SchagerCourant
HAAR
SPROOKJESPRINS
Radioprogramma
Derde Blad.
Niet uit de lucht gevallen.
Staatsloterij.
BILLY BOO.
Woensdag 28 Mei 1930.
73ste Jaargang. No. 8670
liet vlootplan van onzen burger-minister van defen
sie is maar niet uit de lucht komen vallen. Daar is
propaganda voor gemaakt en niet zuinig. Natuurlijk
maken we hierop geen aanmerking. Wie wat berei
ken wil, kan niet gaan zitten met de handen in den
schoot
Vroeger schijnt dat anders geweest te zijn.
Jacob van Lennep schreef ten minste als motto
voor zijn bekende roman: „De Roos van Dekama",
deze blijkbaar reeds oude aansporing om zich niet
druk te maken:
Wat baet het of gij draeft
en swoeght en U verhit?
Fortuijn liefst hem besoeckt,
die wacht en stille zit.
Toegegeven moet worden, dat dit op een bizonder
geval sloeg, n.l. op den strijd om een meisje, terwijl
in ons geval de liefde ver te zoeken is en moord en
doodslag de inzet zijn. We zullen dit nu niet uitwer-
k'n, doch herinneren er aan, dat onze militairisten
in 1023 wel werden verslagen, doch zich niet voor
goed gewonnen gaven. Zij deden volgens den raad
op Berlages beurs:
Beidt uw tijd!
en nu die tijd gekomen schijnt, probeeren zij hun
slag te slaan en het verloren spel van 1923 te her
winnen.
Eenige weken geleden, vóór er iets van Minister
Deckers 120 millioen-plan was uitgelekt, hield Ir. G.
II. Hofmann in „Het Marineblad" een pleidooi voor
kruisers van het tienduizend-tons-type. U weet, dat
is het wonder van dezen tijd en het meest volmaakte
exemplaar moet zijn de bekende Duitsc'he pantser
kruiser A, om wiens broertje of zusje B nu bij
onze oostelijke buren een verwoeden strijd wordt ge
voerd.
Welnu, zoo'n prachtstuk moeten wij ook hebben,
meent Ir. Hofmann en eigenlijk is één niet genoeg
volgens hem. Het is als met de eieren op Paschen.
liet volksrijmpje zegt immers:
Eén ei is geen ei;
Twee ei is 'n half ei;
Drie ei is 'n Paaschei.
Evenwel, nood leert bidden en als er van drie krui
sers geen sprake kan zijn, dan neemt Ir. Hofmann
a! vast genoegen met één, natuurlijk op afbetaling!
Hij motiveert dit aldus:
„Ten slotte nog iets over de vraag, welke waar
de zulk oen schip kan bezitten, indien er eens
niet meer dan één voor onze marine zou worden
aangebouwd. Pessimisten zouden kunnen zeg
gen: één kruiser is geen kruiser, maar een min
der sombere opvatting lijkt mij .misschien door
dat ik geen zee-officier l>en, ook mogelijk. Aller
eerst zou een éénling alleen maar eenling zijn
van het Washington-type, maar één van drie, in
dien men de „Java" en „Sumatra", wier nuttig
leven toch zeker nog niet volbracht is, meere
kent."
Wat een eer voor die goede oude Java en Sumatra,
welke reeds uit den tijd waren, vóór ze te water wer
den gelaten en die meer in het dok liggen dan va
ren wat voor de bemanning wel zoo veilig is.
Intusschen schijnt het dok ook op het nieuwe won-
d< r-typc een sterke aantrekkingskracht te zullen uit
oefenen. Ir. Hofmann veronderstelt namelijk:
„En al zou onze eenling-10.000 tonner ook 50
van den tijd in reparatie zijn er den dienst door
de „Java" moeten worden waargenomen, dan blijft
er toch 50 kans, dat een raid er net tegen aan
loopt".
