De restauratie van de
Ruine te Valkenburg.
LANGENDIJK.
W ARMENHUIZEN.
HOOGWOUD.
Ingezonden Stukken.
Melodie des Herzens.
Waarnaar men
luistert
OUDKARSrEL.
Eazar D.T.S. op 18. 19 en 20 Januari.
Nog eenige dagen, en de tijd is daar. Wat er dan te
doen is? Och, bijna ieder weet het. A.s. Zaterdag begint
Immers de D.T.S.-bazar ten huize van den heer Cor Vis.
Het belooft iets schitterends te worden. De kolfbaan
wordt ingericht voor de bazar, terwijl de zoogenaamde
bovenzaal dienst zal doen voor dansgelegenheid. Beide
lokalen zullen door een „gang" met elkaar in verbin
ding komen te staan. De diverse commissies zijn druk
ln de weer en de verschillende indeelingen zijn reeds ge
regeld. De attracties, die er komen, zyn er zeer vele en
dit belooft groote gezelligheid. Een damesstrijkje is
geëngageerd terwijl er ook voor verdere muziek zal wor
den zorg gedragen. Een uitnemend strijkje verzorgd de
dansmuziek. De medewerking, die men ondervindt is
groot. Het is toch ook voor de sympathieke voetbalclub
D.T.S., de vereeniging, die in groote finantieele moei
lijkheden verkeert. In sommige kringen wordt nog wel
eens verondersteld, dat D.T.S. er wel niet slecht bij zal
zitten. Helaas, het is maar al te waar, dat de schuld
zeer groot is, te groot om deze te kunnen delgen uit
eigen kracht. Het terrein moest noodzakelijk vergroot
worden en verbeteringen waren ook strikt noodig. Men
heeft de grootst mogelijke zuinigheid betracht, doch
buiten de gedane uitgaven kon men niet. Daarom werd
er besloten om een bazar te houden. Vol ijver toog men
aan 't werk en het gelukte. Stond men er aanvankelijk
nog wel eens wat sceptisch tegenover, door de vele ba-
zars, die er den laatsten tijd zijn gehouden, de stoutste
verwachtingen zijn nu overtroffen. Uit alle oorden des
lands kwamen er cadeaux en gebruiksartikelen etc. bin
nen. Steeds drukker werd het met het binnenkomen der
geschenken en de ijverige secretaresse, Mevrouw Oot-
jersBigler heeft thans geen rustig uurtje meer in huis.
Onophoudelijk klinkt de bel en wanneer er open wordt
gedaan is het: ..Als 't u belieft, voor de bazar." We zijn
er eens een kijkje gaan nemen en waren verbaasd over
de enorme voorraad, waarbij er vele cadeaux zijn van
groote waarde. Het was buitengewoon en met een te
vreden glimlach liet de secretaresse ons alles zien. Met
zoovee! goederen van zoo'n waarde, moet de bazar sla
gen, dat kan niet anders.
Men vertelde óns, dat er voor verschillende verlotin
gen belangrijke prijzen waren beschikbaar gesteld o.a.
een motorcostuum, een olieverfschilderij, een geschilder
de paraplulstander, enz. enz. Wie zou er niet voor slechts
10 cent zoo'n kans willen wagen.
De burgerij en zakenmenschen uit de Langendijk en
omgeving hebben zich lang niet onbetuigd gelaten en
dit demonstreert duidelyk het medeleven met D.T.S. In
dien het weer meewerkt, zal men zeker in drommen
naar Oudkarspel trekken en zullen de zalen vast te klein
blijken Men vindt er „elck wat wils" en niemand zal te
leurgesteld worden. De opening vindt plaats a.s. Zater
dag om 2 uur. „Good Luck" D.T.S.
Zondagavond j.1. gaf het fanfarecorps „T A.V.E.N.U."
onder leiding van haren directeur G. Anderson een uit
voering in de zaal van den heer Slikker.
