VERMAKELIJKE KRONIEK
Historische Kroniek.
WETENSWAARDIGHEDEN.
WARE WOORDEN.
VAN
Groot Gortbuikenburg,
door
DIRK
DU Y VEL Junior.
Hoofdstad van Opper-Kafferstein
moet men later, alvorens men gaat braden of koken,
het vleesch even afwasschen. Azijn, welke tot het kook
punt verhit Is, kan men ook uitstekend gebruiken om
borstels welke te hard en te droog voor het gebruik ge
worden zijn, zacht te maken. En tenslotte kan men ook
handen wasschen met een weinig azijn, als zij hard en
ruw van het werk geworden zijn.
Koffie en thee zetten.
Koffie en thee mogen niet lang trekken, vooral niet
koken; u kunt ze even warm houden boven den damp
van kokend water en verder onder de muts, in kranten
papier of In een hooikistje. Overgebleven thee van de
blaren afgieten en ze, evenals koffie au bain Marie ver
warmen.
20 Juli 1304 werd Francisco Petrarcha geboren. Deze
Italiaansche geleerde uit de 14e eeuw is
niet alleen beroemd op zijn edele liefde
voor Laura, maar heeft zich ook door zijn
wetenschappelijk werk en als dichter en
verbeteraar der Italiaansche taal zeer ver
dienstelijk gemaakt. Hij werd te Arezzo in
het Florentijnsche geboren en door zijn
vader te Avignon opgevoed; toch tegen zijn
zin naar Montpellier en Bologna gezonden,
om In de rechten te gaan studeeren, keer
de hij na den dood van zijn vader naar
Avignon terug, reisde vervolgens naar Pa
rijs en Rome en legde zich hier toe op de
verzameling der beste handschriften der
Ouden. In Avignon leerde hij Laura ken
nen, die vanaf het oogenblik, dat hij haar
in de kerk zag, hem geheel voor zich had
ingenomen. Petrarcha heeft zijn geheele
verdere leven aan haar gedacht en of
schoon zijn liefde meer een platonische
was en een gelukkig middel tot de meest
dwaze dweperijen, heeft hij bij de tijding
van haar dood en zelfs nog vele jaren
daarna haar bitter beweend. Het verdere
gedeelte van zijn leven bracht hij door te
Vaucluse, te Padua en te Milaan. In 1341
werd hij te Rome, voornamelijk wegens een
gedicht, dat „Scipio" heette, gekroond lot
dichter, welke plechtigheid op een ware
triomf geleek. Oud geworden, koos hij zich
het landgoed Argua tot woonplaats, het
welk gelegen is in de-nabijheid van Padua,
en stierf aldaar op 70-jarigen leeftijd. Abbé
Sades, een nakomeling van Laura, schreef
een zeer goed overzicht over het leven en
werken van den dichter.
21 Juli 1672 werd tijdens den grooten tocht, welke de
Franschen maakten na hun overtocht over
den Rijn nabij Lobith, ook Bommel ver
overd.
22 Juli 1578 werd tusschen den Aartshertog Matthias
en den Raad van State der Nederlanden
een verdrag van godsdienstvrede gesloten.
De zaak had zich ongeveer aldus toege
dragen. In de opgewonden stemming,
welke er heerschte ten opzichte van Spanje,
riepen de inwoners van Brussel den Prins
van Oranje naar het Zuiden. Maar de
edelen, die vreesden voor de invoering van
het Calvinisme, kwamen hiertegen in ver
zet en knoopten onderhandelingen aan met
Matthias van Oostenrijk. Vervolgen wend
den deze edelen zich tot de Staten van
Holland met de bede, dat zij den Aarts
hertog zouden erkennen. Met hem besloot
men een overeenkomst en in 1578 werd
bepaald, dat op verzoek van 100 gezinnon
de openbare godsdienstoefening van den
gereformeerden of den katholieken gods
dienst zou worden toegestaan.
23 Juli 1849 leverde Jonker Frans v. Brederode 'n zee
slag te Brouwershaven tegen 'n aantal Hol-
landsche en Zeeuwsche schepen. Hij werd
bij deze gevechten gewond en gevangen
genomen. Zijn vijanden voerden hem mee
naar Dordrecht, waar hy in de gevange
nis niet lang daarna is overleden.
