AlituetD Hints-
Mïiiitmii- Uiilrallil
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
EEN VR00LIJKE
ROMANCE
hoeders!
J. G. VAN BARNEVELD
Woensdag 11 September 1929.
72ste Jaargang No. 8526
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse num<ners 6 cent. ADVEBTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (hewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van 9 September 1929.
De heer Willem K., een Zuiderzeewerker en stoker
van beroep, die op 21 Febr. den machinist Buiterhek
van dik hout zaagt men planken had gegeven en dezen
technicus had onthaald op schoppen, trappen en 'n paar
kwaadaardige steken met een knipmes in zijn rug, zoo
dat hij momenteel zijn lol heel gemakkelijk kon ver
bergen, was niet ingenomen met de 6 weken touw
pluizen die de Politierechter hem had toegedacht en in
verzet tegen dat vonnis gekomen. Hij was nu in persoon
present en had 'n praatjes, dat bijna geen ander aan het
woord kon komen. Hij kon echter niet wegredeneeren,
dat hij den machinist leelijk had toegetakeld, terwijl zijn
justitieel verleden ook niet geheel zonder bedenking
was. Het vonnis werd dan ook zonder pardon beves
tigd. Mijnheer K. zeer teleurgesteld, wil nu per sé in
hooger beroep bij het Hof. Het is voor hem te hopen,
dat hem zulks goed bekomt.
ZE GAAT 'N MAAND MET VACANT IE.
Catotje v. d. B. uit Amsterdam, de jonge dienstbare
in compleet bège uitrusting, die mevrouw de wed. B.
te Alkmaar zooveel genoegen bezorgde, door er stikum
tusschen uit te knijpen, met medeneming van eenlge
artikelen die haar eigendom niet waren, kan haar il-
lussies over een klooster in Limburg voorloopig nog
wat ter zijde stellen. Zij is veroordeeld tot 1 maand
naar de Rijkssokkenstopperij, aangezien de Politierech
ter dit het eenige middel acht om haar hopelijk tot de
deugden van kuischheid en eerlijkheid terug te brengen.
JAN HAD NOG GENOEG IN T VET.
Jan P., de grijsgebaarde zwerver, landlooper en rijwiel-
jatter, pas veroordeeld wegens zwijntjesjagerij tot 6
maanden, had ook zijn rekening nog niet voldaan bij de
justitie, omdat hij den geachten gem.-veldwachter van
Noordscharwoude zeer schandalig had uitgetiteliseerd,
toen deze Jan aanmaande om zijn gewezen vrouw, die
hij verdriet genoeg bezorgd heeft, niet meer lastig te
vallen. De officier had altijd nog zin. in Jantje en
vorderde 1 maand, doch de politierechter meende, dat de
verdachte voorloopig nog genoeg had op te knappen
en bepaalde de straf op 2 dagen.
DIE WEET OOK WEL WAT ER IN DE WERELD
TE KOOP IS.
Mej. Trijntje K., 'n voormalige arbeidster in de Melk
fabriek te Uithoorn te Alkmaar, welke jongedame zich
had schuldig gemaakt aan het onedele feit, 'n bedrag
van f 10, zijnde 't werkloon van een mede-arbeidster, door
haar pas ontvangen, uit haar portemonnaie te flikken,
was nu weer opgeroepen om te vernemen, wat de heeren
omtrent haar hadden besloten. Het rapport van den re-
classeeringsambtenaar luidde niet bepaald schitterend.
Het schijnt dat het vroegrijpe meisje nog niet veel
voordeel heeft getrokken uit de ondervonden levens-
FEUILLETON
P. G. WODEHOUSE.
22.
Het was Ashe als werd hij met spelden in zijn ach
terhoofd geprikt. Nog een beetje meer daarvan, en hij
kon evengoed openlijk verklaren waarom hij naar het
kasteel gekomen was.
„Och, ik was... wat zal ik u zeggen..."
„Hoe voelt ge u na de reis, Mijnheer Marson?" vroeg
een stem aan de andere zijde van de tafel, en, dankbaar
opziende, zag Ashe dat de oogen van Joan hem met
een eigenaardige uitdrukking van pret aanzagen. Hij
was te dankbaar voor haar tusschenkomst om zich over
dien blik geërgerd te voelen. Hij antwoordde dat hij
zich uitstekend voelde, wat niet het geval was. De aan
dacht van juffrouw Willoughby werd afgeleid naar een
gesprek over de verschillende gebreken die het spoor
wegsysteem in Engeland aankleven.
