OHAGËH
Alpino Nitnis-
COURANT,
MitïttMit- LiiMlil
$jurcsal\
BRONCHITIS
ABDÜ5IR00P
SCHOOLARTSEN
TEN PLATTELANDE.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
MARION DAVIES OVER
HUMOR EN NOG WAT.
Zaterdag 23 November 1929.
72ste Jaargang No. 8568
G
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Ad ver-
tcritiën nog zooveel mogelijk in hel eerstuitkomend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent ADVKRTF.N-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden nnnr plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADEN.
In de Zomerzitting van Provinciale Staten hebben
deze zich vereenigd met een rapport van Ged. Staten
over de organisatie van de gezondheidszorg vanwege
de provincie. De conclusie luidde aldus:
Aanvulling en verbetering van de bestaande orga
nisatie is gewenscht. Deze aanvulling en verbetering
zal moeten bestaan in het brengen van groepsgewijze
verband tusschen de gemeenten, welk verband, nu
regeling bij de wet vooreerst niet is te verwachten,
door vrijwillige samenwerking van de gemeentebe
sturen moet worden tot stand gebracht. De Provincie
heeft daarbij eene taak te vervullen, in zooverre het
op haar weg ligt de gemeentebesturen tot samen
werking aan te sporen, hun leiding en voorlichting te
geven omtrent de beste wijze, waarop samenwerking
kan geschieden, en ook door het in uitzicht stellen
van finantieele bijdragen. Het is gewenscht, dat vóór
alles de gemeentelijke samenwerking wordt bevor
derd op het gebied van geneeskundig
schooltoezicht. De indeeling van de gemeenten
hiertoe in groepen en de verdere regeling dezer aan
gelegenheid zal zooveel mogelijk in dier voege moeten
geschieden, dat de samenwerking zich in de toekomst
zonder bezwaar tot andere gezondheidsbelangen zal
kunnen uitstrekken. Aldus kunnen de schoolartsen
diensten de voorloopers zijn van gemeenschappelijke
gezondheidsdiensten, op de inrichting waarvan het
oog gericht dient te zijn, zoolang een wettelijke rege
ling op dit stuk niet bestaat".
In overeenstemming hiermee komen Ged. Staten
thans met hot voorstel, hun College
te machtigen bijdragen uit de provinciale kas
te verleenen ten behoeve van gemeentelijke
schoolartsendiensten op de grondslagen in reeds
genoemd rapport aangegeven.
Ged. Staten achten het overbodig, het groote nut
van geneeskundig schooltoezicht uiteen te zetten. Zij
herinneren er aan, dat deze kwestie herhaaldelijk is
besproken en dat zij naar aanleiding van door den
heer Thomassen gestelde vragen, een onderzoek
hebben ingesteld naar den aard en den omvang van
in deze provincie bestaande Schoolartsendiensten. Dit
onderzoek wees uit, dat, behalve in enkele groote ge
meenten, van een behoorlijk medisch-hygiënisch
schooltoezicht in ons gewest zoo goed als geen spra
ke is.
Er is eenigen tijd noodig geweest, om tot de over
tuiging te komen, dat de provincie op dit terrein
een taak heeft. Hoofdzaak is natuurlijk het gemeen
schappelijk werk der gemeenten, doch dit moet en kan
volgens Ged. Staten worden aangemoedigd door de
Inspectie van de Volksgezondheid en door hun college,
en worden gesteund uit de Provinciale kas en naar
zij hopen, ook uit 's Rijks kas.
Met voldoening vermelden Ged. Staten, dat zij kun
nen rekenen op de volle medewerking van de afdee-
ling Noord-Holland van de Vereeniging van Ned. Ge
meenten.
Die medewerking is tweeledig.
In de eerste plaats ontwerpt het bestuur een of
meer concepten, waarnaar de gemeentelijke samen
werking kan worden geregeld en geeft het aan, hoe
naar zijn meening, de Provincie voor de vorming van
schoolartsendiensten in kringen verdeeld kan worden.
