Alttitn Kiens-
Aiieritntit-
C. v. TRIET
e
HAAR
SPROOKJESPRINS
Den Helder.
Eerste klas Heeren-Confectie.
BOND VAN RUNDVEE-
FOKVEREENIGINGEN.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Klein- en groothandel-
p r ij z e n.
HEEREN-BAAI
Zaterdag 31 Mei 1930.
SCIAGER
73ste Jaargang No. 8671
CODRARIT
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkoinend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bcwijsno.
inbegrepen). Grootere lettors worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADEN.
Dadelijk duurder, heel langzaam goedkooper.
Eenlgen tijd geleden hebben wij er al, eens de aan
dacht op gevestigd, dat de huismoeders nog bitter wei
nig merkten van de sterke daling der prijzen op de we
reldmarkt. Thans begint het wat beter te worden, doch
nog altijd zijn de kosten van het levensonderhoud hoo-
ger dan op grond van de groothandelprijzen verwacht
zou worden.
Prof. Dr. H. Frijda wijdt aan dit verschijnsel een arti
kel in de Telegraaf, waaruit wij een en ander over
nemen. Blijkens het indexcijfer, dat het Engelsche week
blad The Statist maandelijks publiceert, lag het niveau
der groothandelsprijzen in Engeland in Juni 1928 44.2
pet. hooger dan in 1913. Een jaar later, dus in Juni 1929,
was dit verschil nog slechts 33 pet., aan het einde van
1929 bedroeg het niet meer dan 28 pet. cn volgens de
jongste opgave, over April 1930, is de gemiddelde stand
der groothandelsprijzen in Engeland nog slechts 21.2
pet. hooger dan vóór den oorlog.
Eenzelfde prijsteruggang constateert men, wat bij den
Internationalen samenhang der markten trouwens niet
behoeft te verwonderen, ook elders. Ten onzent noteer
den, blijkens het indexcijfer dat door het Centraal Bu
reau voor de Statistiek wordt samengesteld, de groot
handelsprijzen in Juni 1928 53 pet. hooger dan in 1913, in
December 1929 nog slechts 35 pet. terwijl in Februari
j.1. de gemiddelde prijsstand der groothandelswaren nog
slechts 27 pet. hooger dan in 1913 was.
Sedert December dalen nu ook de kosten van levens
onderhoud, doch heel erg langzaam.
In genoemde maand was het index-cijfer in Engeland
nog 167, in Maart was het tot 161 gedaald en in April
zelfs tot 157; in Amsterdam stond het indexcijfer van
het levensonderhoud in December nog op 167.4, in Maart
was dit cijfer tot 162.8 teruggegaan.
Prof. Frijda doet nu een poging om het achteraan-
hinken der kleinhandelprijzen te verklaren. Het is geen
nieuw verschijnsel, doch vertoont zich bij elke depressie
Uit onze jeugd herinneren we ons Moeders klacht:
„Als iets vandaag duurder wordt, merk je het mor
gen in den winkel, ook al zit die nog vol met goedkoope
waar. Wordt de boel goedkooper, dan lijkt het wel, of
de winkelier er niets van merkt."
Voor een deel. zegt Prof. Frijda, is dit hieruit te ver
klaren, dat de kleinhandelsprijzen uiteraard alleen ver
werkte producten omvatten, terwijl de groothandelsprij
zen, die in de indexcijfers zijn opgenomen, ook van de
grondstoffen worden genoteerd en de prijzen van de
verwerkte producten als regel in hun dalende beweging
langeren of korteren tijd bij die van de grondstoffen
achterblijven.
Dan gaat hij verder:
Het bestaan van een „time-lag" tusschen de daling van
den prijs van de grondstof en die van den prijs van het
verwerkte product is gemakkelijk te begrijpen. De in
dustrieel, die b.v. ruwe katoen verwerkt, heeft geen aan
leiding om, als de prijs van deze daalt, aanstonds ook
met den prijs der geweven stoffen omlaag te gaan. Wel
is het waar. dat hij vandaag de ruwe katoen tegen Ja-
geren prijs kan inkoopen, maar voorloopig verwerkt hij
FEUILLETON
17.
door
C. N. W I IL1 A M SO N.
Een der meest interessante romans
uit de bekende Society-Reeks; Uitgave
Van Holkeina en Warendorf, Amster
dam.
