Plaatselijk Nieuws. W aarschu wingen Ingezonden Stukken. Uit onze Omgeving. WINKEL. yjoorkomQfi li BMSJNGERH0RN. BILL Y BOO. THEATER ROYAL. De film „Het Legioen der Gedoemden," die deze week ln het theater Royal draait, ia een voortzetting van „Vlammende Vleugels" een film dus vol heldenmoed en sensatie, momenten van adembenemende spanning. Het Legioen der Gedoemden is het verhaal van een Jongen, die sterven wilde, van een Jongen, die een meisje hartstochtelijk liefhad, en sneuvelen wou toen hij ont dekte of dacht dat hij ontdekte dat zij hem be droog. Het is het verhaal van een jongen, die zich voeg de bij een groep gedoemde mannen die een eervolle dood op het slagveld verkozen boven een leven, dat vergald werd door schimmen uit hun verleden. Het Legioen der Gedoemden werd dicht bij Verdun gevormd door mannen die wenschten te sterven. Dit was het soort mannen waarbij Gale Price zich aansloot na zijn eerste liefde. Hij was een journalist uit Washington, maar niemand wist, wat er van hem gewor den was na den nacht van het bal op de Embassade. Hij had Christine hartstochtelijk liefgehad, maar na wat hij gezien had... Price was spoedig welkom in het Legioen, en ook ln haar rendez-vous „Het Lamme Konijn". Hij wordt een van de vermetelste piloten van de groep, altyd vech tende met zijn kameraden om het verkrijgen van de allergevaarlijkste opdracht de Speciale Zending het neerlaten van een spion op Duitsche grondgebied. De jonge Dashwood is de eerste die zoo'n order krijgt. Hij daa.t. wordt gevangen genomen en gefuslleerd, met een glimlach op zijn gezicht. Een nieuwe order komt, en Price krijgt deze. Hij wacht op de aankomst van zijn passagier, die hij alleen kent als agent 137. Bij zonsopgang komt de spion en als ze zullen vertrekken, waait door den wind de sluier van zijn passagier op, en... hij herkent Chri3tine. Price vraagt haar een verklaring van dien nacht op het bal. Christine vertelt, dat ze al dien tijd een spionne ge weest is en haar plicht deed namelijk het uithooren van de vijandelijke officieren. Met Price's omhelzing komt zijn plotselinge begeerte om te leven! Ze vertrek ken naar het vijandelijk gebied en landen veilig. Price zal over tien dagen terugkomen om Christine te halen. Hij vertrekt, doch Christine wordt gevangen genomen. Een officier vertelt, dat over tien dagen een vliegtuig de spionne zal komen halen, dus besluit men te wachten en het meisje als lokaas te gebruiken. Wanneer Price op den tienden dag gestart is, bereikt een Fransche Let er op'of uw urine te donker of te licht van kleur is. of gij zeer vaak of zeer weinig aandrang tot loozing hebt, of uw water bewolkt is, bezinksel of zand bevat, en een branderige pijn veroorzaakt. Ook rug pijn, hoofdpijn, duizeligheid, rheuma- tische pijnen en een gejaagd, vermoeid gevoel kunnen u waarschuwen. Het zijn waarschuwingen der na tuur, dat er iets niet in orde is, en dat uw nieren en blaas verzwakt kunnen zijn. Beproef zonder uitstel Foster's Rugpijn Nieren Pillen, die uw verzwakte organen blijkens de ervaring van zoovelen weder kunnen versterken en uw leven weder tot een lust kunnen maken. Verkrijgbaar bij alle drogisten enz. in glazen verpakking f 1.75 p. flacon. hebt u <lcn eersten dag een geweldige champagne- fuif georganiseerd en schandelijk gespeeld. De som men die u lachend op de speeltafel gegooid en ver loren hebt, zijn mij genoemd. En dat gebeurde den dag na onze verloving! Hij hief zijn hoofd op, zijn lippen bewogen zich. Ivitty! Ze praatte verder en de woorden volgden elkaar zoo- vlug op alsof zij dit alles zoo dikwijls in zich zelf herhaald had en op een gelegenheid gewacht had om het te uiten. Dat hebt u gedaan en dat was