De vijand, die zoo'n raid, zoo n strooptocht uitvoert,
is natuurlijk een onnoozele hals. Zijn spionnen ver
tellen hem niet. wanneer onze wonderkruiser op het
droge ligt en hij komt natuurlijk op ons af met een
FEUILLETON
door
C. N. IV I Lil A M SO N.
Een der meest Interessante romans
uit de bekende Society-ReeksUitgave
Van Holkema en Warendorf, Amster
dam.
16.
Mevrouw Sheridan glimlachte en groette Philips vrien
delijk. Haar gezicht had kuiltjes en zij schonk hem een
kort knikje, dat zij zich had eigen gemaakt; toen werd
de verkeersbelemmering opgeheven en de groote don
kergroene auto en de kleine purperen verloren elkaar
uit het oog.
„Zelfs die kleine helleveeg van een Juliet Divine Is
nog beter dan Betty Sheridan", dacht Hartley Philips.
„Hij ziet eruit, alsof hij mij wou bijten, die hatelijke,
oude kerel!" zei Betty tot zichzelf. En zij peinsde er
over of soms Philips de band had gehad ln dat jacht-
uitstapje, waarover Miles haar een kort briefje had ge
zonden.
Hij had geschreven: „Ik vertrek voor een kruistocht
in de Middellandsche Zee. Ik zal een gezellin meene
men en kun je handelen, naar het je goeddunkt."
Niets meer dan dat, maar er was genoeg tusschen hen
gebeurd, voordat zfj uit elkaar gingen, om haar te doen
begrijpen dat die iemand een vrouw zou zijn. Zij zou
wel eens willen weten welke vrouw, uit louter nieuws
gierigheid, niet uit jaloezie. Waarschijnlijk zou het
iemand zijn, die bekend was. Het zou werkelijk grappig
zijn om te hooren, wat men zeggen zou, als het bekend
werd.Z ij verlangde ernaar, dat het heel gauw gebeuren
zou uiterst snel want dan zou haar levenskans
waarachtig leven eindelijk beginnen. Zij voelde zich
gelukkig en vond het leven zeer belangwekkend en was
volkomen onverschillig voor de golf van haat, door
Hartley Philips tot haar uitgezonden..
Dien avond en den volgenden dag had Philips zaken
te doen in Washington. Het kon zijn, dat hij geen tijd
meer had om nog met Miles Sheridan te praten, voor
zending oud roest. Zoo laag slaat Ir. Hofmann hem
ten minste aan, want die schrijft:
„Heeft de raidef dan één ongepantsorden Was
hington kruiser meegebracht, dan erliest hij óf
alleen zijn convooi óf bovendien nog een grooten
kruiser
Ir. Hofmann heeft het maar voor hot zeggen. Hij
gelast den vijand, hoe die moet optreden en Ne
derland is gered.
„Het eerste goedzittende salvo jaagt hem dat
is de vijandelijke raider in de lucht en of
in den grond (de vijand mag kiezen en gaat dus
half de lucht in en half den grond) wat ons
niet kan overkomen.
Is dit eenmaal gebeurd, dan kan ons schip zijn
verdere aandacht aan het convooi besteden, in
dien de onderzeebooten dat al niet overbodig heb
ben gemaakt".
Het klopt allemaal precies.
Ir. Hofmann is, ofschoon geen marine-officier, een
strateeg en tacticus van de bovenste plank en dc
aangewezen opvolger van Minister Deckers.
Laten wc dus diens vlootplan verwerpen en hem
met pensioen sturen. Ir. Hofmann krijgt dan de regie;
hij dirigeert vriend en vijand en we winnen op een
koopje.
En op koopjes zijn wc verzot, niet waar?
Trekking van Maandag 28 Mei.
5e klasse 5e lijst.
No. 16435 a f 50.000.
No. 10889 a f 25.000.
No. 3425 a f 1500.
Nos. 9358 9394 en 13637 ieder f 1000.
Nos. 1847 4658 en 5789 ieder f 400.
Nos. 8726 9565 en 17586 ieder f 200.
Nos. 601 7304 11241 11889 13871 15079 16519 en 19396
ieder f 100.
Prijzen van f 70.
