kg
11
Schager Courant
HAAR
SPROOKJESPRINS
Tweede Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
FOSTER'SMAAGPILLEN
Rijkspresident Hindenburg in het
Rijnland.
Dinsdag 22 Juli 1930
73ste Jaargang. No. 8699
Zitting van Vrijdag 18 Juli 1930.
PAARD PER FIETS GELEID EN VALSCHEN
NAAM OPGEGEVEN.
In deze zitting werd het kantonrechterlijk ambt ver
vuld door den 'kantonrechter-plaatsvervanger. mr. Lan-
geveld, advocaat te Alkmaar, welke jurist als zoodanig
debuteerde. Z.Ed.achtbare maakte weinig omslag en
diende het recht kort en krachtig en legde geldboeten
op, zóó geweldig, dat de heer Ambtenaar in verrukking
werd gebracht.
De eerste comparant, die als verdachte voor mr. Lan-
geveld's Rechterstoel verscheen, was de 40-jarige
bloemkweeker en tuinder Jan B. uit Heemskerk, welke
dienaar van Pomona op de Noordervaart, gem. Scher-
merhorn door den brigadier der Rijksveldwacht Talsma
was aangehouden, omdat hij zich schuldig maakte aan
het nog steeds voorkomend euvel, om per rijwiel een
niet aangespannen paard aan den halster te begeleiden.
Dit was echter nog niet het slimste, doch volgens het
proces-verbaal van den brigadier zou verdachte ook een
valschen naam hebben opgegeven door te beweren, dat
hij Jan Beetjes of zoo iets heette. De heer B., die dus
voor twee strafbare feiten was gedagvaard, gaf het
strafbare vervoer direct toe, doch ontkende ten stel
ligste een onjuisten naam te hebben opgegeven. Ver
moedelijk had de verbalisant dit verkeerd verstaan en
om zich ten dien aanzien te verdedigen, had verdachte
de reis van Heemskerk naar Alkmaar gemaakt. De heer
B. merkte nog op, dat hij geen enkele reden had, zijn
naam te camoufleeren en dat zeer onvoorzichtig van
hem zou zijn, daar hij dikwerf Schermerhorn en om
streken moest bezoeken en dus alle kans beliep herkend
te worden. Aangezien door afwezigheid der niet gedag
vaarde brigadier het verweer van den verdachte niet
kon worden gecontroleerd, was het noodzakelijk deze
zaak aan te houden tot a.s. week, op welke zitting dan
den verbalisant Talsma als getuige zal worden gehoord.
DE MAATSCHAPPIJ BLIJFT BUITEN SCHOT.
Een te Heerhugowaard wonend veehouder, de 49-
jarige heer Pieter BI., moest zich verantwoorden naar
aanleiding van het feit, dat op 24 Mei eenige hem in
eigendom toebehoorende koeien op den spoordijk
waren aangetroffen, welke uitstapjes niet geoorloofd
zijn en waarvan de eigenaar de moeilijkheden onder
vind. De heer B. was gedwongen het ten laste gelegde te
erkennen, doch voerde aan als verweer, dat de sluiting
der hekken, tot wier onderhoud de spoorwegmaatschap
pij is verplicht, zeer onvoldoende zijn. Het vee is in
staat om zelf de aangebrachte klinkjes op te lichten
en comparant kon overleggen een schriftelijke verkla
ring van een deskundige, die eveneens deze sluiting,
eerst kortelings in gebruik genomen, onvoldoende en
ondoelmatig noemde. De heer B. had echter bij zijn re
clame nul op het request ontvangen. Ook hier echter
mocht hij geen succes boeken, daar de waarn. kanton
rechter .hem. onder het oog bracht, dat hij op alle ma
nieren de verantwoordelijkheid droeg voor escapade's
van zijn vee en hem veroordeelde tot f 3 boete of 3 dg.
EEN LEERLING VAN VULCANUS, DIE HET NIET
AL TE NAUW MET DEN ARBEIDSTIJD NAM.