Bij een en ander is overleg met de Rijksinspectie en
met Ged. Staten natuurlijk vanzelfsprekend.
In de tweede plaats moedigt het bestuur de leden
aan tot invoering van gemeenschappelijk geneeskun
dig schooltoezicht over te gaan.
Op deze wijze is de taak der Provincie beperkt tot
finantieelen steun, welke bedoelt het gemeentelijk
initiatief te prikkelen. Nooit, zeggen Ged. Staten, kan
of mag de provinciale bemoeiing met welken tak van
volksgezondheid ook, leiden tot overneming der ge
meentelijke taak of hot karakter aannemen van een
bijdrage in de huishouding der gemeente.
In dit systeem past volgens Ged. Staten geen sub
sidie aan bestaande diensten, welke voldoende zijn.
Hoogstens kan de provincie daar steun verleenen, in
dien die diensten hun werk buiten de eigen gemeen
telijke grenzen uitstrekken.
Met groote zorg moet worden gewaakt, dat de ge
meentelijke bijdragen niet verminderen als gevolg van
de provinciale subsidiën.
Ged. Staten zijn van oordeel, dat de gemeenten de
helft der kosten moeten dragen, en dat de andere
helft door Rijk en Provincie betaald moet worden,
ieder dus één vierde van het totaal. Eenigc zekerheid
dat het Rijk mee zal doen, is er echter nog niet en
daarom achten Ged. Staten het noodig, dat zij in bi-
zondere gevallen een extra bijdrage kunnen verlee
nen.
Wat de kosten van een districtsschoolartsendicnst
zullen zijn, is moeilijk ramen. Men neemt aan, dat er
één schoolarts op 7000 kinderen moet zijn, dat is op
ongeveer 40.000 zielen. Dit kost, naar de raming van
deskundigen ruim f 11.000, of 28 ct. per inwoner en
11.57 per schoolkind.
J Noodig zullen zijn 13 of 11 school
artsen.
1 De totaalkostcn kunnen dus voor de provincie tot
■40.000 oploopen, wat volgens Ged. Staten de zaak
ten volle waard is.
Ged. Staten nicenen, dat dc voorwaarden, waaron
der steun verleend zal worden, aan hen overgelaten
hunnen worden. De dienst moet deugdelijk georga
niseerd zijn, de kring op dc juiste wijze geformeerd,
de positie van het personeel behoorlijk.
In één opzicht nemen Ged. Staten reeds een be
paald standpunt in. Zij zijn van oordeel, dat het me
disch hygiënisch schooltoezicht alleen dan tot zijn
recht kan komen, indien het wordt uitgeoefend door
schoolartsen in volledigen dienst. Hierdoor verkrijgt
men de beste waarborgen, dat zich voor de vervulling
van de taak van schoolarts beschikbaar zullen stel
len personen met het vereischte sociaal gevoel en de
gewenschte mate van belangstelling in vraagstuk
ken van sociaal-hygiënischen aard. De geheel bijzon
dere eischen, aan den schoolarts te stellen, maken
het volgens Ged. Staten noodzakelijk, dat hij zich uit
sluitend aan zijn taak als schoolarts wijdt.
Voorshands zal deze dienst nog weinig kosten. In
het hierboven vermelde voorstel van Ged. Staten
wordt dan ook geen bedrag genoemd en op de be
grooting wenschen zij de post voorloopig pro memo
rie uit te trekken.
Wij hopen dat het zoo ver komt, doch dat heel spoe
dig het geraamde maximum van f40.000 zal zijn be
reikt Schoolartsen kunnen geen wonderen doen, doch
een deugdelijke schoolartsdienst kan voor de leerlin
gen niets dan goeds opleveren. Menigeen ondervindt
heel wat ellende, doordat kleine afwijkingen of ge
breken veel te laat werden ontdekt.
