KRONIEK VAN DEN ARTS
VooO0
KEUKENGEHEIMEN.
ERWTENSOEP.
1 L. spliterwten 4 L. water 1
knolselderij 2 bosjes selderij
3 bosjes prei M K.G. saucijsjes
y, K.G. versch spek zout.
Bereiding: De erwten wasschen, al
of niet een nacht laten weeken in 4 L. wa
ter, 2 uur zacht laten koken, anders gaat
door overkoken veel verloren, dan de
schoongemaakte en fijn gesneden groenten
toevoegen, ook het spek, weer 2 uur laten
koken, daarna de saucijsjes er in doen. Als
regel is nu de soep na nog een uur gereed,
d.w.z. gelijk gebonden zonder te dik te zijn.
Men kan ook smakelijke erwtensoep maken
van 1 K.G. rundvleesch of zonder vlecsch
met een stuk boter er in, of door de been
deren van rib te laten meekoken.
HAZE PEPER.
1 haas 200 G. (2 ons) versch
spek 200 G. uien 50 G. y, ons)
boter 30 G. bloem 8 d.L. bouil'
Ion 2 d.L. roode wijn of 1 d.L.
wijnazijn.
Be re id in g Den haas in nette stuk
ken verdeelen, (de achterpooten elk in drie
stukken, de voorpooten in twee, den rug
in 46, den kop kloven, oogen en tanden
er uit nemen). De boter in een stoofpan
laten smelten, het spek aan dunne schijven
gesneden toevoegen, al roerende zachtjes
laten uitsmelten, maar vooral niet bruin
laten worden. Dan het spek met een schuim
spaan uit de pan nemen, en de gesneden
uien toevoegen. Ook deze licht laten brui
nen, dan eveneens uit het vet nemen. Nu
de gezouten en gepeperde stukken haas in
de pan brengen en onder voortdurend roe
ren met een lepel (niet prikken met een
vork) 15—20 minuten laten sauteeren. De
stukken moeten nu egaal bruin van kleur
zijn; zij worden met bloem bestrooid, even
I omgeroerd, tot de bloem niet meer wit ziet,
dan de bouillon kokend er bij gegoten, en
ook wijn of azijn, vervolgens de bewaarde
uien en het spek, ook hart en lever toeg.
voegd, daarna de pan op een hoekje
de kachel geschoven, en het vleesch 2-
uur gestoofd. Voor het opdoen wordt hg
bloed vermengd met een paar lepels
de saus, daarna al roerend bij de overijj
saus gegoten. Deze mag nu niet meer t
ken, daar anders het bloed „karrelt".
Voor resten haas is de bereiding geheel jJ
zelfde, maar de stooftijd korter.
POTAGE a LA BRETONNE.
250 G. witte boonen (gelijkstaiB
met ongeveer 3 d.L.) 1 L. wal
1 uitje met ingestoken kruidna
XL. melk, 6 G. zout, 5 G. suil
50 G. boter. 1 ei-dooier.
4 eetlepels croütons.
Bereiding: Week de goed gewj
schcn witte boonen eenige uren in de ai
gegeven hoeveelheid water en breng ze d
met hetzelfde water, waarin de ui a
kruidnagel, aan de kook. Laat ze zacht)
2 uur koken, zoodat het vocht bijna gehi
door de boonen wordt opgenomen; wrijf
dan door een grove zeef en herhaal d<
bewerking met een fijnere zeef, totdat d
ten slotte de purée volkomen glad is. Za
dat het zeven zoo vlug mogelijk in 4
werk gaat, daar de koud geworden pc
zich moeilijk voor een tweeden keer a
zeven; neem daarom telkens maar eend
van de boonen en laat de rest nog op
kachel warm blijven. Doe de purée int
pan, vermeng ze, roerende, met' de ine
dels aan de kook gebrachte melk, die er
kleine scheutjes wordt bijgevoegd. Strooi
de suiker en het zout in en breng de
aan de kook, steeds roerende, om te v
komen dat zich op den bodem kloc
vormen. Houd daarna de soep warm dB
ze dichtgedekt au bain-marie te plaats
Klop het eigeel en voeg er de boter,
kleine stukjes verdeeld, bij; roer daard»
een paar lepels van de warme soep en 0
dan dit mengsel roerende in de pan. Sche
de soep in een verwarmde soepterrine
presenteer er op een afzonderlijk schaal
de croütons bij, die op de bekende wijze
wat boter goudbruin zijn gebakken.
