Mager Courant Officieele Opening van het Centrale Neutrale Ziekenhuis te 'Alkmaar. Zaterdag 1 Juni 1929 72ste Jaargang. No. 8467 Tweede Blad. a u au m i FEUILLETON. VERTELLINGEN. Brabantsche brieven. f Menier, *t Ziet er zo maar aardig mee die drogte, jong! Ge frit stof en bleef 't daar dan nog maar bij zaand schuurt de maag, maar 't gewas da sta zuutjesaan op 'n houtje te bijten. Ge mot zeker 'nen halven meter diep graven veur da ge wezenlijk zwart zaand op oew spaai het leggen. Stof, gtof, allegaar poeier! As ge me eerlijk afvraagt, Ik snap nle, ln één woord: I niet! hoe 't èrme gewas x'n eigen nog zoo kwiek houdt, 't Is da-d-et 's nachts nog al 'ns zo'n bietje daauwt, zooda 's mergens alles mee wa vocht bekleefd is. Ze krijgen 't dus van buitenaf, de plaantjes, de halm- |kes en de blaaikes, maar anders... as ze 't uit d'n grond Imoesen krijgen, nouw, dan was 't niks aanders as poeier- etof. Ok de menschen raken op 't droge. De lui die nie aan de waterleiding aangesloten leggen, die motten d'r eigen behellepen mee leege regenwatertonnen en putten. Keb al teugen Trui gezee: „Trui, as da nie gaauw veraan- (derd, dan zullen me ons motte behellepen mee pils." „Potverdekriek," riep Trui mee angstige stem en d'r oogen stingen ln d'ren verbraanden kop as groote gla- ren knikkers „potverblommekes, Dré, da zou 'nen «lag veur jouw zijn!" En toen sloeg ze ln d'r haanden en schudde d'ren vurigen bol-as-schuurllnnen-zoo-zacht, of ze mee mijn veur 'nen onoverkomelijken raamp sting. „Nouw," zee ik, frite gij dan de spaanders en de splin ters van d'n bojem van de regenton maar op, Ik gaal alvast 'n kouw krukske pakken in,de „Gouwen Koei", om er aan te wennen. Ik dee-et netuurlijk. In d'eerste plots om ze te laten vuulen, da'k m'n eigen deur haar nie lot „nemen" en tweedes as ge mee zo'n hitte over pils begint te praten, ollee, amico, dan zie ik 't veur m'n oogen schuimen ln 't glas, da van da kouwe nat dof aangeslagen is en dan... wel jong, dan wateren m'n taanden uit m'nen mond. 'k Sloeg dus twee vliegen in één klap. Trui en de drogte! En toen ik ln de „Gouwen" kwam, amico, toen was 't daar zóó lekker koel en kalm, da'k m'n beenen 's laangs- lUlt-gelegen eb op 'nen tweeden stoel en toen 'n paar gèève pinten deur m'n keel eb laten klokken, 't Wijf zat de wasch te verstellen en op 'n oogenblik toen zuchtte ze, dat de kruinagels op d'ren erf d'r van op-en-neer- gongen. En toen ik speurde, wa Mie zoo bezwaarde, oen bleek dan, da ze speules had mee d'ren baas z'n mderbroek, die in hoofdzaak bestond uit gaten, welke gaten aan mekaar wieren g'ouwen deur rafels. „Da's zeker d'n Bart z'n azjoeren zomerbroek," zee ik. „Hou-t-er van op", zuchtte Mie, „zoo as dleë kérel «let, daar edde gin begrip van Dré!" Ik docht daar kan 'k 'n lolletje mee emmen en ik schupte dieën éénen stoel opzij en stond op, om Mie goelen raad te geven. „De beenen, da ga nog wel," kleermakerde-n-lk, ,maar 't gat ls verop." Toen pakte-n-lk 'n broek van Mie uit d'n hoop en zee ,,'t is bij jouw sjuust andersom gesteld, ge- leuf ik." En toen amico, toen trok ik 't onnoozelste ge zicht van de wèreld en zee: „Witte wa ge doen moest, Mie? Ge zet jouw „gat" aan zijn „beenen"; ge mokt ge woonweg van twee kwaaie één goeie" en toen d'r bo venop: „da doe Trui ok altijd." En amico, ge kun me geleuven of niet, maar d'n Bart krijg Zaterdagavond 'n onderbroek aan mee 'n gatwerk erin zoo