7*ran$pir@erende
voeten
Alitmtti Nitnws-
Almttilit- MMIii.
De Schoone Duivelin
l
Raad Zijpe.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Gemengd Nieuws.
Schoolradio in Duitschland.
Een nieuwe tijd.
De hittegolf.
De yisscherij op de Zweedsche meren.
Aanstaande wereldreis van de Zeppelin.
Donderdag 25 Juli 1929.
AGER
72ste Jaargang No. 8499
OlIRAlt
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitlcomend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Zooals bekend, wordt reeds sedert eenlge jaren de
radio in Duitsche en Engelsche scholen toegepast. Aan
een artikel in „Radio-Welt" ontleenen we de volgende
gegevens.
In 1924 vatte de toenmalige Duitsche minister Bec-
ker het plan op, radio in de scholen in te voeren en
inderdaad toont ons de ontwikkeling nadien, dat deze
volgens zijn plannen grootendeels heeft plaats gevon
den. Meer dan 8000 docenten en scholen zijn thans by
een Duitsche schoolradiovereeniging aangesloten. In
Silezië b.v. zijn 24 scholen, in Westfalen 50, Oostpruisen
66 scholen met een eigen ontvangtoestel, terwijl alleen
in 1928 in Pruisen niet minder dan 400 scholen tot het
aanschaffen van een radio-toestel zijn overgegaan.
En zien we in Duitschland de eerste ontwikkeling,
dan merken we op, dat groote aandacht werd besteed
aan de vorming van den onderwijzer zelf, vooral In de
plattelandsdorpen tot uiting komt, waar de onderwijzer
de vertrouwens- en raadsman is, niet alleen van de leer
lingen, maar ook van de ouders.
Nadat men de onderwijzers met de radio had ver
trouwd gemaakt, begon men aan het eigenlijke werk.
De samenkomsten voor het aanhooren van de radio-le
zing waren aanvankelijk vrijwillig; als onderwerpen be
handelde men de beginselen der landhuishoudkunde,
taalonderricht of stenographle; ook werden kinderuur
tjes gehouden. Nadien begon men met geregelde uitzen
ding van eenlge moeilijker onderwerpen, terwijl thans
lezingen worden uitgezonden voor alle soorten scholen.
OOK IN 'T TURRSCHE RIJK.
In Hamburg was Bismarck uitgenoodigd een groot
transatlantisch stoomschip, dat zijn naam zou dragen,
te bezoeken. De oude man, toen al niet meer de mach
tige in den kring der leidende staatslieden van Europa,
was onder den indruk van de (voor dien tijd) reusach
tige afmetingen van het zeekasteel, van den druf en het
kunnen der ontwerpers en vervaardigers van het trot-
sche schip, van het comfort en de luxe die er in waren
bereikt, En na de bezichtiging, waarbij hij weinig ge
sproken had, kwam, in zes woorden, uit zijn mond de
rake en volledige kenschetsing van wat hij had gezien:
„Ja, dit is een nieuwe tijd."
En een nieuwe tijd is het, die thans in de tien jaren
na de oorlog beleefd wordt door tal van landen, die,
voordien bolwerken van sleur, traditie, bigotte vormen
dienst, Oostersche zelfingenomenheid en onaandoenlijk
heid, bestemd schenen om, zonder ooit door den wiek
slag van den tijd te worden aangeraakt, te blijven vege-
teeren, voortdommelen.
Een dier door de stooten, stompen en houwen van
vele oorlogen tot besef van het heden gebrachte, z.g. de
cadente volken, zoo'n „zieke man", was Turkije.
Maar thans staat men daar midden in het heden, ls
het al modern wat de klok slaat, kent men er de
emancipatie van de vrouw, het parlementarisme, het'
latijnsche alfabet, de nieuwste snufjes op het gebied der
FEUILLETON
DET. DUNN.
29.
De twee bandieten snelden weg, daalden naar de
keuken af en maakten daar hun afspraak. Helston
koos het eind van het kanaal bij de Celedonian weg
en Rag zou zich posteeren bij het einde van Isling-
ton.
