Alputi Nieiws- Aimtniit- L H UIT DE ZAKENWERELD. EEN VR00LIJKE ROMANCE EVIUNI Woensdag 21 Augustus 1929. 72ste Jaargang No. 8514 Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Ford. Gemengd Nieuws. Een aanslag op den kroonprins van Nedzjd. Bijgeloof en mode op Celebes. Moeders! VITAMINE KINDERMEEL J. G. VAN BARNEVELD Op het kantje af. SCItGER Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.G5. Losse nummers G cent. ADVERTEN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. i. Ford is klein begonnen, nauwelijks een halve men- echenleeftijd geleden. Het was n.1. in 1903, dat hij zijn eerste vennootschap oprichtte met een nominaal ka pitaal van 100.000 of dollar (2.50). Van dit beschei den bedrag was bovendien niet meer volgestort dan 9 28.000. Hiermee begon het winst-maken en elke dollar, die uitgespaard kon worden, bleef in de zaak. Vreemd ka pitaal werd niet gevraagd. De onderneming bouwde zich zelf verder op en uit, en thans zit er in de moe der-vennootschap een zuiver vermogen van ver over de 700 millioen Zuiver vermogen, dat beteekent de waarde van de fabriek, goederen enz. enz., verminderd met alle schul den! Het is net een rollende sneeuwbal. Klein m het be gin, groeit hij hoe langer hoe vlugger. In de laatste 10 jaar is het kapitaal meer dan verviervoudigd on danks het feit, dat in dit tijdperk een reorganisatie valt, welke Ford op een verlies van bijna een kwart inilliard gulden kwam te staan f240.000.000. Die ombouw van zijn fabrieken wa: noodzakelijk. Het oorspronkelijk Ford-type was een onoogelijk mo del en toen zijn concurrenten wagens fabriceerden, die niet veel duurder waren dan de zijne, doch van veel beter model, stond hij voor de onverbiddelijke keus: van de auto-marlet verdwijnen of ook wa gens bouwen, die in den smaak van het koopend pu bliek vallen. Natuurlijk koos hij het laatste. In 1926 verminder de hij zijn personeel van 125.000 op 35.000, vernieuwde ▼oor zoover noodig zijn heele installatie en thans, ruim 2 jaar later, nadert de dagproductie van het nieuwe model de 10.000 en telt het leger van zijn me dewerkers weer 125.000 mannen en vrouwen. Hun loon is hoog, vooral naar Europeeschen maat staf. Vijf dagen per week wordt er gewerkt: de beide andere dagen is het reusachtige personeel de onbe taalde propagandist voor het nieuwe Ford-product. De trek van arbeiders naar de Ford-fabrieken is enorm. De trek er uit eveneens. Soms leest men als reclame: dit jaar is reeds de zooveel duizendste ar beider aangenomen. Niet vermeld wordt de hoeveel duizendste werd ontslagen. De honger naar arbeids krachten is niet te stillen. Kieskeurig kan men bij de aanneming niet zijn. Echter is men het evenmin bij het ontslag. Wie het tempo niet bij kan houden, staat even vlug buiten de poort, als hij er in kwam: moderne fabrieken zijn harde, wreede meesters en van vreugde in den arbeid is binnen hare muren nauwelijks sprake. Geschoolde krachten zijn slechts de leiders. Van het groote gros der arbeiders wordt alleen geëischt dat zij getraind zijn in enkele, zeer bepaalde handgrepen binnen den tijdsduur, die de nimmer rustende transportband hen laat. Twee dagen van de 7 daarvan verlost te zijn, is geen weelde, maar een noodzakelijkheid. Ford, zegt men, is een genie, een van de grooten ▼an dezen tijd. Zijn medewerker te zijn in de lagere rangen is geen onverdeeld geluk: de mensch gaat al te zeer te loor in den arbeider. FEUILLETON P. G. WODEHOUSE. 10. „De verdoemde oude gauwdief!" schreeuwde Mijnheer Peters. „Vader!" „Sta daar niet te roepen „Vader!" Wat helpt hét, of Je al „Vader!" zegt? Ik wou liever dat de oude bandiet het heele huis meegenomen had dan die scarabee. De gnieperd weet wat hij doet! Hij gapt doodeenvoudig het mooiste van alles. Ik meende den vader van den man die met mijn dochter gaat trouwen, best een oogenblik met die kostbare dingen alleen te kunnen laten. Onder verzamelaars bestaat volstrekt geen betamelijkheidsge- voel. Ik zou een syndicaat van Jesse James, Kapitein Kidd, en Dica Turpin nog eerder vertrouwen dan een verzamelaar. Mijn Cheops