toen de kwajongens met steenen gingen gooien. Het Westen vestigde in enkele eeuwen een heerschap pij en meende daarmede, het lot van de wereld beze geld te hebben. Maar hierdoor komt het, dat menigmaal een bejaar de, verstandige Chinees op zijn bezonken, rustige ma nier een ongeduldigen Europeaan er aan herinnert, dat eiken keer, toen China in de laatste twee, drie duizend jaar van dynastie verwisselde, er perioden van onrust zjjn geweest, die wel honderd jaar duurden. Terwijl een beschaafde, hoogstaande Hindoe op zachtmoedige wijze een zelfgenoegzamen Engelschman er aan herinnert, hoe in de geschiedenis van Indië de veroverde naties elkander hebben opgevolgd van het gloren der tijden af, maar Indië Indië is gebleven. En dat de Britsche heerschappij daar slechts een rimpel is op de oneindige zee van den tijd... Hier zit voor ons de groote waarschuwing. Onze beschaving, ons kunnen, ons tijdperk, 't is alles slechts een intermezzo in het heelal. Er bestaat ten slotte geen enkele reden, om trotsch te zijn. Wie zal zeggen, wat de volken gepresteerd hebben, wier naam Verloren is gegaan in den nevel der tijden, dien wij in onzen eigen waan pre-historie noemen? Onze eeuw wij noemen haar groot en geweldig wordt eens een episode van ondergeschikte beteekenls. En rimpelig in de oneindige zee van den tijd. Deze* overweging is een reden te meer, om ons heel klein te voelen. Heel klein en nietig in God's machtige schepping. WAARSCHIJNLIJK REEDS IN DE 17 EEUW. Een Engelsch blad stelde laatst een enquête naar dit vraagstuk in. Hierop kwamen zeer vele antwoorden bin nen en het juiste antwoord op deze vraag hield men voor dat van een kapelaan in een der ziekenhuizen. Volgens dezen zou de nu zoo bekende vrucht voor het eerst op 10 April 1613, per zeilschip van Bermuda naar Europa en wel naar Londen gekomen zijn. De kapitein van het schip bracht de enkele tros bananen naar een winke lier die een zaak had te Londen. Deze stelde de tros i. zijn etalage tentoon, maar niemand durfde de nieuwe vrucht te koopen, veel minder te proeven. Totdat er c een goeden dag de koopman zelf de stoute schoenen as trok, een banaan at en bevond dat de vrucht „wee zoet en aangenaam was en geen pit had." In onzen ti.' varen er speciale bananenschepen 3000 mijlen ver, let naar Britsch-Honduras en brengen iedere 70000 trossc bananen weer terug naar Europa. EEN MERKWAARDIGE ERVARING MET ARSENICCM. Dat er echter nog wel eens arsenikgevaar bestaat, kan blijken uit het volgende merkwaardige geval: In een kamer, die met groen papier was behangen, was herhaalde malen een eigenaardige reuk waargeno men, die bij het openen der deur soms door het heele huis waarneembaar was. De reuk herinnerde levendig aan dien van de bekende biologische proef met schimmels op een arsenicum-houdende voedingsbodem. Het onderzoek van het behang had echter een vrijwel negatief resultaat. Ten slotte kwam ik na eenigen tijd op de gedachte om ook ,de onder het behang aanwezige oudere papierlagen te onderzoeken en nam daarom een monster met nog aangehecht behanglinnen. Dit stukje gaf een zoo sterk positieve reactie, dat de hoeveelheid zeker op eenige grammen per M2. kon wor den geschat. Een nader onderzoek leerde, dat het arsenik niet in de kleurstoffen van het papier zat, doch