Alisncti Nituws-
Radioprogramma
De Schoone Duivelin
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
C&COSROZ&IN
ZE-EP
MET nETAMKE-R
D&BBELS^NN
Een praatje over enkele aardappelen-
ziekten.
Woensdag 3 Juli 1929.
72ste Jaargang No. 8485
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomcnd nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. ïr.LI'.F. Mo, 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groot.ere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
.4.50
4.50
5.
Voor Donderdag 4 Juli 1929.
10 HILVERSUM (1071) Tijdsein en morgenwijding.
10.35 LANGENBERG (462) Gramophoonplaten.
11.— HUIZEN (336) N.C.R.V. Korte ziekendienst
11.20 DAVENTRY (1563) Gramophoonplaten.
12.— HILVERSUM (1071) Politieberichten.
12.15 HILVERSUM (1071) Lunchmuziek.
12.20 KALUNDBORG (1153) Strijkmuzlek.
12.20 DAVENTRY (1563 Ochtendconcert
12.30 HUIZEN (336) N.C.R.V. Middagconcert
12.40 LANGENBERG (462) Gramophoonplaten.
12.50 PARIJS (R.1744) Symphonieconcert.
,1.20 DAVENTRY (1563) Gramophoonplaten.
1.25 LANGENBERG (462) Concert.
,2.HILVERSUM (1071) Ghetto-gijntjes door Willem
Hunsche.
2.30 HILVERSUM (1071) Gramophoonmuziek.
3.— HILVERSUM (1071) Knipcursus door Mevr. De
Leeuw van Rees.
3.20 DAVENTRY (482) Symphonie-concert
3.50 KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert
4.— HILVERSUM (1071) Ziekenuurtje.
4.05 PARIJS (R.1744) Concert.
4.20 DAVENTRY (1563) Concert
DAVENTRY (482) Orgelconcert
DAVENTRY (1563) Dansmuziek.
HILVERSUM (1071) Sportpraatje door H. Hol-
J land er.
5.— HUIZEN (336) Tijdsein en concert
5.20 BERLIJN (475) Concert
5.20 BRUSSEL (512) Concert
5.30 HILVERSUM (1071) Rustpoos ter verzorging van
i den zender.
6.— HILVERSUM (1071) Tijdsein en dinermuziek.
6.20 HAMBURG (392) Populair concert
6.30 HUIZEN (1852) Spr. J. S. Bedet.
,6.50 MOTALA (1351) Gramophoonplaten.
6.50 BRUSSEL (512) Klassiek concert.
,7.— HUIZEN (1852) Orgelconcert.
7.15 HILVERSUM (1071) Causerie door C. A. Baron
Tindal over de Hollandsche T. T. reces op het
„Circuit Drenthe".
7.20 DAVENTRY (482) Dansmuziek.
7.45 HILVERSUM (1071) Politieberichten.
8.HILVERSUM (1071) Tijdsein. Daarna boeken-
halfuurtje.
8.HUIZEN (1852) Concert. Daarna persberichten.
8.20 LEIPZIG (362) Concert.
8.20 MOTALA (1351) Populair concert
8.25 PARIJS (R.1744) Concert.
8.30 HILVERSUM (1071) Beethovenr-concert door
Concertgebouw-trio.
8.30 HAMBURG (392) Concert
8.35 BRUSSEL (512) Concert
8.50 BERLIJN (475) Concert.
8.50 DAVENTRY (1563) Militair concert.
9.20 ROME (444) Concert.
9.25 BARCELONA (351) Concert en dansmuziek.
9.50 HILVERSUM (1071) Concert door het omroep
orkest o.l.v. Nico Treep. Vervolgens persbericli-
ten. Daarna gramophoonplaten.
9.55 DAVENTRY (1563) Kamermuziek en dansmu-
j ziek.
FEUILLETON
DET. DUNN.
HOOFDSTUK XV.
LORD BALMAINE'S MOEILIJKHEDEN.
„Zoo, dus de kat heeft aan mijn man geschreven. Dat
!s dus haar wraak."
