Alieneei Nitms- Aimtiitu- L OM HONDERD DUIZEND DOLLAR! Radioprogramma Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Mond- en klauwzeer. Donderdag 31 Juli 1930. SC0ACER 73ste Jaargang No. 8705 COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bcwijsno. inbegrepen). Grnotere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Nogmaals het middel-Van den Berg. Hoe een practiseerend veearts er over denkt. Onze lezers zijn bekend met hetgeen den laatsten tijd geschreven is over de bestrijding van het mond en klauwzeer en in verband daarmee de campagne die de N. R. Ct. gevoerd heeft voor een zekeren heer Van den Berg in Spanje, een Nederlander van ge boorte, die een middel zou hebben gevonden om deze gevreesde ziekte te bestrijden. Ook dat van andere zijden tegen dit middel is opgekomen, als zou dit absoluut van nul en geener waarde zijn, in ■welke omstandigheid de veeartsenij kundige autori teiten in ons land tenslotte aanleiding hebben ge vonden om een ernstig onderzoek naar de werking van „Matafto" te weigeren. Zoo is het gegaan. Vermoedelijk van Utrecht uit werd het „Handelsblad" een stuk in handen ge speeld, dat door een infame tekstvervalsching, thans door de „N. R. Ct." achterhaald, het rapport van prof. Culebras tot een ongunstige conclusie deed ko men. Zonderlingcrwijs heeft het „Hdbld." dit op zich laten zitten, ook nadat gebleken is, dat men het ver trouwen der redactie heeft misbruikt. Aan de regeering werd voor de beantwoording der vragen van het Kamerlid Boon een verslag overge legd van prof. Waldmann, die nimmer proeven met „Matafto" heeft genomen, doch wiens ofigunstige uit spraak bruikbaar is voor de Utrechtsche heeren. Te Madrid heeft de regeering geen inlichtingen inge wonnen' Dit is een hoogst bedenkeliike geschiedenis, schreef „Het Volk" nog dezer dagen in een artikel over deze geschiedenis. Er is alle aanleiding om te veronderstellen, dat de heer Van den Berg een middel heeft uitgevonden, waarmee de schadchikste en meest gevreesde plaag, die telkens weer onzen veestapel teistert, bezworen kan worden. Doch de regeering heeft den moed niet de vee-artsenijkundige kliek te Utrecht te trotseeren, die vast zit aan het acht jaar geleden zonder onder zoek gegeven ongunstig oordeel van prof. Wester. Zij durft zelfs niet eigener beweging onzen gezant te Madrid vragen haar van de bevindingen der Spaan- 6che deskundigen op de hoogte te stellen. „Matafto" blijft geboycot. Het mond- en klauwzeer woedt ongehinderd ver der. Het is op het misdadige af. Het gaat thans om de dieper liggende oor zaken van de gansche kwestie, de aller- bedenkelijkste toestand op veterinair ge bied in Nederland. Een practiseerend veearts is nu aan de N. R. Ct. zijn volle instemming komen betuigen met de door dit blad gevoerde mond- en klauwzeercampagne. Zooals steeds, aldus de veearts, gaat het al niet meer om de eventueele geneeskrachtige werking van FEUILLETON Uit het Amerikaansch van FRANK L. PACKARD. Dave keek wéér over zijn schouder. In de groote grijze auto die een 75 meter achter hem was, zaten een vijf passagiers. Hij kon het kleine, roodharige monster dui delijk onderscheiden, vóór in den wagen naast den man- aan-'t-stuur; een korte, gedrongen gestalte met de pet in de oogen getrokken niemand anders dan Baldy Vicker. Dave Henderson knikte; hij had nog iets anders opgemerkt Als hij voorovergebogen over zijn stuur zat, was de achterzijde van zijn auto hoog genoeg, niet om hem absolute onkwetsbaarheid te verzekeren, maar toch om hem een redelijke bescherming te bieden wanneer hij het moment gekomen achtte om de schoten uit de re volvers van