Solapr Courant DE LOMMERD. Waarnaar men luistert LORD KENDAL'S TWEEDE VROUW Tweede Blad. IWAN PETR0V1CH. Staatsloterij. Uit onze omgeving. HARENKARSPEL. Spirosal oplossing, WINKEL Woensdag 29 Januari 1930. 73ste Jaargang. No. 8603 LI EO A N DEN D AC. Gedicht bU ©en verkooplng van de bank van leening. Daar liggen veel kleeren, gebundeld heel net Met 'n dik, ruw en rafelig touw. Een jas hier, een schoen daar, een hoed en een pet. Een ring met een steen van zijn vrouw. Een zilveren horloge, zoo een met een paard, En een ruiter, heel zwaar en antiek, Hij had er nog veel dagen lang op gestaard, Toen moest het. Zijn kindje was ziek. Een mooi gouden ring, die het mooiste cadeau Van den meest mooien levensdag was; Een ketting, een ketel, een kachel en zoo. Een trouwpak, een wintersche jas, Een rok, een paar schoenen, een mooi gouden speld, Bedeesd lei z'haar armoedje bloot. Ze moest wel, er was niet gebrek slechts aan geld, De kinderen huilden om brood. Daar staan een paar fietsen, heel net op een rij, Een bed uit de schamele woon, Een ijv*rige naaimachine staat er ook by, Wat verder: een pracht-gramofoon. Doodstil staat die daar nu, als was zij wat boos, Dat alles ging stuk voor stuk heen, De platen er bij, bij elkaar in een doos, Die plaat óók van: „Moedertj' alleen. Wat Is zoo het leven toch gruwzaam en wreed En toch, het behoeft soms zoo'n hoop. Want hier is het lijden, ellende en leed Publiek voor wat stuivers te koop. Aan al wat hier is en wat armoe hier liet, Die 't bracht was er zoo mee vertrouwd Aan al deze armoe, aan al dit verdriet Verdient nu een opkooper goud. TROUBADOUR, Uit de Filmwereld IWAN PETROVICH. oogenblik zijn het escarpins en dan weer lakschoenen. Ik steek mij in smoking, ik draag de uniform van een marineofficier. Nu ben ik een matroos en wat is dat? Voel ik op mijn blonde krullen niet een studentenmuts? Ik rijd en scherm, ik zwem... onder water, tegen den stroom. Nu is het een rivier, die mij omspoelt. Ik vecht met den vijand, met het vuur, met mijn schulden. Ik hoop en verlang. Roem, geld, liefde; dat alles lokt mij, dan weer ontvlucht ik het Doodmoe ben ik geworden. Vooruit kerel, kop omhoog, tanden op elkaar. Ik ren over steenen en rotsen, het bloed stroomt uit mijn han den... hol's der Teufel... Voorwaarts marsch... En als Petrovich dan weer tot zich zelf Inkeert, dan zegt hij: „Ik heb, omdat ik tooneelspeler was, den mensch, die in mij woont, gemaskeerd, maar... en dat blijft ook voor de toekomst mijn vurigste wensch; het hart heeft zich nooit door een ster laten overtroeven." Trekldng van Maandag 27 Januarié. 5e Klasse 5e Lijst. Nos. 249 373 12742 14728 19916 en 20577 ieder f 1000. Nos. 1252 8025 8319 8721 12946 en 20420 ieder f 400. Nos. 3152 6684 10130 en 15492 ieder f 200. Nos. 2219 2523 4695 5517 6807 8447 9397 10259 10909 13496 33993 14411 14611 15900 16049 16307 17478 18427 en 19672 leder 100. Pryzen van f 70. 148 199 244 268 438 475 493 555 674 712 741 771 825 910 917 1055 1132 1218 1272 1370 1443 1543 1572 1616 1617 1644 1650 1805 2184 2197 2269 2566 2655 2840 2928 3021 3241 3295 3304 3384 3558 3657 3680 3929 3965 4122 4142 4159 4174 4190 4226 4249 4255 4307 4430 4549 4569 4647 4S08 4923 4998 4999 5138 5159 5210 5230 5259 5374 5407 5502 5533 5607 5610 5621 5913 5065 5994 6082 6084 6311 6602 6630 6696 6800 6955 7046 7108 7285 7333 7430 7683 7736 7753 7754 7786 7967 7986 8057 8207 8465 8518 8556 8712 8716 8754 9002 9315 9390 9570 9585 9595 9831 9847 9882 9895 9948 10078 10181 10198 10462 10475 10534 10545 10812 10690 10711 10730 10733 10754 10927 11207 11217 11218 11230 11247 11309 11542 11562 11671 11852 12145 12219 12223 