RADIO
Z-/\
Uit een Balkan-staat.
De ondergang van Radio-Agen.
|TS
Radioprogramma
De roode en witte ui.
DE STRIJD OM „LA MéDITERRANéE. SCHOLEN
EN PROPAGANDA. DE ISRAëLIETEN EN
DE GRIEKSCHE REPUBLIEK ONDER-
GRONDSCHE ARBEID.
(Van onzen reizenden correspondent.)
Saloniki, 28 April.
Het bekken van de Middellandsche Zee is in den
loop Uer eeuwen steeds een veel betwist gebied ge
weest en bij dozijnen kan men de oorlogen tellen,
die sedert de grijze oudheid hier gevoerd of elders
uitgevochten weiden om de heerschappij in dit ge
bied. Zelfs de laatste Vlootconferentie te Londen on
dervond de gevolgen van de machtsvraag betreffen
de deze groote binnenzee. Frankrijk en Italië kon
den liet niet eens worden over de beperkingen hun
ner zee-krijgsmachten en bij de disputen over dit
onderwerp waren zoowel de oogen van Frankrijk
als die van Italië gericht op de „la Méditerranéede
Middellandsche Zee. Ook gedurende den wereldoor
log speelde het vraagstuk dezer zee een groote rol, al
hadden wij in het westen maar oog voor de andere
vragen, die met de bloedige worsteling samen hin
gen. Wat dichtbij ligt, ziet men nu eenmaal het best.
De oorlog behoort tot het verleden, maar met een
kleine wijziging van een bekende uitdrukking, zou
men kunnen beweren, dat de vrede is de voortzet
ting van den oorlog met andere middelen en zoo
strijden hier ook nu nog, elk voor zich cn tegen de
anderen, voornamelijk Frankrijk, Duitschlnnd cn
Italië met inderdaad onschuldiger middelen. lOen
der strijdmiddelen vormen de scholen en zoo zijn er
hier. behalve Grieksche scholen, ook Fransche, Duit-
sche en Italiaansche inrichtingen van onderwijs, lie
niet slechts Frunsche. Duitsche en Italiaansche, doch
ook Grieksche leerlingen trekken. Ook Amerikaan-
sche scholen zijn er op den Balken, o.a. in Albanië en
Griekenland, doch dit zijn meest landbouw- en tech
nische scholen, die geheel vreemd zijn aan eenige
grootsch opgezette politiek. De Fransche scholen
zijn te onderscheiden in twee soorten, de zoogenaam
de broederscholen, inrichtingen die uitgaan van een
kloosterorder, en de leekenscholen. Eigenaardig is
het dat meer dan de helft der leerlingen op de Fran
sche R.K. broederscholenIsraëlieten zijn. De
Franschen vereenigen de oud-leerlingen hunner
scholen zelfs in clubs met eigen bibliotheken en
(de 1'ranschen zouden geen Franschen meer zijn,
als zo dit vergaten) met dansmiddagen. In verband
met de propaganda vindt men soms in vrij onbedui
dende steden Fransche, Duitsche en Italiaansche
beroepsconsuls. Op dit oogenblik zijn de Franschen
in Griekenland het best georganiseerd, doch de Ita
lianen blijven niet ver achter en telkens vindt men
in de bladen oproepingen voor een of ander fascis-
'tischfeest, voor een Italiaansche lezing, voor een
Italiaanscb concert en in dit opzicht winnen de Ita
lianen, die in inrichtingen van onderwijs ten achter
'staan, het weder van de Franschen, dank ook zij de
krachtige fascistische organisatie. Duitschland
heeft voor deze lente een directer en sterk werkend
propagandamiddel gevonden. Bijna de geheele Duit
sche vloot maakt thans een reis door Middellandsche
Zee en zal ook de Grieksche havens aapdoen. Op han
delsgebied heeft Duitschland het hier trouwens reeds
gewonnen van Frankrijk en in allfe Balkanstaten,
inbegrepen zelfs Zuid-Servië, overtreft de Duitsche
invoer verreweg den Franschen.