Leonie nam aan, dat de brief betrekking had op Lord
Balmaine, maar het kwam niet in haar op, dat het
meisje de fatale cheque aan haar man zou hebben ge
stuurd. Ze kon zich niet voorstellen, ciat Adèle de kans
om geld te krijgen zou laten voorbij gaan.
Verveeld en verontrust begaf ze zich op weg naar de
Betterson Bank in Pall Mali, waar de chèque geind kon
worden. Ze vroeg den chef te spreken en legde hern op
haar betooverendste manier de zaak uit. Er was geen
ehèque van Lord Balmaine aangeboden dien morgen,
zei de beambte.
„Als hij wordt aangeboden, zult U hem dan niet uit
betalen en aanhouden?"
„Natuurlijk."
De gravin verliet de bank en keerde naar Park Lane
terug. Haar eerste ingeving was om al haar woede op
Adèle te koelen, maar ze besloot zich In te houden. Het
was van veel meer belang te weten te komen, wat het
meisje gedaan had, dan haar te straffen. Ze besloot on
middellijk slimheid tegenover slimheid te stellen.
Ze ging naar haar eigen kamer en belde het meisje.
Geen antwoord. Haar oog viel op een paar brieven in
het rek. Die waren daarin gelegd, r.adat ze uit was
Begaan. Het schrift van beiden wekte kwade vermoe
dens op. De eene, ongefrankeerde was van Adèle, de
andere van Alec Helston.
Ze scheurde het eerste den brief van Adèle open.
uist zooals ze verwachtte was Adèle er van door. De
brief was een brutaal episteltje, waarin geen andere
reden werd opgegeven, dan dat zij besloten had de ti-
ra*""® van mevrouw niet langer te verdragen.
Bleek van woede scheurde Leonie den brief in kleine
«tukjes en wierp ze in het vuur.
..Enfin, ze heeft me de moeite bespaard van een
«cene.
10.35 BERN (406) Concert
,10.35 DAVENTRY (482) Dansmuziek.
10.50 BRESLAU (321) Populaire en dansmuziek.
11.05 KATTOWITZ (416) Dansmuziek.
11.20 BOEDAPEST (545) Concert.
Voor Vrijdag 5 Juli 1929.
10.HILVERSUM (1071) Tijdsein en morgenwijding.
10.35 LANGENBERG (462) Gramophoonplaten.
11.— HUIZEN (336) N.C.R.V. Korte Ziekendienst
11.20 DAVENTRY (1563) Gramophoonplaten.
11.20 HAMBURG (392) Gramophoonplaten.
11.30 HUIZEN (336) K.R.O. Godsdienstig halfuurtje.
12.— HILVERSUM (1071) Politieberichten.
12.15 HILVERSUM (1071) Lunchmuziek.
12.15 HUIZEN (336) Lunchmuziek.
12.20 KALUNDBORG (1153) Muziek.
12.50 DAVENTRY (1563) Orgelconcert.
1.15 HUIZEN (336) Gramophoonplaten.
1.20 DAVENTRY (1563) Gramophoonplaten.
1.25 LANGENBERG (462) Concert
1.50 HAMBURG (392) Concert
2.05 HILVERSUM (1071) Uitzending voor de scholen.
OM HAAR FRISSCHE
GEUR IETS
BIJZONDERS
'OP GOEDE ZEEP5BAT:
Maar haar onrust was niet verdwenen. Had het
meisje haar brieven geopend en ze daarna nalezing,
weer dicht gemaakt? Dat had ze in leder geval niet
kunnen doen met dien van Helston, want die was zoo
voorzichtig om zijn brieven altijd dicht te lakken.
Ze nam den brief van Helston op, haar duim op het
zegel. Haar gevoelige vingers voelden Iets vreemds aan
het lak. Terstond waren haar jinnen gescherpt, haar
argwaan was opgewekt.
Het was een donkeren dag en ze draaide het elec-
trisch licht aan. Het lak dicht onder de lamp houdend
onderzocht ze het.