„Heb je een knappert?" (pistool) vroeg Helston.
„Of ik een knappert heb?" snauwde Rag. „Ja na
tuurlijk."
„Dan doe je beter die mee te nemen. Zoodra de
kop van den vent boven water komt moet je schie
ten, snap jc?"
Helston legde zijn hand zwaar op den schouder
van den ouden man.
„Gesnapt", zei Rag hccsch.
Ze gingen aan het eind van de Sewardstraat van
elkaar. Helston ging westwaarts en Rag oostwaarts.
Helston rende of het ging op leven en dood. Rag
ging langzaam voort. Hij was van plan naar het
eind van de tunnel te loopen tot waar het kanaal
weer in de open lucht uitkwam, maar meer ook niet.
Hij had zijn revolver alleen maar meegenomen om
Helston pleizier te doen. Hij dacht er niet aan hem
te gebruiken. Maar hij was wel nieuwsgierig om te
zien of Barnard te voorschijn zou komen. Hij hoopte
half en half dat hij liet zou doen.
Rag slenterde langs Barnsbury, stak Chapelstraat
oven en kwam eindelijk bij Colebrook Row, waar het
kanaal weer te voorschijn komt. Hij liep de Vincent
straat in en ging gehurkt zitten op het jaagpad dicht
bij de tunnel en wachtte op de dingen die komen
zouden.
Vijf minuten tien minuten, een kwartier verliep,
toen hoorde hij een zacht eentonig geluid, ais het
klotsen van water in de tunnel —een geluid dat
vergezeld werd door het hijgen van een menschelijk
wezen.
De veroordeelde naderde. Rag voelde dat hij ijs
koud werd van het hoofd tot de voeten. Hij wist
maar al te goed, dat als Barnard hem te pakken
kreeg, hij geen medelijden met hem zou hebben.
De geluiden kwamen steeds nader en nader. Het
landbouwtechniek. En Turkije heeft voor den sprong
van oud naar nieuw, van achterlijke nuderwelschheid
naar de moderne „efficiency" een uitstekend instruc
teur en voorwerker gehad in president Moestafa Kemal
Pasja. Evenals illustere voorgangers in het regeers-
ambt is hij in zijn vrijen tijd „heereboer". Disraeli en
Bismark deden er ook aan. al was Dirzy min of meer
een salon-boertje.
Maar Kemal is misschien al een landman, wien men
geen krenten voor olijven zou kunnen verkoopen. De
boerderij is nog nieuw speelgoed voor den president-
dictator. En hij voelt er zich nog niet heelemaal veilig
Er is tenminste een gewapende lijfmacht op de been
om voor de veiligheid van den president te waken.
De president heeft zich de nieuwste machines op
landbouwgebied aangeschaft en is wat trotsch op zijn
nieuwe landbouwmachine met stoomvermogen.
OOK SLACHTOFFERS IN POLEN.
Warschau, 23 Juli. Gisteren heerschte in War
schau een tropische hitte. Vijf stergevallen wegens
zonnesteek worden gemeld.
's Avonds barstte een hevig onweer boven de stad
los. Een persoon werd door den bliksem gedood, drie
werden gewond. De bliksem sloeg ook in een tram. In
een deel der stad raakte de electriciteitsvoorziening
defect, waardoor dit stadsdeel totaal in duisternis werd
gehuld.
Een plasregen zette ten slotte eenige stadsdeelen
onder water.
Meseritz, 23 Juli. In den afgeloopen nacht heeft
een onweer in de streek SchwiebusMeseritzLands
berg a. d. W. groote schade aangericht, vooral op de
velden.
In het dorp Tempel (Neumark) sloeg de bliksem in
een stal, waar 189 schapen verbrandden.
In het dorp Decksel bij Landsberg a. d. W. ont
stond, tijdens het onweer, een wervelwind, die ver
soheiden schuren omverwierp en van tal van woningen
de stroodaken afrukte.
