SchagerCourant
Het Altaar der Eer
Derde Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Dinsdag 29 April 1930.
73ste Jaargang. No. 8653
Zitting van Vrijdag 25 April 1930.
Alkmaar.
EEN, DIE NIET MEDETELDE.
Dè in justitieele kringen niet geheel onbekende heer
A. G. C., 'n rondreizendstraatventer zonder vast domi
cilie, doch bij voorkeur te Alkmaar vertoevend van
wege de gezonde lucht, was in verzet gekomen ter zake
een hem bij verstek opgelegd vonnis betreffende het
venten zonder vergunning te Alkmaar, doch bleek he
den al weder niet present te zijn, zoodat het verstek
vervallen werd verklaard en de verbalisant Teitsma
onverrichterzake' kon vertrekken om zijn onderbroken
assistentie bij de huiselijke schoonmaak te kunnen
voortzetten. Wat een dergelijk verzet tegen een gewe
zen vonnis aanbelangt dat is natuurlijk een bekende
truuk tot uitstel van executie.
Egmond aan Z e.
HIJ LIET DE 40 PLUS NIET VAN ZIJN
BOTERHAM ETEN.
Een zwervende straatnegociant, Pieter J.. tijdelijk
vertoevend in een volkslogement aan de Voormeer,
die als verdachte voor den waarnemenden kanton
rechter, mr. de Groot, verscheen, op grond van het
feit, dat hij op 7 Maart j.1. te Egmond aan Zee -sou
hebben gevent, zonder vereischte vergunning, niet z.g.
kamferballetjes, bleek een heer te zijn, die zich niet
stilzwijgend in een hoekje liet drukken. Hij ontkende
pertinent de aanbieding van bedoeld handelsartikel en
las een verweerschrift voor, dat tot doel had, aan te
toonen, dat de veldwachter van Egmond aan Zee in
staat van besohuldiging moest worden gesteld, omdat
hij een valsch proces-verbaal had opgemaakt.
De heer Ambtenaar zeide voornemens te zijn, dezen
plichtvergeten veldwachter direct op te laten pakken,
terwijl de kantonrechter, die meermalen de voorlezing
zeer oneerbiedig en onbeleefd had onderbroken, wat
aan de articiteit der voordracht wel eenige afbreuk
deed, besloot de zaak aan te houden tot 9 Mei, tenein
de ook de meening van veldwachter ten Bruggencale
over dezen kamferballenhandel eens meer uitvoerig te
vernemen.
De R ij p.
NOG STEEDS DAT MISVERSTAND MET
ARBEIDSLIJSTEN EN -REGISTERS.
Een te Purmerend wonend metselaar, de heer Jan B.,
die te de Rijp een bouwwerk helpt voltooien, ha*? zich
te verantwoorden opidat hij op 7 Maart op dat bouw
werk verzuimd had een arbeidslijst en -register op te
hangen, niettegenstaande 2 in zijn dienst staande werk
nemers A. en J. Boon, aldaar werkzaam waren. De
heer B., het feit erkennende, meende daartoe niet
verplicht te zijn, omdat hij zelf als onder-aannemer in
dienst stond van den aannemer, die het geheele bouw
werk deed uitvoeren. Deze heer droeg de verantwoor
ding met betrekking tot naleving der voorschriften der
arbeidswet. Waar echter bleek, dat bedoeld karwei
langer duurde dan 1 week en bedoelde knechts hun
weekloon ontvingen van verdachte, moest worden
aangenomen, dat zijn interpretatie van de arbeidswet
onjuist was en werd hij dus veroordeeld, doch op hem,
dank zij de goedgunstigheid des kantonrechters, géén
straf toegepast.
Alkmaar.
EERSTE CONFLICT WINKELWERKTIJDEN-
B ES LUIT.
Het was natuurlijk te voorzien, dat dit nieuwe stuk
wetgeving de werkzaamheden van het Kantongerecht
weer zou vergrooten, in welk voorrecht natuurlijk ook
de pers mocht deelen. Als eerste comparante in deze
materie verscheen dan mej. Koosje v. D., onderneem
ster van het welbekende stoffenmagazijn te Alkmaar
„Het Couponhuis", die volgens dagvaarding op Dins
dag 18 Maart haar winkeljuffrouw J. C. Jas ten 1 ure
FEUILLETON
door
ET HEL M. DELL.