Terry had nooit gedacht, dat een scheepshut zoo
weelderig kon zijn en er uitzien als een mooie slaap
kamer aan wal. Er was een aardig bed in den vorm
van een divan met een geborduurd divankleed en veel
kussens. De. stoelen en de venstrbank waren bekleed
met rose gebloemde sits. De gordijnen voor het raam
waren van dezelfde stof. Terry vond het aardige, ge
zellige kamertje prettiger dan het weelderige vertrek in
Julia's appartement, waar zij tot nu toe had geslapen.
Er naast was een badkamertje, net als bij Julia; en
voor het in een kloosterschool opgevoede meisje, waar
men baadde in een dik hemd (uit vrees dat haar be
schermengel haar naakt zou zien) was de porceleinen
kuip een uitkomst na het doorschijnende glazen pracht
stuk van Julia.
„Wat een schat van een kamer!" riep Tetry. „Ik had
niet gedacht, dat er zoo iets moois kon bestaan aan
boord van een schip! Ik vind het heerlijk!"
..Het is goed, dat het u aanstaat, juffrouw." zei
Harkness stijf. Toen voegde zij erbij, want zij wilde den
goeden naam van het j3cht handhaven: „Natuurlijk
is mevrouw Sheridans hut ik meen de hut, die zij
vroeger gebruikte veel mooier, daar zij speciaal voor
Laar in gereedheid is gebracht. Maar die hut is nu ge
sloten en deze is op een na de beste."
Terry verlangde volstrekt niet om de vertrekken te
bewonen, die voor Betty Sheen bestemd waren en zij
voelde zich volstrekt niet slecht behandeld, omdat men
kaar die niet gegeven had; maar in de beleefde woor
den van de oude vrouw klonk iets minachtends, dat zij,
koe onervaren zij ook was, toch hoorde. Terry was
«chter niet boos, alleen maar gewond en treurig, net
nog de katoen, die hij een aantal maanden geleden heeft
.ingekocht, toen de prijs nog zooveel hooger noteerde, Die
hoogere prijs ligt aan den feitelijken kostprijs ten grond
slag, waarop hij zijn verkoopprijs baseert. Eerst als de
kostprijs van zijn fabrikaat werkelijk is gedaald, dus
vanaf het oogenblik, waarop hij het product ter markt
brengt, waarin de grondslag is verwerkt, die tegen den
lageren prijs door hem is aangeschaft, zal er voor den
textielfabrikant aanleiding zijn om, op grond van de da
ling van den katoenprijs, met den verkoopsprijs van zijn
product omlaag te gaan.
In tijden van dalende markten zal de producent zijn
prijsverlaging zóó lang meestal niet kunnen uitstellen.
Onder verwijzing naar de aanhoudende daling van den
prijs der grondstof en naar den invloed, dien deze da
ling mettertijd op den prijs van het product zal moeten
uitoefenen, zullen zijn afnemers hem veelal er toe bren
gen reeds nu met zijn prijs omiaag te gaan, op straffe
van anders het gevreesde wapen der „koopersstaking" te
zullen hanteeren. Maar dien druk op de prijzen vermo
gen zij in elk geval toch eerst uit te oefenen nadat de
daling in den prijs der grondstof zich reeds eenigen tijd
gehandhaafd heeft. Zoodat, ook in dit geval, de prijs
daling van het verwerkte product achter die van de
grondstof aanhinkt.
Maar zelfs en dit is de tweede phaese in de ver
klaring van den „time-lag" die er tusschen de prijzen
in den groot- en die in den kleinhandel bestaat al
is de prijs van het verwerkte product gedaald dan is
daarmee nog niet op slag ook die in den detailhandel
omlaag gebracht. Het feit, dat hij tegen lageren prijs
dan voorheen textielstof van den fabrikant of den groot
handelaar zal kunnen inkoopen of zelfs ingekocht heeft,
is voor den detaillist geen aanleiding met den verkoop
prijs omlaag te gaan zoolang hij nog met voorraden zit,
die nog uit den duren tijd dateeren. En terwijl, zooals
wij hebben gezien, de textielproducent in zijn afnemer
een tegenpartij heeft, die hem veelal dwingt niet al te
lang met de verlaging van zijn prijzen te wachten, zet
de uiteindelijke consument, die de tegenpartij is van den
detaillist, dezen als regel niet tot zulk een spoed aan.