24 Juli 1595 werd te Utrecht Antonie Cornelis Bulck
wegens het uitoefenen van tooverij ver
brand.
HOOFDSTUK XLI.
Betty zag hen alle drie op een afstand, doch zy keek
slechts naar Paolo. Zyn donker gezicht was kwaad.
Zyn oogen keken angstig om zich heen. Hy had den
brief gelezen! Calahan, een man met een groot hoofd
en een korten nek. met grijsachtig krulhaar, liep re
gelrecht naar een tafeltje, waarvan de omhooggewipte
stoelen aanduidden, dat het besproken was. Betty vond,
dat hy er gemeiyk uitzag, net als een bulhond; alsof
het leven een verkeerden draai had genomen en hy nu
trachtte er het beste van te maken. Hij was heel anders
geweest, toen hy met Rose uit het Westen was ge
komen om New-York te veroveren. Zijn grof gezicht
had toen een frlssche kleur gehad. Er lag byna altijd
een grijns op van zelfvoldoening en vreugde om zyn
bezittingen Rose eronder begrepen. Zyn houding
was verwaand, pocherig, zyn kin omhoog en om zich
heen kykend, om te zien of hy en zyn dochter wel
werden opgemerkt. Nu liep hij hondsch, zyn hoofd naar
beneden. Slechts een toevallig opmerker zou geraden
hebben, dat de man somber was ten gevolge van een
geheime teleurstelling. En Betty deed meer dan het
vermoeden; zy wist het zeker en ook wat de teleur
stelling was. Al wat aan Paolo di Salvano glansde, was
geen goud! Eens had Calahan den prins als schoon
zoon gewenscht. Nu niet meer. Maar was Paolo zyn
schoonzoon?Dat was het eenige, waarvan Betty niet
zeker was!
Rose's gezicht verried niets. Het meisje zag er aar
dig uit, met de frischheld der jeugd, maar haar trek
ken waren grof als die van haren vader en zy begon
reeds dik te worden. Terwijl de oude man vooruitging
om de tafel te bezetten, had het meisje tyd om di Sal
vano een glimlach toe te werpen, met haar wenk
brauwen opgetrokken. Of het een verloofde of een ge
huwde glimlach was, kon Betty niet uitmaken. Het
drietal ging zitten; Rose tusschen de twee mannen in
en met het gezicht naar Betty toe. .Juffrouw Calahan
was nooit voorgesteld aan mevrouw Miles Sheridan
maar zy hadden elkaar dikwyis in New-York gezien;
en vader en dochter zouden eens er heel wat voor
over hebben gehad, als zy zich In Betty's kringetje
hadden kunnen indringen. Later had Rose misschien
iets gehoord over de flirtation tusschen Salvano en de
25 Juli 1704 werd tijdens den Spaanschen Successie
oorlog Gibraltar ingenomen. De Nederland-
sche en Engelsche vlooten hadden zich ver-
eenigd tegen Spanje en Frankryk, omdat
de sluwe Fransche koning nu eindeiyk had
bereikt, dat Spanje één werd met zyn rijk.
Onder Rooke en Callenburgh werd toen
Gibraltar genomen, dat tot op heden En-
gelsch bezit is gebleven.
26 Juli 1581 verklaarden de Prins en de Algemeene
Staten der 7 Noordeiyke provinciën Ko
ning Philips n vervallen van het recht op
deze landen of van zyn zegel by eenige
gelegenheid gebruik te maken.
IS HET U BEKEND:
dat de Plantentuin in Parys in 1635 gesticht werd
door toedoen van Lodewyk de 13e?
dat een eeuw later de dierentuin er pas by kwam, toen
Buffon, de beroemde natuurkundige, directeur werd?
d a t er een kust-kanaal van 1000 kilometer in aanleg
is van New-Orleans naar Corpus Christi in Texas?
d a t de geraamde kosten 16 millioen dollar bedragen
of 40 millioen gulden?
dat automobieleigenaren in Amerika gemiddeld 293
dollar per jaar besteden voor gebruik en opderhoud van
hun auto?
