Mager Courant
Officieele Opening van het Centrale
Neutrale Ziekenhuis te 'Alkmaar.
Zaterdag 1 Juni 1929
72ste Jaargang. No. 8467
Tweede Blad.
a u au m i
FEUILLETON.
VERTELLINGEN.
Brabantsche brieven.
f Menier,
*t Ziet er zo maar aardig
mee die drogte, jong!
Ge frit stof en bleef 't daar
dan nog maar bij zaand
schuurt de maag, maar
't gewas da sta zuutjesaan
op 'n houtje te bijten.
Ge mot zeker 'nen halven
meter diep graven veur da
ge wezenlijk zwart zaand op
oew spaai het leggen. Stof,
gtof, allegaar poeier! As ge
me eerlijk afvraagt, Ik
snap nle, ln één woord:
I niet! hoe 't èrme gewas
x'n eigen nog zoo kwiek
houdt, 't Is da-d-et 's nachts nog al 'ns zo'n bietje
daauwt, zooda 's mergens alles mee wa vocht bekleefd
is. Ze krijgen 't dus van buitenaf, de plaantjes, de halm-
|kes en de blaaikes, maar anders... as ze 't uit d'n grond
Imoesen krijgen, nouw, dan was 't niks aanders as poeier-
etof.
Ok de menschen raken op 't droge. De lui die nie aan
de waterleiding aangesloten leggen, die motten d'r eigen
behellepen mee leege regenwatertonnen en putten. Keb
al teugen Trui gezee: „Trui, as da nie gaauw veraan-
(derd, dan zullen me ons motte behellepen mee pils."
„Potverdekriek," riep Trui mee angstige stem en d'r
oogen stingen ln d'ren verbraanden kop as groote gla-
ren knikkers „potverblommekes, Dré, da zou 'nen
«lag veur jouw zijn!" En toen sloeg ze ln d'r haanden
en schudde d'ren vurigen bol-as-schuurllnnen-zoo-zacht,
of ze mee mijn veur 'nen onoverkomelijken raamp sting.
„Nouw," zee ik, frite gij dan de spaanders en de splin
ters van d'n bojem van de regenton maar op, Ik gaal
alvast 'n kouw krukske pakken in,de „Gouwen Koei",
om er aan te wennen.
Ik dee-et netuurlijk. In d'eerste plots om ze te laten
vuulen, da'k m'n eigen deur haar nie lot „nemen" en
tweedes as ge mee zo'n hitte over pils begint te praten,
ollee, amico, dan zie ik 't veur m'n oogen schuimen ln
't glas, da van da kouwe nat dof aangeslagen is en
dan... wel jong, dan wateren m'n taanden uit m'nen
mond.
'k Sloeg dus twee vliegen in één klap. Trui en de
drogte!
En toen ik ln de „Gouwen" kwam, amico, toen was 't
daar zóó lekker koel en kalm, da'k m'n beenen 's laangs-
lUlt-gelegen eb op 'nen tweeden stoel en toen 'n paar
gèève pinten deur m'n keel eb laten klokken, 't Wijf zat
de wasch te verstellen en op 'n oogenblik toen zuchtte
ze, dat de kruinagels op d'ren erf d'r van op-en-neer-
gongen. En toen ik speurde, wa Mie zoo bezwaarde,
oen bleek dan, da ze speules had mee d'ren baas z'n
mderbroek, die in hoofdzaak bestond uit gaten, welke
gaten aan mekaar wieren g'ouwen deur rafels.
„Da's zeker d'n Bart z'n azjoeren zomerbroek," zee ik.
„Hou-t-er van op", zuchtte Mie, „zoo as dleë kérel
«let, daar edde gin begrip van Dré!" Ik docht daar kan
'k 'n lolletje mee emmen en ik schupte dieën éénen
stoel opzij en stond op, om Mie goelen raad te geven.
„De beenen, da ga nog wel," kleermakerde-n-lk, ,maar 't
gat ls verop." Toen pakte-n-lk 'n broek van Mie uit d'n
hoop en zee ,,'t is bij jouw sjuust andersom gesteld, ge-
leuf ik." En toen amico, toen trok ik 't onnoozelste ge
zicht van de wèreld en zee: „Witte wa ge doen moest,
Mie? Ge zet jouw „gat" aan zijn „beenen"; ge mokt ge
woonweg van twee kwaaie één goeie" en toen d'r bo
venop: „da doe Trui ok altijd."
