SchagerCourant
Anna
Paulownapolder.
Het Altaar der Eer
Derde Blad.
De wegverbetering en de goede verstand
houding tuscshen gemeente en polder.
HOOFDPIJN
Dinsdag 15 April 1930.
73ste Jaargang. No. 8646
Vergadering van Dijkgraaf, Heemraden en Hoofd
ingelanden van den Anna Paulownapolder, op Za
terdag 12 April 1930, des morgens 10 uur, in het Pol
derhuis.
Voorzitter de heer C. Wijdenes Spaans, dijkgraaf,
secretaris de heer C. Keijzcr, opzichter de heer R.
Dekker.
Afwezig is de heer P. J. Waiboer, heemraad.
De Voorzitter opent met een woord van welkom de
vergadering en deelt melde, dat de heer Waiboer af
wezig is door ongesteldheid. Dat spijt ons allen zeer
en spr. weet uit naam van allen te spreken, als hij
den heer Waiboer toewenscht dat hij zoodra mogelijk
rijn volkomen gezondheid zal herwinnen.
De notulen wordetn gelezen, ze worden onveranderd
goedgekeurd.
Mededeelingen.
Ged. Staten hebben goedgekeurd het besluit tot het
aangaan van een tijdelijke kasgeldleening, tot ten
hoogste f 250.000, het besluit tot uitgifte van erfpacht
>*an grond aan wed. Waiboer en De Jong.
Van den arbiter in het geschil met den aannemer
Boltje is ontvangen het bindend advies dat do polder
verplicht is de vordering van den aannemer, behou
dens een kleine aftrekking, te betalen. Deze beslissing
ls hot Dag. Bestuur geweldig tegengevallen en tegen
het rechtvaardigheidsgevoel in, maar het is een bin
dend advies, zoodat er niets aan te doen is.
Door den aannemer van de sluis in den Oostdijk is
het werk naar genoegen opgeleverd.
Aan den hulpstoker B. Droger is op zijn daartoe ge-
'doen verzoek, om gezondheidsredenen, met ingang
van 1 Maart eervol ontslag verleend.
De woning bij gemaal I is met inbegrip van een
schuurtje verhuurd aan K. Keuris, voor f4.50 per
week.
De verpachting van het grasgewas heeft opgebracht
'f2068 per jaar en onderscheidene perceeltjes zijn on-
verhuurd gebleven. De vorige verhuring gaf aan op
brengst f 3620, maar de overgang van paard op motor
en het stof dat van de wegen opwaait, is wel oorzaak
dat de opbrengst thans minder is.
Het Dag. Bestuur krijgt machtiging om de onver
dachte perceeltjes ondershands te verhuren.
Bij de ka-opname bij den penningmeester bleek al
les in opde le zijn.
In Octobe —November 1929 is de maximale belas
ting van r' electrische 'bemaling beduidend opgeloo-
pm, nJL tc. 148 kilowatt. Bij de proefmalingen in De
cember 1928 was het bij een opvoerhoogte van '2.63%
meter 121 Kilowatt, bij 2.71 idem bij 2.81% c.M. 123,
bij 2.90 127, bij 2.99 M. 130 en bij 3.08 M. 131 Kilowatt,
een betrekkelijk gunstig verschijnsel. In de maanden
Januari tot en met September was de maximale be
lasting van 124.32 tot 134.04 kilowatt, in October even
wel eensklaps 148.68, in November idem en Decem
ber 142.8, om in Januari 1930 weer te dalen tot 128.01
en in Februari 127.26. Door het Bureau van Slikker
veer en een ingenieur van het P.E.N., cn een monteur
is een onderzoek ingesteld, de motor was behoorlijk
koel en de belasting gaf toen 127 kilowatt aan, doch
enkele dagen later 138. Geoordeeld werd, dat drijfhout
tusschen waaier en wand de oorzaak kan zijn en de
Voorzitter wijst er op dat de aanteiekening van de
maximale belasting per kwartier funest is. Maar con
tractueel is het vastgelegd, allen de wijze van aantee-
kening ons onjuist voorgesteld. Het kan den polder
misschien oen verschil aan kosten geven van een paar
honderd gulden.
