illtltll NiSllS-
De Schoone Diwelin
I
H.M. KOOS RUYS,
Radioprogramma
fl
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
den "d'lman, die strijdt voor het volk.
Donderdag 18 Juli 1929.
72ste Jaargang No. 8495
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomcnd nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10. iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen) Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Nadat H.M. de Koningin het advies had ingewonnen
van allen, die daarvoor in aanmerking komen,
van de voorzitters der Kamers,
van den vice-voorzitter van den Raad van State,
van de voorziters der Kamerclubs, de één-en-twee-
inans-partijtjes uitgezonderd,
heeft zij Jhr. Ruys de Beerenbrouck vereerd met de
opdracht, een kabinet te formeeren, steunend op de
rechterzijde.
Beleefdheidshalve kon de heer Ruys, die voor het
volk strijdt, niet onmiddellijk antwoorden:
„MeVrouw, een dergelijk kabinet klopt niet op den
gevoerden verkiezingsstrijd; ik kan dus Uw opdracht,
hoe vereerend die ook zij, niet aanvaarden."
Maar de opdracht wel aanvaarden, ging ook niet, en
daarom heeft hij eerbiediglijk verzocht ze in beraad
te mogen houden.
Waarop hij naar Mons. Nolens ig gestapt waar
schijnlijk getuft 'om het beraad te beginnen!
Het verkiezingsprogram kwam in duplo op tafel en
Jhr. Ruys las:
„Handhaving en doorvoering der Katholiek-staatkun
dige beginselen in wetgeving en bestuur..."
„Tut, tut," klonk het bedachtzaam van den over
kant der tafel, „zouden we deze inleiding niet overslaan?
Sla eens even na hoe onze vrienden de Christelijk-
Historischen dit zeggen."
En Ruys bladerde en las:
„In overeenstemming met de historische ontwikkeling
van het Christendom op Nederlandschen bodem, en dus
met de beginselen der Reformatie als beheerschende
factor, worde Nederland bestuurd als een Christelijke
staat in Protestautschen zin."
„Nee, nee, dat verdraagt elkaar niet.
Voor den Protestantschen zin is een Katholiek forma
teur al erg genoeg. Geen beschouwingen dus. Laten we
liever praktisch zijn en programpunten zoeken, die ook
door onze niet-roomsche vrienden zijn gesteld. Begin
maar eens."
„Missie-vrijheid in Nederlandsch-Indië..."
„Nog erger. Dat jaagt Colijn en Schokking de stuipen
op het lijf. Kersten en Lingbeek zouden triomfeeren."
Maar laat ons aan de grap een eind maken en het
beraad van den Jonkheer en Monseigneur niet storen.
Met deze hitte zullen ze het kwaad genoeg hebben!
Toch vragen we ons af- Waar moet dat op uitloopen?
Herstel der rechtsche coalitie was niet de inzet der
verkiezing. Dat ging van weerskanten niet.
Voor de A.R. en Christ Hist. zou dat onfeilbaar uit-
geloopen zijn op aanmerkelijk verlies aan wat men wel
noemt hun „horzel"—partijtjes, terwijl de R.K. stellig
veel hadden verloren aan de S.D.A.P. Hun democra
tisch program en enkele arbeiders meer op hun lijsten
hebben dat nu voorkomen, doch beide middelen zouden
gefaald hebben, indien openlijk en met nadruk op een
Colijnsche regeering ware aangestuurd, de zekerste
weg immers om de democratie te vermoorden.
De coalitie was dus niet het uitgesproken doel, hoe
FEUILLETON
DET. DUNN.
HOOFDSTUK XXIV.
DE CIJFER-ADVERTENTIE.
De kamenier van Leonie had bevel om lederen mor
gen de Times op de kamer van haar meesteres te
brengen en het nummer van dien dag lag op een stoel.
Leonie nam hem op en haar oog ging terstond naar
de „angsf'-kolorn.
„Eindelijk!" riep ze zenuwachtig.
Ja, daar was het. maar ze was even wijs als tevoren.
De advertentie luidde aldus:
„Veiligheid eerst pounfu nf ibnqtufbe ifbul wszebh
pn fmg ws cz ef wmbhftupl wbo tusbx csfoh ifu hfme
nff fs lpn bmmffo jl abm v ebo obbs ef qmbbut csfohfo
xbbs ef nbo ef tuffo wfscpshfm azo bmt v nf cfesjhu
mppqu vw mfwfo hfwbbs."