Hiermee is het artikel van Prof. Frijda niet ten einde,
wel het meest populaire gedeelte, dat ook door leeken is
te volgen.
Daarom laten wij het hierbij, doch vragen nog wel
even de aandacht voor dit feit, dat volgens de Amster-
damsche gegevens het leven van thans nog altijd ruim
60 pet. duurder is dan dat van 1913.
Wat toen betaald kon worden met f 100, kost nu nog
meer dan f 160.
Men kan het ook zoo zeggen:
de gulden van 1913 is nu maar 61 a 62 cent waard.
Iemands inkomen in geld moet belangrijk zijn geste
gen, wil hij er niet slechter aan toe zijn dan ongeveer
20 jaar geleden.
Spoorstraat 126
Telefoon 370
Kleeding naar maat.
Groote sorteering'. Prima afwerking.
zooals zij op school geweest was, als men haar iets
verweten had. dat zij niet had gedaan. Natuurlijk was
juffrouw Harkness verontwaardigd,en dat zouden haar
lieve nonnetjes ook geweest zijn, omdat zij aan boord
was gekomen om een uitstapje te maken met meneer
Sheridan, heelemaal alleen met hem. Terry haatte het
op die manier behandeld te worden en zoo streng te
worden aangekeken en zij wilde wel, dat juffrouw
Harkness zou weten, dat zij hier was ter wille van me
neer Sheridan. Maar het zou onmogelijk zijn haar dat
uit te leggen. Zij moest trachten al doende haar
vriendelijkheid te innen, door zelve heel vriendelijk te
zijn.
„Als u mij voor iets noodig hebt. juffrouw, dan heeft
u slechts op die bel te drukken." en juffrouw Hark
ness wees naar een paar electrische knopjes aan den
witten rand. „Als u mij nu missen kunt, dan zal ik
heengaan, tot uw bagage gearriveerd is. Ik zal het voor
u uitpakken, net wanneer u dat begeert."
„Dank u wel." Terry trachtte op hartelijken toon te
praten, maar zij werd dadelijk, zij het ook eerbiedig,
afgesnauwd. Zij was geen dank verschuldigd, zei de
oude kindermeid van Miles Sheridan. Zij gehoorzaam
de slechts aan de bevelen van haar meester, en dat
hoopte zij, zoolang de reis duurde, steeds te doen.
Terry had dol graag weer aan dek gegaan, maar zij
was zoo geheel terneergeslagen door juffrouw Harkness.
dat zij haar hut niet durfde verlaten. Zij peinsde er
over, dat misschien meneer Philips nu afscheid nam
van Milcs Sheridan. Het was beter, dat zij hen niet
hinderde. Waarschijnlijk zou meneer Sheridan haar
liever voor het eerst ontmoeten als zijn vriend weg was;
en natuurlijk zou zij hem ontmoetten aan de lunch.
Terwijl zij keek naar de boeken voor de helft
Fransche romans op de boekenplanken boven het
kleine schrijftafeltje, werden haar twee koffers, haar
suit-case en haar reistasch (alle erfstukken van Julia)
door twee mannen binnengebracht. Niets had het meis
je-ertoe kunnen brengen om voor juffrouw Harkness
te Tiellen en zij was zelf bezig met uitpakken, toen een
doordringende stoomfluit haar deed schrikken. Weer
klonk ze en nog eens. Toen begon h^t jacht te tril
len en zich te bewegen. Er kome van wat wil; zij waren
vertrokken! Er was een groote kast met spiegeldeu-
ren ingebouwd in den eenen wand der hut en Terry
had haar laatste bezittingen opgeborgen, toen er op
haar deur werd geklopt. Een slanke man in witte ja3
kondigde haar a^n, dat de lunch gereed was. Terry
had boeken gelezen over zeereizen en zij dacht, dat een
hoornsignaal de menschen bijeenriep voor de maaltij
Di' Provinciale Bond van Rundveofokvoroonigingen
in Noord holland, hield Woensdag 28 Mei in lokaal
„De Roskam" te Hoorn zijn f>3e algemcene vergade
ring. onder voorzitterschap van den heer Jm. Blaau-
bo' r Kz. te Schagen.