Aan het hoofd van de tafel was Mijnheer Beach een
intiem gesprek begonnen met Mijnheer Ferris, den ka
merdienaar van Lord Stockheath, den „armen ouden
Percy" van den hoogwelgeboren Freddie een neef,
zoover Ashe had kunnen opmaken, van den aanstaan
den echtgenoot van Aline Peters. De huismeester sprak
zelfs op meer afgemeten toon dan gewoonlijk, want hij
sprak van tragedie.
„Het speet ons allen buitengewoon, Mijnheer Ferris,
van uw ongeluk te lezen."
Ashe vroeg zich af welk ongeluk Mijnheer Ferris
overkomen was.
„Ja, mijnheer Beach," antwoordde de kamerdienaar,
„wij sloegen een tamelijk droevig figuur." Hij nam een
teug uit zijn glas. „Ik kan het niet verhelen ik heb
nooit moeite gedaan het te verhelen dat de arme
Percy niet pienter is."
Juffrouw Chester mengde zich in het gesprek.
„Wat voor knaps men vond aan dat meisje, hoe heet
zjj ook weer, is mij niet duidelijk. In alle kranten ston
den stukjes waarin zij aantrekkelijk en wat niet meer
genoemd werd, maar toen ik in de „Daily Sketch" haar
portret zag, vond ik er niets aan. Ik begrijp niet wat
zijn lordschap aan haar gezien heeft."
„Het portret was niet erg gelijkend, juffrouw Chester.
Ik moest getuigen, en ik moet erkennen dat zij een
elegante, een beslist elegante figuur was. En ge moet
bedenken, dat Percy, van zijn jeugd af, altijd iedere rok
lessen. Bovendien is er nog wat anders mit der schone
Paula los, waar we niet verder over zullen uitwijden,
doch welke omstandigheid de Officier aanleiding gaf
om 6 maanden gev. te vorderen, in de meening dat de
zen tijd haar het beste zou convenieeren.
Maar de politierechter kon nog niet tot een besluit
komen. Hij gevoelt terdege de verantwoordelijkheid om
in dit jonge en misschien eenmaal veelbelovend leven
in te grijpen. De uitspraak is door hem bepaald op
Maandag 7 October.
EEN HAMER GEBEZIGD OM ZIJN EIGENDOM
MEN TE BESCHERMEN.
De palingkoopman en kermisreiziger Jan G. uit Hoorn
had ook met zijn kraampje de kermis te Berkhout be
zocht en ondervond in den nacht van 5 Juni omstreeks
2 uur, dus na sluitingstijd veel last van opgewonden
jongelieden, die uit een café kwamen en nu probeerden
hem zijn paling afhandig te maken. De koopman, een
lijder aan toevallen en dus een uiterst zenuwachtig en
prikkelbaar mensch, liet de kachel niet met zich aan
maken en verdedigde zichzelf en zijn koopwaar met
een houten hamer, waarmede hij een der aanwezigen,
zekeren Willem Weel. 'n landbouwer uit Berkhout, een
gevoelige tik mee op zijn kersepit guf. Voor deze mis
handeling stond G. heden terecht en het scheen, dat
juist Weel geen werkzaam aandeel in den overval had
genomen en hij dus de verkeerde man had geraakt.
Niettemin bleek uit de verklaring van getuigen, dat G.
wel degelijk was gemolesteerd door verschillende perso
nen en men hem zelfs uit zijn palingstal en op den
grond had getrokken. Noodweer kon echter niet vol
doende worden aangetoond en de Officier eischte f 20
boete of 20 dagen.
De verdediger, mr. Thomas, advocaat te Hoorn, hield
voor den armen broodvechter een sympathiek pleidooi
waarin hij wees op de veel verklarende omstandigheden
en aandrong op een geringe voorw. straf. Ongelukkiger
wijze, echter is G. vroeger reeds eenige malen ter zake
mishandeling veroordeeld en dit werd mede in zijn na
deel meegerekend, zoodat hij per saldo tot f 25 boste
of 25 dagen werd veroordeeld.
MENEER PERMITEERT ZICH DURE GENOE
GENS.
Een Heldersche meneer met name Jan B., had op 29
April voor den Politierechter terecht gestaan en scheen
niet zeer ingenomen met het feit, dat zekere Jb. v. i.