Ze kleedde zich terstond aan en ging langs den apar-
ten uitgang weg. Kort daarop vloog een taxi met de
gravin oostwaarts. Het was vijf uur en het kantoor van
de diamanthandelaren sloot op dat uur. Maar Peter
Carew bleef dikwijls langer. Ze zou hem zonder twijfel
nog treffen.
Ze werd teleurgesteld. Het kantoor was gesloten, de
luiken dicht. Herhaald drukken op den ivoren knop
van de electrische bel hielp niets. Ze keerde ontstemd
naar huis terug en maakte zich. gereed voor haar be
zoek aan Balmaine.
In de huidige omstandigheden was avondtoilet niet
geschikt Dit was jammer, gegeven haar blanke mol
lige schouders en stevige ronde hals, ze wilde indruk
maken op Balmaine, maar er was niets aan te doen.
In sommige opzichten was lord Balmaine een jong-
mensch van orthodoxe opvattingen en ze voelde, dat
het verstandig zou zijn de goede vormen in acht te ne
men.
Maar er kan veel gedaan worden met goede smaak
en een handige naaister cn soms bereikt men bij een
licht ontvlambaar jongmensch meer met een bereke
wel van velen, wier hart niet aan de democratie is ver
pand, misschien wel de geheime wensch.
En nu toch de coalitie herstellen?
Ja, de heeren en dames zijn gekozen en kunnen zich
vrij wat veroorloven. De aarde draait echter langer dan
een zittingsperiode der Kamer en in 1933 zou de afre
kening grondig kunnen zijn.
Wij zien de coalitie dus nog niet herboren en achten
slechts één oplossing in overeenstemming met den wil
der kiezers:
een democratisch bewind.
Dat eïscht o.i. het program der R.K, terwijl de mo
gelijkheid aanwezig is.
Zoo oordeelt men ook In S.D.A.P.-kringen, natuurlijk
onder de mits, dat over een werkelijk democratisch
program volledige overeenstemming en zekerheid van
verwezenlijking wordt verkregen en zoo oordeelt ook
Mr. Marchant, met wiens woorden wij deze beschouwing
besluiten.
Hij schrijft o.m.:
„Voor de laatste dat Is voor de democratische po
litiek, in tegenstelling van de Colijnsche, meestal ge
steund door den Vrijheidsbond voor de democratische
politiek dus is nog altijd een meerderheid in de volks
vertegenwoordiging aanwezig. Het hangt er maar van af.
of de R.K. Kamerfractie de samenwerking van deze
meerderheid onmogelijk zal blijven maken.
Volhardt zij bij hare houding van November 1925, dan
kan zij trachten, tegen de anti-papistische beweging
onder hare eigenvrienden, een pseudo-perlementair ka
binet in het leven te roepen, gesteund door de drie
rechtsche partijen. Gelukt dit niet, dan zal zij zich
wederom moeten terug terkken en in het schuitje stap
pen van de „Nieuwe Rotterdamsche Courant". 1)
Aan haar dat is dus aan de R.K. Kamerfractie
is de beslissing en de volle verantwoordelijkheid."
1) Dit blad bepleit een extra-parlementair Kabinet.
Coalitie of Rechtsche meerderheid?
De opdracht, welke de koningin aan Jhr. Ruys de
Beerenbrouck heeft gegeven, is beperkt door de toevoe
ging, dat hij een kabinet moet vormen, steunend op do
rechterzijde.
In verband hiermede merkt Het Volk cp:
„Onderwijl veroorlooven wij ons, te constateeren, dat
de koningin haar opdracht slordig heeft geredigeerd.
Het kabinet moet steunen op „de partijen" van de rech
terzijde. Is Kersten's groepje daar ook onder begre
pen? Zoo niet, dan was het duidelijker geweest, te
spreken van de partijen der voormalige kerkelijke coa
litie. Maar het woord coalitie schijnt voorloopig nog in
het verdomboekje te staan. De baron Van Wijnbergen,
die opstaat en naar bed gaat met het herstel van de
coalitie, bezweert in de „Maasbode" de Christelijk-his-
torischen, om het tot stand komen van een christelijke
regeering niet te beletten; maar hij vermijdt ditmaal
zorgvuldig het woord coalitie. Ook hij spreekt van een
regeering, steunende op de rechtsche meerderheid.