groot da-ge d'r kwijt in loopt en mee twee kiepen mee baandjes. Coep Dré! Ik kwam 'm daarstrak teugen en ik doch da'k brook. „Wa-d-edde gij 'n leut," zeet-ei. „Schel uit, Bart", riep ik, „'nen mensch wit nooit wat 'm boven z'nen kop hangt n daarom lach ik veur dieën tijd maar ee?" En in i'nen geest zag ik 'm al staan in z'nen tweedekker. Keb 't ok aan Trui verteld en die is er bij gaan zitten, mee d'r haanden op d'ren buik van 't lachen, net zoo- laank tot ze 't in heuren tweedekker „dee". „Dré," giechelde ze: „wa bende toch 'nen beest! Hoe krijgdet in oew harsens!" Maar allee, Mie is uit d'n braand, Trui hee-d-'s ge lachen en Bart heet de ruimte. En ruimte schaal nie, zeggen ze bij ons. Maar ondertuschen, amico, 't is jamemr da-d-et zoo droog is. Want navenaant da-d-et zoo laank en zoo beestig gewinterd heet, staat er alles bij as in 't Par- redijs. As de zon zoo staat te schijnen deur 't loover van boomen en struiken dan is 't, of de blaaikes deur- schijnend zijn. Dan z i d-e de nèrfkes in 't blad. En de stekebiejen en de grootep èèrdevliegen, die onder de boomen deurvliegen, die emmen 'n paar vleugeltjes aan, zóó schoon, as er gin wefke 'n kestuumke kan laten maken. As deurzichtig pèrlemoer, as kunstig dun glas- in-kleuren zoo flitsen die dingeskes in oew oogen. En heel d'n dag sijeeuwen er alderhaande blaaikes en blossemkes naar benejen en ziet er onzen erf soms heelemaal wit van: Wilde geleuven da'k er soms zonde van maak om er mee m'n onbehouwen, haarde klom pen op te trappen? En as er dan nouw en dan !nen wolk stof onder de boomen drijft, dan is da gin zaand meer, maar zuiver goud en as er dan die blossemkes ea die vliegeskes deur tuimelen, wel amico, dan laat lk 't werk dikkels staan om da schoons te bekijken. En nouw koom ik weer op 't zelfste sjapieter van de vorige week, en dan zouw ik er van dieën ginneraal uit d'n Haag wel mee z'n lurven bij willen trekken en zeggen: „kèk is onder dieën boom, wa zegde van da goud? Daar kunde nie aan ruken, ouwe jongen! Want ge mot weten; amico, wa'k daarmee bedoel. Ik lees ia de kraant, in de Terneuzensche, dat daar in den Haag 'nen ginenraal is gekomen, die nie gepasseerd toag worren, deur de aandere soldaten, die nog ginne raal motten worren. Die motten allemaal in zijnen scha duw blijven. Achter 'm. As ge dus toevallig, as milietaar, achter 'm lopt, en £0 „mot zoo erg", zooda ge as de weerlicht naar 'nen „bak" lopt te zoeken, dan hedde rustig achter 'm te Wijven en 't in oew 's Konings-rok te „doen". Kèk 's, amico, ge kunt er nouw mee lachen, maar 2ükke mannen, die zooveul te poetsen emmen aan d'r knoopen, sterrekes, goud en eepooletters da ze ginnen tijd overhouwen om te zien dat 'r in de wèreld nog meer dingeskes gebeuren, dan knoopenpoetsen, zuklce kérels ^nico, maken van de lui ontevrejen Bolsewieken. Ge mot toch, as ginneraal in de eerste plots weten, da- S-oew laand nie mot verdedigen teugen 'nen oorlog van buiten, waar wij toch nikslte teugen kunnen doen v&n beteekenis, maar veral motten me, as verstaandige menschen, t laand verdedigen teugen z'n eigen men schen! Eén zo'nen ginneraal levert meer stemmen op veur de kommenisten over 'n paar maanden, dan heel de kom- menistisehe kamerfractie, bestaande uit Lewle d'n Hen- gelèèr, en as 'nen ginneraal da nie snapt, as 'nen ge wonen boer 'm da mot komen vertellen, nouw ami co, dan zit er da goud van hum, zoo maar dunnekes en