van de Vierde Dynastie! Ik sou haar voor geen vijf duizend dollars willen missen." „Maar vader, kunt ge hem geen brief schrijven en haar terugvragen? Hij is zoo'n aardige oude man, en ik weet zeker dat hij de scarabee niet heeft willen stelen." Mijnheer Peters' overkropte gemoed liet stoom uit in den vorm van een hartstochtelijken uitval. „Hij heeft haar niet willen stelen! Wat wilde hij dan wel, denk je haar voor mij bewaren en opbergen, uit vrees dat ik haar eens verliezen mocht? Hij wilde haar niet stelen! Ik wed dat hij overal als een kleptomaan bekend staat Ik wil wedden dat als zijn naam genoemd wordt zijn vrienden hun zilverwerk achter slot doen en de politie opbellen om een paar mannetjes om toe te zien dat hij de voordeur niet moert. Wat wou hij anders dan haar stelen? Hij heeft zelf een museum op zijn landgoed. Mijn Cheops is bestemd om daarvan het sieraad uit te maken. Ik zou er vijf duizend dollars voor over hebben om haar terug te krijgen. Als er in dit land een inbreker woont die mans genoeg is om in het Kasteel in te breken, die scarabee te stelen, en haar mij weer te overhandigen, liggen er hier vijf duizend dollars op hei» te wachten, en, als hij wil, mag hij dien Ford's succes is gedeeltelijk ook te danken aan de reclame. In één opzicht was die stellig origineel: Ford profiteerde van den spot. Talloos waren de grappen op zijn auto's en elke goede mop was hem geld waard en bracht zijn geld op. Hij publiceerde ze zelf, het menschdom lacht en kocht Fordjes, steeds meer. Hier zijn een paar van die moppen. Een ezel vraagt aan een Fordje: Wat ben jij eigenlijk? Een auto, zegt de Ford. Pfuu, gnuift de zei, als jij een auto bent, ben ik een paard! Een andere mop is deze: Iemand stuurt een lekke melkbus naar Ford. Compliment, of menheer daar een aut^ van wil maken en bezorgen aan dat en dat adres. Prompt 24 uur later wordt de nieuwe Ford daar voor gereden met nog drie kwart van de lekke bus. Compliment, en hier is de auto. De rest van de melkbus was niet noodig! Ford doet meer dan auto's bouwen. Hij is, om zoo te zeggen, zich zelf genoeg. Hij heeft mijnen, plan tages, bosschen, spoorwegen, electrische centrales, hoogovens, wol-, katoen-, draad-, papier-, cement-, motoren-, locomotief-, machine-, vliegtuigfabrieken en de hemel weet wat meer. Hij handelt a contant en op afbetaling en een aparte maatschappij beheert dat afbetalingssysteem. Voor zulk een geweldenaar zijn de Vereenigde Sta ten van Noord-Amerikt te klein. Hij gaat uit om de wereld te veroveren, en ten einde de hooge invoer rechten te ontgaan, sticht hij afzonderlijke maat schappij overal waar de winst hem lokt: in Canada, met filialen voor Engelsch-Indië, Australië en Zuid- Afrika; in Engeland, België, Frankrijk, Denemar ken rnet onderafdeelingen in Zweden en Noorwegen; in Duitschland, in Nederland. Het zijn alle dochter-maatschappijen van de groote moeder-maatschappij te Detroit en zoo opgezet, dat het binnenlandsch kapitaal er aan deel kan nemen zonder zeggingschap. 60 van de aandeelen blijven onder Fords con trole. Zoo houdt hij de leiding en bereikt tevens, dat zijn vennootschap een nationaal kleurtje krijgt. Het is slim bedacht en het succes is groot. Van de N.V. Nederlandsche Ford Automobiel Fa briek, die te Rotterdam wordt gevestigd, op een ter rein van 2.85.00 H.A., is het maatschappelijk kapi taal 5 millioen. Twee hiervan mochten de Neder landsche geldschieters bijeen brengen en de animo was zóó groot, dat voor tusschen de 1200 en 1300 millioen werd ingeteekend. 