Wij mogen dus wel aannemen, dat de koningin deze
uitdrukking heeft overgenomen uit adviezen, haar door
staatslieden van de rechterzijde gegeven.
Waarom gebruiken de heeren het woord coalitie
niet? Het is ons tamelijk onverschillig; men kan de
zaak zoo voorstellen: Ruys maakt een program; hij
vraagt van de oude coalitie-partijen alleen steun voor
dat program; samenwerklog dus alleen op bepaalde
punten. Ieder van de partijen zou dus vrij blijven, om
voor de onderwerpen die buiten het program vallen,
haar eigen politiek te voeren, desnoods tegen de re
geering en tegen de andere regeeringspartijen in. Wil
len de heeren dat, dan moeten zij het zeggen. Willen
zij het niet, waarom roepen zij dan niet ronduit om
herstel van de coalitie?"
nend verbergen van de bekoorlijkheden, dan met een
buitensporig tentoonstellen daarvan. De japon die ze
koos was van een gaasachtige stof, die de huid liet
doorschemeren. De mouwen waren kort en wijd en af
en toe ontblootten ze gedeelteen van den ivoren boven
arm. Hoewel ze niets om parelen gaf stonden ze haar
buitengewoon goed en ze koos «re als eenig sieraad.
„Ja, ik geloof, dat het zoo wel goed is," zei ze in zich
zelf. Een taxi bracht haar naar Mayfair. Mylord was
thuis, zei de onderdanige bediende. Wilde madame zoo
goed zijn hem te volgen?
Zij werd in een gezellige heerenkamer gelaten, In
oud Engelsche stijl gemeubeld, op een enorme Chester
field na, die voor het vuur stond. Toen de knecht ver
dwenen was met een diepe eerbiedige buiging, ging
een andere deur open en Balmaine kwam bleek en ver
ward binnen.
Leonie was niet van plan verdriet te toonen of haar
gevoelens te verbergen. Ze wilde den rol spelen van
innige liefde voor hem en teedere bezorgheid voor zijn
veiligheid.
„O, Aubrey, liefste ,als je wist wat een vreeselijke
dag van angst en onzekerheid dit voor me is geweest.
Je bent me geen minuut uit de gedachten geweest. Je
weet dat ik je liefheb en
Een goed geslaagde snik, lange wimpers neergesla
gen en ze gleed zachtjes in zijn armen. Ze was schijn
baar op het punt flauw te vallen en wat kon hij anders
doen dan haar opvangen?
„O, lieve, lieve Aubrey! Ik weet dat je me ook lief-
hebt," murmelde ze.
Balmaine had niets gezegd of gedaan, dat deze uit
barsting van verliefde dankbaarheid rechtvaardigde.
Lady Lanchester lag als een .geknakte lelie" zooais ze
het later bij de herinnering zelf noemde in zijn ar
men; maar mylord keek wat verlegen en niet weinig
verschrikt
Leonie was begonnen met hem te bekoren, had hem
toen verward en was geëindigd met hem bang voor
haar te maken niet alleen, maar hem de onaangename
overtuiging te geven, dat ze hem onder den duim had.
Hij was letterlijk haar slaaf geworden.
„Natuurlijk houd ik van je, Leonie," stamelde hij.
,Er is geen mensch op de wereld die voor me zou
hebben gedaan, wat jij gedaan hebt me bevrijd van
de slavernij. Lieveling, in de oogen van den graaf was
ik gewoon een slavin. Ik was dikwijls op het punt er
een eind aan te maken. Er zijn vergiften, die heel vlug
werken en..."
„Om 's hemelswil praat zoo niet!" riep de verschrikte
jonge man. Hij voelde hoe ze beefde althans het
/^dmbeien
Oe Ra1"1 de_jeui»C
verdwijnen devcLeli^i^en
«spoedig de 3ene
z.ing met den zuiveren,
den en vkrz.cicV-*Venelen
AKKer'ii
KJooslerbcil-aem.