en aan d'n buitenkaant op! Dan is 't zooas ik oew verleejen week schreeft: dan is 't weer van da-d- echte stadsche klatergoud, waar Ik gin dubbeltje op geef! Gif mijn dan maar 't goud onder m'nen boom. Het was onder zeer groote belangstelling dat dan eindelijk Donderdagmiddag te 2 uur de officieele opening plaats vond van het Centrale Neutrale Zie kenhuis, aan de Wilhelminalaan te Alkmaar en waartoe de voormalige Cadettenschool was verbouwd. Een groot aantal dames en heeren waren in het mooie nieuwe gebouw aanwezig en behalve het ge meentebestuur van Alkmaar, heeren regenten van het Stadsziekenhuis, genecshceren, enz. uit de stad Alkmaar, waren daar o.m. aanwezig de heer Michels, Lid van Ged. Staten, Dr. Doyer, Inspecteur voor de Volksgezondheid in deze provincie, de heer Van Lynden, chef-hoofd van den Rijksgebouwendienst, vertegenwoordigers van de gemeenten Zijpe, Cal- lantsoog, Sint Maarten, Oudkarspel, Warmenhuizen, Noordscharwoude, Schoorl, Bergen, Koedijk, Winkel, Nieuwe Niedorp, Wieringen, enz. de h.h. Dr. Melchior, Schagen, Dr. Groenhart, Dirkshorn, Dr. Oterdoom, 't Zand, Dr. Maats, Nieuwe Niedorp, Dr. Vogelen zang, Oudkarspel, de heer Van Balen Blanken, rustend geneesheer, de heer Schmalz, voorzitter van de afdeeling Kleinbedrijf van de Kamer van Koop handel, Schagen en een zeer groot aantal hoofd verpleegsters en verpleegsters. De openingsrede. De heer Mr. Wendelaar, burgemeester van Alk maar, sprak een zeer uitvoerige openingsrede uit en heette# daarbij in het bijzonder welkom het lid van Ged. 'Staten den heer Michels, den Inspecteur voor de Volksgezondheid Dr. Doyer, het chef-hoofd van de afdeeling Rijksgebouwen, den heer Van Lynden, heeren geestelijken van de diverse richtingen in deze gemeente en voorts vertegenwoordigers van buiten gemeenten, die zoo vriendelijk zijn geweest het tekort dat op de exploitatie van dit ziekenhuis is te ver wachten, door subsidie te verkleinen. In de eerste plaats wijdt spr. dan een woord aan het doel, dat met het Ziekenhuis wordt beoogd en waaraan alles, naar het hem voorkomt, ondergeschikt moet worden gemaakt: n.1. het heil der zieken die hier zullen worden verpleegd. Spr. is overtuigd uit aller naam te spreken, wanneer hij aan den diepge- voelden wensch uiting geeft, dat dit huis gedurende lange jaren de gelegenheid aan velen zal geven om hier hetzij volkomen genezing, hetzij verzachting van hun lijden te vinden. En daarmee is dan nauw verbonden een tweede wensch, dat alle personen, die een taak te vervullen hebben, bij een nuttig gebruik van dit ziekenhuis wijding zullen kunnen geven door dienstvaardigheid aan den lijdenden medemensch. Spr. zou willen, dat allen die bij dit werk betrokken zijn, zoo doktoren en verpleegsters, als onder-perso neel door die wijding tevens de- bevrediging in hun werk zouden vinden, die hij ze zoo ruimschoots toe- wenscht. Met de ingebruikneming van dit ziekenhuis vangt te Alkmaar een nieuw stadium aan in de ge meentelijke ziekenhuisverpleging. Zullen eenerzijds de katholieke armen in dit nieuwe stadsziekenhuis niet worden verpleegd, anderzijds is een vermeerde ring van het aantal patiënten te verwachten, door dat het zal openstaan ook voor andere lagen der be volking en doordat er meer dan tot dusverre plaats zal zijn voor de patiënten van buiten Alkmaar. Voorts is vergrooting van het aantal patiënten te verwachten door de invoering van het