Voor elck wat wils.
Een voetreis door Albanië.
Het bestrijden van wespen in boom
gaarden.
Gemengd Nieuws.
Noodlottige vechtpartij te Berlijn.
De lotgevallen van twee Duitsche dames
nu ook van den wildeman een optater, met een bierpul,
die er lang niet naast was en de begiftigde bloedend
verwondde. De nachtelijke heibelschopper moest voor
deze mishandeling heden terecht staan, doch was niet
verschenen. Deze veel belovende heer is door de Haar-
lemsche rechtbank voorw. veroordeeld met 3 proefjaren
en aangezien die prieftijd nog niet verstreken is, wil de
politierechter de kat eens uit den boom kijken en af
wachten of de Haarlemsche rechtbank hem inmiddels
zijn vet zal geven. De verdere behandeling zal nu op
23 September plaats hebben. Dag.
Hoewel we in dat opzicht meestal te kortzichtig zijn,
zou men toch geneigd zijn de wespen als absoluut scha
delijke in ieder geval lastige dieren te beschouwen. De
meeste dieren hebben een zoodanige rol in de natuur te
spelen dat ze niet gemist kunnen worden in het inge
wikkelde raderwerk der natuur. Om dat te demonstree-
ren zouden we een voorbeeld willen aanhalen uit een
van" de staten van Zuid-Amerlka, waar men veel last
had van de reigers, die schade berokkenden aan den
vischstand, tenminste, dat meende men. Men ruimde
dus de reigers op, maar dit had tengevolge, dat de visch
stand nog meer achteruit ging. Wat was nu het geval
De reigers aasden hoofdzakelijk op de visch die zich
aan de oppervlakte van het water bevond en die visch
was dan heel dikwijls aangetast door een ziekte, die be
smettelijk was. De reiger hielp dus het besmettingsge
vaar verminderen door die besmettingshaarden weg te
nemen. Al namen ze dan ook al eens een gezonde visch
weg, dan bleven ze toch nog nuttig. Zoo zullen ook de
wespen ongetwijfeld wel een rol te vervullen hebben,
b.v. bij de beatuiving en vele wespen zijn nuttig, door
dat ze parasiteerx op vijanden van onze gewaasen. Dat
wil zeggen, ze leggen hun eieren in schadelijke dieren,
die dan ten gronde gaan. Men denke slechts aan de
sluipwespen, die de koolrupsen parasiteeren.
Dit alles neemt echter niet weg, dat men bij sommi
ge gelegenheden meer schade dan voordeel van wespen
hebben kan en daarom zou het aangenaam zijn, als we
een goed afdoend middel hadden om ze bij die gelegen
heden (niet altijd dus) te dooden. Dat is echter niet
zoo gemakkelijk. Het opzoeken en vernietigen van de
nesten is wel het meest afdoende, maar dan moet men
eerst die nesten weten te vinden en dat gaat niet altijd
even gemakkelijk.
Heeft men een nest gevonden, dan moet men in den
avond, als alle bewoners er in zijn een doodende stof
in de gaten gieten als het nest in den grond zit, zooals
nogal eens gebeurt; is het nest te vinden in de takken
van een boom, dan kan men het heel goed in den avond
verbranden. Zulk een nest in een boom of op een an
dere beschutte plaats is een heel interessant ding heel
kunstig van houtstof vervaardigd, zoodat het op pa
pier gelijkt Waar het nest gebouwd wordt hangt af
van de soort wesp, maar over die soorten zullen we
maar niet verder uitweiden. Voor nesten in den grond
kan men wellicht het beste gebruik maken van zwavel
koolstof, dat in het gat gegoten wordt, waarna het gat
dicht gemaakt wordt. Voor hetzelfde doel zou men ben
zine, petroleum, rlds, abis, flit enz. kunnen probeeren.