Secretaris de hoer E. Koster Dz.t Berkhout.
Dc crisis.
De Voorzitter heet de aanwezigen welkom op deze
zomervergadering en zegt dat wel blijkt dat dit tijd
stip om te vergaderen niet het juiste moment blijkt
te zijn. Met leedwezen deelt hij me le, dat de heeren
Ir. flc Vries cn P. Koster wegens ziekte afwezig zijn.
de lieer De Vries heeft oen paar maanden verlof mor
ton vragen, de heer P. Koster is door een infectie
aan de hand voor eenigen tijd in een ziekenhms op
genomen moeten worden. Spr. uit den wensch, dat
beiden tegen de volgende vergadering hun functie
weer normaal zullen kunnen uitoefenen.
Met leedwezen constateert spr. dan dat dc gevrees
de ziekte mond- en klauwzec een spaak in 't wiel
dreigt te steken, wat betreft den zoo grootseh opge
zetten fokveedag. Immers het is reeds moeilijk die
ren voor een dergeliiken fokveedag te vinden en al
liet materiaal dient daarvoor te worden aangevoerd.
Doch zooals het er thans voorstaat, zullen verschil
lenden op den fokveedag niet aanwezig kunnen zijn
en zullen er leden van onzen bond er tegen opzien
hun vee-op dien fokveedag te demonstreeren.
Ook aan de crisis moet spr. enkele woorden wij
den. Deze crisis grijpt alom om zicli heen cn ver
vult ons met vrees. Wel- zijn de prijzen voor ons be
drijf niet zoo dat dit bedrijf voor oen debacle staat,
maar als de malaise in den landbouw zoo voortgaat,
zullen ook onze bedrijven daardoor worden getrof
fen. Voor de fokkers is er nog geen roden om op
staatssteun aan te dringen cn zijn er nog wel andere
middelen aan te wijzen, maar mochten de prijzen
voor ons zoodanig worden dat staatssteun noodig is,
dan zullen we niet schromen dien directcn steun te
vragen.
Wat den indirecten steun betreft, noemt spr. dat
door zelf help gezorgd dient te worden voor een hoo
gere productie van ons vee en mindere kosten. Zoo
veel mogelijk moet door economisch werken de con
trole worden voorgestaan. Wat de administratie
kosten betreft, we weten dat het stamboek en de
fokvereeniging in dezelfde richting werken cn de
vraag dient te worden gesteld of er geen oplossing is
te vinden, waardoor deze dubbele administratie wordt
beperkt.
Voorts meent spr., dat de controle op ons vee uit
gebreid dient te worden. Naast een goede productie
dient gelet te worden op het omzettingsvermogen.
Een nadere hechtere samenwerking met de eontrole-
vereenigingen dient door den hond onder de oogen
te worden gezien. Evenzoo is dat het geval met de
controle op den uitvoer van ons fokvee. De kwali
teit van het fokvee dat naar de overzeesche gewes
ten gaat. is niet altijd de beste, terwijl het toch nood
zakelijk is dat het vee, dat over de grenzen gaat, tot
het beste behoort. Spr. hoopt dat het bestuur in de
door hein aangegeven richting werkzaam zal zijn en
verklaart de vergadering voor geopend. Applaus.
Door den Secretaris worden de notulen gelezen,
ze worden onder applaus goedgekeurd.
Ingekomen stukken.
Van de ingekomen stukken vermelden we:
Van den heer Dr. Berger was bericht ingekomen,
den, maar klaarblijkelijk was dat niet de gewoonte aan
boord van de „Silverwood."
Zij keek in den spiegel en haar hart bonsde luid. Nu,
nu zou zij hem zien! Hoe vriendelijk hij ook zou zijn
(en natuurlijk zou hij dat) zij moest oppassen, dat hij
niet zou raden, dat hij haar reeds vroeger gezien had.
Zij wist, waar de kajuit was, waar gegeten werd en zij
ging er heen. Er was niemand dan een hofmeester in
een witte jas. die achter een stoel stond, waarschijnlijk
voor haar bestemd. Tot haar verbazing was er maar
voor een persoon gedekt maar de tafel was groot
genoeg voor wel vier personen. Vlug keek zij naar «:e
andere tafel in de kajuit. Die was "bven groot maar
er was niet gedekt: ze was slechts versierd met een
grooten bak met bloemen.