De tijd waarvoor een overeenkomst met de firma
Blaauboer en Kossen was aangegaan voor het ge
bruik van een auto door den opzichter, was 'ongeveer
verstreken en het Dagelijksch Bestuur heeft de over
eenkomst behoudens nadere goedkeuring, tegen dezelf
de voorwaarden met een jaar verlengd.
Wordt goedgevonden.
De Voorzitter doet vervolgens mededeeling over de'
Donderdag j.1. voorgevallen inzakking in den grond
naast den duiker bij het gemaal te Van Ewijcksluis.
FEUILLETON
door
ETHEL M. VEEL.
29.
Zijn lippen beroerden de hare. „Ik moest komen zoo
als Ik nu ben. Ik ben zelfs niet aangekleed. Er was
geen tijd voor. Het was zoo vreeselijk laat. En ik wist
dat jij er niet om zou geven. We zijn zulke oude
vrienden."
„Mijn heerlijke Charmaine!" zei hij. „Mijn mooie, aan
gebeden Charmaine!"
Zijn woorden zijn stem ontketenden een storm
In haar. maar de trillingen waaraan ze ten prooi was,
ontstonden niet van angst. Ze begreep haar niet deze
aandoening van de zuiverste zaligheid, die haar beving.
Het was als steeg iemand die nog nooit wijn gedronken
had, deze drank naar het hoofd.
„Laten we over het bruggetje gaan, liefste Rory!" lis
pelde zij. „Dan kunnen we op de treden gaan zitten
boven het water en praten, zooals we den eersten
keer deden."
„Ja, laten we naar het tempeltje gaan," zei hij. „Het
staat open. Ik heb het slot opengebroken terwijl ik
wachtte."
Ze lachte; en nog parelender werd dit lachen door de
echo's weerkaatst! „Heb je het slot opengebroken! Jij
inbreker! Wat zullen ze je daarvoor kunnen doen?"
„Ze zullen het niet te weten komen," antwoordde hij.
En toen ze dicht aaneengestrengeld naar het bruggetje
liepen, viel zijn blik op haar voeten. „Lieveling, je hebt
niet eens schoentjes aan!" riep hij uit
Ze lachte opnieuw; de geheele nacht scheen vol wonde
ren en gelukkig lachen. „Wat geeft dat?" zei ze. „Komt
iets er nu nog op aan?"
Maar Rory was blijven stilstaan. „Mijn eigen meisje,
het komt er wel op aan. Ik wil niet dat je aldus loopt
Dacht je dat ik je lieve voetjes aan verwondingen zou
willen blootsellen? Komaan, Sla je arm rond mijn hals.
Ik zal je dragen."
Ze gehoorzaamde hem. Gehoorzaamheid was haar aan
geboren. Ze was zoovele jaren achtereen getyranniseerd
en onder den duim gehouden, dat haar weerstandsver
Vroeger waren er ook kleine openingen ontstaan en
waren die met beton aangegoten, tot Donderdagmid
dag dan een vrij belangrijk gat. in den weg ontstond.
Dit bevestigt, dus dat de zaak niet in orde is. Als men
den waterstand aanziet, ontdekt men geen st.rooming
heen en weer en blijkt daar dus uit, dat de zaak
boven de Van Ewijcksvaart goed is. Bij een nader
onderzoek is gebleken dat ook al zijn de schuiven
dicht, er toch beduidend water uit den duiker komt
en er dus een belangrijke lekkage niet door de schui
ven gekeerd wordt. Spr. heeft den Hoofdingenieur-
directeur van den Prov. Waterstaat om advies ge
vraagd over het voornemen om den duiker droog te
leggen. In 1913 is deze duiker gelegd, ligt geheel in
't water en van verteren kan dus niet worden gespro
ken en moet er een fout zijn. Wel is er vroeger op
gewezen, dat er een beduidende wel was, maar daar
door kan nooit een deel uit den duiker geraken. Van
middag komt er een ingenieur en zal worden be
raamd welke maatregelen genomen dienen te worden.
