Alitneti Hints-
Mnrttilit- LiiüniUil
Liefde is blind
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
VEREENIGING VAN OUDLEERLINGEN DER R.L.W.S.
TE SCHAGEN.
HEERENBAAI
Zaterdag 4 Januari 1930.
73ste Jaargang No. 8589
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers G cent. ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bcwijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN.
Vervolg.
Ik kom nu weer terug tot de termijnmarkten. Daar
komen dus die tallooze berichten samen, waarvan ik
'U gesproken heb Het aanbod en de vraag op die
termijnmarkten zijn het resultaat van het oordeel,
dat een groot aantal handelaren zich op de basis van
die berichten gevormd hebben over den loop, dien de
graanprijzen zullen volgen. De grootste termijnmark
ten voor graan bevinden zich te Chicago, Winnipeg,
lluenos Aires, Rosario, Liverpool, Rotterdam Parijs
en Berlijn. Er zijn er nog veel meer, maar die zijn
voor de prijsvorming aan de internationale markt
niet van zoo overwegende beteekenis. De termijn
markten van Noord-Amerika zijn belangrijk voor alle
graansoorten, in Argentinië vooral voor maïs en
tarwe, Rotterdam vooral voor mais, Liverpool vooral
voor tarwe en Berlijn vooral voor rogge. Niet alleen
handelaren uit het land, waar de termijnmarkt ge
vestigd is, doen aan die markt zaken. In Chicago en
Winnipeg opereeren graanhandelaren uit alle landen
der wereld. In Liverpool worden dikwijls zaken ge
daan voor Amerikaansche rekening en aan de Rot-
terdamsche termijnmarkt worden dikwijls Duitsche
en Belgische orders uitgevoerd. De verschillende ter
mijnmarkten oefenen verder invloed uit op elkaar
en zoo vormen zich daar dagelijks prijzen, waarop alle
op dat oogenblik bekende berichten zich hebben doen
gelden, maar het sterkst werken toch op ieder dier
markten le gegevens uit het eigen land.
De ter ijnmarkten worden beschouwd als de beste
basis vc de waarde van het graan. Als in Buenos
Aires aan de termijnmarkt de tarweprijs daalt, is ook
dadelijk in Europa tarwe flauw. Men dient echter ook
eenigszins te weten, waarom daar ver weg in het
buitenland prijsveranderingen plaats vinden en te
vens nog over andere gegevens te beschikken, vóór
men beoorrleelen- kan, in ho«verre de prijzen in
Europa zich moeten richten naar die aan de over
zee sc h e term i j n m a rk te n
Het gebeurt namelijk wel eens, dat gedurende lan-
geren of korteren tijd uit de Vereenagde Staten geen
tarwe wordt uitgevoerd^ omdat er dan geen uit-
voer-overschot aanwezig is. In zulke tijden wordt de
termijnmarkt te Chicago geheel beheerscht door bin-
nenlandsche Amerikaansche factoren, zonder ver
band met de overige internationale markt. Dan is de
prijsbeweging aan de markt te Chicago van weinig
beteekenis voor Europa. Ook is dat nu al eenige ja
ren voor mais het geval, omdat daarvan uit Noord-
Amerika tegenwoordig slechts bij uitzondering export
plaats vindt. Wel produceeren de Vereenigde Staten
65 tot 75 van den geheelen wereldoogst aan mais,
maar reeds van oudsher wordt het grootste gedeelte
daarvan op de boerderij als veevoeder gebruikt.
Een kleiner deel wordt door den handel gedistribueerd
voor binnenlandsch gebruik en slechts enkele per
centen plachten vroeger, toen Noord-Amerikaansche
mais geregeld naar Europa kwam, te worden geëx
porteerd. Daar de oogst zoo enorm groot is, vormen
enkele percenten daarvan toch reeds zulk een groote
hoeveelheid, dat die grooten invloed kan hebben op
den prijsloop van mais in Europa.
In die tijden was dus de termijnmarkt voor mais
te Chicago voor Europa van groote beteekenis, maar
reeds sedert verscheiden jaren exporteeren de-Ver
eenigde Staten zelden*mais en wat er met den mais-
prijs te Chicago gebeurt, is dus meestal voor Europa
FEUILLETON
door ELINOR GLYN.