instituut der vrije artsenkeuze. Spr. herinnert er dan aan dat reeds sinds meer dan 30 jaren de stichting van een neutraal zieken huis in deze gemeente een punt van bespreking heeft uitgemaakt, dat op 2 Februari 1923 de gemeen teraad een motie-Westerhof aannam, tot het instel len van een commissie voor onderzoek naar de mo gelijkheid der stichting, terwijl de wethouder Thom- sen de aandacht vestigde op de Cadettenschool, van wien eveneens het idee is uitgegaan om op groote schaal particuliere bijdragen te doen inzamelen. Spr. brengt dank aan de op 2 Mei 1923 ingestelde commis sie, zoomede aan den deskundige in ziekenhuisbouw, Dr. Wortman en gaat verder het verloop van deze belangrijke aangelegenheid na. Op 15 Juli 1927 vond de aanbesteding voor den hoofdbouw plaats en aan een groot aantal aannemers van diverse onderdeelen en aan leveranciers wordt hulde gebracht. Een woord van grooten lof komt toe aan den wethouder van Openbare Werken, den heer Leesberg, voor de loyale wijze, waarop hij de besluiten van den raad in deze gelegenheid, ook al was hij het daarmede niet altijd eens, heeft uitgevoerd. Als vanzelf rijst de gedachte, wie heeft dat alles betaald, en dan meent spr. het beste te doen tegen over zoovele belastingbetalers uit deze gemeente op dit moment maar niet op te sommen het bedrag, dat de Gemeente daarvoor zelf heeft uitbetaald, maar zeer zeker dient spr. wel te gedenken mevr. Van der Oord, die aan de gemeente hare nalatenschap, waar van de waarde op nagenoeg een ton wordt geschat, heeft vermaakt, en voorts te gedenken de heeren Muis en Lind, die daarvoor aan de gemeente legateer den f 5000 en f 1000. Reeds zoodra de plannen voor den bouw vasteren vorm aannamen, organiseerde zich een comité voor de inzameling van gelden ten behoe ve van het nieuwe ziekenhuis. Dit werd spoedig een zoo groote organisatie, dat zij vormde een Hoofd comité voor de inzameling van gelden ten bate van een Centraal Neutraal Ziekenhuis met klassenver- pleging onder leiding van Mr. Ledeboer met een 38- tal sub-comité's in even zoovele gemeenten -in de om geving. Dit comité slaagde erin een bedrag bijeen te bren gen van f156.000, waarmede was voldaan aan het ver langen van den Raad, die op voorstel van de Zie kenhuiscommissie voor giften van particulieren op een bedrag van f 150.000 had gerekend. Waar vanmorgen op het stadhuis de f 150.000 door het Hoofdcomité is afgedragen, herhaalt spr. thans in het openbaar de groote woorden van dank aan het adres van Hoofdcomité, van de subcomité's en van de talloozen die met zooveel toewijding en enthousiasme hun penningen hebben geofferd. Ook wordt dank gebracht aan de Alkmaarsche Courant, het comité voor de verloting en het Damescomité voor de bazar in de Cadettenschool. Maar tevens zij vermeld dat de bouw van dit ziekenhuis niet zou zijn aangevangen, zonder de toezegging van steun van 22 gemeenten uit de omgeving van Alkmaar. Ook van deze plaats wil spr. deze gemeentebesturen den op rechten dank der gemeente Alkmaar voor deze zoo heugelijke samenwerking brengen. Wel zal dit ziekenhuis de gemeente veel geld kosten, maar men bedenke de groote bate voor de volksgezondheid, temeer nu de ervaring heeft geleerd Ik schel er af. 