illtltll NiSllS- De Schoone Diwelin I H.M. KOOS RUYS, Radioprogramma fl Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. den "d'lman, die strijdt voor het volk. Donderdag 18 Juli 1929. 72ste Jaargang No. 8495 Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomcnd nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10. iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen) Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Nadat H.M. de Koningin het advies had ingewonnen van allen, die daarvoor in aanmerking komen, van de voorzitters der Kamers, van den vice-voorzitter van den Raad van State, van de voorziters der Kamerclubs, de één-en-twee- inans-partijtjes uitgezonderd, heeft zij Jhr. Ruys de Beerenbrouck vereerd met de opdracht, een kabinet te formeeren, steunend op de rechterzijde. Beleefdheidshalve kon de heer Ruys, die voor het volk strijdt, niet onmiddellijk antwoorden: „MeVrouw, een dergelijk kabinet klopt niet op den gevoerden verkiezingsstrijd; ik kan dus Uw opdracht, hoe vereerend die ook zij, niet aanvaarden." Maar de opdracht wel aanvaarden, ging ook niet, en daarom heeft hij eerbiediglijk verzocht ze in beraad te mogen houden. Waarop hij naar Mons. Nolens ig gestapt waar schijnlijk getuft 'om het beraad te beginnen! Het verkiezingsprogram kwam in duplo op tafel en Jhr. Ruys las: „Handhaving en doorvoering der Katholiek-staatkun dige beginselen in wetgeving en bestuur..." „Tut, tut," klonk het bedachtzaam van den over kant der tafel, „zouden we deze inleiding niet overslaan? Sla eens even na hoe onze vrienden de Christelijk- Historischen dit zeggen." En Ruys bladerde en las: „In overeenstemming met de historische ontwikkeling van het Christendom op Nederlandschen bodem, en dus met de beginselen der Reformatie als beheerschende factor, worde Nederland bestuurd als een Christelijke staat in Protestautschen zin." „Nee, nee, dat verdraagt elkaar niet. Voor den Protestantschen zin is een Katholiek forma teur al erg genoeg. Geen beschouwingen dus. Laten we liever praktisch zijn en programpunten zoeken, die ook door onze niet-roomsche vrienden zijn gesteld. Begin maar eens." „Missie-vrijheid in Nederlandsch-Indië..." „Nog erger. Dat jaagt Colijn en Schokking de stuipen op het lijf. Kersten en Lingbeek zouden triomfeeren." Maar laat ons aan de grap een eind maken en het beraad van den Jonkheer en Monseigneur niet storen. Met deze hitte zullen ze het kwaad genoeg hebben! Toch vragen we ons af- Waar moet dat op uitloopen? Herstel der rechtsche coalitie was niet de inzet der verkiezing. Dat ging van weerskanten niet. Voor de A.R. en Christ Hist. zou dat onfeilbaar uit- geloopen zijn op aanmerkelijk verlies aan wat men wel noemt hun „horzel"—partijtjes, terwijl de R.K. stellig veel hadden verloren aan de S.D.A.P. Hun democra tisch program en enkele arbeiders meer op hun lijsten hebben dat nu voorkomen, doch beide middelen zouden gefaald hebben, indien openlijk en met nadruk op een Colijnsche regeering ware aangestuurd, de zekerste weg immers om de democratie te vermoorden. De coalitie was dus niet het uitgesproken doel, hoe FEUILLETON DET. DUNN. HOOFDSTUK XXIV. DE CIJFER-ADVERTENTIE. De kamenier van Leonie had bevel om lederen mor gen de Times op de kamer van haar meesteres te brengen en het nummer van dien dag lag op een stoel. Leonie nam hem