De binncnlandsche politieke stroomingen in Grie
kenland houden zeer sterk verband met buiten-
landsch-politieke sympathieën. Hoewel de republi
keinen cn minister-president Venizelos in het parle
ment over een zeer sterke meerderheid beschikken,
wil dit nog niet zeggen, dat elke andere politieke
partij dood is. Athene b.v. heeft als gekozen burge
meester een monarchist, evenals de tweede stad des
lands, Saloniki. Te Athene is dit het gevolg van ver
deeldheid tusschen eenige monarchistische groepen
bij de burgemeestersverkiezing, te Saloniki zijn het
de stemmen der Joden, die den doorslag gaven. De
Joden, die te Saloniki ongeveer een derde deel der
bevolking vormen, zijn in overgroote meerderheid
monarchistisch en dus tegenstanders van Venizelos.
liet valt moeilijk te ontkennen dat Venizelos een zui
ver nationale politiek heeft gedreven, de vraag zou
echter kunnen rijzen of hij daarbij steeds maat heeft
weten te houden. Toen na den rampspoedigen oorlog
tegen Turkije (den oorlog na den wereldoorlog) Grie
kenland moest afzien van het bezit van Klein-Azië,
kwam men tot het eigenaardige besluit, de bevolkin
gen gedeeltelijk te ruilen. Grieken uit Klein-Azië en
andere deelen van het Turksche rijk, te zaraen onge
veer anderhalf millioen, verhuisden naar Grieken
land; een ongeveer even groot aantal Turken uit het
door de Balkanoorlogen en den wereldoorlog ver-
groote Griekenland trokken naar Turkije. Er was
slechts één moeilijkheid: wie waren te beschouwen
als Grieken? W'ie als Turken? Er waren er, die zich
Grieksch verklaarden en vrijwel geen woord Grieksch
kenden; er waren er, die geen Turksch kenden cn
zich Turk verklaarden. Het was hierbij het gods-
dienstvraagstuk dat den doorslag gaf. Wie Mohame-
daan was, was Turk; wie het Grieksch-orthodoxe ge
loof heieed, was Griek. De Grieken in Klein-Azië wa
ren bijna uitsluitend kooplieden en in Griekenland
gekomen, wierpen ze zich op hetzelfde beroep. De Jo
den, die te Saloniki vrijwel den geheelen handel in
handen hadden, kwamen door deze concurrentie in
bedrukking. Bovendien tuokken tienduizenden welge
stelde Turken weg uit de stad, er voor in de plaats
kwamen immigranten met geen of weinig geld en een
groot deel dezer immigranten begon dadelijk de con
currentie met den ouden koopmansstand, de Joden.
Dezen konden dientengevolge weinig sympathie koes
teren voor den staatsman, Venizelos, die dit be
werkt had. De Joden werden dus anti-Venizelisten,
dus anti-republikeinen, dus monarchisten. De Venize-
lisien, de republikeinen, waren aanhangers der ge
allieerden, Koning Konstantijn van Griekenland, die
een zekere populariteit genoot, had Duitsche sym
pathieën cn de monarchisten hier zijn ook nu nog
Duitschgezind, in tegenstelling met de republikeinen.
Hoogst merkwaardig is dat bij de Joden hier (die van
Spaansche herkomst zijn en onder elkander nog
steeds Spaansch spreken). De meeste Joden hebben
een Fransche school doorloopen en spreken Fransch
als hun moedertaal. Uit hun mond hoort men (daar
ze monarchist zijn en dus meerendeels weinig sym
pathie voor Frankrijk gevoelen) vaak beweringen cn
oordeelen, die een bloedechton Duitsch-nationalist,
genre'Ludendorff, in geestdrift zouden brengen, doch
men hoort dit, gesproken in het Fransch. De Balkan
is nu eenmaal op alle gebied vol innerlijke tegen
spraak en scherpe contrasten.
