NIEUWE NIEDORP.
ALKMAAR.
LANGENDIJK.
H00GW0U
BARSINGERHORN.
WIERINGEN.
BILLY BOO.
Moderne Nikkeien Bril
Fa. Sebr. ROTGANS, Hoogzijde E16, Behagen.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Denkende dat hun daad onongemerkt zal blijven en
hun slachtoffer straks als vermist zal worden beschouwd
blijkt echter een vergissing te zijn, want een medestu
diegenoot heeft het geval doorzien, en 't is onder groote
spanning, dat het derde bedrijf de ontdekking aan het
licht brengt, en de kist wordt geopend, waarin zij de ge
volgen van hun daad tegen zich zien gekeerd in al haar
werkelijkheid.
Er is mooi spel geleverd en met volle aandacht is het
stuk, dat aanvankelijk wel wat vreemd aandeed, gevolgd
We hadden hier het werk van de beroepsspelers te ge
nieten, en onder volle instemming der aanwezigen sprak
de Voorzitter in een kort woord, de waardeering voor
het gegeven spel, en den wensch, dat het departement
nog eens in de gelegenheid moge zijn, de kennismaking
met „De spelers van stad en land" te vernieuwen.
Tot Voorzitter der commissie van beheer der gemeen
schappelijke gasfabriek voor Winkel en Nieuwe Niedorp
is weder benoemd de heer J. Koster, burgemeester van
Winkel.
Voor de lichting 1931 zijn ingeschreven 15 personen
waarvan een 6-tal in aanmerking komen voor vrijstel
ling wegens broederdienst.
Het was een goede gedachte van den heer Kossen om
het Aavro-Cabaretgezelschap uit Amsterdam uit te noo-
digen om hier eens op te treden. Dit pas opgerichte Trio
bestond immers uit krachten, wier prestaties we reeds
eerder gedeeltelijk hadden bewonderd, d.m.v. de radio,
en door het reeds vroeger optreden van één hunner, de
soubrette; in het gezelschap van August de Laat, ver
leden jaar met Schutkermis. Het programma werd ge
opend met een paar stukjes vroolijke muziek, gegeven
door een van onze zitplaats of bijna onzichtbare, pianist
en diens confrater, een sax. optimist, welke muziek 't
rumoer in de zaal van eenlgo nog laatkomende jongelui
ecnigszins overstemde.
Daarna werd met de afwerking van het offlcleele pro
gramma een begin gemaakt, door het optreden van den
conferencier, den heer Eduard Kapper, die dezen avond
o.a. fungeerde als „levende programma-aankondiger", vol
gens zijn zeggen. Nadat de heer Kapper een paar ge
kruide moppen had verteld, trad de voor Nieuwe Nie
dorp niet onbekende soubrette, mevr. Paullne Hervé op
met het zingen van een viertal liedjes, welke veel bij
val oogstten. liet derde liedje uit haar reportoiré „Moe
ders Boy" had evenals de vorige maal weer veel succes.
Toen was de beurt aan Mr. Brandam, de voor de radio-
maniakken bekende acccrdeonvlrtuoos, die het publiek
vergastte op enkele nummers op de harmonica, welke
met een verdiend applaus werden beloond. Als Dritte
im Bunde trad voor de pauze de heer Kapepr ten too-
neele met enkele door hem zelf geschreven levensliedjes
Ten tweede male trad de» soubrette op en thans met
de door haar zelf geschreven revueschets in 4 taferee-
len, getiteld „De Stilte", in welke bliksemrevue, de zan
geres diverse typen uitbeeldde, als b.v. de voorzitster
eener vrouwenvereeniging, welke vereeniging opkwam
voor de emancipatie der vrouw; verder als beklaagde
voor de rechtbank, en als Amsterdamsche Jordaanbe-
woonster.
De accordeonbespeler onthaalde ons nog op een viertal
nummers, waarvan we speciaal vermelden het Kerk
koor uit de Opera „De Troubadour."
Ten slotte zong de heer Kapper nog enkele liedjes en
daarna nam hij afscheid van ons, de bezoekers een tot
weerziens toeroepende.
Een gezellig bal hield de danslustlge jongelui nog ge
zellig eenigen tijd bijeen.
We vermeiden nog, dat de opkomst tamelijk groot was.
Een geheel ander gelald!