'k Gaai z'op d'n akker "nen emmer kwast brengen mee wa bonken ijs d'rln, anders pikken ze 't daar af mee die wèrmte en hoe beter of ge veur oew menschen bent (wa Jandome 'nen eersten menschenplicht is, of g"n broek draagt as Bart uit de „Gouwen Koei", dan wel een mee breeje, roole biesen!) hoe meer of g'er van gedaan krijgt. Da's hoogere krijgs kunst, ginneraal Strateezjie. Amico, as alty veul groeten van Trui en gin horke minder van oewen toet a voe DRé. dat te Alkmaar de behoefte aan ziekenhuisbedden zóó groot is, dat niet alleen het St. Elisabethgesticht voortdurend geheel bezet is, maar vermoedelijk ook dit gebouw al heel spoedig een voldoende bezetting zal kunnen hebben. Aan regenten van het Stadsziekenhuis brengt spr. dank voor de zorg der meubileering en inrichting, zoomede als voor de vele zorgen, die de verbouw van de Cadettenschool hun heeft gebracht, waarbij hij in het bijzonder noemt de heeren Arntz en Cloeck. Voor dit ziekenfonds is zeer veel geschonken en hoe wel niet alles kunnende noemen, noemt spr. de meu belen in de zusterskamer, gegeven door den genees kundigenkring in Alkmaar, voor nog een gift van f5000 van een onbekende dame voor een verbetering in de kapconstructie en de wasscherij, het radio toestel van den heer Rolf, ruim 200 spreien, persoon lijk vervaardigd door een groot aantal dames uit Alkmaar en andere plaatsen en de lamp in de zus terskamer, geschonken door den Bond voor Zieken huisverpleging, afdeeling Alkmaar. Op bijzonder hartelijke wijze en met zeer waar- rende woorden richt spr. dan het woord tot direc trice Koekman, voor hetgeen zij in het oude zieken huis deed, zoowel als voor haar gelijktijdige onver moeide zorgen ten behoeve van het nieuwe zieken huis. Ook de doktoren Van der Horst en Korteweg hebben steeds klaar gestaan spr. van advies te die nen. In het algemeen brengt spr. een woord van warmen dank aan de tallooze ongenoemden, die aan den bouw hebben meegewerkt, aan de zusters, zoo wel als aan de werklieden die, soms meer dan 100 tegelijk, aan het werk waren. En zoo is dan, zegt spr., nu het werk gereed om de zieken te ontvangen. Het Gemeentebestuur dat den bouw organiseerde is daarmede gekomen aan het eind van zijn werk. Thans is het woord aan Re genten, die de exploitatie van het Ziekenhuis zul len voeren. Ik meen dan ook niet beter te kunnen doen dan op dit oogenblik den bouw op te leveren en hem over te dragen aan het College van Regen ten over het Stadsziekenhuis en daarbij uitdrukking te geven aan den tweeledigen wensch dat zij er on der Gods zegen in zullen slagen vooreerst om dit gebouw tot heil te doen strekken van die talloozen uit deze gemeente en uit de omstreken die er be hoefte aan zullen blijken te hebben en vervolgens om voor het groote aantal personen dat in dit huis gedurende een korteren of langeren tijd zijn levens taak zal hebben te vervullen een aangenamen en hun tot zegen strekkenden werkkring te scheppen. Met deze woorden Mijnheer de Voorzitter van Regenten, draag ik dit groote, schoone, en zoo practisch inge richte gebouw aan U over. (Applaus.) De heer Arntz, voorzitter van regenten, antwoord de, dat de regentetn zich wederom beschikbaar stel len om deze inrichting te besturen. Wel, een moei lijke taak, maar met medewerking van Doktoren, Directrice en Zusters zal dit ziekenhuis tot een bloeiende verplegingsinrichting groeien. Ook deze spreker dankt allen die het hunne er toe hebben bijgedragen om de stichting mogelijk te ma ken en ook nu weer wordt met veel waardeering ge sproken over het werk van de Directrice, die zich meermalen met