98 163 362 598 697 818 947 969
1088 1166 1203 1206 1250 1256 1264 1283
1447 1448 1522 1612 1830 1930 1969 2020
2110 2126 2314 2473 2636 2700 2833 2919
2987 3157 3274 3306 3563 3667 3757 3814
3890 3933 3946 4055 4250 4400 4435 4444
4450 4612 4652 4753 4782 4893 5019 5136
5411 5430 5483 5517 5660 5703 5767 6120
6134 6297 6298 6360 6366 6404 6500 6512
6773 6781 6829 6897 6940 6957 7000 7120
7151 7211 7290 7362 7532 7546 7591 7595
7687 7739 7792 8035 8162 8168 8252 8486
8552 8605 8631 8673 8703 8857 8898 8912
8932 9178 9224 9332 9371 9577 9907 10083
10131
10148
10181
10369
10405
10482
10525
10646
10836
10843
10868
11092
11242
11375
11410
11478
11706
11715
11888
11931
12119
12141
12217
12218
12293
12318
12450
12483
12517
12714
12758
12777
12812
12847
12973
13028
13275
13387
13461
13519
13661
13867
13935
14038
14251
14286
14397
14564
14712
14758
14966
15293
15333
15346
15382
15405
15425
15442
15455
15510
15604
15692
15954
16021
16076
16108
16202
16223
16355
16393
16625
16925
16981
17010
17049
17059
17149
17183
17187
17238
17328
17419
17431
17557
17660
17815
17872
17993
18089
18340
18455
18616
18774
18813
18851
18877
19056
19156
19181
19239
19390
19457
19478
19587
19655
19787
19825
19897
19952
19988
20105
20117
20126
20200
20258
20371
20436
20642
20776
20865
20979
DONDERDAG 29 MEI 1930.
Hilversum (1071 M.)
AV.R.O.: 8.00 Tijdsein, 8.019.00 Gewijd concert door
de Rosenda&lsche Kapel; 9.0010.00 Gramofoonmuziek,
Klassiek programma; 10.0011.30 Concert door het huis
orkest van het Rembrandt Theater te Amsterdam;
11.3012.00 Concert op het Standaart Concert en Bios-
sooporgel uit Frankfort a/M.; 12.002.00 Middagmuziek
door het AVRO-Kwintet, 2.002.45 Gramofoonmuziek,
Klassiek programma. 2.454.00 Namiddagconcert door
het AVRO-Octet, 4.005.00 Ziekenuurtje door Antoinette
van Dijk; 5.306.00 Gramofoonmuziek, 6.00 Tijdsein, 6.01
6.45 Concert door het Haagsch Harmonie-Orkest, 6.45
7.15 Boekenhalfuurtje, 7.158.00 Voortzetting Concert;
8.00 Tijdsein, 8.01 Persberichten van Vaz Dias. 8.15
Wagner-Concert; 9.159.45 AVRO-Radiotooneel. Opvoe
ring van „De Aanbeveling", blijspel in één bedrijf; 9.45
Voortzetting Wagner-Concert; Daarna Gramofoonmu
ziek.
Hulzen (1875 M.)
N.C.R.V.: Landdag 1930. Volksmuziekfeest door den
Bond van Amsterdamsche Zang- en Muziekvereenigin-
gen, op het landgoed van Freule Willink te Benne-
broek. 9.009.30 Ontvangst der deelnemers op Huize
„Bennebroek"; 9.3010.00 Orgelspel uit de Ned. Herv.
dat het jacht op zijn avontuurlijke reis ging. Maar hij
krabbelde een paar regels en zond ze met een bood
schapper naar het atelier van Sheridan.
„Ik ging naar „Ardlemont" en slaagde erinJ. D. te
ontmoeten; alles was gelukkig in orde. en overmorgen
tegen elf uur breng ik haar aan boord. Ik was van plan
haar het een en ander mee te deelen over je plannen
ten opzichte van het uitstapje. Maar ik zag er geen kans
toe. Zij was zenuwachtig en ik meende, dat het veiliger
zou zijn, dat zij er achter kwam, als zij eenmaal aan
boord was. Overigens is het eerlijk spel en zij wil niets
anders dan het geld. Haar laatste gril is om voor
„ingénuc" te spelen. Zij doet het opperbest, maar op mij
maakte het geen indruk en ik verwacht, dat jij er ook
koel onder zult blijven. Hartley Philips."