Ondanks het slechte weer was de opkomst zeer be
vredigend De verschillende nummers welke door „Ta-
venu" ten" gehoore werden gebracht, werden op keurige
wijze gespeeld en is dan ook wel een bewijs dat deze
vereeniging onder zeer goede leiding staat. Wanneer
„Tavenu" zoo doorgaat, zal zij weer spoedig evenals vroe
ger, op de concoursen een goed figuur slaan.
Door de tooneelvereeniging uit Bergen (Het Intiem
Tooneel), werd opgevoerd: „Het Kind", dramatische
schets in 1 bedrijf. De rollen werden heel goed vervuld
en we kunnen met recht zeggen, dat deze vereeniging
over zeer goede krachten beschikt.
Door den heer IC de Vries, eveneens bij het Berger
gezelschap, behoorende, werd nog gedeclameerd he* dra
matische stukje „Brand in de Mijn',' wat zeer goed werd
weergegeven. We hopen echter, dat, wanneer de plaat
selijke vercenigingen weer eens wat van buiten laten
komen, dat het dan eens iets zal wezen, wat meer aan
de luimige kant zal zijn.
De verbouw van de openbare lagere school in de Ker-
kelaan alhier is thans door B. en W. gegund aan den
laagsten inschrijver, den heer H. Balder, aannemer ts
Alkmaar voor f 10995.
Ten huize van A. Breed, kastelein alhier, werd op
Zondag den 12en Januari j.1. een biljartwedstrijd met
handicap gehouden, die uit 2 serie's bestond.
Aan de eerste serie werd deelgenomen door 14 spe
lers en werden de prijzen gewonnen door: 1ste prijs D.
Portegies 'te Hoogwoud met 36 punten; 2e en 3e prijs
de heeren P. en J. Schilder te Hoogwoud, met 440 en
3G punten.
Hierna volgde de 2de serie, buiten bovengenoemde
winnaars om, waaraan dus werd deelgenomen door 8
spelers. De prijzen, die aan dezen laatsten wedstrijd ver
bonden waren, werden gewonnen door: 1ste prijs, M.
Hoogland met 30 punten; 2e prijs Jan Deken te Hoog
woud met 30 punten; en 3e prijs Jan Blauw te Hoog
woud met 22 punten.
De prijzen bestonden uit vette paling.
Zooals gemeld, is men te Valkenburg druk bezig
niet het restaureer en van de ruïne van het oude
kasteel van de Heeren van Valkenburg. Valkenburg,
liet centrum van Zuid-Limburg, werd reeds voor lie
gen eeuwen in de geschiedenis genoemd, n.1. in 1040,
V>en keizer Hendrik III de sterkte „Falkenborgh
aan zijn nicht Irmingard ten geschenke gaf, die het
kasteel op haar beurt weer afstond aan Anno II,
aartsbisschop van Keulen. Ridder Gozewijn, die in
1083 lieer van Valkenburg was, versterkte het bestaan
de slot. Hij het beleg van Valkenburg door Hertog
Jan III van Brabant, werden in 132!) de wallen rond
het kasteel gesloopt en het slot zelf gedeeltelijk ver
nield. ln den strijd tusschen Nederland en Spanje
heeft Valkenburg het zwaar te verantwoorden gehad,
daar de sterkte als het ware een voorhoede van
Maastricht was en van beide zijden werd hardnekkig
geslreden om het bezit er van. In 1308 werd het
kasteel door den Prins van Oranje veroverd, doch
niet lang mocht hij zich in zijn overwinning verheu
gen, daar hij nog hetzelfde jaar door Alva werd ver
dreven. Van toen af was de vesting afwisselend in
liet bezit der Nederlanden en der Spanjaarden, tot
dat Stein Callenfels, commandant van Maastricht,
liet in IGii na een eendaagsch beleg bemachtigde.