De heer Nicolaas B., die te Heerhugowaard het nut
tige vak van grofsmid beoefent, heeft in zijn dienst
als assistent de 16-jarige KI. Koomen, welk jongmensch
op verschillende dagen einde Mei, meer dan 81/è uur
per dag werkzaam was, wat bij arbeidswetcontrole werd
geconstateerd. De patroon werd dan ook te dier zake
gecalangeerd en deze zaak werd heden behandeld. Ver
dachte was niet verschenen, wel de jongeheer Komen,
die als getuige in deze zaak gemoedelijk verklaart, niet
eens te hebben opgemerkt, dat hij een half uur per
dag te veel had gewerkt. Hij vond deze overmatige
prestatie heelemaal niet erg en hem werd dan ook, om
zijn onbaatzuchtige werklust, door den heer Ambtenaar
warme hulde gebracht. De knecht kreeg dus de eer,
maar de baas moest betalen en wel 5 X f 1 boete of 5 X
1 dag, waartoe hij overeenkomstig requisitoir werd ver
oordeeld. De getuige verklaarde daarop 'n tientje van
zijn patroon te hebben meegekregen om de zaak met
een maar af te maken. De baas had gezegd, wat er over
was, moest hij maar weer terug brengen. Onder alge-
meene hilariteit verdween de eenvoudige, maar sym
pathieke knaap, om den tol aan Themïs te betalen.
FEUILLETON
door
C. N. WILLIAMSON.
Een der meest interessante romans
uit de bekende Society-Reeks; Uitgave
Van Holkema en Warendorf, Amster
dam.
45.
„Misschien kan ik er voor zorgen," zei Betty langzaam.
„Laat mij nadenken, wat ik kan doen. O, ik kan een
toegangsbewijs koopcn en Estelle aan wal laten gaan
om naar het gemaskerde bal te gaan, dat gegeven wordt
ten bate van de oorlogsweezen in Algiers. Het staat over
al aangeplakt. Ik zag het, toen ik hier in een auto naar
het hotel ging. Zij zal het zalig vinden om er heen te
'gaan. Ik zou haar kunnen zegden, dat zij pas om twee
uur behoeft terug te komen dat ik alles wel doen zal
zonder haar hulp. En aan boord zou ik laten weten, dat
zij om twaalf uur terug moest zijn. Als jij dan een zwarte
domino aantrekt en de kapitein of een der anderen aan
boord zag je komen, van op een afstand, zouden zij
denken..."
„Ja, dat zou kunnen," stemde Salvano toe. „Maar bij
fect heengaan..."
„Je moet ervoor zorgen, dat je niet gezien wordt. En
zoo moeilijk is het ook niet. Wij zijn in de haven. De
kapitein hoeft niet op de brug te zijn. Hij zal op dat uur
In zijn kooi liggen en slapen. Ik zal met je meegaan tot
aan de trap; ik kleed mij in het wit, zoodat jij niets
zijn zult dan een zwarte schaduw.'
„Vindingrijk ben je altijd geweest," prees Salvano.
„Mijn mooi vrouwtje, ik voel me een ander mensch! Je
hebt mij een last van het hart genomen."
Hij stond op, heel lang en mooi, mooier dan hij nog
ooit was geweest, dacht Betty. „Ik vrees, dat ik nu weer
terug moet naar de Calahans," zei hij. „Het is beter den
vrede vandaag te bewaren, anders kon er wel eens iets
tusschen komen. Daarenboven daar komt dat heer. dat
ik in New York wel eens gezien heb Nazlo regel
recht op jouw tafel af."
DE VERDACHTE MèèR CONTENT DAN DE
EENADEELDE GETUIGE.
Op 11 Juni was te Alkmaar op het Heiligland de heer
Bart Heijblom, voerman en vrachtrijder, bezig zijn paard
in te spannen, toen vanaf richting Schermerhek in ta
melijk snelle vaart een benzinetank-auto van de A.P.C.
naderde, waarop de voerman de hand opstak ten einde
den chauffeur te beduiden, in snelheid te verminderen
en flink naar links uit te halen. De chauffeur van den
A.P.C.-wagen. de heer H. F., gaf dan ook gehoor aan
dit verzoek, doch desondanks werd het paard onder het
passeeren van achter aangereden, waardoor het dier
werd gewond en gedurende eenige dagen geen dienst
kon doen, terwijl het, volgens den eigenaar, sindsdien
eeft onoverwinnelijke schrik heeft behouden voor motor
rijtuigen. De heer F. heden terechtstaande ter zake
overtreding van art. 22 motor- en rijwielwet, het door
roekeloos rijden de verkeersveiligheid in gevaar breni
gen, ontkende ten stelligste de aanrijding te hebben
veroorzaakt. Er was ruimte genoeg en hij had na het
teeken van Heyblom direct gas verminderd en zijns in
ziens voldoende uitgehaald.