HOOFDSTUK IX.
„Moeder, gaat ge ook niet mee?" Het zwarte hoofd
van Guy vertoonde zich eensklaps om de deur van het
boudoir van Charmaine, waar deze voor haar schrijf
bureautje zat.
Ze wendde het hoofd snel om. „Guy! Wat heb je me
laten schrikken! Ik dacht dat je al uitgegaan was."
Hij trad de kamer binnen een flinke, atletische
knaap van vijftien jaren, met zwarte oogen en een in
nemend glimlachje. „Neen," zei hij, „ik kon niet gaan
zonder*u eerst nogeens gezien te hebben. Waarom gaat
ge niet mee?"
„Ik ben te moe. lieve jongen," antwoordde zij.
„Ge denkt er dus niet over om te gaan?" Hij boog
zich met liefderijken aandrang tot haar over. ..Zonder
u zal het niet half zoo aardig zijn. Zal ik thuisblijven
en u gezelschap houden?"
„Neen, ongen. dat wil ik niet Dat zou Ik voor geen
geld willen." Ze leunde in haar stoel achterover en
strekte de armen naar hem uit. „Ga jij maar, en maak
een genoeglijk autotochtje met je vader en Hugh, en
geniet zooveel je kunt. Ga niet zwemmen als het zoo
bar koud is, beloof je dat?"
„Maar we zullen met de thee nog niet terug zijn."
bleef Guy aanhouden, terwijl hij haar een kus gaf. „Ik
laat u niet gaarne zoo lang alleen. En het is zoo jam
mer van den tijd, als de vacanties zoo kort zijn."
Ze lachte flauwtjes, tegen zijn schouder geleund. Guy's
toewijding jegens haar was met de jaren gegroeid, inge
zogen als hij ze had uit de vermaningen van Basil en
uit diens eigen voorbeeld.
„Ik geef er niet zooveel om, alleen te zijn, jongenlief."
zei ze. „En bij je terugkomst zullen we den verloren tijd
inhalen. Guy jongen, spring niet zoo wild met me
om! Je drukt me bijna dood."
Hij lachte en liet haar los. „Nu. kijk dan niet zoo treu
rig als het meisje aan den oever van de vliet! We ko
men gauw terug," zei hij.
Ze luisterde naar zijn zich verwijderende voetstappen
en keerde terug tot haar brief. Maar. hoewel ze de pen
opnam, wilde het schrijven niet meer vlotten. In plaats
daarvan sloeg ze een blad van haar vloeiboek om en
sloeg de oogen neer naar een briefje, dat daar lag. En
namiddags in dienst had gesteld, wat volgens de ar
beidslijst ten 2 ure had mogen geschieden. Mej. van D.
bleek evenwel niet voornemens te zijn, dit zonder pro
test te accepteeren. Hoewel zij deze omstandigheid
wenschte uit te schakelen als middel van verweer, daar
het er haar voornamelijk om te doen was, een princl-
pieele beslissing uit te lokken, bracht zij in het mid
den, dat bedoeld feit niet op Dinsdag 18, doch op
Maandag 17 Maart was geconstateerd. Voorts betoog
de zij, dat de arbeidslijst door de politie, tegen haar
bedoeling en buiten haar toestemming, was gezet op
2 uur als aanvangstijd. Met de wet in de hand wilde
zij er op wijzen, dat daar 1 uur staat aangegeven
als aanvangstijd, zoodat zij, aan de hand van die wet,
zich niet strafbaar achtte. De ambtenaar merkte hier
bij evenwel op. dat bedoelde arbeidslijsten moeten wor
den ingevuld met goedkeuring der arbeidsinspectie. De
Kantonrechter, die zich thans geen voldoende oordeel
kon vormen, mede met het oog op den veronderstel
den onjuisten datum der bekeuring, die zaak niet
verder te behandelen en bepaalde de voortzetting,
waarbij den verbalisant zal worden gehoord, op 9 Mei.