In 1(372 trokken de Fransche troepen Valkenburg bin
nen en sloopten het trotsche kasteel. En thans is er
van deze trotsche burcht niets meer over dan een
ruine, enkele muurresten, waarin men nog de om
trekken van een kapel kan terugvinden. Deze ruine.
welke de trots is, niet alleen van Valkenburg, maar
van geheel Zuid-Limburg, heeft thans dringend be
hoefte aan herstel. Ileeds in 1921 werd met een restau
ratie begonnen, daar de buitenmuur dreigde in te
storten, terwijl ook dc achtermuur zeer bouwvallig
was. Gedurende zes jaren n.1. tot eind Januari 1927,
arbeidde men aan deze restauratie; toen was de Rijks-
is gereed gekomen.
subsidie ad f30.000.uitgeput en moesten de herstel
lingswerken worden gestaakt. Het laat zich begrijpen,
dat men gedurende dien tijd verschillende ontdekkin
gen deed. Zoo werd in Februari 1923 een geraamte ge
vonden van ongeveer 2 meter lengte; alsmede een
oud, uit twee doelen bestaand geweer en verschillen
de oude materialen, welke tot den inventaris van de
oude brocht hebben behoord. In Maart van het vorige
Jaar werden de werkzaamheden opnieuw ter hand ge
nomen. I)e grond achter den walmuur werd geheel
afgegraven en de muur blootgelegd. Hierbij deed men
een zeer belangrijke ontdekking. Men legde n.1. een
schietgat bloot, dat bij nader onderzoek toegang bleek
te geven tot een gang van 4 voet breedte, terwijl men
sporen vond, welke er op wezen, dat er nog een twee
de gang moest geweest zijn, welke met de eerste in
verbinding heeft gestaan. De gang loopt onder den
walmuur door en komt tenslotte uit in een kelder
van een huis op den hoek van den Dwingel- en Dacl-
De typische Grendelpoort te Valkenburg, welke
evenals de ruine momenteel gerestaureerd wordt
onder leiding van architect W. Sprenger
uit Maastricht.
hóimersweg. Men vermoedt, dat deze gang in een
droge gracht uitliep. De restauratie van Valkenburg's
ruine is een werk, 'lat historisch groote waarde
heeft. Nauw met deze restauratie is verbonden het
herstel van de bekende Grendel- of wel Grindelpoort.
Deze poort, welke een bouwwerk is uit de 14de eeuw,
maakte deel uit van de omwalling van den burcht,
en later van het stadje Valkenburg zelf, en is steeds
de voornaamste toegangsweg tot de sterkte geweest.
De poort is rechthoekig met twee torens ter weers
zijden; aanvankelijk was de doorgang door een ge
welf overdekt, maar deze is in den loop der jaren
geheel verdwenen, terwijl de poort zelf ook deerlijk
gehavend is. Architect W. Sprenger, die de restau
ratiewerken aan de ruine leidt, nam ook het herstel
van de Grendelpoort op zich, waarmede men reeds
ver gevorderd is. Van den rechtertoren is de voet ge
heel hersteld; thans is men bezig aan den doorgang,
welke ook reeds tot op een hoogte van bijna 2 meter
Dc ruine te Valkenburg omstreeks de 16e eeuw,
naar een oud schilderij, hetwelk zich thayis nog
bevindt in het Hotel de l'Empereur te Valkenburg
Schagen, 13 Januari 1930.
Aan de Redactie van onze Schager Courant
Mijneheeren,
Beleefd verzoeken wij U.Ed. dit schrijven, dat als ant
woord moet dienen op het ingezonden stukje van een
belanghebbende in de Zaterdagsche Courant van 11 Jan.
Wat twee en veertig zakenmenschen onbegrijpelijk
voorkomt!
Dat de mededeeüng aan deze zoogenaamde belangheb
bende op waarheid kan berusten, want dat, stel dat in
derdaad de stalletjes in de Willem van Beierenstraat
geplaatst zouden worden, de gcheele opzet van ons Mo-
lenstraters in de geboorte als zou worden gesmoord.
