Alieneei Nitms-
Aimtiitu- L
OM HONDERD DUIZEND
DOLLAR!
Radioprogramma
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Mond- en klauwzeer.
Donderdag 31 Juli 1930.
SC0ACER
73ste Jaargang No. 8705
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bcwijsno.
inbegrepen). Grnotere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Nogmaals het middel-Van den Berg.
Hoe een practiseerend veearts er over
denkt.
Onze lezers zijn bekend met hetgeen den laatsten
tijd geschreven is over de bestrijding van het mond
en klauwzeer en in verband daarmee de campagne
die de N. R. Ct. gevoerd heeft voor een zekeren heer
Van den Berg in Spanje, een Nederlander van ge
boorte, die een middel zou hebben gevonden om
deze gevreesde ziekte te bestrijden. Ook dat van
andere zijden tegen dit middel is opgekomen, als
zou dit absoluut van nul en geener waarde zijn, in
■welke omstandigheid de veeartsenij kundige autori
teiten in ons land tenslotte aanleiding hebben ge
vonden om een ernstig onderzoek naar de werking
van „Matafto" te weigeren.
Zoo is het gegaan. Vermoedelijk van Utrecht uit
werd het „Handelsblad" een stuk in handen ge
speeld, dat door een infame tekstvervalsching, thans
door de „N. R. Ct." achterhaald, het rapport van
prof. Culebras tot een ongunstige conclusie deed ko
men. Zonderlingcrwijs heeft het „Hdbld." dit op zich
laten zitten, ook nadat gebleken is, dat men het ver
trouwen der redactie heeft misbruikt.
Aan de regeering werd voor de beantwoording der
vragen van het Kamerlid Boon een verslag overge
legd van prof. Waldmann, die nimmer proeven met
„Matafto" heeft genomen, doch wiens ofigunstige uit
spraak bruikbaar is voor de Utrechtsche heeren. Te
Madrid heeft de regeering geen inlichtingen inge
wonnen'
Dit is een hoogst bedenkeliike geschiedenis, schreef
„Het Volk" nog dezer dagen in een artikel over deze
geschiedenis.
Er is alle aanleiding om te veronderstellen, dat de
heer Van den Berg een middel heeft uitgevonden,
waarmee de schadchikste en meest gevreesde plaag,
die telkens weer onzen veestapel teistert, bezworen
kan worden. Doch de regeering heeft den moed niet
de vee-artsenijkundige kliek te Utrecht te trotseeren,
die vast zit aan het acht jaar geleden zonder onder
zoek gegeven ongunstig oordeel van prof. Wester. Zij
durft zelfs niet eigener beweging onzen gezant te
Madrid vragen haar van de bevindingen der Spaan-
6che deskundigen op de hoogte te stellen.
„Matafto" blijft geboycot.
Het mond- en klauwzeer woedt ongehinderd ver
der.
Het is op het misdadige af.
Het gaat thans om de dieper liggende oor
zaken van de gansche kwestie, de aller-
bedenkelijkste toestand op veterinair ge
bied in Nederland.
Een practiseerend veearts is nu aan de N. R. Ct.
zijn volle instemming komen betuigen met de door
dit blad gevoerde mond- en klauwzeercampagne.
Zooals steeds, aldus de veearts, gaat het al niet
meer om de eventueele geneeskrachtige werking van
FEUILLETON
Uit het Amerikaansch
van
FRANK L. PACKARD.
Dave keek wéér over zijn schouder. In de groote grijze
auto die een 75 meter achter hem was, zaten een vijf
passagiers. Hij kon het kleine, roodharige monster dui
delijk onderscheiden, vóór in den wagen naast den man-
aan-'t-stuur; een korte, gedrongen gestalte met de pet
in de oogen getrokken niemand anders dan Baldy
Vicker. Dave Henderson knikte; hij had nog iets anders
opgemerkt Als hij voorovergebogen over zijn stuur zat,
was de achterzijde van zijn auto hoog genoeg, niet om
hem absolute onkwetsbaarheid te verzekeren, maar toch
om hem een redelijke bescherming te bieden wanneer
hij het moment gekomen achtte om de schoten uit de re
volvers van de mannen achter hem uit te lokken.
Een plotselinge gedachte kwam by hem op om bij
een of andere zijstraat uit de auto te springen en in een
groot gebouw te verdwijnen. Dan zou het hier In de bin
nenstad een blind zoeken worden voor zijn vervolgers.