Gaven wij dezer dagen de veronderstelling ten beste,
dat mr. Ledeboer de uitverkoren candidaat zou zijn
om den vertrekkenden president der Rechtbank te
vervangen, thans bereikt ons een geheel ander ge
rucht en wel het voornemen van mr. Ledeboer om
in het belang zijner gezondheid het rechtersambt neer
te leggen.
Natuurlijk is niemand onmisbaar, want al die op
geschroefde praatjes over onherstelbaar verlies en
dergelijke gelegenheidsformules, zijn maar kletskoek,
doch zoker is het wel, dat het ontijdig uittreden van
een zeer werkzaam en geroutineerd magistraat als
mr. Ledeboer, het college zeer gevoelig zal treffen.
De waarde van een paar woordjes!
De reiziger in naaimachines te Hoorn, die H dagen
geleden in vereeniging met zijn broeder den Bakker
terecht stond als verdacht van gepleegd bedrog bij
den verkoop van een bakkerij, werd Dinsdag vrijge
sproken en waarom denkt U? Niet omdat het ten
laste gelegde feit niet strafbaar was, maar omdat in
de dagvaarding eenige woorden ontbraken. Hem was
namelijk ten laste gelegd, dat hij het feit had ge
pleegd te Hoorn en verzuimd was er bij te voegen: „of
elders in dit. arrondissement". En daar hij het ge
ïncrimineerde feit had gepleegd te Zwaagdijk en niet
te Hoorn, werd hij vrijgesproken, op grond dat het
delict niet wettig en overtuigend was bewezen.
Je moet het maar weten, zei wijlen Bomberg.
OL'DKARSPEL.
Tengevolge bedanken van den Hoofdingeland van den
Banne alhier, den heer Jb. Koorn Pz., heeft heden stem
ming plaats gehad voor een Hoofdingeland, en zijn uit
gebracht 39 stemmen, waarvan op den heer P. Kroon
Kz. 23 en den heer A J. Wijnveld 15 stemmen en een
van onwaarde, zoodat is gekozen de.heer P. Kroon Kz.,
alhier.
Ter secretarie zijn inlichtingen te verkrijgen over «In
gevonden sleutel. yj
Onder veel belangstelling werd door de biljartvereell-
ging Hollands Noorderkwartier eene wedstrijd gehou
den in het café van den heer O. Schermer alhier, van! 5
spelers uit Oude en Nieuwe Niedorp tegen 5 spelers uit
Hoogwoud. Niedorp won 14 partijen tegen Hoogwoud 11
partijen. De winnaars trekken dus het Noorden in. De
heeren Mijts en Peetoom stonden als hoogste serie ieder
op 24 caramboles, met de allerlaatste partij wist de heer
Jb. Stammes er 25 te behalen. Er werd fgespoeld met
cader en handicap.
KOLHORN.
Het huis van tien heer J. Dekker, aan de Nieuwe-
streek is bij onderhandschen verkoop overgegaan aan
den heer C. van Eeten alhier.
KOLHORN.
Zondag j.1. gaf de afd. S.D.A.P., Land- en Tuinbouw-,
en Transportarbeidersbond, een openbare filmavond
in de zaal van mej. de wed. Jonker.. 150 aanwezigen.
De heer J. J. Engel opende deze bijeenkomst met
een hartelijk welkomstwoord. Spr. zette uiteen het
organisatieleven, welke voordeelen een werkelooze
kas brengt, in het belang tot een gemeenschappelijke
draagkracht van uitkeering bij werkloosheid. Spr.
doet een oproep aan ongeorganiseerden. In verband
hiermede bracht spr. naar voren de argumont/cn van
zijn politieke tegenstanders, in de j.1. gehouden ge
meenteraadsvergaderinp. Het voorstel van de S.D.
A.P. om een gemeentelijke toeslag te geven aan
werkloozen, welk voorstel is verworpen. Dit politiek
debat hebben de mee-sten wel gelezen in dit blad.
Na de opening gaf een filmoperateur van het In
stituut voor Arbeidersontwikkeling uit Amsterdam,
op het doek te zien: Een dagje naar buiten. Hierna
kregen we te zien „De Wevers'', drama iri 7 neten.
In deze film krege-n we te zign de armoede der we
vers, lage loonen was de gróótste factor. Vervolgens
brengt de uitvoering nog een nederlaag op de lage
loonen, door het gebruiken van machines, die het
werk uit de handen wegnemen. De fabrikant hield
ze wel zooveel mogelijk aan het werk, maar tegen
half loon, wat wederom een nog grootere hongersnood
brengt bij de wevers. Het spreekwoord zegt: „Mon
kan een pot net zoo lang trappen totdat hij barst".