Een tweetal andere getuigen, de smid Haarman en de
schilder Groot, konden niet pertinent verklaren, dat de
heer F. zich aan het hem ten laste gelegde had schuldig
gemaakt, wel werd vermeend, dat er met het oog op de
situatie ter pla'atse te snel was gereden. Verdachte be
weerde voorts, dat een aan de andere zijde van de straat
staand hondenkarretje de passage had vernauwd, wat
door den 18-jarigen A. P. C.-bediende C. A.bram, die des
tijds mede in de cabine der A.P.C.-auto had plaats geno
men, werd bevestigd.
De ambtenaar vond na de weinig houvast gevende ge
tuigenverklaringen geen vrijheid veroordeeling te vorde
ren en requireerde dus vrijspraak, wegens gebrek aan
het wettig en overtuigend bewijs. De waarnemend kan-
tnorechter vereenigde zich met dit requisitoir en sprak
den heer F. vrij, waardoor de teleurgestelde heer Hey
blom ook zijn civiele vordering ad f 48 werd ontzegd.
HIJ KON ZICH NIET IN ALLE BOCHTEN WRINGEN
De 40-jarige heer Reijer B., schipper te Broek op Lan-
gendijk begaf zich op 1 Juni in zijn auto naar het lom-
merijke Bergen, welk Zondags plezierritje later echter
funeste gevolgen bleek te hebben op een smal gedeelte
van den Bergerweg nam hij een gevaarlijken bocht wat
te snel en te ruim, waardoor zijn wagen in aanrijding
k\fram met een van de andere zijde naderende luxe mo
torrijtuig bestuurd door den heer P. C. Oosterhoorn, kap
per te Heemstede. Bovendien maakte de auto van den
schipper, toen hij geweldig remde en de botsing door
een handige stuurwending zooveel mogelijk te ontwijken,
nog 'n carambol met een wielrijder, den 17-jarigen bak
ker Dirk Ambagtsheer uit Alkmaar, wiens rijwiel be
schadigd werd. Voor dit geheele verkeerszonder.register
stond de Broek op Langendijker varensgezel thans te
recht. Hij ontkende niet de bocht niet naar behooren te
hebben genomen, doch sprak tegen met groote snelheid
te hebben gereden.
Gevorderd en opgelegd werd een tamelijk hooge boete
f 50 of 50 dagen. Bovendien werden de respectieve vor
deringen f 19.55 aan den kapper en f 3 aan den bakker
in zijn geheel toegewezen, zoodat dit autotochtje voor
Rijer B. gevoegelijk een financieelen strop genoemd kan
worden.
RISICO VAN HET CHAUFFEURSBEDRIJF.
De heer E. L. Str., die te Heiloo met zijn broeder en
nog 'n compagnon een zuivelfabriek exploiteert, heeft
de riskante verplichting op zich genomen, de melkbus-
senauto te chauffeeren, tot dusver zonder ernstige te
genslagen, doch op Zondag 1 Juni had hij het ongeluk
op den Rijksstraatweg onder de gemeente Limmen, bij
het uitwijken van een ander motorrijtuig een rechts van
den straatweg rijdenden wielrijder, zooals later bleek
den smid P. J. de Haas uit Alkmaar, die met zijn
vriend Frans Enks, 'n chemisch wasscher, terugkeerde
van IJmuiden, alwaar zij op de Pietermannenvangst wa
ren geweest, te raken met gevolg dat gezegde heer de
Haas met zijn rijwiel omtuimelde, zich bloedend aan ge
laat en hand verwondde, zijn. jas en zijn rijwiel bescha
digd werden. De heer de Haas was zoo toegetakeld, dat
hij zich door den geneesheer te Limmen moest laten ver
binden. De heer St, voor deze feiten terecht staande,
weersprak de aanrijding en vermeende dat deze met zijn
rijwiel op den berm van den weg was geraakt en daar
door gevallen was. Dit verweer kon echter naar de mee
ning van den kantonrechter gestaafd worden en werd
Indien uw spijsver
tering verstoord is,
gebruik dan eenige
Foster's Maagpillen.
