Predikbeurten.
Staatsloterij.
Spr. deelde mede, dat de verdeeling van den avond
was dat hij eerst het woord zou voeren, daarna de
heer Dr. Max Juda, voorzitter van de A'.V.R.O. in het
gewest Noordholland en vervolgens de heer Velders,
terwijl de redevoeringen zouden worden afgewisseld
door de muziek van A.V.R.O.-gramofoonplaten.
De heer Mr. Buiskool dankte dan in de eerste
plaats voor den steun dien de commissie van actie
mocht ondervinden en zegt dat we hier zeker al
len met hetzelfde gevoelen bijeen zullen zijn, n.1. om
goed lucht te geven aan de verontwaardiging over
het zcndtijdbesluit van minister Rcijmer. Spr. zal
hespreken de vraag of wat het zcndtijdbesluit heeft
gebracht, kan bogen op den naam van billijkheid en
rechtvaardigheid. Meer dan de helft vari den zendtijd
is de A.V.R.O. afgenomen en het is de moeite waard
na te gaan de motieven die daartoe hebben geleid.
Zeer krachtig komt spr. er tegen op, dat het schoone
gebouw dat door de A.V.R.O.-luistervinken zelf is
gesticht, te niet wordt gedaan onder den invloed van
politiek en sectarisme. Juist door den algemeenen
omroep wordt de cultureele ontwikkeling bijgebracht
en de eenheid van het volk bevorderd en aan het al
gemeen programma van de A.V.R.O. behoeft niemand
aanstoot te nemen. Spr. wijst er op, dat, om kracht
te geven aan het zcndtijdbesluit nu aan den A.V.R.O.
een bijzonder tintje wordt gegeven, nl .als te zijn de
liberale omroep. Men doet dat omdat men de waar-
beid niet onder de oogen durft te zien, dat de A.V.R.O.
los staat van politiek en geloof.
liet is voor spr. zeer duidelijk dat het zendtijdbe
sluit geboren is geworden uit. politiek gekonkel en
politiek geknoei. Als de A.V.R.O. bleef bestaan, was
men bevreesd,'dat naar de andere omroepvereenigin-
gen weinig of niet meer zou worden geluisterd. En
om dit te voorkomen is men tot het onwaardige, on
rechtvaardige zendtijdbesluit gekomen. Wel mag de
minister van bevoorrechte zijde sympathie ondervin
den, doch in dezen tijd is wel gebleken dat er dui
zenden in ons land wars zijn van politiek geknoei en
dat ze dit niet in hun huiskamer zullen dulden. Spr.
wijst verder op de bespotting die het zendtijdbesluit
in het buitenland ondervindt. Het blijkt dat het be
kende spreekwoord „Eendracht maakt Macht", thans
kan heeten: zaai verdeeldheid en tweedracht. En dan
krijgt ge de macht!
Als het waar is, zooals courantenberichten melden,
dat. de 1071 metergolf door geknoei van de regeering
voor ons verloren is gegaan, dan verwacht spr. dat
zij die wars zijn van het politiek geknoei als één man
zullen opstaan om daartegen te protesteeren
Spr. wijst erop dat de tegenwoordige strijd door den
aether wel degelijk vergeleken kan worden met den
gevoerden schoolstrijd. Alleen is er dit verschil dat
bij den schoolstrijd gestreden werd voor(de verciseling
van het volk, de eenheid der natie werd verbroken,
wij A.V.R O.-luistervinken daarentegen trachten die
eenheid te bewaren. Als jurist merkt spr op, dat hij
altijd heeft gezegd, dat er geen zaak is die niet ver
dedigd kan worden, maar op dezen dag herroept spr.
die uitspraak, want dit zendtijdbesluit is piet te ver
dedigen. De zorg voor cultureele belangen blijkt thans
in ons land strafbaar te zijn, in strijd met de grond
wet is den A.V.R.O. het vrije woord ontnomen, de
onteigeningswet is toegepast, doch ten bijzondere
nutte, inplaats van ten nlgemeene nutte, de A.V.R.O.
is onder curateele gesteld, doch zonder eenige wet
tige reden, de A.V.R.O. is bij verstek veroordeeld,
doch niet eens behoorlijk opgeroepen.