„Die leelijke gemeene spion, ze heeft den brief open
gehad. Dat dacht ik wel." 1)
Adèle was zeker gehaast geweest en had daardoor
het lak niet zóó precies tegen elkaar gepast, als ze
anders zou hebben gedaan. Leonie had gemerkt, dat de
twee kanten ongelijk waren.
Haar gezicht stond zoo zwart als de nacht. Als Alec
onvoorzichtig was geweest in dezen brief, zou hij haar
daarmee absoluut aan die hatelijke meid hebben over
geleverd. Ze opende den brief met bevende vingers.
„Lieve Leonie," schreef Helston. „Je moet me per
omgaande twee honderd pond sturen. Ik moet ze heb
ben als je ten minste wilt dat ik wat uitricht. Ik ben
de kameraden van Max op het spoor, maar het zijn op
lichters. Ze verzetten geen voet, als ik ze niet stop, en
zetten hun mond wagewijd open. Laat dadelijk van je
hooren. A.
Ze gooide den brief in het vuur en terwijl ze hem
langzaam zag verbranden, mompelde ze: „Ik zou wel
eens willen weten of Alec de waarheid zegt. Hij is een
geboren leugenaar maar hierin zal hij wel eerlijk zijn
in zijn eigen belang".
Het was even in haar opgekomen, dat Helston het
verhaal wel kon hebben verzonnen om haar geld af te
zetten, maar ze liet die verdenking weer varen.
„Hoe kom ik aan dat dat geld?" dacht ze, met haar
blanke vingers op den schoorsteenmantel trommelend.
Zij had een massa juweelen, hoofdzakelijk diamanten
1) Adèle was klaarblijkelijk een expert in leelijke,
knoeierige streken. Ze had een truc toegepast, die in
vroeger tijd zeer bekend was bij den postdienst. Nadat
ze het lak voldoende zacht gemaakt had, had ze de
enveloppe open gemaakt. Na lezing van den brief, had
ze de twee gedeelten met lak weer verwarmd en na
voorzichtige sluiting scheen het zegel ongeschonden Een
onduidelijkheid van het stempel kon worden toegeschre
ven aan minder zorgvuldig gebruik van het zegel door
den verzender van den brief.
2.45
3.20
4.—
4
4.05
4.20
4.30
4.35
5.—
5.—
5.20
5.20
5.30
5.55
6.—
6.20
6.50
6.50
6.55
7.—
7.15
7.45
8.—
8.—
8.05
8.20
8.20
8.20
8.35
8.50
8.50
8.55
9.50
10.15
10.25
10.35
10.35
10.40
10.50
11.05
11.20
12.50
HILVERSUM (1071) Gramophoonmuziek.
KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert.
HILVERSUM (1071) Lezing door Mevr. Went-
holtBoogaard. Onderw.: „De Crimineele Vrouw"
HUIZEN (336) N.C.R.V. Gramophoonplaten.
PARIJS (R.1744) Concert.
DAVENTRY (482) Dansmuziek.
HILVERSUM (1071) Lezing door H. J. D. van
Hoorn. „Het geldwezen van Nederland".
DAVENTRY (1563) Concert
HUIZEN (336) Concert
HILVERSUM (1071) Rustpoos ter verzorging
van den zender.
BERLIJN (475) Populaire muziek.
BRUSSEL (512) Concert
HILVERSUM (1071) Dinermuziek.
LANGENBERG (462) Veseprconcert.
BOEDAPEST (545) Gramophoonplaten.
WARSCHAU (1397) Concert.
DAVENTRY (482) Populair concert
BRUSSEL (512) Gramophoonmuziek.
PARIJS (R.1744) Gramophoonmuziek.
HUIZEN (1852) K.R.O. Tuinbouwhalfuurtje.
HILVERSUM (1071) Spreekuur van den radio
dokter.
HUIZEN (1852) V.P.R.O.-cyclus. Persberichten,
redevoeringen, lezingen en concert.
HILVERSUM (1071) Politieberichten.
HILVERSUM (1071) Tijdsein, gramophoonplaten,
aansluiting van het Kurhaus te Schevenlngen.