Maar hij verwierp dit plan direct weer: hij vluchtte im
mers niet alleen voor Baldy Vlckers en zijn trawanten!
Als hij op deze manier erin zou slagen om Baldy Vlc
kers een loer te draalen dan bleef de politie nog
over. Als die haar vangarmen naar hem uitstrekte, be
dierf hij zijn kans om te ontsnappen minstens voor de
helft, door in de stad te blijven hangen.
Het kon immers niet lang duren of Tydem&n, verwon
derd door zijn wegblijven, zou den diefstal ontdekken
en het eerst wat de gefopte Baldy Vlckers, begeerig
naar wraak, zou doen als Dave hem ontglipte, zou zijn
de politie te waarschuwen. Hij wist Immers alles!
Neen, hier in de stad een poging wagen om te ontko
men, was heelemaal niets gedaan! Het spel was toch
al verloren al bracht hij het leven er af dank zij
Bookie Skarvan! Dank zij Bookie Skarvan! DAt alleen
was al waard om te blijven leven om af te rekenen
met Bookie Skarvan!
Huizenblok na huizenblok schoot voorbij, om straat-
het middel-v. d. Berg, minder nog om de bestrijding
van het mond- en klauwzeer hier te lande, doch
thans reeds om de dieper liggende oorzaken van de
gansche kwestie, de allerbedenkelijkste toestanden
op veterinair gebied in Nederland.
Gij zijt thans aan de wortels van het kwaad, en ik
zou u willen aansporen uw strijdlust nog wat pa
raat te houden. Er kan en moet nog veel meer ge
zuiverd worden op dit gebied.
In dit verband meen ik uw aandacht te moeten
vestigen op een ingezonden stuk „Mond- en klauw-
zeerbestrijding", voorkomende in het Tijdschrift voor
Diergeneeskunde van 1 Juli 1930, bladzijde 799.
Deze regelen kunnen den buitenstaander wel
eenig idee geven van de m.i. geheel nuttelooze ma
nier van mond- en klauwzeerbestrijding, zooals deze
door de veterinaire inspecteurs nu al jaren wordt
voorgestaan en gehandhaafd.
Dat het hier wel degelijk om de heeren en niet
om dc koeien gaat, hoop ik u hierna te kunnen aan-
toonen.
Wij lezen daarin onder meer:
Nu kent de Veewet nog „plaatsvervangers".
Maar dat plaatsvervangerschap heeft hoegenaamd
geen betcekenis meer, omdat men óf eiken vee
arts als plaatsvervanger heeft aangesteld, óf
„plaatsvervanger" en „geëxamineerd veearts" pre
cies gelijk behandelt en dus doet, alsof het
plaatsvervangerschap niet bestaat.
Feit is, dat den inspecteurs hier de vrije hand
wordt gelaten. Nu weer eens maakt de inspecteur
van zijn plaatsvervanger gebruik, een volgende maal
hegeert hij dit instituut, wat voor den betrokken vee
arts onaangenaamheden met zich mede brengt, het
geen uit het ingezonden stuk ten duidelijkste blijkt.
Nu deze heeren zich echter blijkbaar niet meer
aan de bepalingen van de Veewet hebben te houden,
is bij wijze van spreken het hek van den dam. Naar
willekeur kan de inspecteur zijn gunsten (en 's rijks-
gelden) onder de practiseerende veeartsen in zijn
gebied uitdeelen en dit kweekt natuurlijk een zekere
mate van afhankelijkheid, maar bovenal de neiging
om zich aan den bestaanden toestand te houden,
zich daarbij neer te leggen.
Geen zelfstandig denkend veearts in Nederland
ziet meer eenig heil in de toepassing van de thans
geldende regeeringémaatregelen. Doch men laat het
liéver zoo maar loopen, „om der wille van de smeer",
zulks tot groot ongerief van veeteelt en veehandel.
De inzender schrijft verder:
Maar wel zou ik in tijden van dreigend
veeziektengevaar bepaalde centra willen zien
aangewezen als tijdelijk plaatsvervangende in
spectieplaatsen en waarvan dan de dierenarts
ook tijdelijk een vee-opzichter als hulp kreeg toe
gewezen, m. a. w. een tijdelijke mobilisatie van
eenige ambtenaren, die alle bevoegdheden en
plichten van de inspectie gedurende een bepaal
de periode hebben en alleen verantwoordelijk
zijn aan den inspecteur.
