Predikbeurten. Staatsloterij. Spr. deelde mede, dat de verdeeling van den avond was dat hij eerst het woord zou voeren, daarna de heer Dr. Max Juda, voorzitter van de A'.V.R.O. in het gewest Noordholland en vervolgens de heer Velders, terwijl de redevoeringen zouden worden afgewisseld door de muziek van A.V.R.O.-gramofoonplaten. De heer Mr. Buiskool dankte dan in de eerste plaats voor den steun dien de commissie van actie mocht ondervinden en zegt dat we hier zeker al len met hetzelfde gevoelen bijeen zullen zijn, n.1. om goed lucht te geven aan de verontwaardiging over het zcndtijdbesluit van minister Rcijmer. Spr. zal hespreken de vraag of wat het zcndtijdbesluit heeft gebracht, kan bogen op den naam van billijkheid en rechtvaardigheid. Meer dan de helft vari den zendtijd is de A.V.R.O. afgenomen en het is de moeite waard na te gaan de motieven die daartoe hebben geleid. Zeer krachtig komt spr. er tegen op, dat het schoone gebouw dat door de A.V.R.O.-luistervinken zelf is gesticht, te niet wordt gedaan onder den invloed van politiek en sectarisme. Juist door den algemeenen omroep wordt de cultureele ontwikkeling bijgebracht en de eenheid van het volk bevorderd en aan het al gemeen programma van de A.V.R.O. behoeft niemand aanstoot te nemen. Spr. wijst er op, dat, om kracht te geven aan het zcndtijdbesluit nu aan den A.V.R.O. een bijzonder tintje wordt gegeven, nl .als te zijn de liberale omroep. Men doet dat omdat men de waar- beid niet onder de oogen durft te zien, dat de A.V.R.O. los staat van politiek en geloof. liet is voor spr. zeer duidelijk dat het zendtijdbe sluit geboren is geworden uit. politiek gekonkel en politiek geknoei. Als de A.V.R.O. bleef bestaan, was men bevreesd,'dat naar de andere omroepvereenigin- gen weinig of niet meer zou worden geluisterd. En om dit te voorkomen is men tot het onwaardige, on rechtvaardige zendtijdbesluit gekomen. Wel mag de minister van bevoorrechte zijde sympathie ondervin den, doch in dezen tijd is wel gebleken dat er dui zenden in ons land wars zijn van politiek geknoei en dat ze dit niet in hun huiskamer zullen dulden. Spr. wijst verder op de bespotting die het zendtijdbesluit in het buitenland ondervindt. Het blijkt dat het be kende spreekwoord „Eendracht maakt Macht", thans kan heeten: zaai verdeeldheid en tweedracht. En dan krijgt ge de macht! Als het waar is, zooals courantenberichten melden, dat. de 1071 metergolf door geknoei van de regeering voor ons verloren is gegaan, dan verwacht spr. dat zij die wars zijn van het politiek geknoei als één man zullen opstaan om daartegen te protesteeren Spr. wijst erop dat de tegenwoordige strijd door den aether wel degelijk vergeleken kan worden met den gevoerden schoolstrijd. Alleen is er dit verschil dat bij den schoolstrijd gestreden werd voor(de verciseling van het volk, de eenheid der natie werd verbroken, wij A.V.R O.-luistervinken daarentegen trachten die eenheid te bewaren. Als jurist merkt spr op, dat hij altijd heeft gezegd, dat er geen zaak is die niet ver dedigd kan worden, maar op dezen dag herroept spr. die uitspraak, want dit zendtijdbesluit is piet te ver dedigen. De zorg voor cultureele belangen blijkt thans in ons land strafbaar te zijn, in strijd met de grond wet is den A.V.R.O. het vrije woord ontnomen, de onteigeningswet is toegepast, doch ten bijzondere nutte, inplaats van ten nlgemeene nutte, de A.V.R.O. is