Maar onder applaus verklaart spr., dat de be
klaagde het laatste woord heeft genomen en hij ver
trouwt, dat de aanwezigen niet alleen zijn gekomen
om uiting te geven aan hun verontwaardiging, doch
zullen blijven vechten voor Vogt en de A.V.R.O., dat
met volharding en in samenwerking tot het bittere
einde zal worden volgehouden.
Met een daverend applaus stemt de vergadering
met het gesprokene in.
Dr. Max Juda wijst er op, dat het door het zend
tijdbesluit kookt in alle lagen der maatschappij. Het
regent protesten,nieuwe comités worden gevormd,
nog nimmer viel een dergelijke gebeurtenis waar te
nemen, de Nederlandsche leeuw is thans ontwaakt.
HeJ groote verschil tusschen de AV.R.O. en de an
dere omroepvereenigingen is dal de A.V.R.O. is op
gebouwd uit het Nederlandsche volk zelf, de andere
omroepvereenigingen zijn van bovenaf gedecreteerd
geworden. De radio-omroep is thans in ons land ver
prutst. Evenals in het buitenland had ook hier de
politiek en godsdienst uit de radio moeten blijven.
Spr. deelt mede, hoe metingen hebben uitgemaakt
dat 90 van de luistervinken naar de A V R.O.-pro-
grannna's luisteren. Spr. wekt op den A.V R.O. te steu
nen, de bijdrage te verdubbelen, leden en abonné's
voor de radiobode te werven.
Na de pauze voert de heer Velders het woord en
deze heeft het over de valsche leuze waaronder dit
zendtijdbesluit is genomen. De Avro-luistervinken mis
gunnen de sectarische groepen hun zendtijd niet, doch
zij komen op voor hun recht. En het valt spr. tegen van
een partij, die altijd beweert voorh aar rechten op te
komen, dat die partij thans niet inziet dat de A.V.R.O.
tekort gedaan wordt in zijn rechten. Een storm van
verontwaardiging toch zou van dien kant opkomen als
hun den len Mei-dag werd onttrokken. Een veel groo-
ter actie zou dan op touw worden gezet, want die men-
schen zijn getraind, loopen aan het touw, wij gelukkig
niet.
Politiek en godsdienst zijn de drijfveeren tot deze
daad geweest, reeds bij het aftreden van Minister Van
der Vegte was het pleit beslecht, alleen was nog -jen
strooman noodig en het is te misprijzen in Minister
Reijmer, dat hij het heeft aangedurfd, dit besluit te
namen. Dat de A.V.R.O. bij de liberale fractie is inge
deeld, noemt spr. merkenvervalsching en aan de hand
van de warenwet dus alweer een staat van beschuldi
ging. De sectarische omroepen vragen om meer zendtijd
ter verspreiding van hun beginsel, maar ook dat is een
valsche leuze, want in 1929 gebruikte de V.A.R.A. van
de 412 zenduren er 4014 voor hun politiek beginsel, de
K.R.O. van de 1629 uren en 45 minuten, 65 uren en
45 minuten voor hun beginsel. Gelijk Egmond en
Hoorne in 1567 uit haat om hun populairiteit vielen, zoo
is thans door den Minister jegens de A.V.R.O. gehan
deld, maar het bloed van Egmond en Hoorne is ge
worden de geest die de vrijheid heeft gebracht. De
Minister heeft door zijn besluit van het volk ln
opstand gebracht, hij heeft mis gezien in de ziel van
het Ned. Volk.
Een krachtige actie dient te worden gevoerd, want na
dit belangrijke besluit dreigt een tweede, immers de sec
tarische omroepen hebben het ook op ons geld gemunt.
Spr. noemt de zaak-Fruytier, als bewijs dat ook een
minister wel eens bakzeil moet halen en spoort dan
ook aan tot het blijven voeren van actie en stelt voor
de volgende motie ter kennis van den Minister te bren
gen:
Hollands Noorderkwartier, dat altijd prat gegaan is
op zijn gevoel voor vrijheid en voor recht, gevoelt zich
door beknotting zendtijd A.V.R.O. in zijn vrijheid aan
getast en van een onmisbaren huisvriend beroofd, en
zal niet rusten, alvorens huisvriend A.V.R.O. volle week
in huiskamer zal zijn, liefst op eigen zender.
Onder daverend applaus wordt hiertoe besloten.