op en haar oog ging terstond naar de „angsf'-kolorn. „Eindelijk!" riep ze zenuwachtig. Ja, daar was het. maar ze was even wijs als tevoren. De advertentie luidde aldus: „Veiligheid eerst pounfu nf ibnqtufbe ifbul wszebh pn fmg ws cz ef wmbhftupl wbo tusbx csfoh ifu hfme nff fs lpn bmmffo jl abm v ebo obbs ef qmbbut csfohfo xbbs ef nbo ef tuffo wfscpshfm azo bmt v nf cfesjhu mppqu vw mfwfo hfwbbs." Ze kleedde zich terstond aan en ging langs den apar- ten uitgang weg. Kort daarop vloog een taxi met de gravin oostwaarts. Het was vijf uur en het kantoor van de diamanthandelaren sloot op dat uur. Maar Peter Carew bleef dikwijls langer. Ze zou hem zonder twijfel nog treffen. Ze werd teleurgesteld. Het kantoor was gesloten, de luiken dicht. Herhaald drukken op den ivoren knop van de electrische bel hielp niets. Ze keerde ontstemd naar huis terug en maakte zich. gereed voor haar be zoek aan Balmaine. In de huidige omstandigheden was avondtoilet niet geschikt Dit was jammer, gegeven haar blanke mol lige schouders en stevige ronde hals, ze wilde indruk maken op Balmaine, maar er was niets aan te doen. In sommige opzichten was lord Balmaine een jong- mensch van orthodoxe opvattingen en ze voelde, dat het verstandig zou zijn de goede vormen in acht te ne men. Maar er kan veel gedaan worden met goede smaak en een handige naaister cn soms bereikt men bij een licht ontvlambaar jongmensch meer met een bereke wel van velen, wier hart niet aan de democratie is ver pand, misschien wel de geheime wensch. En nu toch de coalitie herstellen? Ja, de heeren en dames zijn gekozen en kunnen zich vrij wat veroorloven. De aarde draait echter langer dan een zittingsperiode der Kamer en in 1933 zou de afre kening grondig kunnen zijn. Wij zien de coalitie dus nog niet herboren en achten slechts één oplossing in overeenstemming met den wil der kiezers: een democratisch bewind. Dat eïscht o.i. het program der R.K, terwijl de mo gelijkheid aanwezig is. Zoo oordeelt men ook In S.D.A.P.-kringen, natuurlijk onder de mits, dat over een werkelijk democratisch program volledige overeenstemming en zekerheid van verwezenlijking wordt verkregen en zoo oordeelt ook Mr. Marchant, met wiens woorden wij deze beschouwing besluiten. Hij schrijft o.m.: „Voor de laatste dat Is voor de democratische po litiek, in tegenstelling van de Colijnsche, meestal ge steund door den Vrijheidsbond voor de democratische politiek dus is nog altijd een meerderheid in de volks vertegenwoordiging aanwezig. Het hangt er maar van af. of de R.K. Kamerfractie de samenwerking van deze meerderheid onmogelijk zal blijven maken. Volhardt zij bij hare houding van November 1925, dan kan zij trachten, tegen de anti-papistische beweging onder hare eigenvrienden, een pseudo-perlementair ka binet in het leven te roepen, gesteund door de drie rechtsche partijen. Gelukt dit niet, dan zal zij zich wederom moeten terug terkken en in het schuitje stap pen van de „Nieuwe Rotterdamsche Courant". 1) Aan haar dat is dus aan de R.K. Kamerfractie is de beslissing en de volle verantwoordelijkheid." 