En amico, ge kun me geleuven of niet, maar d'n Bart
krijg Zaterdagavond 'n onderbroek aan mee 'n gatwerk
erin zoo groot da-ge d'r kwijt in loopt en mee twee
kiepen mee baandjes. Coep Dré!
Ik kwam 'm daarstrak teugen en ik doch da'k brook.
„Wa-d-edde gij 'n leut," zeet-ei. „Schel uit, Bart", riep ik,
„'nen mensch wit nooit wat 'm boven z'nen kop hangt
n daarom lach ik veur dieën tijd maar ee?" En in
i'nen geest zag ik 'm al staan in z'nen tweedekker.
Keb 't ok aan Trui verteld en die is er bij gaan zitten,
mee d'r haanden op d'ren buik van 't lachen, net zoo-
laank tot ze 't in heuren tweedekker „dee". „Dré,"
giechelde ze: „wa bende toch 'nen beest! Hoe krijgdet
in oew harsens!"
Maar allee, Mie is uit d'n braand, Trui hee-d-'s ge
lachen en Bart heet de ruimte. En ruimte schaal
nie, zeggen ze bij ons.
Maar ondertuschen, amico, 't is jamemr da-d-et zoo
droog is. Want navenaant da-d-et zoo laank en zoo
beestig gewinterd heet, staat er alles bij as in 't Par-
redijs. As de zon zoo staat te schijnen deur 't loover
van boomen en struiken dan is 't, of de blaaikes deur-
schijnend zijn. Dan z i d-e de nèrfkes in 't blad. En
de stekebiejen en de grootep èèrdevliegen, die onder de
boomen deurvliegen, die emmen 'n paar vleugeltjes aan,
zóó schoon, as er gin wefke 'n kestuumke kan laten
maken. As deurzichtig pèrlemoer, as kunstig dun glas-
in-kleuren zoo flitsen die dingeskes in oew oogen.
En heel d'n dag sijeeuwen er alderhaande blaaikes en
blossemkes naar benejen en ziet er onzen erf soms
heelemaal wit van: Wilde geleuven da'k er soms zonde
van maak om er mee m'n onbehouwen, haarde klom
pen op te trappen? En as er dan nouw en dan !nen
wolk stof onder de boomen drijft, dan is da gin zaand
meer, maar zuiver goud en as er dan die blossemkes
ea die vliegeskes deur tuimelen, wel amico, dan laat
lk 't werk dikkels staan om da schoons te bekijken.
En nouw koom ik weer op 't zelfste sjapieter van
de vorige week, en dan zouw ik er van dieën ginneraal
uit d'n Haag wel mee z'n lurven bij willen trekken en
zeggen: „kèk is onder dieën boom, wa zegde van da
goud? Daar kunde nie aan ruken, ouwe jongen! Want
ge mot weten; amico, wa'k daarmee bedoel. Ik lees
ia de kraant, in de Terneuzensche, dat daar in den
Haag 'nen ginenraal is gekomen, die nie gepasseerd
toag worren, deur de aandere soldaten, die nog ginne
raal motten worren. Die motten allemaal in zijnen scha
duw blijven. Achter 'm.
As ge dus toevallig, as milietaar, achter 'm lopt, en
£0 „mot zoo erg", zooda ge as de weerlicht naar 'nen
„bak" lopt te zoeken, dan hedde rustig achter 'm te
Wijven en 't in oew 's Konings-rok te „doen".
Kèk 's, amico, ge kunt er nouw mee lachen, maar
2ükke mannen, die zooveul te poetsen emmen aan d'r
knoopen, sterrekes, goud en eepooletters da ze ginnen
tijd overhouwen om te zien dat 'r in de wèreld nog meer
dingeskes gebeuren, dan knoopenpoetsen, zuklce kérels
^nico, maken van de lui ontevrejen Bolsewieken.