Ook ciaancalsium, een stof die zeer gevaarlijk kan zijn,
zou men kunnen probeeren. Het beste is bij een wespen-
plaag even de hulp in te roepen van een ambtenaar van
den Plantenziektenkundigen dienst, omdat vele van de
EEN NIEUWE RAMP. DE ZEEMAN ALS SCHOEN
MAKER. DE MOEILIJKHEDEN STAPE
LEN ZICH OP. HOE WE NOG TE
ETEN KREGEN.
Tirani, Juli.
(Particuliere correspondentie.)
Inderdaad, hoogst pijnlijk was de toestand voor ons.
in de Albaansche hoofdstad gestrande reizigers, al nam
mijn reismakker de geschiedenis niet tragisch op. De
gezichten van de hoteleigenaars werden echter steeds
somberder, de kellners steeds gereserveerder behalve
mijn brave, steeds beleefde, steeds gedienstige kellner
Kootsjoe (nadruk op de eerste lettergreep), die ons
steeds bereidwillig op het terras vóór het hotel troos
tende kopjes Turksche koffie bracht Hij scheen geen
oogenblik het vertrouwen in ons te verliezen en be
diende ons, alsof we de best betalende gasten van het
heele café waren.
Donderdags was er nog geen geld voor me gekomen.
Ik moest telegrafeeren, dat was duidelijk, maar telegra-
feeren kost geld en dat had ik niet. Iets moest er ech
ter geschieden. Ik schreef om te beginnen een uitvoerig
telegram aan den Nederlandschen gezant in Grieken
land, waarheon mijn plan is te trekken, om hem' mijn
toestand uiteen te zetent. Met dit telegram ging ik in
mijn stukgeloopen schoenen en verflonste kleeren, naar
het ministerie van buitenlandsche zaken, om daar te
verzoeken mijn telegram naar den gezant in Athene
door te zenden. De secretaris van den minister verwees
me beminnelijk naar het persbureau van het ministerie
van binnenlandsche zaken en daar kwam ik bij een
collega, dien ik alles uiteen kon zetten en die mijn toe
stand begreep. Hij voorzag mijn telegram van een stem
pel en een handteekening en het kon zonder directe be
taling worderf verzonden.
Onderweg terug naar het hotel gebeurde een nieuwe
ramp: het stuk zool, dat nog onder mijn meest kapots
ten schoen zat, liet van voren geheel los, flapte mede,
zoodat het den indruk maakte van een happenden
haaienmuil.
Door een aohterdeurtje sloop ik als een dief mijn ho
tel binnen. „Nu kan ik in het geheel niet meer op straat
gaan" zuchtte ik moedeloos, toen we op onze kamer
waren. De zeeman beweerde echter kalm, terwijl zijn
oogen zoekend door de kamer gingen: „Die schoen
moet gerepareerd worden, dat is alles," Ik keek hem
«enigszins verstoord aan, daar ik dacht, dat hij den
spot met me dreef: „In heel de wereld is geen schoenma
ker, die dien schoen nog kan repareeren." Mijn Deen-
sche reismakker antwoordde rustig: „Ik zal hom repa
reeren." Verbaasd vroeg ik: „Repareeren? en er is niets
om mede te repareeren." De ander laohte schamper
over zooveel onnoozelheld en meende: „Er is hier alles
was wq noodig hebben. Trek dien schoen uit."
In het geheel niet overtuigd, deed ik dat. Hij rukte
intusschen een paar spijkertjes uit den muur, maakte
een stuk zwart garen van één mijner beide jassen los
(ons eigen garen hadden we den laatsten nacht in het
vrije veld verloren), scharrelde uit ons pak bagage een
paar naalden op èn ging aan den arbeid. Hij boorde in
het leder gaatjes met een spijker, zat te werken met
twee naalden, haalde draad door geboorde gaatjes en
sloeg met het metalen doosje van mijn scheerzeep ten
slotte een paar spijkertjes in de zool van mijn schoen
en de zool hield weer.