HOOFDSTUK XVI.
„Ziezoo, wij zijn er," kondigde Philips aan, toen de
taxi stilhield bij de Brooklyn pier. Hij sprong eruit en
wilde Terry de hand reiken, maar zij zag het niet. Zij
keek naar het jacht, dat gedurende twee maanden haar
drijvend thuis zou zijn. Te samen met Miles Sheridan.
Zij had heel wat kleine jachten in de verte voorbij zien
gaan. toen zij speelde voor de „Blauwe Maan", als klein
meisje, maar dit jacht was vrij groot en wit geschilderd
zelfs de pijp en het had een waardlgen en bevalligen
vorm. Het koper straalde, alsof het nieuw gepolijst was
en uit de pijp steeg lui een rookzuiltje. Terry dacht er
over of Miles Sheridan al aan boord zou zijn. Misschien
zou hij verschijnen om zijn vriend te begroeten en door
Philips aan zijn gezellin te worden voorgesteld. Een
elegante jonge man, als zeeman gekleed, ontving hen
aan het einde der loopplank en begroette Philips, alsof
hij hem herkende en verwachtte. Philips zei iets over
de bagage van juffrouw Divine en men verzekerde hem,
dat men ervoor zou zorgen.
Terry bleef een oogenblik stil staan, de witheid van
het dek bewonderend onder het houten dak der zorf-
netent, en kijkend naar een stuk of wat matrozen, die
geweldig bezig schenen te zijn met iets, dat zij niet be
greep. Zij verlangde ernaar, dat meneer Philips den
naam van den afwezige zou noemen, maar hij deed het
niet
„Ik zal u naar beneden brengen", bood hij aan, „daar
zullen we juffrouw Harknes vinden. Zij zal voor u zorgen
gedurende den tijd, dat u aan boord is en ik denk, dat
u haar wel zeer geschikt zult vinden in de meeste din
gen -- ofschoon u misschien wel verplicht zult zijn zelf
voor uw kapsel te zorgen. Ik ben bang, dat juffrouw
Kerk te Bennebroek: 10.00—10.50 Kerkdienst uit de
Ned. Herv. Kerk te Bennebroek. K.R.O.: 10.50 Uit
zending van de Hoogmis uit de Parochiekerk „St. Tho
mas van Aquino", Rijnstraat te Amsterdam. N.C.
R.V.: 1.2301.00 Concert door het Chr. Fanfarecorps
„Patrimonium"; 1.001.30 Gemeenschappelijk zingen
met begeleiding van de muziekcorpsen; 1.302.00 Con
cert door de Chr. Politie-Muziekvereenlging „Crescen
do"; 2.00 Middagsamenkomst (gedeeltelijk uitgezonden),
2.304.30 Uitzending der Middagvergadering van den Ne
derlandschen Bond van Jongelingsvereenigingen op Ge
reformeerden Grondslag, uit het gebouw „Tivoll" te
Utrecht; 4.305.00 Gramofoonplaten-concert; 5.007.00
Concert door de Chr. Mannen-Zangvereeniging ..Adama
van Scheltema"; 7.007.45 Kerkconcert uit de Ned.
Herv. Kerk te Bennebroek; 7.45—8.00 Gramofoonmuziek,
8.0010.15 Concert door Mej. Moorlag, sopraan, Jac. Ph.
Caro, bas en een Quintet, gevormd uit leden van het
Chr. Radio-Orkest; 10.1511.00 Orgelconcert door Ferd.
Kloek; pl.m. 10.00 Persberichten van Vaz Dias.
VRIJDAG 30 MEI 1930.
Hilversum 1071 ML, van 12.006.00 n.m.