1) Dit blad bepleit een extra-parlementair Kabinet. Coalitie of Rechtsche meerderheid? De opdracht, welke de koningin aan Jhr. Ruys de Beerenbrouck heeft gegeven, is beperkt door de toevoe ging, dat hij een kabinet moet vormen, steunend op do rechterzijde. In verband hiermede merkt Het Volk cp: „Onderwijl veroorlooven wij ons, te constateeren, dat de koningin haar opdracht slordig heeft geredigeerd. Het kabinet moet steunen op „de partijen" van de rech terzijde. Is Kersten's groepje daar ook onder begre pen? Zoo niet, dan was het duidelijker geweest, te spreken van de partijen der voormalige kerkelijke coa litie. Maar het woord coalitie schijnt voorloopig nog in het verdomboekje te staan. De baron Van Wijnbergen, die opstaat en naar bed gaat met het herstel van de coalitie, bezweert in de „Maasbode" de Christelijk-his- torischen, om het tot stand komen van een christelijke regeering niet te beletten; maar hij vermijdt ditmaal zorgvuldig het woord coalitie. Ook hij spreekt van een regeering, steunende op de rechtsche meerderheid. Wij mogen dus wel aannemen, dat de koningin deze uitdrukking heeft overgenomen uit adviezen, haar door staatslieden van de rechterzijde gegeven. Waarom gebruiken de heeren het woord coalitie niet? Het is ons tamelijk onverschillig; men kan de zaak zoo voorstellen: Ruys maakt een program; hij vraagt van de oude coalitie-partijen alleen steun voor dat program; samenwerklog dus alleen op bepaalde punten. Ieder van de partijen zou dus vrij blijven, om voor de onderwerpen die buiten het program vallen, haar eigen politiek te voeren, desnoods tegen de re geering en tegen de andere regeeringspartijen in. Wil len de heeren dat, dan moeten zij het zeggen. Willen zij het niet, waarom roepen zij dan niet ronduit om herstel van de coalitie?" nend verbergen van de bekoorlijkheden, dan met een buitensporig tentoonstellen daarvan. De japon die ze koos was van een gaasachtige stof, die de huid liet doorschemeren. De mouwen waren kort en wijd en af en toe ontblootten ze gedeelteen van den ivoren boven arm. Hoewel ze niets om parelen gaf stonden ze haar buitengewoon goed en ze koos «re als eenig sieraad. „Ja, ik geloof, dat het zoo wel goed is," zei ze in zich zelf. Een taxi bracht haar naar Mayfair. Mylord was thuis, zei de onderdanige bediende. Wilde madame zoo goed zijn hem te volgen? Zij werd in een gezellige heerenkamer gelaten, In oud Engelsche stijl gemeubeld, op een enorme Chester field na, die voor het vuur stond. Toen de knecht ver dwenen was met een diepe eerbiedige buiging, ging een andere deur open en Balmaine kwam bleek en ver ward binnen. Leonie was niet van plan verdriet te toonen of haar gevoelens te verbergen. Ze wilde den rol spelen van innige liefde voor hem en teedere bezorgheid voor zijn veiligheid. „O, Aubrey, liefste ,als je wist wat een vreeselijke dag van angst en onzekerheid dit voor me is geweest. Je bent me geen minuut uit de gedachten geweest. Je weet dat ik je liefheb en Een goed geslaagde snik, lange wimpers neergesla gen en ze gleed zachtjes in zijn armen. Ze was schijn baar op het punt flauw te vallen en wat kon hij anders doen dan haar opvangen? „O, lieve, lieve Aubrey! Ik weet dat je me ook lief- hebt," murmelde ze. Balmaine had niets gezegd of gedaan, dat deze uit barsting van verliefde dankbaarheid rechtvaardigde. Lady Lanchester lag als een .geknakte lelie" zooais ze het later bij de herinnering zelf noemde in zijn ar men; maar mylord keek wat verlegen en niet weinig verschrikt Leonie was begonnen met hem te bekoren, had hem toen verward en was geëindigd met hem bang