Wat zijn menschen, die eèn groot deel van hun leven
met hun neus boven boeken en papieren hebben geze
ten toch onhandig en hulpbehoevend naast zulke ras
echte zwervers over landen en zeeën die van jongs-af
alleen stonden, die slechts één verlangen kennen, den
horizont; die slechts één belangstelling koesteren: voor
het dadelijk noodige, voor het voor de hand liggende.
Dien nacht sliep ik onrustig. De geschiedenis, het
groote avontuur, begon me nerveus te maken. In het an
dere bed snorkte zacht myn Deensche kameraad. N.^
opgenoemde middelen niet zonder gevaar zijn als men
ze niet kent.
Van de wespen overwinteren alleen de bevruchte wijf
jes, die men koninginnen noemt. Vangt men dus de wijf
jes weg, dan heeft men ook geen of weinig wespen. Deze
wijfjes blijven den winter over op beschutte plaatsen, in
holle boomen enz. In het voorjaar vliegen ze veel op de
bloemen van de sneeuwbes, die men in vele tuinen aan
treffen kan (met witte bessen in het najaar). Het
spreekt vanzelf, dat, als men die wijfjes wegvangt, het
eieren leggen achterwege blijven moet. Doet men dit
dus systematisch, en op grooten schaal, dan zal men
de schade tot ongeveer nul kunnen reduceeren.
Dat men er werkelijk veel schade van hebben kan,
b.v. door vreterij aan peren, perziken, abrikozen, enz.
blijkt wel hieruit, dat we dit schrijven naar aanleiding
van een vraag van een kweeker uit Noord-Holland. Hier
in is een deel van het antwoord verwerkt, dat de heer
Schoevers van den Plantenziektenkundigen dienst gaf.
Hierbij dient opgemerkt te worden, dat er sommige
soorten peren zijn, die speciaal door de wespen gezocht
worden. Volgens onze ervaring hebben William's Du-
chesse, Noordhollandsche suikerpeer, b.v. veel last er
van. Heeft men er plaatselijk ln zulke soorten veel last
van, dan zouden we willen aanraden de peren er des
noods iets voor het rijpen af te plukken en de vruchten
noodrijp laten worden in de bewaarplaats. Laat men ze
hangen, dan komt er heelemaal niets van terecht.
VAN HERWIJNEN. St. Pancras.
WATERGEBREK TE AKEN.
Kranen in garages en baden verzegeld.
Door de aanhoudende droogte is in verschillende ste
den het watergebrek zeer groot, zoodat het stadsbe
stuur zich in Aken genoodzaakt zag ingrijpende maat
regelen te treffen. In alle huizen werden de badinstal
laties verzegeld. Om het waterverbruik in garages on
mogelijk te maken, zijn alle kranen in die inrichtingen
afgesloten. De prijs van het water is verhoogd van 25
Pf. tot I Mark.
WEER EEN ONGELUK IN IIRT ROMEENSCHE
PETROLEUMGEBÏED.
5 Arbeiders levend verbrand.
In het Romeensche petroleumgebied in de buurt van
Campina ten noorden van Pliesci is Zondag een petro-
leumbron in brand geraakt Twaalf arbeiders die niet
bijtijds konden vluchten, werden door de vlammen ver
rast. Vijf hunner zijn levend verbrand. De zeven ande
ren zijn in hopeloozen toestand naar een ziekenhuis ge
bracht
DOODELIJK ONGELUK.
In de buurtschap Albergen, onder de gemeente Tuh-
bergen heeft een zeer tragisch ongeval plaats gehad.
De 64-jarige W. en diens zoon, de 30-jarlge W. waren
gezeten op een leegen hooiwagen, waarvan het paard
schrok, terwijl het een turfwagen passeerde. Het dier
sloeg op hol en rende ln volle vaart den harden weg
Albergen-Zenderen op. De oude W. sprong van den wa
gen, spoedig gevolgd door zijn zoon. W. kwam daarbij
zoodanig te vallen, dat hij een schedelfractuur opliep, en
eenige uren later stierf. Ook de zoon bekwam een sche
delbreuk en verkeert in levensgevaar.
zijn bed, op zijn nachtkastje had hij tabak, sigaretten
papier en lucifers liggen. Alle duivels als je de zeker
heid hebt den volgenden morgen een sigaret te kunnen
rooken, is er toch niet de minste reden je van streek
te maken!