15.
Vanessa gloeide van verontwaardiging.
„Waarom trouwde je dan met me als ik zoo weinig
bij je familie schijn te passen?"
„Alsof je niet wist, waarom ik je getrouwd heb!"
„Nee dat heb ik me vaak genoeg afgevraagd."
Hij staarde haar aan, zijn woede bekoelde een oogen
blik, doordat hij zoo verbaasd was toen deed de her
innering aan het gezicht van Charles Langley, zooals
«lat over haar gebogen was geweest, hem al het andere
vergeten en weer laaide zijn boosheid op.
„Ik beveel je, me te vertellen, wat Charles tegen je
zei dat hij je liefhad natuurlijk?"
Ze bleef zwijgen. Hubert hield haar nog altijd bij de
polsen vast hij kneep nog wat harder ze gaf een
gilletje
„Je doet me pijn."
Hij liet haar los.
„Heeft hij gezegd, dat hij je liefhad?"
Ze haalde op een eigenaardigen manier haar schou
ders op.
„En jij stond dat maar toe Hoe durf je!"
Weer lachte Vanessa, kort en vreugdeloos.
„Hij vertelde me ook, dat ik zoo beeldschoon was
en zoo verwaarloosd."
Ze sprak uitdagend.
Hubert werd hoe langer hoe woedender ze over
troefde hem. Dus de lui hadden gemerkt, dat hij haar
verwaarloosde dat had hij er dus mee bereikt.
„Ik wil het niet verdragen dat een man zegt, dat
hij van je houdt hoor je dat! Maar Charles zou zoo
iets niet gezegd hebben, als jij hem niet had aangemoe
digd. De schuld ligt heelemaal bij jou."
„Natuurlijk."
„En wat heb je er op geantwoord heb je over me
geklaagd.?"
Ze keek hem met vernietigende minachting aan en
in het licht der maan was haar gezichtie heel hi«ek.
weinig belangrijk. Hetzelfde geldt tegenwoordig voor
de havenprijzen aan de termijnmarkten in Canada
en de Vereenigde Staten. Hoe die zich bewegen, kan
ons in Europa tegenwoordig koud laten, want uit
beide landen komt reeds eenigen tijd geen haver, nu
daarvan in Duitschland zulke enorme hoeveelheden
aanwezig zijn, dat geheel Noord-Westelijk Europa
zich daar van haver voorziet tot veel lagere prijzen
dan waartoe die in Amerika te koop is. Men moet
dus bij het kennisnemen van den prijsloop aan de ter
mijnmarkten in de eerste plaats weten, of er uit het
land, waar die markt gevestigd is, export plaats vindt,
en of die markt dus de internationale prijzen be-
invloedt. Ook andere factoren, die met den interna
tionalen prijsloop niet te maken hebben, doen nog
wel hun invloed op de termijnmarkten gelden, voor
al als die achter hooge tariefmuren liggen, zooals
in Duitschland. Bovendien wordt aan die markten
ook de prijs wel eens gedrukt of opgejaagd door spe
culanten. Er zijn soms tijden, waarin deze zich in
hooge mate bezig houden met het koopen of verkoo-
pen aan de termijnrrtarkten. Het komt voor, dat men-
schen, die niets met graanhandel te maken hebben,
plotseling in groot aantal als koopers aan een ter
mijnmarkt optreden, omdat er in de pers of op an
dere wijze alarmeerende berichten worden verspreid
over de een of andere oogstmislukking of iets der
gelijks. Dan worden vaak de prijzen veel hooger op
gejaagd dan de werkelijke omstandigheden recht
vaardigen. Na eenigen tijd volgt dan de reactie. Om
gekeerd kunnen ook overdreven prijsdalingen door
die ongewenschte belangstelling en speculatie-woede
van het publiek teweeg gebracht worden Maar niet
altijd is het groote publiek schuld aan zulke verwar
ring brengende prijsfluctuaties. Ook treedt er wel
eens een groote speculant op, die zijn kans schoon
meent te zien om een grooten slag te slaan. liet kan
bijvoorbeeld zijn, dat hij moont door middel var. dc
termijnmarkt zoo veel van een bepaalde graansoort
op een bepaalden leveringstermijn te kunnen oplcoo-
pen, dat hem dat alles onmogelijk kan worden gele
verd en zijn verkoopers later bij hem te biecht moe
ten komen om aan hun leveringsplicht te voldoen.