Ge mot toch, as ginneraal in de eerste plots weten, da-
S-oew laand nie mot verdedigen teugen 'nen oorlog
van buiten, waar wij toch nikslte teugen kunnen doen
v&n beteekenis, maar veral motten me, as verstaandige
menschen, t laand verdedigen teugen z'n eigen men
schen!
Eén zo'nen ginneraal levert meer stemmen op veur de
kommenisten over 'n paar maanden, dan heel de kom-
menistisehe kamerfractie, bestaande uit Lewle d'n Hen-
gelèèr, en as 'nen ginneraal da nie snapt, as 'nen ge
wonen boer 'm da mot komen vertellen, nouw ami
co, dan zit er da goud van hum, zoo maar dunnekes en
en aan d'n buitenkaant op! Dan is 't zooas ik oew
verleejen week schreeft: dan is 't weer van da-d-
echte stadsche klatergoud, waar Ik gin dubbeltje op
geef! Gif mijn dan maar 't goud onder m'nen boom.
Het was onder zeer groote belangstelling dat dan
eindelijk Donderdagmiddag te 2 uur de officieele
opening plaats vond van het Centrale Neutrale Zie
kenhuis, aan de Wilhelminalaan te Alkmaar en
waartoe de voormalige Cadettenschool was verbouwd.
Een groot aantal dames en heeren waren in het
mooie nieuwe gebouw aanwezig en behalve het ge
meentebestuur van Alkmaar, heeren regenten van
het Stadsziekenhuis, genecshceren, enz. uit de stad
Alkmaar, waren daar o.m. aanwezig de heer Michels,
Lid van Ged. Staten, Dr. Doyer, Inspecteur voor de
Volksgezondheid in deze provincie, de heer Van
Lynden, chef-hoofd van den Rijksgebouwendienst,
vertegenwoordigers van de gemeenten Zijpe, Cal-
lantsoog, Sint Maarten, Oudkarspel, Warmenhuizen,
Noordscharwoude, Schoorl, Bergen, Koedijk, Winkel,
Nieuwe Niedorp, Wieringen, enz. de h.h. Dr. Melchior,
Schagen, Dr. Groenhart, Dirkshorn, Dr. Oterdoom,
't Zand, Dr. Maats, Nieuwe Niedorp, Dr. Vogelen
zang, Oudkarspel, de heer Van Balen Blanken,
rustend geneesheer, de heer Schmalz, voorzitter van
de afdeeling Kleinbedrijf van de Kamer van Koop
handel, Schagen en een zeer groot aantal hoofd
verpleegsters en verpleegsters.
De openingsrede.
De heer Mr. Wendelaar, burgemeester van Alk
maar, sprak een zeer uitvoerige openingsrede uit en
heette# daarbij in het bijzonder welkom het lid van
Ged. 'Staten den heer Michels, den Inspecteur voor
de Volksgezondheid Dr. Doyer, het chef-hoofd van
de afdeeling Rijksgebouwen, den heer Van Lynden,
heeren geestelijken van de diverse richtingen in deze
gemeente en voorts vertegenwoordigers van buiten
gemeenten, die zoo vriendelijk zijn geweest het tekort
dat op de exploitatie van dit ziekenhuis is te ver
wachten, door subsidie te verkleinen.
In de eerste plaats wijdt spr. dan een woord aan
het doel, dat met het Ziekenhuis wordt beoogd en
waaraan alles, naar het hem voorkomt, ondergeschikt
moet worden gemaakt: n.1. het heil der zieken die
hier zullen worden verpleegd. Spr. is overtuigd uit
aller naam te spreken, wanneer hij aan den diepge-
voelden wensch uiting geeft, dat dit huis gedurende
lange jaren de gelegenheid aan velen zal geven om
hier hetzij volkomen genezing, hetzij verzachting
van hun lijden te vinden. En daarmee is dan nauw
verbonden een tweede wensch, dat alle personen, die
een taak te vervullen hebben, bij een nuttig gebruik
van dit ziekenhuis wijding zullen kunnen geven door
dienstvaardigheid aan den lijdenden medemensch.