Totdat eindelijk de arbeiders in opstand kwamen en
een revolutie uitbrak. Zij trokken op en bestormden
het paleis van hun kapitalistische fabrikanten, deze
kregen het benauwd en werden genoodzaakt te vluch
ten. Het volk wist de deuren te bombardeeren en
sloegen daarbinnen alles kort en klein, hoewel de
fabrikanten een gelukkigen dans ontsprongen waren.
Ons ideaal zij geen revolutie. De strekking van
deze film is: leert ons plicht van een arbeider, in
welk vak ook, allen moeten wij georganiseerd zijn
en gemeenschappelijk komen we voor den strijd op,
in het medezeggingschap van ons rechtvaardig be
staan.
Voor allen die deze bijeenkomst hebben bijgewoond,
was het een leerzame avond.
Tot slot een gezellig bal.
Algemeene vergadering van de Onderlinge Glasver
zekering-Maatschappij „Wieringen" In het lokaal van
den heer Jb. Bruul te Hippolytushoef, op Maandag
avond. Voorzitter de heer C. C. Bakker, opende de ver
gadering met welkom. De directeur, de heer G. Timmer
man wordt verzocht de notulen te lezen. Deze worden,
na gelezen te zijn, onveranderd goedgekeurd en getee-
kend. Volgt verslag van den directeur over de rekening
en verantwoording. Totaal ontvangsten, met het kas
saldo van het jaar 1928, f 568.74; totaal uitgaven
f 404.92, Alzoo een saldo op 1 Dec. '29 van f 163.82.
De heeren C. Grin en P. L. Vroone hebben de boe
ken nagezien en alles is in orde bevonden. Deze heeren
wordt dank gezegd voor hun moeite. Dit jaar zullen de
gewone bestaande premiën geïnd worden. Vorig jaar
werd 70 betaald, dus nu 100
Aan de orde is verkiezing Commissaris. Aftredend
de heer C. Duijnker, welke met algemeene stemmen
wordt herkozen. Deze is niet aanwezig en zal met de
benoeming in kennis worden gesteld. Verder wordt
voorgesteld een schrijven te richten aan het gemeente
bestuur, waarin te verzoeken de gemeente-gebouwen
tegen glasschade te verzekeren. Tevens wordt besloten
aan te vragen de premie voor herverzekering.
De heer P. L. Vroone •vraagt bij de rondvraag hoe
het staat met het vorderen van schade, als de persoon,
welke de schade aanricht, bekend is. Wordt mede
gedeeld, dat deze dan verplicht is de schade te vergoeden
aan de Maatschappij. In vele gevallen wordt ook de
schade betaald. Er zijn echter menschen, welke dit
niet doen, omdat ze niet kunnen, en er zijn ook welke
niet willen, deze zouden kunnen worden vervolgd, maar
in den regel worden die zaken in der minne geschikt
De heer Berkhout vraagt waarom geen binnenglas
wordt verzekerd. Hij zou gaarne willen, dat ook eta
lagekasten verzekerd konden worden. Alle aanwezigen
zijn daar voor. Deze binnenglasverzekering blijft dan
uitsluitend bepaald tot etalagekasten. Ook wordt ge
sproken over het verzekeren van lichtbakken. Daar
het risico te groot wordt geacht, worden dezen niet in
de verzekering opgenomen.
De heer C. J. Bosker en A. Berkhout worden verzocht
da boeken bij de volgende gelegenheid na te zien. en
deze gaan met dit verzoek accoord. Verder niets meer
aan de orde zijnde- sluit de voorzitter de vergadering,
met dank voor de belangstelling.
zwart overtrokken
compleet met ronde glazen f3.50.
Gediplomeerd Opticien.
Het aangewezen adres voor Goede en
GoedKoope Optiek.
Zitting van 23 Januari 1930.
Uitspraken van 20 Januari.
Nicolaas en Chrispaan O., beiden te Hoorn, bedrie-
gelijke handelingen bij een verkoop van bakkerij, met
inventaris; le f500 boete of 100 dagen, 2e vrijgespro
ken.
Gerardus T., Castricum, gedetineerd, diefstal onder
verzwarende omstandigheden, 8 maanden gev. voorw.
met 3 proefjaren en onder toezichtstelling.