opoffering van eigen slaapkamer, tevreden stelde met een zolderkamertje en die on danks aanschaffing van een geheel nieuwen inven taris, de dagkosten bij een uitstekende voeding, op zoo'n laag peil wist te houden, als het aan geen ge meenteziekenhuis mocht gelukken. Dank wordt gebracht aan de zusters voor het moeie cadeau en aan de patiënten die op het oogen blik in het oude stadsziekenhuis vertoeven, voor de bloemenhulde, zoomede aan den staf van bekwame specialisten, terwijl spr. hoopt dat de doktoren in dit goed geoutilleerde en met de modernste instru menten uitgerust ziekenhuis in collegiale eensge zindheid zullen werken. Met den wensch dat dit grootsche gebouw aan zijn nieuwe bestemming, het brengen van genezing »;n nieuwe levenskracht, in alle opzichten moge beant woorden, eindigt spr. Applaus. Mr. Ledeboer, voorzitter van het voormalige hoofd comité tot inzameling van gelden, getuigt met trots van de met zooveel doorzettingsvermogen gevoerde actie, die na onverpoosden arbeid van zoovele vrien den van het Neutrale Ziekenhuis tot het gewenschte gevolg'heeft gehad. Spr. dankt zijn vroegere commissieleden, de pers, die het neturale ziekenhuis goed gezind is geweest, bazar- en verlotingscomité, enz. Niet alleen door het geloof in de schoone taak, die het comité op zijn schouders had genotnen, maar bovenal de velerlei blijken van daodwerkelijke vriendschap van de vrienden van het nieuwe zieken huis en dan niet het minst door de roerende gaven van vele met weinig aardsche goederen bedeelden, hebben het comité in zijn arbeid geschraagd. Moeilijk is die taak geweest, doch het is hier niet de plaats en de tijd om hierover nader uit te wijden, al zou er wel iets verleidelijks in liggen, hierop na der in te gaan, waar spr. thans het groote voorrecht heeft met het geheele vroegere Hoofd-Comité en het tegenwoordige Stichtingsbestuur als gasten samen te mogen zijn met Alkmaarsch Vroeden Raad, die gemeend heeft buiten onze tegenwoordigheid over ons wel een oordeel te mogen vellen. Genoeg is het met vreugde vast te stellen, dat er een weg gevonden is, waarop de Raad de ter beschik king gestelde gelden ten slotte wel heeft kunnen aan vaarden onder de voorwaarden waaronder en in den vorm, waarin het bestuur gemeend heeft tegemoet te zijn gekomen aan de wenschen van de meerder heid der gevers. Na een opsomming te hebben gegeven van wat het Stichtingsbestuur met de boven de anderhalve ton gouds ingezamelde gelden heeft gedaan, biedt spr. den voorzitter van regenten de teelceningen aan van een monumentale bank in den tuin en voor een kap stok in de hall. Applaus. De heer Dr. Van Kleef spreekt als voorzitter van de afdeeling Alkmaar e.o. van de Nederlandsche Maatschappij tot bevordering van den Geneeskunst en als voorzitter van de afdeeling Alkmaar van den Nederlandschen Bond voor Ziekenverpleging. Beide deze groepen verheugen zich van harte over elke ge legenheid die haar geboden wordt, de zieken beter te kunnen verzorgen en voldoening wordt dan ook uit gesproken dat Alkmaar, die kleine, maar op velerlei gebied toch zoo wakkere stad, na veel moeite en ge tob, thans de tweede goede ziekeninrichting rijk is geworden. Huisartsen en specialisten vinden hier wat zij zoeken: ruimte, lucht, licht, moderne inrich ting, comfort en voortaan mag de zieke den genees heer zijner keuze medebrengen en deze behoeft zijn patiënten niet meer aan de poort