12250 12266 12635 12671 12812 13083 13095 13266 13285 13339 13653 13661 13882 13979 14000 14037 14062 14127 14144 14146 14332 14520 14702 14781 14903 15279 15323 15374 15413 15571 15695 15750 15794 15922 15973 16016 16017 16018 16080 16322 16348 16384 16621 16661 16767 16768 17086 17082 17227 17314 17359 17485 17502 17506 17576 17585 17721 17878 17891 17904 17947 18116 18160 18162 18171 18173 18333 18345 18487 18498 18794 18773 18858 18874 18913 18921 19207 1S226 19265 19335 19351 19400 19476 19504 19625 19740 19869 19964 20022 20053'20129 20274 20238 20738 20839 20867 20955 DIRKSHORN. Met genoegen gaven we gevolg aan de uitnoodiging om zitting te nemen in de commissie, die den heer Ma- loïtz, telepaath, zou ontvangen en de Auto-6éance al hier zou voorbereiden en controleeren. Was onze ver wachting door berichten in de bladen zeer hoog ge spannen, dit willen we reeds dadelijk erkennen, ze is door de uitkomst nog overtroffen. De opdracht opgemaakt door de. commissie, be staande uit de heeren: Groenhart, geleider, Kant Ruls J n Reuvers, luidde in 't kort als volgt: Haal de com missieleden uit het publiek in de zaal van den heer Bruin en geleid hen naar het tooneel, voorzie hen van 'e overjassenen hoofddeksels en voer ze naar den auro r het café. Wijs ieder zijn plaats aan en doe vervol gens rijden over het Oost en den Oosterdijk naar d? uisjes te Kalverdijk. Pauseer even in café Stevens, de commissie daar iets aan en rijd vervolgons ;rug naar Dirkshorn tot voor de dokterswoning. Laat ^ier de heeren uitstappen, leg de jas van den heer Ruis over den radiateur van den auto. neem uit den jaszak van den heer Kant den huissleutel van de dokters woning, ontsluit de deur en voer de commissie in de wachtkamer. Geef ieder aldaar een bepaalden zetel, neem fleschje, kurk en etiket uit de verschillende ia den, maak daarna een bepaald recept klaar en geef dat den heer Reuvers in bewaring. Geleid daarna de com missie te voet noar café Bruin en bied haar hier op het tooneel een verversching aan. Met een enkele wei feling op den Oosterdijk werd de opdracht uitstekend uitgevoerd. De séance had geduurd van half 3 tot 4 uur des namiddags. Zondagavond trad de heer Maloïtz op in de geheel be zette zaal van den heer Bruin. Medewerking werd ver- Een goede raad voor allen die van rheumatiek, pijn in de ledematen en spier pijn te lijden hebben: „Neemt U eenige Aspirin «tabletten, in water opgelost, en wrijft bovendien nog de pijnlijke plaatsen in met het in de huid dringen- de inwrijfmiddel." U zult spoedig bemerken, j dat de pijnen verdwijnen.J ieuna aoor den heer Diederichs, humorist en Mevr. Heykens, pianiste. De laatste opende de voorstelling met een paar nummertjes muziek, begeleid als ge woonlijk door het gezellig gepraat van het publiek. Toen echter de pianiste de eerste accoorden van „The Cloclc is playing" aansloeg, werd het opeens doodstil in de zaal. Wat werkelijk schoon klinkt, pakt toch altijd en overal. Daarna trad de heer Diederichs op met eenige voor drachten, begeleid door Mevr. Heykens. De meest in slaande waren: „Laat thuis" en „de Schaatsenrijder". En toen kwam het groote moment voor het belangstel lend publiek: het optreden van den heer Maloïtz, den Teleraath. Verschillende opdrachten, waaronder zeer komische, weiden vlug en accuraat uitgevoerd, met en zonder vast contact. De laatste opdracht werd zingende uitgevoerd, terwijl nog mooi werd gezongen bovendien. Na de pauze zong de heer Maloïtz op vcreerend ver roek eerst een paar liederen, welke hartelijk werden toegejuicht, waarna hij overging tot de Massa-suggestie. Hiervan werden verrassende staaltjes te zien gegeven. Een dame en vier heeren uit het publiek verschenen ip het tcorrel en met dezen werden onderscheidene expe- rimeif"^ irdsan, als' gedwongen zitten of staan, zij- wsr.i - of achtervallen. de eigen naam niet meer A-eten. het tellen van 1 tot 10 het getal 5. 