1) Ja ja, Ford heeft het vertrouwen en geld zit hier bij stapels, bij mudzakken vol 2) Men vraagt zich wel eens af, waar toch al die auto's moeten blijven. Binnenkort produceeren zijn Amerikaansche werkplaatsen er zóóveel, dat er in 30 weken voor elk gezin in Nederland een wagen be schikbaar komt: 1.500.000. Reken daarbij zijn filialen: het Engelsche wordt gebracht op een jaar-capaciteit van 200.000. En vergeet niet de tientallen andere merken, die ook goedkoope wagens op de markt smijten. Verbluffend is het eenige woord, dat hierop past zoowel wat Ford betreft als de heele auto industrie. Voor ons, aan kleine verhoudingen gewend, is het niet te omvamen: honderdduizenden, neen millioe- nen auto's! En dan een bijna absoluut gebrek aan goede we gen! Hoe lang nog? 1) Men moet de beteekenis van het feit, dat er voor zooveel honderden millioenen werd ingetee kend, niet overschatten. Er was veel vraag naar die aandeelen, dat stond van te voren vast. Men houdt daar dan rekening mee en wie bijv. één aandeel wil ouden bandiet tegelijkertijd een tik op zijn kop op den koop toe geven." „Maar vader, kunt ge niet eenvoudig naar hem toe gaan, en zeggen dat zij van u is en dat ge haar terug moet hebben?" „Om dan uit wraak je verloving door hem te laten afbreken? Het gebeurt niet! Men kan niet iemand in zijn gezicht van diefstal beschuldigen en daarna van hem verwachten dat hij er in toestemt dat zijn zoon met je dochter trouwt, is het wel? De geringste zinspeling dat ik hem voor den dief van deze scarabee houd, en de Trotsche Oude Engelsche Aristocraat zou bij hem bo ven komen en alles zou uit zijn. Hij verkeert in de sterkste positie waarin een dief ooit verkeerd heeft. Men kan hem niet te pakken krijgen." „Daaraan dacht ik niet." „Je denkt heelemaal niet. Dat is juist je fout," zei Mijnheer Peters. Nu begrijpt ge waarom wij er de voorkeur aan geven scenari voor de film te schrijven. Het is voor den ver fijnden en gevoeligen jongen romanschrijver pijnlijk, dergelijke tafereelen tusschen vader en dochter te moe ten beschrijven. Maar wat is er aan te doen? Zelfs als hij in zijn gewone stemming was, was het humeur van Mijnheer Peters van het allerslechtste; tijdens een cri sis als deze maakte hij eenvoudig amok. Hij koelde zijn gemoed op Aline, omdat hij zijn stemming altijd op Aline gekoeld had, want haar zachte, lieftallige aard, gevoegd bij het feit van hun verwantschap, maakte haar tot de ideaal persoon om zijn zwartgallig, over- kropt gemoed tegen te luchten. Tijdens het leven van zijn vrouw had hij deze het bestaan zuur gemaakt Bij haar dood, had Aline de ledige plaats ingenomen. Aline schreide niet, want zij was geen meisje dat spoedig haar toevlucht tot tranen nam, maar, ondanks haar kalm, gelijkmatig humeur, was zij gegriefd. Zij was een meisje dat niets liever verlangde dan dat alles in de wereld zijn kalm, gemakkelijk verloop had, en deze tooneelen met haar vader drukten haar altijd ter neer. Zij maakte gebruik van een luwte in den woor denstroom van haar vader, en verliet de kamer. Haar opgeruimdheid hpd een zwaren schok te door staan gehad. Zij smachtte naar sympathie. Zij ver langde naar troost. Een oogenblik dacht zij aan George Emerson als aan den persoon die haar troost kon schenken. Maar George, in die rol, bracht zijn bezwa ren mee. Aline had de gewoonte George te plagen en aan te hitsen, maar in haar hart was zij een weinig bang voor hem, en haar instinct zei haar dat hij, a:s hebben, schrijft in voor 10 of nog meer en zou er leelijk mee zitten, als hij alles kreeg toegewezen. 2) De stukjes van f 100, die werden uitgegeven, noteerden onmiddellijk 200, 300, 400 en nog meer Nu schommelt de koers om de 350. Waarom? Geen beursman, die het U verklaren kan. DE PRINS TERNAUWERNOOD ONTSNAPT. Naar Reuter uit Bassora seint, verneemt men daar uit vertrouwbare bron, dat een convooi van 17 voer tuigen, waarbij zich de kroonprins van Nedzjd, de zoon van den koning van den Hedzjas, bevond, op weg naar Hasa door opstandelingen is aangevallen De prins wist ternauwernood met twee wagens te ont snappen. De overige werden in brand gestoken en hun reizigers vermoord. DE HALSKETTING VAN ZWART GAREN. Een blad te Makassar, de hoofdstad van Celebes, een der 4 groote Ned. Indische eilanden, vertelt de volgende min of meer vermakelijke geschiedenis: Kort geleden kon men, in het Bonthainsche vele personen, zoowel mannen, vrouwen als kinderen zien, die om den hals zwart garen droegen, enkelen droe gen zulk een sieraad ook nog om een der polsen. Zij, die geen van zwart garen gemaakten halsketting droegen, en de meer ontwikkelden onder