Gedurende den nacht bedacht lk dat ik naar het kan
toor in Nederland, dat me een aangeteekenden brief had
moeten zenden, zou kunnen telegrafeeren om te vragen
of het geld al of niet was afgezonden.
Den volgenden morgen, Vrijdag teekende en stem
pelde de bereidwillige chef can het persbureau mijn te
legram naar Nederland. Ik wachtte nu twee antwoor
den. De hotelliers echter keken steeds somberder, al
leen Kootsjoe, de kellner, bleef beleefd, hulpvaardig,
droeg water en koffie aan, stond voor ons met een
brandenden lucifer op te steken en deze brave ziel was,
zonder dat hij het wist, me een troost en bemoediging.
Er was er tenminste nog één, die volkomen vertrouwen
in me had.
's Middags laat ontving ik een telegram van den ge
zant te Athene: „De verzending van geld van hier naar
Tirane stuit op bezwaren; wendt u tot den gezant te
Rome; deze is competent en heeft wel verbindingen met
Italiaansche banken."
Dat telegram bracht me geen schrede verder, wat niet
de schuld was van den gezant. Inderdaad er is te Tirane
waar het bankbedrijf nog zeer weinig is ontwikkeld,
geen filiaal van een Grleksche (maar ook niet van een
Italiaansche) bank en telegrafische postwissels kunnen
van Griekenland naar Albanië niet worden verzonden.
Dus schreef ik een uitvoerig telegram aan den Neder
landschen gezant te Rome, dat nog denzelfden avond
weg gnig. Veel hoop op een snelle oplossing van de
moeilijkheden had ik niet, daar het Immers den vol
genden dag, Zaterdag, beursvacantle was. Bovendien
duurt, zooals me later bleek, een telgram van Tirane
naar Rome of omgekeerd soms meer dan 20 uur, daar
de lijn overbelast is.
Het uit Athene gekomen telegram had toch de ho
telliers hoopvoller gestemd, maar toen den volgenden
morgen, Zaterdag, het telegram nog niet door gedl was
gevolgd werden hun gezichten langer dan ooit. Ik was
moedeloos en wilde 'a morgens zelfs niets te eten be-_
stellen, maar dit beviel Kootsjoe, den sympathieken
kellner niet. Hij vroeg me iets, dat lk niet verstond en
waarop ik, in gedachten verzonken, slechts bevestigend
knikte en even later bracht hij ëen ontbijt
Ik begon langzaam beter te begrijpen wat Anatole
France bedoelde, toen hij sprak van „les aventures de
la pauvrete" (de avonturen van de armoede.)
's Middags schenen de hotelliers weder opnieuw ver
trouwen te hebben gekregen. Ik wilde niet meer in het
restaurant eten en voorloopig wachtend hongeren, maar
's middags kwam de Engelsche sprekende hotelier in
het café van het hotel waar Ik zat te schrijven, me de
spijskaart voorleggen en zoo gingen mijn reismakker
en ik weder eten.
Later pas heb ik vernomen, waaraan die plotselinge
(en tijdelijke) verandering in de stemming van den ho
telier te danken was. Mijn reisgezel had, zonder dat ik
het wist, met den Engelsch-sprekenden hotelier gepraat
en hem allerlei wonderen van mij verteld. Ik was op
bezoek geweest niet bij den chef van het persbureau,
doch bij den minister en die had hij de tabak gegeven,
de fijnste tabak van het geheele land, die we rookten.