door uit trekken met een waterige oplossing grootendeels werd verwijderd, waarna het heldere filtraat krachtig positief reageerde. Vermoedelijk heeft de behanger in overleg met den bewoner een groote dosis rattekruit door het plakmeel gemengd, om het wegvreten van het behang door muizen te beletten. De kamer werd begrensd door twee oude muren en een nieuwen voormuur met oud-Hollandschen trapjes gevel, waardoor ook deze alles behalve droog was. Hier Is dus een zeer gunstige gelegenheid geweest voor de ontwikkeling der sohimmelkolonles. Een tragische bijzonderheid van dit geval is nog, dat de bewuste bewoner (een apotheker) zelf zenuwziek is geworden en krankzinnig is gestorven, terwijl ook andere bewoners van dit perceel eigenaardige zenuw afwijkingen hebben gehad. Zeker is, dat de ontwikkeling van den giftigen damp minstens 15 jaar heeft geduurd. Door herhaald opplak ken hebben de schimmels waarschijnlijk steeds nieuw voedsel ontvangen. Uit den aard der zaak werkt het behangselbesluit niet veel uit, wanneer men behang van nog geen 5 m.g. As per M2. besmeert met stijfsel met enkele grammen per M2. en het lijkt me aanbevelenswaardig, om in dit Kon. Besluit het gebruik van arsenikhoudende plak middelen te verbieden. ZATERDAG 1 JUNI 1929. THE STAR OF HOPE MISSION. Julianadorp, nam. 7% uur, de heer J. Sevensma. ZONDAG 2 JUNI 1923. NED. HERV. GEMEENTE te: Schagen, geen dienst. Wieringerwaard, voorm. 10% uur, Ds. Van Dijk. Sint Maarten, voorm. 10% uur, Ds. Tlnholt. Winkel, geen dienst. Petten, voorm. 10% uur, Ds. Van Loon. Warmenhuizen, voorm. 10% uur, Ds. Zillinger Molenaar. Doop. Oudkarspel, voorm. 10% uur, Ds. Scherroerhorn. Burgerbrug, geen dienst St.-Maartensbrug, geen dienst. Oudesluis, nam. 7 uur, Ds. Witkop. Schagerbrug, zie Oudesluis. Helder (Nieuwe kerk* voorm. 10% uur, Ds. Witkop. Anna Paulowna, voorm. 10 uur, Ds. Vorstman. Hoogwoud, geen dienst Nieuwe Niedorp, nam. 7% uur, Ds. Schermerhorn. Westerland, voorm. 10% uur, Ds. Van Beek. Doop. Den Oever, nam. 2% uur, Ds. Van Beek. Huisduinen, voorm. 9 uur, Ds. Damsté. Morgenwijding. Onderwerp: „Gaan tot den Hoogepriester". Julianadorp, voorm. 10% uur, Ds. Damsté. Onderwerp: „Gaan tot den Hoogepriester". Dirkshorn, geen Samenkomst Heerhugowaard, zie Veenhuizen. Veenhuizen, voorm. half tien (o.t.) Ds. de Leeuw. DOOPSGEZINDE GEMEENTE to: Nieuwe Niedorp, geen dienst Barsingerhorn, geen dienst EVANGELISATIE te: Schagen, voorm. 11 uur, Ds. L. Boer, van Amsterdam, Maandcoll Nam. 5u ur, ed heer Baon van Breezand. Breezand, voorm. 10 uur, de heer Boon. Hippolytushoef, voorm. 10 uur, de heer Bosma. GEREF, GEMEENTE te: Anna Paulowna, voorm. 10 uur, Preeklezen. Nam. 2% uur, Preeklezen. Kolhorn, voorm. 10 uur, Ds. Parlevliet, van Enter. Nam. 3 uur, Ds. Parlevliet THE STAR OF HOPE MISSION. Julianadorp, voorm. 10 uur, de heer J. Sevensma. Trokking van Woensdag 29 Mei. 5e klasse 11e lijst Nos. 1083 1118 2545 6765 18227 en 20019 ieder f 1000. Nos. 252 3865 7804 9561 12379 en 19506 ieder f 400. No3. 4128 en 10993 ieder f 200. Nos. 47 946 3529 8730 10540 10974 11854 11856 12104 14647 14782 18368 18379 19663 20239 en 20394 ieder Prijzen van f 70. 