de Inheem- schen begonnen nu naar den oorsprong van deze mode te gissen en kwamen al vrij spoedig tot de ont dekking dat een „doekoen" verteld had, dat zij in haar droom de opdracht had gekregen van een mach tig persoon, dat zij den menschen moest mccdeelen een van zwart garen gemaakten halsketting te dra- Koopt het beste voor Uw kind. HET£ERSTEEN EENIGE ST MOORNLv.misi ZAANDAM r fV—MM—BJ Prijs per pak 23 cent. Gezondheid en Levenskracht. Engros verkrijgbaar: s SCHAGEN vertrooster, te wild en te woest te werk zou gaan voor een meisje, dat bestemd was om in Juni met een an deren man te trouwen. George als vertrooster, zou veel te veel belust zijn over te gaan tot de daad, eerder dan dat hij de vertroostende macht van het woord zou aan wenden. Het geneesmiddel van George voor de wond, dat voelde zij, zou hierin bestaan, dat hij haar in een taxi duwde en met haar naar het kantoor van den eer sten den besten ambtenaar van den Burgerlijken Stand reed. Neen, naar George kon zij niet gaan; maar naar wie dan? Het visioen van Joan Valentine doemde voor haar op van Joan, die zij gisteren gesproken had, sterk, flink, zelfvertrouwend, in haar tegenspoed dapper het hoofd rechtop houdende. Ja, zij zou Joan gaan opzoeken. Zij zette haar hoed cp en verliet het huis. Zeer eigenaardig, had R. Jones zich een kwartier eer der met hetzelfde doel op weg begeven. V. Hoe heerlijk ls het, als men kort na het bijwonen van een tooneel van geweld en miskenning, verplaatst wordt naar een van rust en vrede. Met een gevoel van opluchting neem ik den draad van dit verhaal weer op, ver van Mijnheer Peters en zijn giftige uitlatingen, in de gezellige rookkamer van Blandings Castle. Op bijna hetzelfde uur waarin Aline Peters een bezoek aan haar vriendin Joan Valentine ging brengen, zaten drie mannen in de gezellige rookkamer van Blandings Castle. Zij hielden zich ieder met iets verschillends bezig. In den ligstoel het dichtst bij de deur, lag de Hoogwelgebo ren Frederick Threepwood voor zijn vrinden Fred die te lezen. Dicht bij hem zat een jonge man, wiens oogen, bedekt door glinsterende brilleglazen zonder mon tuur, gevestigd waren op verscheidene keurig gerang schikte rijen opengelegde speelkaarten. (Rupert Bax ter, de onschatbare secretaris van Lord Elmsworth, was niet met ondeugden behept, maar somtijds zochten zijn met werk overladen hersens ontspanning in een spelletje solitaire). Achter Baxter, een sigaar in den mond en een lichte versnapering naast zich, had de Graaf van Elmsworth zijn gemak genomen. Na een tooneel als dat waarvan wij zooeven getuige geweest zijn, doet het iemand weldadig aan een vreedzaam schouwspel als dit te schilderen. gen, anders zouden zij (door den duivel) gewurgd worden. En de goê-gcnicentc deed wat de doekoen verteld had, waarbij de een het verhaal doorgaf aan den ander, en zoo breidde deze mode zich hoe langer hoe meer uit. De politie in het Bonthainsche ging de zaak uitplui zen. Eenige dragers van den zwart garen halsketting werden aangehouden en ondervraagd en kregen toen den last dien halsketting zoo spoedig mogelijk af te doen. Dit hielp, andere dragers van den halsketting hoorden van de aanhouding en deden den halsketting dadelijk af en nu loopt niemand in het Bonthainsche meer met zwart garen om den hals of om den pols en niemand is meer bang om (door den duivel) ge wurgd te worden. DE BIJNA GESTORVEN SCHULDENAAR EN DE GOEDHARTIGE CREDITEUREN. Dat er in de Rocmccnsche hoofdstad. Boedapest, nog goedhartige crediteuren bestaanc zal uit de na volgende gebeurtenissen blijken. Een koopman, die door vlijt en volharding tot wel stand was gekomen, verloor door tegenspoed in zaken weer alles wat hij bezat. Eenige dagen geleden zou den zijn bezittingen onder den hamer komen en op verzoek van de crediteuren had het gerecht ook reeds den datum voor de openbare veiling van zijn huis vastgesteld. Toen de deurwaarder met de veiling van de meubelen was begonnen, riep de failliete koopman plotseling uit: „dat kan ikniet meer aanzien" en stormde de kamer uit. Eenige minuten later kwam