lichtzinnig! Neen, dat was iets anders. U hebt het gedaan! Ja! Dan was het lichtzinnig. Dat u dat juist den dag na onze verloving gedaan hebt, heeft mij diep gekwetst. Zoo diep dat ik de beslissing genomen heb, die u nóóit begrepen hebt Maar u zult het begrij pen als ik u alles vertel. Mijn vader was een speler, toen ik u leerde kennen, leefde hij niet meer, maar dat wij arm waren, dat mijn moedor ziek van ver driet was, dat er ellende in ons huis lieerschte, dat was een gevolg van mijn vaders lichtzinnigheid. Hoe dikwijls heeft hij zijn laatste geld niet verspeeld en verloren, terwijl wij honger hadden. Zóó was hij aan het spel verslaafd. Mijn broer had deze ellendige nei ging geërfd. Hij was officier en heeft in den dood een uitweg getocht voor de schande. Ik vertel u dit alle maal in groote trekken, opdat u zult kunnen be grijpen hoe ik geleden heb door de speelzucht van mijn vader, door zijn lichtzinnigheid. Het was geen lichtzinnigheid en speelzucht bij jnij Weer viel ze hem in de rede, alsofzij nu alles wilde zeggen wat zij zoolang opgekropt had. Stil, al vertelt u mij dat het de eerste maal is, dat u zooiets gedaan hebt, dan was hot nog licht zinnig. Mijn geluk, mijn toekomst, mocht ik niet in handen leggen van een lichtzinnig man? Daarvoor had ik teveel geleden en ondervonden. En daarom moest ik breken, terwijl het nog tijd was. En nu weet u waarom ik vond dat ik mij in u vergist had. Het gebeurde voor de eerste maal. Ik was zoo gelukkig en zoo dol van vreugde, dat ik iets onzin nigs moest doon. Kunt u zich niet voorstellen dat iemand dronken is van geluk en dingen doet, wat dan ook, dat hij onder normale omstandigheden nooit zou doen? Beiden zwegen oen poos, toen antwoordde Kitty Liingenbach: Toen kon ik het niet! Tegenwoordig komt dik Ieder verstandig rocker Heeft GOMARUS in z'n koker! Sigaren Seriemerk van 5-20 cis. spion het vliegveld, met een briefje van Christine, die Price waarschuwt, niet te komen. De commandant be grijpt, dat Price in de val geloopen is, en het heele Le gioen trekt uit om hulp te verleenen. Price ziet het meisje in het veld staan en daalt. Hij wordt overrompeld en gevangen genomen. Eerst denkt hij dat Christine hem opnieuw in de val heeft doen loo- pen, doch als ook zij een gevangene blijkt te zijn, be grijpt hij, dat hij haar verkeerd beoordeeld heeft. Wan neer het vuurpeleton aantreedt, nadert het gevleugelde Legioen, dat den vijand begint te bombardeeren. Vele soldaten worden gedood en in de verwarring ontsnappen Price en Christine. Terug in het hoofdkwartier slaat de commandant Price en Christine gade, ais ze met ver lof naar Parijs gaan. Hij keert zich af en verwijdert de namen van Vasquez en Holablrd, en, na een korte pauze, den naam van Price van de lijst van Piloten van het Legioen der Gedoemden. FOKVEEMARKT EN -KEURING. De fokveemarlct, met daaraan verbonden keuring, die op Initiatief van de rundvee-fokvereeniglngen te Schagen-Barsingerhorn, Wieringerwaard, Noord-Zijpe, Zuid-Zijpe, Harenkarspel en Nieuwe Niedorp, ook dit jaar weer op het Oude Slot-terrein werd gehouden, ls ditmaal al een bijzonder groot succes geworden. In de eerste plaats werd ze al begunstigd door pracn- tig zonnig herfstweer en er bleek groote belangstelling voor deze markt te zijn. En wat al van bijzondere be- teekenis is, er was een levendige handel, waarbij goede prijzen wefden besteed. Een „vakkundige" oordeelde dan ook, dat het Donderdag de beste fokveemarkt was geweest, die tot nu toe in onze plaats was gehouden. De keuringscommissie, bestaande uit de heeren E. Koster Dz., Eobeldijk, P. Schenk Dz., Wieringerwaard en L. de Vries, veeteeltconsulent voor Noordhollana, kende de volgende