dat indien iemand by het begin van onze jaartelling
één cent op een spaarbank had gezet tegen 3 rente,
en elk half jaar de rente was by'geschreven, rente op
rente deze cent thans zou zyn aangegroeid tot
24.000.000.000.000.000.000.000 gulden?
d a t er in Sjanghai (China) behalve 7000 auto's, ook nog
20.000 rick-shaws (rijtuigje getrokken door een man)
in gebruik zyn?
d a t de draagstoelen echter, die door de rijken gebruikt
werden, geheel uit de mode zyn?
dat het lintje van het Legioen van Eer thans door
141.000 personen gedragen wordt, tegen 49.000 in 1913?
dat daaronder maar 800 vrouwen zyn?
dat er in Amerika thans ongeveer 400.000 kilometer
spoorwegen zyn, tegen ongeveer 50 K.M. 100 Jaar terug?
Het leven is een reeks van verrassingen. Terwyi wy
ons bestaan opbouwen, vermoeden wy niet, welke stem
mingen, welk geluk, welke kracht wy morgen vinden
zullen.
o
In 't kind aanschouwt men reeds den man, zooals men
in het morgenrood den dag ziet
o
Wees dankbaar voor uw deel.
Genoeg is meer dan veel.
o
't Leven alleen is de school van het leven.
Levenservaring het heilig boek.
God! door uwen wijzenden vinger geschreven,
Daar ik niet vrucht'loos de waarheid in zoek.
De Genestet.
o
Morgen, morgen, zorgelyk woord!
Damp, waarop wy zullen bouwen
Hoe bedriegt gy 't blind vertrouwen!
Met wat wenschen yit gy voort!
o
Laat het werk u nimmer „absorbeeren," voel er u
steeds boven verheven. Alleen die mensch, door wiens
leven als een diepe stroom, waarin alle aandoeningen
kunnen bezinken, de eenvoudige rust der natuur loopt,
is in waarheid mensch.
jonge, getrouwde vrouw of allicht ook had Betty's
vaste voornemen om zich op een afstand te houden
eenlgen indruk op haar gemaakt. In alle geval waren
de ernstige en bewonderende blikken in een theater
of in een restaurant veranderd in een koud staren; en
nu was de blik, waarmede zy naar de dame uit New-
York keek, als van een steenen beeld.
Zonder op te zien. zag Betty het: het was het gewone
spelletje van een vrouw, aan wie zooiets is aangeboren,
maar wat mannen nimmer kunnen leeren. Zij zag ook,
dat Rose zich tot Salvano wendde en iets zei. Hy hield
zyn profiel naar mevrouw Sheridan gekeerd, maar me
neer Calahans hoofd bewoog zich en Betty voelde, dat
zyn oog op haar viel.
Dit kleine, juist begonnen drama, beteekende voor
haar toekomst vreugde of ellende; maar tot een tra
gedie had het zich nog niet ontwikkeld en Betty be
merkte, dat zy min of meer geamuseerd was, alsof zy
een toeschouwer was in plaats van een eerste rol. Kon
het mogeiyk wezen, dat di Salvano trachtte alles zoo on
beschaamd mogeiyk onder oogen te zien, of was hy
bezig een tooneel samen te stellen, waarin de zaken
voor hem gemakkeiyk zouden zyn? Zy zou het spoedig
weten, want in den brief, dien zy hem geschreven had,
voordat zy ging rusten, had zy hem gewaarschuwd, dat
Eustace Nazlo in de buurt was, en dat het beter zou
zyn, dat zy samen spraken voor hy by haar tafeltje
kwam.
De thee, welke zy besteld had, werd gebracht en toen
zy opkeek, nadat zy zichzelf een kopje had ingeschon
ken, ontmoette zy de oogen van Paolo. zy groette en
hy groette terug, zich even verheffend van zyn stoel.
Toen met een woord van verontschuldiging of van ver
klaring kwam hy naar haar toe.
„Hoe maakt u het, mevrouw Sheridan?" vroeg hy op
een toon, die door ieder in de buurt kon gehoord wor
den. „Dit is een groote verrassing. Ik dacht, dat u
in New-York was."