voor haar te maken niet alleen, maar hem de onaangename overtuiging te geven, dat ze hem onder den duim had. Hij was letterlijk haar slaaf geworden. „Natuurlijk houd ik van je, Leonie," stamelde hij. ,Er is geen mensch op de wereld die voor me zou hebben gedaan, wat jij gedaan hebt me bevrijd van de slavernij. Lieveling, in de oogen van den graaf was ik gewoon een slavin. Ik was dikwijls op het punt er een eind aan te maken. Er zijn vergiften, die heel vlug werken en..." „Om 's hemelswil praat zoo niet!" riep de verschrikte jonge man. Hij voelde hoe ze beefde althans het /^dmbeien Oe Ra1"1 de_jeui»C verdwijnen devcLeli^i^en «spoedig de 3ene z.ing met den zuiveren, den en vkrz.cicV-*Venelen AKKer'ii KJooslerbcil-aem. „Geen^oud zoo ^oed. (Adv. in Biuxschrift.) 10.— 11.— 11.20 11.20 11.30 12.— 12.15 12.15 12.20 12.40 12.50 12.50 1.15 1.20 1.25 1.50 2.— 2.30 3.— 3.45 4.05 4.15 4.20 4.20 5.— 5.15 5.20 5.20 5.15 6.20 6.50 6.55 6.55 7.— 7.15 7.35 7.45 Voor Vrijdag 19 Juli 1929. HILVERSUM (1875) Tijdsein en morgenwijding. HUIZEN (298) N.C.R.V. Korte Ziekendienst DAVENTRY (1563) Gramofoonplaten. HAMBURG (392) Gramofoonplaten. HUIZEN (298) K.R.O. Godsdienstig halfuurtje. HILVERSUM (1875) Politieberichten. HILVERSUM (1875) Lunchmuziek. HUIZEN (298) Lunchmuziek. KALUNDBORG (1153) Gramofoonplaten. LANGENBERG (462) Gramofoonplaten. DAVENTRY (1563) Orgelconcert. PARIJS (R.1744) Symphonieconcert. HUIZEN (298) Gramofoonplaten. DAVENTRY (1563) Gramofoonplaten. LANGENBERG (462) Concert HAMBURG (392) Concert. HILVERSUM (1375) Gramofoonmuziek. HILVERSUM (1875) Lezing door A. Radix. Ond.: „Leeke hulp aan zieken van geest". HILVERSUM (1875) Populaire muziek. HILVERSUM (1875) Rustpoos voor het verzor gen van den zender. KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert HUIZEN (928) N.C.R.V. Gramofoonplaten. PARIJS (R.1744) Concert. HILVERSUM (1875) Orgelconcert door Jac. Eon- set. DAVENTRY (482) Dansmuziek. WEENEN (520) Concert HUIZEN (298) Concert. HILVERSUM (1875) „La Traviata", Opera van Verdi (Gramofoonplaten). BRUSSEL (512) Concert. BERLIJN (475) Concert HAMBURG (392) Populair concert. WARSCHAU (1397) Concert DAVENTRY (482) Populair concert. BRUSSEL (512) Gramofoonmuziek. PARIJS (R.1744) Gramofoonmuziek. HUIZEN (1071) K.R.O. Spr.: J. M. van Dall. Onderw.: Karaktertrekken der moderne kuituur. HILVERSUM (1875) Spreekuur van den Radio dokter. HUIZEN (1071) V.P.R.O.-cyclus. Persberichten, redevoeringen, cursus, concert en voordrachten. HILVERSUM (1875) Politieberichten. HILVERSUM (1875) Tijdsein, gramofoonplaten. Aansluiting van het Kurhaus te Scheveningen. Als intermezzo Declamatie door Kommer Kleijn. Na afloop Persberichten. Daarna Dansmuziek uit het „Groot Badhuis" te Zandvoort. kwam hem zoo voor dat ze beefde. „Nee lieveling, ik zal het niet doen. Het is nu niet meer noodig. Die heerlijke kogel van jou heeft me mijn geluk terug gegeven. Het was knap, het was heel dap per van je, Aubrey." „Geen van beiden," antwoordde Balmaine heesch. „Het was een ongeluk. Als men jou hoort praten, zou men denken, dat ik een moord had begaan." „Ja, lieve," antwoordde ze met een zoo spontane lief- koozing, dat het geheel onschuldig leek, „de menschen zullen dat wel zeggen, als ze de waarheid wisten, is het niet zoo?" Wat een manier om iemand te troosten. Haar woor den maakten hem bijna