De regeering van Zweden is voornemens, een onder
zoek te doen instellen naar den toestand der visscherij
op de Zweedsche meren. Zweden dat met een totale
oppervlakte van 448.000 vierkante K.M. het vierde
grootste land van Europa, met uitzondering van Rus
land, is, telt niet minder dan 20.000 meren en de to
tale wateroppervlakte, met inbegrip van de rivieren,
telt 38.000 vierkante K.M. Men raamt de opbrengst
van de binnenvisscberij op 10.000.000 Zweedsche kro-
enanderetranspireerende lichaamsdeelen moet
men behandelen met Purolpoeder, als zijnde het
meest afdoende middel daarvoor.
Purol-Voet -Toilet- en Kinderpoeder in Bussen
van GO cent en 1 gla'. Bij Apoth. en Drogisten.
was spookachtig, onnatuurlijk. Het kwam zeker door
het gewelfde dak van de tunnel dat ze zoo onwer
kelijk, zoo onaardsch klonken.
Toen zag Rag een rond, kogelvormig voorwerp uit
de tunnel opduiken en liet daglicht viel om het op
geheven gezicht van den veroordeelde, lijkkleurig,
fantastisch van vorm. Barnard was klaarblijkelijk
aan het eind van zijn krachten. Hij zwom diep in het
water, als een man die totaal uitgeput is en zich
nog maar net kon drijvende houden.
Langzaam naderde hij het jaagpad. Rag keek met
uitpuilende oogen, bang dat de man zijn kant op zou
kijken.
Met een laatste hevige inspanning krabbelde Bar
nard op den kant en bleef een dozijn passen van den
ouden Rag af, staan. Het water droop uit zijn kieeren
en gaf hem een vreemd, aalachtig uitzien; hij wist
klaarblijkelijk niet wat te doen.
Hij trok zijn jas uit om het water er uit te wrin
gen. Rag bespiedde hem voortdurend.
De veroordeelde stak zijn hand in den zak. Hij wil
de die omkeeren, maar zijn rechterhand stootte op
een vierkant voorwerp. Het was de beurs die Aggv
hem gegeven had. Hij was die heelemaal vergeten.
„Dat meisje is een bovenste beste", mompelde hij.
„Ik herinner me nou, dat ze hem in mijn zak stop
te".
Hij deed de portemonnaie, een leelijk, goedkoop
ding, open en vond bijna negentig shilling al
Aggy's spaarduitjes.
„Arm ding", dacht hij. „Hoe kan ik haar dat ven
gelden? Het komt net van pas.".
De oude Rag, die hem op veiligen afstand gevolgd
was, zag hem stil staan en geld uit een beurs tellen.
Toen scheen hij te aarzelen.
„Waar heeft ie dat poen vandaan?" bromde de val-
sche munter. „Verdraaid, als dat Aggy's vinkje (beurs)
niet is. Waarachtig, ik geloof dat die halve gare ver
kikkerd op hem. is. Net iets voor een gies, (vrouw)
altijd hebben ze het voorzien op den verkeerden vent".
Barnard ging naar de City Road en wendde zich
Oostwaarts, steeds de kleine straatjes volgende. Hij
wist er niets anders op dan maar te blijven loopen
tot zijn kieeren aan zijn lichaam waren opgedroogd
en het gevaar te loopen een flinke kou te vatten.
HOOFDSTUK XXVIII.
EEN BOM VAN DE ADVOCATEN.
Leonie bleef een paar dagen te Lanehester Court.
Ze zou graag haar positie als toekomstige meesteres
hebben gehandhaafd, maar daar was geen kwestie
Ieder verstandig rooker
Heeft G0MARUS in z'n koker!
Sigaren Seriemerk van 5-20 ets.
r.en per jaar, welk bedrag echter vermoedelijk hooger
is, aangezien af en toe buitengewoe vangsten plaats
hebben. Zoo werd b.v. in Januari j.1. op een klein meer,
niet ver van Stockholm verwijderd, in den tijd van 3
dagen voor een waarde va 20.000 kronen aan visch
gevangen. Vele Zweedsche meren zijn kleine zeeën,
zooals b.v. het Venermeer, dat 5.546 vierkante K.M.
groot is en het Vettermeer, dat 1899 vierkante KJM.
groot is.