BIJ "OE WAARZEGSTER.
(Passing Show).
Waarzegster: Wilt u ue toekomst
weten van uw echtgenoot?
BezoeksterDat niet. alleen of hij van
avond vóór elf uur thuiskomt, want ik heb
een gezellig dameskransje.
Kort verhaal
AMEHIKANEN
ONDER ELKAAR.
Beiden waren „je dé.t" waarmee in Amerika een
zeker soort van geslaagde zalcenmenschen bestempeld
wordt: menschen met wei-doorvoede gezichten, met
dikke zegelringen aan worstvingers en met een behage-
lijke middellijn van minstens anderhalven meter om
den aequator.
Beiden zaten tegenover elkander in een eerste-klas
restaurant en waren, wachtend op den kellner, in een
druk gesprek geraakt. Zij hadden het over vroegere
tijden, over vroegere avonturen, beleefd bij hun aan
komst In New- York.
„Ik zal nooit van mijn leven de eorste paar jaar
in deze stad vergeter.." zei er één van de twee. „Hemel
nog 'n toe. toentertijd moest je nog in het zweet van
Je aanschijn je brood verdienen. Toen lk hier aan
kwam, bestond mijn gansche vermogen uit vijftien
Amerikaansche centen en geen stukje kleeding dan de
vodden die ik aan mijn lijf droeg; en dan mijn slaap
gelegenheidU zult het niet willen gelooven, maar
het is de waarachtige waarheid, mijn slaapgelegenheid
was... een leege teerton. Een mensch, als u," vervolgde
hij, terwijl hij in zijn stoel achteruit schoof met do
uitdrukking van iemand met een enorme ervaring „een
mensch als u, gewoon aan luxe en comfort, heeft geen
vermoeden wat het zeggen wil, in de open lucht in een
teerton te overnachten."
Mijn waarde..' zei de ander, „als ge u wilt verbeelden
dat mij dergelijke avonturen vreemd zijn, begaat gij de
grootste vergissing van uw leven. Toen ik deze stad
binnenging, had ik geen rooie duit en maandenlang
sliep ik in een piano-kist, achter een fabrieksterrein.
Een jongen, die gewend is te slapen in een lekkere
warme teerton, zou na een paar nachten In een piano-
kist spoedig begrijpen
..Maar mijn beste vriend," onderbrak hem Robinson,
eenigszins kregelig, dat bewijst alleen maar, dat u een
teerton niet kent. Gedurende de winternachten, toen
u behagelijk maffen kon in uw piano-kist, lag ik wak
ker en rillend van de kou in mijn teerton, terwijl net
vervloekt in mijn rug tochtte."
„Tocht", riep Jones uit, „tocht! Vertel mij ipaar niets
van tocht! Do kist, waarover ik spreek, miste een plank
en nog wel aan den noordkant. Hier placht lk 's avonds
te zitten, terwijl ik meteen werkte en de sneeuw meters
hoog bij mij naar binnen stoof. En toch, u moogt het
gelooven of niet, toch dank ik aan die oude kist de
gelukkigste dagen mijns levens... ja, ja, 't was toen nog
de goeie, oude tijd!
Stralende, onschuldige dagen... 's morgens wakker
wordend, wist je niet wat je al niet doen zou met je
kracht, met al je opgewektheid! Waarschijnlijk dat
u dit soort van leven niet aangekund had..."
„Niet aangekund" schreeuwde Robinson woedend uit,
„zoo iets zou ik niet aangekund, niet uitgehouden heb
ben? Voor den duivel! ik ben er voor geschapen. Ik
wou. dat ik dit oude leven nog eens opnieuw een tijdje
mocht leiden.
En cm op die onschuld terug te komen, ik wed erom,
dat u niet voor een tiende zoo onschuldig was als ik,
niet voor een vijfde, niet voor een derde zoo onschuldig!
En wat voor een leven leidde men in dien tijd! U zult
er op willen zweren, dat ik een eerste klas leugenaar
ben en me niet willen gelooven... en toch ik kan me
avonden herinneren, dat ik twee. drie vrienden op be
zoek kreeg in de ton en wij de helft van den nacht bij
een stompje kaars kaart speelden."