Ik was een zeer gefortuneerd man, die hem, den zee
man, als begeleider op de voetreis behalve den kost
twintig Nederlandsche guldens, ruim acht dollar per dag
betaalde en dit verhaal had zooveel Indruk gemaakt,
dat de hotelier weder nieuw vertrouwen had verkregen
Ik wist van dit heele verhaal niets en zou me er ook
tegen hebben verzet, dat de Deen zulke leugens ver
telde, maar voor het oogenblik had zijn optreden een
gunstigen Invloed op onzen toestand. Dien Zaterdag
hadden we weer te eten en een onderdak, maar nog uit
Nederland, noch uit Rome kwam dien dag een telegram
J. K. B.
DE INDIANEN
STERVEN UIT
Het Noodlot voltrekt zich met
tragische zekerheid.
Het noodlot van de oorspronkelijke bewoners van
Amerika voltrekt zich met de tragische zekerheid. Eens
de trotsch, strijdlustige meesters van de vrije prairiën,
strijden de steeds meer samensmeltende Indianenstam
men van Californië tegenwoordig hun laatsten wanhopi
gen strijd tegen den honger. Een aandoenlijk beeld van
den toestand dier Indianan geeft een bericht van het
departement van gezondheid van de Californische regce-
ring. dat na een zeer omvangrijk onderzoek naar de
toestanden, waaronder de nog overgeblevenen van 85
Indianenstammen gedwongen zijn te leven, moet ver
klaren niet ln staat te zijn iets te doen tegen de ziek
ten, welke de Indiaansche bevolking teisteren, zoolang
niet de verschrikkelijke wegbereider voor die ziekten,
de honger is overwonnen. „Van de 827 families", zoo
luidt het in de mededeellngen van den Californischon
gezondheidsdienst, waarover zich het onderzoek uit
strekt, hebben 22 een jaarlijksch inkomen van 200 tot
400 dollars, 128 families inkomen van 400 tot 600 dollars,
en slechts 100 families hebben een jaarlijksch inkomen
van 600 tot 800 dollars. De Indianen zijn al verder en
verder teruggedrongen geworden, zoodat zij niet meer
over bruikbaar land de beschikking hebben. Het voor
naamste uit de mededeelingen zijn wel deze, dat de In
dianen niet voldoende verdienen, en kunnen verdienen
om te kunnen rondkomen. Zij lijden aan ondervoeding
en hun woningtoestanden laten veel te wenschen over.
Het gevolg hiervan is, dat zij, in ieder geval, niet in
staat zijn, zlekteaanvallen weerstand te kunnen bieden.
Uit de gegevens van den gezondheidsdienst blijkt, dat
van de 3184 kinderen, die gedurende een jaar in de 827
geobserveerde families werden geboren er 952, d,i. 30
pet., stierven, terwijl verder 872 kinderen niet volwassen
werden. De Indianen van Californië, die tegenwooiVg
in de districten Humbolt, Nel Norte, Siskyou Inyp, Mo
no, Riverside, San Diego, Imperal, San Bernardino en
Santa Barbara gevestigd zijn, samen 18000 zielen, zijn
de laatste overblijfselen van 700.000 Indianen die in de
eerste jaren van het bestaan van den staat Californië
daar hebben geleefd.
SCHATTEN DER AARDE.
Enorme hoeveelheden arbeids
vermogen aan waterkracht.
De alpenwateren ln Noord Italië vertegenwoordigen
een arbeidsvermogen van 6.000.000.000 P.K., waarvan
5.500.000 P.K. economisch te benutten is. De hydrogra-
phische dienst maakt studies om deze energievoorraden
te ontginnen. De electrische centrales in Zweden heb
ben een capaciteit van 2.000.000 P.K., waarvan 1.250.000
P.K. van de watervallen afkomstig is. De in Zwitser
land te winnen waterkracht kan veilig gesteld worden
op 8.000.000 P.K. In Zwitserland is trouwens het electri-
citeitsverbruik zeer hoog. Men produceert in dit land
1.000 K.W.U. per jaar per hoofd van de bevolking. De
helft van de krachtinstallaties in Zwitserland is in han
den van particulieren, de andere helft is staatseigen
dom. In Noorwegen kan de waterkracht benut worden
tot 16.500.000 P.K.