Uitgeest
EEN ONRUSTIGE SCHOONPAPA.
De momenteel rentenierende sigarenmaker Hendrik
de V. te Uitgeest stond terecht wegens op Zondag 16
Maart in dronkenschap gepleegde baldadigheid, door
met een schoenmakersmes verschillende steken toe te
brengen in een deurpaneel van het door zijn schoon
zoon. den schipperskncht «A. Roos, bewoonde perceel.
Verdachte, die in nuchteren toestand gevaarloos is en
door zijn dochter alsdan een goeden man wordt ge
noemd, gedraagt zich in beschonken toestand zeer
baldadig en vechtlustig en windt zich dan hevig op
over bestaande of vermeende familiegrieven. Geld voor
drank bezit hij niet, doch er zijn vriendelijke kennis
sen, die hem dit verderfelijke geschenk offreeren. Zoo
was hij al eenige malen, telkens op Zondag, stevig
aangeschoten, ten huize van zijn schoonzoon versche
nen om ruzie te zoeken en allerlei bedreigingen te
uiten. Hij stelde zich zoo woest aan, dat zijn dochter
van schrik flauw viel. De oude heer, thans zeer kalm,
zeide zich niets' van het gebeurde te herinneren. Om
trent de aanleiding wenschte hij in 't openbaar niet
te spreken. Hij ontving een duchtige vermaning en
werd ter waarschuwing veroordeeld tot f 6 boete sub
sidiair 10 dagen bij niet-betaling.
Heerhugowaard.
Een 25-jarig te Heerhugowaard wonend melkrijder,
Jacob C„ werd op 22 Maart door den veldwachter op
den Huigendijk, als bestuurder van een vrachtauto
aangetroffen, waarbij niet alleen bleek, dat provincie-
letter. voor- en achternummer en achterlicht niet be
hoorlijk aanwezig waren, doch ook, dat de chauffeur
in gebreke bleef, 'n geldig rijbewijs te 'overleggen. Deze
overladen verkeerszondaar, heden ter terechtzitting
aanwezig, erkende nederig en met een verlegen lachje
al die tekortkomingen. De auto had hij een dag te
voren voor oud gekocht en inderhaast met krijt de
nummers aangebracht. Hij was niet in 't bezit van een
geldig rybewijs, omdat hij, als niet voldoende bekwaam,
bij een vaardigheidsproef onder de auspiciën van den
gestrengen heer Kater te Alkmaar, voorloopig was af
gewezen. Doch thans kon hij met voldoening getuigen,
dat hij geslaagd was en ook de distinctieven aan zijn
wagen naar de eischen des tijds waren aangebracht.
Natuurlijk werden hem zijn verkeersafdwalingen nog
eens terdege onder den neus gewreven, en verdachte
veroordeeld tot f 6 boete of 6 dagen ter zake de num
mers enzoovoort en betreffende het onvertoonbare rij
bewijs tot f 10 boete of 10 dagen.
Alkmaar.
ALLEEN KINDERMANDJES GELDIGE
P ASS AGIE RS-INRICHTTNGEN.
Een jeugdige student met sportkousen, de heer
Wouter Uh., te Alkmaar had 11 April van het sport
park terugfietsend, op den bagagedrager een vriend
meegevoerd, welke wijze van transport in het preci-
cieuze Alkmaar niet is toegelaten. Hoewel de heer U.
als verweer aanvoerde, dat zijn rijwiel was voorzien
van een bagagedrager en 2 steppen voor voetrust,
werd dit wettelijk niet voldoende geacht. Alleen kin
dermandjes of volledig als duozitting* ingerichte za-
dels vallen niet onder de verordening. Fietsrijders
kunnen met deze wetenschap hun voordeel doen als
mede met het feit, dat de heer U. tot f 1 boete of
1 dag werd veroordeeld, welke gevangenisstraf ech
ter niet als pasklaar voor elke maat moet worden
geacht.
WIJ BREIEN
en repareeren alle soorten Wollen Kleeding, Konsen
en Sokken, ook de allerfijnste. JAAP SNOR. Zuid
straat 15, DEN HELDER. Let op den gelen winkel.