Het Dag. Bestuur hoopt den hoofdingelanden nader
te kunnen berichten, dat de toestand is meegevallen.
Ter tegemoetkoming in de kosten noemt spr. een
paar posten, waar nog niet voor uitgegeven is, n.1. de
duiker bij de begraafplaats en een post van f 1800 voor
werkverschaffing.
Al deze mededeelingen worden voor kennisgeving
aangenomen.
Accoord.
De vergadering kan zich vereenige.n met de vol
gende voorstellen van het Dag. Bestuur:
Tot uitgifte in erfpacht van een terreintje vóór zijn
perceel, groot 4X4 M2., aan A. Liefhebber, smid te
Van Ewijcksluis, voor 5 cent per M2.;
tot onderhandschen verhuur:
a. van een perceel grasgewas aan den Amsteldijk
voor éón jaar aan R. Meeldijk voor f80.
b- van een gedeelte berm van den Balgweg, eerder
in levenslange huur bij nu w^len G. Kooij, voor drie
jaren, aan L. Kooij voor f 75.per jaar;
c. van 1800 M. Balgdijk, voor drie jaren, aan Jb.
van Stipriaan voor f 112.50 per jaar;
d. tot het aangaan van eene geldleening tot beta
ling van de kosten van de stichting van het electrisch
gemaal en van de doorbraak van den duiker door de
Van Ewijcksvaart en het maken van een nieuwen
duiker, groot f93000.af te lossen in 31 jaren, te
beginnet» in 1930.
De totale kosten dezer werken bedroegen
f 93.818.06%, doch het Dag. Bestuur wil f 818.06%, ten
laste van 1929 brengen. Er bestaat gelegenheid de lee
ning te plaatsen op schuldbekentenis tegen 4*4
zonder provisiekostcn, doch alleen onder beding dat
1 boete moet worden betaald bij vervroegde aflos
sing en wel over het vervroegde gedeelte. Heit Prov.
Bestuur had tegen deze bepaling wel eenig bezwaar,
maar het Daga Bestuur vindt de bepaling tegenover
den geldgever niet onbillijk.
Geen premieheffing ingevolge de Ziektewet.
Het Dag. Bestuur stelt voor om geen verhaal toe te
passen op de betrokken arbeiders voor de door den
polder te betalen premie ingevolge de Ziektewet. Het
betreft alleen de menschen die in lossen dienst zijn
en de Voorzitter merkt op dat de loonen matig en be
tamelijk zijn.
De heer K. A. Kaan weet, dat er in den polder
werkgevers zijn, die wel verhaal op de werknemers
toepassen en waar we hier voor 't algemeen zitten,
kan spr. geen vrijheid vinden om de wettelijke bepa
lingen weg te cijferen, doch wil spr. het percentage
vorderen.
De Voorzitter wijst er op dat de wetgever den werk
gevers de bevoegdheid heeft gegeven om verhaal toe
te passen, maar de verplichting daartoe is niet opge
legd. Het Dag. Bestuur voelt het zoo. dat als ver
haal werd toegepast, het loon iets vermeerderd zou
moeten worden.
De heer K. A. Kaan dacht dat de loonen hier niet
zoo onbetamelijk waren, 40 cent per uur.
De Voorzitter zegt dat niet elk jaar de polder in
even groote mate wegwerk heeft uit te voeren. Er zijn
menschen op leeftijd in dienst van den polder, die
door hun mindere werkprestatie f2.f2.25, sommi
gen f2.50 per dag ontvangen cn om daarvan nu nog
wat te verhalen, gaat niet op. En uitzonderingen ma
ken is ook moeilijk.