6 of 7 niet kunn-.: uitspreken, enz. Werkelijk hoogst wonderbaar- li;'' Daverend applaus voor al het gepresteerde Het publiek was zeer voldaan over alles, wat ten beste was gegeven. De heer Diederichs en Mevr. Iley- rr.s. de ijverige pianiste, mogen zich een gedeelte van I.-n lof toeëigenen. Met een „tot weerziens" werd de móóie avond be sloten. Maandagavond trad voor het nutsdepartement alhier op het toneelgezelschap ..De spelers van stad en lande" in de »ooneelzaal van den heer R. Laan. Deze derde r.uts- avond was goed bezet en de verwachting omtrent het geen het gezelschap onder leiding van den heer Anton Verheilen was hoog gespannen Opgevoerd werd „Het Avondpartijtje", drama van IJdelheid In drie bedrijven, dcor Patrick Hamllton. Re gie van Jan Fabriciuv Het stuk is niet geheel zonder griezelige momenten Wie dan ook zoo denken een avondpartijtje mede te maken, zooals men zich voorstelt, gezellig en vrooiijk, vergist zich, al heeft het ook genoegelijke momerten. Een grillige ondergrond is er aan. Twee studenten heb ben uit louter ijdelheid een medestudent vermoord en zijn lijk ln een kist gestopt Deze kist vormt de trfel, waaromheen het gezelschap is geschaard en onder dat gezelschap bevindt zich o.a. de vader van de verslagen*. De wijze waarop de moord heeft plaats gehad, wordt Sn het eerste gezegd, door een der daders, terwijl ds mededader In hevige zenuwspanning verkeert. Het twee de bediijf brengt ons in het gezelschap dat gevoegelijk bijeen is. onbekend met de werkelijkheid dat ln hun midden het lijk Is geborgen van den zcon wiens vader tijdens het avondpartijtje wordt weggeroepen, omdat zijn zoon niet tijdig is thuis gekomen. DONDERDAG 30 JANUARI 193a Hilversum (1875 M.) 10.00 Morgenwijding, 12.00 Politieberichten, 12.15 Mid- dagmuzick, 2.00 Platen, 3.00 Halfuurtje Ver. v. Huis vrouwen, Lezing over „Verf eD Vernis", 3.30 Platen, 4.00 Zlekenuurtje, 5.30 Vooravondconcert Omroeporkest o.l.v. Nico Treep, 6.0 Tijdsein, 6.45 Landbouwhalfuurtje, 7.15 Fransch, 7.45 Politieberichten, 8.00 Tijdsein. 8.00 „Kabinetscrisis in Luilekkerland", satyrisch sprookje, 8.15 Abonnementsconcert Concertgebouw-orkest In de rustpoos: Van en over Charivarius; Dansmuziek Carl- ton-hotel. Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.) 8.15 Morgenconcert, 10.00 Zang, 10.30 Ziekendlenst, 11.00 Ohr. Lectuur, 11.30 Platen, 11.45 Landbouwuurtje, 12.30 Middagconcert, 2.00 Tijdsein, Schoolultzending: „Leven in een druppel water, 2.45 Handwerkles, 4.00 Zieken- kenuurtje, 5.0 Tijdsein, lezing van Dr. Essellnk over „Zielkundige invloeden op het ziekteverloop", 5.45 Or gelconcert, 6.30 Koersen, 6.40 Litt lezing. 7.10 Dr. v. d. Spek: „Methodische toepassing der muziek bij de be handeling van ongewone personen", 7.40 Malelsch, 8.10 Feestconcert Deventer Gemengd Koor, 9.15 Lezing (voor de microfoon bekend gemaakt), 9.45 Feestconcert, 2de deel. Zeesen (1635 M.) 11.20 Platen, 1.20 Idem. 1.50 Kinderuurtje, 3.05 Vrouwen uurtje, 3.50 Concert, 4.50 Gottfr. Kölwell leest, 5.20 De nood van het Sllezlsche grensland. 5.50 Spaansch, 7.20 Aartsbisschop van Stockholm. Dr. Nathan Söderbiom spreekt, 7.50 „Dc arme Jonathan", operette van Mil- löckor, Dansles en dansmuziek. Daventry Jr. (479 M.) 1 20 Licht concert, 2.50 Orgelconcert, 5.35 Kinderuurtjs, 6.20 Orgelconcert, 7.20 Militair concert, 8.20 Kon. Philo. Concert, Nieuws. Londen (1553 en 356 M.) 2.50 Schoolultzending, 3.20 Godsd. oef., 5.05 Concert, 5.35 Kinderuurtje, 7.00 Oud-Italiaansche cello-soll. 8.20 ,.D© Jachttoren", avontuurlijke geschiedenis; 10.40 Dans muziek. Woenen (516.4 M.) 2.50 Middagconcert, 4.30 Marschen, 5.00 Vreemdelingen verkeer. 