De tegenwoordige regeling kan men dan heel
goed laten vervallen.
Een dergelijke opvatting huldigt tenminste het
principe alles of niets. Het getuigt zeker van meer
kijk op het vraagstuk, dan de veterinaire adviseurs
van de regeering in massa, in jaren ooit hebben aan
den dag gelegd.
Immers, waartoe dienen al die halfslachtige maat
regelen? Een enkel voorbeeld. De openbare .midde
len van veevervoer moeten worden ontsmet. Doch het
middel van veevervoer van den tegenwoordigen tijd,
hoek na straathoek suisde de wagen. Vijf en zeventig
meter achter hem was de groote grijze wagen. In de
stad waren de handen van zijn vervolgers gebonden,
maar bulten zouden ze wel wat anders doen dan kalm
pjes achter hem aanrijden. Maar dan had hij het voor
deel dat hij niet direct van de wal in de sloot zou raken
als hij hun ontsnapte! En bovendien dat hield hij
zich telkens weer voor oogen de 100.000 dollar waren
er ook nog; goed verborgen In juffrouw Toolers oude
duiventil. Waren die geen mooi doel om voor te vech
ten? Hoe verder hij ze achter zich liet hoe veiliger ze
voor hem bewaard waren!
De auto had nu den buitenrand van de stad bereikt.
De hulzen werden schaarscher, stonden verder uit el
kaar daar ws de straatweg al. Ifij boog zich over het
stuurrad en gaf vol gas. De wagen sprong vooruit als
een volbloed die aan de sporen gehoorzaamt. Uit de
auto achter hem steeg een krijgsgeschreeuw op dat ech
ter spoedig weer verstomde, en hij hoorde een tijdlang
niets dan het suizen van den wind, het kraken en stam
pen van zijn zwoegenden wagen, het steunen en ronken
van den zestig paardenkrachts motor, die als een onge
bonden dier zijn opgezweepte, heftige levenskracht uit
vierde.
Eén kilometer, twee, drie de snelheid was verbijs
terend. De huizen langs den weg waren nu heel schaarsch
geworden ze waren in het open veld! De wagen was
op het maximum van zijn snelheid. Dave richtte zich
voorzichtig een weinig op en wierp een snellen blik over
zyn schouder. De groote grijze auto was nóg 75 meter
achter hem.
Een schot klonk de Inleiding tot een knetterend
roffelvuur. Dave boog weer diep over het stuur, een
vastberaden, onbuigzamen trek op het gezicht. Was de
afstand wel 75 meter? Hij was n!et overtuigd dat het
niet een ietsje minder was, wel dat het in geen geval
meer was!
Het schieten hield een oogenbllk op. Een auto, die uit
de tegenovergestelde richting kwam, gleed langs den
uitersten kant van den weg. slipte bijna In een sloot
Dave zag een glimp van een vrouwengezicht terwijl
htj voorbijraasde groote, donkere oogen In een mooi,
maar doodsbleek gelaat dat wilden schrik verried het
deed hem pijn, dat gezicht.
Een oogenblik later een oorverdoovend rumoer als de
duizendvoudige holle echo van een knal In een hoog
rotsgewelf: de auto schoot als een meteoor door de hoofd
straat van een dorp. Een hond ontsnapte nog nèt aan
een wissen dood het scheelde geen centimeter. Dave
merkte het niet. Htj had een pijlsnel visioen van opzij
stuivende menschen. schichtig-opgeheven paardekoppen,
schreeuwende vrouwen toen was alles weer voorbij.
Ze vlogen door een ander stadje en door nog een. Tel
de vrachtauto, valt daar niet onder. Op een onzer
groote veemarkten komt wekelijks nog geen tien
procent andere dan per veeauto binnen. Is het niet
allerzotst een dergclijken maatregel nog langer in
toepassing te houden?
En wat voor zin heeft het eigenlijk, op honderden
nalatigen cn overtreders er telkens één te beboe
ten, terwijl men wel weet, dat dit de veehouders toch
niet van hun voorzorgsmaatregelen kan afhouden.
Doch het zal alles nog wel jaren zoo blijven. Het in
stituut, dat veeartsenijkundig staatstoezicht heet, leeft
niet meer. Het heeft zich verstard naar oude opvat
tingen en begrippen en het mist ton eenenmalc den
prikkel om zich aan te passen, zich te, vernieuwen.