Betty stak haar hand uit en Salvano nam haar hand in
de zyne en drukte ze stevig.zoodat haar ringen haar pyn
deden. Ondanks de pyn echter ging er een electrische
schok door haar arm hart, want in dien druk was hoop,
en hoop was er in den stralenden blik door de don
kere oogen van den Italiaan getelegrafeerd in haar
blauwe.
RIDENDO DICERE VERUM!
Waar gy de rauwe waarheid biedt;
Zoo doet het schertzend,
Want... dan kwetst ge niet!
Zielverwante medesukkelaas op den hob-
beligen verkeersweg naar het gat der
vergetelheid!
DEZE week kreeg ik bezoek van een deftig militair,
'n gepensionneerd korporaal-schoenmaker der
roemloos ontslapen kadettenschool van Groot-
gortbuikenburg, gerechtigd tot het dragen der
houten eeremedalje van het huis Billenburg en wiens
pensioen juist toereikend is voor de huishuur, de in
komstenbelasting en 7 kippebroodjes. Wat er tekort
komt wordt aangevuld door het burgeriyk armbestuur,
de collecte voor den gewapenden dienst en 'n kranten-
wyk van de Grootgortbuikenburger Rugkrabber op
welke genereuze wyze de versleten helden van Opper-
kafferstein en overzeesche bezittingen worden beloond.
Enfin, deze brave snorrebaard is een voorbeeld van
vaderlandsliefde, burgertrouw en diepen eerbied voor
de Hooge dienaren der Kroon en Vertegenwoordigers
van het gezag in alle maten en gewichten. Hy is over
wegend de orthodoxe beginselen toegedaan, vaandel
drager van de vereeniglng ter herdenking der beroemde
historische feiten in Opperkafferstein vanaf Claudius
Civilus tot op heden toe, voorzanger by de eerbied
waardige gemeente der Heiligen van den jongsten dag
en voorts belast met de verzorging der centrale ver
warming van het vereenigingsgebouw van voornoemde
Heiligen. Ook is hy nog secretaris der conservatieve
kies- (s.v.p. geen kies of kus, zetter) vereeniging onder
den zinspreuk: Eben Haëzer.
Nu, ge begrijpt zeker wel, hooggeëerde, onder radio-
curateele gestelde Indische luister-loopeenden, dat ik
een dergeiyk hoog bezoek op nóg hooger prijs stelde en
ik ras een greep deed naar het zakje met visite-sigaren
merk „stik niet lieverd" en waarvan de prijs volgens
de vurige verzekering van den mr. Jan Duis in wel
bespraaktheid ver overtreffende standwerker op de Za-
terdagavondmarkt, absoluut niet in verhouding was
met de voortreffeiyke kwaliteit Amersfoórter.
Wel, wel, goeiendag! Hooggeachte heer Harm Dorus
Donderbus, zei ik met voortreffelyk gespeelde harte-
ïy'kheid, want ronduit kan ik die godzalige sijsielymer
op 'n uur afstand niet luchten of zienwat verschaft
my de eer en de vreugde van uw gewaardeerd bezoek,
vervolgde ik met huichelachtige vriendeiykheid en stak
de hand reeds uit om hem de Judasjat te drukken,
maar Harm Dorus Donderbus wees met somber ge-
fronsde wenkbrauwen en verstrakt aangelaat mijn
vriendschapsbetuiging af en sprak in de tale Kanaans,
die hem byzonder gemakkeiyk afgaat, alles gaat hem
trouwens goed af, want hy behoeft nooit purgeer
middelen aan te wenden:
Neen, broeder, mijn hart is grootelijks bedroefd en ik
acht het niet in overeenstemming met myn zelfrespect
om u als vriend te begroeten, heer Dirk Duyvel Junior,
indien ik u niet te voren heb kenbaar gemaakt wat de
oorzaak is van myn ontstemming en dan moet ik u
zeggen, dat uw berispelyk gedrag mij alle reden geeft
u strengelijk te vermanen en u aan te sporen, terug
te keeren op het pad der ongerechtigheid dat gij ter
snooder ure hebt willen betreden
Wel Sodejanus, dacht ik, geheel verpletterd door deze
donderslagen by volmaakt helderen hemel wat heb ik
nou an me fiets hangen? Ik schraapte dus myn keel en
al myn ressies lef bijelkaar en zei zoo zachtzinnig mo
gelijk: Het doet mij grootelyks leed, broeder Harm,
dat gij zoo verstoord zyt, wilt ge my daaromtrent na
der inlichting verschaffen... zoo bid ik u...