Heijden in deze zaaJt als getuige tegen hem was opge
treden. Althans gaf hij blijk van zijn vijandige gezind
heid, door dezen v. d. Heijden, toen deze zich met hem
in het Heldersche Casino bevond, onverwachts een
flinken klap in het gelaat te geven. Natuurlijk waren
heden Officier en Politierechter het volmaakt met el
kander eens, dat dit optreden niet genoeg kon worden
afgekeurd en werd hij op voorstel van den Officier tot
f 35 boete of 35 dagen veroordeeld.
OOK DAAR IS DE VREDE VERRE
In de parel van Kennemerland, Castricum, kan helaas
ook de vrede des harten niet ongeschonden onder de
gemesntenaren worden bewaard. Tenminste de vee
houders Van D. en Cornelis Molenaar hebben al misera
bel de pik op elkander en nadat zij mekaar op 4 Juni
zoowat den geheelen dag hebben genegerd en uitge
scholden, kwam het ten slotte tot handtastelijkheden
en sloeg Jan D. zijn tegenstander gevoelig met een
haarspit op zijn klavieren. Toen was natuurlijk de boot
eerst recht aan en werd het drama verder afgespeeld
in de rechtzaal, alwaar na veel gekrakeel en onmisken-
achterna liep. Ik spreek als iemand die hem kent."
Mijnheer Beach keerde zich tot Joan.
„Wij spreken van het geval Stockheath, wegens ver
breking van trouwbelofte, juffrouw Simpson, waarvan
ge stellig in de dagbladen gelezen hebt. Lord Stockheath
is een neef van ons. De geheele zsak was zijn lordschap
een groote ergernis."
„Ja, ja," stemde mijnheer Judson van het beneden
einde van de tafel in. „Ik hoorde hem er toevallig met
den jongen Freddie over spreken. Het gebeurde in de
bibliotheek op den morgen toen de rechter zijn laatste
conclusies genomen had en Lord Stockheath er van
hem zoo van langs kreeg. ,Als zooiets ooit aan jou over
komt, jou jeugdige schobbejak," zei hij tegen Freddie..."
Mijnheer Beach kuchte.
„Mijnheer Judson!"
„Och kom, mijnheer Beach, wij zijn om zoo te zeggen
hier allen van de familie. In tegenwpordigheid van an
dere menschen zou zooiets mij nooit over de lippen ko
men. Ik ben er van overtuigd dat ieder van de aan
wezige dames en heeren het oinnen deze muren zal
laten blijven?"
Het heele gezelschap mompelde dat hij die overtuiging
mocht behouden.
„Hij zei tegen Freddie: „Jij jeugdige schobbejak, als
jou ooit zooiets mocht overkomen, kun je je boeltje
pakken naar Canada, want dan wil ik niets meer met
je te doen hebben", of iets van dien aard. En Freddie
zei: „Kom, loop, ouwe heer, ik zal wel wijzer wezen."
Hoe gebrekkig het nadoen van de stem van zijn heer
Judson ook afging, de aanwezigen vonden hem grappig.
De kamer weergalmde van het lachen.
Mijnheer Beach vond het raadzaam over iets anders
te beginnen. Volgens de ongeschreven wet van het
dienstbodenkwartier, stond het een ieder vrij over zijn
eigen meester of meesteres te spreken, zooals hij of zij
verkoos, maar volgens de meening van Beach, ging
Judson af en toe wel eenigszins te ver.
„Zeg mij eens, mijnheer Ferris," zei hij, „houdt zijn
lordschap zich er nog al flink onder?"
„O, Percy, houdt zich flink genoeg." Het trof Ashe
als zeer eigenaardig dat de persoonlijke bediende van
den besproken persoon, dezen bijna met liefde bij den
voornaam noemde, terwijl de overigen van de aanwezi
gen met den grootsten eerbied van hem spraken en
hem den titel gaven die hem toekwam. Lord Stockheath
was Percy voor mijnheer Ferris, en de hoogwelgeboren
Frederick Threepwood Freddie voor mijnheer Judson;
maar voor Ferris was de Freddie van Judson de hoog
welgeboren Frederick, en de Percv van mijnheer Ferris
was Lord Lord Stockheath voor mijnheer Judson. Het
leek hem een aangenamen vorm van etiquette, en trof
hem als eenigszins feudaal.