een bewoner van het huis melden, dat de koopman in groote opwinding op de dienstbodentrap was ge zien en nu niet meer te vinden was. De deurwaarder staakte de veiling en begon met de advocaten, cre diteuren, veilingshyena's en andere belangstellenden den huiseigenaar te zoeken. Ten slotte vond men hem op zolder, waar hij zich had opgehangen. Men sneed hem direct af en deed pogingen hom weer in deze wereld terug te brengen. Deze pogingen werden, met succes bekroond, de man werd weer in zijn w.oning teruggebracht en de gestoorde veiling kon worden voortgezet. Onder den indruk van het gebeurde deed nu echter een der crediteuren het voorstel, de veiling liever niet te houden en den koopman de verzochte surséance van betaling toe to staan. Do andere crediteuren gin gen er mee accoord en zooals Pesti Tözsde bericht, zal ook de veiling van het huis worden uitgesteld. ADOLPH ERAUN GEARRESTEERD. Wolff meldt uit Bruex (Tsjecho Slowakië): De krankzinnige moordenaar Adolph Braun, die zijn vader met een bijl heeft neergeslagen en zijn moeder en zuster zwaar verwond heeft, is gister in een nabijgelegen bosch gearresteerd. Dagen lang had hij zich met zijn hond daarin ver stopt gehouden en slechts van vruchten geleefd. Bij zijn arrestatie had hij geen kleeren meer aan zijn lichaam, bleef heel rustig en bekende den moord te hebben gepleegd. RACE-VLIEGTUIG IN HET WATER GEVLOGEN. Tijdens een oefenvlucht met een nieuw race-toe- stel, een Fia C 2-machine, dat deel zou nemen aan de wedstrijden om den Schneider-Cup in Engeland, kwam het toestel terecht in het Garda-meer en zonk. De piloot, de Italiaansche sergeant-vlieger Ajello, die deel uitmaakt van het Italiaansche team, dat naar Engeland zal worden afgevaardigd, kon bijna zonder verwondingen gered worden. Het boek waarin de Hoogwelgeboren Freddie las was een klein boek in papieren omslag. De omslag was versierd met een plaat in kleurendruk van rood, geel en zwart, en stelde een gespannen oogenblik voor in het leven van een man met een zwarten baard, een man met een gelen baard, een man met in 't geheel geen baard, en een jonge vrouw, die, bij het eerste gezicht uitsluitend oogen en haren scheen te zijn. Tot het een of ander doeleinde dat hijzelf het beste wist, had de man met een zwarten baard, de jonge vrouw vastgebonden aan een ingewikkelde machinerie, voornamelijk bestaan de uit raderen en katrollen. De man met den gelen baard duwde of trok aan een hefboom. De man zonder baard, die uit een luik in den vloer te voorschijn kwam, hield een groote revolver gericht op lieden op den achtergrond. Onder deze afbeelding stonden de woorden: „Handen omhoog, jullie bandieten!" Daarboven, in sierlijke krul letters dwars over de bladzijde: „Gridley Quayle, Detec tive. Het Avontuur van de Geheimzinnige Zes. Door Felix Clovelly." De Hoogwelgeboren Freddie verslond het Avontuur van de Geheimzinnige Zes eerder dan hij het las. Zijn gezicht was vuurrood van opwinding, zijn haren waren verward, zijn oogen puilden hem uit het hoofd. Hij ging er in op. Dit is inzonderheid een eeuw, waarin ieder van ons, als hij maar ijverig zoekt, die lectuur kan vinden, die met zijn geestelijke vermogens strookt. Ernstige en geleerde mannen, zoowel te Eton als elders, hadden beproefd Freddie Threepwood Latijn en Grieksch, als mede het Engelsch in te stampen, en de schaapachtige volharding waarmee hij geweigerd had in de meester stukken in alle drie genoemde talen belang te stellen, had hun de overtuiging geschonken dat hy zich plotse ling ontpopt als een ijverig lezer. Alleen, weliswaar, als ijverig lezer van de Avonturen van Gridley Quayle, maar dan toch in ieder geval als lezer. Hij leidde een suf leven, en Gridely Qua ijle was de eenige persoon die er afwisseling in bracht. Voor den Hoogwelgeboren Freddie was het bestaan eenvoudig een soort van woes tenij, waarin zich maandelijks iets voordeed, in den vorm van een aflevering van de avonturen van Quayle. Zijn grootste eerzucht was den man te mogen ont moeten die ze schreef. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1