Er gaat een legende, volgens welke het Vettermeer
een onderaardsche verbinding heeft met het Meer van
Constanz. Een feit is het, dat indien op het meer van
Constanz stormen woeden, het water van het Vetter
meer in buitengewone beweging is.
Maar de afstand van elkaar lijkt ons toch wel wat
al te groot om deze legende waarschijnlijk te maken.
Friedrichshafen, 23 Juli. Het luchtschip „Graf-Zep
pelin" dat volgens mededeeling van dr. Eckener den
1 of 2 Augustus naar Amerika zal vertrekken, vanwaar
het de groote reis om de wereld zal ondernemen, wordt
thans gereed gemaakt voor den tocht. Op het oogenblik
worden na bevredigende proeven, de motoren weer in
gebouwd. Binnen enkele dagen zal het luchtschip voor
een proefvlucht opstijgen.
De nieuwgekozen raad van de nieuwe gemeente
Zijpe vergaderde Woensdag 24 Juli 1929, voor de eerste
maal onder voorzitterschap van den burgemeester, den
heer J. de Moor.
Secretaris: de heer J. A. de Boèr.
Afwezig waren de heeren Smit en Hoogland, zoodat
aanwezig zijn de heeren De Wit, Dignum, Joh. C. Bruin,
Nannis, Bellis, Blom, P. de Boer, P. Doorn en G. van
der Sluijs.
De Voorziter opent de vergadering en zegt dat de
heer Smit, tot zijn spijt verhinderd is, wegens ziekte,
om de vergadering bij te wonen.
Als punt 1 van de agenda wordt aan de orde gesteld,
de installatie van den nieuwen raad.
In handen van den Voorzitter leggen de heeren De
Wit, Dignum, Joh. C. Bruin, De Boer, Doorn en Van
der Sluijs de bij de gemeentewet vereischte eeden af,
de heeren Nannis, Bellis en Blom de beloften.
De Voorzitter feliciteert allen met hun benoeming tot
lid van den raad.
De notulen der vorige vergadering worden goed
gekeurd.
De wethoudersbenoeming.
Volgt de benoeming van wethouders.
Voor den eersten zetel worden uitgebracht 6 stemmen
op den heer G. van der Sluijs en 3 stemmen op den
heer Joh. C. Bruin, zoodat de heer Van der Sluijs is
gekozen.
Voor den tweeden zetel heeft de verkiezing het vol
gende verloop:
van. De nieuwe graaf was nu eigenaar en zij was
slechts een bezoekster. Daar ze slechts korten tijd op
Lanehester Court gewoond had, was er niet veel wat
aan haar toebehoorde en ze had alles in één dag bij
elkaar kunnen zoeken. Maar ze was benieuwd naar
dc houding die de graaf tegenover haar zou aanne
men en onder voorwendsel van haar particuliere be
zittingen in te pakken, bleef ze totdat het bijna tijd
was voor haar afspraak met Carew.
Haar bezoek verliep niet geheel zonder onaange
naamheden. Den dag na de begrafenis ontving ze een
brief van Lampiter, waarin hij in zeer eerbiedige ter
men zijn ontslag vroeg. Daar zijn speciale diensten
niet langer noodig waren, vermoedde hij dat me
vrouw cr geen bezwaar tegen zou hebben hem ter
stond te ontslaan daar hij in dienst kon komen bij
den nieuwen graaf.
Leonie las dit met een gevoel van vrees. Lampiter
wist zooveel en dan nog al het gepraat dat altijd in de
bediendenkamers plaats had. Ze begon er dadelijk te
gen Lord Lanehester over. „Was Lampiters verhaal
juist?"
„Absoluut", zei de graaf kalm, „Lampiter schijnt
een geschikte vent dat moet hij ook wel zijn an
ders zou hij niet zoolang bij mijn neef in dienst zijn
geweest. U heeft er toch niets tegen, hoop ik, Lady
Lanehester?"
„Hoegenaamd niets. De man is vrij om te gaan
waarheen en wanneer hij wil."