Zijn plan is natuurlijk om hen dan zeer hooge prij
zen te laten betalen en op die wijze groote winsten
te maken. Zulk een onderneming heet een corner. Als
zoo'n corner gaande is, stijgen de prijzen aan de be
treffende termijnmarkt buiten verband tot de inter
nationale markt en de internationale handel loopt
dus gevaar, als hij zich daarnaar te zeer richt. De
corner kon namelijk plotseling ineenvallen, als de
gene, die haar ondernomen heeft, bedrogen uitkomt,
omdat er plotseling Voorraden te voorschijn komen
van een zijde, waaraan hij niet had gedacht. Op die
wijze mislukken de meeste corners, hetgeen maar ge
lukkig is, want zij brengt den natuurlijken prijsloop
geheel in de war. De eenige werkelijk gelukte cor
ner, die mij bekend is, was die van Josef in Egypte.
Maar die verkeerde in een bevoorrechte positie, want
hij wist, dat er zeven magere jaren zouden komen
en dat hij dus den tijd zou hebben om de opgekochte
voorraden tot zeer hooge prijzen uit te verkoopen. Dat
deed hij dan ook met succes en al het geld, alle bezit
en ten slotte haar vrijheid moest de bevolking van
Egypte aan Josef afstaan in ruil voor graan.
Uit clit alles blijkt dus, dat men de oorzaken van
de prijsfluctuaties der termijnmarkten moet kermen
en critisch bekijken, vóór men zich een meening
„Och nee de vernedering, mij door jou aangedaan
was al groot genoeg, zonder dat ik ook nog om mede
lijden vroeg."
Ze keken elkaar strak aan hun hartstochtelijke
woede maakte de breuk tusschen hen van oogenblik
tot oogenblik grooter.
Vanessa ging voort
„Verleden week noemden je vrienden me „dat kind
van dien geldschieter". Jijzelf verwaarloost en verne
dert me, en nu maak je weer beleedigende vergelijkin
gen tusschen mij en je familie Ik ben het, die zoo
iets niet langer wensch te verdragen."
Ze keerde zich om en met opgeheven hoofd liep ze
snel naar het huis, ging door de eetkamer naar binnen
en liep de achtertrap op, naar haar kamer. Hier liet
ze zich op een stoel neervallen en wrong de handen.
Dus hij verachtte haar, hij hij geloofde zelfs niet,
dat ze de eer zijner familie hoog zou kunnen houden!
Waarom had ze Charles Langley dan ook het zwijgen
maar niet opgelegd, in plaats van stil haar mond te
houden 't leek wel of een ongeluksduiveltje haar ach
tervolgde, om haar aldoor in een valsche positie te
plaatsen.
Maar waarom had Hubert haar dan getrouwd? Wist
haar vader dat soms? Er moest wel iets leelijks achter
dit alles schuilen en zij was per slot van rekening niets
dan een ledepop geweest. Eenklaps hoorde, zag, noch
voelde ze iets meer, ze had het bewustzijn verloren.
Hubert bleef stokstijf staan waar hij stond, toen ze
weg was allerlei gedachten bestormden hem, de
voornaamste was, dat zij niet scheen te weten, waarom
hij haar getrouwd had. Ze was dus geen kleine, Joodsche
heks, die het in haar hoofd gezet had. Countess te wor
den. Ze was een onschuldig kind, een werktuig in de
handen van haar vader. Hij was schandelijk onrecht
vaardig jegens haar geweest. Geen wonder, dat ze hem
haatte en naar Charies geluisterd had! Hij liep naar
het huis terug. Zijn woede was gekoeld, maar hij voelde
zich ellendig verdrietig en onrustig. Hij probeerde de
dingen eens van een anderen kant te bezien. Toen hij
het salon binnenkwam, kwam hij Ralph tegen.
„Waar is Vanessa heb je haar soms gezien, Ralph?"
