RADIO-RUBRIEK.
De bedwelmende geur der bloemen.
Nog meer verbeteringen.
Wat men „op de planken" eet en drinkt.
WARE WOORDEN.
GRABBELTON.
De ellende en de wanhoop van Johnson waren gren
zeloos. Het was ook nog maar een jongeman, dat
moet U niet uit het oog verliezen. Het wreede van
het toeval, de ontmoeting, de diepe ontroering die
deze bij beide veroorzaakte, en daarna de scheiding,
onherroepelijk, zonder kans of hoop op weerzien, was
Ibijna meer, dan hij verdragen kon. Al zijn nasporin
gen bleven vruchteloos. Niemand kende het meisje,
of wist haar adres. En zoo kort als hun kennisma
king geweest was, zoo heftig was het verdriet van
den jongen Johnston. Hij vertoonde zich nergens
meer, onttrok zich aan zijn vrienden en gaf zich over
aan zijn wanhopige smart. Jawel, ik weet wel dat
het natuurlijk erg dwaas scheen, maar ik zei U al,
dat hij ook nog erg jong was.
Totdat op een avond, een oud vriend, jaren ouder
dan hij, maar tooh een heel goed vriend, bij hem
binnenstapte. Hij had gehoord, dat hij erg veel weet
van iets had, en wilde probeeren hem op te beuren.
„Stort je hart maar eens uit, jongen", zei hij en
klopte den jongen Johnson op den schouder. En toen
die alles verteld««had, van aijn schrijnende avontuur,
glimlachte die vriend bemoedigend, klopte Johnson
nog eens hartelijk op zijn schouder, en zei: „Maar
hoor eens hier, jongen, je moet je kop ophouden, wie
weet ga je vandaag of morgen wel naar Amerika en
dan vind je haar terug!"
„Ach kom", smaalde Johnson, „hoe zou ik, een kale
pennelikker. En al kwam ik dahr, wat dan nog?
In een land van twee honderd millioen menschen,
hoe zou ik haar vinden! Dat is toch allemaal on
zin!'
„Ik zal je eens wat zeggen, Johnson, ouwe jongen,
en luister daar eens goed naar", begon zijn vriend
toen heel ernstig. „Je moet niet denken jongen, dat
alles hier op de wereld zoo maar bij toeval gebeurt.
Alles heeft een beteelcenis en een oorzaak, en geloof
mij, jongen, alles wordt goed geleid. Geloof dat maar,
en houd in gedachten, dat als het werkelijk goed
was, dat je dat meisje ontmoeten zou en dat je
„voor elkaar bestemd" was, zooals jij het uitdrukt,
nou, mijn jongen, dan kan geen macht ter wereld
beletten, dat je haar weer zult zien. Dan zal op een
of andere manier de weg zich voor je openen, dat
je naar Amerika gaat en dan zal je zeker haar op
een of anderen dag terugzien. Geluk of pech, dat
bestaat er niet, jongen, er bestaat alleen maar recht
vaardigheid. En die is niet zoo wreed, om je eerst
het meisje, dat voor jou „het" volmaakte ideaal is,
te laten zien, om het je daarna onherroepelijk af te
nemen. Heusch, jongen, er zal zich een weg voordoen,
en houdt je daar aan vast
Die vriend van Johnson sprak nog lang met hem
en slaagde er inderdaad in, hem uit zijn troostelooze
stemming op te beuren en de hoop levendig te hou
den.
'En nu komt het wonderbaarlijke. Nog geen jaar
later ontstaat op Johnson's kantoor de noodzakelijk
heid, dat er een vertegenwoordiger naar Amerika
gezonden wordt, ter oplossing van een handelsge
schil. En zonder dat Johnson zelf er eenige moeite
voor deed, werd hij belast met die opdracht! Twee
weken later stapt hij in Amerika aan wal, en neemt
den trein naar Chicago. Bij een zeker stadje moet hij
overstappen, om een andere trein, meer Zuidelijk te
nemen. Hij mist den trein en hoort tot zijn er
gernis, dat er niet eerder een andere trein gaat, dan
zes uur later! In arren moede besloot hij dus maar,
zijn bagage aan het station te laten staan, en in
vredesnaam het kleine Amcrikaansche stadje te gaan
bekijken, waar hij zoo plotseling gestrand was. Hij
loopt het station uit, en zal doelloos de eerste de
beste straat inloopen, toen hij plotseling als aan den
grond genageld blijft staan. Voor hem stond het
meisje."