Spr. zou willen, dat allen die bij dit werk betrokken
zijn, zoo doktoren en verpleegsters, als onder-perso
neel door die wijding tevens de- bevrediging in hun
werk zouden vinden, die hij ze zoo ruimschoots toe-
wenscht. Met de ingebruikneming van dit ziekenhuis
vangt te Alkmaar een nieuw stadium aan in de ge
meentelijke ziekenhuisverpleging. Zullen eenerzijds
de katholieke armen in dit nieuwe stadsziekenhuis
niet worden verpleegd, anderzijds is een vermeerde
ring van het aantal patiënten te verwachten, door
dat het zal openstaan ook voor andere lagen der be
volking en doordat er meer dan tot dusverre plaats
zal zijn voor de patiënten van buiten Alkmaar.
Voorts is vergrooting van het aantal patiënten te
verwachten door de invoering van het instituut der
vrije artsenkeuze.
Spr. herinnert er dan aan dat reeds sinds meer
dan 30 jaren de stichting van een neutraal zieken
huis in deze gemeente een punt van bespreking
heeft uitgemaakt, dat op 2 Februari 1923 de gemeen
teraad een motie-Westerhof aannam, tot het instel
len van een commissie voor onderzoek naar de mo
gelijkheid der stichting, terwijl de wethouder Thom-
sen de aandacht vestigde op de Cadettenschool, van
wien eveneens het idee is uitgegaan om op groote
schaal particuliere bijdragen te doen inzamelen. Spr.
brengt dank aan de op 2 Mei 1923 ingestelde commis
sie, zoomede aan den deskundige in ziekenhuisbouw,
Dr. Wortman en gaat verder het verloop van deze
belangrijke aangelegenheid na. Op 15 Juli 1927 vond
de aanbesteding voor den hoofdbouw plaats en aan
een groot aantal aannemers van diverse onderdeelen
en aan leveranciers wordt hulde gebracht. Een woord
van grooten lof komt toe aan den wethouder van
Openbare Werken, den heer Leesberg, voor de loyale
wijze, waarop hij de besluiten van den raad in deze
gelegenheid, ook al was hij het daarmede niet altijd
eens, heeft uitgevoerd.
Als vanzelf rijst de gedachte, wie heeft dat alles
betaald, en dan meent spr. het beste te doen tegen
over zoovele belastingbetalers uit deze gemeente op
dit moment maar niet op te sommen het bedrag, dat
de Gemeente daarvoor zelf heeft uitbetaald, maar
zeer zeker dient spr. wel te gedenken mevr. Van der
Oord, die aan de gemeente hare nalatenschap, waar
van de waarde op nagenoeg een ton wordt geschat,
heeft vermaakt, en voorts te gedenken de heeren
Muis en Lind, die daarvoor aan de gemeente legateer
den f 5000 en f 1000. Reeds zoodra de plannen voor
den bouw vasteren vorm aannamen, organiseerde zich
een comité voor de inzameling van gelden ten behoe
ve van het nieuwe ziekenhuis. Dit werd spoedig een
zoo groote organisatie, dat zij vormde een Hoofd
comité voor de inzameling van gelden ten bate van
een Centraal Neutraal Ziekenhuis met klassenver-
pleging onder leiding van Mr. Ledeboer met een 38-
tal sub-comité's in even zoovele gemeenten -in de om
geving.
Dit comité slaagde erin een bedrag bijeen te bren
gen van f156.000, waarmede was voldaan aan het ver
langen van den Raad, die op voorstel van de Zie
kenhuiscommissie voor giften van particulieren op
een bedrag van f 150.000 had gerekend.
Waar vanmorgen op het stadhuis de f 150.000 door
het Hoofdcomité is afgedragen, herhaalt spr. thans
in het openbaar de groote woorden van dank aan
het adres van Hoofdcomité, van de subcomité's en
van de talloozen die met zooveel toewijding en
enthousiasme hun penningen hebben geofferd. Ook
wordt dank gebracht aan de Alkmaarsche Courant,
het comité voor de verloting en het Damescomité
voor de bazar in de Cadettenschool. Maar tevens zij
vermeld dat de bouw van dit ziekenhuis niet zou zijn
aangevangen, zonder de toezegging van steun van 22
gemeenten uit de omgeving van Alkmaar. Ook van
deze plaats wil spr. deze gemeentebesturen den op
rechten dank der gemeente Alkmaar voor deze zoo
heugelijke samenwerking brengen.