Van de gelegenheid die den aanwezigen werd geboden
om ook nog het woord te voeren, werd gebruik gemaakt
door den heer Schocht, die als stuurman van de koop
vaardij veel met niet-Nederlanders in aanraking komt
en er op wees dat men er dikwijls trotsch op
kan zijn, Nederlander te zijn, maar zich straks in den
vreemde zal dienen te schamen over dit regeerings-
besluit
Nadat d^heer Buiskool den wensch heeft uitgespro
ken, dat een krachtige actie zal blijven gevoerd, volgt
sluiting van deze goed geslaagde protest-bijeenkomst
GEMODERNISEERDE SLAGERIJ.
Naast de vele gemoderniseerde slagerijen, die Scha-
gen de laatste paar jaar rijker is geworden, heeft thans
ook de heer De Ruyter in de Molenstraat zijn bedrijf
meer met de moderne techniek in overeenstemming ge
bracht. Dezer dagen is namelijk een volledig automatisch
koelsysteem in genoemde slagerij geplaatst, welke aan
de hoogste eischen, die er aan kunnen worden gesteld,
voldoet en daarmee steeds den verkoop van verscn
vleesch waarborgt..
DONDERDAG 29 MEI 1930.
(Hemelvaartsdag).
NED. HERV. GEMEENTE te:
Schagen, voorm. 10 uur, Ds. Van Dijk.
Julianadorp, voorm. 10*4 uur, Ds. Damsté.
Den Oever, voorm. 10 uur, de heer Frank.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE te:
Burgervlotbrug, voorm. 10*4 uur, Ds. R. v. d. Veen.
EVANGELISATIE te:
Schagen, voorm. 11 uur, de heer Soetekow v. Oostzaan.
GEREF. GEMEENTE te:
Den Oever, voorm. 10 uur Leesdienst. (Busdienst half
tien Poelweg).
THE STAR OF HOPE MISSION.
Julianadorp, nam. 8 uur, de heer J. Sevensma.
ZONDAG 1 JUNI 1930.
NED. HERV. GEMEENTE te:
Schagen, geen dienst
Eenigenburg, voorm. 10*4 uur, Ds. Van Dijk.
Petten, voorm. 10% uur, Ds. Van de Poel.
Huisduinen, voorm. 10 uur, Ds. Damsté.
Julianadorp, geen dienst
Hippolytushoef, voorm. 10% uur, Ds. Van Beek.
Den Oever, narf.. 2% uur, Ds. Van Beek.
Dirkshorn, voorm. 10% uur, Ds. de Leeuw. Onderwerp:
„Blusch den geest niet uit".
Burgerbrug, voorm. 10 uur, Ds. Van Loon.
St.-Maartensbrug, zie Burgerbrug.
Oudesluis, voorm. 10 uur, Ds. Witkop.
Schagerbrug, zie Oudesluis.
Anna Paulowna, voorm. 10 uur, Ds. Vorstman.
Kolhorn, voorm. 10% uur, Ds. Tinholt.
Warmenhuizen, voorm. 10% uur, Ds. Zillinger Molenaar.
Oude Niedorp, nam. 8 uur, Ds. Zillinger Molenaar.
Nieuwe Niedorp, geen dienst.
Hoogwoud, geen dienst.
Winkel, voorm. 10% uur, Ds. Van Baaien.
Heerhugowaard. nam. 2 uur, Ds. Verwaal.
Veenhuizen, zie Heerhugowaard.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE te:
Barsingerhorn, geen dienst.
Oudesluis. voorm. 10% uur, Ds. R. van der Veen.
Nieuwe Niedorp, geen dienst
EVANGELISATIE te:
Schagen, voorm. 11 uur, Ds. Oonsselmann van A'dam.
Nam. 5 uur, geen dienst.
Breezand, voorm. 10 uur. de heer Boon.
Hippolytushoef, voorm. 10 uur, de heer Bosma.
GEREF. GEMEENTE te:
Anna Paulowna, voorm. 10 uur, Preeklezen.
Nam. 2% uur, Preeklezen.
Schagerbrug, nam. 7% uur, Ds. Van der Marei.
THE STAR OF HOPE MISSION.
Julianadorp, nam. 8 uur, de heer J. Sevensma.