„Percy," ging Mijnheer Ferris voort, „draagt het als
een goed Engelschman. De schadevergoeding is niet
uit z ij n zak gekomen. Zijn oude vader, die opdokken,
bare blijken van blijvende wederzijdsche afkeer den
misbruiker van het haarspit werd veroordeeld tot f (.0
boete of 10 dagen.
KUNSTENAAR CONTRA KOEKBAKKER.
De heer Chr. M. is behalve kastelein, ook kunstschil
der en kan de stillevens op de toonbank, 'n kruik ouwe
snik, 'n halve citroen en 'n zure, haring ook op artis
tieke wijze op het doek brengen. Helaas, zijn buurman
v. d. Berg, die op meer prozaische manier in zijn levens
onderhoud voorziet als koekbakker, apprecieert zijn
arti&Ueken buurman niet voldoende en heeft hem on
langs ten zeerste gedupeerd door vlak voor zijn keuken
raampjes 'n schutting neer te plakken, waardoor dit nut
tige appartement in duisternis werd gehuld.
Onze artistieke caféhouder, 'n reuzekerel van dik 50,
met een passende kunstenaarsdas getooid, liet zich niet
intimideeren, voorzag zich van de noodige werktuigen
en hanteerde die met zooveel handigheid, dat de schut
ting weldra tot het verleden behoorde en aan den ver
slagen koekbakker niets anders te doen stond, dan
zich bij de rechterlijke autoriteiten te beklagen. En
zulks met het resultaat dat de heer M. thans wegens
vernieling terecht stond. Het bleek dat voorheen de
verstandhouding tusschen de buren goed was, doch dat
in den alatsten tijd over het feit, dat M. eenige raampjes
die op het erf des koekebakkers uitzagen, had losge
maakt, wat door van den Berg niet werd geduld. Aller
lei ware of vermeende grieven werden daarbij te berde
gebracht de diplomatieke betrekkingen verbroken en
de oorlog verklaard.
De heer M. had zich heden ten strijde toegerust met
Mr. Dwars van Hoorn als verdediger. Heel wat werd
er door belanghebbenden gepraat en gedefinieerd. Ook
de verdediger liet zich natuurlijk niet onbetuigd om aan
te toonen, dat zijn cliënt in zijn volste recht stond.
Langen tijd was het twijfelachtig aan welken kant de
evenaar des gerechts zou neerslaan, maar ten slotte
was het den kunstenaar-kastelein, die het lied der Vic
torie kon aanheffen daar, omdat de pol. rechter niet
Koopt het beste voor Uw kinc*.
Prijs per pak 25 cent.
Gezondheid en Levenskracht.
Engros verkrijgbaar:
SCHAGEN
moest, trekt het zich sterker aan. Maar ook hij houdt
zich flink. Het heeft hem zijn jicht weer bezorgd, zegt
hij, en daarom is hij naar Droitwich gegaan in plaats
van hier te komen. Ik zou zeggen dat Percy nergens
spijt van heeft."
„Het is," ging Mijnheer Beach er verder op door, „een
Hoogst jammerlijke Gebeurtenis. Dat moderne streven
van de Lagere klassen om zich boven hun stand te
verheffen, neemt met den dag toe. Als ik goed begre
pen heb, was in dit geval, de jonge dame buffetjuffrouw
van beroep. Het is Betreurenswaardig dat onze jongelui
zich dergelijke verwikkelingen op den hals halen."
„Wat mij verwondert," zei de onbedwingbare Mijn
heer Judson, „is, dat er niet meer van die jonge
snoeshanen tegen de lamp loopen. Zijn lordschap had
niet geheel ongelijk, toen hij het in de bibliotheek
Freddie eens flink zei. Ik geef u mijn woord dat het
een wonder mag heeten dat Freddie nog nooit tegen de
lamp geloopen i s. Toen we in Londen waren, Freddie
en ik," ging hij voort, doende alsof hij een afkeurend
kuchje van Mijnheer Beach niet hoorde, „vóór de
krach kwam, om het zoo maar eens te zeggen, dat zijn
lordschap Freddie's jaargeld introk en hem naar huls
haalde, heeft Freddie er als het ware om gesmeekt.