Intusschen is de machtspositie van de veterinaire
inspecteurs er in dc laatste jaren nog veel grootcr
op geworden, sedert deze heeren ook nog belast zijn
met het toezicht op de uitvoering van de vleesch-
keuringswet
Tal van veeartsen in ons land hebben naast hun
praktijk ook nog zoo iets van een scmi ambtelijke
positie met betrekking tot de vleeschkeuring.
In werkelijkheid nu hebben de gemeenten over
wijziging van vleeschkeuringsdiensten, aanstellen en
benoemen van personeel, enz., weinig te beslissen.
Het oppertoezicht berust bij Gedeputeerde Staten,
die den inspecteur om advies vragen. Practisch ge
sproken komt dit hierop neer, dat de inspecteurs in
laatste instantie ook nog gemeentelijke ambten van
keuringsveeartsen te vergeven hebben, waarbij dan
soms de persoonlijke relaties veel gewicht in de
schaal kunnen leggen. Dergelijke mogelijkheden zijn
o.i. zeer ernstig. Zij tasten het interne raderwerk van
onze Staatsmachinerie aan, ook al kan zooiets voor
den ondeskundige nog lang verborgen blijven.
Indien men dit weet, is het nog zoo verwonderlijk
niet, dat iemand als v. d. Berg dadelijk de geheele
veeartsenwereld in Nederland en bloc tegenover zich
heeft gevonden. Het is de gesloten hand, welke niet
anders toegang biedt dan aan volgelingen.
In hooge mate bedenkelijk ook is het feit, dat het
Tijdschrift voor Diergeneeskunde zelfs geen ruimte
laat voor gerechtvaardigde kritiek. En zelfs onze
landbouwpers plaatst liever geen onvriendelijkheden
aan het adres van onze regeeringsadviseure.
Integendeel worden de goedpraters tegenwoordig
duur betaald, omdat zij Hoefnagel of Overbeek hee-
ten (zie het Weekblad de Boerderij). Bravo, daar
om de N. R. Ct.., die de rotte plekken aan ons Staats
lichaam tracht uit te snijden.
Ga zoo voort.
In de allereerste plaats is noodig een reorganisatie
van ons veterinairwezen, met plaats voor vrije mee
ningen en onafhankelijke mannen der wetenschap.
VRIJDAG 1 AUGUSTUS 1930.
Hilversum (1875 M.)
V.A.R.A.
8.00 Orgelconcert door Johan Jong op het VARA-Orgil,
9.00 Gramofoonplaten.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
VARA.
10.15 Martlen Beversluis leest ...Westersche Nachten"
van Theun de Vries; 10.30 Ziekenuurtje; 11.30 Gramo
foonplaten.
A.V.R.O.
12.00 Tijdsein. 12.152.00 Middag-Concert door het Om-
roep-Orkest o.l.v. Nico Treep, m.m.v. Annie Woud
kens als ze op den vlakken weg waren, werd het schie
ten hervat. De groote, grijze wagen was nu geen 75 me
ter achter hem, de afstand bedroeg nu geen vijftig
meer af en toe klonk een schrille schreeuw, die bo
ven het motor-gedaver hoorbaar was, tot Dave Hender
son door.
Zijn gezicht stond strak, zijn kaken waren zoo het
kon, nog vaster op elkaar geklemd dan zooeven, scher
pe. vast-besloten groeven waren om zijn mond, maar in
z(jn donkere oogen smeulde nog het vuur van zijn grim-
migen fatalistischen humor. Hij was er zich bewust
van; de razende wagens naderden de finish! Hij wist
nu dat hij den grijzen vervolger die zich aan zijn spoor
vastklemde niet van zich zou kunnen afschudden. Zijn
mededinger reed In het werd langzamerhand een
kwestie van meters het was werkelijk een mooie wed
strijd
Nu het onmogelijk bleek om door grootere snelheid
zijn duivels kwijt te raken, moest hij zijn toevlucht
nemen tot wat anders. Als ook dit miste... wel. voor het
alleruiterste had hij nog altijd zijn revolver in de zak!