Wel zal dit ziekenhuis de gemeente veel geld
kosten, maar men bedenke de groote bate voor de
volksgezondheid, temeer nu de ervaring heeft geleerd
Ik schel er af. 'k Gaai z'op d'n akker "nen emmer
kwast brengen mee wa bonken ijs d'rln, anders pikken
ze 't daar af mee die wèrmte en hoe beter of ge
veur oew menschen bent (wa Jandome 'nen eersten
menschenplicht is, of g"n broek draagt as Bart uit de
„Gouwen Koei", dan wel een mee breeje, roole biesen!)
hoe meer of g'er van gedaan krijgt. Da's hoogere krijgs
kunst, ginneraal Strateezjie.
Amico, as alty veul groeten van Trui en gin horke
minder van oewen
toet a voe
DRé.
dat te Alkmaar de behoefte aan ziekenhuisbedden
zóó groot is, dat niet alleen het St. Elisabethgesticht
voortdurend geheel bezet is, maar vermoedelijk ook
dit gebouw al heel spoedig een voldoende bezetting
zal kunnen hebben.
Aan regenten van het Stadsziekenhuis brengt spr.
dank voor de zorg der meubileering en inrichting,
zoomede als voor de vele zorgen, die de verbouw van
de Cadettenschool hun heeft gebracht, waarbij hij
in het bijzonder noemt de heeren Arntz en Cloeck.
Voor dit ziekenfonds is zeer veel geschonken en hoe
wel niet alles kunnende noemen, noemt spr. de meu
belen in de zusterskamer, gegeven door den genees
kundigenkring in Alkmaar, voor nog een gift van
f5000 van een onbekende dame voor een verbetering
in de kapconstructie en de wasscherij, het radio
toestel van den heer Rolf, ruim 200 spreien, persoon
lijk vervaardigd door een groot aantal dames uit
Alkmaar en andere plaatsen en de lamp in de zus
terskamer, geschonken door den Bond voor Zieken
huisverpleging, afdeeling Alkmaar.
Op bijzonder hartelijke wijze en met zeer waar-
rende woorden richt spr. dan het woord tot direc
trice Koekman, voor hetgeen zij in het oude zieken
huis deed, zoowel als voor haar gelijktijdige onver
moeide zorgen ten behoeve van het nieuwe zieken
huis. Ook de doktoren Van der Horst en Korteweg
hebben steeds klaar gestaan spr. van advies te die
nen. In het algemeen brengt spr. een woord van
warmen dank aan de tallooze ongenoemden, die aan
den bouw hebben meegewerkt, aan de zusters, zoo
wel als aan de werklieden die, soms meer dan 100
tegelijk, aan het werk waren.
En zoo is dan, zegt spr., nu het werk gereed om
de zieken te ontvangen. Het Gemeentebestuur dat
den bouw organiseerde is daarmede gekomen aan
het eind van zijn werk. Thans is het woord aan Re
genten, die de exploitatie van het Ziekenhuis zul
len voeren. Ik meen dan ook niet beter te kunnen
doen dan op dit oogenblik den bouw op te leveren
en hem over te dragen aan het College van Regen
ten over het Stadsziekenhuis en daarbij uitdrukking
te geven aan den tweeledigen wensch dat zij er on
der Gods zegen in zullen slagen vooreerst om dit
gebouw tot heil te doen strekken van die talloozen
uit deze gemeente en uit de omstreken die er be
hoefte aan zullen blijken te hebben en vervolgens
om voor het groote aantal personen dat in dit huis
gedurende een korteren of langeren tijd zijn levens
taak zal hebben te vervullen een aangenamen en hun
tot zegen strekkenden werkkring te scheppen. Met
deze woorden Mijnheer de Voorzitter van Regenten,
draag ik dit groote, schoone, en zoo practisch inge
richte gebouw aan U over. (Applaus.)