bekroningen toe: Stierkalveren: le prijs, f 10, Albert 6 van C van der Oord; 2e prijs f 5, Frans Nicolaas 2 van idem; 3e prijs f 4, Frans Max 30 van A. Francis; 4e prijs f 2, Flores 44 van P. Saai; 5e prijs f 1. Frans Max 28 van G. Plevier; 6e prijs Frans Nicolaas 12 van C. van der Oord, 7e prijs Wodan 13 van Jn. Eriks Jr. Kuikal veren: le prijs, f 5, lef je 26 van A. Fran cis, 2e prijs f 3, Pietertje 11 van H. C. Kooij; 3e prijs f 2, Johanna 19 van K. Reijne; 4e prijs Roosje 43 van H. C. Kooij; 5e prijs Teatsche 14 van H. C. Kooij. In deze rubriek verkregen nog een eervolle vermelding Marie 10 van Jm. Blaauboer Kz., Pietertje 10 van H. C. Kooij, Johanna 5 van K. Reijne en Trijntje 42 van jn. Schenk Kz. LAAGSTE INSCHRIJVER. Voor den bouw van een gebouw voor lichamelijke oefening op een terrein aan den Ruighweg te Den Helder, was J. Keesman Cz. te Schagen laagste In schrijver voor de massa met f 4499. BOUW-OPDRACHT.. Den heer C. Blaauboer, aannemer en timmerman te Schagen, is den herbouw van de verbrande boeren plaats van den heer Kistemaker in den Waardpolder nabij Kolhorn opgedragen. OVERGEPLAATST. Mej. C. Dekker, ambtenares bij het P.T.T.-Bedrijf al hier, wordt overgeplaatst naar Purmerend. NAAR SCIIAGEN. De heer V/. Oudenampsen, adjunct-commies bij de posterijen etc. te Amsterdam, wordt overgeplaatst naar Schagen. Schagen, 31 October 1929. Aan de Redactie van de Schager Courant. Mijnheer, Beleefd verzoeken wij UEd. het volgende in Uw blad te willen opnemen. Aan het Bestuur der Middeustandsvereenlging. Daar er op Uwe laatste vergadering afkeurende woorden zijn gesproken over het passeeren van onzo MicMenstandsvcreeniging inzake het adres van do Molenstraat gericht aan onzen Gemeenteraad, mee- nen wij ook deze door ons gemaakte fout te moeten betreuren. Alhoewel wij volkomen volgens ons beste weten hebben gehandeld en niet één der een en veer- na zaken anders hebben gedacht, dan dat zulk een adres het allereerst ten kennis van ons hoogste Col lege moest worden gebracht, en daarna om advies naar onze plaatselijke Middenstandsvereeniging te gaan, vragen wij alsnog beleefd excuus voor ons, vol gens UEd., nalatigheid. Hoogachtend, Uw mede-Middenstanders van de Molenstraat en Nieuwe Laagzijde. wijls het verlangen over mij om ook eens uit den band te springen, eenmaalZe brak af en ver volgde, na een paar seconden droomerig voor zich uit te hebben gekeken: U hebt nu het begin van mijn verhaal gehoord, u zult hebben begrepen waarom ik mijn liefde, mijn levenslot niet aan uw handen wilde toevertrouwen, nadat ik te weten was gekomen wat u den eersten dag na onze verloving had gedaan, u zult nog verder hooren, hoewel ik meende dat het begraven was, waarom ik het nu toch vertel. Misschien is het het gevoel dat ik toen niet rechtvaardig tegenover u ge weest ben. Of is het de behoefte om mij eindelijk eens tegenover iemand uit te spreken? - Doet u het. Ik sta nog net als vroeger tegen over u, ik wil u helpen een trouw vriend te zijn. want meermeer mag ik niet verlangen en u niet aanbieden. Maar zijn stem trilde; hij moest het verlangen dat door zijn medelijden nog sterker was geworden, met kracht intoomen, want hoe zij leed, hadden haar woorden verraden, mécr dan duidelijk uitgesproken. Helpen? Neen, mij helpen kan niemand, zei Kitty Langenbach droomerig. Ieder mensch moet het noodlot dragen dat hij zichzelf gesmeed heeft. Toen ik onze verloving verbrak, dacht ik dat ik al mijn gevoelens het zwijgen op kon leggen met de overweging dat ik verplicht was dit te doen en ik koos den weg dien mij het verstandigst scheen, al wilde het hart niet zoo gauw zwijgen en vergeten als ik gedacht had. Liefde had ik niet