389 522 530 948 1212 1258 1264 1296 1426 1451 1509 1566 1648 1662 1697 1738 1837 2007 2067 2113 2180 2182 2378 2498 2506 2551 2593 2604 2672 2676 2795 2882 2891 2974 3007 3029 3142 3165 3262 3336 3343 3385 3448 3534 3550 3571 3592 3642 3756 3767 3799 3971 4039 4124 4194 4275 4307 4496 4562 4591 4596 4677 4638 4898 5104 5135 5264 5435 5437 5490 5535 5544 5828 5882 6051 6064 6153 6167 6180 6485 6487 6523 6587 6626 6758 6916 6936 7015 7071 7092 7170 7196 7345 7372 7471 7490 7905 7541 7588 7593 7852 7855 8012 8041 8339 8422 8552 8606 8733 8802 8962 9021 9079 9083 9119 9135 9196 9313 9374 9419 9461 9471 9528 9546 9656 9771 9919 9927 9984 10111 10381 10448 10606 10620 10722 10821 10857 10990 11221 11278 '11298 11512 11710 11757 11892 11945 11986 12088 12091 12148 12200 12312 12320 12327 12382 12473 12621 12695 12733 13050 13098 13220 13244 13271 13327 13353 13423 13439 13594 13823 13949 13950 14068 14250 14314 14429 14457 14953 15078 15181 15256 15259 15322 15480 15543 15614 15747 15872 15942 15949 16036 16132 16239 16248 16362 16521 16589 16661 16721 16776 17013 17016 17114 17129 17155 17172 17688 17750 17788 17828 17867 17909 17942 18098 18130 18136 18249 18289 18356 18491 18848 18854 18867 19124 19323 19416 19463 19552 19576 19623 19654 19713 19737 19S57 19908 19911 19918 20030 20049 20127 20195 20254 20385 20430 20526 20556 20589 20622 20756 20776 20795 20802 20872 Dinsdagavond vergaderde het Departement der Maat schappij tot Nut van 't Algemeen, bij den heer R. Laan, alhier. De voorzitter opent de vergadering, waarna de notulen der vorige vergadering worden gelezen en goed gekeurd. Ingekomen stukken zijn niet mede te deelen. Door de commissie voor de Nutsbibliotheek is inge zonden haar verslag over het leesseizoen 19281929, waaruit blijkt, dat 37 lezers geregeld gebruik hebben gemaakt en 875 boekwerken zijn uitgegeven. Dit verslag wordt met een woord van dank aan de Commissie aanvaard. Door de Nutsspaarbank is het volgende verslag uit gebracht. Stand der kas op 31 December 1927: ontvang sten f 20855 30%, uitgaven f 28378.43%, kasgeld 1476.87. Ingelegd door spaarders in 1928 f 15519.72, teruggehaald door spaarders in 1928 f 12141.16. Op 31 December 1928 in omloop 150 spaarbankboekjes, tegen 148 In het voor afgaande jaar. j Overzicht der bezittingen op 31 December 1928: Baten: Aan obllgatiën f 19S65, aan hypotheken f 25190, aan effecten (koers) f 18854.05%, aan kasgeld f 1476.87, aan loopende rente f 1583.44, totaal f 67075.36. Schuld: aan spaarders f 51796.35, zuivere reserve f 15279.01%, Reserve op 31 December 1927 f 14408.97%, vooruitgegaan f 870.04. Non valeurs f 1118.66. Van de winst komt aan de Departementskas ad f 217.51. De voorzitter vestigt de aandacht op den gezonden toestand, waarin de Spaarbank verkeert en de groote tevredenheid over de verkregen resultaten. Met een woord van dank aan het betrokken bestuur wordt het verslag aanvaard. De voorzitter deelt vervolgens mede, dat het Departe ment wat laat de beschrijvingsbrief ontving voor de HET LAATSTE MIDDEL. (Fliegende Blatter). K. Scheringa vertelt in het Pharm. Wkbl.: Sterk arsenikhoudende behangsels komen practïsch niet meer voor. Onder de honderden monsters, die ik in de laatste jaren onderzocht, was er geen enkel, dat de door het behangselbesluit gestelde grens van 5 mg. per M2. nabij kwam. toch angst en vertwijfeFng, Miss Laura, n. verloofde verdrink) vrees! vrees! angstol