Er is evenwel nog een land, dat zijn invloed in
Griekenland doet gelden, er zijn heftige voorstanders
en niet minder heftige tegenstanders, en dat is
Sovjet-Rusland. In Zuid-Slavië is het den coramunis-
tischen propagandisten zoo goed als onmogelijk te ar
beiden; in Griekenland genieten ze meer vrijheid,
(Griekenland onderhoud diplomatieke betrekkingen
met Rusland), doch de communistische propaganda
en agitatie op den Balkan, is een onderwerp, waarop
ik later nog wel eens gelegenheid zal hebben, terug
te komen. Voor den eersten Mei hebben de commu
nisten hier allerlei geweldige gebeurtenissen toege
zegd. J. K. BREDERODE.
EEN WANHOPIGE STRIJD TEGEN
DE BAREN.
Bleef de omroener tot het laat
ste moment op zijn ?ost
Door de verschrikkelijke overstroomingsramp, welke
korten tijd geleden het Zuiden van Frankrijk teister
de en waarbij speciaal de aan de rivier de Garonne ge
legen provincies zwaar getroffen werden, werd ook
het omroepstation ..Radio-Agen" geheel verwoest. Eerst
thans worden nadere bijzonderheden omtrent den on
dergang van dit station bekend.
Het station, dat het oudste van het platteland was,
werd in 1924 opgericht. Tot de oprichting werd. be
sloten dank zij de energieke bemoeiingen bij de provin
ciale staten van den heer M. de Sévin. Begonnen met
een antenne-energie van 250 Watt, werd deze al spoe
dig verhoogd tot eenige kilo-watts. Het terrein waarop
zich de gebouwen enz., bevonden, was het eigenaom
van de provincie en was op eenige honderden meters
afstand van de oevers der Garonne gelegen.
Al spoedig bleek het station een zeer gewaardeerden
vriend voor de in den omtrek wonenden te ziin gewor
den. Dit succes was hoofdzakelijk te danken aan de
speciale programma's, welke voor het meerendeel be
stonden uit weerberichten, landbouwnieuws enz. Ook
hier was het weer de oprichter, de heer De Sévin,
die, dank zij zijn groote energie en onvermoeide po
gingen, de meest onoverkomelijk lijkende moeilijkheden
(en dat dit vele kunnen zijn, kan iedere omroepleideT
u verzekeren) steeds wist te overwinnen.
Op Maandag 3 Maart j.1. werd de heer De Sévin door
het Fransche Ministerie van Waterstaat gewaarschuwd,
dat het water van de rivier de Tarn in den afgeloopen
nacht enorm gestegen was, zoodat de Garonne weldra,
buiten hare oevers zou treden. De omroeper van „Ra
dio-Agen" waarschuwde daarop door middel van extra
uitzending de langs de Garonne wonende bevolking, dat
zij op haar hoede moest zijn en de noodige maatrege
len diende te treffen.
Inmiddels bleek het water met een ontzettende snel
heid te blijven stijgen. Met steeds korter tusschenpoo-
zen volgden de berichten aan de bevolking elkaar op cn
steeds dreigender werd het gevaar. Alhoewel de ernst
van den toestand nog niet ten volle werd beseft en nie
mand aan een werkelijke catastrophe kon gelooven,
werd het vee en de andere have zoo goed en kwaad als
het ging in veiligheid gebracht, alles op aanraden van
het actieve omroepstation, dat geregeld telephonisch
door Waterstaat van den toestand op de hoogte werd
gehouden.
Om vijf uur 's middags sluit dan de omroeper met de
mededeeling, dat hij om acht uur zal terugkomen, ten
einde verdere bijzonderheden omtrent den toestand me
de te deelen.
Om half acht is de toestand redes kritiek geworden.
In naam van de autoriteiten spoort de heer de Sévin de
bevolking thans tot een overhaaste vlucht aan. „Ver
laat uwe woningen en bedrijven en brengt uwe bezittin
gen zooveel mogelijk in veiligheid. Jaagt het vee in de
weiden", zoo vermaant de stem van den omroeper. Dan
volgt de mededeeling, dat het station „Radio-Agen" wel
dra voor goed zal moeten sluiten, daar de Garonne reeds
VOOR HET KLEINE VOLKJE.