Trekking van Dinsdag 27 Mei.
5e klasse 6e lijst
Nos. 7970 13027 en 19453 ieder f 1000.
Nos. 1000, 7741 8171 10801 14016 17074 en 19866 ieder
f 400.
Nos. 1568 3154 3268 4750 7076 en 18800 ieder f 200.
Nos. 4301 5704 8341 9574 11346 12154 18502 19815 20207
en 20410 ieder f 100.
Prijzen van f 70.
11
22
77
130
150
178
246
286
299
413
530
579
649
655
663
692
812
813
941
1092
1181
1199
1573
1792
1870
1898
1921
2130
2173
2238
2242
2283
2307
2334
2341
2416
2418
2424
2545
2567
2598
2643
2681
2736
2799
2806
2812
2837
2965
3008
3016
3086
3102
3604
3618
3694
3821
4062
4204
4277
4321
4525
4530
5000
5141
5152
5162
5242
5568
5595
5706
6050
6121
6161
6180
6295
6436
6534
6563
6571
6664
6688
6748
6782
7027
7176
7203
7225
7229
7442
7454
7498
7617
7659
7755
7766
7861
8053
8148
8208
8356
8391
8426
8474
8478
8514
8578
8592
8681
8848
8859
9044
9238
9258
9309
9350
9364
9573
9771
9941
9953
10035
10113
10160
10270
10487
10685
10756
10828
10921
11014
11037
11141
11150
11189
11255
11261
11379
11433
11622
11650
11690
11730
11836
11913
12005
12034
12047
12064
12073
12160
12291
12364
12408
12473
12477
12478
12719
12775
13160
13334
13348
13354
13450
13460
13505
13506
13639
13703
13824
13884
14004
14125
14185
14200
14235
14713
14770
14792
14794
14858
14937
14963
14992
15067
15166
15268
15352
15515
15590
15896
16219
16303
16537
16647
16658
16770
17032
17105
17111
17153
17154
17278
17287
17369
17394
17451
17460
17712
17741
17821
17829
17885
18006
18234
18268
18315
18429
18597
18604
18642
18667
18739
18841
18913
19028
19044
19081
19112
19164
19247
19257
19285
19463
19508
19511
19516
19727
19732
19968
20078
20150
20273
20291
20330
20338
20339
20359
20394 20505 20531 20581 20847
VOOR HET KLEINE VOLKJE
Door de waarheid gered.
Misschien heb jelui wel eens gehoord van den Ame-
rikaanschen vrijheidsoorlog, waarbij de koloniën, die
Engeland, omstreeks het einde van de achtticndo eeuw
in Noord-Amerika bezat, zich hebben vrijgemaakt.
Ik zal je eens wat vertellen van een flink en waarheid
lievend meisje, dat door haar moedig gedrag een van
haar landgenooten het leven heeft gered. Griswold, de
gouverneur van een der strijdende kolonies, liep op ze
keren dag groot gevaar, door Britsche soldaten gevangen
genomen te worden. Hij slaagde er echter in, het huis
van één van zijn bloedverwanten te bereiken; maar
spoedig hoorde hij, dat de soldaten zijn schuilplaats had
den ontdekt en op weg waren, hem te vatten. Hij zag het
gevaar onmiddellijk in en besloot een riviertje in de
buurt te bereiken, dat in zee uitliep. Daar had hij een
bootje, zóó zeer onder het groen verborgen, dat het van
den weg af niet gezien kon worden.
Haastig verliet hij het huls en sloop naar het rivier
tje. Toen hij door den boomgaard ging, die behoorde
bij het huis, waar hij zich verstopt had, zag hij daar een
meisje van ongeveer twaalf jaar op het linnengoed pas
sen, dat onder de boomen lag te bleeken.
Zij. schrikte op, toen zij de vluchteling plotseling ach
ter zich zag staan; maar toen zij hem aankeek, merkte
zij, dat het haar neef was. „O, bent u het neef?" vroeg
Hetty. „U doet mij schrikken. Waar gaat U heen?"
„Hetty," antwoordde hij, „de 9odaten zitten mij op de
hielen en ik zal gedood worden, als ik de boot niet kan
bereiken, vóór zij komen. Wil jij nu naar het strand
hen tegemoet loopen? Zij zullen zeker naar mij vragen
en dan moet je hun vertellen, dat ik naar den grooten
weg ben gegaan, om de dllligence te halen. Dan zullen
zij zeker den anderen weg inslaan."
