Hoe Duitschland zijn „Weinachten" viert.
GE£N feest is in Duitschland wel 7.00 innig verbonden met het
gevolesleven met 't gansche volk als het Kerstfeest. „Weih-
nachten' beteekent voor oud en jong 'n tijdperk van verugde
Overal wordt het Kerstfeest gevierd, inaar niet overal op dezelfde
wijze. In vele streken van het Ilijk worden nog de oeroude Kerst
gebruiken in eere gehouden. Zij geven aan do feestdagen een
bijzondere wijding. Doeds gedurende den Advent, de vier weken,
welke aan het Kerstfeest voorafgaan, heerscht bijna overal een
plechtige feeststemming. In talrijke plaatsen en wel voornamelijk
in enkele streken van Silezië, worden dan
do middeleeuwsche „Adventspiele" opge
voerd. Tooncelen uit het Kerst-evangelie
worden daarbij door grootere kinderen op
gevoerd. Zooals in allo oude volksstukken
ontbreken ook hier naast do zuiver religi
euze tooncelen, ook de kluchtige scenes niet.
Zoo ziet men b.v. hoe de bedaagde Jozef te
vergeefs tracht een vuurtje to stoken, hoe de
herders op het veld den tijd verdrijven, hoe
een dikke herbergier weigert bet heilige
1'aar onderdak te verleenen. In verschillen
de doelen van Baden, Wurtemberg en Beie
ren trekken gedurende de drie Donderda
gen voor Kerstmis de jongelieden 's nachts
door de straten en werpen erwten, boonen
of steentjes tegen do ruiten der woningen.
Deze nachten noemt men de „Rooknachten"
Vermoedelijk wil men hier, volgens een oud
gebruik, de booze geesten verdrijven, die in
do dagen voor Kerstmis meer dan ooit
werkzaam zijn. Dergelijke geesten poogt men
in Zuid-Duitschland to verdrijven met de
hulp van wijwater of door het teekenen van
drie kruisen op de huisdeur. Demonen worden ook verdreven met
geweerschoten of door het knallen met de zweep. Maar als de
bevolking Aan de Beiersche Alpen in den Kerstnacht schoten lost,
doet zij dit vermoedelijk alleen nog maar ter eere van den Hei
land zonder daarbij te denken aan de demonen. Een ander oud
gebruik bestaat daarin, dat men in den Kerstnacht een schoen
over liet hoofd naar de huisdeur werpt. Valt de schoen zoo neer,
dat de punt uaar de deur wijst, dan zal men in het nieuwe jaar
een reis ondernemen. Voor jonge meisjes beteekent dit orakel
echter, dat ?.ij in het komende jaar het huis als bruid zullen ver
laten. In liet Bergland bij Glatz gaan de jonge meisjes in den
Kerstnacht luisteren aan de kippeneieren. Als dan eerst de haan
kraait krijgt de luisteraarster in het nieuwe jaar een man. Kakelt
echter eerst de kip, dan zal zij een jaar lang te vergeefs wachten
op een bruidegom. Hier en daar geven de boeren hun vee in den
Kerstnacht een dubbele portie voer. Dat brengt geluk. Laat men
in den Kerstnacht een stuk brood en een penning op tafel liggen,
dan zal men in liet nieuwe jaar geen geld- of voedingszorgen
kennen. Niet alleen in de dorpen maar ook in de steden hebben
v\v
.'Vsi
Een zeldzaam slemmig sneeuwlandschap hij hel Zn-ilschersche
sladje Adelboden.
Kerstelemming in de berglanden mei zijn besneeuwde
dennébo88chen.
zich trouwens voor het Kerstfeest bepaalde tradities vastgewortq
De Berlijner zelf eet in den Kerstnacht karpers- of haringsla,
de visch hem te duur is. Eet men echter karper, dan moet hot i
een met kuit zijn, want dat beteekent geluk. Zooals elders spel#
ook in Duitschland de gerechten een belangrijke rol bij het Kerl
feest. Tot de spijzen welke dan bij voorkeur op den disch kom#
behooren, behalve karpers, ook ganzen, erwten, kool en krenten
brood. De etalages van de bakkerswinkels zijn gevuld met „ChrifJ
tollen", een lang brood gevuld niet amandelen en rozijnen
bestrooid met suiker, dat AToeger alleen in Saksen werd gegetd
maar geleidelijk het geheele Rijk beeft veroverd. In verschillen!
streken Aan het Rijk worden met Kerstmis, in de kerk en woniq
Kerstkribben geplaatst, die vaak'met rijk houtsnijwerk zijn
tooid. In vele musea vindt men trouAvens prachtige ouderwetse]
kribben, maar ook in talrijke gezinnen is deze nabootsing van
stal van Bethloliem een erfstuk, dat in eere wordt gehouden,
de laatste jaren zijn trouwens ook weer mooie, kleurige kand
laars voor het Kerstfeest in den handel gekomen. Zij dragen J
ruime mate bij tot het verlioogen van de gezelligheid. De kanJ
laars hebben trouAvens door de eeuAven heen hun' rol gespeeld
het Kerstfeest, tenvijl do Kerstboom eerst in de 18de eeuw
Duitschland bekend werd. Op oude etsen ziet men vaak, hoe 1
Kerstfeest werd gevierd. Dan ontbreekt de Kerstboom, maar
do kandelaar met de brandende kaarsen. Thans echter vindt n!
den Kerstboom in vrijwel elk Duitscli gezin. Voor bet aanstaaq
Kerstfeest heeft alleen Berlijn ongeveer 350.000 Kerstboomen
steld. De meeste boomen komen uit Holstein, do fraaiere exej
plaren uit Beieren en Thuringen. De boomen Avordcn geAvooni
versierd met ballen en sterren uit gekleurd glas, al Avordt de bo|
nog in A-ele gezinnen, die gctrouAv aan de traditie blijven, geto|
met roode, gepoetste appels, vergulde noten en suikerwerk.
Kerstfeest is in Duitschland het feest der geschenken en av<^
daarom steeds algemeen, maar vooral door do jeugd, verwa
niet grootc spanning. De geschenken mogen intusschen nog i
rijk en kostbaar zijn - niemand, die zich gelukkig zou voel
indien zijn „Bunten Teller" zou ontbreken. Iedereen vindt naa
lijk steeds bij zijn geschenken een groot bord met noten, apil
koek, suikerwerk, en marsepijn. Dat Duitschland het land van
Kerstliederen is. is A'oldoende bekend. Hier worden nog Kei
liederen gezongen, welke eeuwen oud zijn. Tot de oudsten dq
liederen behoort het bekende „Er ist ein Ros' ontsprungenv.
is echter nauAvclijks honderd jaar geleden, dat door Tiroold
zangers voor het eerst het heerlijke „Stille Nacht, Heilige Na<|
werd gezongen, dat thans een wereldvermaardheid bezit.