5.50 Arbeiders-uurtje, 6.50 Opera-uitzending uit de Staats-opera te Weenen; Avondconcert. Hamburg (372 M.) 12.15 Concert, 2.00 Platen, 3.00 Voordracht, 3.30 Platen, 4.00 Ziekenhulzenuurtje, 5.30 Omroep-orkest. 6.45 voor dracht, 7.15 Fransche les, 8.00 Luisterspel. 8.15 Con cert, Dansmuziek. Langenberg (473 M.) 6.20 Concert, 7.35 Platen, 10.50 Schoolultzending. 1130 Mechanische muziek. 12.25 Middagconcert, 2.20 Kin de r- speeluurtje, 4.50 Concert, 6.35 Spaansche Jes, 7.20 „Das Nachtlager in Granada", Romantische opera van Kon- radin Kreutzer, Nachtconcert en dansmuziek. Brusoel (509 M.) 5.20 Dansmuziek. 6.50 Platen, 8.20 Concertgebouw Am sterdam. Radio-Paris (1725 M.) 12.50 Symph. muziek. 4.05 Dansmuziek, 6 55 Platen, 8.00 Koersen, 8.20 Concert. Iwan Petrovich, die verleden jaar zijn tien-jarig ju bileum als filmartist herdacht, werd ln Servië geboren. Aanvankelijk dacht hij beelemaal niet aan het tooneel, daar hij voor architect studeerde. Door den wereldoor log werden zijn plannen in de war gestuurd, en moest hij dienst nemen in het Servische leger, waar hij den rang van officier bekleedde. Toen hij na den oorlog ontslag uit den militairen dienst nam, kwam hij toch op het tooneel terecht Daar voelde hij zich reeds spoedig op zijn gemak en hij besloot om zijn studie er aa n te geven. Van het tooneel ging hij over naar de revue; hy had een goeden stem en daarby een aardige speeltrant In een van zyn revue's werd hy opgemerkt door den bekenden United Artists regisseur Pex Ingram. Zijn eerste optreden was te Boe dapest, daarna volgden Weenen, Beriyn, Parys, Nice en van daaruit werd zijn droom verwezeniykt en stak hij over naar de Nieuwe Wereld. Allereerst verscheen hy hier in „De tuin van Allah", waarin hy al dadelyk toonde een speler eerste klas te zyn; daarop volgde „Drie Hartstochten." zyn laatste film is „De Gunsteling van Schönbrunn", waarin hy te zamen met Lil Dagover de hoofdrollen vervult. Toen hem by gelegenheid van zyn tien-jarig jubileum ge vraagd werd om iets uit zyn loopbaan te vermelden, ant woordde hy, dat hy zich gevoelde, als een schooljongen, die door zijn onderwijzer naar zyn vorderingen wordt gevraagd. Hy kon geen duideiyk en aaneengeschakeld antwoord geven. „Ik word overstelpt door een leger van herinneringen, waaruit ik geen opsomming van feiten en gebeurtenissen kan geven. Allerlei personen en plaat sen dringen zich in myn herinneringen naar voren. Als een soldaat tydens het gevecht hoor Ik commando's. Los, Aufnahme, Allons y, nous tournons! Go on! Ik race, ik verkleed mij, nu trek ik laarzen aan, in het volgend FEUILLETON' door META SIMMINGS. 10. - „U zult me wel met een duveltje in een doosje verge- lyken. niet waar?" lachte Betty Lumsden, toen ze Ce- cily de hand reikte. „Maar u moet heel verdraagzaam zyn en vrlendeiyk, Lady Kendal. Ik... Ik ben ln groote moeilykheden." Cecily kreeg een gevoel van doodsangst. „In moeilykheden?" stamelde ze. „Wil je me niet vertellen, hoe dat komt en wat het ls? Maar wat ik zeg gen wou, ik heb mijn belofte vervuld. Wist Je dat al?" Vanonder haar neergeslagen oogleden wierp ze een snellen blik op Betty. Een blijde glimlach vloog over Betty*3 gezichtje. „O, werkeiyk!" riep ze uit „Wat lief van u om zoo gauw te gaan. En Lyn, was hy niet vreeseiyk bUj?" Cecily zei niets. Ze had haar eigen meening over de gevoelens, die haar bezoek opgewekt