Terry was druk bezig geweest met het uitpakken
van haar bagage, en het werk had haar hongerig ge
maakt zoo hongerig, dat zij er zich bijna voor
schaamde. Toen de hofmeester haar het menu toe
schoof. leek het haar echter plotseling of alle voedsel
haar tegenstond. Toch moest zij eten en nauwelijks de
lange lijst doorkijkend, koos zij op goed geluk een paar
schotels.
„Welken wijn verkiest u. Mevrouw?" vroeg de hof
meester, haar twee of drie merken op de kaart aan
wijzend: „Roede wijn, Hochhelmer, Champagne? Wij
zijn buiten de drie mijls grens."
„Geen wijn, dank u." antwoordde Terry. „Tk drink
nooit wijn, ik heb ze zelfs nog nooit geproefd."
„Heel goed mevrouw." zei de man, die Roberte heet
te. zoo onverschillig, alsof hij een standbeeld was. Maar
in zijn binnenste kookte hij van belangstelling voor deze
jonge vrouw cn den toestand, waarin zij zich bevond.
Men had hem en zijn gezellen alleen meegedeeld, dat
meneer Sheridan op zijn kruistocht door de Middel-
landsche Zee slechts één gast aan boord zou hebben:
maar op een jacht doen de praatjes even zoo snel de
rondte als in een Indicchen bazar. Alleen al het ge
zicht van Harkness zou voldoende geweest zijn om te
verraden, dat er iets schandelijks gebeurde. En hier
was nu dat Iets. Aan het feit viel niet te twijfelen. En
nu had ze gezegd, dat ze nog nooit wijn had geproefd!
Robert verwachtte veel genoegen van de reis.
Terry nam koffie, maar zij weigerde de sigaretten,
al weer tot Robert's verbazing. Zij had wel graag wil
len vragen of meneer Sheridan zich niet wel voelde,
daar hij niet had geluncht en de woorden lagen haar
op de tong. Zij slikte ze in. want haar intuïtie weerhield
haar van het vragen stellen aan een bediende; maar
zij kon er niet toe komen om haar middag door te
ECHTE FRIESCHE
ww/m/M""/"""""'""'
20-50ct. per ons
dat hij niet in staat is om mededeelingen le doen
inzake de tuberculosebestrijding terzake van de re
sultaten der proef Calmetle. Dr. Berger dient eerst
aan de regeering zijn rapport uit te brengen.
liet winkelweekcomité te Purmeivnd vtiziekt om
ook te Purmerend een centrale fokveedag te houden
cn is bereid daartoe belangrijke finantieele bijdragen
toe te staan.
Van het Landbouw comité kw am het verzoek om ad
vies te geven over de afschaffing van de Vleeschac-
cijns. De regeering had toegezegd dat de vleeschac-
cijna zouden worden ingetrokken, doch bij die toe
zegging is het gebleven.
Ce Friescbe Maatschappij dringt nu aan op een
hernieuwde actie! liet bestuur van onzen bond is
van oordeel dat voorloopig een afwachtende houding
dient te worden aangenomen ten aanzien van deze
kwestie en oordeelt dat we meer gebaat zullen zijn
met hei heffen van invoerrechten op het Deensche
vleesch.
Op een vraag van het Xed Londbouwcomité hoe
geoordeeld wordt over de verlaging van de spoor
wegtarieven heeft het Bestuui e> op aangedrongen
dat opgeheven zal worden de 25 verhooging voor
vervoer van vee met personentreinen, en voorts om
dc tarieven met 50 te verlagen.
De bestrijding van het mond. en klauw
zeer.
Door hel Bestuur is aan den minister telegrafisch
verzocht om Ncordholland benoorden het Noordzee
kanaal af te sluiten vcor alle invoer van vee.
Uit do weekstuatjes blijkt, dat de uitbreiding van
het mond- en klauwzeer zich vooral in Zuidholland
zeer sterk uitbreidt, in de afgeloopen week waren er
in Zuidholland 199 gevallen, in Noordhoiland 55 ge
vallen.