de mannen achter hem uit te lokken. Een plotselinge gedachte kwam by hem op om bij een of andere zijstraat uit de auto te springen en in een groot gebouw te verdwijnen. Dan zou het hier In de bin nenstad een blind zoeken worden voor zijn vervolgers. Maar hij verwierp dit plan direct weer: hij vluchtte im mers niet alleen voor Baldy Vlckers en zijn trawanten! Als hij op deze manier erin zou slagen om Baldy Vlc kers een loer te draalen dan bleef de politie nog over. Als die haar vangarmen naar hem uitstrekte, be dierf hij zijn kans om te ontsnappen minstens voor de helft, door in de stad te blijven hangen. Het kon immers niet lang duren of Tydem&n, verwon derd door zijn wegblijven, zou den diefstal ontdekken en het eerst wat de gefopte Baldy Vlckers, begeerig naar wraak, zou doen als Dave hem ontglipte, zou zijn de politie te waarschuwen. Hij wist Immers alles! Neen, hier in de stad een poging wagen om te ontko men, was heelemaal niets gedaan! Het spel was toch al verloren al bracht hij het leven er af dank zij Bookie Skarvan! Dank zij Bookie Skarvan! DAt alleen was al waard om te blijven leven om af te rekenen met Bookie Skarvan! Huizenblok na huizenblok schoot voorbij, om straat- het middel-v. d. Berg, minder nog om de bestrijding van het mond- en klauwzeer hier te lande, doch thans reeds om de dieper liggende oorzaken van de gansche kwestie, de allerbedenkelijkste toestanden op veterinair gebied in Nederland. Gij zijt thans aan de wortels van het kwaad, en ik zou u willen aansporen uw strijdlust nog wat pa raat te houden. Er kan en moet nog veel meer ge zuiverd worden op dit gebied. In dit verband meen ik uw aandacht te moeten vestigen op een ingezonden stuk „Mond- en klauw- zeerbestrijding", voorkomende in het Tijdschrift voor Diergeneeskunde van 1 Juli 1930, bladzijde 799. Deze regelen kunnen den buitenstaander wel eenig idee geven van de m.i. geheel nuttelooze ma nier van mond- en klauwzeerbestrijding, zooals deze door de veterinaire inspecteurs nu al jaren wordt voorgestaan en gehandhaafd. Dat het hier wel degelijk om de heeren en niet om dc koeien gaat, hoop ik u hierna te kunnen aan- toonen. Wij lezen daarin onder meer: Nu kent de Veewet nog „plaatsvervangers". Maar dat plaatsvervangerschap heeft hoegenaamd geen betcekenis meer, omdat men óf eiken vee arts als plaatsvervanger heeft aangesteld, óf „plaatsvervanger" en „geëxamineerd veearts" pre cies gelijk behandelt en dus doet, alsof het plaatsvervangerschap niet bestaat. Feit is, dat den inspecteurs hier de vrije hand wordt gelaten. Nu weer eens maakt de inspecteur van zijn plaatsvervanger gebruik, een volgende maal hegeert hij dit instituut, wat voor den betrokken vee arts onaangenaamheden met zich mede brengt, het geen uit het ingezonden stuk ten duidelijkste blijkt. Nu deze heeren zich echter blijkbaar niet meer aan de bepalingen van de Veewet hebben te houden, is bij wijze van spreken het hek van den dam. Naar willekeur kan de inspecteur zijn gunsten (en 's rijks- gelden) onder de practiseerende veeartsen in zijn gebied uitdeelen en dit kweekt natuurlijk een zekere mate van afhankelijkheid, maar bovenal de neiging om zich aan den bestaanden toestand te houden, zich daarbij neer te leggen. Geen zelfstandig denkend veearts in Nederland ziet meer eenig heil in de toepassing van de thans geldende regeeringémaatregelen. Doch men laat het liéver zoo maar loopen, „om der wille van de smeer", zulks tot groot ongerief van veeteelt en veehandel. De inzender schrijft verder: Maar wel zou ik in tijden van dreigend veeziektengevaar bepaalde centra willen zien aangewezen als tijdelijk