Zeer zeker, broeder Dirk, zei de blikke dominee iets
meer welwillend... Ik ben 'n getrouw lezer van de
Schager boerenmepper en alhoewel ik my dikwerf met
den lichtzinnigen inhoud van dit orgaan absoluut niet
kan vereenigen, ben ik uit traditie als geboren Zuid-
wester-Zypeling aan dit overigens zeer actueele blad
getrouw gebleven. Het heeft echter myn hart ten zeer
ste gegriefd en bedroefd, de zeer oneerbiedige wijze,
waarop meermalen in deze veeljarige courant over de
verheven dragers des gezags wordt gesproken. Ver-
schrlkkeiyk heeft het my gehinderd, dat een eerbied
waardig gemeentehoofd en respectabele autoriteit als de
burgemeester van Schagermoppendorf zoo onbeschoft
mogelijk wordt aangeduid als Jan Cornelissen! Foei,
foei, een dergelyke waardigheidsverkreukeling gaat toch
„Hy houdt van my," zei zy tot zichzelf.
„Mag ik by u komen zitten en een oogenblik met u
praten?" vroeg Salvano in den ..ledereen mag het
hooren" toon. „Ik heb Juffrouw Cr.laVan cn
beloofd om na de thee met hen naar een bioscoop te
gaan, maar..."
„Is zy juffrouw Calahan?" viel Betty hem in de rede
Haar toon was niet voor allen bestemd. Wat zy zei,
was voor Paolo alleen.
„U bedoelt..."
„Je weet, wat ik bedoel."
„Ik weet, dat er gebabbeld is."
„Natuuriyk is er gebabbeld. Paolo, Je moet het my
zeggen. Ben je met het meisje getrouwd?"
„Nee. Ik..."
„Ben Je met haar verloofd?"
„Betty, je overstelpt my met beschuldiging! Ik heb
het toegelaten, dat men denkt..."
„Paolo, waarvoor zie Je my aan? Voor een marmeren
vrouw? Je bent verloofd met my."
„Lieve," suste hy, „je bent een getrouwde vrouw.
Ik hoorde, dat Je man op stuk van zaken niet wil
scheidën. Wat had ik nog te hopen? Ik was ten einde
raad en deze dingen gebeuren..."
„Luister Paolo," zei zy snel: „probeer met my geen
melodrama. Je weet alles van Miles en dat meisje af.
En je hoeft den ouden Calahan maar aan te zien om te
begrijpen, dat hy je niet mag ïyden en je niet ver
trouwt. Het verbaast my, dat die twee het toelieten,
da Je naar my toe ging. Maar ik veronderstel, dat
Rose denkt, dat zij sterk genoeg is en Calahan is bang,
dat hy maar al te zeker van je moet zyn! De oude
baas zal Je nog heel wat minder vertrouwen en lief
hebben, als hy de brieven, die je mij schreef onder de
oogen krygt en hy zal ze zien. tenzy jy vanavond nog
met Rose breekt, ja, vanavond! Ik handel niet beest-
hebt, maar ik ben niet arm! Ik zal nog meer hebben,
dan we eerst dachten, toen wy ons plan beraamden... op
dien dag. dien je zeker nog wel niet vergeten bent.
Ik doe Je een dienst, door je weg te halen van dat
ordinaire meisje en dien' ouden vulgairen man, die Jou
minacht. Je hoeft je over my niet te schamen als je
vrouw en dat moet je je wel voor Rose. Daarenboven
heb je my liefl Je kunt niet veranderd zyn. Ik ben de
waarlyk alle perken te buiten. En zooals gy, broeder
Duyvel, u in uw vermaledyde poppenkast-kroniek aan
stelt, moet ieder Godvreezend en den Koning eerend
mensch met diepe verontwaardiging vervullen. Hebt
gy, zoo vraag ik _u, dan geen hart meer, maar een
molensteen in uwen boezem? Durft gij in alle gerust
heids des gemoeds, in alle vrede met uw concientie
nog wandelen onder de straffende blikken des heeren,
terwyl gy week in, week uit de vooraanstaande burgers
van Grootgortbuikenburg, vereerd met hooge ambten
van waardigheid en vertrouwen, tot doelwit maakt van
uw ongepaste spotternijen, kind van Belial, zoo vraag
ik uspreek, spreek, spreek...!!!