Naar aanleiding van de mededeelingen spreekt de
heer Veeken, Krommenie, er zijn verwondering over
uit. dat het bestuur zich onthouden heeft van het
verstrekken van een advies omtrent de afschaffing
der vleeschaecijns.
De Voorzitter wijst er op. dat het bestuur oordeelde
dat de afschaffing der vleeschaecijns automatisch
gevolgd diende te worden door het heffmi van in
voerrecht op ingevoerd vleesch. Voorts heeft de in
voer van dat vleesch uit een land plaats, waar nogal
fokvee uit ons land wordt betrokken en invoerrech
ten op ingevoerd vleesch zou wel eens tot gevolg
kunnen hebben dat de invoer van ons fokvee werd
belemmerd.
De rekeningen over 1929 van den penningmeester
en van den administrateur van den coöperatieven
aankoop, wordt, op advies der commissie, goedge
keurd.
Het jaarverslag.
Door den Secretaris wordt weer een zeer uitge
breid jaarverslag uitgebracht, liet batig saldo der
rekening bedroeg f2864.71. Bij de 34 fokvereenigingen
waren aangesloten 663 leden, terwijl de bond 82 dona
teurs had Op 1 Mei 1929 hadden de leden 11133 koeien
in hun bezit, systematisch hieven er 2109 koeien hui
ten hel melkonderzoek. De kosten per lid bedroegen
f 48.50.
brengen in haar hut. Misschien was het beter niet aan
dek te gaan, voordat hij haar een boodschap had ge
stuurd, maar de verleiding was te groot. Zij schoot
haar mantel aan en liep de met koper beslagen 'reden
van de passagierstrap op. Aan dek woei er een 'ichte
wind. Julia's donker blauwe muts diep over haar haar
trekkend, besloot zij wat over het dek te wandelen. Zij
liep voorbij den salon en wierp een blik op de wappe
rende gordijnen. Verderop waren er meerdere ramen
met een ander soort van gordijnen. Zij waren niet
dicht getrokken of de wind had ze open gewaaid; cn
ofschoon ze het niet zoo bedoelde, keek Terry vluchtig
cn zag zij aan een tafel een man zitten, die bezig was
zijn lunch te eten. Hij zat met zijn rug naar haar toe,
maar zij wist. aan wien dat zware, gladde haar :.o-
hoorde met die kleine golving erin. Miles Sheridan zat
daar alleen te lunchen, omdat hij haar wenschte te
vermijden.
HOOFDSTUK XVII.
Terry ging niet meer aan dek. zoolang het licht
bleef. De „Silverwood" wiegde zacht heen en weer nu
het gekomen was in de groote wateren, die naar Europa
leidden. Maar het hinderde Terry niet. Zij verbeeldde
-ich. dat die beweging met al wat het voor haar be
rekende verrukkelijk opwindend zou kunnen zijn. als
zij zich niet zoo treurig cn „vernederd" had gevoüd.
Maar zij had het hart niet om voorbij de ramen fe
loopen. die ongetwijfeld van Sheridans appartement wa
ren. Hoe vreeselijk zou het voor haar zijn, als plotse
ling de gordijnen werden dichtgetrokken, zoodat hij
haar niet zou behoeven te zien en zij hem niet!
Haar eigen hut was zoowel een boudoir als een
slaapvertrek en het meisje had zich best urenlang kun
nen bezig houden met brieven schrijven als er maar
iemand geweest was. aan wie zij had kunnen schrij
ven. Maar die was er niet. Zij kon toch niet aan do
nonnetjes of aan een der schoolvriendinnen over dit
uitstapje schrijven. Dc Zusters zouden het stellig afkeu
ren cn de heele geschiedenis moest immers geheim ge
houden worden! Slechts vader cn Julia en Emmeline
wisten er iets van af. Zij had geen lust om naar haar
vader te schrijven en hij zou er ook niet om geven.
Julia had haar verboden brieven te schrijven gedurende
haar kruistocht, want men kon nooit weten! Als Ma-
noel de brieven eens opende! En Emmeline? Nu ja, zij
was vriendelijk geweest, maar zij was een meid en
Terry was het niet met zich zelf eens, of zij Emmeline
wel lijden mocht. Soms zei ze gekke dingen. Terry had