„Neen, ik vroeg me net af, waar ze toch gebleven was
ze ziet vanavond ontzettend bleek, Hubert er
scheelt haar toch niets, hoop ik
Die Ralph had toch net zooveel inzicht als een oude
vrouw ze zag bleek, omdat ze hem, Hubert haatte
enhaar heele positie en da was zoo om
kan vormen omtrent de mate, waarin men zich door
die fluctuaties moet laten leiden bij het betalen of
aanvaarden van prijzen voor graan, dat men wil koo
pen of verkoopen. Toch worden de prijzen, waartoe
overal ter wereld graan wordt verhandeld, bepaald
door de prijsbeweging aan de termijnmarkten. Met
het reeds genoemde voorbehoud richt men zich in
Europa naar de groote termijnmarkten, die ik U zoo
even genoemd heb. lederen dag staan ook in ons land
de prijsnoteeringen (de zoogenaamde koersen) van
een groot aantal dier markten in de ochtendbladen.
De handelaren hebben die echter reeds grootcndeels
den vorigen dag vernomen. Als om tien uur de ter
mijnmarkt te Chicago geopend wordt, is het in Ne
derland vier uur. Een half uur later worden de ope
ningskoersen van Chicago hier bekend. Anderhalf
uur tevoren zijn zulke koersen al aangekomen uit
Buenos Aires en vanaf dat tijdstip komen er met
korte tusschenpoozen telkens weer nieuwe koersen,
waaraan men den prijsloop aan die overzeesche ter
mijnmarkten hier kan volgen-. Om 8 uur arriveeren
de slotkoersen van Chicago en om 9 uur van Buenos
Aires. In den namiddag zijn Liverpool en Berlijn
reeds bekend geworden. Van het beloop dier markten
hangt het af, of de graanmarkt hier vast of flauw is.
Wel zijn er soms nok factoren/die hier onafhankelijk
optreden, maar ten slotte hangt toch zeer veel, zoo
niet alles, af van de groote overzee&che termijnmark
ten. Daar komen alJe berichten tezamen, inclusief
die omtrent de vraag in Europa, en de berichtgeving
gaat tegenwoordig zoo snel in haar werk, dat wat
wij hier weten omtrent locale of Europeesche gebeur
tenissen, op bijna hetzelfde oogenblik ook reeds aan
de andere zijde van den Oceaan bekend is en dus
zijn invloed laat gelden op den prijsloop in Noord
en Zuid-Amerika.
Dikwijls is een stijging aan de termijnmarkt in
Chicago, Winnipeg of Buenos Aires aanleiding, dat
men een bod of een offerte accepteert. Offertes van
mais uit Roemenië worden vaak slechts dan geac
cepteerd als in den vooravond de markt te Buenos
Aires vast is. Hetzelfde geldt voor aanbiedingen van
Roemeensche of Russische gerst ten aanzien der ter
mijnmarkt te Winnipeg. Zoo richt zich de geheele
graanhandel naar de prijsbeweging aan die termijn
markten. Dat is ook wel gerechtvaardigd, want de
prijsbeweging aan die markten is immers de resul
tante van alie krachten, die tezamen den graanprijs
moeten vormen. Het onaangename daarbij is echter
dat die krachten voortdurend veranderen en dat zij
mechanisch werken, doch vla het menschelijk
oordeel en dus vaak verkeerd. Wie de termijnmark
ten steeds volgt, komt dan ook vaak bedrogen uit,
omdat hij zich dikwijls ontijdig laat opwinden en te
duur koopt of te goedkoop verkoopt. Het is echter
erg moeilijk om het hoofd koel te houden en het beter
te willen weten, wanneer zoovelen een zekere ver
wachting van den prijsloop hebben, welke zich uit in
den loop der termijnmarkten. Slechts weinigen zijn
dan ook in staat om zich aan den invloed der ter
mijnmarkten te onttrekken Het resultaat is, dat tot
zekere hoogte veel graanhandelaren in Europa de
slaaf geworden zijn van de overzeesche groote ter
mijnmarkten.