had. Maar ze voel de zich verlicht dat deze niets te maken hadden met dit tweede onverwachte bezoek van juffrouw Lumsden. „Natuurlijk ging ik," zei ze wel wat ontoepasselyk. „Ik had het beloofd, niet waar?" Het bleef stil ln de kamer. Cecily zat op een lage sofa naast Betty en bedacht in zichzelf wat voor nieuw on heil dit vreeseiyk schepsel nu weer over haar brengen zou. Plotseling wendde Betty zich tot haar. „De tantes zyn erg vervelend geweest," zei ze met een bibberende stem. .Waarom?" „Ach," het kwam er maar aarzelend uit, „het is be spottelijk! Over myn bezoek aan u gisteravond, byvoor- beeld! En over het onvermijdeiyke. De crisis la or ein delijk." „Dat spijt me," zei Cecily. Ze zat nu minder met het geval in dan den vorigen avond. Ze had Heriot naar Betty Lumsden gevraagd en die had haar een beetje van Betty*s geschiedenis op de hoogte gebracht, Het meisje was absoluut afhankelijk van twee ongetrouwde tantes, die wel is waar schatrijk waren, maar ontzet tend bekrompen. Betty lachte gemaakt. „Ja, het is tameiyk vervelend," zei ze, „maar ze hebben me de deur uitgejaagd." „Je het huls uitgejaagd, omdat je mij bent komen op zoeken?" vroeg Cecily ongeloovig. „O, neen, dat heeft alleen de zaak verhaast, veronder stel ik Het ls natuuriyk om Jocelyn. Ze denken me er toe te kunnen dwingen om hem op te geven. Het bezoek aan u was voor hen een aanleiding om dingen te zeg gen, nou, die alleen maar oude vrouwen met een valsch voorstellingsvermogen zeggen kunnen," zei Betty heftig, „dus liet ik ze in den steek, en hier zit ik nou!" „Maar kind..." Cecily wist niet wat ze zeggen of doen zou. Uit het gesprek van den vorigen avond, uit dat van Jocelyn zelf vanmorgen had zy een heel anderen Indruk van de verhouding tusschen hen belden gekregen dan het meisje nu liet voorkomen. Betty sprak alsof de Jon gen haar persoonlyk bezit was, dat ze vaat te houden had of op te geven. „Wat ga je nu doen? Is het niet een beetje..." Betty hief haar handen smeekend tot haar op. „O, lieve lady Kendal, maak me als-u-blleft geen standje. Ik heb werkeiyk geen flauw benul van wat ik nu doen moet Ik ben naar u toe gekomen..." verlegen keek ze Cecily aan, terwyl haar oogen zich met tranen vulden, „omdat ik geen andere plek op de wereld weet om naar toe te gaan en u bent zoo vrieDdeiyk! Ik weet niet hoe ik het durf, maar gisteravond heeft u me zelf den moed er toe gegeven mag ik als-u-blleft hier een paar dagen biyven, totdat de wereld me weer een beetje houvast onder myn voeten geeft, nu waggelt ze." Lang en vertrouwelyk spraken Cecily en Betty samen Eerst over haar zelf natuuriyk en daarna over Jocelyn Paget, over Betty's hopelooze liefde voor hem; over zyn toekomst, die, ieel in stilte bedacht Cecily dat, misschien ook de hare zou biyken te zyn. „Ik verbaas me erover," zei het meisje, terwyi ze in het vuur staarde, „hoe het komt dat u de eenige mcnsch Is, die begrypen kan. wat aan de meeste als dwaasheid voorkomt. de tantes noemen het zelfs slecht, dat u de werkelyke reden vat, die me geduldig doet wach ten, ofschoon Jocelyn geen zier om me geeft, me mis schien een vervelende kleefplelster vindt. Maar het kan me niet schelen, ik ben tevreden met wachten. Diep ln myn hart ben ik er van overtuigd, dat hy op een goe den dag by me terug komt, wanneer hy zyn dwingen om de maan moe is, zoo moe, dat hij biy is, een gewone vrouw van vleesch en bloed te vinden, die gereed staat om hem te troosten en lief te hebben." HOOFDSTUK XIV. BETTY LUMSDEN HANDELT NAAR EEN INGEVING. Betty Lumsden lag rustig te slapen in de aardige wit met gele kamer haar door haar gastvrouw aangewezen; Betty zag er zoo