plaatsvervangende in spectieplaatsen en waarvan dan de dierenarts ook tijdelijk een vee-opzichter als hulp kreeg toe gewezen, m. a. w. een tijdelijke mobilisatie van eenige ambtenaren, die alle bevoegdheden en plichten van de inspectie gedurende een bepaal de periode hebben en alleen verantwoordelijk zijn aan den inspecteur. De tegenwoordige regeling kan men dan heel goed laten vervallen. Een dergelijke opvatting huldigt tenminste het principe alles of niets. Het getuigt zeker van meer kijk op het vraagstuk, dan de veterinaire adviseurs van de regeering in massa, in jaren ooit hebben aan den dag gelegd. Immers, waartoe dienen al die halfslachtige maat regelen? Een enkel voorbeeld. De openbare .midde len van veevervoer moeten worden ontsmet. Doch het middel van veevervoer van den tegenwoordigen tijd, hoek na straathoek suisde de wagen. Vijf en zeventig meter achter hem was de groote grijze wagen. In de stad waren de handen van zijn vervolgers gebonden, maar bulten zouden ze wel wat anders doen dan kalm pjes achter hem aanrijden. Maar dan had hij het voor deel dat hij niet direct van de wal in de sloot zou raken als hij hun ontsnapte! En bovendien dat hield hij zich telkens weer voor oogen de 100.000 dollar waren er ook nog; goed verborgen In juffrouw Toolers oude duiventil. Waren die geen mooi doel om voor te vech ten? Hoe verder hij ze achter zich liet hoe veiliger ze voor hem bewaard waren! De auto had nu den buitenrand van de stad bereikt. De hulzen werden schaarscher, stonden verder uit el kaar daar ws de straatweg al. Ifij boog zich over het stuurrad en gaf vol gas. De wagen sprong vooruit als een volbloed die aan de sporen gehoorzaamt. Uit de auto achter hem steeg een krijgsgeschreeuw op dat ech ter spoedig weer verstomde, en hij hoorde een tijdlang niets dan het suizen van den wind, het kraken en stam pen van zijn zwoegenden wagen, het steunen en ronken van den zestig paardenkrachts motor, die als een onge bonden dier zijn opgezweepte, heftige levenskracht uit vierde. Eén kilometer, twee, drie de snelheid was verbijs terend. De huizen langs den weg waren nu heel schaarsch geworden ze waren in het open veld! De wagen was op het maximum van zijn snelheid. Dave richtte zich voorzichtig een weinig op en wierp een snellen blik over zyn schouder. De groote grijze auto was nóg 75 meter achter hem. Een schot klonk de Inleiding tot een knetterend roffelvuur. Dave boog weer diep over het stuur, een vastberaden, onbuigzamen trek op het gezicht. Was de afstand wel 75 meter? Hij was n!et overtuigd dat het niet een ietsje minder was, wel dat het in geen geval meer was! Het schieten hield een oogenbllk op. Een auto, die uit de tegenovergestelde richting kwam, gleed langs den uitersten kant van den weg. slipte bijna In een sloot Dave zag een glimp van een vrouwengezicht terwijl htj voorbijraasde groote, donkere oogen In een mooi, maar doodsbleek gelaat dat wilden schrik verried het deed hem pijn, dat gezicht. Een oogenblik later een oorverdoovend rumoer als de duizendvoudige holle echo van een knal In een hoog rotsgewelf: de auto schoot als een meteoor door de hoofd straat van een dorp. Een hond ontsnapte nog nèt aan een wissen dood het scheelde geen centimeter. Dave merkte het niet. Htj had een pijlsnel visioen van opzij stuivende menschen. schichtig-opgeheven paardekoppen, schreeuwende vrouwen toen was alles weer voorbij. Ze vlogen door een ander stadje en door nog een. Tel de vrachtauto, valt daar niet onder. Op een onzer groote veemarkten komt wekelijks nog geen tien procent andere dan per veeauto binnen. Is het niet allerzotst een dergclijken