De roode uit Is er een, die men niet schoon kan ma
ken zonder te gaan huilen. Trekt men hem zijn roode
jasje uit en wordt hij midden door gesneden, dan is hij
altijd zuiver wit en stevig. De witte ui daarentegen, is
dikwijls zacht van vleesch, en als men deze ul goed
bekijkt, is het wit ook meestal grijs gekleurd. Aan deze
uit. de roode n.1. is een legende verbonden.
De roode ui heet in het Oosten „Bawang Merra" en
de witte „Bawang Poetie". Nu was er eens een koningin
die heel gelukkig getrouwd was, maar steeds kwam er
geen prinsesje. Zij vroeg verschillende feeën om raad.
doch er was niets aan te doen. tot opeens een der feeën
zei: t,.Welnu, als ge zoo graag een kindje wilt hebben,
dan zal er een geboren worden, maar het zal uw leven
kosten."
De koningin was zoo blij, dat haar liefste wensch ver
vuld zou worden, dat zij graag haar leven er voor wilde
opofferen. Toen de fee dit hoorde, was zij geroerd door
zoo'n groote liefde en zei: „Welnu, al moet gij ook
sterven, ge moogt toch voor uw kindje blijven zorgen.
Ik zal u dan veranderen in een goudvisch, dan kunt ge
uw kind. als het opgroeit, in den tuin van het paleis
zien spelen. Mocht uw kind u eens noodig hebben, dan
kunt gc bij haar komen en met raad en daad terzijde
staan."
Zoo gebeurde. Eenigen tijd later werd er een prin
sesje geboren. De koningin stierf met de geboorte en
de fee veranderde haar in een mooie goudvisch.
Het prinsesje groeide voorspoedig op, doch de koning
die van dit alles niets af wist ging na eenige jaren
hertrouwen met een booze vrouw, die reeds een doch
tertje had. zoodat ons prinsesje een nare stiefmoeder
en eer» ondeugend stiefzusje kreeg.
Als hot prinsesje, die altijd vervelende' werkjes thuis
moest doen en zoo'n beetje een asschepoester was, een
vrij oogenblikje had. ging zij naar den vijver en, had
altijd veel plezier in een mooie goudvisch, die direct
naar haar toekwam, als zij aankwam. Zij bewaarde
stukjes brood voor haar en als zij bij den vijver kwam,
gaf zij het vischje eten. Eens op een dag had de hard
vochtige stiefmoeder het prinsesje geslagen en huilende
was deze naar den vijver gegaan.
Plotseling sprong de goudvisch
uit het water en vroeg: „Lief
kind. wat is er?" Je begrijpt, dat
hot prinsesje heel erg schrok. Na
dat zü van den schrik bekomen
was, vertelde zij de goudvisch
h'.ir dc heele geschiedenis, dio
zei. dat het prinsesje maar steeds
hij haar moest komen, als het
thuis erg moeilijk was, maar dat
zij vooral niet moest vertellen,
dat zij met do goudvisch spreken
kon.
Heel opgeruimd kwam Bawang
Merra, hot prinsesje thuis cn zin
gend deed ze haar huiswerk. Maar
Bawang Poeti, die er steeds op
uit was om haar zusje te plagen
zooveel zij kon, vroeg haar waar
om zij zoo vrooiyk was. Toen
Bawang Merra zei, dat het buiten
zoo mooi was en dat de zon zoo
mooi scheen, begon Bawang Poe
ti te lachen en zei. dat zij het
niet geloofde, dat het prinsesje
daar zoo vroolijk over was en dat
zij wel eens zou gaan kijken, wat zij toch altijd bij dien
vijver deed.
Bawang Merra schrok heel erg, en zij nam zich voor
voorloopig maar niet naar dien vijver terug te gaan.
Een week lang bleef zij stil thuis en dacht, dat Bawang
Poeti het nu wel vergeten zou zijn en ging dus weer
eens naar den tuin.