Het wil ons voorkomen, dat dit in de betrok
ken gemeenten niet bijzonder gewaardeerd zal wor
den! (RED.)
film de zelfde kleeren zien dragen. Ik hoor ze al rag-
gen: „Gut, moeten we dat mensch nou al weer aanhoo-
ren?"
Toen Ik MARIANNE speelde, kende ik slechts heel
weinig Fransch. En ik begreep, dat de zinnen die in het
Fransch gezegd moesten worden, perfect moesten wor
den uitgesproken, daar veel menschen in de zaal de
fouten zouden opmerken. Het was even noodzakelijk
voor Marianne, In de openingsscènes GOED Fransch te
spreken, als in de latere scenes SLECHT Engelsch.
Ik heb toen door een Fransch leermeester de Fran-
sche zinnen van de dialoog in het Engelsch laten ver
talen, zoodat ik de beteekenis en de waarde van de zin
begreep. Toen leerde ik het Fransch van hem, leerde
de zinnen van een geheele scene opzeggen, zonder eigen
lijk precies te weten wat de juiste beteekenis er van was
alleen wist ik natuurlijk waar het gesprek over ging. Ik
ben den laatsten tijd herhaaldelijk door Franschen die
de film gezien hebben, gecomplimenteerd over mijn uit
stekend Fransch, maar ik had niet het flauwste idee
waar ze het over hadden, voordat ze het in het Engelsch
herhaalden.
Uil de Filmwereld
(Door RALI»H WHEELRIGHT.)
„In het dagelljksoh leven is al ernst genoeg. Ik wil
de menschen aan het lachen maken."
Met deze paar simpele woorden verklaarde MARION
DAVIES, waarom zij ernstige rollen liet loopen voor de
leuke grappen in het lichtere blijspel.
Terwijl andere actrices van veel minder talent er al
tijd naar verlangen, groote rollen te spelen, drama's,
waar tranen met tuiten bij gehuild worden (minstens
Shakespeare), is Marion er steeds op uit nieuwe grappen
to bedenken, slle mogelijke moppen, met het oogmerk,
den lach hoogtij te laten vieren.
Met haar eerste sprekende film heeft zij haar bewon
deraars (sters) op een zeldzame manier getracteerd en
ze tevens laten zien, wat ze van haar konden verwach
ten,. zoowel op het gebied van phisieke als vocale ka-
rak ter-teekening.
„Ik weet niets, en ik wil ook niets weten omtrent de
gemaakte wijze van spreken, zooals ik dat al zoo veel in
sprekende films gehoord heb," zei ze. „Ik spreek, pre
cies zooals ik denk dat de menschen die ik voorstel zou
den spreken, en niet, zooals de een of andere spraakleer
aar het voorschrijft. Ik ben er zeker van, dat zelfs mijn
aanhangers in Engeland mijn uitspraak zullen accep
teeren, daar ze zullen begrijpen, dat wanneer ik zou
trachten te spreken alsof ik een geboren Engelsche was,
het resultaat een duidelijk merkbaar geaffecteerde uit
spraak zou zijn.
„Ik probeer mij zelf te zijn. Een Engelsch accent kan
niet samengaan met mijn Iersch gezicht."
„Ik ben er zeker van, dat heel veel menschen in het
publiek, een al te nauwkeurige uitspraak, zeer zeker
niet zouden aanvaarden. In het werkelyke leven ken
nen ze geen menschen, die op een dergelijke manier
praten en ze voelen dus direct de een of andere gekun
steldheid in de karakters van de voorgestelde personen
Als de rol gespeeld moet worden van Iemand, die z'n
woorden half inslikt, wel, slik ze dan in. En als je een
rol moet spelen in de een of andere aristocratische sa
lon, kom dan maar op de proppen met een zeer nauw
gezette uitspraak.