van het ziekenhuis vaarwel te zeggen. Spr. wijst op het ontzaggelijke werk door de directrice gedaan en de bescheiden bloemenhulde, haar gebracht, moge getuigenis zijn van onze groote waardeering voor haar onvermoeid streven. Namens de doctoren van Alkmaar en om streken biedt spr. een collectie meubels en een wand versiering in de zusterkamer aan, terwijl de afdee ling Alkmaar van den Bond voor Ziekenverpleging de in de zusterkamer hangende lamp aanbiedt. Ap plaus. Van de gelegenheid die verder werd geboden om het woord te voeren, werd nog een dankbaar gebruik gemaakt. Allereerst door den heer Westerhof, voor wien het als voorsteller tot dezen bouw, een blijde feestdag was en die zijn vreugde uit over de instemming die ten slotte de stichting van dit ziekenhuis erlangde. Spr. brengt daarvoor dank aan burgemeester Wendelaar, aan wijlen den heer Ringers Sr. en diens zoon, aan den heer Verkerk, terwijl hij erop wijst, dat zijn raadsfractie de tweevoudige leiding wensch te, doch niet omdat zij minder waardeering zou hebben voor het werk van de dirictrice. Ook wordt met waardee ring gesproken over het werk van de regenten, ter wijl spr. hoopt, dat de zusters hier gelukkig zullen zijn in de vervulling van hun mooie, maar moeilijke taak. Voor Mevrouw Aukes is de stichting van dit zie kenhuis altijd een groot ideaal geweest en zij is dank baar dat ze bij de inwijding ervan tegenwoordig kan zijn. Het spijt haar echter een opmerking te moeten maken, want zij betreurt het, dat voor het toezicht op de exploitatie geen enkele vrouw is benoemd. Juist voor een dergelijke inrichting was dat gewenscht, niet omdat een vrouw het beter zal doen dan een man, maar een vrouw denkt anders. Spr. hoopt dat dat de raad van Alkmaar en heeren regenten aan deze opmerking zullen denken. Als vertegenwoordiger van éen der buitengemeen ten, wenscht de heer Van Foreest, burgemeester van Heiloo, de gemeente Alkmaar geluk met deze nieu we instelling, waardoor Alkmaar voor de buitenge meenten weer aantrekkelijker is gemaakt. Zuster De Haas roemt in een geestige speech de uit muntende opleiding die de verpleegsters genoten van de Directrice en het vele goede dat deze voor het oude Stadsziekenhuis heeft gedaan en wenscht de Directrice toe, dat zij nog in lengte van jaren in deze nieuwe inrichting werkzaam zal zijn. De heer Van de Vall spreekt als voorzitter van de Vereeniging voor Ziekenhuisverpleging en offreert het nieuwe ziekenhuis namens deze vereeniging een nieuwe Oudhollandsche kast, waarin, naar spr. hoopt, schrifturen zullen worden opgeborgen die ge tuigenis afleggen van de goede samenwerking tus- schen deze stichting en zijne vereeniging. De heer Michels, lid van Ged. Staten, zegt, dat het prov, bestuur in de rij van sprekers wel eenige be scheidenheid past. Nu deze stichting tot stand geko men is zonder finantieelen steun der provincie, is de overwinning des te grooter. Het is niet altijd ple zierig steun van de provincie te ontvangen, want onvermijdelijk zit er aan vast een strenger voogdij. Spr. wijst er verder op, dat ook deze stichting niet zonder moeilijkheden tot stand is gekomen, maar hoopt, dat de stichting tot heil van de bevolking mo ge strekken De heer Dr. Doyer meent, dat hij geen gunstige pers heeft gehad, maar zegt dat hij nooit heeft ge meend dat een goed ingericht openbaar ziekenhuis niet noodig zou zijn. Wanneer zich bij de exploitatie