Maar het was niet waarschijnlijk dat het mislukken zou,
dat andere plan. Hij had het als laatste redmiddel in
petto gehouden van het oogenbllk af dat hij uit Toolers
huis ontsnapte. Als Baldy Vlckers ze niet allebei kon
krijgen: Dave Henderson èn de 100.000 dollars, zou Baldy
Vickers zeker de 100.000 dollars kiezen! Welnu: Baldy
Vlckers zou de kans krijgen om zijn voorkeur te too-
nen! Slechts een paar mijlen verder. In eerr boschrijke
streek, maakte de weg een plotselinge, bijna rechthoe
kige bocht. Die bocht had zich met scherpe lijnen In
Dave's hersens gegrift: dit was de kaart waarop hij alles
zette nu de snelheid van den anderen wagen hem het
ontsnappen onmogelijk maakte.
Hij was thans zoo dicht bij die bocht dat hij niet
bang hoefde te zijn dat zijn vervolgers al veel op hem
zouden hebben gewonnen voor hij haar bereikt had
maar toch iedere centimeter die zij Inhaalden, maakte
hem een betere schietschijf voor hun pistolen.
Volkomen-onbeweeglijk, als een gehouwen beeld, zat
hij over zijn stuur gebogen. De wagen had geen mo
ment ook maar iets van zijn furieuze vaart verloren en
was geen centimeter uit zijn kaarsrechte baan gewe
ken. Afwijken zou beteekend hebben dat grijze monster-
ding daar achter zich gelegenheid te geven om een
deel hoe gering ook van den afstand in te halen.
Dave hield angstvallig het midden van den weg, met al
zijn geestkracht geconcentreerd op de eischen van weg
en auto, zijn armen als stalen staven, zijn vingers in
ijzeren greep om het stuurrad.
Hij keek niet meer achterom, dat wa* doelloos. Met
onontkoombare zekerheid kwam de zware, grijze auto
nader, langzaam maar fataal en onafwendbaar, maar
(zang); 2.002.30 Gramofoonmuziek: 2 303.00 Viool-
Recital door Bram Verhoeff; 3.004.00 Middagmuziek
door het AVRO-Kwlntet.
VARA.
4.00 „Onze Keuken" door P. J. Kers; 4 45 Voor ->nz©
kinderen. Vader Mulder vertelt: 5.45 Vooravondconcert
door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot: 6.05 Ac
tueel allerlei uit de Arbeidersbeweging; 6.20 Vervolg
concert; 7.45 Politieberichten.
V.P.R.O.
8.00 Tijdsein. 8.01 Persberichten van het Vrijzinnig
Godsdienstig Persbureau: 8.Q5 Concert: 8.45 Lezing. On
derwerp: Eisenach. Spreekster Mej. E. C. Knappert,
Amsterdam; 9.20 Concert; 10.10 Declamatie; 10.30 Con
cert. Gramofoonplaten. 1
V.A.R.A,
pl.m. 11.00 Gramofoonplaten; 12.00 Sluiting.
Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.)
K.R.O.
8.159.30 Gramofoonmuziek: 11.3012 00 Een halfuur*.ja
voor zieken en ouden van dagen; 12.00 Tijdsein, 12.15
1.15 Lunchmuziek door het K.R.O.-Sextet; 1.152«M)
Gramofoonmuziek: 2.002.30 Spreker: Cor Hermus.
„Een praatje ov.er het euvel van den vrijen tijd": 3.30
5.C0 Optreden van „The Columbia Three"; 5.006.00
Gramofoonmuziek: 6.00 Tijdsein. 6.01—6.10 Een praatje
over het tourisme In België; 6.107.45 Gramofoonmu
ziek; 7.15—7.45 Spreker: H J. A. M. Stein. Onderwe.-D:
„La demlère uit de Den Juan". van Edmond Rostand:
7.458.00 Gramofoonmuziek; 8.009.00 Concert te geven
door de St&fmuzlek van het 5e Regiment Infanterie te
Amersfoort o.l.v. Kapelmeester J. R. van der Glas; 9.00
9.20 Vervolg voordracht door Dr. H. J. A. M. Stein;
pl.m. 9.20 Nieuwsberichten van Vaz Dias: 9.201100
Vervolg Concert Stafmuziek; In dc pauzes: Gramofoon
muziek.
ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1930.
Hilversum (1875 M.)
V.A.R.A.
8 00 Orgelspel door Joh. Jong op het VARA-Orgel; 9.00
Gramofoonplaten.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Willem van Cappellen leest gedichten van Henr.