Depot Schagen: C. de Moei, Noord.
aldus bleef ze bijna een half uur zitten, zich niet bewe
gende, nauwelijks schijnende adem te halen.
Basil had beloofd met de jongens een autotochtje van
ongeveer veertig mijlen naar de zee te maken, en het
aanvankelijk voornemen was geweest dat ook zij hen
zou vergezellen. Op het laatste oogenblik evenwel, had
ze vermoeidheid voorgewend, en Basil, die inzag, dat de
langdurige rit in den auto haar werkelijk zwaar zou val
len, had dadelijk aan haar wensch toegegeven.
Misschien had dat halve uur van volkomen stilzitten
op de een of andere wijze gestrekt om haar te sterken,
want toen het voorbij was, stond ze volkomen gekal
meerd op, sloot haar bureautje af. en begaf zich naar
haar eigen aangrenzende kamer. Uit deze kwam ze een
paar seconden later te voorschijn, een hoed op het hoofd,
en rustig daalde ze de trap naar de hal af. Daar was
niemand te zien. Alleen de zwijgende wapenrustingen
stonden in de middagzon te schitteren.
De voordeur stond open, maar ze richtte haar schre
den niet daarheen, want ze liep in plaats daarvan naar
de tuindeur in de eetkamer, die vlak bij haar lievelings
plekje in den tuin uitkwam. Ook daar bleef ze niet
staan, maar trad over den dermpel naar buiten.
Gedurende geruimen tijd had ze den Minnaar's Poel
als bij instinct vermeden, maar ter wille van haar kin
deren, die er gaarne vertoefden, had ze zich over haar
tegenzin heengezet. Voor het eerst sedert vele jaren,
zocht ze vandaag dat plekje uit vrijen wil op.
Ze was het rustieke bruggetje genaderd, toen ze plot
seling bleef stilstaan, haar hand tegen haar zijde ge
drukt. Een gedaante was uit de schaduwen tusschen de
boomen te voorschijn gerteden en bewoog zich in haar
richting een forsche, indrukwekkende gestalte, die
met iets van de oude jongensachtige onstuimigheid op
haar toetrad.
Ze stond voor haar. „Charmaine!" zei hij.
Ze slo^g de oogen naar hem op en beproefde met
trillende lippen te glimlachen. ,,0| Rory," zei ze, „je bent
nog steeds dezelfde!"
Dat was haar eenige verwelkoming van hem. Ze bood
hem niet haar hand, die hij evenwel greep en vasthield.
Geen lichamelijke aanraking kon de kloof die hen
scheidde overbruggen. Dit was alleen mogelijk voor den
geest, en de hare deinsde vol angst terug.
Hij zag het onmiddellijk en beproefde haar gerust te
stellen. „Neen, lieve, ik ben niet inderdaad dezelfde," zei
hij. „Ik ben eeuwen ouder geworden, en niet langer, wil
ik hopen, de zelfzuchtige oniriensch, die ik eenmaal was
Heb je je verbeeld dat ik je om deze samenkomst ver
zocht heb, ten einde den verliefde tegenover je te spe
len?"
Ze bleef hem het antwoord schuldig. „Zullen we over
het bruggetje gaan en ergens gaan zitten?" stelde ze
voor.
Hij keerde zich dadelijk om en bleef iets bij haar
achter, zoodat zij voorging. Zc besteeg de trap, tot ze
de bovenste trede bereikt had. Daar ging ze zitten en
zette haar hoed af, alsof het gewicht ervan haar hin
XfletKMU>ende>
Indien uw spijsver- f
tering verstoord is,
gebruik dan eenige
Foster's Maagpillen.
Zachte, afdoende wer
king,zonder eenige kram
pen. f0.65 per flacon.
Egmond aan Zee.
AMBULANTE VODDEN- EN OUD-PAPIER-KOOP
LUI MOETEN OOK GEBRUIKEN EN DUS
VOORZIEN ZIJN VAN EEN INSCHRIJ
VINGSREGISTER.