Zachte, afdoende wer
king, zonder eenige kram
pen. £0.65 per flacon.
Betty liet Paolo gaan zonder een woord van tegen
spraak. Zij reikte hem haar hand en een conventioneel
glimlachje voor het benefiet van de Calahans. Hij was
niet langer dan vijf minuten bij haar geweest, maar het
was hun gelukt heel wat tot elkaar te zeggen mis
schien wel alles, wat tusschen hen gezegd diende, voor
de eindverklaring. Zij vertrouwde hem niet volkomen,
maar hij was in haar macht en zij was van plan haar
macht uit te oefenen.
„Ben Ik te vroeg?" vroeg Nazlo. nadat hij mevrouw
Sheridans uitnoodiging om bij haar te komen zitten
aanvaard had.
„Nee," verzekerde zij hem op vriendelijken toon. of
schoon haar geest ver weg was. „Ik heb thee besteld,
maar ik zal zorgen, dat u wat versche krijgt. Wat heeft
u ontdekt betreffende mijn man en het meisje?"
„Zij zijn naar Bousaada gegaan," antwoordde de
Schoenenkoning. „Het is een autorit van minstens ze
ven uur. Zij zullen er nog niet zijn aangekomen. De
chauffeur en de auto zijn gehuurd voor drie of vier da
gen. Ik heb het gehoord in de garage, waar hij den
wagen had genomen."
„Goed," zei Betty, „ik ben u zeer dankbaar, dat u al
die moeite genomen hebt."
„Het was geen moeite," kwam de Griek hiertegen op.
„Maar... het schijnt, mevrouw Sherldan, dat u veran
derd is, het interesseert u niet meer?"
„O. jn, het interesseert mij bijzonder," haastte zij zich te
zeggen.
,.U is toch niet van plan veranderd ten opzichte van
uw man?" Er klonk angst uit Nazio's stem en Betty
glimlachte vaag. Zij wist heel goed, dat het niet was uit
liefde voor haar blauwe oogen, dat hij zoo gehandeld
had. Hij had iets voor met dat meisje. Of hij wenschte
zich te wreken, of hij wilde het meisje voor zichzelf
hebben. Dat was de reden, waarom hij de echtscheiding
wilde voorkomen, waardoor Miles vrij zou zijn.
„Ik ben niet van plan veranderd," zei zij. „Is het niet
net een klein drama, meneer Nazlo, waarin wij een
rol vervullen? Het schijnt, dat er heel wat grappige com
plicaties bij zijn gekomen. Ik veronderstel, dat nu het
volgende zal zijn. dat Miles plotseling op het jacht ver
schijnt met zijn mooie dame en dat hij er mij dan
aantreft."
„Dat kan morgen of overmorgen gebeuren." gaf Nazlo
toe. En daar Betty haar meening over zijn beweegrede
nen voor zich hield, hield hü den naasten stap, dien hij
zou doen, ook voor zich. Hij had haar eerst willen ver
tellen, dat het zijn plan was om vroeg In den ochtend
naar Bousaada te gaan, maar iets in haar wezen, deed
hem van denkbeeld veranderen. Hij kon dat „iets" niet
verdachte mitsdien veroordeeld tot f 30 boete of 30 «Ja
gen, terwijl bovendien de civiele vordering van den
heer de Haas,, vastgesteld op f 22, aan reparatiekosten
van rijwiel, lijfgoederen en lijfkwetsuren, aan den be
nadeelde werd toegewezen.
DE SIGNAALHOORN NIET TER JUISTER TIJD IN
WERKING GESTELD.
Een motorrijder uit Heerhugowaard, de heer Th. B.
bevond zich op Juni te Alkmaar op zijn machine in de
Emmastraat op het kruispunt Emmastraat, P.H.-straat,
Everdingen en Costerstraat en verzuimde aldaar tijdig
signaal te geven, waardoor een aanrijding ontstond met
een van de andere zijde aankomende vrachtauto. De
heer Wagenaar, grossier te Alkmaar die zich ter plaatse
op het rijwiel bevond, en een en ander had waargeno
men, genoot heden de ietwat lastige eer als getuige in
deze zaak te worden gehoord en de rechterlijke heeren
de gevraagde inlichtingen te verschaffen. De niet ver
schenen verdachte werd daarop schuldig bevonden en
veroordeeld tot f 3 boete of 3 dagen.