„Dank U', en mylord wendde zich af op die koele,
onverschillige manier, die vroeger al meermalen
Leonie's woede had opgewekt.
ITet was niet alleen de manier van doen van den
edelman, die Leonie zoo hinderde, maar ook het feit,
dat Lampiter zijn bediende zou worden gaf haar een
angstig voorgevoel. Maar zij was er de vrouw niet
naar om te tobben en ze trachtte de zaak uit haar
hoofd te zetten. Dit. was echter moeilijk. Ze kon niet
nalaten het in verband te brengen met de terughou
dendheid van den familie-advocaat toen zij hem
voorstelde haar een 5000 p. st.. voor te schieten om
do loopende uitgaven te dekken, totdat het testament
officieel als rechtsgeldig was erkend. De advocaat
had niet ronduit geweigerd, maar hij had toch ver
meden een direct antwoord te geven. Ze zou nog van
hem lioorcn, had hij gezegd. Wat bedoelt hij daar
mee?" vroeg Leonie zichzelf af, uit haar humeur.
„Morgen of het volgend jaar? Ik heb altijd gehoord,
flat in zulke omstandigheden als deze, de rechtsge
leerden hun handen in eigen zak staken en de erfge
namen hielpen. Dat brengt hun wel zijn rente op.
Denkt de vervelende vent soms dat het testament niet
Eerste vrije stemming, 3 stemmen op den heer C.
Nannis, 3 stemmen op den heer P. Doorn, 3 stemmen
op den heer Joh. C. Bruin.
De tweede vrije stemming heeft dezelfde uitslag.
Bij loting moet nu uitgemaakt worden, welke 2 per
sonen van deze 3 personen in herstemming komen. Uit
de bus komen de namen van C. Nannis en Joh. C.
Bruin, zoodat herstemming plaats heeft tusschen de
heeren Nannis en Bruin.
Deze beide candidaten nemen niet aan de stemming
deel, zoodat 7 stemmen uitgebracht kunnen worden.
De uitslag van deze herstemming is: Joh. C. Bruin
2 stemmen, C. Nannis 3 stemmen, blanco 2 stemmen,
zoodat de heer Nannis gekozen is.
Op de desbetreffende vraag antwoordt de heer Van
der Sluijs de benoeming aan te nemen, onder dankzeg
ging aan degene, die hun stem op hem hebben uit
gebracht Spr. hoopt, evenals de 8 jaren die hij voor
heen wethouder was. met dezelfde ambitie en ijver en
met dezelfde onpartijdigheid de functie waar te nemen.
Spr. hoopt tevens, hoewel hij niet met algemeene stem
men is gekozen, op den steun van de andere leden,
voor zoover zij dien kunnen verleenen, te mogen reke
nen bij het werk als wethouder en spreekt den wensch
uit, dat er met meer eensgezindheid, wat toegeeflijker
zal kunnen worden gewerkt, dan voorheen het geval
was.
Hoewel de taak niet gemakkelijk is, de 8 jaren die
spr. voorheen wethouder was, heeft hij met volle over
tuiging zich aan de taak gegeven en spr. merkt op dat
de vervulling van het ambt misschien wel niet gemak
kelijker is geworden. Eén ding hebben de kiezers ge
zegd, die conclusie kunnen we wel uit dn verkiezing
trekken, n.1. hoe het niet moet. Spr. hoopt daarmede
rekening te houden.
De heer Nannis verklaart met zeer gemengde gevoe
lens de benoeming tot wethouder aan te nemen. Spr.
dankt Sn de eerste plaats den kiezers voor het vertrou
wen om hem voor deze plaats aan te wijzen, en in de
tweede palats de personen, die gemeend hebben hem als
wethouder hier neer te zetten. Spr. is overtuigd een
zware taak op zich te nemen, maar gezien de uitspraak
der kiezers, heeft zijn fractie gemeend, de verantwoor
delijkheid op zich te moeten nemen. Spr. hoopt dat te
doen, zooals hij dat 10 jaar als lid van den raad heeft
gedaan, zonder bijbedoeling, zonder partijbelang, maar
in het belang van de gemeenschap. Voor zijn benoeming
zijn er 3 stemmen op hem uitgebracht, maar spr. hoopt,
dat lü de voltallige raadszitting we niet tegenover elkaar
komen te staan, maar met ons elven het gemeentebe
lang zullen dienen. Met dezen wensch zal spr. zitting
nemen als wethouder van de vereenigde gemeente Zijpe
en Petten.