Zonder hoofdelijke stemming gaat de vergadering
met het voorstel van het Dag. Bestuur accoord.
Geen premievrij pensioen.
Ingekomen is een verzoek van de arbeiders in
vasten dienst om verhooging van loon, dan wel vrij
stelling van de betaling van pensioensbijdragen en
van bijdragen voor het verschuldigde voor inkoop van
diensttijd.
De Voorzitter zegt dat deze vraag heel wat verder
strekt, want dat de polder daarvoor jaarlijks een be
langrijk bedrag zou moeten betalen. En waar vooral
den laatsten tijd de levensstandaard beduidend ver
laagd is, kan het Dag. Bestuur geen reden vinden om
op de vraag in te gaan, doch stelt het voor afwijzend
op het verzoek te beschikken.
Zonder discussie wordt overeenkomstig het voorstel
van Dijkgraaf en Heemraden besloten.
mogen reeds lang opgehouden had zich te laten gelden.
En bovendien, hier bestond geen reden voor weerstand.
Rory was Rory, de held van haar droomen tot in het
diepst va.n haar ziel. Het was haar lief, zich door zijn
sterke armen gedragen te voelen. Als een kind, lag zij
tegen zijn borst.
En aldus staken ze het bruggetje naar den Tempel
der Liefde over, terwijl hij haar droeg met de rustige
zekerheid van den geoefenden athleet. Hij droeg haar
de treden op in een fluweelen duisternis, die haar geen
vreezen inboezemde, -want het wonder van den zomer
nacht heerschte ook hier.
„Ik heb alles voor mijn koningin gereed gemaakt,"
zei hij.
Maar ze kon er nog niet toe besluiten hem los te la
ten. „Alleen jou heb Ik noodig," zei ze. „Kom dicht bij
me zitten liefste Rory! Ik kan het denkbeeld niet
verdragen je te verliezen dezen nacht"
En, zooals zij het wenscht, zat hij In die heerlijke
duisternis dicht tegen haar aangedrukt terwijl ze langs
de smalle treden de oogen lieten rusten op het door de
maan beschenen meertje, dat als een spiegel aan den
voet van de trap lag.
„O, dit is hemelsch!" zuchtte Charmaine. „Kon het
maar kon het maar eeuwig zoo voortduren!"
Hij antwoordde niet, en ze zag naar hem op, zijn aan
gezicht ln het duister zoekende.
Vier uur later stonden ze, dicht aanéén, op de treden
boven het spiegelgladde water, en za£en ze de eerste
strepen van den nieuwen dageraad zich aan het uitspan
sel vertoonen. Een roseachtige dauw lag over alle voor
werpen, en terwijl ze daar stonden, zette de eerste vogel
zijn morgenlied in.
Een huivering doortrilde het lichaam van Charmaine,
maa.r ze sprak geen woord. Het was Rory, die het tus
schen hen heerschende stilzwijgen vert>rak.
„En dus nu is het oogenbiik om elkaar vaarwel te
zeggen daar!"
Zijn stem klonk zacht, onvast, maar er lag geen vraag
ln opgesloten.
Zij natwoordde hem bijna op den zelfden toon. „Ja,
ja, Nu is het vaarwel, voorgoed."
„Weet je zeker," vroeg hij, „weet je volkomen zeker
dat je niet kunt wachten?"
„Ze zouden het me niet toestaan," antwoordde zij.
„Maar ik zal je nooit vergeten, liefste Rory. En er zal
een dag aanbreken waarop we elkaar terugzien."
„Ja, maar wanneer!" zei hij.
Ze deed een poging tot glimlachen. „Misschien ls hij
niet zoo héél ver af, en we zullen vrienden blijven, niet
waar? .We zullen altyd vrienden blijven zooais we ge
De aanbevelingslijst voor de benoeming
van een Heemraad.