,yNou ja, dat is nu wel een allemachtig aardig
reihaaltje, dat Je daar bedacht heb, Brains", merkte
de cynicus op", maar het is toch immers maar een
verhaal, en dat bewijst niets!"
„Zou je denken?" zei Brains glimlachend, „zou
je denken? Wel, ik geloof, dat je het mis hebt. Want
zie je, laat ik het je maar zeggen, die Johnson,
die ben ik. En het meisje dat is mijn vrouw,
die je allemaal kent.
Toen sloop de cynicus heen, met een haastigen
groet.
TOEKOMSTBEELD.
DIE NIET ZELDEN TOT HET ONGELUK LEIDT,
BIoem^nmanie men zou ook kunnen spreken van
een bloemenziekte. Het is misschien de mooiste ziekte,
doch zeker niet de lichtste.
In het jaar 1820, op een heerlijken zomer morgen,
werei bij Parijs in een rozentuin van Suresnes, een doode
soldaat gevonden, in wiens borst nog het mes stak,
waarmee de moord, was gepleegd. En vlak naast het
lijk hurkte een jong boerenmeisje. Suresnes was.in dien
tijd een stil dorp, dat om zijn teelt van rozen beroemd
was. Natuurlijk heerschte de grootste opwinding over
dit gevaL
Het 'boerenmeisje, dat achttien jaar oud was, om
haar aanvalligheid en goedmoedigheid, algemeen zeer
gezien, deelde bij haar verhoor mede, dat zij den avond
te voren aan een danspartij had deelgenomen en om
middernacht naar huls was gegaan.
Ze was toen eenigen tijd voor het huis gaan zitten
BRUTAAL ANTWOORD.
(Lustige Köllner Zeitung).
Te eet den heelen dag, maar werken Nooit!...
Luister je wel naar mij
Ik dacht dat u in uw eigen praatte, mijnheer!
om de geur van rozen in te ademen, was naar bed ge
gaan en wist zich verder niets meer te herinneren.
Ze wist niet, hoe ze in het veld van rozen was geko
men, nog minder wist ze iets af van den moord op den
soldaat. Deze aangelegenheid zou zeker voor het aardi
ge boerenmeisje vele onaangenaamheden ten gevolge
hebben gehad, als niet op denzelfden dag was gebleken,
dat de soldaat door een dronken kameraad was neer
gestoken. Doch daarmede was niet alles verklaard en
men bleef een zekere verdenking tegen haar koesteren.
Een jaar later werd Marie, zoo heette het boeren
meisje, weer voor den rechter gevoerd. De veldwachter
had haar meermalen betrapt bij het stelen van rozen
en daar hij haar, verschillende malen tevergeefs had
gewaarschuwd, had hij een vervolging tegen haar inge
steld. Ze werd tot vier maanden gevangenisstraf ver
oordeeld. Voor de rechtbank verklaarde ze, dat het haar
niet mogelijk is, de rozengeur, welke in Juni en Juli om
de Mont Valerien uit de velden opstijgt, te weerstaan
en dat zij 's avonds voor zij gaat slapen en in den mor
gen, bij het opgaan van de zon, naar de rozenvelden
moet om een arm vol rozen te plukken, welke ze na
tuurlijk nimmer verkoopt, doch meeneemt naar haar
kamer.
De geschiedenis van Boze-Marie door Eugene Sue in
zijn „Geheimen van Parijs" behandeld, is een der mar
kante en bekendste gevallen van bloemenmanie. (Hier
bij willen we niet vergeten te vermelden, dat Roze-Marie
en voorn.1. haar geval, aanleiding heeft gegeven tot het
scheppen van de beroemde gevangenis St. Lazare, waar
in ze gevangen zat.)
Als de oorzaak van de bloemenziekte zou men een
honger naar schoonheid kunnen aanwijzen. Een genees
heer zou wellicht een meer prozaische uitdrukking ge
bruiken. De beroemde geur van een orichidee, van een
Maréchal Niel-Roos op een mooien September-avond of
van een andere bloem, bevredigt niet iedereen, doch
wekt bij vele menschen een niet te definleeren begeerte
en verlangen. Ook vele lieden worden zwaarmoedig,
wanneer ze een bepaalde bloemengeur ruiken.