Bawang Poeti had haar echter zien gaan en sloop
haar achterna, om haar te bespieden. Bij den vijver ge
komen zag zij, hoe de goudvisch op den kant sprong en
met Bawang Merra ging praten, en hoorde, hoe deze
vertelde, waarom zij zoo 'n tijd niet was geweest.
Bawang Poeti ging nu naar haar moeder en vertelde
haar alles. Deze lachte heel boosaardig en zei: „Nu,
kindje, dan zullen wij Bawang Merra wel krijgen." Toen
dan ook Bawang Merra thuis kwam. zei haar stiefmoe
der: „Ga naar den vijver, roep de goudvisch, waarmee
je zulke goede vrienden bent, maak haar dood, daarna
schrap je de schubben er af, en bakt haar voor het
avondeten." Bawang Merra verstijfde van schrik, viel
op haar knieën, smeekende de goudvisch toch te red
den, want dat het haar moedertje was, die haar be
schermde.
De stiefmoeder werd nu heel boos en gebood, dat dit
onmiddellijk zou gebeuren. Bawang Merra ging huilen
de naar den vijver en riep de goudvisch. Deze sprong
dadelijk aan haar voetjes. Zij vertelde nu wat de stief
moeder had gezegd. „Kind," zei toen haar moeder, „doe
wat je ls opgedragen. Maar doe het vlug, doodt me zoo
snel mogelijk. Als je me hebt gebakken en Ik opgegeten
ben, verzamel dan heel zorgvuldig al de graatjes en
bewaar ook de schubbetjes, die je van mijn huid moet
afschrabben. Doe alles in een linnen lapje en begraaf
dat In den grond. Ik zal dan niet dood zijn en je toch
weer kunnen helpen.
Bawang Merra nam de visoh mee naar de keuken,
doodde haar vlug en deed precies, wat haar gezegd was,
Na den maaltijd verzamelde zij dus al de graatjes en
de schubbetjes en begroef deze in een linnen zakdoek
in den tuin. Den volgenden dag stond er op dien plaats
een prachtige boom, beladen met gouden vruchten.
Bawang Poeti, zag het en wilde gauw naar den boom
toeloopen om van die mooie vruchten te plukken, toen
er juist een prins in den tuin kwam. Deze was zeer ver
wonderd zulk een mooien boom te zien en vroeg aan
Bawang Poeti, met wie zij later zou gaan trouwen, of
zij zoo'n mooie vrucht voor hem af wilde plukken. Zij
gingen samen naar den boom, doch als zij aan een
vrucht wilde komen, week de tak zoo hoog. dat zy er
niet bij kon. Na eenige pogingen gaf zij het op.
De prins werd echter boos en zei: „Heb je geen
broertje of zusje thuis, die het kan probeeren? Bawang
Poeti schudde van neen, maar de tuinjongen die alles
gezien had, zei: Jawel, Hoogheid, er is nog een prinsesje
binnen, Bawang Merra, die zoo goed is, als deze prin
ses boos." De prins sprak: „Welnu, mijn jongen, haal
haar.
De tuinjongen ging naar de keuken en kwam even
later met Bawang Merra terug. De prins vroeg haar
een vrucht van dezen mooien boom voor hem te willen
plukken, Bawang Merra wilde haar hand uitstrekken
naar een tak, doch zie, de boom boog zich dadelijk
naar haar toe en de vruchten vielen in haar handen.
Toen de prins dat zag. was hij opgetogen en vroeg da
delijk Bawang Merra om zijn vrouw te worden.
De boom begon toen lieflijk te ruischen en het was
Bawang Merra, alsof de boom juichte. Zij stemde dan
ook toe en heel kort daarop had de bruiloft plaats. Na
het groote feest, dat ter eere van Bawang Merra was
gegeven, ging Bawang Poeti nog eens naar den boom
kijken, doch inplaats daarvan vond zij naast elkaar
twee uien, de roode, die altijd treurig stemt, en de
witte, die heel dikwijls voos is.
LUCIFERSHUISJE.