„Maar neef, hoe kan ik dat zeggen? Het is niet waar!
O, waarom hebt U mij verteld, welken weg U wilt in
slaan?"
„Wil je mij verraden en mij daardoor ter dood laten
brengen? Luister, Hetty, daar komen ze! Ik hoor paar
dengetrappel. Zeg hun toch. dat ik den grooten weg ge
nomen heb en de Hemel zal je zegenen!"
„Zij, die lèugens vertellen, zullen nooit gelukkig zijn",
hernam Hetty. „Maar ik beloof u, dat ze mij nooit zul
len dwingen te zeggen, welken weg U wei genomen hebt;
zelfs al zouden ze mij dooden. Loop nu, zoo hard als ge
kunt!"
„Ik ben bang, dat het te laat is om te vluchten, Hetty,
waar kan ik mij verstoppen?"
„Vlug neef! Ga gauw onder dit laken liggen. Ik zal het
over U heengooien en doorgaan met het linnengoed te
besprenkelen." Ik zal het doen, want het is mijn laat
ste kans."
Spoedig lag hij verborgen onder de zware plooien van
het groote laken. Eenige oogenblikken later kwam een
troepje paardenvolk langs den weg gerend. Een officier
zag het meisje en riep haar toe: „Heb je een man dezen
kant uit zien rennen?"
„Ja. meneér."
„Welken kant ging hij op?"
„Ik heb beloofd dit niet te vertellen, mijnheer."
„Maar je moet het mij dadelijk zeggen, anders zal het
slecht met je afloopen!"
„Ik vertel het niet, want ik moet mijn woord houden."
„Laat mij haar eens ondervragen, want ik geloof, dat
ik het kind ken," sprak een man, die als gids diende.
„Heet je Hetty?"
„Ja mijnheer."
„Was misschien de man, die hier langs rende, Je neef?"
„Ja mijnheer."
„Zoo, wij willen hem spreken. Wat zei hij tegen je, toen
hij voorbijkwam?"
„Hij zei tegen mij, dat hij hard moest loopen om zijn
leven te redden.
„Juist, dat is ook zoo. Ik hoop dat hij niet ver hoeft
te loopen. Waar zou hij zich verstoppen?"
„Mijn neef zei, dat hij naar de rivier zou gaan, om de
boot, die daar lag. te halen, maar hij wilde, dat ik aan
de soldaten, die naar hem zochten, zou zeggen, dat hij
den anderen kant opging, om gebruik te maken van de
diligence."
„Je bent een flink meisje, Hetty en wij weten, dat je
de waarheid spreekt. Wat zei je neef, toen hij hoorde,
dat je geen leugen wilde vertellen, om zijn leven te red
den?"
„Hij vroeg of ik hem wilde verraden en hem daardoor
ter dood zou laten brengen."
„En jij antwoordde natuurlijk, dat je het niet zou zeg
gen, zelfs al zouden wij je dooden? Dat waren dappere
woorden en ik denk, dat hij je bedankt heeft en toen
is weggerend."
„Ik heb beloofd, niet te vertellen, welken weg hij is
opgegaan, mijnheer."
„O, ja, dat vergat ik. Maar zeg mij zijn laatste woorden,
dan zal ik je niet langer lastig vallen."
„Hij zei: „Dat zal ik doen, want het is mijn laatste
kans." Hetty was in doodsangst; zij had een gevoel, of
zij haar tranen niet langer had kunnen inhouden. De
soldaten geloofden, dat zij nu alle mogelijke inlichtingen
had gegeven, en zij marscheerden in de richting van de
rivier.
Zoodra zij wegrenden, gaven de bloedverwanten van
Griswold, die van uit het huls al hun bewegingen had
den gadegeslagen, den bootslui een teeken van wal te
steken. Toen de soldaten aan het strand waren aange
komen, was de boot al een eind uit het gezicht, waaruit
zij opmaakten, dat Griswold ontsnapt was. Deze verborg
zich evenwel weer in het huis, tot de duisternis viel, en
kon 's avonds ongezien ontsnappen, dank zij het moedig
en eerlijk gedrag van het kleine meisje.