Wegens periodieke aftreding van den heer J. Lin-
denbergh op 1 Juli a.s., moet overgegaan worden tot
het opmaken van een aanbevelingslijst voor de benoe
ming van een heemraad.
De stemmingen hebben tot uitslag, dat de aanbeve
ling als volgt, zal luiden: 1. J. Lindenbergh; 2. N. On
derwater; 3. D. Stammes.
Da groote kluif
voor vandaag is het voorstel van het Dag. Bestuur
om aan de gemeente Anna Paulowna tc berichten,
dat met waardeering van de goede bedoeling, de ge
stelde voorwaarden t.a.v. do wegverbetering te be
zwarend zijn om te worden aanvaard.
De heer K. A. Kaan stelt voor om de notulen der ge
heime vergadering nog eens te doen voorlezen, ten
einde het geheugen nog eens op te frisschen en daar
om de openbare vergadering te schorsen.
De Voorzitter oordeelt, dat al was er toenmaals re
den om de zaak in geheime vergadering te bespre
ken, op 't oogenbiik bestaat die wcnschelijkheid niet
meer en kan dc zaak z.i. wel in 't openbaar bespro
ken worden.
De vergadering is het blijkbaar met deze meening
eens en in openbare vergadering worden de notulen
dier bijeenkomst gelezen.
Over de onderhandelingen.
Ten einde een beter overzicht te krijgen in deze zoo
belangrijke kwestie, geven we hieronder oen zij
het ook beknopt overzicht van de onderhandelin
gen en correspondentie tusschen polder-en gemeente
bestuur, zooals uit do ter vergadering aan de pers
verstrekte gegevens blijkt.
Per 1 November 1929 deelde de gemeente Anna Pau
lowna mede, bereid te zijn tot 50 in de kosten van
de door Dijkgraaf en Heemraden voorgestelde wijze
van verbeteren van de coupure in den Noordelijk van
de Wieringerwaard af tot de Kooij, bij te dragen, doch
onder volgende voorwaarden:
lo. dat op gelijke wijze worden behandeld, het
gedeelte van den Nieuwenweg tot de Ivath. Kerk, de
Spoorbuurt van de Kath. Kerk af tot in aansluiting
van de straat voor het station Anna Paulowna en
den toegangsweg naar het station van deze straat
tot den Z. Molenvaartsweg;
2o. dat tevens voor gezamenlijke rekening (in ge
lijke verhouding als boven) wordt gemaakt te Kleine
Sluis, van Veerburg af tot en met het perceel van
M. G. de Nijs, en in de Spoortbuurt, van het perceel
van P. Harder af tot de Vlas- en Korenbeurs een be
hoorlijke loopstraat met rioleering;
3o. dat de wijze van uitvoering van loopstraat en
rioleering zal geschieden naar een plan, hetwelk de
goedkeuring van Burgemeester en Wethouders kan
wegdragen.
Reeds den volgenden dag hebben D. en II. dit
schrijven van het gemeentebestuur behandeld en is
dadelijk met erkentelijkheid en dank gesproken over
den wil van het gemeentebestuur tot voortduring
van de prettige samenwerking.
De draagwijdte der door de gemeente gemaakte
bedingen was niet te overzien. Daarom werd beslo
ten de bijdrage der gemeente op de gestelde voor
waarden te aanvaarden, wanneer naar het oordeel
van het Dagelijksch Bestuur van den Anna Paulow
napolder de kosten van loopstraten en rioleering
niet te bezwarend zouden blijken.
Hst doen van de noodige opmetingen in verband
met de gestelde voorwaarden, het ontwerpen en ra
men dier door het gemeentebestuur geëischte bijko
mende werken en het onderzoek naar de praktische
uitvoerbaarheid daarvan, heeft, in verband met de
drukte van de inmiddels voor werkverruiming aan
gevangen bezigheden veel tijd gevorderd.