Hier is een huisje gebouwd van lucifers. Door twee
van de lucifers te verplaatsen, kan het zoo veranderd
worden, dat de deur in den voorgevel geplaatst wordt.
Maar... de lucifers, die deur, vensters, en schoorsteen
vormen, mogen niet aangeroerd worden. Leg de luci
fers maar eens op tafel, juist zooals ze hier liggen, en
probeer nu uit te vinden, welke twee verplaatst moeten
worden.
Oplossing: le. de liggende boven de deur verplaat
sen naar de leege plaats boven het raam.
2e. de tweede lucifer is de schuine midden op het
dak, die ligt met zijn kop naar de kop van de middelste
daklucifer, deze moet met zijn kop verplaatst worden
naar het ondereind van de middelste daklucifcr.
Z'N STAARTJE
VERLOREN.
Zusje had wel wat
hard aan het staartje
van haar lammetje ge
trokken en deze was er
afgevallen. Kijk ze eens
ijverig bezig zijn het
lieve diertje zijn staar
tje terug te geven. Het is
te hopen, dat zü zich
niet op haar duimpje
slaat.
buiten hare oevers getreden is. Het water stond toen
reeds zóó hoog. dat de mastvoeten al omspoeld werden.
In allerijl probeerde men nog uit het station te redden,
wat er te redden viel, terwijl de omroeper nog steeds
op zijn post bleef.
Hulpvaardige handen slaagden er met veel moeite in
de piano en eenige meetinstrumenten te bergen. Het
duurde echter niet lang of ook de omroeper was gedwon
gen zijn post te verlaten, hetgeen hij tenslotte met tra
nen in de oogen deed...
Het gedruisch der machines verstomde weldra, de lam
pen doofden en de zender van „Radio-Agen" was in
letterlijken zin „verdronken". Het was toen negen uur
's avonds.
Den volgenden morgen om zeven uur stond het wa
ter vijf meter hoog tegen de muren van het gebouw,
dat geheel door den streken stroom ondergespoeld werd.
De omheining, die het statonsterrein omgaf, was reed3
geheel verdwenen. Vanuit de verte kon men door mid
del van kijkers de verwoestende werking van de over
strooming duidelijk volgen. Weldra bezweken ook de
muren van het zender-gebouw, en op de plaats waar dit
zich eens verhief was slechts nog een wild schuimende
draaikolk zichtbaar. De 25 meter hooge masten van
het station hadden tot op dit oogenblik nog aan de aan-
allen van het woedende element weerstand geboden.
Tot tegen tien echter een botsing waargenomen werd
tusschen een op den stroom mededrijvende zware vracht
wagen en één der masten, welke tegen deze schok niet
meer bestand bleek en in het water neerplofte, zoodat
dit meters hoog opspatte. Hetzelfde lot onderging ten
slotte des avonds ook de tweede mast, welke door aller
lei door het water meegesleurde stukken hout, meube
len en wat niet al, bestookt was.
Thans duidde nog slechts een schuimende en kokende
plek in de watervlakte de plaats aan, waar eens de
heer de Sévin als omroeper van het station „Radio-
Agen" den scepter voerde.
Het duurde nog twee dagen voor het water zoover
gezakt was, dat men de plaats, waar het station gestaan
had, weer tc voet bereiken kon. Het gebouw bleek
grootendeels verwoest te zijn. De masten waren in stuk
ken geslagen, die her- en derwaarts verspreid lagen.
Van de kostbare zendinstallatie was niets meer over
dan een onontwarbare hoop koperdraden, verroest ijzer
en stukken glas en porcelein. Het station „Radio-Agen"
was één groote puinhoop.
In den loop der volgende dagen werden de puinhoo-
pen door meer dan 2000 personen bezocht, hoofdzake
lijk door landbouwers en andere luisteraars uit den
omtrek, die hoofdschuddend de resten van het gebouw
beschouwden, dat hun gedurende de meer dan zes ja
ren van zijn bestaan zoo vertrouwd onmisbaar gewor
den was en welks stem thans voorgoed zweeg.