Een koopman in ongeregelde en voor huishoudelijk
gebruik uitgeschakelde goederen, uit Zaandam, Roelof
O., bevond zich op 11 April aldaar, met het doel de
artikelen die met de schoonmaak als onbruikbaar
werden opgeruimd, op te koopen. Het scheen echter
dat hij daartoe ook onbevoegden wat al te ijverig
animeerde. Althans, de politie achtte het noodig, zich
met zijn zaken te bemoeien, nam zijn register, dat hy
toevallig in bezit had. doch waarin de koopjes niet
waren genoteerd, in beslag, alsmede 'n paar rolletjes
flanellen verstellapjes, en maakte preces-verbaal op. De
Zaandammer stond alzoo terecht en beriep zich op
zijn onbekendheid met de bepaling, waaraan geen
enkél voddenkooper langs de straat wel ooit zal den
ken. Toch toonde de ambtenaar aan. dat die verplich
ting wettelijk bestond, reden waarom hij f 1 boete of
1 dag oplegde. De kantonrechter legde echter voor
ditmaal geen straf op en de koopman deed edelmoe
dig afstand van zijn register, daar hij toch van plan
was te gaan rentenieren.
E g m o n d-B innen.
WANDELSPORT IS GEZOND, DOCH NIET ALTIJD
ZONDER GEVAREN.
Een drietal jongelingen uit Egmond aan Zee, Green
Z. en de gebroeders Cornelis en Hubert G.. geraakten
op Zondag 30 April op een wandeling onder Egmond-
Binnen onbewust verdwaald op een wandelterrein,
waarvan het bekende bordje, verwijzende naar art. 461.
tegen het onbevoegd betreden waarschuwde. Het trio
werd dan ook opgemerkt, gecalangeerd en stond he
den terecht. De ambtenaar, die dergelijke onergden-
kende wandelaars steeds wantrouwig aanziet, en hen
verdenkt van booze bedoelingen met betrekking tot de
onschuldige konijntjes, die bewaard moeten blijven
voor het moordend lood van den gepatenteerden ja
ger, vorderde respectievelijk tegen ieder f 4 boete of
4 dagen, doch de kantonrechter was zoo vriendelijk
goede trouw aan te nemen en gaf ruim rabat, ieder
hunner veroordeelend tot f 1.50 .boete of 2 dagen.
Alkmaar.
VOETBALTRAPPEN IN DE STRAAT IS SINDS
LANG GEEN MODE MEER.
De 18-jarige, bij uitstek schrale heer Jan de J. te
Alkmaar, die zich blijkbaar tot taak had gesteld er
bij zijn verschijning ter audiëntie zoo haveloos en
smerig mogelijk uit te zien, had zich in een speelsche
bui vergeten door op de Laat een voetbal, waarmede
kinderen speelden, voort te schoppen, welke sport
uiting buiten daartoe bestemd terrein te Alkmaar ten
strengste is verboden. De heer de J. werd dan ook
strafbaar bevonden en tot 50 ct. boete of 1 dag: de
kleinste maat waarmee gemeten wordt, zonder par
don. veroordeeld.
O t e r 1 e e k.
STRIJK HET ZEIL EN SLUIT STOOM AF!
Het is niet geoorloofd op den Waarddijk, onder Oter-
leek te rijden met méér gang dan 20 kilometers en
eenige motorrijtuigenbestuurders, die met deze bepa
ling geen rekening hielden, en de controleerende po
litiemannen niet in de gaten hadden, moesten zich
heden tot straf hunner onbezonnenheid, voor den Kan
tonrechter rekening en verantwoording afleggen. In
de eerste plaats de heer Cornelis J., Ambtenaar van
den Raad van Arbeid, te Sijbecarspel, die met zijn
auto een snelheid van 40 KM. had ontwikkeld, en ver
oordeeld tot f 4 boete of 4 dagen.
De motorrijder N. H. M., bloembollenhandelaar uit
Akersloot, op 45 KM. afgeknipt, kreeg f 5 boete of 5
dagen op zijn debetzijde, terwijl de heer J. H. S., Ra
diohandelaar te Hoorn, die zich tevreden had gesteld
met slechts 36 KM., ook recht kreeg op de grootste
clementie en met slechts f 3 of 3 dagen den tol der
gerechtigheid kon voldoen.
derde. Ze keerde het aangezicht naar het saffierblauwe
water, dat als een juweel aan haar voeten lag.