Anderen weer, kunnen het niet nalaten de bloemen
wier aroma ze gaarne ruiken, te ontbladeren en er zijn
heel veel menschen, die rozen, vlolieren en viooltjëè
eten. Zulke feiten zijn reeds bewijzen van een bloemen
manie.
Aan de bloemenziekte lijden meestal jonge of oude
menschen. Eenige jaren geleden kwam een 2l-jarige
tooneelspeelster in Milaan om het leven omdat ze haar
slaapkamer zóó had gevuld met bloemen, dat de bloe
mengeur haar verstikte. De bloemenziekte moet de oor
zaak zijn geweest, want de vrouw, bij wie de tooneel
speelster inwoonde, deelde mede, dat het meisje in den
mooisten tijd, wanneer de wereld vol bloemen was, zeer
droefgeestig was gestemd. En bij Aarhus in Denemar
ken viel, harhaaldelijk tijdens zijn slaap, een jonge man
uit het raam, tot men ft* achterkwam, dat de geur van
de bloeiende linde voor het huis, de oorzaak er van was.
Naar aanleiding van onze opmerkingen inzafke
eenige methoden voor het aanbrengen van goedkoope
verbeteringen aan oudere toestellen, vestigt men
en terecht! van bevriende zijde onze aandacht
er op, dat condensatoren met fijnregeling de selecti
viteit niet verhoogen maar de afstemming nauwkeu
riger maken. Wij moeten natuurlijk toegeven, dat wij
de begrippen selectiviteit (de mogelijkheid om een
bepaalde uitzending niet gestoord door andere gelijk
tijdig plaats hebbende uitzendingen, te ontvangen) en
afstembaarheid wellicht oogenschijnlijk wat verwis
seld hebben. Bij korte-golf-ontvangst is echter de ztf£
vere en nauwkeurige afstemming van zoo'n groot
belang, wil men een kortegolfzender duidelijk en on
gestoord doorkrijgen, dat deze beide begrippen naar
den schijn elkaar dekken.
Dat neemt niet weg, dat het grooter aantal zend
stations en het krachtiger worden ervan, hooger
eischen aan de selectiviteit van een toestel stellen
dan vroeger het geval was. De bezitters van»die ou
dere toestellen zullen dit bemerkt hebben en zeker
gaarne een middel leeren kennen, om dit euvel op
te heffen, althans te verminderen. In Holland was
(en is) het Koomans-schema zeer populair. In negen
van de tien gevallen zijn deze oudere toestellen vol
gens dit' schema gebouwd, of zijn er slechts geringe
wijzigingen in aangebracht. Bij deze schema's is in
•Jen plaatkring van de h.f. lamp de afstemkring ge
schakeld. Nu heeft de inwendige weerstand van de
h.f. lamp in die gevallen belangrijken invloed op de
selectiviteit van het toestel. Men kan gemakkelijk in
zien, dat deze weerstand parallel geschakeld is aan
den afstemkring. Hoe grooter nu de inwendige weer
stand van de toegepaste h.f. lamp is, des te grooter
is de selectiviteit, tn nu is in de meeste gevallen deze
weerstand bij de in gebruik zijnde lamp op te voe
ren door vermindering van den gloeistroom. Wij ge
ven toe, dat dit eveneens vermindering van geluid-
Dat de bloemenziekte de oorzaak zou zijn geweest
van ernstige misdaden is niet te beweren. Zij heet dan
het geval van jaloezie, welke zich kort geleden te Mar-
seille heeft voorgedaan. Een havenarbeider stak zijn
meisje ernstig wat hun niet belette elkaar weer lief
te hebben en elkaar weer te vergeven omdat hij, naar
hij beweerde, door de geur van een roode roos, die zij
in het zwarte haar droeg als waanzinnig was geworden
en zij verklaarde dat zij deze bloemen, geregeld uit een
kweekerij stal, omdat zij een niet te onderdrukken ver
langen naar deze bloemen had.
ALS HET HEELE TOONEEL SLECHTS SCHIJN.
Als uitzondering een enkele keer echt.