Uitzending van het Symphonieconcert door het
Residentie-orkest. Persberichten van Vaz Dias en
dansmuziek door de Julius Horvath Kapel uit
Budapest, uit het Grand Hotel „Brittannia" te
Vlissingen.
TOULOUSE (383) Operafragmenten, Baskische
dansen, populaire muziek.
DAVENTRY (1563) Concert
BOEDAPEST (545) Militair concert.
DAVENTRY (482) Concert
MOTALA (1351) Concert
BRUSSEL (512) Concert.
BERLIJN (475) Avondprogramma.
WARSCHAU (1397) Symphonie concert.
PARIJS (F.1744) Symphonieconcert
KALUNDBORG (1153) Populair concert.
MOTALA (1351) Populair concert.
BARCELONA (351) Concert.
BERN (406) Concert
DAVENTRY (482) Dansmuziek.
PRAAG (343) Dansmuziek.
KONINGSBERGEN (280) Populair concert.
HAMBURG (392) Concert.
DAVENTRY (482) Dansmuziek.
FRANKFORT a. M. (421) Tot 1.50 uur nacht
concert Werken van Richard Strauss.
Als men ovèr aardappelziekten praten wil is het al
tijd moeilijk een begin te krijgen, en heeft men eenmaal
een begin, dan kan men het eind niet vinden. Het gaat
namelijk tamelijk regelmatig op, dat het aantal ziekten,
even groot is als de belangrijkheid van het product,
En, dat de aardappel, vooral in N.-Holland een zeer be
langrijk product is mag toch met gerustheid aangeno
men worden.
In de eerste plaats is de wratziekte op sommige
plaatsen in ons land een zeer berucht verschijnsel in de
voor elk waarvan ze met gemak 200 pond zou kunnen
krijgen, maar ze kon er niet toe over gaan afstand te
doen van haar geliefde diamanten, ook al zou ze hen
weer f.n een paar weken kunnen terugkoopen.
„Die idioot van een Balmaine zal een andere chèque
voor me moeten uitschrijven. Die eerste is waardeloos
nu ik gewaarschuwd heb, dus hij verliest er niets bij.
Ik zal hem zeggen ,dat ik hem verloren heb. Ik zal
geen woord vertellen van die draak van een Adèle."
Het was bijna half vijf. Om zes uur zou Balmaine
waarschijnlijk wel thuis zijn om zich voor het diner te
kleeden.
Ze maakte haastig toilet, zonder de hulp van de ka
menier, gaf zich zelf nog een laatsten blik in den
spiegel en vertrok. In de eetzaal liet ze een briefje voor
den graaf achter, dat ze om half acht bij het diner te
rug zou zijn.
Lord Balmaine stond in de bibliotheek van het def
tige oude huis in Mayfair voor het laaiende haardvuur,
zijn ellebogen op de prachtig gebeeldhouwden schoor
steenmantel, zijn lange, fijna aristocratische handen on
der het voorhoofd.
Hij .kwam juist terug van het onderhoud met Lord
Lanchester en was ten prooi aan de bitterste verwijten,
die een man zichzelf kan doen. Hij had een vrouw ver
trouwd en zij had hem of met opzet mesleid of was ho
peloos nalatig geweest. Wat het ook was het resul
taat was hetzelfde een duel. Hij kon het niet vermij
den. Hij was in het publiek beleedigd en die beleediging
kan maar op een manier uitgewischt worden. De graaf
had vroeger eenige jaren in Parijs gewoond en was daar
een van de leiders van de Parijsche groote wereld ge
weest. Hij had niet één, maar wel een half dozijn duels
gehad. Dat was iets heel gewoons onder het tweede
keizerrijk en verliep meestal zonder bloedvergieten.
Balmaine kon niet gelooven, dat de uitdaging die hij op
het punt stond te zenden zoo'n kinderachtig gedoe zou
zijn, zoo iets van „doen alsof."
„In ieder geval zal Leonie niet lijden onder iets dat
over mijn lippen komt," mompelde hij, toen een be
diende, na geklopt te hebben, de kamer binnenkwam.