Want dat juist door het verkrijgen van deze stalletjes
op plaatsen waar zich ook zaken bevinden, men een ge
regeld personenverkeer langs deze zaken zou bewerkstel
ligen. Want geacht® zoogenaamde belanghebbende, het
verkrijgen van een Zaterdagavondmarkt is voor ons Mo-
lenstraters geen doel, maar het is eenvoudig het middel
om tot ons doel te komen en wel een drukker verkeer
langs onze zaken. En nu zal u direct met ons eens moe
ten zijn, dat een Zaterdagavondmarkt gehouden in da
Willem van Beierenstraat, waar n.b. niet eens zaken
gevestigd mogen worden, belachelijk zou zijn. Neen,
Mijnheer belanghebbende, U zal wel geheel verkeerd zijn
ingelicht. Wij weigeren ten eenenmale aan te nemen dat
B. en W. tot dit besluit zouden zijn gekomen. En dat
U de hoop uitdrukte, dat onze gemeenteraad met di:
besluit accoord zal gaan, bewijst tevens den dommen en
slechten kijk die u op ons gemeentebestuur heeft en ook
dat u geen fauw idee heeft waar het eigenlijk om gaat.
ofdit is ook natuurlijk mogelijk, U komt niet uit
U zelf, maar is gestuurd, wat de zaak natuurlijk beden
kelijker maakt, om dit boerenbedrog te onderteekenen.
met belanghebbende en daar schuil achter gaat. Neen,
dat iemand er een andere overtuiging op nahoudt, best.
en dat een zekero club als de dood zoo bang is, dat er
in de Molenstraat ook eens een gedeelte van die drukte
zou kunnen komen, door het wegnemen van het plant
soen, dat anders in het centrum zou zijn, dat kunnen wij
ons voorstellen, maar beken dan kleur en schrijf dan
ronduit, wy eischen het verkeer ln ons centrum op; dat
zou dan veel riddelijker zijn, maar verschuil U niet ach
ter de onderteelcening een belanghebbende. En dat het
ons heilige ernst is om dit plantsoen wat een schrik is
voor het autorijdend publiek te laten verdwijnen, is wel
het feit, dat wij volgaarne bereid zijn, om door een nader
overeen te komen regeling in de kosten bij te dragen,
voortkomende uit deze werkzaamheden. Maar, stel nu
in het allerongunstigste geval dat het plantsoen, of hon
den- en katten-W.C., zooals het tegenwoordig hier wordt
genoemd, zou blijven, dan nog is er ruimschoots gele
genheid om rondom het plantsoen de stalletjes te plaat
sen. Ook met het oog op den lichtaanleg zou dat zeer
gemakkelijk zijn, en tevens gezellig. En waar er nu Vrij
dag a.s. gemeenteraadsvergadering is, meenen wij nog
maals een dringend beroep op ons college te moeten
doen om gehoor te geven aan de roepstem van 42 za
kenmenschen, die deze beweging niet op touw hebben
gezet alleen voor hun eigen belang, maar ook voor het
algemeen belang. Wij meenen geachte heeren, dat de tijd
nu rijp is om van ons goede oude Schagen nu eens een
andere plaats te maken. Wij meenen Schagen te moeten
zien als een groote zaak, met onze Burgemeester als
Baas, en de Wethouders en Raadsleden als zijn chefs,
en wij als burgers, als de knechts. En dan meenen wij
ook de Baas en zijn chefs te mqeten waarschuwen wan
neer er nieuwe klanten komen inwonen, dat zij daar
direct op af zullen gaan, opdat die klanten niet wegge
pikt worden door actiever bazen uit de omtrek. Zoo ho
pen wij dan ook van ganscher harte door algeheele
innige samenwerking inderdaad van Schagen te maken
een vooruitgaande plaats waar men zich thuis voelt,
waar men gaarne komt, om van Schagen te maken het
door ons allen vurig verlangde: „de ziel van ons zoo wel
varende omgeving."
Met hartelijken dank voor de eventueele plaatsing,
DE MOLENSTRATERS.
Uit de Filmwereld
Dezer dagen werd te Den Haag een speciale persver-
tooning gegeven van, wij zouden wel kunnen zeggen
de „eerste" Duitsche klankfilm, „Melodie des Herzens".
De Amerikanen hebben ons de laatste maanden reeds
menige klankfilm voorgezet, doch alle op enkele uit
zonderingen na, lieten nog zeer veel te wenschen over.