„Twee of drie", lachte Jones, „maar mijn beste Ro
binson, bij mij, in mijn piano-kist, zijn meermalen een
half dozijn bij mij op souper geweest en daarna hebben
wij ook kaart gespeeld en andere spelletjes, ook wel
pandverbeuren en meer van die grapjes. Ons eten was
ook altijd kostelijk. Voor den drommel, Robinson, ge
loof me, jullie jongelui hier in deze stad, die allemaal
reeds jullie maag, door het goede eten, hebt bedorven,
kunt je niet het genot voorstellen, waarmee men in een
paar aardappelschillen of in een oude broodpudding-
korst hapt"
„Nu we het juist over eenvoudige kost hebben," on
derbrak hem den ander, „kan niemand beter dan ik be
scheid geven. Hoe dikwijls heb ik alléén maar op wat
gortepap geleefd, die toevallig bij een achterdeur door
iemand werd weggedaan; of ik ging naar een varkens-
fokkerij en bedelde om wat draf, bestemd voor de var
kens. Ik zou kunnen zeggen, dat ik meer varkensvoer
gegeten heb dan
.Varkensvoer," brulde Robinson hem tegen, en sloeg
met de vuist op tafel, „varkensvoer verdraag ik beter
dan
Plotseling zweeg hij met een onthutsten glimlach, aan
gezien een kellner aan hun tafel was verschenen met
de vraag:
„Wat wenschen de hoeren te bestellen?"
„Middageten," zei Jones na een oogenblik van stilzwij
gen. „Middageten... iets niets 't is mij altijd glad
onverschillig wat ik eet breng mij maar wat koude
gortepap, als die er is, of een stuk pekelvleesch, 't een
of 't ander, 't is me precies eender."
De kellner wendde zich met een afgemeten onaan
doenlijk gezicht naar Robinson.
„Breng mij ook maar wat koude gortepap," zei hij, met
een uitdagende blik naar Jones. „Van gisteren, als er
nog wat over is en ook een paar aardappelschillen en
een glas afgeroomde melk."
Daarop zwegen beiden. Jones leunde wat in zijn stoel
terug en keek Robinson scherp aan,. Eenige minuten
lang maten zij elkaar wederzijds met strengmonsteren-
den blik. Toen keerde Robinson zich op zijn stoel om
en wenkte den kellner terug, die juist de bestelling voor
zich heen mompelend, wilde weggaan.
„Kellner, zei hij, met somberen blik, „ik wil de bestel
ling iets wijzigen. Inplaats van de koude gortepap moet
je mij een warme hazenpastei brengen en eerst een
paar dozijn oestertjes cn wat soep en ook wat visch en
wat fruit."
„Breng mij maar hetzelfde," zei Jones vaag en voegde
er meteen aan toe: „Ook wat champagne..."
En als nu voortaan Jones .en Robinson elkaar opnieuw
ontmoeten, blijft de herinnering aan de teerton zoowel
als aan de planokist dermate diep verborgen als een
grafsteen onder een aardverschuiving.
WAAR DE VROUW
BELANG IN STELT.
De vtouw en
het vllegwezcn.
Bijna 18 jaar geleden steeg een jong Amerikaansch
meisje bij Dover in een ietwat ouderwetsch vleigtuig op,
om dwars over het Kanaal te vliegen en veilig l.e landen
op het vaste land.
Dien avond en den volgenden morgen waren verschil
lende kolommen van de dagbladen aan deze buitenge
wone gebeurtenis gewijd. Ais een vlammend vuurtje
verspreidde dit kordate stukje zich over de heele we
reld en vervulde de menschen met de grootste verwon
dering. Het vrouwelijk gedeelte van Londen, Parijs en
New-York was in extase en nog weken daarna was
Harriet Quimby het onderwerp van gesprek. De onder
neming van mejuffrouw Quimby was uiterst gevaarlijk.
De toeschouwers, die bij haar vertrek tegenwoordig wa
ren, wilden niet gelooven, dat zij werkelijk van plan was
het Kanaal over te steken. Door dezen twijfel besloot
Harriet nog vaster om de tocht te volbrengen. Men
wist, dat zij nog nooit met het toestel had gevlogen, cn
toen zij opsteeg, dacht men, dat het alleen was om de
machine te probeeren en de verbazing onder de toe
schouwers was zeer groot, toen zij in de lucht ver
dween, en niet meer terugkwam.