Hij hield een brief in de hand.
„Wat is er Patterson?" zei de jonge lord gemelijk.
„Heb ik je niet gezegd, dat ik niet gestoord wilde wor
den?"
„Ja, mijnheer, maar de dame..."
De knecht voltooide den zin niet. Ealmaine had snel
den brief uit zijn hand getrokken en scheurde hem
open.
„Beste Lord Balmaine ik moet U spreken, een
oogenblik. Vergeef me. Uw ongelukkige L."
Een gevoel van zelfverwijt bekroop den jongen man.
Deze weinige woorden, zoo geraffineerd gekozen, sleep
aardappelen. We behoeven wel geen uitvoerige beschrij
ving te geven van de manier, waarop deze ziekte zich
uit Wel is het in onze contreien gelukkig niet bekend,
maar ieder, die het eens in zijn gewas vinden zal kan
zich nooit vergissen ,als de ziekte tenminste in tame
lijke mate optreedt: de aardappelen hebben op de knol
len en soms ook op,het loof boven den- grond min of
meer groots wratten of gallen of knobbels. Men kan het
nooit verwarren met een andere ziekte, want wratzisk®
aardappelen lijken nergens anders op als op wratziek®
aardappels. Neemt men het in het gewas waar, dan
moet men zich er wel rekenschap van geven, dat het
zeer gemakkelijk van den eenen akker naar den ande
ren overgebracht kan worden. Het beste is voorloopig
geen aardappelen op dat land te telen.
Men moet er zich ook wel degelijk rekenschap van
geven, dat het een ziekte is, die onzen buitenlandschen
handel den nekslag geven kan. want, hoewel men deze
ziekte in het buitenland evengoed beeft als wij is toch
den invoer van wratzieke aardappelen verboden en ook
van aardappelen, die uit een wratzieke buurt (dat mag
ik zoo wel zeggen) komen.
In Engeland heeft men b.v. ongeveer 40.000 H.A. land
dat met deze ziekte besmet is of in de buurt ligt van
besmet land; dat is het 25e deel van geheel Engeland.
Nu noenjde onlangs een Engelschman de wratziekt®
heel scherp de boeman, waarmede men tracht elkander
vliegen af te vangen op het gebied van den export en
hij vond het in het geheel niet die gevaarlijke ziekte, die
men er van maken wil: hij vond de virusziekten (blad-
rol, mozaiek, stippelstreep enz.) veel gevaarlijker. Wij
noemen dat even omdat dat voor zoover ons bekend,
de eerste maal was, dat iemand er rond voor uit durfde
te komen, dat het voor protectiedoeleinden uitgebuit
wordt. Of het nu werkelijk waar is, dat het voor da
cultuur een ziekte is, die niet zoo gevaarlijk is als de
virusziekten kunnen we gevoegelijk buiten beschouwing
laten, want, ook voor ons is wratziekte de boeman, ten
minste, zoolang men op internationaal terrein dat als
wapen blijft gebruiken. In ieder geval, is het een be
langrijke ziekte, en dat temeer, wijl de bodem zoo
lang besmet blijft en wijl we nog geen goede grondont-
smettingsmlddelen hebben.
Om verder even over de zgn. virusziekte te praten,
die we reeds even genoemd hebben, kunnen we dan
opmerken, dat het een voordeel is bij alle andere na
deden, dat de bodem niet zoozeer besmet raakt door het
verbouwen van b.v. mozaieke aardappelen of bladrol
lers, stippelstreepzieke aardappelen enz. Hier wordt da
besmetting hoofdzakelijk boven den grond, zooals wa
reeds vroeger vertelden, door bladluizen en andere in
secten (of dieren) overgebracht. Dat is een groot voor
deel, want, nu behoeft men niet zoo bang te zijn van
de vrucht van het verleden jaar als men het gewas van
het tegenwoordige jaar slechts goed in het oog houdt
en er de zieke of verdachte exemplaren goed uitzoekt
en op tijd eruit haalt en vernietigt. Heel anders is dit
weer wat betreft de bekende Rhyzoctonia (waarbij men
de samengeknepen kopbladeren waarnemen kan, de
witte schimmelband aan den wortelvoet en de boven-
grondsche knolvorming). Deze ziekte blijft wel degelijk
in den grond achter in den vorm van opgerolde zwam*
draden, die men scelerotien noemt. Deze ziekte is
echter zeer gemakkelijk te voorkomen voor zoover het
poterbesmetting betreft, want, het wasschen met subli
maat geeft de beste resultaten die men maar verwach
ten kan; jammer, dat het ook in N.-Holland nog niet
algemeen op deze wijze bestreden wordt.