De Voorzitter feliciteert de heeren en noodigt hen
uit hun plaatsen in te nemen, om daarna aan de orde
te stellen de benoeming van gemeente-secretaris.
De openbare vergadering wordt geschorst omdat de
wet voorschrijft, dat B. en W. een voordracht opmaken
voor de benoeming van gemeentesecretaris.
De beide nieuwbenoemde wethouders worden echter
eerst door de raadsleden en den secretaris gefeliciteerd.
De benoeming van secretaris.
Na heropening deelt de Voorzitter mede dat de door
B. en W. opgemaakte voordracht luidt: 1. J. A. da
Boer; 2. J. P. Goelema.
Allereerst verkrijgt de heer De Boer eervol ontslag
als secretaris der gemeente Zijpe. Vervolgens wordt de
heer De Boer met algemeene stemmen benoemd tot
secretaris van de nieuwe gemeente, met welke benoe
ming de Voorzitter hem van harte feliciteert.
De heer De Boer legt de veresichte eed af, waarna
felicitatie volgt..
De agenda is hiermede afgehandeld en de Voorzitter
zegt geen rondvraag te zullen houden ,maar wel de ge
in orde is? Dat zal toch wel niet, want hij heeft het
zelf opgemaakt".
Maar intusschen was het maar zoo, ze moest
wachten. Het was vrëeselijk vervelend, omdat de Pa-
rijsche juweliers, die de Lanehester diamanten in be
waring hadden, haar geen dag langer dan het eind
van het contract zouden geven.
Ze had weliswaar de cheque voor 15000 pond van
Balhaine, maar daar had ze al van gebruikt en liet
was zeer twijfelachtig of ze genoeg geld zou hebben
als ze in Parijs kwam. Maar de advocaat zou haar
stellig niet in den steek laten. Maar met dat al was
het ontzettend vervelend.
Geen wonder, dat haar kamenier, die de vorra-
delijke Adèle vervangen had, opmerkte, dat haar
meesteres, toen ze in Park Lane kwam er bleek en
bekommerd uitzag. Het meisje schreef het natuur
lijk toe aan verdriet en droefheid over den dood van
haar echtgenoot.
„Zijn er geen brieven voor me, Pinwell?"
„Ja, mylady. Ik heb ze op uw schrijftafel gelegd
in de blauwe kamer."
Leonie liep den stapel correspondentie met zeke
ren angst door. Ze keek of er geen brief van Peter
Carew was. Die was er inderdaad en ze scheurde
de enveloppe met koortsachtigen haast open. Hij
bevatte slechts een paar woorden in officieele ter
men. Carew was vóór alles een discreet man.
De brief luidde:
„Wilt U niet vergeten, dat de afspraak voor
heden avond is?"
„Vergeten!" mompelde ze diep ademhalend. „Het
is niet waarschijnlijk, dat ik dat vergeten zal."
Toen las ze haar andere brieven. De meesten
kwamen van verschillende sehuldeischers. Doch, in
tegenstelling met vroegere brieven van dezelfde
menschen, waren ze nu uiterst beleefd. Ofschoon
de inhoud van het testament van den graaf nog 0
niet door de pers was bekend gemaakt, vermoed
den de handelaars en anderen, aan wie Lady Lan
ehester schulden had, dat ze nu in het bezit van
fondsen was gekomen en waren daardoor beleefd,
waar ze vroeger beslist ruw waren geweest.
Eén brief liet ze tot het laatst liggen. Het schrift
was stijf en officieel. Op den achterkant van de
enveloppe stond: „Harveij en Rossiter".
„Wat zou die vos Harveij te vertellen hebben",
vroeg ze zich een weinig bezorgd af. „Zou ik de 5000
pond krijgen?"
Wordt vervolgd.