Inmiddels was ons gebleken dat door Burgemeester
en Wethouders onder „loopstraat" werd verstaan
„trottoir" en daaraan is, zooveel dit mogelijk was,
gevolg gegeven.
De kosten van de onder lo. en 2o. bedoelde werken
zullën volgens raming bedragen f 20.000.
De uitvoering van de onderzijds geraamde werken
zal een beduidend hooger bedrag vorderen, dan wij
aanvankelijk geraamd hebben, zoodat naar verwach
ten, het een en ander totaal f 95000.f 100.000 zal
vorderen.
Nu is dezerzijds als vanzelfsprekend aangenomen,
dat de polder zal blijven onderhouden den weg, die
eerder daar in onderhoud was. en evenzoo dat de ge
meente zal onderhouden wat door haar aan uitbrei
ding door trottoirs met rioleering verlangd werd. De
ze werken toch worden gewenscht voor de burgerij
in het algemeen en hebben geene beteekenis voor de
ingelanden in het bijzonder.
Te dien aanzien kon geen overeenstemming met
B. en W. worden bereikt. Al heeft de gemeente ten
aanzien van de verbetering en het stofvrij maken der
wegen geen enkele wettelijke verplichting een sterke
weest zijn?"
„Ja," antwoordde hij. „Ja."
Met dezen woorden lichtte hij haar van den grond en
droeg haar in de aanbrekende morgenschemering naar
het hellende pad onder de boomen, en in den tuin, waar
nu alle vogels ln koor kwinkeleerden, zette hij haar
blanke voetjes op het gras en boog zich tot haar over,
om voor de laatste maal zijn lippen op de hare te druk
ken.
Onder afgebroken snikken klampte zij zich aan hem
vast, haar geest evenwel kende geen vrees. Ze stond als
het ware nog slechts aan den rand van de fel opge
zweepte wateren, De volle kracht van den orkaan zou
zich eerst later la.ten gevoelen.
„Je zult me nooit weer vergeten, Rory? Beloof je het
me beloof Je het me?" drong zij vleiend aan.
„Ik zal je nooit vergeten, Charmaine," antwoordde hij.
„En als je ooit in nood verkeert onverschillig wat het
is en je hebt mij noodig dan zal ik tot je komen, lie
veling. Ik zal komen."
„O, dank je," zei ze. „Ik zal er aan denken. En ik zal
in de krant altijd kijken waar je schip zich bevindt, op
dat ik weten zal waar jij bent."
„Ik zal het je op de een of andere manier laten we
ten," zei hjj. „Lady Cravenstowe is er ook nog. Ik zal
haar van tijd tot tijd schrijven. Zij zal een band tusschen
óns vormen. Maar als ooit het verlangen bij je opkomt
aan mij te schrijven, ziehier een adres te Londen, waar
brieven mij altijd nagezonden zullen worden en mij be
reiken. Als het dringend is, vermeld je het op de enve
loppe!"
Hij drukte haar een reepje papier In de hand, en toen
haar vingels zich er over sloten, wisten zo dat het laat-
e oogenbiik dat ze te zamen zouden doorbrengen aan
gebroken was.
Voor de laatste maal ging zijn beele wezen naar haar
uit, drukten zijn lippen de hare. En toen liet hij haar
zeer langzaam uit, zijn armen los.
„Vaarwel. Charmaine!" zei hij.
Ze zag hem met half verschrikte oogen aan. maar in
een oogwenk gleed de oude jongensachtige glimlach over
zijn gezicht, en stelde haar gerust
„Loop, lieveling loop of je zult te laat zijn!" ver
maande hij. „Ditmaal mag je in géén geval betrapt wor
den."
En Charmaine werd plotseling bezield met het wanho
pige gevoel dat wat hij gezegd had onverbiddelijk waar
■was, en ze vlood als een vogeltje over het gras. De herin
nering aan zijn glimlach vergezelde haar, schonk haar
troost en verzachtte de wreedheid van dit tragische af
scheid voor lznmer,
is vaak te wijten
aan constipatie.