Hiervan wordt op het oogenblik 12 pet. benut. Noor
wegen is het land, waar in de toekomst die industrieën
kunnen worden gevestigd, welke een zeer groot kwan
turn energie voor hun bedrijven noodig hebben. Califor
nië biedt een energievoorraad van 4.000.000 P.K., in haar
waterkracht en men denkt die binnen tien jaar ook
geheel te kunnen benutten. De plannen hiertoe zijn
EEN REISGEZELSCHAP DOOR ROOVERS
UITGEPLUNDERD.
In Noord-Griekenland is Zondag een reisgezelschap,
dat uit ongeveer honderd menschen bestond, in de na
bijheid van de stad Triltkalla in een hollen weg door
een rooversbende, onder aanvoering van den beruchten
Balkanroover Tzatzas, overvallen.
De roovers omsingelden het gezelschap, dat achter
elkaar door den hollen weg trok. Na hen totaal te heb
ben uitgeplunderd werden een afgevaardigde, een koop
man en een dokter als gijzelaar meegevoerd. De roovers
vragen binnen een week een losgeld van 4 millioen
drachmen.
Het. feit, dat de overval plaats had onder leiding van
den beruchten Tzatzas, op wiens hoofd een hooge prijs
stond, verwekt in de omgeving groote opwinding. De
bandieten zijn ook ditmaal weer ongehinderd ontkomen
EEN AL TE STERK STAALTJE VAN BOIvSKUNST
In een café te Berlijn-Charlottenburg kregen Zaterdag
avond vier bezoekers ruzie met den waard, die hen ten-
slote verzocht het lokaal te verlaten. Twee der gasten
voldeden aan het verzoek, maar de beide anderen gin
gen den waard te lijf. In het lokaal zaten aan een ta
feltje twee jongelieden, die zich onderhielden over het
resultaat van den bokswedstrijd DienerCharles. Een
hunner wilde klaarblijkelijk bewijzen, dat ook hij wat
van boksen verstond en snelde den waard te hulp. Hij
sloeg een der aanvallers met een vuistslag tegen de kin
neer. De man, een 40-jarige architect, werd in bewuste-
loozen toestand naar het ziekenhuis gebracht, maar
overleed onderweg. Het bleek, dat hij bij zijn val een
schedelbreuk had gekregen. Zijn lijk werd door de po
litie in beslag genomen. De dader had in de algemeene
verwarring het lokaal verlaten en wordt thans gezocht.
DIE HUN VACANTIE IN ITALIë DOORBRACHTEN.
Protest wegens ergerlijke mishandeling.
De Duitsche regeering heeft te Rome diplomatieke
stappen ondernomen naar aanleiding van de lotgevallen
van twee Berlijnsche dames, die hun zomervacantie te
Abazzia, ln Italië hadden doorgebracht. Nadat zij daar
vier weken hadden vertoefd, werden zij op hun terug
reis te Postumia uit den trein gehaald en daar in de
gevangenis en vervolgens ln een gevangenis te Triest
opgesloten. Zij hebben daar elf dagen doorgebracht, sa
men met dieveggen, kindermoordenaressen en smokke
laars ters. Men weigerde haar de toestemming te geven
zich in verbinding te stellen met den Duitschen con
sul te Milaan. Eerst nadat zij er in waren geslaagd
haar bloedverwanten te Berlijn te waarschuwen, kon
den stappen ter bevrijding van de beide dames worden
ondernomen. De Italiaansche autoriteiten hebben niet
meegedeeld, waarom tot haar arrestatie werd overge
gaan en ook geen verontschuldigingen aan de dames
aangeboden, toen deze in vrljhedl werden gesteld.
EEN ONDERAARDSCII MEER ONTDEKT.
In een Engelsch myndlstrict.