Met angstig kloppend hart wachten dagelijks tal
rijke graanhandelaren op den loop der koersen aan
de groote termijnmarkten. In de jaren vóór den we
reldoorlog, welk tijdperk nu echter langzamerhand
Ok «SVwybert-tabletten onder
i het oefenen ter bescher
ming van de keel, vóór
het optreden ter zui
vering van de stem.
dat hij nu eindelijk eens wist, hoe lief hij haar had.
Wat had hij haar onhebbelijk behandeld, als ze slacht
offer en niet medeplichtige van haar vader was.
Hij keek Radph hulpeloos aan, en liep door. Och, ze
waren nu eenmaal saam verbonden en misschien zou
er nog wel eens een tijd komen, dat hij haar tot andere
gedachten kon brengen en dan had hij nog deze
troost ze behoorde hem toe en kon maar zoo niet weg-
loopen!
De Duchess sprak hem aan
„Hubert, wat sta je tooh in de verte te staren? Je
hoort wel eens van menschen, die een manesteek krij
gen, en ik zou er warempel aan gaan gelooven Laten
we dansen, dan monter je weer wat op."
Machinaal legde hij den arm om haar middel en ze
zweefden weg en juist op dat oogenblik kwam Va
nessa, die weer bijgekomen was en haar kalmte had
hervonden, de groote statietrap af ,om zich weer onder
hare gasten te begeven.
HOOFDSTUK XV.
Vanessa bleef op de onderste trede staan ze voelde
zich nog aldoor diep beleedigd en toen ze nu Hubert
weer met de Duchess zag dansen, overviel h«ar een
wilde woede. Ralph schrok bijna van de uitdrukking in
hare oogen. Hij kwam op haar toe. suste haar op zijn
vriendelijke manier en bleef in haar buurt, tot men af
scheid begon te nemen.
De volgende dag was een van de heetste dagen van
het jaar. Het was in de arena van de Horse Show om
te stikken en toen ze in de groote tent zaten te lunchen,
was het, of de heete lucht hun uit een fornuis werd toe
geblazen Vanessa kon het bijna niet uithouden. Ze
kon de gezichten harer gasten niet duidelijk meer on
derscheiden Hubert had nog geen woord tegen haar
gezegd. Toen iedereen klaar stond om te vertrekken,
hadden zij elkaar ook, als toevallig ontmoet cn elkander
koud aangestaard. En nu zat Vanessa naast een der
voornaamste heeren uit den omtrek en Hubert had aan
zijn eene hand een oude Peeress en aan de andere, na
tuurlijk, Allice of Lincoinwood. Als hij zich voorover
boog, kon hij net Vanessa's volmaakt profieltje zien.
Met opzet keek ze geen enkele maal zijn kant uit Hij
voelde zich heelemaal niet op zijn gemak en had het
land aan alles en iedereen. Het land, dat Allice hem
zoo heelemaal in beslag scheen te willen nemen en
dat hij er niets tegen doen kon, dal ze maar aJxloor om
ECHTE FRIESCHE
20-50cr.perons
(ook in Vj ontcn, 'h ponden c ponden)
Ifnzap/ Uur Wutketter n pakjeD'E
wel erg lang geleden is,, was dat nog niet zoo erg.
Toen waren in de eerste plaats de fluctuaties aan die
termijnmarkten gewoonlijk veel kleiner dan nu. Te
genwoordig zijn stijgingen of dalingen der prijzen
van een percent of meer per dag geen uitzondering(
doch in die vooroorlogache jaren bleef het meestal
bij een kleine fractie van een percent. Toen was ook
de importhandel in buitenlandsch giaan nog een vak,
waarbij warenkennis gewicht in de schaal legde. Men
kocht tarwe, gerst, rogge en haver op monster en gaf
zich veel moeite om juist die kwaliteiten te bekomen,
waarvoor men meende, dat deze of gene afnemer zich
in het bijzonder zou interesseeren.