meer te geven, maar mijn moe der was ziek cn we waren doodarm. Daarom wilde ik, daar mij liefde dood moest zijn, mijn leven geven om iets goed te maken. Misschien wilde ik mijzelf ook maar alleen verdoovcn. Mijn gedachten waren niet helder in dien tijd, daarvan ben ik nu achteraf over tuigd. Ik wist alleen dit maar: ik wilde mijn leven alleen toevertrouwen aan een man, die altijd correct geleefd had cn zich nooit aan een of andere lichtzin nigheid te buiten was gegaan, een rustig man, die nooit een dwaze streek zou kunnen uithalen, zoo alszooals Ze scheen het woord niet te kunnen vinden wat ze zocht, maar Bobbie von Matrei voleindigde de zin met zachte stem: Zooals ik, dwaas! Ze nam geen notitie van zijn uitroep, maar ging met haar verhaal voort, terwijl do handen die in haar schoot lagen, zenuwachtig bewogen. Van het geld dat mijn vader schuldig was gebleven, had Consul Generaal Langenbach het meest te vor Ten huize van den heer D. A. de Bruijn hield Woens dagavond de Vrijdenkersvereeniging een bijeenkomst, waarin de heer Hovink van Amsterdam zijn rede zou uitspreken, die voor de regeering aanleiding is geweest de eerste uitzending door den vrijdenkers-radio-omroep af te breken. Met een woord van welkom opent de voorzitter deze bijeenkomst en spreekt er zijn teleurstelling over uit, dat zoo weinigen zijn opgekomen. In deze vrijzinnige omgeving had de voorzitter een grootere belangstelling verwacht, om te protesteeren tegen het afbreken van den vrijdenkers-omroep. De heer Hovink, het woord verkrijgende, zegt de rede getiteld „Mensch en God" te zullen weergeven, zooals die in 1904 door hem werd uitgesproken. Mussollnl vertoefde in Zwitserland te Lausanne, ver- eenigde toen in zich alle llnksche idealen, terwijl de tegenwoordige Mussolini zich doet kennen als de ver volger zijner vroegere partijgenooten. Hij leefde in ar moede, alleen gesteund door zijn vakorganisatie. In Mussolini had men ontdekt de begaafde redenaar cn als zoodanig kwam hij in de gelegenheid tot een debat met een der daar gevestigde predikanten in welk debat Mussolini op verschillende gronden en conclusies het bestaan van God ontkent en het geloof zooals dit aan de geloovigen wordt voorgehouden, onbestaanbaar is. Uitvoerig staat de spreker stil bij de verschillende conclusies, welke tot deze uitspraak hebben geleid. Mussolini en de zijnen wenschen zich niet voor te doen als hen die de waarheid bezitten, doch eischen het recht op, de waarheid vrij te mogen zoeken. In het tweede deel zijner rede verhaalt spreker het uitschakelen van de microfoon, toen hij sprak over Mus- solini's vroegere eigenschappen. De regeering noemt dit de staat in gevaar brengen door een minister van een bevriende mogendheid te beleedigen. Immers toch juist deze vroegere eigenschappen waren de beste, de tegen woordige, die zouden beieedigend kunnen zijn. De vijandig gezinde pers had geschreven van gods lastering enz., enz. Den Rijkscontroleur kan spreker ook niet bewonderen en ziet hier meer een gebruikma king van de macht, ten genoege van een bepaald stelsel. Waren de vroegere eigenschappen in Mussolini te roemen, tegenwoordig beschouwt spreker hem als de grootste schurk, die ooit over een groot volk iets te zeggen heeft gehad. Uitvoerig schetst spreker het tegenwoordige werk van Mussolini; vertrappende en neerslaande alles wat hij vroeger ln Italië heeft gezaaid. Zijn verbond met de R.K. Kerk waartegen hij vroeger heftig streed en welke godsdienst hij verloochende, berust niet op een eerlijke richtingsverandering, doch op zucht tot macht, met toe passing van elk middel, dat hem die macht helpt bren gen en uit d en weg ruimende alles en allen die hem daarbij