Alle spijsverterings
stoornissen verdwij
nen na gebruik van
Foster's Maagpillen, het ideale
laxeermiddel. Alom aangeprezen.
f0.65 per flacon.
OSTER'S MAAGPILLEN
werkelijke verplichting bestaat er wel. De door B. en
W. gevorderde uitbreiding, welke feitelijk als voor de
burgerij bestemd, geheel ten laste der gemeente be
hoorde te blijven, vraagt nu van den polder eene bij»
dra ge naar raming groot f 10.000. Maar ook het on
derhoud van de door B. en W. gewenschte werken
meenen Burgemeester en Wethouders aan den pol
der te mogen toewijzen, waarin nog verder gegaan
wordt door daarin ook nog te willen opnemen een
trottoir in de Spoorbuurt, waarover eerder niet is
gerept. Dat trttoir, naar D. en H. vernamen, lang 67 M.
zal, bij gelijke raming als voor de andere trottoirs
is aangenomen, moeten kosten rond füOO. liet ge
heel van den aanleg der trottoirs met rioleering komt
dan op f15900. liet onderhouden van deze werken,
het schoon- cn bruikbaar houden van de rioleerin-
gen en de eventuecle vernieuwing van een en ander
wordt door een deskundige geraamd op 10 per
jaar der stichtingskosten. Dit cijfer meenden Burge
meester cn Wethouders te hoog geraamd, doch ook
al zou dit slechts de helft der deskundige raming
kosten, dan nog beloopt dit (5 van f15900) f795
per jaar. Die gemiddelde jaarlijksche uitgave verte
genwoordigt, gerekend tegen 4.5 per jaar een ka
pitaal van f 17666.
Met de voormelde som van f 10.000 geeft dit een
totaal van f27666, zoodat dan de door en W. be
doelde krachtige bijdrage in de verbetering der we
gen zal bediagen het verschil tusschen f40.000 en
f27666 of f12334.
Dijkgraaf en Heemraden wijzen dan verder nog op
de jarenlange te werk stelling van bejaarde arbei
ders op de wegen, waardoor de uitgaven voor armen
zorg beduidend werden verlicht; op het kosteloos
onderhoud gedurende omstreeks 65 jaar van den
stationsweg en den dam door den spoorput en op de
kosten van werkverschaffing en I). en II. kunnen
zich dan ook niet voorstellen dat de gemeente van
den polder zal vorderen het geheel en blijvend on
derhoud van de trottoirs en afwatering.
D. cn II. zijn bereid te bevorderen, dat daar waar
het trottoir in gemeenschappelijk overleg zal wor
den vervangen door een ingewalst en geteerd loop
pad, dit gedeelte voor rekening van den polder blij
vend te onderhouden, doch zij moeten verzoeken d®
van andere samenstelling gewenschte trottoirs en de
rioleering geheel voor rekening der gemeente te ne
men.
D. en II. verklaren zich nog wel bereid ora aan
H.I. voor te stellen onderhouden en schoonhouden
der rioleering, voor rekening van de gemeente, door
den polder te doen uitvoeren.
Het antwoord van het gemeentebestuur.
Per 3 April antwoordde het gemeentebestuur, dat
de raad had besloten:
lo. om de toegezegde bijdrage van 50 te limi-
teeren tot f 40.000.