Tegenwoordig ziet men op de graanmarkt te Rot
terdam bij onderhandelingen over buitenlandsch
graan haast nooit meer monsters tooncn. Alleen van
reeds aangekomen partijen, waarvan dus reeds een
groot monster uit de partij aanwezig is, kijkt een
kooper nog wel eens naar de kwaliteit, vóór hij tot
zijn inkoop besluit. Regel is dat ook dan echter niet
eens. Meer eir meer heeft dan ook de warenkennis in
den graanhandel aan beteekenis verloren. Veel han
delaren in buitenlandsch graan zien hoogst zelden
het graan, dat zij dagelijks verhandelen en kijken
daar eigenlijk alleen naar, wanneer er met de kwa
liteit iets niet in orde is, of wanneer de eerste aan
voeren uit een nieuwen buitenlandschen oogst begin
nen aan te komen en men wel eens wil weten, hoe
die er uit ziet. Overigens echter worden de zaken
gedaan op omschrijving der verhandelde graansoort
en belangstelling heeft men slechts voor de koersen
der termijnmarkten, welke den prijsloop beheerschen.
Niet meer de kunst or» voor een bijzonder mooie par
tij rogge nu eens een goeden prijs te krijgen, of voor
haver, welke speciale eigenschappen bezit, een ver
bruiker te vinden, wien deze kwaliteit juist in het
bijzonder aanstaat, maar slechts het afwegen de:*
kansen of morgen of de volgende week Chicago of
Buenos Aires hooger of lager zal staan. Veel nleer
dan vroeger inoet nu de graanhandelaar kennis ne
men van al die factoren, die ik U in den loop mijner
uiteenzetting heb genoemd. Hij tracht zich een mee
ning te vormen over den waarschijnlijke!) prijsloop
aan de termijnmarkten cn handelt daarnaar dan in
meerdere of mindere mate. Sommigen worden er
hem heen bleef draaien haar rang gaf haar nu een
maal het recht aan de rechterhand van haar gastheer
te zitten. Het speet hem, dat alles zoo ingewikkeld
scheen te zijn geworden en er tusschen Vanessa en hem
thans zoo'n gespannen verhouding bestond, dat ze niet
eens gewoon met elkaar schenen te kunnen praten. Hoe
moest dat alles nog eindigen?
Waarom was hij gisteravond zoo'n jaloersche bruut
geweest? Hij kende zijn wereld en wist precies hoeveel
die attenties van Charles Langley te beteekenen had
den hij had hem tegen wel twintig andere vrouwen
precies eender zien doen, en hij had er altijd om ge
lachen. Waarom was hij dan zoo woedend geworden en
had het zoo ernstig opgenomen, toen het zijn eigen
vrouw gold? Hij moest toegeven dat hij er in den be
ginne, toen Vanessa niets voor hem beteekende, niet
eens op gelet zou hebben.
Allice begon hem met dat eeuwige gebabbel, waar
vroeger zoo graag naar luisterde, te vervelen.
Hij kwam op de een of andere manier den middag
door en zoo werd het avond, de avond van het „Co
ming of Age" bal op Lililesfield.
Vanessa droeg een kleedje van scharlaken tulle en
haar diamanten diadeem, die haar vader haar had ge
geven. Haar schitterende, ultheemsche schoonheid stelde
alle andere dames in de schaduw en dat ze tengevol
ge van de gëvoelens, die ze moest onderdrukken, haar
hoofdje eens zoo fier droeg als anders, deed haar meer
dan ooit op een sprookjeskoningin lijken.
Hubert rilde van huiverende bewondering, die niet vrij
was van een stil gevoel van smart. Waarom droeg ze
nu nooit eens iets van zijn juweelen?
De avond sleepte zich voort hij was zich elk harer
bewegingen bewust, wist precies, met wien ze danste,
waar ze stond of zat en zij meende, dat hij, als ze
hem niet zag, aldoor bij de Duchess zat!
Eindelijk stonden ze tegenover elkaar. Vanessa weer
met Charles Langley en Hubert met Allice Hubert
was vast besloten zijn jaloerscheid den baas te blijven
maar nu voelde hij haar met vernieuwde woede terug
komen
„Laten we van dames verwisselen Charles," zei hij
luchtigjes; „Her Grace verveelt zich met mij, en ik
Hij stak Vanessa den arm toe.
„Kom Mr.Langley," hoonde de Duchess. „Hubert heeft
groot gelük."
Charles had er het land aan, Vanessa op te moeten
geven, maar hij kon toch moeilijk anders.