ik ral uw vervloekt klein mormel in het water' gooien. algemeene vergadering. Voor andere aangelegenheden werd toen de volle aandacht gevraagd en het bleek niet mogelijk te zijn, nog een ledenvergadering bijeen te roepen voor de behandeling van den beschrijvings brief. Te elfder ure is het bestuur nog bij elkaar ge- komen en dit heeft gemeend in den geest der leden te handelen door toch het departement te doen vertegen woordigen en dit is geschied door het mede-bestuurslid, den heer A. de Ridder. Dezs afgevaardigde brengt verslag uit van die verga dering, welk verslag dankbaar wordt aanvaard. Bestuursverkiezing. Aan de beurt van aftreden is de heer J. Breebaart Kzn., die niet herkiesbaar is. Gekozen wordt de neer G. J. van Leersum, die de benoeming aanneemt, terwijl de voorzitter den heer Breebaart bedankt voor zijn werk in het belang van het Departement. Wintercampagne. De voorzitter deelt mede, dat de wintercampagne gewoonlijk wordt behandeld in de n jaarsvergadering, doch nu reeds op de agenda voo komt, teneinde machtiging te krijgen nu reeds spreke van het Hoofdbestuur aan te vragen. Genoemd worden de heeren Alt te Bolsward en Ds. Klaver te Hoorn, terwijl ook later nog wordt genoemd de heer Portielje te Amsterdam. De heer Jn. Dekker merkt op, dat de heer Alt reeds meermalen is gevraagd, doch bezwaar had te komen, omdat er geen electrische stroom is voor zijn lantaarn. De heer Van Leersum is het met deze opmerking eens, niettegenstaande de heer Alt wel te Nieuwe Nie dorp kwam. waar evenmin electriciteit is. De vergadering betreurt het echter, als het departe ment van vooraanstaande kunst verstoken zal moeten blijven, omdat er nog steeds geen electriciteit is, en hoewel niet direct rakende de werkzaamheden van het Departement, hoopt men toch op spoedige aansluiting. Het bestuur wordt gemachtigd.te trachten zich nu reeds te verzekeren van sprekers, vanwege het Hoofdbestuur. De verdere regeling der Nutsavonden komt in de na jaarsvergadering. De, heer Van Leersum informeert of de regeling van de Floradia-tentoonstelling annex fruit- en huisvlijtr tentoonstelling, geheel komt onder leiding van de Flo- ralla-commlssie, die zich daarvoor zal kunnen doen aan vullen met bevoegden vooi regeling der afdeeling fruit en huisvlijt. Nadat deze zaak nog eens in zijn geheel is bekeken, wordt vastgelegd, dat het geheel in handen wordt ge- eld van de Floralia-commissie, die zich zelf zal aan- '!en. iets meer te behandelen zijnde, is de vergadering ■net een woord van dank voor de opkomst gesloten. Begunstigd door mooi weer, in 't bijzonder Zondag en Maandag, (Dinsdag werd 't weer koud) heeft Wierin gerwaard op waardige wijze kermis gevierd. Hadden we 't vorig jaar alleen een zweefmolen als amusement voor de kinderen, dit jaar waren ook de schuitjes en luchtschommel present, en we gelooven, dat ze allemaal tevreden van hier zijn gegaan, doch het meest tevreden zullen zeker de heeren van der Woude en Schenk zijn, in wier zalen 't ontzettend druk is ge weest. Vooral Zondag was 't feitelijk te vol. I-Ioffman zei Dinsdagavond* Er zal een slordig glaasje bier gedronken worden, en daar had hij volkomen gelijk in. Het eene fust na het andere werd aangestoken. En-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 6