„Geen^oud zoo ^oed.
(Adv. in Biuxschrift.)
10.—
11.—
11.20
11.20
11.30
12.—
12.15
12.15
12.20
12.40
12.50
12.50
1.15
1.20
1.25
1.50
2.—
2.30
3.—
3.45
4.05
4.15
4.20
4.20
5.—
5.15
5.20
5.20
5.15
6.20
6.50
6.55
6.55
7.—
7.15
7.35
7.45
Voor Vrijdag 19 Juli 1929.
HILVERSUM (1875) Tijdsein en morgenwijding.
HUIZEN (298) N.C.R.V. Korte Ziekendienst
DAVENTRY (1563) Gramofoonplaten.
HAMBURG (392) Gramofoonplaten.
HUIZEN (298) K.R.O. Godsdienstig halfuurtje.
HILVERSUM (1875) Politieberichten.
HILVERSUM (1875) Lunchmuziek.
HUIZEN (298) Lunchmuziek.
KALUNDBORG (1153) Gramofoonplaten.
LANGENBERG (462) Gramofoonplaten.
DAVENTRY (1563) Orgelconcert.
PARIJS (R.1744) Symphonieconcert.
HUIZEN (298) Gramofoonplaten.
DAVENTRY (1563) Gramofoonplaten.
LANGENBERG (462) Concert
HAMBURG (392) Concert.
HILVERSUM (1375) Gramofoonmuziek.
HILVERSUM (1875) Lezing door A. Radix. Ond.:
„Leeke hulp aan zieken van geest".
HILVERSUM (1875) Populaire muziek.
HILVERSUM (1875) Rustpoos voor het verzor
gen van den zender.
KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert
HUIZEN (928) N.C.R.V. Gramofoonplaten.
PARIJS (R.1744) Concert.
HILVERSUM (1875) Orgelconcert door Jac. Eon-
set.
DAVENTRY (482) Dansmuziek.
WEENEN (520) Concert
HUIZEN (298) Concert.
HILVERSUM (1875) „La Traviata", Opera van
Verdi (Gramofoonplaten).
BRUSSEL (512) Concert.
BERLIJN (475) Concert
HAMBURG (392) Populair concert.
WARSCHAU (1397) Concert
DAVENTRY (482) Populair concert.
BRUSSEL (512) Gramofoonmuziek.
PARIJS (R.1744) Gramofoonmuziek.
HUIZEN (1071) K.R.O. Spr.: J. M. van Dall.
Onderw.: Karaktertrekken der moderne kuituur.
HILVERSUM (1875) Spreekuur van den Radio
dokter.
HUIZEN (1071) V.P.R.O.-cyclus. Persberichten,
redevoeringen, cursus, concert en voordrachten.
HILVERSUM (1875) Politieberichten.
HILVERSUM (1875) Tijdsein, gramofoonplaten.
Aansluiting van het Kurhaus te Scheveningen.
Als intermezzo Declamatie door Kommer Kleijn.
Na afloop Persberichten. Daarna Dansmuziek uit
het „Groot Badhuis" te Zandvoort.
kwam hem zoo voor dat ze beefde.
„Nee lieveling, ik zal het niet doen. Het is nu niet
meer noodig. Die heerlijke kogel van jou heeft me mijn
geluk terug gegeven. Het was knap, het was heel dap
per van je, Aubrey."
„Geen van beiden," antwoordde Balmaine heesch.
„Het was een ongeluk. Als men jou hoort praten, zou
men denken, dat ik een moord had begaan."
„Ja, lieve," antwoordde ze met een zoo spontane lief-
koozing, dat het geheel onschuldig leek, „de menschen
zullen dat wel zeggen, als ze de waarheid wisten, is het
niet zoo?"
Wat een manier om iemand te troosten. Haar woor
den maakten hem bijna ziek. Hij was wit tot de lippen.
Wat ze zei was feitelijk een beschuldiging en volgende
op dagen van vreeselijk tobben, dagen waarin hij zich
niet aan zijn vrienden had durven vertoonen, zoodat
deze zich afvroegen wat er van hem geworden was,
scheen het zijn onrustig geweten of hij werkelijk een
misdadiger was.