DE STADSLUCHT.
Bewoners van eene groote stad, weet gij
dat de lucht in straten en steegjes beter is
dan men uit zijn reputatie zou kunnen op
maken? Gij denkt waarschijnlijk dat de
buitenlucht veel rijker is aan gezonde be-
standdeelen dan die der steden?
Welnu, dit vooroordeel kunt gij gerust ter
zijde zetten. Tusschen de lucht aan het
strand te Zandvoort of van de Geldersche
heide en die van een stadsstraat is geen
waarneembaar verschil wat zijne samen
stelling betreft. Elke scheikundige zal U dit
kunnen bevestigen en gij weet dat een
chemische analyse geen twijfel toelaat.
Ongetwijfeld zal de lucht in eene groote
stad een spoortje meer zwavelwaterstof,
koolzuur en wat meer stof en bacteriën be
vatten, maar de hoeveelheid van deze gas
sen of vaste deeltjes is te miniem dan dat zij
werkelijk schadelijk zou kunnen zijn. Wat
betreft de zuurstof, het voor ons leven on
ontbeerlijke gas, dit is practisch in dezelfde
verhouding aanwezig in stads- of buiten
lucht. Dat alles heeft men gemeten, ge
wogen en geanalyseerd. We komen dus tot
de conclusie dat, wanneer het verblijf in
de steden ongezond is, dat dit niet aan de
lucht te wijten is. Maar is het leven In de
groote steden ongezond? Dat bewijzen de
feiten. Want de ondervinding is daar om
te leeren dat het voldoende is om een her
stellende of een zwakke persoon naar buiten
te sturen om hem spoedig weer geheel ge
zond terug te zien.
i Maar hoe zit dat dan, zult gij zeggen?
De reden zit hem daarin, dat in de ste
den niet de lucht in de straten ongezond is,
maar wel die in de vertrekken, waar hij niet
genoeg ververscht wordt. Daarbij voegt zich
het gemis aan natuurlijk licht, de afwezig
heid van de zon wier stralen voor ons ware
voorbehoedsmiddelen tegen ziektes zijn
Verwarming en kunstlicht (vooral gas)
brengen giftige gassen voort. En dan komt
daarbij het gemis aan lichamelijke bewe
ging, doordat het ons met trams en bussen
en taxis veel te gemakkelijk gemaakt wordt.
Zooals een Parijsche dokter het voor kort
uitdrukte: „de menschen gebruiken tegen
woordig alleen nog maar hun beenen om te
dansen".
De gevolgtrekking ligt voor de hand:
Stadsbewoners, opent uwe vensters en neemt
niet meer de tram voor een afstand van vijf
minuten. Brengt frissche lucht in uw
kamers! Maakt flinke lichaamsbewegingen!
Op die manier kunt gij Uzelf in ongeveer
dezelfde omstandigheden als de buiten-
menschen brengen, die heusch niet een
zuurstof-monopolie hebben. Ik heb een
Amsterdamsche Jongedame gekend een
knap meisje, maar met een teere gezond
heid en die er, ondanks poeder en wat rouge
toch allerslechtst uitzag. Als eenige be
handeling deed ik haar beloven nooit meer
een vervoermiddel haar fiets natuurlijk
uitgesloten te nemen voor afstanden
minder dan drie Kilometer. Zij hield woord
en drie maanden later kwam ik haar in het
Vondelpark tegen, ditmaal met natuurlijke
frissche roode wangen.
Houdt U aan dit voorbeeld
ROODE NAGELS EN ROODE LIPPEN.1
Een Fransch dagblad haalde dezer dagen
een artikel aan uit dezelfde krant dat in
1859 verschenen was en waarin het vol
gende vreeselijke nieuwtje besproken werd:
In Weenen hadden eenige dames uit de
hooge wereld de stoutmoedigheid gehad in
het publiek hare handschoenen uit te trek- j
ken! Men had geconstateerd dat zij in een
loge van de Opera gezeten, zich ontdaan
hadden van hare glacés om deze eerst na
.afloop der voorstelling weer aan te trekken.
In Parijs kon men deze tijding bijna niet
gelooven en werd zij dan ook zeer scep
tisch ontvangen. Dat een elegante vrouw
in het publiek met bloote handen zich
toonde, leek iets onmogelijks en de Parij
sche gemoederen waren er ten zeerste over
opgewonden.
Wij leven tegenwoordig in een andere
tijd. De grootste chic voor een vrouw is
wel om bloote handen te hebben, zoodat
haar bloedroode nagels flink tot hun recht
komen.