RIJ- EN NUMMERBEWIJS WAREN UIT VISSCHEN.
Een 22-jarig stucadoor uit Bergen, de heer W. D. II.,
werd op 6 Juni op den Bergerweg alwaar hij zich per mo
tor bevond, aangehouden door den heer A. Wijnbergen,
gezaghebbend agent van politie in verkeersaangelegen-
heden. Deze aanhouding zou op zich zelf niets kwaads
beteekend hebben, doch de motorrijder was helaas niet
in het momenteele bezit van zijn rij- en nummerbewijs rn
wegenbelastingkaart, welke kostbare spullen hij wel in
zijn jaszak had zitten, doch niet in het jasje, dat hij
aan had, zoodat hij werd geverbaliseerd wegens een
driedubbele vertreding. Evenwel was hij zoo gelukkig
binnen den kortst mogelijken tijd zijn bewijsstukken, dat
hij aan Wijnbergen te kunnen toonen en werd hiermede
bij het opleggen der straf rekening gehouden door het
opleggen van 2 keer f 2 boete of 2 keer 2 dagen. Wat
betreft de ontbrekende wegenkaart zal veroordeelde ver
moedelijk een transactie hebben kunnen aangaan, cn
anders zal hij nog terecht moeten staan voor den po
litierechter, met den Rijksadvocaat als vertegenwoor
diger der administratie der directe belastingen.
Allerwege een geestdriftige ontvangst.
Het schip van den president op den Rijn
luide toegejuicht.
De hoogbejaarde Duitsche Rijkspresident, Hinden
burg, heeft Zaterdag 't aangekondigde bezoek aan het
Rijnland gebracht. Overal heerschte vreugde, ondanks
de hevige regenbuien, die af en toe die vreugde dreig
de te verstoren.
De triomftocht begon in den Paltz, waar op de
Strohmarkt te Neustadt hartelijke toespraken werden
gehouden en de oude veteranen voor Hindenburg
defileerden, waarbij de president elk hunner de hand
drukte. Onder de aanwezigen was ook „Kommerzien-
rat" Helfferich, de broer van den indertijd omgekomen
minister. Een menigte van bij de duizend mcnschen
juichte Hindenburg bij aankomst cn vertrek geest
driftig toe.
Om kwart voor drie kwam de president te Deidels-
heim aan, waar hij met mortierschoten en klokgelui
begroet werd. De burgemeester bood den president
een kist wijn aan, waarvoor de president hartelijk
dank zegde en verklaarde, dat hij Deidelsheim en
zijn wijn reeds lang kende. Ook toonde Hindenburg
zijn voldoening over de fraaie versiering van de stad
en de geestdrift der bevolking. Tot een veteraan, dien
hij al eens eerder bij een parade ontmoet had, zei hij:
„Dus zien wij elkaar toch nog eens weer."
Ook, te Duerkheim werd den president een geest
driftige ontvangst bereid. Van daar ging het naar
Lildwigshafen. Te Maxdorf en Ogger&heim bewoog
zich een dichte menigte in de feestelijk versierde
straten, die zich verdrong rond de auto van den pre
sident. Op den Ludwigsplatz waren de stedelijke over
heid en de vereenigingen van oud-strijders samenge
komen. Tal van gewezen frontoficieren bevonden
zich onder hen. Drie vliegtuigen kruisten over de
stad. Tegen vier uur verschenen de auto's, de kanon
nen donderden en de klokken luidden. Met een ge
jubel werd de president ontvangen en de menigte
verdrong zich om de auto's. De politie stond mach
teloos. Burgemeester Kleefoot sprak den president toe.
Hij gewaagde van de industrieele beteekenis van de
stad en betuigde zijn dank aan de mannen, die den
lijdenstijd van de bezetting hadden helpen verkorten.