„Arme jongen," mompelde ze, „laten we gaan zitten
en er eens over praten. Nu het onderzoek geëindigd is
en het is vastgesteld, dat de graaf zelf een eind aan
zijn leven heeft gemaakt, hoeven we nergens meer over
te tobben. O, we moeten nooit meer scheiden Aubrey.
En toch ben ik dwaas om zoo te praten, natuurlijk zul
je op een goeien dag trouwen."
„Nooit!" hijgde de jonge man, die op dat oogenblik
zelfs het woord „vrouw" haatte.
„O ja. wel" zei 'ze, den top van een fijnen rose vin
ger op de inham van zijn kin leggende. „Ja, je zult het
zeker doen en ik zal je vrouw haten."
Er scheen iets naar het hoofd van den jongen man
te stijgen en elk ander gevoel te overheerschen voor
zichtigheid, gezond verstand, zijn eeden aan zichzelf ge
daan om deze gevaarlijke vriendschap af te breken,
dit delirium duurde slechts een paar seconden, maar
lang genoeg om hem de woorden te doen spreken, die
hij het volgende moment voor alles in de wereld had
willen terug nemen.
„Zeker niet, als jijzelf die vrouw bent, Leonie," sta
melde hij.
„O, Aubrey, Aubrey! Wat heb je me gelukkig ge
maakt!"
Ze drukte inn>g haar lippen op de zijne en terwijl
>:e hem teeder omhelsde fluisterde een waarschuwende
:lem in zijn oor: „Dwaas, dwaas, driedubbele dwaas."
„We moeten voorzichtig zijn, Aubrey", zei zij na een
poos. „Onze namen mogen nu niet samen genoemd
worden. Drie maanden, zes maanden dat ls tijd genoeg
om onze verloving publiek te maken, is het niet?"
8.05 DAVENTRY (1563) Concert.
8.15 HAMBURG (392) Operette „Drei Arme Kleinö
Madel".
8.20 MOTALA (1351) Militair concert.
8.20 KALUNDBORG (1153) Concert
8.35 BRUSSEL (512) Concert.
8.35 BRESLAU (321) Populair concert.
8.50 MILAAN (504) Symphonieconcert.
8.50 TOULOUSE (383) Concert tot 11.20.
8.55 PARIJS (R.1744) Concert.
9.— WEENEN (520) Kamermuziekprogramma.
9.20 DAVENTRY (482) Concert.
9.55 DAVENTRY (1563) Symphonieconcert
10.20 KALUNDBORG (1153) Concert.
10.—MOTALA (1351) Concert.
10.25 BARCELONA (351) Concert
10.35 DAVENTRY (482) Dansmuziek.
10.25 BUDAPEST (545) Concert.
10.50 KONINGSBERGEN Populaire en Dansmuziek.
10.20
11.20
TURIJN (273) Dansmuziek.
DAVENTRY (1563) Verrassingsnummer.
11.35 DAVENTRY (1563) Dansmuziek.
10.00
10.35
11.20
11.50
12.00
12.15
12.15
12.45
12.50
1.15
1.25
1.20
2.00
2.00
2.00
2.30
3.50
3.50
4.30
4.50
5.00
5.00
5.05
5.20
5.20
3.20
5.45
5.45
6.00
6.20
6.50
6.55
7.05
7.30
7.45
8.00
8.20
8.35
8.35
Voor Zaterdag 20 Juli.
HILVERSUM (1875) Tijdsein en morgenwijding.
LANGENBERG (462) Gramofoonplaten.
HAMBURG (392) Gramofoonplaten.
HUIZEN (298) KRO. Godsdienstig halfuurtje.
HILVERSUM (1875) Politieberichten.
HILVERSUM (1875) Lunchmuziek.
HUIZEN (298) Lunchmuziek.
LANGENBERG (462) Gramofoonplaten.
PARIJS (R. 1744) Concert
HUIZEN (598) Gramofoonplaten.
LANGENBERG (462) Middagconcert
DAVENTRY (1563) Concert
HAMBURG (392) Concert
HILVERSUM (1875) Filmpraatje door Max Tak,
HUIZEN (298) Kinderuurtje.
HILVERSUM (1875) Aansluiting van het Tus-
chinski-theater te Amsterdam. Illustratieve film
muziek.