De dichterpoes.
Mevrouw Tabitha zat op haar achterpootjes en knipte
uit een stuk vilt een paar mooie roze slofjes voor groot
ma Mimi, terwijl Tom en Bob stuivertje wisselen speel
den met nog een paar jonge poesjes uit de buurt.
Mevrouw Tabitha was een groote oranje poes met
vier witte pootjes, een wit vest en witte puntjes aan
haar oortjes; haar zoontje Tom was een kleine oranje
poes met witte puntjes aen zijn oortjes, wit vest en vier
witte pootjes.
Juist kwam er een kleine zwarte poes op de fiets de
straat inrijden. Mevrouw Tabitha zag hem en zei: „Daar
heb je de telegrambesteller. Ik hoop, dat hij een tele
gram voor ons brengt van mijn neer Cypricus Cypres. Ik
heb hem geschreven en gevraagd of hij bij ons komt lo-
geeren.
Even later rende Tom met een gele envelop de kamer
In. Mevrouw Tabitha voelde zich erg gewichtig en nam
het telegram aan.
Ze opende het vlug, las het even door, waarna ze het
aan Mevrouw Angela Angora voorlas.
Er stond in: „Ik dank u voor de uitnoodiging, Lieve
tante Poes. Graag kom ik logeeren. U bent een snoes.
Uw Cypricus Cypres."
„Wat ecnig", zei Mevrouw Angela Angora, „ik heb
nooit gehoord, dat iemand een telegram op rijm zond."
„Hij is vast een medewerker van het „Spinnende
Poesje"antwoordde Mevrouw Tabitha met rechtma
tige trots.
„Hij is een reuze liedjeszanger" zei Tommy Kat van
uit zijn hoekje.
„Tommy", zei zijn moeder streng, „je weet heel goed,
dat je niet zoo over je familie mag spreken. Deze jonge
man, je neef, is geen liedjeszanger, maar een dichter en
nog wel een heel bekende ook."
„Ja, en hij is ook een heele gewone poesenneef", zei
Tommy brutaal, terwijl hij een oogje knipte tegen Bob.
Den volgenden morgen tegen koffietijd arriveerde
neef Cypricus Cypress met een groote taxi. Hij was
de dikste en grootste kat, die Tom nog ooit had ge
zien, nog dikker dan de kat Hijdiddelmiddel, de spek-
slagerskat om den hoek, nog dikker dan de gelaarsde
kat. Hij wuifde met zijn armen om allen te groeten, in
zijn eene poot hield hij een wandelstok en in de andere
een parapluie, zoodat hij wel wat van een windmolen
weg haden zei tegen Mevrouw Tabitha:
„Ik ben blij U te bezoeken in Uw huis. En zal ter
wijl ik hier ben U vertellen van mijn kluis,
Vindt U het soms niet fijn, Die liedjes kort en klein,
Dan beloof ik U dat het mijn laatste zullen zijn."
Mevrouw Tabitha was er heel erg aangedaan van en
nam hem mee naar de logeerkamer, waar ze een extra
heerlijk donzen bed voor hem gereed had gemaakt
Even later, toen haar neef even door het raam keek,
wenkte hij tegen Tommy.en Bob en zei:
„Een vriend van me, Bobby Angora. Gaat steeds ge
kleed met veel zwier.
Hij lijkt wel uit de doos van Pandora. Hij is een
prachtig dier".
Bobby lachte en vond het buitengewoon interessant
zoo'n gedicht. Daarop wendde neef zich tot Tommy en
zei:
Mijn neefje heet Tom, Hij is heusch niet dom.
Met zijn witte pootjes loopt hij over de gootjes,
Van de huizenrij, Aan de overzij.
Mevrouw Tabitha vond de versjes steeds mooier
worden en als belooning liep ze vlug naar de keuken en
maakte de heerlijkste pastij klaar, die ze kende.
Oplossing Mimipoes.
Hierbij vindt men afgebeeld de oplossing van de zoek-
plaat-puzzle van de vorige keer.
VISSCHEN VERDEELEN.
Een aardig tijdverdrijf. Wie kan dit veld met de veer tien vroolijke visschen door drie rechte lijnen zóó ver»
deelen, dat e»1 zeven hokjes ontstaan, in ieder waarvanzich twee vischjes bevinden?