Bij bet graven van nieuwe mijngangen in Yorkshlre
op de grens van het Penninische gebergte Is een onder-
aardsch meer ontdekt van bijna 200 M. lengte en 60 M.
breedte. Voorloopige proeven om de diepte te bepalen
mislukten, daar wegens de klaarblijkelijk zeer groote
diepte de electrische kogeltjes, die bij aanraking van
den bodem ontploffen, dezen niet bereikt hebben.
reeds gereed. De kosten hiervan zijn geraamd op
100.000.000. De ontwikkeling van de waterkrachtinstal
laties in de Vereenigde Staten is reusachtig groot. In
acht jaar steeg de capaciteit van 7.800.000 P.K. tot
12.000.000 P.K. Concessies zijn verleend voor verdere be
nutting van 5.500.000 P.K. Aanvragen zijn verder bin
nengekomen voor economische winning van 15.000.000
P.K., waarvoor nog geen concessies zijn verleend. In
Canada wordt de waterkracht ook op groote schaal
economisch benut. Aan de ontginning van deze energie-
►voorraden werd van 19241927 alleen reeds 40.000.000
ten koste gelegd. De economische winbare waterkrach
ten in Duitschland worden geschat op 1.800.000 P.K.,
waarvan momenteel reeds een vierde benut wordt
Nieuw Zuid-Wales heeft in haar rivieren een winbare
energievoorraad van 250.000 P.K. Het tropische Nieuw
Guinea bezit een bijzonder groote energievoorraad in
haar rivieren, deze wordt geschat op 20.000.000 P.K.
HENRY FORD IN
OVERTREDIN G.
Hij schrijft een cheque uit van
twee centen, wat hij bij de Ame
rikaan sche wet verboden is.
Door de geheeel wereld ging onlangs de verplette
rende mededeeling, dat Henry Ford, de Amerikaansche
autokoning, van een kennis twee centen moest leenen,
omdat hij niet genoeg geld bij zich had om een jubi
leum postzegel te koopen, wélke uitgegeven werd ter
gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de gloei
lamp. Om zijn schuld te voldoen schreef hij een chequé
van 2 centen uit. Onder de Amerikanen die dezen laat
sten grooten daad van Henry Ford lazen, bevond zich
ook een New-Yorksch advocaat, Deze nuchtere jurist
herinnerde zich plotseling een geheel in het vergeetboek
geraakte wetsparagraaf, welke ongeveer luidt als volgt:
„Niemand mag een cheque uitschrijven, waarvan de
waarde minder is dan één dollar. Overtredingen worden
gestraft met een geldboete van 500 dollar of gevange
nisstraf van ten hoogste zes maanden." De rechtsge
leerde deelde zijn ontdekking natuurlijk aan de couran
ten mee: „Ik wil den heer Ford. natuurlijk niet de
minste moeilijkheden in den weg leggen, maar het ver
heugt mij te constateeren, hoe gemakkelijk een Ame
rikaan over een wet kan struikelen, welke aan het pu
bliek niet bekend is." In Amerika is men nieuwsgierig
of er een advocaat is, die den euveldaad voor het ge
recht brengt.
EEN ANECDOTE
VANCARUSO.
Waarom hij eens bij een milllonnalr
werd uitgenoodigd om te zingen.
De Geneva Tribune publiceerde een aardige Caruso-
anecdote. De beroemde tenor werd eens uitgenoodgid
om te zingen in het huis van een millionnair. Het hono
rarium was natuurlijk in overeenstemming met de om
standigheden. Toen de zanger aankwam zeide de Croe
sus: „U ziet ik ben alleen. Er is niemand behalve mijn
hond. Dat hindert evenwel niet, zingt U maar." Nauwe
lijks begon Caruso te zingen, of de hond begon heftig
te blaffen. Caruso ging echter tot het einde door. Na
afloop kreeg hij een uitleg van den millionnair. „Ziet
U," zeide deze, „wanneer mijn vrouw zingt, gaat mijn
hond altijd heftig te keer. Ik meende dat de oorzaak
hiervan te zoeken was in de stem van mijn vrouw. Ik
heb mij blijkbaar vergist want Uw stem geeft hetzelfde
effect. Ik ben voldaan, en dank U in naam van mijn
vrouw.