onder curateele gesteld, doch zonder eenige wet tige reden, de A.V.R.O. is bij verstek veroordeeld, doch niet eens behoorlijk opgeroepen. Maar onder applaus verklaart spr., dat de be klaagde het laatste woord heeft genomen en hij ver trouwt, dat de aanwezigen niet alleen zijn gekomen om uiting te geven aan hun verontwaardiging, doch zullen blijven vechten voor Vogt en de A.V.R.O., dat met volharding en in samenwerking tot het bittere einde zal worden volgehouden. Met een daverend applaus stemt de vergadering met het gesprokene in. Dr. Max Juda wijst er op, dat het door het zend tijdbesluit kookt in alle lagen der maatschappij. Het regent protesten,nieuwe comités worden gevormd, nog nimmer viel een dergelijke gebeurtenis waar te nemen, de Nederlandsche leeuw is thans ontwaakt. HeJ groote verschil tusschen de AV.R.O. en de an dere omroepvereenigingen is dal de A.V.R.O. is op gebouwd uit het Nederlandsche volk zelf, de andere omroepvereenigingen zijn van bovenaf gedecreteerd geworden. De radio-omroep is thans in ons land ver prutst. Evenals in het buitenland had ook hier de politiek en godsdienst uit de radio moeten blijven. Spr. deelt mede, hoe metingen hebben uitgemaakt dat 90 van de luistervinken naar de A V R.O.-pro- grannna's luisteren. Spr. wekt op den A.V R.O. te steu nen, de bijdrage te verdubbelen, leden en abonné's voor de radiobode te werven. Na de pauze voert de heer Velders het woord en deze heeft het over de valsche leuze waaronder dit zendtijdbesluit is genomen. De Avro-luistervinken mis gunnen de sectarische groepen hun zendtijd niet, doch zij komen op voor hun recht. En het valt spr. tegen van een partij, die altijd beweert voorh aar rechten op te komen, dat die partij thans niet inziet dat de A.V.R.O. tekort gedaan wordt in zijn rechten. Een storm van verontwaardiging toch zou van dien kant opkomen als hun den len Mei-dag werd onttrokken. Een veel groo- ter actie zou dan op touw worden gezet, want die men- schen zijn getraind, loopen aan het touw, wij gelukkig niet. Politiek en godsdienst zijn de drijfveeren tot deze daad geweest, reeds bij het aftreden van Minister Van der Vegte was het pleit beslecht, alleen was nog -jen strooman noodig en het is te misprijzen in Minister Reijmer, dat hij het heeft aangedurfd, dit besluit te namen. Dat de A.V.R.O. bij de liberale fractie is inge deeld, noemt spr. merkenvervalsching en aan de hand van de warenwet dus alweer een staat van beschuldi ging. De sectarische omroepen vragen om meer zendtijd ter verspreiding van hun beginsel, maar ook dat is een valsche leuze, want in 1929 gebruikte de V.A.R.A. van de 412 zenduren er 4014 voor hun politiek beginsel, de K.R.O. van de 1629 uren en 45 minuten, 65 uren en 45 minuten voor hun beginsel. Gelijk Egmond en Hoorne in 1567 uit haat om hun populairiteit vielen, zoo is thans door den Minister jegens de A.V.R.O. gehan deld, maar het bloed van Egmond en Hoorne is ge worden de geest die de vrijheid heeft gebracht. De Minister heeft door zijn besluit van het volk ln opstand gebracht, hij heeft mis gezien in de ziel van het Ned. Volk. Een krachtige actie dient te worden gevoerd, want na dit belangrijke besluit dreigt een tweede, immers de sec tarische omroepen hebben het ook op ons geld gemunt. Spr. noemt de zaak-Fruytier, als bewijs dat ook een minister wel eens bakzeil moet halen en spoort dan ook aan tot het blijven voeren van