in den weg traden. Aan het slot zijner rede levert spreker critiek op de Radio-censor en de kerkelijke meerderheid ln Neder land, die zijn weg vindt tot de bestuursplaatsen in land Zoo gauw hebt U gevat, I lastig zijn de gevo!t>.i. Neem steeds een paarWybert-tabletten. In origin. doozen 45 en 65 ets. en gemeente, en groote linksche meerderheden worden geregeerd naar Gereformeerde levensbeschouwing van onkelen. Als voorbeeld neemt spreker enkele burgemees ters van Amsterdam en Delft, waar opvoeringen werden verboden. Aan de hand der crimineele statistiek van Nederland, concludeert spreker, dat in die provincie'» die als het meest godsdienstig bekend staan de meeste misdaden voorkomen en onzedelijkheid het ergst is, ter wijl de noordelijk ongeloovige provincies daarbij gunstig afsteken. Een bewijs dus dat Godsdienst niet is de bron van zedelijkheid. Spr. meent als alle vrijheidslievende menschen zich aansloten en pal stonden, zij een mach tige beweging zouden vormen tegen den brutalen aan slag op hun grondwettelijke rechten, daarvoor wekt spr. op zich aan te sluiten bij den Vrijheids-Radio-Om roep, en voorts zich aan te sluiten bij „De Dageraad" waardoor het blad „De Vrijdenker" ln aller buurt komt. Daarna sluiting, nadat Voorzitter spreker en gehoor heeft bedankt. Naar wij vernemen, heeft Mej. A. Schopenhauer tegen 1 December a.s. ontslag gevraagd als wijkver pleegster. GEMEENTE BARSINGERHORN. Geboren. Geertje Tapke, dochter van Martjen Bar- teld Oosterkamp en van Goukje Meijer. Ondertrouwd: Arie Brommer, oud 24 jaren, tim merman, wonende te Anna Paulowna en Irma Maria Strooband, oud 19 jaren, zonder beroep, wonende te Barsingerhorn. Getrouwd: Theodorus Johannes Klos en Grietje de Vries. Overleden: Geene. Loop der bevolking over de maand October 1929: Ingekomen: J. Nicolai van Wieringerwaard; D. van der Kroef van Amsterdam; W. Müller van Hamborn (Duitschl.); F. Pijro van Benrath (Duitschl.) H. E. Her- wig van Benrath (Duitschl.); A. Loggers van Zwolle; A. Pijper en gezin van Oterleek; J. M. van der Voorde en echtg. van Winkel; H. P. F. J. M. Otten van Go- rinchem. Vertrokken: <3. van der Dorpel en gez. naar Heerhu- gowaard; A. Pels naar Alkmaar; J. N. Nap naar Leeuwarden; A. Stammes en echtg. naar Winkel; A. Ot- tens en gez. naar Wieringen; G. W. de Jong en eohtg. naar Wieringen; C. Maas en gezin naar Castricum; J. B. den Ouden en gez. naar Castricum; H. Boon en echtg. naar Rossum; T. Bergsma en gez. naar Anna Paulowna; J. Klerk en gez. naar Schagen; H. H. van der Kooij en gez. naar Schagen; Jb. Lieuwen naar Terschelling. Laat me los, schreeuwde Billy, Laat me los, gemeene boef, Maar de kabouter hield hem stevig. Knelde hem als ln een schroef! Toen kwam Knicky tusschen beiden Greep den kinderbeul stevig aan En in minder dan geen tijd, Was 't met zijn praatjes gauw gedaan. Knicky lichtte den vent 'n beentje Daarop was hij niet verdacht Hij liet den kabouter struikelen Op den grond en niet zeer zacht. De kabouter was onmachtig En hield zich toen maar koest, Ook toen hij, op bevel van Knicky, Billy los laten moest. Alweer een nieuw avontuur. Het kan niet op. deren. Hij had altijd maar geholpen, daardoor kwam hij dikwijls bij ons. Hij was altijd heel correct. Pre cies het tegendeel van mijn vader en hij was het ook die mij vertelde hoe mijn verloofde in het garnizoen met geld gesmeten had. Hij zou met zijn geld zoo niet omspringen, in alles leek hij een rustig, kalm- berekende, betrouwbaar man. Mijn moeder was, zoo als ik zei, erg ziek en hij toonde zich heel hulpvaar dig. En toen hij mij vroeg zijn vrouw te worden, aar zelde ik niet. Ik kon hem geen liefde geven, maar een trouwe vrouw kon ik voor hem