Hij zette zich naast haar en wachtte tot zij zou spre
ken.
Eindelijk, tamelijk lusteloos, ging ze daartoe over.
„Neen. Rory, het is niet bij me opgekomen dat je me
déarom vroeg om hier te komen. Maar het was opk
niet geheel terwille van de oude vriendschap, niet waar?
Dan zou je door de voordeur binnengekomen zijn."
„Ja" antwoordde hij. „Ik had het niet op deze manier
willen aanleggen, Charmaine. Ik was zoo bang dat je
me verkeerd begrijpen zou. misschien weigeren mij te
ontvangen. Ik moest het erop wagen. Dank je dat je
gekomen bent."
„Ik weet zelf niet waarom," zei ze met haar langza
me, vermoeide stem, „maar ik voelde dat ik moest. Ik
wa.s er van overtigd dat je er een goede reden voor
had."
„Ja, die heb ik," antwoordde hij. Hij zweeg een oogen
blik. en sprak toen sneller voort. „Twee dagen geleden
ontmoette ik te Londen je tante, Lady Cravenstowe. Het
geschiedde zuiver bij toeval. Ik ben in het Oosten ge
weest, en heb sedert jaren niets vai^. je gehoord. Ik kon
de verleiding niet weerstaan eens n&vraag le doen hoe
je het maakte. Waarom dat doet er niet toe! Ik had je
nog niet vergeten meer niet!"
„O, lieve!" zei Charmaine zeer bedroefd.
Ze zag hem onder het uiten van deze woorden niet
aan, en hij liet ze voorbijgaan als had hij ze niet ver
staan.
Ze heeft me verscheidene dingen omtrent je verteld
en ook van je kinderen voornamelijk den oudsten
Guy. Charmaine" hij begon nu zeer snel te spreken,
als werd hij daartoe door een overstelpendekracht
voortgezweept „ik wist het niet en ik was zoo ver
van Engeland en hoorde zoo weinig van hetgeen daar
omging dat je reeds zoo spoedig na Je huwelijk een
zoon gekregen had. Charmaine, ik zag vandaag je beide
jongens door het dorp rijden. Ik lette voornamelijk op
Guy. Charmaine, deze ééne vraag moet ik je stellen, hoe
wel je het me misschien nooit vergeven zult Is die
knaap die zwartharige zoon van je een Conister?"
Doodsche stilte volgde op deze woorden. Ze zat recht
voor zich uit te staren, geen beweging makende, nau
welijks ademhalende.
Hij sprak opnieuw, minder dringend, zijn bedoeling
duidelijker uitleggende. „Je zou kunnen antwoorden dat
ik het recht niet heb dat te vragen. Geloof asjeblieft
niet dat ik niet voornemens ben eenige rechten te laten
gelden! God weet dat ik je zonder dat reeds genoeg on
recht aangedaan heb. Maar, Charmaine, als die knaap
mijn zoon is, en niet dien van Basil Conister..." Hij
hield op, maar zij sprak niet en maakte nog geen bewe
ging. Hij ging voort met een zekere onbarmhartigheid,
die tot hemzelf, eerder dan tot haar gericht was „Wat
zal de toekomst dan brengen? Zul je hem den naam en
de familie-eer laten erven, die aan zijn broer toekomen?
Zul je, Charmaine? Heb je bedacht wat dat alles be-
Oudkarspel.
EEN MONTEUR. WIENS TECHNISCHE OPVOE
DING NOG NIET VOLTOOID WAS.
De 20-ja.rige heer Joh. S„ monteur te Oudkarspel,
begaafd met een voortreffelijke immitatie-Caruzo-
tenor. tufte op 14 April vroolijk op zijn motor langs
den Frieschen weg te Alkmaar, alwaar het alziend
politioneel oog dra bespeurde, dat de handrem zoo goed
als waardeloos was, waarop de traditioneele formali
teiten niet achterwege bleven, zooals kon blijken uit
het bezoek van den monteur ter terechtzitting.