maatregel nog langer in toepassing te houden? En wat voor zin heeft het eigenlijk, op honderden nalatigen cn overtreders er telkens één te beboe ten, terwijl men wel weet, dat dit de veehouders toch niet van hun voorzorgsmaatregelen kan afhouden. Doch het zal alles nog wel jaren zoo blijven. Het in stituut, dat veeartsenijkundig staatstoezicht heet, leeft niet meer. Het heeft zich verstard naar oude opvat tingen en begrippen en het mist ton eenenmalc den prikkel om zich aan te passen, zich te, vernieuwen. Intusschen is de machtspositie van de veterinaire inspecteurs er in dc laatste jaren nog veel grootcr op geworden, sedert deze heeren ook nog belast zijn met het toezicht op de uitvoering van de vleesch- keuringswet Tal van veeartsen in ons land hebben naast hun praktijk ook nog zoo iets van een scmi ambtelijke positie met betrekking tot de vleeschkeuring. In werkelijkheid nu hebben de gemeenten over wijziging van vleeschkeuringsdiensten, aanstellen en benoemen van personeel, enz., weinig te beslissen. Het oppertoezicht berust bij Gedeputeerde Staten, die den inspecteur om advies vragen. Practisch ge sproken komt dit hierop neer, dat de inspecteurs in laatste instantie ook nog gemeentelijke ambten van keuringsveeartsen te vergeven hebben, waarbij dan soms de persoonlijke relaties veel gewicht in de schaal kunnen leggen. Dergelijke mogelijkheden zijn o.i. zeer ernstig. Zij tasten het interne raderwerk van onze Staatsmachinerie aan, ook al kan zooiets voor den ondeskundige nog lang verborgen blijven. Indien men dit weet, is het nog zoo verwonderlijk niet, dat iemand als v. d. Berg dadelijk de geheele veeartsenwereld in Nederland en bloc tegenover zich heeft gevonden. Het is de gesloten hand, welke niet anders toegang biedt dan aan volgelingen. In hooge mate bedenkelijk ook is het feit, dat het Tijdschrift voor Diergeneeskunde zelfs geen ruimte laat voor gerechtvaardigde kritiek. En zelfs onze landbouwpers plaatst liever geen onvriendelijkheden aan het adres van onze regeeringsadviseure. Integendeel worden de goedpraters tegenwoordig duur betaald, omdat zij Hoefnagel of Overbeek hee- ten (zie het Weekblad de Boerderij). Bravo, daar om de N. R. Ct.., die de rotte plekken aan ons Staats lichaam tracht uit te snijden. Ga zoo voort. In de allereerste plaats is noodig een reorganisatie van ons veterinairwezen, met plaats voor vrije mee ningen en onafhankelijke mannen der wetenschap. VRIJDAG 1 AUGUSTUS 1930. Hilversum (1875 M.) V.A.R.A. 8.00 Orgelconcert door Johan Jong op het VARA-Orgil, 9.00 Gramofoonplaten. V.P.R.O. 10.00 Morgenwijding. VARA. 10.15 Martlen Beversluis leest ...Westersche Nachten" van Theun de Vries; 10.30 Ziekenuurtje; 11.30 Gramo foonplaten. A.V.R.O. 12.00 Tijdsein. 12.152.00 Middag-Concert door het Om- roep-Orkest o.l.v. Nico Treep, m.m.v. Annie Woud kens als ze op den vlakken weg waren, werd het schie ten hervat. De groote, grijze wagen was nu geen 75 me ter achter hem, de afstand bedroeg nu geen vijftig meer af en toe klonk een schrille schreeuw, die bo ven het motor-gedaver hoorbaar was, tot Dave Hender son door. Zijn gezicht stond strak, zijn kaken waren zoo het kon, nog vaster op elkaar geklemd dan zooeven, scher pe. vast-besloten groeven waren om zijn mond, maar in z(jn donkere oogen smeulde nog het vuur van zijn grim- migen fatalistischen humor. Hij was er zich bewust van; de razende wagens naderden de finish! Hij wist nu dat hij den grijzen vervolger die zich aan zijn spoor vastklemde niet van zich zou kunnen afschudden. Zijn mededinger reed In het werd langzamerhand een kwestie van meters het was werkelijk een mooie