In dien tijd, het was in 1912, dat Harriet Quimby de
gevaarlijke vlucht over het Kanaal ondernam, was de
vliegkunst nog zeer slecht ontwikkeld. Haar vliegtuig
was van een verouderd type en zij had hoegenaamd
geen kennis van de toestanden boven het Kanaal. Daar
bij mag men niet uit het oog verliezen, dat zij geheel
alleen was, in aanmerking genomen, dat de beste vlie
geniers, wanneer zij een gevaarlijke vlucht ondernamen,
steeds iemand meenamen.
Het was ook de eerste keer, dat zij gebruik maakte
van een kompas. Later bekende zij, dat zij eigenlijk niet
goed wist, hoe men daarmede om moest gaan. Een be
kend vliegenier, Gustave Hamel, had haar echter vooraf
gewaarschuwd, haar op het gevaar gewezen, wat zij zou
oploopen, als zij koers verloor. Slechts vijf mijl in een
verkeerde richting en zij zou boven de open Noordzee
zijn. Voor haar hadden verschillende vliegeniers op deze
wijze het leven verloren. Het kompas heeft haar ech
ter gered. Nauwelijks had zij het vasteland verlaten, of
zij werd omhuld door een dichte wolkbank. Zij daalde
toen op een hoogte van 6000 voet. Zij kreeg toen ech
ter zoo veel last van de koude en tot overmaat van
ramp helde de machine naar een kant over. Zij dacht
er over een noodlanding te maken, toen zij haar doel
bereikt had.
Ongelukkigerwijze verloor Harriet Quimby kort na
deze roemvolle gebeurtenis op tragische wijze het leven.
Slechts eenige weken na de Kanaalvlucht viel zij op
den grond te pletter. Haar loopbaan als vliegenierster
was bijzonder kort ongeveer een jaar maar in dien
tijd was zij door de geheele wereld bekend geworden.
Zij was de eerste vrouwelijke vliegenier, die wereld
beroemd werd. De ontwikkeling van de vliegkunst 5s
lang en interessant; het ging gepaard met ontelbare
proefnemingen, veel moed en geduld, en heeft ook een
groot aantal menschenlevens geëischt. En tezamen met
den man heeft ook de vrouw medegeholpen aan deze
ontwikkeling; tezamen met den man heeft zij haar
krachten en energie aan deze groote taak gewijd, en
meer dan een vrouwenleven Is hiermede heengegaan.
Vooral Franschen en Amerikaansche vrouwen hebben
in de luchtvaart de leiding genomen. De Francalse He-
lene Dutrieu was de eenige vrouwelijke mededingster in
den vliegwedstrijd op Delmond-Park; door de Fransche
regeering werd zij bevorderd tot ridder in het legioen
van Eer. Nog voor zij haar aandacht aan de vleigkunst
wijdde, was zij reeds bekend, ook per fiets heeft zij ge
vaarlijke experimenten ondernomen.
Een andere Fransche vrouw, verloor in 1918 het le
ven bij proefnemingen met een ballon. Suze Bernard
viel op 19-jarigen leeftijd te pletter, terwijl zij bezig was
met haar diploma te halen. In het vliegcorps van het
gewezen Duitsche Keizerrijk was Mej. Elfride Riolte
het eenige vrouwelijke lid. Later werd zij loods van een
Zeppelin. Ook zijn er een groot aantal vrouwen, die fi-
nancieelen steun verleend hebben bij de ontwikkeling
van do vliegkunst.
Denken wij slechts aan Mej. Catherine Wright, een
zuster van Wilber en Orville Wright en aan mevrouw
Alexander Graham Bell en mevrouw Russell
HAAR NAA"M.
(Smith's Weekly).
Toen Billy de feeën-koningin had bedankt
voor haar vriendelijkheid hem een nieuw woord
voor zijn amulet te geven, gingen hij, Jerry en
Redneb, opnieuw door het woud. Eerst kwa
men zij bij den waterval der feeën, waar het
scheen alsof de maan op het water dreef. Het
was een schip van schitterend goud. Op het
water gleden prachtig gekleurde waterbellen,
waarop elven gezeten. Ze lachten en
ze zongen met hun heerlijke stemmetjes en
als een waterbel uiteen sprong, dan vielen ze
in het water, lachende er stoelende en ze klom
men weer op een andere en ze zongen een lied
je hoe heerlijk ze het vonden te zitten op een
gekleurde waterbel, vol manelicht, wanneer de
nacht warm en rustig was.
Is dat niet aardig, dat ziet er aanlokkelijk