Roland Holst en van Collem; 10.30 Ziekenuurtje: 11 30
Gramofoonplaten; 12.00 Politieberichten; 12.15 Lunch
muziek door het VARA-Septet; 2.00 VARA-liedjes voor
de kinderen; 2.45 Paedagogisch concert door het VARA-
Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 4.00 Voor onze Amateur-
fotografen; 4.30 Gramofoonplaten; 5.00 Ons Huis, een
Tehuis, door Landré; 5.30 De geschiedenis van den
Radio-omroep; 6.00 Kinderuurtje; 7.00 VARA-Varia;
7.10 Mededeelingen van het Reis-secretariaat van het
Instituut voor Arbeiders-Ontwikkeling; 7 20 Bij de
Pomp. Wekelijksch nieuws van Teun de Klepperman;
7.45 Politieberichten; 8.15 Populair concert door het
VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 9.00 Rosalle (hoog
bezoek), blijspel in één bedrijf door Max Maury. uit te
voeren door het VARA-tooneel; 9.30 Vervolg conceri;
10.00 Persberichten van Vaz Dias; 10.10 T. H. Brum-
meyer, mondaccordeon; 10.25 Vervolg concert; 1100
T. H. Brummeyer. mondaccordeon; 11.15 Gramofoon
platen; 12.00 Sluiting.
Huizen (298 M., na 1 uur 1071 M.)
K.R.O.
8.159.30 Gramofoonmuziek. 11.30—12.00 Godsdienstig
halfuurtje door Pastoor L. H. Perquin; 12.00 Tijdsein;
1215—1.15 Lunchmuziek door het K.R.O.-Quintet; 1.15
2.00 Gramofoonplaten; 2.003.00 Kinderuurtje.
ook 't bosch da zich Iets verder ter weerszijden van den
weg uitstrekte kwam met elk razend-snelle wenteling
van de wielen naderbij. Dave zag het reeds als wazig-
groene schemering voor zijn oogen opdoemen.
De onstuimige kreten achter hem klonken duidelij
ker, de schoten vielen van korter afstand en veolvuldi-
ger. Moordenaar! Het nijdige fluiten van een kogel, ra
kelings langs zijn oor, ontketende een furie in zijn ziel,
ongebreideld en elementair...
Moordenaars; zes voet aarde wentelen ln koud,
geronnen bloed of, wanneer ze hem Inhaalden en van
opzij konden aanrijden zou het de auto zijn, van den
weg gesmeten en verbrijzeld, die het bioedig vilderswerk
voor ze zou doen Bookie Skarvan eens op een dag
als hij dit zou overleven Bookie Skarvan was het
een vingerwijzing van het lot dat al hun schoten hadden
gemist, of vormde de hoogere achterzijde van de auto
een natuurlijke bescherming? Enfin, veel trefkans zou
den ze niet meer hebben daar waren de bosschen al
en de bocht in den weg
Gekraak, het gerinkel van brekend glas een kogel
drong door de voorruit van de auto geen haarbreed
van Dave's hoofd af. Een dulvelsche vreugdegehuil
klonk achter hem. Ze hadden hem en met hem d©
100.000 dollars!
Weer kwam een glimlach van meedoogenlooze ironie
om Dave Henderson's stijfgesloten lippen. N u was het
moment gekomen, niet alleen omdat ze het bosch be
reikt hadden, maar omdat het n u, terwijl zijn toe
stand hachelijker werd, hetgeen ook de vervolgers dul
delijk moest zijn logisch was en als zoodanig zou
worden beschouwd, dat hij een offer bracht zelfs 't
offer van 100.000 dollars om zichzelf te redden.
Opeens had hij het gevoel of hij een vurlgen zweep
slag, die een schrijnend, brandend gevoel naliet, over
zijn been, boven de knie kreeg. Het deed geen erg©
pijn blijkbaar was het een kogel die van den rand
van het stuurrad teruggeketst was maar ze hadden
hem tenslotte toch geraakt!
Hij lachte wild, greep naar de leege tasch en smeet
die met al zijn kracht zoo ver mogelijk buiten den
wagen op den weg.
Het schavuiten-koor achter hem hief een woest ge
huil aan. Dave keek om cn lachte opnieuw. Zijn spe
culatie had niet gefaald; ze stopten! Hyena's! zooals
zij zich op hun prooi wierpen! Het zou hem een mi
nuut lucht geven, misschien twee minuten maar dat
was genoeg!
Wordt vervolgd.