We zouden ieder in overweging willen geven nu zijn
gewas te velde eens zorgvuldig na te gaan en dan te
zien, of ontsmetten in het najaar van de poters niet
wenschelijk zou zijn. We kunnen wel verklaren, dat, wie
eens met sublimaat ontsmet heeft, die ontsmetting nooit
meer zal nalaten. Vragen op dit gebied aan de redactie,
Van Herwijnen. St. Panoras.
ten hem mee. Ten slotte was hij te laken. Had hij nief
het hof gemaakt aan de gravin, niet zij aan hem? Dat
dacht hij tenminste.
„Laat de dame binnen, Patterson," zei hij heesch.
„Lieve Lord Balmaine, ik ben zoo blij, dat ik u thuis
tref," riep Leonie, naar hem toeloopende en hem beid®
handen toestekende, aan een waarvan de ring, die hij
haar gegeven had in duizend lichtflikkeringen schit
terde en hem scheen te bespotten. „U kunt U niet voor
stellen, hoe vreeselijk dom ik geweest ben. Ik heb Uw
cheque verloren."
„Dal weet ik," zei Balmaine op holle toon en met een
blik die zei: „Houdt je me nu voor den gek?"
„Weet u het?" riep zij in stomme verbazing.
Toen dacht ze: „O, ja. de bank heeft hem natuurlijk
bericht gezonden, dat de chèque is opgehouden."
Hij zweeg. Hij verbaasde zich over haar luchtige ma
nieren. Wist ze werkelijk wat er gebeurd was?"
Opeens viel het haar op hoe ellendig hij er uitzag.
Nu had ze een kans om nog invloed op hem uit te
oefenen. Ze zou hem toonen hoe sympathiek ze kon
zijn. Ze kwam dicht bij hem staan en legde een hand
op ieóeren schouder. De steen in den ring schitterdi»
meer dan ooit. Ze hief haar gelaat op en haar geheim
zinnige, uitdagende oogen keken in de zijne.
„Aubrey, je bent niet wel. Wat mankeert je?" fluis
terde ze.
Er was een betooverend vuur in de boosaardige glans
van haar oogen, in die zachte, verleidelijke tonen. Een
onweerstaanbare stroom van passie stormde over hart
en verstand. Hij gunde zich geen tijd om te denken. Hij
sloeg zijn arm om haar heen en in die alles overheer-
schende omhelzing kuste hij haar lippen. Hij was dol
gelukkig. Als hij voor deze vrouw moest gaan vechten,
waarom zou hij dan ook niet zijn belooning daarvoor
krijgen?
Leonie was verrast, maar ze weerstreefde niet, er
was geen enkele reden waarom ze dat zou doen. Zijn
delirium van liefde kon alleen maar in haar voordeel
zijn. Dit keer zou de chèque wel 5000 pond worden,
dacht ze.
Eenige seconden van stilte, Ze liet hem eenige oogen-
blikken van zaligheid, en toen werd hij plotselnig om
zoo te zeggen in een ijskoud bad gedompeld. Patterson
was met iemand aan het redeneeren en die iemand was
de graaf van Lanchester.
De gravin herkende de stem ook en fluisterde, haar
stem verstikt door angst en woede: „Mijn man. Hij
mag me niet hier vinden. Verberg me, om hemelswil,
verberg me."
Wordt vervolgd.