HILVERSUM (1875) Aansluiting van het Kur
haus te Scheveningen. Thé-dansant door „The
Ramblers."
KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert
DAVENTRY (482) Concert.
HILVERSUM (1875) Rustpoos ter verzorging
van den zender.
DAVENTRY (482) Dansmuziek.
HUIZEN (298) Gramofoonplaten.
HILVERSUM (1875) Lezingreeks over het onder
werp: „Bouw en Wezen der materie", door Dr.
C. H. Sluiter.
DAVENTRY (1563) Orgelconcert.
BERLIJN (475) Populair concert.
BRUSSEL (512) Dansmuziek.
HAMBURG (392) Concert
HILVERSUM (1875) Vooravondconcert en piano
recital.
HUIZEN (298) Journalistiek weekoverzicht.
HUIZEN (1071) Concert.
BOEDAPEST (545) Gramofoonplaten, daarna
concert
BRUSSEL (512) Gramofoonplaten.
PARIJS (R. 1744) Gramofoonplaten.
DAVENTRY (482) Populair concert.
HUIZEN (1071) Spr. Dr. H. Hoebe.
HILVERSUM (1875) Politieberichten
HILVERSUM (1875) VARA concert, te 10 pers
berichten van Vaz Dias. 1045 levensliedjes doop
Bart Vermeer. 11.15 gramofoonplaten.
HUIZEN (1071) Concert, daarna persberichten
Vaz Dias.
LANGENBERG (462) Vrooltfke avond.
BRUSSEL (512) Concert
PARIJS (R. 1744) Concert en dansmuziek.
„Meer dan tijd genoeg," beaamde hij gretig.
„Wees niet zoo blij met dat uitstel, anders zou lk
denken, dat je er al spijt van hebt," zei ze met een aller
liefst pruilmondje.
„Leonie alsof ik er ooit spijt van zou kunnen heb
ben dat ik jou gevraagd heb mijn vrouw te worden."
„Nu goed dan, kus me, om te toonen dat je het
ernstig meent."
Hij gehoorzaamde; wat kon hij anders doen?
„Ben je niet niewsgierig om te weten, aan wie de
graaf zijn geld heeft vermaakt?" vroeg ze opeens.
„Heelemaal niet Wat doet dat er toe? De Balmaine
bezittingen zijn meer waard dan die van de Lanches-
ters."
„O, over het Lanchester bezit bekommer ik me niet,
dat gaat alles naar den nieuwen graaf," zei ze een
weinig minaohtend. „Alles wat niet onvervreemdbaar
erfgoed was komt aan mij. Het was heel aardig van
den ouden man om me een kwart millioen na te laten.
Het is alleen maar vervelend dat de advocaten zoo lang
zaam zijn en men heeft mij verteld dat het twijfelachtig
is of ik de beschikking over mijn geld zal hebben vóór
over zes weken of een paar maanden. Ik heb intusschen
15000 pond noodig. Kan jij me die leenen?"
Lord Balmaine haalde diep adem. Leonie begon al
haar nieuwe positie te gebruiken en te waardeeren.
Natuurlijk kon hij haar het geld leenen, al was de som
groot, want hij was enorm rijk, maar het was ontstel
lend, dat zij haar weduwschap op deze wijze inzette.
„Nu ik je vrouw wordt, Aubrey, wil ik geen
heimen voor je hebben.
„Dat hoop ik niet," antwoordde Balmaine. „Maar ik
zal je geen enkele vraag doen."
Ze zuchtte en gebruikte het kostbare kanten zak
doekje.
„Toen ik die 2000 pond van je leende, die geleid heb
ben tot alles wat er sinds dien gebeurd is, heb ik je
niet gezegd hoeveel lk schuldig was. Natuurlijk kon
ik mijn dringende schuld niet betalen, toen de cheque,
die je me gaf, verloren raakte of gestolen werd. Er
zijn er nog meer samen is het over de 10.000 pond
maar ik heb natuurlijk ook gereed geld noodig. Ik
ga verschrikkelijk zakelijk worden. Ik zal je een bewijs
geven een hoe noem je dat als je iets op een
stuk papier schrijft en iemand wiens naam er op staat
belooft om in drie maanden terug te betalen?"
„Bedoel i? 1 ;!r!bekentenls?"
Wordt vervlogd.