moeilijkheden mochten voordoen, wenscht spr. toe, dat het gemeentebestuur en de regenten de wijsheid en takt mogen vinden om die moeilijkheden het hoofd te bieden. De Voorzitter van het plaatselijk Arbeiderssecre tariaat wenscht, dat dit nieuwe ziekenhuis moge groeien en bloeien en dat een ieder, ongeacht zijn rang en stand, met volle gerustheid hier een plaats zal vinden en dat het klassenverschil tot een mini mum beperkt moge blijven. De heer Jonker biedt namens het Alkmaarsche Dubbelmannenkwartet „Zang en Vriendschap" een nieuw orgel aan en hoopt, dat het geschenk den zie ken moge troosten en opbeuren. Het geschenk wordt daarna ingespeeld door den heer Slinger. Burgemeester Wendelaar dankt dan in het kort de sprekers en merkt daarbij op, dat het hem verheugt dat de heer Michels ons heeft geleerd waarmo wij het Prov. Bestuur dankbaar dienen te zijn, nl. om dat het Prov. Bestuur ons heeft onthouden van een nadere voogdij. Wat de opmerking van Mevr. Aukes betreft, dat de raad geen vrouw in het regentencollege heeft be noemd, 6pr. wijst op het reeds zeer groote vrouwen- personeel, waarmee het college toch reeds zoo'n zorg had. Oprechte weerklank hebben de woorden van bur gemeester van Foreest bij spr. gevonden. Het is onze vaste wil goede inrichtingen te stichten die ook gaarne den buitengemeenten ten dienste staan. Ten slotte wordt door spr. mededeeling gedaan van de cadeaux, de schat van bloemen die zijn ontvan gen, waarna spr. de plechtigheid als geëindigd be schouwt en het nieuwe ziekenhuis formeel voor ge opend. De heer Govers, als nestor van den raad van Alk maar, dankt Burgemeester Wendelaar voor alles wat hij heeft gedaan voor de totstandkoming van dit ziekenhuis en hoopt dat deze stichting zal bijdragen tot heil van de gemeente Alkmaar. Applaus. Van de gelegenheid die daarna werd geboden om het nieuW'e gebouw'te bezichtigen, werd door de vele aanwezigen een dankbaar gebruik gemaakt en allen waren vol lof over de uitmuntende, doelmatige en keurige inrichting van het Centrale Neutrale Zie kenhuis dat voor dezen bijzonderen dag nog buiten gewoon aan aantrekkelijkheid gewonnen door de bloemenschat die er werd aangetroffen. Ten stadhuize was 's morgens in tegenwoordigheid van B. en W., den secretaris en den ontvanger, be nevens van het bestuur der stichting Alkmaarsch Centraal Neutraal Ziekenhuis met Ivlasseverpleging en het college van regenten, ten overstaan van nota ris J. P. C. van Toornenburgh de acte gepasseerd, waarbij de gemeente van genoemde stichting een be drag van f156.000 in leen krijgt, tegen een rente van 4 pet., voor de oprichting en instandhouding van een centraal neutraal ziekenhuis met klasseverpleging. De rente wordt telkens weer in de gemeentekas ge stort en het bedrag is pas opvorderbaare als het zie kenhuis niet meer voldoet aan de bij de acte ge stelde eischen. De burgemeester hield een toespraak, waarin hij het passeeren van de acte een historisch moment noemde en meedeelde, dat in de hal van het nieuwe ziekenhuis een koperen plaquette zal worden aange bracht, waarin gememoreerd zal worden de groote offervaardigheid van de burgerij van Alkmaar en omgeving, die genoemd bedrag bijeen wist te bren gen. Er werd een oorkonde opgemaakt en geteekend. Zij zal een plaatsje krijgen in de regentenkamer van het nieuwe ziekenhuis. Ulvexüiout, 28 Mei 1929.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 5