Iedereen weet, dat het tooneel de wereld van den
schijn is, dat alles tensoltte niet meer Is dan „spel" en
het hangt van de kwaliteiten van de tooneelspelers af
in hoeverre het publiek het als „echt" voelt en mede
leeft. Deze „schijnwereld" strekt zich op de planken
ook uit tot hetgeen de acteurs en actrices te eten en te
drinken krijgen, wanneer hun rollen zulks medebren
gen. De schuimende champagne is in den regel niet an
ders dan spuitwater, een glaasje cognac gewoonlijk niet
anders dan slappe... thee. De tooneelspeler heeft tijdens
zijn spel noch den tijd en meestal ook niet de kracht
werkelijk eten en drinken tot zich te nemen. .Er zijn
slechts weinig uitzonderingen, waarbij acteurs werke
lijk tijdens hun spel kunnen eten en drinken.
Zoo stond bijvoorbeeld de groote Franschê acteur
Lucier Guitry er om bekend, dat hij altijd een werkelijk
diner verorberde, wanneer zulks in zijn rol te pas kwam
Met de grootste gratie en zonder den minsten hinder
bij 't spreken en in zijn bewegingen kon deze buitenge
wone tooneelspeler een geheel diner van de voorspijs
tot de koffie met likeur op de planken verwerken en
de reuk der gerechten drong tot in de zaal door, zoo
dat de maagzenuwen van het publiek op aangename
wijze geprikkeld werden. Gewoonlijk bestaat een „feest
maaltijd" voor het voetlicht uit „schijn-gerechten" en als
regel eet de minnaar bij zijn souper met zijn vrienden
slechts geroosterd brood en schijfjes bananen.
In een Engelsch theatertijdschrift worden allerlei
geestige verhalen over het eten en drinken op de plan
ken verteld. De bekende tooneeldirecteur en tooneelspe
ler Sir Herbert Tree vond eens een zeer goede oplos
sing toen hij op het tooneel een koude eend moest ver
orberen. Een natuurgetrouw nagemaakte eend werd op
gediend gevuld met bananenschijven en het was deze,
welke hij at. Eens moest hij een groot glas wijn drin
ken en gewoonlijk was het glas met koude thee gevuld.
DE EERSTE GEDACHTE.
(Sondagsnisse Strix).
-
Pardon, maar ik heb u beslist ooit eerder gezien.
Hemel! En hoeveel schuld heb ik aan u?
sterkte tengevolge heeft (alweer in normale gevallen),
dit laatste zal echter aannemelijker zijn dan gestoorde
ontvangst. Bovendien, iets sterker terugkoppeling zal
dan tevens mogelijk blijken, en dit verhoogt de ge
luidsterkte weer. In ieder geval, een proeve, in deze
richting kost niets en kan verbetering brengen.
Is de selectiviteitskwestie van dien aard, dat de
amateur er eenige extra onkosten voor over heeft, om
een goede verbetering te verkrijgen, dan adviseeren
wij toepassing van de moderne schermroosterlampen
als h.f. lamp. Dit lamptype heeft een beduidend hoo-
gere inwendige weerstand dan de andere gebruike
lijke h.f. lampen; men verkrijgt hierdoor reeds dade
lijk selectiviteitsverbetering en de schakeling behoeft
slechts weinig ingrijpend veranderd te worden. Ook
hier kan men den inwendigen weerstand nog opvoe
ren door verlaging van den gloeistroom en tevens
door verhooging van de negatieve roosterspanning.
Daar deze lampen een hoogere versterkingsfactor
hebben, zal de geluidssterkte toch reeds te groot blij
ken, zoodat men hiertoe als het ware automatisch
overgaat.
Eenige jaren geleden bevalen spoelenfabrikanten
hun fabrikaat aan met de woorden „hoogst selec
tief". Het is een onmiskenbaar feit, dat minder goed
gewikkelde honigraatspoelen aan de selectiviteit af
breuk doen. Ook hierin kan dus verbetering gevon
den worden.
Een derde oorzaak kan gelegen zijn 'in de inwendige
verbinding van de onderdeelen en in de antenne.
Reeds eerder wezen wij op de noodzakelijkheid van
korte verbindingen in het toestel. Kruisende draden
mogen voor het oog minder fraai schijnen, practisoh
nut geeft toch den doorslag. Was vroeger een drie-
draadsantenne noodig om „op te vangen", thans door
de krachtige zenders, is een korte één-draadsantenne
ruim voldoende en de selectiviteit wordt erdoor ver
hoogd. Goede contacten, kleine overgangsweerstan-
dit alles verhoogt eveneens de selectiviteit. Laat men
daarom in deze richting eens zoeke*.