actie en stelt voor de volgende motie ter kennis van den Minister te bren gen: Hollands Noorderkwartier, dat altijd prat gegaan is op zijn gevoel voor vrijheid en voor recht, gevoelt zich door beknotting zendtijd A.V.R.O. in zijn vrijheid aan getast en van een onmisbaren huisvriend beroofd, en zal niet rusten, alvorens huisvriend A.V.R.O. volle week in huiskamer zal zijn, liefst op eigen zender. Onder daverend applaus wordt hiertoe besloten. Van de gelegenheid die den aanwezigen werd geboden om ook nog het woord te voeren, werd gebruik gemaakt door den heer Schocht, die als stuurman van de koop vaardij veel met niet-Nederlanders in aanraking komt en er op wees dat men er dikwijls trotsch op kan zijn, Nederlander te zijn, maar zich straks in den vreemde zal dienen te schamen over dit regeerings- besluit Nadat d^heer Buiskool den wensch heeft uitgespro ken, dat een krachtige actie zal blijven gevoerd, volgt sluiting van deze goed geslaagde protest-bijeenkomst GEMODERNISEERDE SLAGERIJ. Naast de vele gemoderniseerde slagerijen, die Scha- gen de laatste paar jaar rijker is geworden, heeft thans ook de heer De Ruyter in de Molenstraat zijn bedrijf meer met de moderne techniek in overeenstemming ge bracht. Dezer dagen is namelijk een volledig automatisch koelsysteem in genoemde slagerij geplaatst, welke aan de hoogste eischen, die er aan kunnen worden gesteld, voldoet en daarmee steeds den verkoop van verscn vleesch waarborgt.. DONDERDAG 29 MEI 1930. (Hemelvaartsdag). NED. HERV. GEMEENTE te: Schagen, voorm. 10 uur, Ds. Van Dijk. Julianadorp, voorm. 10*4 uur, Ds. Damsté. Den Oever, voorm. 10 uur, de heer Frank. DOOPSGEZINDE GEMEENTE te: Burgervlotbrug, voorm. 10*4 uur, Ds. R. v. d. Veen. EVANGELISATIE te: Schagen, voorm. 11 uur, de heer Soetekow v. Oostzaan. GEREF. GEMEENTE te: Den Oever, voorm. 10 uur Leesdienst. (Busdienst half tien Poelweg). THE STAR OF HOPE MISSION. Julianadorp, nam. 8 uur, de heer J. Sevensma. ZONDAG 1 JUNI 1930. NED. HERV. GEMEENTE te: Schagen, geen dienst Eenigenburg, voorm. 10*4 uur, Ds. Van Dijk. Petten, voorm. 10% uur, Ds. Van de Poel. Huisduinen, voorm. 10 uur, Ds. Damsté. Julianadorp, geen dienst Hippolytushoef, voorm. 10% uur, Ds. Van Beek. Den Oever, narf.. 2% uur, Ds. Van Beek. Dirkshorn, voorm. 10% uur, Ds. de Leeuw. Onderwerp: „Blusch den geest niet uit". Burgerbrug, voorm. 10 uur, Ds. Van Loon. St.-Maartensbrug, zie Burgerbrug. Oudesluis, voorm. 10 uur, Ds. Witkop. Schagerbrug, zie Oudesluis. Anna Paulowna, voorm. 10 uur, Ds. Vorstman. Kolhorn, voorm. 10% uur, Ds. Tinholt. Warmenhuizen, voorm. 10% uur, Ds. Zillinger Molenaar. Oude Niedorp, nam. 8 uur, Ds. Zillinger Molenaar. Nieuwe Niedorp, geen dienst. Hoogwoud, geen dienst. Winkel, voorm. 10% uur, Ds. Van Baaien. Heerhugowaard. nam. 2 uur, Ds. Verwaal. Veenhuizen, zie Heerhugowaard. DOOPSGEZINDE GEMEENTE te: Barsingerhorn, geen dienst. Oudesluis. voorm. 10% uur, Ds. R. van der Veen. Nieuwe Niedorp, geen dienst EVANGELISATIE te: Schagen, voorm. 11 uur, Ds. Oonsselmann van A'dam. Nam. 5 uur, geen dienst. Breezand, voorm. 10 uur. de heer Boon. Hippolytushoef, voorm. 10 uur, de heer Bosma. GEREF. GEMEENTE te: Anna Paulowna, voorm. 