Van de Duitsche filmindustrie bespraken wij onlangs
„Das Land ohne Frauen", dat niet zoozeer een spre
kende film was als wel een geluidlooze film met eenige
ingelaschte klankscènes. Met „Melodie des Herzens"
heeft de Ufa ons thans een werkelijke sprekende film
voorgezet, en wij moeten aanstonds bekennen, dat wij
hier niet meer te maken hebben met een „proeve", maar
hier te beoordeelen kregen een gedegen en doordacht
werk, al blijven dan natuurlijk nog verschillende wen
schen bestaan. De film „Melodie des Herzens" is gebouwd
op een ietwat sentimenteel libretto, en behandelt de
liefdesgeschiedenis van een eenvoudig boerenmeisje
(Dita Parlo) en een soldaat (Willy Fritsch), die als
boerenzoon niets liever wenscht dan in het bezit te
komen van een paard om zijn geliefde te kunnen trou
wen. Het boerenmeisje, dat als dienstbode in de groot
stad een karig loon verdient, doch uit haar betrekking
ontslagen wordt, gaat alsdan een dubbel leven leiden en
verdient veel geld ln een bizar bestaan, waarvan haar
verloofde onkundig blijft, totdat bij ontdekking daar
van hij haar den bons geeft. Het ongelukkige meisje,
standvastig in haar liefde, volgt hem naar zijn geboorte
dorp en nadat hij haar over haar gedragingen een ver
wijt toeslingert, berooft zij zich door verdrinking van
het leven, na eerst van haar gespaarde geld een paard
voor hem te hebben gekocht.
Het is een filmwerk vol levendigheid en spanning.
De beste reclame wordt hier wel ten toon gesteld voor
het Hongaarsche stedenschoon en landenpracht De be
kwame regisseur Hanns Schwarz heeft op handige wijze
van dit alles gebruik gemaakt. Spelenderwijze dringt
het schrille contrast naar voren tusschen het rustige
boeren-dorpsbestaan en het woelige stadsleven.
Abrupt zijn soms de overgangen van het schetterende
wereldvertier in de groote stad en het kakelende kippen-
geluid van het landelijk leven. Men leeft mede het
kroegleven en de kermisdans en de soldatenjool en de
rust op de boerenhofstede. Kon men zich dankbaarder
object voorstellen voor een geluidsfilm? Het eenige wat
hierop zou zijn aan te merken, was bijna een te veel aan
geluidsmogelijkheden; het lijkt bijna op een expositio
van alle geluiden, welke ter wereld slechts denkbaar zijn.
Het geluid kwam in alle opzichten vrij goed over, be
houdens dan ln enkele gevallen de meisjesstem (wij noe
men b.v. het uitbundig lachen van de boerendeern, dat
meer op iets anders geleek dan op lachen). Ook het neer-
klakken der klompen op de steenen trappen kwam te
sterk over. De hoofdverdienste van deze film was wel,
het evenwicht tusschen het filmbeeld en het gesproken
woord; bijna geen moment wordt de handeling onder
broken, zóó was de geluidsdemonstratie in de handeling
opgenomen. Wij hebben hier dus te maken met iets
meer dan een nabootsing van het gewone tooneel, waar
mede dus meteen de argumentatie tegen de sprekende
film vervalt. Een gelukkige trouvaille van de regie was,
dat nu eens gebroken werd met het systeem van „hap
py end", hetwelk trouwens in dit libretto absoluut geen
zin zou hebben De vertolking van de hoofdrollen door
Dita Parlo en Willy Fritsch was uitmuntend te noemen;
de eerste was zeldzaam in haar dorpseenvoud en naiëve
manier van doen, terwijl Willy Fritsch o.a. zeldzaam
spel en zang leverde o.a. in zijn cantinezang. Van de
aardige melodieën uit dit filmwerk noemen wij tenslotte
„Frühlingslied", „Bin kein Hauptmann, bin kein grosser
Tier..." „Heut komm, Ich ïu dir mein Madel," „Siphen
Sterne hat der grosze Bar." Een voorsprong op de Ame-
rlkaansche heeft de Duitsche klankfilmindustrie onge
twijfeld in de Duitsche taal, welke den Hollandera meer
na ligt dan het Amerikaansch-Engelsch. Maar boven
dien kunnen wij getuigen, dat de artisticiteit van de
Duitsche film het door deze rolprent tot op heden ver
gewonnen heeft van Hollywood.