Volgens mijn meening is het, vooral in komische rol
len, zeer noodzakelijk, de stem precies bij den persoon
te laten aanpassen. Ik ben er bang voor, dat een voort
durende herhaling van dezelfde stem in elke film op
nieuw, het publiek „stern-ziek" zai maken; op dezelfde
manier, als wanneer ze een ster in al'.e acten van de
Gebroken Fransch te leeren praten was echter moei
lijker, omdat ik van nature steeds meer Engelsch ge
bruikte dan Fransch. Het meeste ving ik op van de kin
deren, die met ons in de film spelen. Zij waren pas een
paar maanden geleden uit Frankrijk gekomen en spra
ken slechts zeer weinig Engelsch.
Toe^ de film klaar was, en ik haar voor den eersten
keer zag, voelde ik me dood-ongeiukkig. Veronderstel,
dacht ik, dat het publiek, dat me niet kent, of me nog
nooit van te voren heeft hooren spreken, werkelijk
denkt, dat ik geen goed Engelsch spreek. Op een avond
vertoonde ik de film by mij thuis voor een paar vrien
den en toen ik mij na afloop naar myn slaapkamer be
gaf, vertelde een van de dienstmeisjes me, dat de be
dienden graag zouden willen weten, of ik het werkelijk
zelf was, die in de film sprak. Zij zeiden, dat het net
klonk alsof het een totaal ander iemand was. Natuurlijk
klonk dat zoo en dat was ook de bedoeling. Maar dit
deed mij echter weer aan wat anders denken. Zou het
publiek niet denken, dat een ander dan Ik zelf sprak,
dat er een plaatsvervanger was?
Den nacht, dat de wereldpremière te Los Angeles
plaats vond, stond ik op heete kolen. Ik was zoo zenuw
achtig, dat ik een der eersten was, die bij het theater
aankwam, dat, tot myn schande moet ik het zelf zeg
gen, nou niet direct mijn gewoonte is. Tijdens de voor
stelling bemerkte ik plotseling, dat er (tenminste vol
gens mij) iets met de sound-Installatie niet in orde was.
Ik scheurde uit angst mijn zakdoek in stukken en gaf
een gil. Maar tegelijkertijd hoorde ik een ontzettend ge
lach. Alles ging goed en het publiek had niets van het
ongelukje bemerkt. Ze lachten maar door en Ik kikkerde
weer een beteje op. Het ging daar ten slotte om. De film
was bedoeld als comedie en de menschen lachten, dat
ze niet meer konden, dus was het doel bereikt.
In de film die ik nu ga maken, (DULCY) speel ik een
soort losbollige bemoeial en voor haar heb ik weer een
andere stem. Ik heb die stem gecopieèrd van een Dulcy,
die ik in werkelijkheid ken. In elke film, die ik nog ga
spelen, hoop ik steeds iemand te moeten spelen, die an
ders spreekt Moeilijk? Ik veronderstel van wel. Maar
het is grappig en wanneer ik zal moeten ophouden
grappige films te spelen, dan zal ik heelemaal met het
filmen ophouden."
Marion's openhartigheid is soms werkelijk ontstellend
Ze neemt absoluut geen doekje voor haar mond. Zoo
dra iemand kennis met haar maakt, is hy al direct ont
wapend door een glimlach, die de geheele wereld, met
alles wat er op is, inslokt.
Ty'dens de rustpoozen tusschen de opnamen kun je
haar bij een spelletje bridge vinden met een tooneel-
knecht, een assistent-regisseur en misschien een figu
rant Menschen, zyn menschen voor haar. Ze kent leder
een, die In haar afdeeling aan het werk is, en iedereen
kent haar. Er is nooit een gespannen verhouding onder
de menschen die met haar samen werken. Integendeel,
er is muziek, vroolykheid, er zijn grappen en er is hu
mor.
y Al weer
die ondragelijke
rugpijn, welke
zich vooral bij
het opstaan doet i
gevoelen.