Het jonge mensch. erkende het malheur, beweerde
dat even te voren de draad was afgeknapt, toen hij
in een bocht met zijn handrem krachtig had geremd,
waarop de ambtenaar zoo onvriendelijk was te lan-
ceeren, dat verdachte door die handeling bewees, als
monteur niet veel te beduiden. Voorts werd hem ge
adviseerd, dergelijke gevaarlijke aardigheden niet meer
uit ter halen en gevorderd f 15 boete of 15 dagen,
welke straf de heer Kantonrechter zoo barmhartig wa3
tot f 8 boete of 8 dagen terug te brengen.
K o e d ij k.
EENIGE KENNIS DER VERKEERSWETTEN
IS VOOR EEN ONTWIKKELD
MENSCH ONONTBEERLIJK.
De heer Ger. SI., werkzaam ter gemeentesecretarie
te Koedijk, was zoo onvoorzichtig zich op 18 April bij
een bocht, aan een auto. waarachter hij sterken,
tegenwind op den Kanaaldijk voortdurend hard gefietst,
vast te klemmen en voort te laten trekken, hetwelk
door een rijksveldwachter werd geconstateerd. De heer
S. beweerde heden, toen als „de pisang" voor het voet
licht verscheen, niet te hebben geweten, dat die aan
hankelijkheid niet was toegestaan. Hij noemde het
fietsen vlak achter een auto, nog heel wat gevaar
lijker. De wet heeft echter met de overigens scherp
zinnige distincties des heeren S. geen rekening gehou
den en dus werd alleen strafbaar geacht de door hem
gepleegde en wel in de verordening opgenomen over
treding. zoodat veroordeeling tot f 3 boete of 3 dagen
onafwendbaar volgde.
H a a r le m«
EEN TAMELIJK SLORDIG AUTOMOBIEL
BESTUURDER.
Eer kruipt een olifant door het oog van een paknaald,
dan dat een nalatig automobielbestuurder ontsnapt aan
de afdoende controle der Alkmaarsche verkeerspolitie.
Deze constateerde 18 April op den Kennemer straatweg
dat de heer Simon H., koopman te Haarlem, wel be
schikte over een verloopen, dóch niet over een geldig
rijbewijs 1930, zoodat natuurlijk procesverbaal niet uit
bleef. De heer H., heden terecht staande, erkende in dit
opzicht nalatig te zijn geweest en schreef dit toe aan het
overlijden van zijn huisdokter, waardoor de voorgeschre
ven keuring maar steeds was uitgesteld en hij had ver
zuimd tijdig een nieuw rijbewijs aan te vragen. Tevens
moest hij erkennen, ook nu nog het rijbewijs niet in be
zit te hebben en des ondanks met zijn auto in Alkmaar
was gearriveerd om ter zitting te verschijnen.
De heer ambtenaar was over die grenzelooze vrijmoe
digheid ten zeerste onsticht en uitte allerlei ambtelijke
bedreigingen tegen den meer onnoozel. dan overmoedig
uitzienden automobilist, die zich haastte te verzekeren
dat hij ten spoedigste orde op motorzaken zou stellen.
De kantonrechter verzuimde eveneens niet hem daartoe
krachtig aan te sporen en veroordeelde den naiven en
beslist niet met sabottage der motor- en rij wiel wetplan-
nen rondloopende heer H. tot f 8 boete of 8 dagen.
Alkmaar.
DE HANDREM DIE EEN „SLIPPERTJE" MAAKTE.
De 36-jarige krachtig gebouwde heer F. J. v. d. V., die
in jonger .jaren bekendheid verwierf als parachutist,
doch den laatsten tijd een meer veilig en minder boven-
aardsch bestaan heeft verschaft,, kwam op 18 April op
den Bergerweg onder Alkmaar zijn motor betuffend tot
de conclusie, dat ookop de Kosmoskorst nog altijd voet
angels en klemmen verborgen liggen, daar --en politie
man, gesierd met de stedelijke burcht, bij inspectie tot
de ontdekking kwam, dat de handrem van 's heeren v4
d. V.'s motor defect was en slipte. Dit werd natuurlijk
op de gebruikelijke wijze genoteerd en de heer v. d.
die thans kon verzekeren dat alles nu perfect in orde
was, veroordeeld tot f 5 boete of 5 dagen.