Hij werd verliefd op een choristje van een van de
schouwburgen. Hij zend mij telkens naar den artisten-
ingang met briefjes en bloemen, zoo geregeld als de
klok. Wat was haar naam ook weer? Hij Drandt mij op
de tong. Gek, hoe men die dingen vergeet. Freddie
bad het leelijk beet. Ik herinner mij dat ééns, toen ik
zijn kamer doorsnuffelde terwijl hij er niet was, ik een
vers vond, dat hy op haar gedicht had. Nu. het was
heele waar, erg heet. Als dat jufje die brieven bewaard
heeft, zullen wij nog beleven dat Freddie Lord Stock
heath achterna gaat'"
De geheel tafel gaf blijken van grappigen afschuw.
„Brrr!" zei de cavalier van Juffrouw Chester, die zich
blijkbaar verkneukelde. „Stel u voor, Mijnheer Judson!
Wat zouden ze een raar gezicht zetten als de Hoogwel
geboren Freddie wegens trouwbreuk aangeklaagd werd,
vlak voor zijn trouwen."
„Daartoe bestaat geen kans."
Het was Joan die gesproken had, en met zulk een
nadruk, dat de oogen van het geheele gezelschap da
delijk op haar gevestigd werden. Ashe werd door haar
gelaatsuitdrukking getroffen. Haar oogen fonkelden,
alsof zij boos was, en een blos bedekte haar wangen.
Een opmerking, die hij haar in den trein gemaakt had,
schoot hem te binnen. Zij zag er uit als een vermomde
prinses.
„Hoe zegt u dat zoo, Juffrouw Simpson?" vroeg Mijn
heer Judson geërgerd. Hij had zoo zijn best gedaan
de anderen een sensatie te bezorgen, en nu dreigde Joan
al zyn moeite ongedaan te maken.
Het kwam Ashe voor als deed Joan een poging zich te
kon uitmaken wie de eigenaar was van den grond, waar
op de schutting der vijandigheid was geplaatst, de heer
M. werd vrijgesproken.
HET IS ZALIGER TE GEVEN DAN TE ONTVAN
GEN.
Alzoo dacht vermoedelijk ook zekere Cornelis B., te
Anna Paulowna, toen hij in den nacht van 2 op 3 Juni
den landbouwer J. Wijdenes zonder eenige aanleiding
een ;hevige slag op zijn postzegel toegebracht, 'n uitspat
ting des gemoeds, die mijnheer Kees duur te staan
kwam, daar hij tot f 20 boete of 20 dagen werd veroor
deeld.
N
HET ZIJN NIET ALTIJD MUILEZELS DIE SCHOP
PEN.
De arbeider Willem D., van Egmond sur Mer ver
zette in den nacht van 26 op 27 Mei zijn zinnen eens
op de kermis te Rinnegom, gem. Egmond Binnen, doch
werd naar zijn meening in het cafe van den heer van
derMolen gestoord in zijn, amusement, door den vracht
rijder Simon Bakker. Deze scheen aanstalten te maken
om het Willem lastig te maken, waarop deze hem trak
teerde op een kwaadaardigen schop tegen zijn schenen
Zijn doel was bereikt, daar Simon blijkbaar zijn bekomst
had, doch de gevolgen waren minder voordeelig, blijkens
uit de veroordeeling heden tot f 20 boete of 20 dagen.
'N KAARTJESCONTROLEUR IS OOK AL NIET
ONSCHENDBAAR.
Terwijl de tuinder J. Weel te Noordscharwoude zich
in den avond van 9 Juni met prijzenswaardigen ijver
bezig hield met het controleeren van toegangskaartjes
tot een balzaal, werd hij niet weinig gehinderd door ze
keren Pieter K., die hoewel niet in het bezit van een
entree, zich toch toegang tot de zaal wilde verschaffen.
Bij de door Weel aangewende pogingen om dien onge-
nooden bruilofstgast. buiten de deur te houden, werd hij
onaangenaam verrast door een zoo hevigen stomp op
zijn fiselefacie, dat hij een oogenblik de maan voor 'n
doedelzak observeerde. Doch de verwekker van dit on
heil zou zijn gerechtvaardigde straf niet ontkomen,
want hij werd heden tot 15 piek of 15 dagen veroordeeld.
EIGENDOM IS DIEFSTAL.