10 uur, Preeklezen. Nam. 2% uur, Preeklezen. Schagerbrug, nam. 7% uur, Ds. Van der Marei. THE STAR OF HOPE MISSION. Julianadorp, nam. 8 uur, de heer J. Sevensma. Trekking van Dinsdag 27 Mei. 5e klasse 6e lijst Nos. 7970 13027 en 19453 ieder f 1000. Nos. 1000, 7741 8171 10801 14016 17074 en 19866 ieder f 400. Nos. 1568 3154 3268 4750 7076 en 18800 ieder f 200. Nos. 4301 5704 8341 9574 11346 12154 18502 19815 20207 en 20410 ieder f 100. Prijzen van f 70. 11 22 77 130 150 178 246 286 299 413 530 579 649 655 663 692 812 813 941 1092 1181 1199 1573 1792 1870 1898 1921 2130 2173 2238 2242 2283 2307 2334 2341 2416 2418 2424 2545 2567 2598 2643 2681 2736 2799 2806 2812 2837 2965 3008 3016 3086 3102 3604 3618 3694 3821 4062 4204 4277 4321 4525 4530 5000 5141 5152 5162 5242 5568 5595 5706 6050 6121 6161 6180 6295 6436 6534 6563 6571 6664 6688 6748 6782 7027 7176 7203 7225 7229 7442 7454 7498 7617 7659 7755 7766 7861 8053 8148 8208 8356 8391 8426 8474 8478 8514 8578 8592 8681 8848 8859 9044 9238 9258 9309 9350 9364 9573 9771 9941 9953 10035 10113 10160 10270 10487 10685 10756 10828 10921 11014 11037 11141 11150 11189 11255 11261 11379 11433 11622 11650 11690 11730 11836 11913 12005 12034 12047 12064 12073 12160 12291 12364 12408 12473 12477 12478 12719 12775 13160 13334 13348 13354 13450 13460 13505 13506 13639 13703 13824 13884 14004 14125 14185 14200 14235 14713 14770 14792 14794 14858 14937 14963 14992 15067 15166 15268 15352 15515 15590 15896 16219 16303 16537 16647 16658 16770 17032 17105 17111 17153 17154 17278 17287 17369 17394 17451 17460 17712 17741 17821 17829 17885 18006 18234 18268 18315 18429 18597 18604 18642 18667 18739 18841 18913 19028 19044 19081 19112 19164 19247 19257 19285 19463 19508 19511 19516 19727 19732 19968 20078 20150 20273 20291 20330 20338 20339 20359 20394 20505 20531 20581 20847 VOOR HET KLEINE VOLKJE Door de waarheid gered. Misschien heb jelui wel eens gehoord van den Ame- rikaanschen vrijheidsoorlog, waarbij de koloniën, die Engeland, omstreeks het einde van de achtticndo eeuw in Noord-Amerika bezat, zich hebben vrijgemaakt. Ik zal je eens wat vertellen van een flink en waarheid lievend meisje, dat door haar moedig gedrag een van haar landgenooten het leven heeft gered. Griswold, de gouverneur van een der strijdende kolonies, liep op ze keren dag groot gevaar, door Britsche soldaten gevangen genomen te worden. Hij slaagde er echter in, het huis van één van zijn bloedverwanten te bereiken; maar spoedig hoorde hij, dat de soldaten zijn schuilplaats had den ontdekt en op weg waren, hem te vatten. Hij zag het gevaar onmiddellijk in en besloot een riviertje in de buurt te bereiken, dat in zee uitliep. Daar had hij een bootje, zóó zeer onder het groen verborgen, dat het van den weg af niet gezien kon worden. Haastig verliet hij het huls en sloop naar het rivier tje. Toen hij door den boomgaard ging, die behoorde bij het huis, waar hij zich verstopt had, zag hij daar een meisje van ongeveer twaalf jaar op het linnengoed pas sen, dat onder de boomen lag te bleeken. Zij. schrikte op, toen zij de vluchteling plotseling ach ter zich zag staan; maar toen zij hem aankeek, merkte zij, dat het haar neef was. „O, bent u het neef?" vroeg Hetty. „U doet mij schrikken. Waar gaat U heen?" „Hetty," antwoordde hij, „de 9odaten zitten mij op de hielen en ik zal gedood worden, als ik de boot niet kan bereiken, vóór zij komen. Wil jij nu naar het strand hen tegemoet loopen? Zij zullen zeker naar mij vragen en dan moet je hun vertellen, dat ik naar den grooten weg ben gegaan, om de dllligence te halen. Dan zullen zij zeker den anderen