De burgemeester sprak de hoop uit, dat de rijkspresi
dent de nooddruftige stad tot hulp, stuwkracht en
vriend zou zijn. Drie kleine meisjes boden den presi
dent bloemen aan. Was het tot dusver overal waar
men kwam mooi weer geweest, te Ludwigshafen re
gende het hard, wat echter aan dc geestdrift der me
nigte geen afbreuk deed. Na de ontvangst reden dc
president en zijn gevolg naar den Rijn, waar de pre
sident zich aan boord van de salonboot Hindenburg
begaf. Verscheidene andere booten begeleidden de
Hindenburg naar Worms.
best verklaren, doch bracht het In verband met Prins
dl Salvano. De jonge vrouw had het een of ander in den
zin. Het was mogelijk, dat zij hoopte, Paolo dl Salvano
over te halen om het meisje Calahan in den steek te
laten en in plaats daarvan met haar weg te loopen. Het
zou wel verstandig zijn, haar t,e doen gelooven, dat zij
het lanngste eind in handen hield, om het touw langza
merhand naar zich toe te halen, door te zorgen, dat Mi
les weer onmiddellijk naar Algiers terugkeerde.
Nazlo zat nog op het terras met Betty
toen ver weg ln de woestijnstad Bousaada, Miles Sheri
dans auto voor de eerste maai voor het kleine hotel
stilhield, welks gevel rozerood was gekleurd door de
ondergaande zon.
HOOFDSTUK XLTI.
Salvano had tegen Betty gelogen. Hij en Rose Calahan
waren getrouwd. Maar zelfs al was mevrouw Sherldan
met haar brieven en dreigementen naar Algiers geko
men, dan zou zijn positie nog onzeker zijn geweest. Cala
han, die eerst zeer met hem was ingenomen, had de voor
zorg genomen om zekere inlichtingen in te winnen, voor
dat het te ver tusschen hem en Rose zou zijn. Hij had
schulden verwacht, maar geen onteerende schulden en
de kwestie met mevrouw Miles Sherldan was niet de eeni
ge, waarover gepraat werd met betrekking tot Salvano
tusschen Californië en New-York. Calahan had gehoord,
dat er ln Los Angelos een meer of minder verzwegen
schandaal was gebeurd en nog een andere geschiedenis
met een Italiaansch meisje in New York. De oude man
zou het heerlijk gevonden hebben een fatsoenlijken prins
als schoonzoon te krijgen, maar het begon eruit te zien,
of Salvano eigenlijk geen fatsoenlijke prins was. En dan
kwam er bij, dat er genoeg andere en betere prinsen
te krijgen waren ln het land, waar Salvano vandaan
kwam en ook in vele andere landen van Europa. Cala
han besloot Rose te brengen in die landen waar de prin
sen waren en waar prins Paolo dl Salvano niet was.
Maar hij maakte een fout, doordat hij Rose en Salvano
al te duidelijk liet zien wat er in zijn geest omging. Rose
kende haar vader opperbest. Zij was al meer verliefd
geweest al was het niet zoo hevig en haar vader
had met de heeren bedroefd weinig opgehad. Hij had
gelijk gehad ln al die gevallen, want zij waren niet goed
genoeg voor haar; maar Paolo was dat wel. Zij aanbad
hem en was van plan hem te krijgen.
Rose Calahan waarschuwde Salvano dus voor het
gevaar, dat dreigde en deed hem het denkbeeld van
een huwelijk aan de hand, omdat „Vader dan over de
brug zou moeten komen." De Prins had het zelf niet
HINDENBURG.
Op den Rijn.
Terwijl de boot, waarop zich president Hindenburg
bevond den Rijn afvoer naar Worms, zag men op
de oevers overal talrijke groepen mcnschen, die juich
ten en zwaaiden met zakdoeken. Bij het tegenkomen
van dc talrijke stampvolle pleizierbooten kwam het
herhaaldelijk tot hartstochtelijke begroetingen.
Even over vijven kondigden schoten de aankomst
van het presidentieele schip te Worms aan, waar
de boot aanlegde. Op den oever waren de vereenigin
gen van oudstrijders cn andere organisaties met
hunne dames geschaard. Een vertegenwoordiger van
de Hessische regeering heette den Rijkspresident wel
kom. Een veertiental eeregasten, o.w. de vertegen
woordigers van de Hessische rc-geering, begaven zich
aan boord om aan de verdere vaart deel te nemen. Om
vijf minuten voor half zes vertrok de boot weer, ter
wijl de muziek op den wal het Dcutschland iiber Al
les speelde.
Te Mainz.