Decreteerde eenmaal de bekende revolutionair Prou-
dhon en deze niet onvoordeelige maar min of meer ge
vaarlijke leer was blijkbaar ook de 23-jarige arbeider
Bieuwe B. uit Nieuwweerdingen toegedaan, daar hij zoo
wel te Valthermond in Drente, als op 22 Juli te Aker
sloot een rijwiel aan den haak .piïcte, voor welke feiten
hij heden terecht stond. Het scheen evenwel, dat hij
nu zijn eigendomstheorien had afgezworen, daar hij
plechtig beloofde dat het nimmer meer zou gebeuren.
Hij verspeelde daarmee de kans om bij Lou de Visser
of David Wijnkoop als huisknecht te worden geenga-
geerd, doch won de gunst van den politierechter, die
hem veroordeelde tot 3 maanden voorw. met een jaar
proeftijd met de verplichting f 25 schadevergoeding te
doen toekomen aan een der benadeelde rijwieleigenaars.
'N NACHTELIJK AMOKMAKER.
De Houttil te Alkmaar werd in den nacht van 14 op
15 Juli in opschudding gebracht door zekeren opgewon
den mijnheer Piet S., die heel uit Wormerveer was over
gekomen om daar eens den beest te kunnen spelen. Hij
was juist met groote vurigheid aan 't knokken met een
heer uit St. Pancras, terwijl eenige andere nachtzwa
luwen met belangstelling dit heroike schouwspel gade-
'sloegen. Een dezer toeschouwers, genaamd Niek Ruiter
uit Oudorp, kwam te dicht onder de vuurlinie en kreeg
herstellen of iets van dien aard, en dat zij zich herin
nerde waar zij was.
„Och," zei zij, van verlegenheid bijna stamelend, „ik
acht het volstrekt niet waarschijnlijk dat hij dat meisje
huwelijksvoorstellen deed."
„Men kan nooit weten," hernam Judson. „Ik heb den
indruk dat Freddie het wèl deed. Ik geloof dat hij de
laatste dagen over iets piekert Vóór hij laatst met zijn
lordschap naar Londen ging, gedroeg hij zich zeer vreemd
En sedert hy terug ls, is mijn overtuiging dat iets hem
hindert, komen vast te staan. En ik kan verklaren
dat de zaak von Lord Stockheath van zeer nabij door
hem gevolgd werd, want hij knipte alle verslagen uit
de krant. Ik heb ze gevonden, toen ik op een goeden
dag iets in zijn kamer zocht."
Beach schraapte zich de keel zijn manier van aan
kondigen dat hij eens ampel en breed zou zeggen wat
hy er van dacht.
„En in ieder geval, Juffrouw Simpson," verklaarde
hy plechtig, „als de dingen gebeuren moeten dan ge
beuren zy, en met jury's altijd uit lieden van de
volksklasse samengesteld zooals zij altijd jegens ons
gestemd zijn, is het niet eens noodig dat er van een
trouwbelofte sprake is. Met al dat Socialistische ge
stook, zijn zij veel te blij als zij een der Onzen een
flinke schadevergoeding kunnen laten betalen. Een paar
Vurige Liefdesbetuigingen, en het is voor hen voldoen
de. Herinner u het geval Havant eens, toen de jonge
Lord Mount Anville veroordeeld werd. Waar het naar
toe gaat is dat de Anarchie de Oevrhand krijgt, en de
Lagere Klassen veel te veel verbeelding krijgen. En dat
is alles de schuld van die goedkoope dagbladen. Zij
sporen de Lagere Klassen aan zich hooger voor te doen
dan zij zyn. Vanmorgen nog, moest ik een vermaning
toedienen aan James, den jongen lakei. Hij was vroe
ger een aardige jongen en deed zijn werk goed, maar
nu is hij geheel omgekeerd. En hoe komt dat? Omdat
hij zes maanden geleden rheumatiek kreeg, en de bru
taliteit had om zijn portret te laten maken en een attest
te onderteekenen dat hij van Onuitstaanbare Rheuma-
tische Pijnen genezen was door het gebruik van Wal-
kinshaw's Onfeilbare Zalf, en dat werd in een stuk of
zes kranten afgedrukt, en na dien tijd was het met
James gedaan. Hij heeft nu Denkbeelden Boven Zijn
Stand en ziet laag neer op Iedereen."
„Nu, alles wat ik zeggen kan," hervatte Judson, „is,
dat ik vurig wensch dat zooiets Freddie nooit over
komen zal, want niet ieder meisje zou hem willen heb
ben".
Deze waarheid werd met algemeen goedkeurend ge
mompel begroet
Wordt vervolgd.