Door een ongeluk bad men er eenmaal terpentijn inge
daan en toen Tree dronk proefde bij onmiddellijk deze
verschrikkelijke drank, maar hij bezat tegenwoordigheid
van geest genoeg om tot het einde toe door te spelen.
Een dergelijk pijnlijk ongeval overkwam eens 'n tooneel
speler, die in zijn rol op 't tooneel een diner moest ver
orberen. Daar hij de imitaties haatte, liet hij gewoonlijk
een bescheiden diner uit een nabijgelegen restaurant
halen. Als regel kreeg hij koude soep, doch eens was
het restaurant zoo nabij, dat hij de soep kokend heet
opgediend kreeg en hij den tong verbrandde en niet
verder kon spelen.
Met den komiek James Welch, die in een van zijn
rollen In de laatste acte een glas whisky moest drinken,
haalde men de grap uit hem eens werkelijk een glas
whisky te geven. De uitwerking was echter zeer guns
tig, want nooit te voren had hij de laatste scenes zoo
goed en levenslustig gespeeld als dien avond.
Toen een Amerikaansche troep korten tijd geleden
met het stuk „Broadway" in Londen kwam, werd bij de
premiere in de scene, in welke gesmokkelde alcohol
wordt opgediend, werkelijk whisky gedronken, niet ter
wille van de realistische werking, doch omdat de zoo
juist uit het drooggelegde Amerika aangekomen too
neelspelers, die sinds jaren geen alcohol over hun lippen
hadden gekregen, zich dezen „realistischen" dronk niet
wilden laten ontglippen.
Goede menschen zijn zelden goede menschenken-
ners en omgekeerd.
o
Omgang met edele menschen is altijd een kweek
plaats van braafheid en deugd.
o
Het grootste geluk voor heel wat menschen is, dat
ze. niet merken, hoe gelukkig zij eigenlijk konden
zijn.
o
Wie aan God en zijn moeder denkt is beschermd
tegen alle kwaad.
o
Het slechte geweten van den verkwister uit zich
in gierigheid bij kleine uitgaven.
o
Zoo we sommige dingen mochten overdoen, zouden
wij ze niet alleen anders verrichten,, maar we zou
den er ook minder voorspellingen over wagen.
o
Ook in de school des levens brengt menigeen het
niet tot het verkrijgen van het diploma voor vol
doende kennis.
Veel beter, hij heeft vannacht al gedroomd
dat hij me sloeg.
De weg naar Nergenshuizen.
Is dit de weg naar Nergenshuizen?
Loopt U maar steeds door, en als U dan aas «en
kerkje komt bij een heuveltje, dan weet u dat u den
verkeerden weg heeft ingeslagen!
Meer dan hij waard was.
Een nogal ingebeelde jongeman solliciteert naar een
betrekking.
„U betaalt toch zeker, wat ik waard ben?" vraagt htj.
„Meer dan dat zelfs", antwoordde de chef, „wij zullen
u een klein salaris geven."
Hij kende zijn Pappenheimers.
Hij: „Ik heb kaartjes voor den schouwburg, liefste.
Zij: „Fijn! Ik ga me dadelijk kleeden.
Hij: „Ja, doe dat! Ze zijn voor morgenavond, zie je."
Stof voor een japon.
Verschillende groote modezaken in Amsterdam
hebben bekend gemaakt, dat zij geen staaltjes meer ge
ven van de stoffen. Zij hebben er blijkbaar genoeg van,
dat sommige dames eenof twee van die staaltjes ver
zamelen en er een japon van maken.
Kindervisie.
Kleine Marietje voor het eerst aan hetstrand, ziet
een stoomboot in de verte.
„O, moeder, kijk 's, een locomotief die een bad neemt."
Bij pa en ma Kangoeroe.
Pa Kangoeroe: „,Waar is de kleine meld?"
Ma Kangoeroe (haar zakken navoelend): „Hé, dat is
vreemd. Ik heb haar zeker in me andere kleeren laten
zitten."
Een goed voorsteL
Het was tijdens een debatavond van de Universiteit
en één van de sprekers hield een buitengemeen verve
lend betoog en beweerde onder andere: „Ik krijg al mijn
helderste ideeen asl ik in het bad zit."
Waarop dadelijk een ander opstond en zei: „Meneer
de Voorzitter,ik stel voor de vergadering te schorsen, op
dat deze meneer een bad kan nemen!"
HET TEEKEN.
(Moustique).
Hoe is het met uw man?