Nou, dacht ik, want de man leek waanzinnig, het
schuim stond op zijn blauwe lippendaar
krijgen we 'n herhaling van Apeltern en de bloederige
haringlogger van IJmuiden... Maak je testament maar,
Dirk, je hebt voor 't laatst de Maandagmorgenwijding
op de varkensmarkt van Grootgortbuikenburgia by ge
woond!
Maar ik zal toch probeeren om uitstel van executie te
kry'gen! Ik wil best gelooven dat het in den Hemel by
zonder genoegelijk is, omdat geen oor gehoord en geen
oog ooit gezien heeft wat daar gepresenteerd zal wor
den, maar voorloopig ben ik op mijn kouwe aardappelen
en bevrorenvleeschboelevaar nog best in mijn sas. Laat
ik dus myn onbeduidend leven zoo duur mogelijk ver-
koopen en probeeren dezen mesjokkeraar 'n beetje te
kalmeeren.
Ik zei dus sussend en zoet: Lieve broeder Harm Do-
rus Donderbus, ik ben waarlyk en waarachtig de mee
ning toegedaan, dat gy in uw apostolischen ijver u een
verkeerd begrip hebt gevormd van de ipneriyke bedoe
ling mijner Grootgortbuikenburger kronieken. Denk
toch niet, lieve broeder, dat het myn opzet is, de edele
mannen, die het onderwerp uitmaken van myn kritiek,
als particuliere personen aan te randen. Dit zy verre
van my, goede broeder Harm! Neen, als burgers van
Grootgortbuikenburg zijn alle hoogwaardigheidsbeklee-
ders respectabel en lofwaardig. Zoo waarlijk helpt mij
1 gulden 80! Onze geëerde burgerpapa is een hoogstaand
mensch met vele talenten en ontelbare verdiensten.
Hoogwaardig huisvader, onberispelijk echtgenoot, aan
gename verschijning, scherpzinnige geest, voortreffelijk
redenaar, prettige causeur, handig debatter, uitnemend
kenner van gemeentezaken, bekwaam jurist, mein
liebchen... ik bedoel dierbare broeder, was wilst Du nog
mehr?
En dan onze wethouder van financiën Kindermeel?
Wat valt er op hem af te wijzen? Niets en letterlijk nie
mendal, ook: imposant en elegant, algemeen en speciaal
financieel goed by den tyd, solied en yverig zakenman,
zorgzaam vader van hoogst presentabele kinderen. Goed
spreker, getraind in de oratorische school en: Jurare In
verbo maglstra zweerende bij het woord des meesters
W. Endelaar. Zyn welkomstwoord tot de Zuid-Afrikaan-
sche studenten verdiende in een versierde lyst gezet en
in de raadzaal van G.G.B.B. te worden opgehangen.
Neen, geliefde broeder Harm, èn als gemeentebestuurslid
èn als maatschappelijk mensch koester ik voor wethou
der Kindermeel het hoogste respect. Hij behoeft me dus
heusch niet leeiy'k aan te linken, maar ik behoud my ten
allen tyde het recht voor als moppige chroniqjier zoo nu
en dan de kachel eens met hem aan te maken. XJc
hier voor mijn lezers niet om begrafenissen te organisee-
ren. Da's vroeg genoeg als m'n klanten hun laatste snik
uitgesnikt hebben. Neem daar nota van, dierbare broe
der Harm!
En dan kom ik aan wethouder van onderwys mr*
Pleit voor niks Dat is ook beslist 'n gentleman in
optima forma, en van minstens 18 karaats gehalte.
Intellectueel tip top in orde, als debatter niet in de eer
ste 10 ronden knock out te slaan; uitnemend gezins
hoofd; absoluut van onverdachte reputatie, zoo vuur
vast van deugd, dat het pek waarmede hij nolens volens
moest omgaan, hèm niet kon besmetten. Waarlijk, al
lerliefste broeder Harm, ook voor hém heb ik niets dan
lof en eerbied en op hém past de spreuk: Laudamus
Viros gloriosus: Laat ons onze roemrijke mannen prij
zen!