weg inslaan." „Maar neef, hoe kan ik dat zeggen? Het is niet waar! O, waarom hebt U mij verteld, welken weg U wilt in slaan?" „Wil je mij verraden en mij daardoor ter dood laten brengen? Luister, Hetty, daar komen ze! Ik hoor paar dengetrappel. Zeg hun toch. dat ik den grooten weg ge nomen heb en de Hemel zal je zegenen!" „Zij, die lèugens vertellen, zullen nooit gelukkig zijn", hernam Hetty. „Maar ik beloof u, dat ze mij nooit zul len dwingen te zeggen, welken weg U wei genomen hebt; zelfs al zouden ze mij dooden. Loop nu, zoo hard als ge kunt!" „Ik ben bang, dat het te laat is om te vluchten, Hetty, waar kan ik mij verstoppen?" „Vlug neef! Ga gauw onder dit laken liggen. Ik zal het over U heengooien en doorgaan met het linnengoed te besprenkelen." Ik zal het doen, want het is mijn laat ste kans." Spoedig lag hij verborgen onder de zware plooien van het groote laken. Eenige oogenblikken later kwam een troepje paardenvolk langs den weg gerend. Een officier zag het meisje en riep haar toe: „Heb je een man dezen kant uit zien rennen?" „Ja. meneér." „Welken kant ging hij op?" „Ik heb beloofd dit niet te vertellen, mijnheer." „Maar je moet het mij dadelijk zeggen, anders zal het slecht met je afloopen!" „Ik vertel het niet, want ik moet mijn woord houden." „Laat mij haar eens ondervragen, want ik geloof, dat ik het kind ken," sprak een man, die als gids diende. „Heet je Hetty?" „Ja mijnheer." „Was misschien de man, die hier langs rende, Je neef?" „Ja mijnheer." „Zoo, wij willen hem spreken. Wat zei hij tegen je, toen hij voorbijkwam?" „Hij zei tegen mij, dat hij hard moest loopen om zijn leven te redden. „Juist, dat is ook zoo. Ik hoop dat hij niet ver hoeft te loopen. Waar zou hij zich verstoppen?" „Mijn neef zei, dat hij naar de rivier zou gaan, om de boot, die daar lag. te halen, maar hij wilde, dat ik aan de soldaten, die naar hem zochten, zou zeggen, dat hij den anderen kant opging, om gebruik te maken van de diligence." „Je bent een flink meisje, Hetty en wij weten, dat je de waarheid spreekt. Wat zei je neef, toen hij hoorde, dat je geen leugen wilde vertellen, om zijn leven te red den?" „Hij vroeg of ik hem wilde verraden en hem daardoor ter dood zou laten brengen." „En jij antwoordde natuurlijk, dat je het niet zou zeg gen, zelfs al zouden wij je dooden? Dat waren dappere woorden en ik denk, dat hij je bedankt heeft en toen is weggerend." „Ik heb beloofd, niet te vertellen, welken weg hij is opgegaan, mijnheer." „O, ja, dat vergat ik. Maar zeg mij zijn laatste woorden, dan zal ik je niet langer lastig vallen." „Hij zei: „Dat zal ik doen, want het is mijn laatste kans." Hetty was in doodsangst; zij had een gevoel, of zij haar tranen niet langer had kunnen inhouden. De soldaten geloofden, dat zij nu alle mogelijke inlichtingen had gegeven, en zij marscheerden in de richting van de rivier. Zoodra zij wegrenden, gaven de bloedverwanten van Griswold, die van uit het huls al hun bewegingen had den gadegeslagen, den bootslui een teeken van wal te steken. Toen de soldaten aan het strand waren aange komen, was de boot al een eind uit het gezicht, waaruit zij opmaakten, dat Griswold ontsnapt was. Deze verborg zich evenwel weer in het huis, tot de duisternis viel, en kon 's avonds ongezien ontsnappen, dank zij het moedig en eerlijk gedrag van het kleine meisje. De dichterpoes. Mevrouw Tabitha zat op haar achterpootjes en knipte