298 M.)
A.V.R.O.: 10.0010.15 Tijdsein en Morgenwijding. 12.00
2.00 Middagmuziek door het AVRO-Kwintet, 2.05—2.45
Uitzending voor scholen: „De vruchtbaarheid der zee";
2.453.00 Gramofoonmuziek, 3.004.00 Maak het zelf!
door Céline SchaakeVerkozen, 4.305.30 Gramofoon
muziek, Populair programma; 5.306.00 Dinermuziek
door Elek Vörös' Hongaarsche Kapel; 6.00 Tijdsein,
6.01 Voortzetting diner-concert. 6.30 Koersen Vaz Dias,
6.357.00 Gramofoonmuziek, Zang; 7.008.00 Kamer
muziek door het Hollandsch Strijkkwartet; 8.00 Tijd
sein, 8.01 AVRO-Operette-uitzending. Uitvoering van
alle Muziekfragmenten uit „Boccaccio", operette in 3
bedrijven, muziek van Franz von Suppé; 10.00 Persbe
richten van Vaz Dias; Na afloop: Aansluiting van het
Cabaret „La Gaité" te Amsterdam; 12.00 Sluiting.
Huizen (1875 M.)
N.C.R.V.: 10.3011.00 Tijdsein en Korte Ziekendienst.
K.R.O.: 11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje, 12.00—12.15
Tijdsein en Politieberichten, 12.151.15 Lunchmuziek
door het K.R.O.-trio, 1.152.00 Gramofoonplaten.
N.C.R.V.: 4.005.00 Gramofoonplatenconcert, 5.006.30
Concert. K.R.O.: 6.306.40 Opro(& voor deelname
Encycliek-meeting; 6.407.30 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.: Sprekers: Dr. J. J. Meijer, Enkhuizen; Dr.
A. de Buck, Leiden; J. Nieweg. Amersfoort. Muzikale
medewerking: Willem Andriessen, piano. 7.30 Persbe
richten van het Vrijzinnig Godsdienstig Persbureau; 7.45
Politieberichten; 7.50 Cyclus: Kerk en Kerkgaan. Spre
ker Ds. J. J. Meijer, Enkhuizen; 8.20 Concert; 8.55 Cur
sus: Egypte en Israël; 9.35 Concert; 10.05 Lezing. De
Moderne schilderkunst; 10.25 Voortzetting Concert.
ZATERDAG 31 MEI 1930.
Hilversum (1071 M., (van 12.006.00 n.m.
298 51.)
A.V.R.O.: 10.0010.15 Tijdsein en Morgenwijding. 12.00
2.00 Middagmuziek door het AVRO-Kwintet; Zendtijd
van 2.003.00 door AVRO afgestaan aan de VARA;
3.003.45 Aansluiting van het Tuschinski-Theater te
Amsterdam, Illustratieve filmmuziek door het Theater-
Orkest; 3.454.30 Aansluiting van het Theater Carré
te Amsterdam: de Oud-Hollandsche poppenkast; 4.30
5.00 Sportpraatje door H. Hollander; 5.005.30 Mode-
praatje door Mevr. Ida de Leeuwvan Rees; 5.306.00
Gramofoonmuziek. populair programma; 6.00 Tijdsein,
6.018.00 Concert door het Omroep-orkest o.l.v. Nico
Treep. V.A.R.A.: 8.00 VARA-Varia; 8.05 Concert door
het V.A.R.A.-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 10.00 Persbe
richten van Vaz Dias; 10.10 Vervolg Concert; 11.00 Bij
de Pomp. Wekelijksch nieuws van Teun le Klepperman,
11.15 Gramofoonplaten.
Huizen (1875 M.)