Noordscharwoude.
HET WANDELPAD EENS KASTELEINS. LEIDT
OOK NIETS STEEDS DOOR ROZEDREVEN"
De arme heer Pieter G., 'n 60-jarig, maar nog goed
geconserveerd caféhouder te Noordscharwoude, moet tot
zijn nadeel ontwaren, dat iedere visite, die de onmee-
doogende wet hem dwingt te maken op dé strafzitting
van den kantonrechter te Alkmaar, hij voortdurend
meer aan populairiteit inboet in de scherpe oogen van
den heer ambtenaar, die maar steeds niet leert zich te
schikken naar de wijze waarop de heer G. zich ten op
zichte der gemeentelijke verordeningen van Noordschar
woude gedraagt Een groote plaag van zijn rustig leven
teekent? Durf je zulk een ontzettende verantwoordelijk
heid als die, op je te nemen?"
Eindelijk verroerde ze zich. Ze keerde zich tot hem
met een gebaar van doodsangst met krampachtig ineen
gestrengelde handen. „Rory Rory wat kan ik an
ders doen?"
Hij nam haar handen en sloot ze vast in de zijne. „O,
God!" zei hij. „Dat ik het moet zijn, die je zulk een leed
berokken!" En, als had hij snel een besluit genomen,
vervolgde hij: „Luister eens liefste, ik wil me nu volko
men uitspreken. Hoewel ik die vele jaren geleden als
een schurk gehandeld heb, is me eenig besef van eer
overgebleven. Dat bezat ik in die dagen ook hoewel
je het nauwelijks gelooven zult. Ik heb me al die jaren
van je verwijderd gehouden omdat ik voelde dat het
het enige behoorlijke was. Maar verder wist »k niets.
Als ik het geweten had, zou ik teruggekomen zijn.
Luister nu verder! We kunnen het kwaad niet ongedaan
maken, maar we kunnen de gevolgen voorkomen. We
kunnen zelfs nu nog voor de waarheid uitkomen, en
en alles op het spel zetten. Wat, liefste, wat? O, Char
maine, lieveling!"
Kreunend had ze zich tegen hem laten aanzinken, het
hoofd bijna tot de aarde gebogen. „Ik kan het niet! Ik
kan het niet!" zei. ze.
Hij boog zich over haar en beproefde haar op te rich
ten. „Liefste, hoor mij aan hoor mij aan! Hoor wat ik
te zeggen heb! Ik zal alles op mij nemen. De schuld
de schande den geheelen last neem ik op mijn
schouders. Je was een kind en volkomen rein. en ik
schond het vertrouwen dat je in me stelde. Ik heb het
mezelf nooit vergeven. En dat zai ik nooit. Evenmin
als ik ooit zal ophouden je te beminnen. Ik zal op zoo
danige wijze aanleggen dat zelfs Conister je geen enkel
verwijt kan maken. En daarna zal ik jou en den
knaap ter zijde staan." Hij sprak met plotseling op
laaiende hartstocht. „Ik zou voor jullie willen stervenl
Kun je het niet inzien? Als je me maar wou vertrou
wen mij volkomen vertrouwen zal ik het kwaad
herstellen eer het verder voortgewoekerd heeft. En ik
zweer je bij God in den hemel, dat ik je beiden verzor
gen zal. Je zult niet tot zulk een laagheid afdalen, Char
malne als je maar wou toestemmen alleen toestem
men. Ik zal een einde aan dit lange martelaarschap van
je maken, en wij zullen van voren af beginnen jij en
de jongen en ik aan het andere einde van de we
reld en gezamenlijk van het leven maken wat er van
te maken is."
Dat was weer de oude Rory, pleitend met vuur
zijn zaak bij haar bepleitend. Maar het was niet de oude
Charmaine, die het antwoord gaf. De vrouw die het
hoofd oprichtte en hem aanzag, was er eene, in wie de
smart een verbazingwekkende verandering teweegge
bracht had.
Zy sprak langzaam, en het kostte haar Inderdaad
moeite maar met een vastberadenheid, die onwrik
baar was.
Slot volgt.