uit een stuk vilt een paar mooie roze slofjes voor groot ma Mimi, terwijl Tom en Bob stuivertje wisselen speel den met nog een paar jonge poesjes uit de buurt. Mevrouw Tabitha was een groote oranje poes met vier witte pootjes, een wit vest en witte puntjes aan haar oortjes; haar zoontje Tom was een kleine oranje poes met witte puntjes aen zijn oortjes, wit vest en vier witte pootjes. Juist kwam er een kleine zwarte poes op de fiets de straat inrijden. Mevrouw Tabitha zag hem en zei: „Daar heb je de telegrambesteller. Ik hoop, dat hij een tele gram voor ons brengt van mijn neer Cypricus Cypres. Ik heb hem geschreven en gevraagd of hij bij ons komt lo- geeren. Even later rende Tom met een gele envelop de kamer In. Mevrouw Tabitha voelde zich erg gewichtig en nam het telegram aan. Ze opende het vlug, las het even door, waarna ze het aan Mevrouw Angela Angora voorlas. Er stond in: „Ik dank u voor de uitnoodiging, Lieve tante Poes. Graag kom ik logeeren. U bent een snoes. Uw Cypricus Cypres." „Wat ecnig", zei Mevrouw Angela Angora, „ik heb nooit gehoord, dat iemand een telegram op rijm zond." „Hij is vast een medewerker van het „Spinnende Poesje"antwoordde Mevrouw Tabitha met rechtma tige trots. „Hij is een reuze liedjeszanger" zei Tommy Kat van uit zijn hoekje. „Tommy", zei zijn moeder streng, „je weet heel goed, dat je niet zoo over je familie mag spreken. Deze jonge man, je neef, is geen liedjeszanger, maar een dichter en nog wel een heel bekende ook." „Ja, en hij is ook een heele gewone poesenneef", zei Tommy brutaal, terwijl hij een oogje knipte tegen Bob. Den volgenden morgen tegen koffietijd arriveerde neef Cypricus Cypress met een groote taxi. Hij was de dikste en grootste kat, die Tom nog ooit had ge zien, nog dikker dan de kat Hijdiddelmiddel, de spek- slagerskat om den hoek, nog dikker dan de gelaarsde kat. Hij wuifde met zijn armen om allen te groeten, in zijn eene poot hield hij een wandelstok en in de andere een parapluie, zoodat hij wel wat van een windmolen weg haden zei tegen Mevrouw Tabitha: „Ik ben blij U te bezoeken in Uw huis. En zal ter wijl ik hier ben U vertellen van mijn kluis, Vindt U het soms niet fijn, Die liedjes kort en klein, Dan beloof ik U dat het mijn laatste zullen zijn." Mevrouw Tabitha was er heel erg aangedaan van en nam hem mee naar de logeerkamer, waar ze een extra heerlijk donzen bed voor hem gereed had gemaakt Even later, toen haar neef even door het raam keek, wenkte hij tegen Tommy.en Bob en zei: „Een vriend van me, Bobby Angora. Gaat steeds ge kleed met veel zwier. Hij lijkt wel uit de doos van Pandora. Hij is een prachtig dier". Bobby lachte en vond het buitengewoon interessant zoo'n gedicht. Daarop wendde neef zich tot Tommy en zei: Mijn neefje heet Tom, Hij is heusch niet dom. Met zijn witte pootjes loopt hij over de gootjes, Van de huizenrij, Aan de overzij. Mevrouw Tabitha vond de versjes steeds mooier worden en als belooning liep ze vlug naar de keuken en maakte de heerlijkste pastij klaar, die ze kende. Oplossing Mimipoes. Hierbij vindt men afgebeeld de oplossing van de zoek- plaat-puzzle van de vorige keer. VISSCHEN VERDEELEN. Een aardig tijdverdrijf. Wie kan dit veld met de veer tien vroolijke visschen door drie rechte lijnen zóó ver» deelen, dat e»1 zeven hokjes ontstaan, in ieder waarvanzich twee vischjes bevinden?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 8