2o. dat de verder gestelde voorwaarden geheel van
kracht blijven, terwijl de uitvoering van de trottoirs
met rioleeringen wordt verlangd als is aangegeven
op het van D. en 11. naar aanleiding van onzen
brief d.d. 21 Maart j.1. ontvangen plan, zooals dit
door onzen Opzichter op onze aanwijzing is gewij
zigd, met dien verstande dat voor het trottoir langs
den Zuider Molenvaartsweg tegels zullen worden ge«
bruikt, en ten behoeve van de uitritten de tegels zul*
len worden vervangen door gewapend betonplaten^
3o. dat voorloopig zal kunnen worden volstaan,
voor zooveel het langs den Molenvaartsweg te leg
gen trottoir betreft, met den aanleg over. het ge
deelte, vanaf het perceel van M. G. de Nijs tot het
loopbruggetje over de Molenvaart voor het Polder
huis, terwijl de uitvoering van het overige gedeelte
kan wachten, totdat eene beslissing is genomen om
trent het te volgen tracé van den Rijksweg Van
Ewijcksluis-Noordholandsch Kanaal
4o. dat het onderhoud van de trottoirs en riolee
ringen, ook van dat gedeelte, hetwelk door particu
lieren met bijdragen van de gemeente gelegd zal
worden in de Spoorbuurt, dient genomen te worden
voor rekening van den polder;
5o. om de opbrengs van de verpachting van het
grasgewas aan den toegangsweg naar het spoorweg
station, en den dam door den spoorput, bedragend®
voor dit jaar en de volgende twee jaren f26.50 per
jaar aan den polder aan te bieden, in verband met
de omstandigheid dat die de wegen onderhoudt.
HOOFDSTUK L
Basll's Vrouw.
„Wel, zie eens aan!" zei juffrouw Dicker, en wisehto
haar oogen af. „Iets lief tal! igers heb ik nooit aanschouwd
Neen, nooit!"
Het visioen van Charmaine, wit als een lelie, zooals ze
was, terwyl ze aan den arm van haar echtgenoot de
kerk doorliep, vervulde de oude kindermeid met een
blijdschap, die alles wat ze tot dusverre gekend had
overtrof. Haar eenige wensch in het leven was haar.
lieve Charmaine te dienen, en nu kon ze zich onafgebro
ken tot aan het einde van haar levensdagen aan haar
troetelkind wijden.
Terwijl tante Edith het bruidspaar gadesloeg, waren
haar gevoelens misschien niet geheel en al ongelijk aan
die van juffrouw Dicker. Ze had zoo lang den harte-
wensch gekoesterd Basil gelukkig getrouwd te zien, en
nu hij eindelijk op het punt stond vervuld te worden,
kende haar ingenomenheid geen grenzen. Alles was ver-
loopen zooals te voren geregeld was. „Juist als in een
sprookje" dacht ze bij zichzelve, als zich oogenblikken
bij haar voordeden waarin alles haar te schoon leek om
waar te zijn. En haar lievelingsneef, van wiens keuze zoo
veel afhing, had tot vrouw een meisje uitverkoren, wier
lieftalligheid en bekoring alleen door haar schoonheid in
de schaduw gesteld werden.
Evenals juffrouw Dicker, kon ze de liefhebbende
oogen niet afwenden, tot de tranen er in stonden. Er
was iets zoo aandoenlijks, iets zoo innig roerends ge
weest, in het zien van de jonge bruid van nog geen acht
tien jaren, geknield voor het altaar, en openlijk tot de
vrouw van Basil verklaard.
Toen ze haar eigen woning weer binnentrad, vroeg ze
zich af of de plechtigheid bet meisje een al te zware
beproeving opgelegd zou hebben, maar indien dit het ge
val was, was dnarvdn niets te bespeuren op het schoone,
door den bruidssluier omhulde gelaat, behalve dan dat
het buitengewoon bleek was. Terwijl zo naast haar echt
genoot stond, hield Charmaine zich volkomen stil en
bedaard de eenige die het stilzwijgen bewaarde, naaf
het scheen, te midden van de luidruchtigheid van lachen
en gelukwenschen. En ze nam de omhelzing van tante
Edith inderdaad met warmte in ontvangst, evenwel zon
der eenige aandoening te laten blijken. Het was bijna als
voelde ze zich totaal versuft, hoewel ze Basil met een
glimlachje antwoordde, toen hij zich tot haar keerde en
tot haar sprak,
Wordt vervolgd.