Mogen wij eerlijk bekennen, dat wij deze
roode nagels meer dan leelijk vinden? Zeker,
men moet er zich over verheugen dat het
steeds meer en meer ingang vindt (ook bij
de mannen!) zijne handen en nagels goed
te verzorgen. Dit is een teeken van bescha
ving, en als wij nu lezen dat Lodewijk XV
en Madame Dubarry nagels hadden als
ebbenhout, is ons zooiets onbegrijpelijk.
Maar de manucures hebben groot onge
lijk, wanneer zij knappe vrouwen over wil
len halen om zich leelijk te maken door
practijken die eigenlijk beter passen bij de
negerinnen uit het donkerste Afrika.
Vele dames beweren wel dat over de mode
nu eenmaal niet te praten valt, maar dat
men haar zonder tegenstribbelen moet vol
gen. Zelfs al is men het er niet mee eens.
En vragen velen, waarom zouden wij geen
rouge op de nagels mogen hebben en wel op
de lippen?
De onvoorzichtigen! Weten zij dan niets
van het krantenbericht, ditmaal niet van
1859, maar van zeer recenten datum, dat
vermeldt, dat Dr. Shirley Wynne, gezond- j-
hèidsraad in Ncw-York aangetoond heeft,'
dat het lippenrood zeer schadelijk kan zijn?
Dat het bijna steeds vergiftige bestand-
deelen bevat, zoodat een zoen, door zulke
lippen gegeven, een direct gevaar kan op
leveren En Dr. Wynne is een groot ge
leerde die dergelijke dingen heusch niet zoo
maar klakkeloos neerschrijft!
Dat kan zijn, zult gij antwoorden.
En tegelijkertijd haalt gij uit uw hand-
taschje een spiegel en de bekende stift en
gij schminkt U weer een beetje bij.
ONZE PATRONEN.
Patronen van de modellen van mantels
en kinderjurken zijn verkrijgbaar bij onze
mode-redactrice ftlejuffr. L Berendes, Joan
Maetsuyckerstraat 96, Den Haag.
De patronen voor dames kosten f 1.
die voor kinderen f 0.80. Het duurt onge
veer 10 dagen alvorens ze in het bezit
komen van degenen die patronen aanvragen.
Aan dc lezeressen die een patroon bestel
len, wordt beleefd verzocht bij de aanvrage
het verschuldigde bedrag in te sluiten, ter
voorkoming van administratiekosten.
REDACTIE.
1. Model van Camille Roger, gemaakt2. Model Marcelle Lely. Hoedjes met op-soepel vilt met een smal lint in levendig
van soepel groen fluweel geincrusteerd met geslagen rand van zwart mousseline vilt. gele kleur,
gerimpeld fluweel in denzelfden tint. 3. Model Jean Patou van chocoladebruin
DRIE WINTERHOEDJES.
*...0°
0<,O°
O
*'ooO°
GUIRLANDES VAN
PAARLEN.
Dit is een zeer eenvoudig
garnituur dat op het oogen-
blik erg in de mode is. Uitge
voerd in dik borduurwerk, 't
zij wit dan wel gekleurd, zien
deze guirlandes er alleraar
digst uit. Onze figuren gever
er eenige toepassingen van.
1. Allereerst een meisjes-
•rk, in vorm gesneden en
ersierd met guirlandes van
vitte moesjes.
2. Een theekleedje van
goudkleurig linnen, gebor
duurd met guirlandes van
witte moesjes. Daarbij kan
men natuurlijk passende ser
vetjes maken.
3. Hemd en pantalon van
rose linon in een zeer een
voudig, doch smaakvol model,
gegarneerd met witte moes
jes. Hetzelfde model in geel
met blauwe moesjes. In wit
met rose, in mauve met wit is
aller bekoorlijkst.
4. Een kindermutsje; de
bol van geplisseerd linon van
voren een rand door een band
geheel wit geborduurd.
5. Een kinderjurk van rose
linnen, wit geborduurd.
8. Ten slotte een ouder-
wetsch befje, wat steeds een
alleraardigst cadeautje voor
een baby is.
(Alle modellen verkrijgbaar
volgens bijgaand lijstje).
6. Een ensemble van wit-
wollen cr een klein recht
Jurkje met een kleine mantel,
beide geborduurd met groene
moesjes.
7. Een blouse van wit crêpe
de chine, eveneens wit gebor
duurd.