zijn. Dat heb ik hem gezegd, hij verlangde niet meer en ik ben met hem getrouwd. Zoo, zei Bobbie nadenkend, toen ze uitgespro ken was, dus hij was het die u op de hoogte ge- Dracht heeft van wat ik in mijn dronken geluksge voel gedaan heb? Dus hij vertelde het zoo, dat het een wilde, onbesuisde spelerslichtzinnigheid werd! Toen moest u mij wel opgeven, want de schaduw van uw vader en uw broer viel tusschen u en mij. Begrijpt u nu, dat mijn besluit door niets veran derd kon worden? Zeker, maar daarna? Ze haalde de schouders op. Haar blik scheen ge boeid aan het uitzicht voor haar, haar stem klonk zachter, maar er was een spottenden klank in. Daarna? O, Consul-Generaal Langenbach is een correct man, die met alles te koop loopt, b.v. als hij geld voor liefdadige doeleinden geeft of zooiets; hij zal nooit aan iets beginnen zonder zich van te voren af te vragen: Wat zullen anderen ervan zeggen? Nooit zal hij iets ondoordachts zeggen, of doen dat hem nadeel kan berokkenen. Altijd wikt en weegt hij het voor en tegen van wat hij gaat ondernemen. Hij zorgt er ook altijd voor, dat hij een kring toeschou wers om zich heen heeft. Een onvoorzichtigheid zal hij nooit begaan on al zijn handelingen zijn met voor uitziend overleg berekend. Daarin heeft hij me niet teleurgesteld. Het was stil. Na een poosje zei Bobbie langzaam: Kitty, het geluk heb je niet gevonden, je hebt verdriet! Ik heb alles aan mijzelf te wijten, ik wil er niet verder over spreken, ik heb je het antwoord gege ven dat ik je vrqeger niet geven kon. Meer mag je niet verlangen. Maar ik zou je toch graag gelukkig zien, Kitty, begrijp je niet dat alles gemakkelijker te dragen is als men weet dat de ander het geluk tenminste ge vonden heeft? - Ik heb gekregen wat ik verlangde, ik heb mijn leven aan een man gegeven die op end' op correct is Maar het geluk? Toen stond ze op, ze keerde zich om en ook Bob bie kwam overeind. Ik heb je geantwoord wat ik antwoorden moest; daar had je recht op en bovendien zul je me nu niet haten. Meer heb ik je niet te zeggen. Je bent niet gelukkig. Anders zou jo het wel zeggen. Het is immers geluk als men krijgt wat men verlangt. Laten we er niet verder over spreken, wat gebeurd is, ligt al zoover achter ons. Als we elkaar weer ontmoeten, laten we elkaar dan begroeten, als twee menschen die elkaar hoogachten of medelijden met elkaar hebben, net zooals je wilt. Neen, daarmee ben ik niet tevreden. Je hebt verdriet, dat kan ik niet verdragen. Wat wil je dan? Het veranderen. Ze schudde langzaam het hoofd. Het is te laat. Ik heb beloofd dat ik hem trouw zal zijn, al kon ik hem geen liefde geven. Die trouw moet ik bewaren tot Tot? Tot hij haar niet meer zou verlangen of tot de dood mij vrij maakt. Toen gaf hij haar een hand. Hij liet haar gaan; hij ging weer zitten en zijn heldere, grijs-blauwe oogen volgden de verdwijnen de gestalte tot deze aan zijn blik onttrokken was. Zijn handen lagen gebald op zijn knieën, de smalle lippen waren samengeknepen, de wenkbrauwen om hoog getrokken. Nu had hij de waarheid gehoord. Kon hij haar nu nog veroordeelen? Hij voelde diep medelijden met de vrouw, voor wie de liefde nooit in hem gestorven was. Hij moest blijven. Hij dacht er nu niet meer aan om weg te gaan, hij moest altijd hier zijn. Ze was ongelukkig en het uur kon aanbreken waarin ze hulp noodig had. Als hij geweten had dat zij gelukkig was geworden, dan zou niets hem hebben kunnen verleiden om te blijven, dan zou hij ver 'feg zijn gegaan, ergens waar een nieuwe ontmoeting niet mogelijk was. Maar nu zij ongelukkig was, nu dwong het noodlot; hem om altijd in haar nabijheid te blijven. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 2