Om half acht is dc Hindenburg tc Mainz aangeko
men, waar zich tienduizenden verdrongen bij den aan
legsteiger en den president hartelijk toejuichten toen
hij 't schip verliet. Burgemeester dr. Kuelp heette den
president welkom en bracht een „Hoch" op hem uit,
waarmee de menigte geestdriftig instemde. Op den
Rijn hielden alle schepen, die in den omtrek van
Mainz lagen, een revue. Toen de boot met den presi
dent aankwam, klonken mortierschoten. Vliegtuigen
waren de boot tegemoet gevlogen cn vlogen mee te
rug naar Mainz. Bij dc ontvangst waren dc bisschop
van Mainz en hoofd van de Saksische landskerk aan
wezig. De president maakte eerst een korte rondrit
door de stad. Langs den weg, dien de stoet nam. ston
den overal de mcnschen rijen dik. In het grootherto
gelijke paleis heeft de president zijn intrek genomen
en bood de stad hem een eeremanl nan. Om. half toen
begaf zich een fakkeloptocht naar het paleis.
De socialisten en de Stahlhelm.
Het districtsbestuur van de sociaal-democratische
partij te Keulen wekt zijn leden nogmaals op niet
aan de bevrijdingsfeesten deel tc nemen. De partij
kan zich niet vertoonen waar de Stahlhelm komt.
Elke aanraking dient vermeden. De partij zal een
eigen bevrijdingsfeest organiseeren.
beste da§el ij ksche
il lef opwekking
'enverfrissching. jj
durven aanraden als Italiaan, om de eenvoudige reden,
dat hij wel wist dat zulk een huwelijk feitelijk on
wettig zou zijn of dat men hem zou beschuldigen het
meisje bedrogen te hebben. Half onwillig had hij ver
klaard, dat er moeilijkheden waren. Zonder toestem
ming van de ouders zou het huwelijk ln zijn land on
wettig zijn, en er waren tal van formaliteiten, welke
in aanmerking moesten genomen. Maar zij konden trou
wen volgens de Amerikaansche wet, al3 zijn dierbare
Rose genoeg vertrouwen in hem stelde voor zulk een
geheim huwelijk. En als haar vader dan later zijn toe
stemming wilde geven, dan zou alles kunnen worden
overgedaan zonder dat de buitenstaanders zouden we
ten. wat er gebeurd was.
Rose was er zeker van. dat haar vader zou toestem
men. Wel. hij zou wel moeten! Dus verschaften zij zich
een akte en trouwden zij op een goeden dag te Jama
ica Long Island bij een dominéé der Methodisten. Het
meisje schreef het aan een paar vriendinnen, haar op
het hart drukkend, er niets van te vertellen; maar of
zij dat al deden, kon haar niets schelen. Maar die roe-
kelooze stemming ging voorbij, nadat zij het haar va
der had opgebiecht, (zij deed het, niet Paolo) en zag,
hoe hij de zaak opnam.
Zooals zij later aan Salvano verklaarde, gedroeg haar
vader zich meer als een wilde stier dan als een vrien
delijke oude vader. Hij brulde het een en ander uit
omtrent de moraal van den prins en hij zei, dat hij het
huwelijk zou verbreken, dat zou hij bij God! Maar Rose
huilde net zoolang totdat Calahan kalmeerde. Hij sprak
met den bruidegom en zei, dat hij hem op de proef
zou nemen. Salvano moest Rose niet beschouwen als
zijn vrouw en ervoor zorg dragen dat de geschiedenis
niet uitlekte. De twee konden zeggen, dat zij verloofd
waren en Salvano kan hen naar 't buitenland volgen,
waarheen Calahan met zijn dochter op 't punt van ver
trekken stonden. Als de Prins zich gedurende een half
jaar behoorlijk gedroeg en als Calahan geen erger ge
schiedenissen over hem hoorde, dan hij al gehoord had,
zou het huwelijk kunnen plaats hebben misschien ln
Rome na een ontmoeting met de ouders van Paolo.
Hiermee had Salvano tevreden te zijn, een half el
was beter dan een lege dop en overigens zoudon
om de eer der familie zijn meest dringenden schulden
worden afgedaan. Ook toonde Calahan zich gewillig om
Salvano geld voor te schieten voor zijn reis en andere
uitgaven.
Wordt vervolgd.