ziek. Hij was wit tot de lippen. Wat ze zei was feitelijk een beschuldiging en volgende op dagen van vreeselijk tobben, dagen waarin hij zich niet aan zijn vrienden had durven vertoonen, zoodat deze zich afvroegen wat er van hem geworden was, scheen het zijn onrustig geweten of hij werkelijk een misdadiger was. „Arme jongen," mompelde ze, „laten we gaan zitten en er eens over praten. Nu het onderzoek geëindigd is en het is vastgesteld, dat de graaf zelf een eind aan zijn leven heeft gemaakt, hoeven we nergens meer over te tobben. O, we moeten nooit meer scheiden Aubrey. En toch ben ik dwaas om zoo te praten, natuurlijk zul je op een goeien dag trouwen." „Nooit!" hijgde de jonge man, die op dat oogenblik zelfs het woord „vrouw" haatte. „O ja. wel" zei 'ze, den top van een fijnen rose vin ger op de inham van zijn kin leggende. „Ja, je zult het zeker doen en ik zal je vrouw haten." Er scheen iets naar het hoofd van den jongen man te stijgen en elk ander gevoel te overheerschen voor zichtigheid, gezond verstand, zijn eeden aan zichzelf ge daan om deze gevaarlijke vriendschap af te breken, dit delirium duurde slechts een paar seconden, maar lang genoeg om hem de woorden te doen spreken, die hij het volgende moment voor alles in de wereld had willen terug nemen. „Zeker niet, als jijzelf die vrouw bent, Leonie," sta melde hij. „O, Aubrey, Aubrey! Wat heb je me gelukkig ge maakt!" Ze drukte inn>g haar lippen op de zijne en terwijl >:e hem teeder omhelsde fluisterde een waarschuwende :lem in zijn oor: „Dwaas, dwaas, driedubbele dwaas." „We moeten voorzichtig zijn, Aubrey", zei zij na een poos. „Onze namen mogen nu niet samen genoemd worden. Drie maanden, zes maanden dat ls tijd genoeg om onze verloving publiek te maken, is het niet?" 8.05 DAVENTRY (1563) Concert. 8.15 HAMBURG (392) Operette „Drei Arme Kleinö Madel". 8.20 MOTALA (1351) Militair concert. 8.20 KALUNDBORG (1153) Concert 8.35 BRUSSEL (512) Concert. 8.35 BRESLAU (321) Populair concert. 8.50 MILAAN (504) Symphonieconcert. 8.50 TOULOUSE (383) Concert tot 11.20. 8.55 PARIJS (R.1744) Concert. 9.— WEENEN (520) Kamermuziekprogramma. 9.20 DAVENTRY (482) Concert. 9.55 DAVENTRY (1563) Symphonieconcert 10.20 KALUNDBORG (1153) Concert. 10.—MOTALA (1351) Concert. 10.25 BARCELONA (351) Concert 10.35 DAVENTRY (482) Dansmuziek. 10.25 BUDAPEST (545) Concert. 10.50 KONINGSBERGEN Populaire en Dansmuziek. 10.20 11.20 TURIJN (273) Dansmuziek. DAVENTRY (1563) Verrassingsnummer. 11.35 DAVENTRY (1563) Dansmuziek. 10.00 10.35 11.20 11.50 12.00 12.15 12.15 12.45 12.50 1.15 1.25 1.20 2.00 2.00 2.00 2.30 3.50 3.50 4.30 4.50 5.00 5.00 5.05 5.20 5.20 3.20 5.45 5.45 6.00 6.20 6.50 6.55 7.05 7.30 7.45 8.00 8.20 8.35 8.35 Voor Zaterdag 20 Juli. HILVERSUM (1875) Tijdsein en morgenwijding. LANGENBERG (462) Gramofoonplaten. HAMBURG (392) Gramofoonplaten. HUIZEN (298) KRO. Godsdienstig halfuurtje. HILVERSUM (1875) Politieberichten. HILVERSUM (1875) Lunchmuziek. HUIZEN (298) Lunchmuziek. LANGENBERG (462) Gramofoonplaten. PARIJS (R. 1744) Concert HUIZEN (598) Gramofoonplaten. LANGENBERG (462) Middagconcert DAVENTRY (1563) Concert HAMBURG (392) Concert HILVERSUM (1875) Filmpraatje door Max Tak, HUIZEN (298) Kinderuurtje. HILVERSUM (1875) Aansluiting van het Tus- chinski-theater te Amsterdam. Illustratieve film muziek. HILVERSUM (1875) Aansluiting