kinderlyk en onschuldig uit, haar mondje half open, de oogen die zoo katachtig rond kon den staren veilig gesloten door de zware goudachtige wimpers en haar prachtig haar lag over het kussen als een net van fyn gesponnen goud. Werkeiyk de slapende Betty was veel aardiger, dan de Betty, die wakker was. Josephine, haar kamenier, haar gezworen bondgenoot in alles, stond met thee voor het bed. Betten opende de oogen en in een plotseling besef van haar vryheld strekte ze de beide ronde blanke armen wyd uit Ze was aan de strenge regels van de tantes ont komen; haar eigen wil en wenschen waren nu wet: In derdaad <de toekomst zag er echt plezierig uit. ,Js Lady Kendal al op?" vroeg ze. „Lady Kendal ls ernstig ongesteld," vertelde Josephine, „Victorine doet niets dan huilen. Er is al een boodschap naar den dokter gestuurd." „Ernstig ongesteld?" van schrik zat Betty recht over eind in bed. .Maar Josephine, wat moeten wy dan beginnen?" Josephine, die wel van een romantisch geval hield, maakte de wanhopigste gebaren. Betty stuurde er haar onmiddellyk op uit om nadere inlichtingen. De tijdingen die haar nu echter ter oore kwamen, waren er verre van, om haar over haar eigen toekomst gerust te stel len. Ongerust en onrustig ontbeet Betty ln de gezellige eetzaal. De klok sloeg half tien, toen de deur open ging en Kendal binnen trad. Een telegram van de angstige Victorine had hem onmiddellyk terug doen keeren. „Ja, myn vrouw is verre van goed, zooals Heriot me vertelt" zei hy in antwoord op haar vraag. „Het gewone geval natuurlijk. Ze heeft zich te druk gemaakt; om dat te zien heeft men geen dokter noodlg." Met groote passen liep hy de kamer door en keek zonder iets te zien door het lage venster den tuin in. Dan keerde hy zich plotseling tot Betty en terwyl hy haar zyn clga- rettenkoker voor hield, zei hy: „Ik ben min of meer verlegen met jou, jonge dame! Deze ziekte van myn vrouw komt voor Jou tameiyk on gelegen, niet?" Betty blies een klein dun rookwolkje de lucht in, voor ze antwoordde. Het was ongelegen, veel ongelegener dan de man voor haar begrypen kon. HU zou haar nu na tuuriyk weg sturen, net nu ze zich hier zoo welbehage- ïyk had neergezet. Werkeiyk op dit oogenblik haatte ze Anthony Kendal. „Ja," zei ze, „ik begrijp natuuriyk volkomen, dat het onmogeiyk voor my ls om hier te biyven, wanneer Lady Kendal ziek is, o, totaal onmogeiyk om wel duizend re denen." Kendal keek vaderlijk op haar neer en met het in stinct van het moment richtte Betty haar heele houding in diezelfde richting. „Ziet u, Sir Anthony, eeriyk gezegd komt het heel slecht voor mij uit op het oogenblik, want Ik weet heele- maal niet wat te doen! Lady Kendal heeft me op het critleke moment llefderyk opgenomen en... en ik weet werkelijk niet waar ik, arme, ik anders heen moet." „Nou," zei hy vriendeiyker. „er is geen haast by. Mis schien is Iris morgen weer in orde. Maar „Maar," en de groene oogen ontmoetten de zyne in vol vertrouwen, „ik zal niet meer last veroorzaken dan nood- zakeiyk Is. Beste Sir Anthony. maak u om mij geen zorg. Ik ben een van die menschen, die zichzelf overal door heen slaan." Een kwartiertje later ging Betty de deur uit, aller aardigst gekleed, en zich volkomen bewust van dat feit; ze wandelde langzaam de richting van Haymarket uit. „Ik hoop niet dat het te vroeg is voor Lyn," daoht ze, .hy is zoo vreeseiyk ongeregeld den laatsten tyd. Maar de kans is te goed om hem voorby te laten gaan. Indien het geval-Irls niet elk spoortje van ridderiykheld in zyn natuur gedood heeft, moet hij het nu toch voor me op nemen tegen de tantes." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 5