DAVERENDE DINGEN.
Groote mannen.
Ik lees in de krant:
De gezondheidstoestand van Poincaré
blijft bevredigend. De oud-premier most
het bed houden, doch eet normaal.
Hij eet normaal!
Treft U niet de diepe logica van dit schijnbaar zoo
eenvoudig bericht. Zoo lang men eet kan er immers van
sterven geen sprake zijn. De gezondheidstoestand blijft
dus bevredigend.
Toch blijft hij in bed, maar hij eet normaal.
Wat prettig moet het zijn als zelfs de kleinste voor
vallen uit je dagelijksche leven in d.e krant worden ver
meld, en ter kennis van het publiek worden gebracht.
Heel wat menschen zijn het daarmede natuurlijk niet
eens, onder ons gezegd en gezwegen enkel en alleen
omdat er van hen nooit iets in de krant staat. Dat Is
jaloerschheid, anders niets en dat is heel erg leelijk.
Maar zij vergeten, dat zij geen Poincaré zijn, niet eens
lid van den gemeenteraad om van Minister maar niet
eens te praten. Zij zijn maar gewoon krantenschrijver
of kapper of bij het museum van natuurlijke historie
of kellner of behanger en stoffeerder of student, al,
sinds lange en vele jaren, maar héélemaal geen Minister-
President.
Wat moeten zulke menschen nou ln de krant doen?
Dat gaat toch niet, dat Is niks, dat is ontsierenda
reclame en daar staat boete op.
Maar Poincaré dat is wat anders, dat ls een baas,
die maar één woord behoeft te kikken en het heele
Fransche leger gaat in het Rijnland in het gras liggen.
Zij doen dan niks, maar dat hoeft ook niet, zij gaan
maar gewoon liggen kijken. Zoo maar kijken „lns
Blaue hinein!"
Trouwens kijken is op den duur ook een moeilijk
werk, vooral als je in het gras ligt en de zon schijnt,
dan krijgen je oogen als maar aanvechtingen om dicht
te vallen en als je oogen dicht zijn, kan je niet kijken.
Zoodat ik alleen maar zeggen wil dat kijken, alleen
maar kijken heusch niet zoo gemakkelijk is als het
wel lijkt.
Bovendien Poincaré behoeft maar één kik te geven en
ze scheiden weer uit met kijken en dat is maar geluk
kig ook. Die lui zouden d'r eigen kleurenblind kijken.
Dat zoo'n man nou om de anderhalve minuut in de
krant komt is toch heel gewoon. Hij is een baas.
Als de kranten dus van zo iemand schrijven, dat zijn
toestand bevredigend is, dat hij desalniettemin in bed
moet blijven en toch ook weer normaal eet, dan moest
ons dat eigenlijk verheugen, dan moesten wij bij het
lezen daarvan eigenlijk even de krant neerleggen en ln
de handen klappen ons verheudeng over het feit, dat
Poincaré normaal eet. Want het zou toch wat zijn als
zoo'n man eens abnormaal ging eten, lederen middag
een kilo aardappelen bijvoorbeeld met een half tuintje
snijboontjes en een biefstuk van drie pond.
Maar bovendien hebben zulke berichten in 't alge
meen groote paedagoglsche waarde. Je wordt geprikkeld
om ook in de krant te komen, om ook Minister-Presi
dent te worden.
Zulke berichten moeten de kranten meer publiceeren,
dan worden we vast allemaal beroemd.
En dan leest U later in de krant, als lk eenmaal
een beroemd auteur geworden ben:
Bij den bekenden schrijver Daniël ls hedenmorgen in
de keuken van zijn villa „Schrijflust" de melk over
gekookt.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor.