Scène met Willy Fritsch, „Melodie des Herzen
DONDERDAG 16 JANUARI 1930.
Hilversum (298 M., na 6.00 uur 1071 M.)
10.00 Avro-klok, 10.15 Morgenwijding, 12.00 Mlddagmu-
ziek Avro-kwartet, 2.00 Platen, 3.00 Halfuur Ver. v.
Huisvrouwen, Lezing: „Moeilijke Kinderen", 3.30 Platen,
4.00 Zlekenuurtje, 5.30 Vooravondconcert, 6.30 Koersen,
6.45 Landbouwhalfuurtje, 7.15 Fransch, 7.45 Platen, 8.00
Tijdsein, Platen, 8.15 Concertgebouw Abonnementscon
cert o.l.v. Bruno Walter; Nieuws.
Hulzen (1875 M.)
8.15 Concert, 10.00 Tijdsein, 10.00 Zang Dameskoortje,
10.30 Tijdsein, Korte Ziekendienst, 11.00 Chr. Lectuur,
11.30 Platen, 11.45 Landbouwuurtje, 12.30 Middagcon
cert, 2.00 Tijdsein, Uitzending voor scholen: Prof. Dr.
A v. Veldhuizen: Eenige Roofdieren uit den Bijbel, 2.45
Cursus Fraaie Handwerken, 4.00 Zlekenuurtje, 5.00 Dr.
Esselink: Over zielkundige invloeden op het ziektepro
ces, 6.00 Tijdsein, Orgelconcert P. v. Egmond, 6.30 Lezing
over „A. Roland Holst". 7.00 Concert (orgel), 7.30 Ma-
leisch, 8.00 Tijdsein, 8.00 Uitzendavond van het Nederl.
Jongelingen Verbond" Concert en voordrachten.
Zeesen (1G35 M.)
11.20 Platen, 1.50 Kinderuurtje, 3.05 Damesuurtje, 3.50
Concert, 6.50 „Othello", Opera van Verdi, 9.50 Dansles
en dansmuziek.
Daventry Jr. (173 M.)
5.35 Kinderuurtje, 7.20 Op reis, 8.05 Concert, 9.20 Uit be
kende opera's, 10.35 Nieuws.
Londen (356 en 1553 M.)
5.35 Kinderuurtje, 7.00 Brahm's Vioolsonaten, 8.05 Ca-
baretprogramma, 10.20 Pianovoordr. 10.50 Dansmuziek.
Weenen (516.4 M.)
10.20 Platen, 2.50 Middagconcert, 4.35 Kinderuurtje, 5.00
Reisverkeer, 5.25 Geschiedenis van het Postwezen, 6.50
G. F. Handel: „Israël in Egypte"; Avondconcert
Hamburg (372 M.)
12.25 Concert 3.35 Landelijke Idyllen, 4.20 Alphons Pa-
quet leest, 4.45 5-uur thee, 5.20 Concert, 6.05 Schaaklef
G.20 Kinderen van het genie, 7.20 Luisterspel: „De Im*
ste Heks" van Robert Walter, 8.20 Romantisch concert;
9.50 Actueele afdeoling, 10.10 Buitenlandsche stations,
10.40 Concert heruitzending.
Langenberg (473 M.)
6.20 Concert 7.35 Platen, 10.50 Schooluitzending. 11.30
Mechanische muziek. 12.25 Middagconcert, 2.20 Klnder-
speeluurtje, 4.50 Kamermuziek, 6.50 Opera: „Louise" van
Gust. Charpentier. In de pauze Duitsche en Fransche
gedichten; Finale 6-Daagsche Rennen.
Brussel (509 M.)
5 20 Dansmuziek, 6.50 Platen, 8.35 Orgelconcert 9-20
Concert, 9.50 Dansmuziek.
Radio-Pr^is (1725 M.)
12.10 Symph. Muziek. 1.15 Concert, 4.05 Dansmuziek, 4.35
Kinderuurtje, 6.55 Platen, 7.40 Concert, 8.20 Concert