De heer Arntz, voorzitter van regenten, antwoord
de, dat de regentetn zich wederom beschikbaar stel
len om deze inrichting te besturen. Wel, een moei
lijke taak, maar met medewerking van Doktoren,
Directrice en Zusters zal dit ziekenhuis tot een
bloeiende verplegingsinrichting groeien.
Ook deze spreker dankt allen die het hunne er toe
hebben bijgedragen om de stichting mogelijk te ma
ken en ook nu weer wordt met veel waardeering ge
sproken over het werk van de Directrice, die zich
meermalen met opoffering van eigen slaapkamer,
tevreden stelde met een zolderkamertje en die on
danks aanschaffing van een geheel nieuwen inven
taris, de dagkosten bij een uitstekende voeding, op
zoo'n laag peil wist te houden, als het aan geen ge
meenteziekenhuis mocht gelukken.
Dank wordt gebracht aan de zusters voor het
moeie cadeau en aan de patiënten die op het oogen
blik in het oude stadsziekenhuis vertoeven, voor de
bloemenhulde, zoomede aan den staf van bekwame
specialisten, terwijl spr. hoopt dat de doktoren in
dit goed geoutilleerde en met de modernste instru
menten uitgerust ziekenhuis in collegiale eensge
zindheid zullen werken.
Met den wensch dat dit grootsche gebouw aan zijn
nieuwe bestemming, het brengen van genezing »;n
nieuwe levenskracht, in alle opzichten moge beant
woorden, eindigt spr. Applaus.
Mr. Ledeboer, voorzitter van het voormalige hoofd
comité tot inzameling van gelden, getuigt met trots
van de met zooveel doorzettingsvermogen gevoerde
actie, die na onverpoosden arbeid van zoovele vrien
den van het Neutrale Ziekenhuis tot het gewenschte
gevolg'heeft gehad.
Spr. dankt zijn vroegere commissieleden, de pers,
die het neturale ziekenhuis goed gezind is geweest,
bazar- en verlotingscomité, enz.
Niet alleen door het geloof in de schoone taak, die
het comité op zijn schouders had genotnen, maar
bovenal de velerlei blijken van daodwerkelijke
vriendschap van de vrienden van het nieuwe zieken
huis en dan niet het minst door de roerende gaven
van vele met weinig aardsche goederen bedeelden,
hebben het comité in zijn arbeid geschraagd.
Moeilijk is die taak geweest, doch het is hier niet
de plaats en de tijd om hierover nader uit te wijden,
al zou er wel iets verleidelijks in liggen, hierop na
der in te gaan, waar spr. thans het groote voorrecht
heeft met het geheele vroegere Hoofd-Comité en het
tegenwoordige Stichtingsbestuur als gasten samen
te mogen zijn met Alkmaarsch Vroeden Raad, die
gemeend heeft buiten onze tegenwoordigheid over
ons wel een oordeel te mogen vellen.
Genoeg is het met vreugde vast te stellen, dat er
een weg gevonden is, waarop de Raad de ter beschik
king gestelde gelden ten slotte wel heeft kunnen aan
vaarden onder de voorwaarden waaronder en in den
vorm, waarin het bestuur gemeend heeft tegemoet
te zijn gekomen aan de wenschen van de meerder
heid der gevers.
Na een opsomming te hebben gegeven van wat het
Stichtingsbestuur met de boven de anderhalve ton
gouds ingezamelde gelden heeft gedaan, biedt spr.
den voorzitter van regenten de teelceningen aan van
een monumentale bank in den tuin en voor een kap
stok in de hall. Applaus.