K R.O. 8.15—9.30 Platenconcert, 11.30—12.00 Godsdienstig
halfuurtje, 12.0012.15 Tijdsein en Politieberichten, 12.15
1.15 Lunchmuziek door het K.R.O.-trio. 1.15—2.00 Gra
mofoonplaten, 2.00—3.15 Kinderuurtje. 4.405.00 Radio-
Zwemcursus, 5.006.00 Platenconcert, 6.016.15 Nieuws
berichten in Esperanto door P. Heilker; 6.156.55 Pla
tenconcert: 6.557.15 Journalistiek Weekoverzicht door
Paul de Waart; 7.157.45 „Het Communisme in zijn
verhouding tot Godsdienst en Cultuur"; 7.458.00 Poli
tieberichten,8. 0110.00 Populair Concert door het K.R.
O .-Salon-Orkest; pl.m. 9.30 Vaz Dias; 10.00—11.00 Uit
zending uit Rotterdam; 11.0012.00 Vroolijk platencon
cert; 12.00 Tijdsein en sluiting.
HIT WIST VAN NIETS.
(Buen Humor).
Herkent u me niet?
Ta, eh......
U is mij nogr tien gfulden schuldig.
Ik herken u beslist niet.
Nooit te voren hadden de bewoners van het
stadje een ballon gezien en al spoedig liepen de
menschen uit om den ballon te zien.
„Vooruit," riep Billy, terwijl hij in de mand
sprong, „geef de prinses een hand," zeide hij
tegen Leander en spoedig stond hy naast hem
in de mand.
De anderen volgden onmiddellijk, doch ze wa
ren nog niet in de mand of een luid geschreeuw
werd gehoord over de hoofden van de menschen.
„Houdt ze tegen, houdt ze tegen," hoorden ze
roepen en ze herkenden de woedende stem van
den inspecteur van politie.
„Gooi ballast uit," riep Billy en hij begon met
zakken zand buiten boord te werpen. En Lean
der hielp hem daarbij.
En juist was de ballon hoog boven de hoofden
van de menigte of de inspecteur van politie
drong door de rijen en hield stil cp de plek,
waar even te voren de mand had gestaan.
„Kom dadelijk beneden," riep de inspecteur, ter
wijl hij zijn vuist balde.
Billy antwoordde door nog een zak naar buiten
te werpen. Hij deed het niet met de bedoeling
om den inspecteur te plagen, maar toevallig
kwam de zak met zand op de helm van den in
specteur terecht.
Dat is zeker niet erg prettig.
Harkness daar niet van terecht zal brengen.
„Ik heb altijd voor mijn eigen kapsel gezorgd," legde
Terry kalm uit.
Philips keek verbaasd. „Des te beter; naar het schijnt
kunt u behalve sierlijk ook nuttig zijn; In dat geval zal
juffrouw Harkness wel voldoen aan al uw eischen. Zij
was de kindermeid van Sheridan en toen hij te groot
werd, hebben zijn voogden haar gepensioneerd, totdat
hij voor een paar jaar, toen hij dit jacht kocht, haar
diensten weer opeischte."
Er was een kamer op het dek. die er uitzag als een
salon en Terry's hart sprong op van vreugde, toen zij
verschillende oude meubelstukken herkende, en schilde
rijen en spiegels van Silverwood, die verrukkelijke plek
harer vroegste herinneringen. Zij zou het prettig gevon
den hebben om alles te bekijken, maar het scheen, dat
Philips ernaar verlangde om cicerone af te zijn. Toen
h(j haar voorging langs de kajuitstrap zag zij in een
glimp de eetzaal. Op een ronde tafel, die straalde van
glaswerk en zilver, stonden bloemen en Terry had een
vaag gevoel of zij zou stikken, toen zy eraan dacht, dat
zij daar zou zitten met hem. De opwinding steeg haar
naar het hoofd als wijn. Julia had gezegd, dat Sheridan
haar „niet zou lastig vallen", en dat zij niet veel van
hem zou merken, maar natuurlijk zouden zij samen
hun maaltijden gobruiken.
„Juffrouw Harkness!" riep Philips en toen weer en
luider: „juffrouw Harkness!"
Een oogenblik stond hij met Terry in een witte gang,
waarvan het meisje niet wist, dat dat de „passagiers-
brug" werd genoemd en toen kwam er van het achter
schip af een kleine, vierkante vrouw te voorschijqn, ge
kleed in het blauw met een witte muts en schort.