Thans bleek weer eens duidelijk van hoeveel belang
een góede geografische ligging van een omroep-zender
is. Een terrein aan de oevers van de Garonne, welke
tamelijk veel buiten hare oevers treedt, is ten eenen-
male ongeschikt. De juiste plaats voor het station was
geweest de meer oostelijk gelegen heuvelen. Had het
station zich bevonden op een heuvel van slechts 50 me
ter hoogte, dan ware deze ramp voorkomen geweest
en dan had „Radio-Agen" haar zoo nuttige taak, n.1.
het omroepen van watersnood-berichten, niet behoeven
te staken. En van welk een groot nut een omroep-sta-
tion in tijden van nood en bij rampen als deze kan zijn,
behoeft hier wel niet nader uiteengezet te worden.
Onder de vele Inzamelingen, welke thans in Frankrijk
en in andere landen voor het herstel en den wederop
bouw van de door deze vreeselijke overstrooming ge
teisterde gebieden gehouden worden, is er ook één voor
den wederopbouw van het zoo populaire omroepstation
„Radio-Agen."
Voor de bevolking van het arrondissement Lot et Ga
ronne is het zeker te hopen, dat deze poging tot we
deroprichting van dit zoo ongelukkig getroffen station
moge slagen.
(Nadruk verboden).
DONDERDAG 8 MEI 1930.
Hilversum (1071 M., van 12.006.00 n.m.
298 M.)
10.0010.15 Tijdsein en Morgenwijding, 12.002.00 Mid-
dagmuziek door het AVRO-Kwintet, 2.003.00 Gramo-
foonmuziek, 3.003.30 Causerie: „Beroemde vrouwen
uit de Geschiedenis". II. Catherina. de Medicis; 4.00—
5.00 Ziekenuurtje door Ant. van Dijk; 5.306.00 Diner-
muziek door Elelc Vörös' Hongaarsche Kapel in het
Café-Restaurant Astoria te Amsterdam; 6.00 Tijdsein,
6.01 Voortzetting Dinermuziek; 6.30 Vaz Dias: Koersen;
6.457.15 Landbouwhalfuurtje. Onderwerp: „Het kwee
ken van dahlia's", 7.157.45 Cursus Fransch: Gevor
derden en Conversatie; 7.45—8.15 Causerie door Herman
Rutters, over het programma van het Concertgebouw
van hedenavond; 8.15 Aansluiting van het Concertge
bouw te Amsterdam. Tweede Concert van den Beet
hoven-Cyclus, uit te voeren door het Concertgebouw-
Orkest o.l.v. Dr. Willem Mengelberg; Na afloop: Pers
berichten van Vaz Dias. Daarna tot 12 uur: Gramo-
foonmuziek.
Huizen (1875 M.)
N.C.R.V.: 8.159.30 Tijdsein en Morgenconcert, 10.00—
10.30 Zang door het Dameskoortje der Korte Zieken-
diensten, 10.3011.00 Korte Ziekendienst door Ds. J
J. v. Petegem, 11.00—11 30 Lezen van Chr. Lectuur door
Mej. J. C. M. Doyen. 11.3012.20 Uurtje voor de Land
bouwers door H Pilon, 12.0012.15 Politieberichten,
12.30—2.00 Middagconcert. 2.45—3 45 Cursus Fraaie
Handwerken, 4.005.00 Ziekenuurtje door Ds. J. C«
Schuller, 5.005.45 Gramofoonplaten, 5.456.45 Orgel
concert door B. W. Schipper Jr., 6.457.15 Declamatie
van J. J. Reinders, 7.157.45 Literaire lezing door G.
Kamphuis over Martin Leopold, 7.458.00 Politieberich
ten, 8.00—11.00 Avond afgestaan aan het Nederlandsch
Jongelings-Verbond; Na dit programma persberichten
van Vaz Dias.
HET GEHEIM VAN ZITN SUCCES.
(Table Talk.)
ZijMen zeg^, dat hii won met de
auto's en verloor met de paarden.
Hii: Dat is zoo. Hij kan dc paarden
niet verwisselen.