De heer Dr. Van Kleef spreekt als voorzitter van
de afdeeling Alkmaar e.o. van de Nederlandsche
Maatschappij tot bevordering van den Geneeskunst
en als voorzitter van de afdeeling Alkmaar van den
Nederlandschen Bond voor Ziekenverpleging. Beide
deze groepen verheugen zich van harte over elke ge
legenheid die haar geboden wordt, de zieken beter te
kunnen verzorgen en voldoening wordt dan ook uit
gesproken dat Alkmaar, die kleine, maar op velerlei
gebied toch zoo wakkere stad, na veel moeite en ge
tob, thans de tweede goede ziekeninrichting rijk is
geworden. Huisartsen en specialisten vinden hier
wat zij zoeken: ruimte, lucht, licht, moderne inrich
ting, comfort en voortaan mag de zieke den genees
heer zijner keuze medebrengen en deze behoeft zijn
patiënten niet meer aan de poort van het ziekenhuis
vaarwel te zeggen. Spr. wijst op het ontzaggelijke
werk door de directrice gedaan en de bescheiden
bloemenhulde, haar gebracht, moge getuigenis zijn
van onze groote waardeering voor haar onvermoeid
streven. Namens de doctoren van Alkmaar en om
streken biedt spr. een collectie meubels en een wand
versiering in de zusterkamer aan, terwijl de afdee
ling Alkmaar van den Bond voor Ziekenverpleging
de in de zusterkamer hangende lamp aanbiedt. Ap
plaus.
Van de gelegenheid die verder werd geboden om
het woord te voeren, werd nog een dankbaar gebruik
gemaakt.
Allereerst door den heer Westerhof, voor wien het
als voorsteller tot dezen bouw, een blijde feestdag was
en die zijn vreugde uit over de instemming die ten
slotte de stichting van dit ziekenhuis erlangde. Spr.
brengt daarvoor dank aan burgemeester Wendelaar,
aan wijlen den heer Ringers Sr. en diens zoon, aan
den heer Verkerk, terwijl hij erop wijst, dat zijn
raadsfractie de tweevoudige leiding wensch te, doch
niet omdat zij minder waardeering zou hebben voor
het werk van de dirictrice. Ook wordt met waardee
ring gesproken over het werk van de regenten, ter
wijl spr. hoopt, dat de zusters hier gelukkig zullen
zijn in de vervulling van hun mooie, maar moeilijke
taak.
Voor Mevrouw Aukes is de stichting van dit zie
kenhuis altijd een groot ideaal geweest en zij is dank
baar dat ze bij de inwijding ervan tegenwoordig kan
zijn. Het spijt haar echter een opmerking te moeten
maken, want zij betreurt het, dat voor het toezicht op
de exploitatie geen enkele vrouw is benoemd. Juist
voor een dergelijke inrichting was dat gewenscht,
niet omdat een vrouw het beter zal doen dan een
man, maar een vrouw denkt anders. Spr. hoopt dat
dat de raad van Alkmaar en heeren regenten aan
deze opmerking zullen denken.
Als vertegenwoordiger van éen der buitengemeen
ten, wenscht de heer Van Foreest, burgemeester van
Heiloo, de gemeente Alkmaar geluk met deze nieu
we instelling, waardoor Alkmaar voor de buitenge
meenten weer aantrekkelijker is gemaakt.
Zuster De Haas roemt in een geestige speech de uit
muntende opleiding die de verpleegsters genoten van
de Directrice en het vele goede dat deze voor het
oude Stadsziekenhuis heeft gedaan en wenscht de
Directrice toe, dat zij nog in lengte van jaren in deze
nieuwe inrichting werkzaam zal zijn.
De heer Van de Vall spreekt als voorzitter van de
Vereeniging voor Ziekenhuisverpleging en offreert
het nieuwe ziekenhuis namens deze vereeniging een
nieuwe Oudhollandsche kast, waarin, naar spr.
hoopt, schrifturen zullen worden opgeborgen die ge
tuigenis afleggen van de goede samenwerking tus-
schen deze stichting en zijne vereeniging.
De heer Michels, lid van Ged. Staten, zegt, dat het
prov, bestuur in de rij van sprekers wel eenige be
scheidenheid past. Nu deze stichting tot stand geko
men is zonder finantieelen steun der provincie, is
de overwinning des te grooter. Het is niet altijd ple
zierig steun van de provincie te ontvangen, want
onvermijdelijk zit er aan vast een strenger voogdij.
Spr. wijst er verder op, dat ook deze stichting niet
zonder moeilijkheden tot stand is gekomen, maar
hoopt, dat de stichting tot heil van de bevolking mo
ge strekken
De heer Dr. Doyer meent, dat hij geen gunstige
pers heeft gehad, maar zegt dat hij nooit heeft ge
meend dat een goed ingericht openbaar ziekenhuis
niet noodig zou zijn. Wanneer zich bij de exploitatie
moeilijkheden mochten voordoen, wenscht spr. toe,
dat het gemeentebestuur en de regenten de wijsheid
en takt mogen vinden om die moeilijkheden het hoofd
te bieden.