„Hier is juffrouw Divine", zei Philips vrij luid, alsof
het voor een ietsje doove ooren bestemd was. „Men heeft
u gezegd haar op te wachten en u heeft haar hut na-'
tuurlijk in gereedheid gebracht?"
„Ja, meneer, antwoordde dc vrouw met een verdacht
Iersch accent, terwijl zij Terry strak aankeek met een
strenge*, afkeurenden blik.
Zij had zware en zwarte wenkbrauwen, die bijna een
aaneengesloten rechte lijn vormden boven haar licht
bruine oogen. Grijs haar met een enkele streep van
zwart was stijf weggetrokken langs haar smalle, lage
voorhoofd en het werd bekroond door een ouderwet-
sche muts met banden. Zij had een stevige onderkaak
en haar mond, met de lange bovenlip, was dicht als een
val, toen zij keek naar het uitstekend gekleede meisje
ln haar marineblauw costuum.
Terry verloor allen moed. Niemand had haar ooit zoo
minachtend aangekeken, zelfs vader niet, als hy woe
dend op haar was. Zij trachtte zich in te praten, dat
het alleen maar kwam, omdat de vrouw zulke harde
trekken had en dat zij het niet persoonlijk op haar
had gemunt. Waarom ook zou juffrouw Harkness een
hekel aan haar hebben? Er was geen reden voor; het
was dus onmogelijk; daarom glimlachte zij tegen haar
met het innigste verlangen haar vriendelijkheid te
wekken.
Is u soms een Iersche, juffrouw Harkness?" zei zij:
„Ik ben dat ook voor de helft; mijn vader is een Ier."
„Ja, ik ben een Iersche juffrouw. Of heeft u liever,
dat ik u mevrouw noem?" was het antwoord, gegeven
zonder een zweem van glimlach.
Terry bloosde: „O, nee, dat niet; ik ben' geen me
vrouw," riep zij; maar toen herinnerde zij zich dat
Juliet door Emmeline mevrouw werd genoemd en nu
hoopte zij, dat zij geen vergissing had begaan.
„Ik geloof, dat het nu voor mij tijd wordt om af
scheid van u te nemen, en u alles goeds toe te wen-
schen, juffrouw Divine." zei Hartley Philips. „Ik ga
eens zien of Sheridan er is; of hy aan boord is geko
men. wat ik wel veronderstel. Binnen een half uur zoudt
u vertrekken."
Hij had niet bepaald bedoeld om met de Miljoen
Dollar Pop een handdruk te wisselen, maar hij deed
het toch. En ofschoon zij geen sympathie waard was,
kon hij het niet helpen, dat hij toch medelijden ge
voelde met het schepseltje, dat zoo overgelaten bleef
aan de genade van die oude Puriteinsche, juffrouw
Harkness, Tusschen die twee in, de Ulster vrouw en
Sheridan met zijn beestig humeur van tegenwoordig,
zou het meisje een vrij zwaren tijd aan boord door
brengen Zij zou goed betaald worden maar alles goed
bezien, meende Philips, dat zij het dubbel en dwars
zou verdienen.
„Ik veronderstel, dat u graag uw hut zult zien, juf
frouw." De oude vrouw wekte Terry uit uit haar droe
vige verlangen om Philips nog wat bij zich te houden
onder de een of andere verontschuldiging. Philips,
die eerst haar vijand was en nu haar eenige vriend
scheen. Het meisje verbaasde er zich over, hoe zij ooit
boos op hem had kunnen zijn of hem beleedigend had
gevonden. Hij was werkelijk heel vriendelijk. Het „juf
frouw" van de lippen van Harkness klonk als een klap.
Maar het kwam slechts door den nadruk, welken zij
op het woord legde, nadat Terry haar gezegd had, haar
geen „mevrouw" te noemen. In haar woorden klonk
niets beleedigends en Terry antwoordde zoo vroolijk
mogelijk.
Wordt vervolgd.