En dan ben ik ten slotte gekomen aan onzen wethou
der van openbare werken, onzen goeden heer Jan
Dingis, 'n burger met onmiskenbare voortreffelüke hoe
danigheden, drager van een voor Grootgortbuikenburg
vooral hoogelyk geeerden naam, die waard is, in 't open
baar vereeuwigd te worden. Waardig zoon van een
eminente vader. Als het moge zyn, dat ik hem krach
tens myn satanisch sarcastischen aard en aanleg wel
eens moge gegriefd hebben, dan vraag ik hem daarvoor
eerbiedig vergiffenis voor nu en nog eens! Hy gelieve
daarbij te bedenken, dat ik niet van eerste kwaliteit
kerkelyk timmerhout in elkaar ben gespijkerd, maar dat
ik desondanks bekwaam en bereid ben alle psalmen en
gezangen, die hy me voor mijn snotsneus wil leggen,
zonder begeleiding van orgel of pyanjano op het eerste
gezicht in alle voorkomende sleutels foutloos te zingen.
En als de voorzanger ziek mocht worden, biedt ik aan,
halve wereld doorgereisd om jou op te eischen voor mij,
want by de wetten van liefde en fatsoen behoor je my!"
Gedurende een oogenblik heerschte er stilte, na die
heftige, zij het dan ook gefluisterde, uitbarsting. Toen
zei Salvano, steeds op denzelfden kalmcn toon: „Na
tuurlijk heb ik je lief, Betty. Ik heb je altijd noodig
gehad. Ik zie nu in, dat men heeft gelogen om ons te
scheiden. Ik zweer je. dat ik meende, dat alles ver
anderd was. En Je weet net zoo goed als ik zelf, dat ik
met myn financiën op „myn laatste beenen" liep. om
het zoo maar eens uit te drukken. In je brief heb je
gezegd, dat je aan boord bent van het jacht van Je
man. Waar is hy?"
„Weg met een auto met dat meisje. Op zyn vroegst
zal hij morgen pas terug zyn, waarschijnlyk nog later."
„Als hy komt. terwijl jy op het jacht bent, dan zal dat
lelden tot een vergiffenis..."
„Van vergiffenis is geen sprake, tenzy, dat ik die
brieven aan den ouden Calahan zal moeten sturen."
„Ik zou graag vanavond bij je komen om je verschil
lende dingen te verklaren. Als je het mij wilt toestaan?"
„Natuurlijk sta ik het je toe. Ik zal je opwachten."
„Als je ten minste zeker ervan bent, dat Sheridan
niet kan komen. Ter wille van jou beleef ik liever niet
weer zulk een scène als in New York."
„Ik ben er zeker van. dat hy niet zal komen."
„Ik moet naar de Opera met eenige vrienden ik
heb nog andere vrienden behalve de Calahans. Ik heb
hen uitgenoodigd. Ik kan er dus niet van af. Maar zou
het niet beter zijn voor my, als ik laat by je kwam?
Je kunt ervan opaan, dat een ieder aan boord voor ja
man als spion optreedt. Je kent de wet. Als hij hoorde,
dat ik geweest was. zou hy een tegenpetitie in kunnen
brengen. Ik weet niet precies, hoe zij dat noemen, maar
je weet wel, wat ik bedoel. Om twaalf uur van nacht als
je in den maneschyn op het dek gaat zitten zou het
achtig tegenover jou. Ik begrijp, dat je geld noodig j .dan niet mogelyk zijn voor mij aan boord te komen zon-
u.vi li, ,i Tir «ai maar trnhhon ricr vpripn te worden en zou iii me dan niet kunnen ont-
der gezien te worden en zou jy me dan niet kunnen ont
vangen en my weer heen laten gaan, zonder dat iemand
er iets van merkte? Als je daarvoor kunt zorgen, kan ik
alles tusschen ons weer In orde brengen alsof deze
ver-' sing nooit had plaats gehad."
Wordt vervolgd.