Het beste Is direct
inwrijven met
m oplossing
Reukeloos en spaar
zaam in het gebruik.
j apothekers en drogisten verkrijgbaar.
„Als de menschen maar vroolijk zijn,' zegt Marion.
En dat schijnt haar lijfspreuk te zijn... lach maar van
daag en wees vroolijk, want morgen kun je bedroefd zijn
FILM-HUMOR.
In de film THE ROGUE'S SONG. waarin de hoofdrol
wordt vervuld door Lawrence Tibbitt, komt een scene
voor, waarin Tibbitt een ladder moet beklimmen naar
het venster, waarachter Catherina Dale Owen, die de
vrouwelijke hoofdrol speelt, gezeten is. Deze scene moest
den geheelen dag gerepeteerd worden.
„Tot nog toe, heb ik al meer dan twee mijl geklommen
in die film," verzekert Tibbitt.
Fluisteren en schreeuwen heel snel afgewisseld fs d«
nieuwste moeilijkheid, waarmee Llonel Barrymore en
zijn staf op het oogenblik In de Metro Goldwyn Mayer
studio's te kampen hebben. Het schreeuwen wordt op
genomen door een dichtbij-staande microphoon, terwijl
het fluisteren door een veraf-gestelde wordt opgenomen
Kate Price schreeuwt, terwijl Catherlne Dale Owen
fluistert en Lawrence Tibbitt zingt. De man bij het
schakelbord moet de microphoons zoo snel in- en uit
schakelen, dat het wel lijkt of hij op een schrijfmachine
bezig is.
Hoeden van hooi en gras gemaakt mogen dan al goed
zijn om te fotografeeren ,maar ze zijn niet goed, wan
neer er paarden in de film soorkomen. Omdat er bij het
verfilmen van de ROGUE'S SONG, de sprekende film
met Lawrence Tibbitt van de Metropolitan Opera In de
hoofdrol, te weinig echte Kozakken- mutsen in de Metro
Goldwyn Mayer studio's aanwezig waren, maakte men
van gras en hooi imitatie-hoeden voor een aantal figu
ranten. De Kozakken-paarden echter, waren de meening
toegedaan, dat gras, gras was en begonnen ze tot groote
verontwaardiging der figuranten, van hun hoofden op
te peuzelen. Daar de paarden niet gemuilkorfd konden
worden, moesten de mutsen het veld ruimen.
E. Mason Hopper was bezig met het regisseeren van
polo te paard voor de nieuwe Metro Goldwyn Mayer film
waarin de hoofdrol wordt gespeeld door Norma Shearer.
Toen de paarden het veld opkwamen, merkte Hopper op,
dat een van de menschen erg slecht te paard zat.
„Laat hem van dat paard afgaan het is gewoonweg
verschrikkelijk", beval Hopper.
Nauwelijks was de regisseur uitgesproken ,of de man
werd uit het zadel geworpen.
„Wel," zei Hopper, „die man weet ten minste te ge
hoorzamen".
Zorg ervoor, dat Uw aandoening der
luchtpijpen (bronches), die Ge kunt
herkennen aan een piepende, pijnlijke
ademhaling en een diepen, blaffcnden
en pijnlijken hoest, niet slepend wordt.
Vergeet nooit, hoe dicht de bronchitis
de ontstekingskiemen bij de teere longen
brengt. Wapen Uw slijmvliezen tegen
de aanvallen der bacteriën door ze
te versterken met de uit het sap van
versehe geneeskrachtige kruiden berei
de Akker s Abdijsiroop. Deze helpt U
het vastzittende slijm oplossen en ver
lost U van een pijnlijken hoest, die
Uw luchtwegen zou vernielen als ge
niet tijdig Uw toevlucht nam tot de
geneeskrachtige en toch onschadelijke
AKKER'5
Voorde Borst.
Per koker: 1.50, f 2.75, f 4.50