De Voorzitter van het plaatselijk Arbeiderssecre
tariaat wenscht, dat dit nieuwe ziekenhuis moge
groeien en bloeien en dat een ieder, ongeacht zijn
rang en stand, met volle gerustheid hier een plaats
zal vinden en dat het klassenverschil tot een mini
mum beperkt moge blijven.
De heer Jonker biedt namens het Alkmaarsche
Dubbelmannenkwartet „Zang en Vriendschap" een
nieuw orgel aan en hoopt, dat het geschenk den zie
ken moge troosten en opbeuren.
Het geschenk wordt daarna ingespeeld door den
heer Slinger.
Burgemeester Wendelaar dankt dan in het kort de
sprekers en merkt daarbij op, dat het hem verheugt
dat de heer Michels ons heeft geleerd waarmo wij
het Prov. Bestuur dankbaar dienen te zijn, nl. om
dat het Prov. Bestuur ons heeft onthouden van een
nadere voogdij.
Wat de opmerking van Mevr. Aukes betreft, dat de
raad geen vrouw in het regentencollege heeft be
noemd, 6pr. wijst op het reeds zeer groote vrouwen-
personeel, waarmee het college toch reeds zoo'n zorg
had.
Oprechte weerklank hebben de woorden van bur
gemeester van Foreest bij spr. gevonden. Het is onze
vaste wil goede inrichtingen te stichten die ook
gaarne den buitengemeenten ten dienste staan.
Ten slotte wordt door spr. mededeeling gedaan van
de cadeaux, de schat van bloemen die zijn ontvan
gen, waarna spr. de plechtigheid als geëindigd be
schouwt en het nieuwe ziekenhuis formeel voor ge
opend.
De heer Govers, als nestor van den raad van Alk
maar, dankt Burgemeester Wendelaar voor alles wat
hij heeft gedaan voor de totstandkoming van dit
ziekenhuis en hoopt dat deze stichting zal bijdragen
tot heil van de gemeente Alkmaar. Applaus.
Van de gelegenheid die daarna werd geboden om
het nieuW'e gebouw'te bezichtigen, werd door de vele
aanwezigen een dankbaar gebruik gemaakt en allen
waren vol lof over de uitmuntende, doelmatige en
keurige inrichting van het Centrale Neutrale Zie
kenhuis dat voor dezen bijzonderen dag nog buiten
gewoon aan aantrekkelijkheid gewonnen door de
bloemenschat die er werd aangetroffen.
Ten stadhuize was 's morgens in tegenwoordigheid
van B. en W., den secretaris en den ontvanger, be
nevens van het bestuur der stichting Alkmaarsch
Centraal Neutraal Ziekenhuis met Ivlasseverpleging
en het college van regenten, ten overstaan van nota
ris J. P. C. van Toornenburgh de acte gepasseerd,
waarbij de gemeente van genoemde stichting een be
drag van f156.000 in leen krijgt, tegen een rente van
4 pet., voor de oprichting en instandhouding van een
centraal neutraal ziekenhuis met klasseverpleging.
De rente wordt telkens weer in de gemeentekas ge
stort en het bedrag is pas opvorderbaare als het zie
kenhuis niet meer voldoet aan de bij de acte ge
stelde eischen.
De burgemeester hield een toespraak, waarin hij
het passeeren van de acte een historisch moment
noemde en meedeelde, dat in de hal van het nieuwe
ziekenhuis een koperen plaquette zal worden aange
bracht, waarin gememoreerd zal worden de groote
offervaardigheid van de burgerij van Alkmaar en
omgeving, die genoemd bedrag bijeen wist te bren
gen.
Er werd een oorkonde opgemaakt en geteekend.
Zij zal een plaatsje krijgen in de regentenkamer van
het nieuwe ziekenhuis.
Ulvexüiout, 28 Mei 1929.