van het Kur haus te Scheveningen. Thé-dansant door „The Ramblers." KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert DAVENTRY (482) Concert. HILVERSUM (1875) Rustpoos ter verzorging van den zender. DAVENTRY (482) Dansmuziek. HUIZEN (298) Gramofoonplaten. HILVERSUM (1875) Lezingreeks over het onder werp: „Bouw en Wezen der materie", door Dr. C. H. Sluiter. DAVENTRY (1563) Orgelconcert. BERLIJN (475) Populair concert. BRUSSEL (512) Dansmuziek. HAMBURG (392) Concert HILVERSUM (1875) Vooravondconcert en piano recital. HUIZEN (298) Journalistiek weekoverzicht. HUIZEN (1071) Concert. BOEDAPEST (545) Gramofoonplaten, daarna concert BRUSSEL (512) Gramofoonplaten. PARIJS (R. 1744) Gramofoonplaten. DAVENTRY (482) Populair concert. HUIZEN (1071) Spr. Dr. H. Hoebe. HILVERSUM (1875) Politieberichten HILVERSUM (1875) VARA concert, te 10 pers berichten van Vaz Dias. 1045 levensliedjes doop Bart Vermeer. 11.15 gramofoonplaten. HUIZEN (1071) Concert, daarna persberichten Vaz Dias. LANGENBERG (462) Vrooltfke avond. BRUSSEL (512) Concert PARIJS (R. 1744) Concert en dansmuziek. „Meer dan tijd genoeg," beaamde hij gretig. „Wees niet zoo blij met dat uitstel, anders zou lk denken, dat je er al spijt van hebt," zei ze met een aller liefst pruilmondje. „Leonie alsof ik er ooit spijt van zou kunnen heb ben dat ik jou gevraagd heb mijn vrouw te worden." „Nu goed dan, kus me, om te toonen dat je het ernstig meent." Hij gehoorzaamde; wat kon hij anders doen? „Ben je niet niewsgierig om te weten, aan wie de graaf zijn geld heeft vermaakt?" vroeg ze opeens. „Heelemaal niet Wat doet dat er toe? De Balmaine bezittingen zijn meer waard dan die van de Lanches- ters." „O, over het Lanchester bezit bekommer ik me niet, dat gaat alles naar den nieuwen graaf," zei ze een weinig minaohtend. „Alles wat niet onvervreemdbaar erfgoed was komt aan mij. Het was heel aardig van den ouden man om me een kwart millioen na te laten. Het is alleen maar vervelend dat de advocaten zoo lang zaam zijn en men heeft mij verteld dat het twijfelachtig is of ik de beschikking over mijn geld zal hebben vóór over zes weken of een paar maanden. Ik heb intusschen 15000 pond noodig. Kan jij me die leenen?" Lord Balmaine haalde diep adem. Leonie begon al haar nieuwe positie te gebruiken en te waardeeren. Natuurlijk kon hij haar het geld leenen, al was de som groot, want hij was enorm rijk, maar het was ontstel lend, dat zij haar weduwschap op deze wijze inzette. „Nu ik je vrouw wordt, Aubrey, wil ik geen heimen voor je hebben. „Dat hoop ik niet," antwoordde Balmaine. „Maar ik zal je geen enkele vraag doen." Ze zuchtte en gebruikte het kostbare kanten zak doekje. „Toen ik die 2000 pond van je leende, die geleid heb ben tot alles wat er sinds dien gebeurd is, heb ik je niet gezegd hoeveel lk schuldig was. Natuurlijk kon ik mijn dringende schuld niet betalen, toen de cheque, die je me gaf, verloren raakte of gestolen werd. Er zijn er nog meer samen is het over de 10.000 pond maar ik heb natuurlijk ook gereed geld noodig. Ik ga verschrikkelijk zakelijk worden. Ik zal je een bewijs geven een hoe noem je dat als je iets op een stuk papier schrijft en iemand wiens naam er op staat belooft om in drie maanden terug te betalen?" „Bedoel i? 1 ;!r!bekentenls?" Wordt vervlogd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1