wed strijd Nu het onmogelijk bleek om door grootere snelheid zijn duivels kwijt te raken, moest hij zijn toevlucht nemen tot wat anders. Als ook dit miste... wel. voor het alleruiterste had hij nog altijd zijn revolver in de zak! Maar het was niet waarschijnlijk dat het mislukken zou, dat andere plan. Hij had het als laatste redmiddel in petto gehouden van het oogenbllk af dat hij uit Toolers huis ontsnapte. Als Baldy Vlckers ze niet allebei kon krijgen: Dave Henderson èn de 100.000 dollars, zou Baldy Vickers zeker de 100.000 dollars kiezen! Welnu: Baldy Vlckers zou de kans krijgen om zijn voorkeur te too- nen! Slechts een paar mijlen verder. In eerr boschrijke streek, maakte de weg een plotselinge, bijna rechthoe kige bocht. Die bocht had zich met scherpe lijnen In Dave's hersens gegrift: dit was de kaart waarop hij alles zette nu de snelheid van den anderen wagen hem het ontsnappen onmogelijk maakte. Hij was thans zoo dicht bij die bocht dat hij niet bang hoefde te zijn dat zijn vervolgers al veel op hem zouden hebben gewonnen voor hij haar bereikt had maar toch iedere centimeter die zij Inhaalden, maakte hem een betere schietschijf voor hun pistolen. Volkomen-onbeweeglijk, als een gehouwen beeld, zat hij over zijn stuur gebogen. De wagen had geen mo ment ook maar iets van zijn furieuze vaart verloren en was geen centimeter uit zijn kaarsrechte baan gewe ken. Afwijken zou beteekend hebben dat grijze monster- ding daar achter zich gelegenheid te geven om een deel hoe gering ook van den afstand in te halen. Dave hield angstvallig het midden van den weg, met al zijn geestkracht geconcentreerd op de eischen van weg en auto, zijn armen als stalen staven, zijn vingers in ijzeren greep om het stuurrad. Hij keek niet meer achterom, dat wa* doelloos. Met onontkoombare zekerheid kwam de zware, grijze auto nader, langzaam maar fataal en onafwendbaar, maar (zang); 2.002.30 Gramofoonmuziek: 2 303.00 Viool- Recital door Bram Verhoeff; 3.004.00 Middagmuziek door het AVRO-Kwlntet. VARA. 4.00 „Onze Keuken" door P. J. Kers; 4 45 Voor ->nz© kinderen. Vader Mulder vertelt: 5.45 Vooravondconcert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot: 6.05 Ac tueel allerlei uit de Arbeidersbeweging; 6.20 Vervolg concert; 7.45 Politieberichten. V.P.R.O. 8.00 Tijdsein. 8.01 Persberichten van het Vrijzinnig Godsdienstig Persbureau: 8.Q5 Concert: 8.45 Lezing. On derwerp: Eisenach. Spreekster Mej. E. C. Knappert, Amsterdam; 9.20 Concert; 10.10 Declamatie; 10.30 Con cert. Gramofoonplaten. 1 V.A.R.A, pl.m. 11.00 Gramofoonplaten; 12.00 Sluiting. Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.) K.R.O. 8.159.30 Gramofoonmuziek: 11.3012 00 Een halfuur*.ja voor zieken en ouden van dagen; 12.00 Tijdsein, 12.15 1.15 Lunchmuziek door het K.R.O.-Sextet; 1.152«M) Gramofoonmuziek: 2.002.30 Spreker: Cor Hermus. „Een praatje ov.er het euvel van den vrijen tijd": 3.30 5.C0 Optreden van „The Columbia Three"; 5.006.00 Gramofoonmuziek: 6.00 Tijdsein. 6.01—6.10 Een praatje over het tourisme In België; 6.107.45 Gramofoonmu ziek; 7.15—7.45 Spreker: H J. A. M. Stein. Onderwe.-D: „La demlère uit de Den Juan". van Edmond Rostand: 7.458.00 Gramofoonmuziek; 8.009.00 Concert te geven door de St&fmuzlek van het 5e Regiment Infanterie te Amersfoort o.l.v. Kapelmeester J. R. van der Glas; 9.00 9.20 Vervolg voordracht door Dr. H. J. A. M. Stein; pl.m. 9.20 Nieuwsberichten van Vaz Dias: 9.201100 Vervolg Concert Stafmuziek; In dc pauzes: Gramofoon muziek. ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1930. Hilversum (1875 M.) V.A.R.A. 8 00 Orgelspel door Joh. Jong op het VARA-Orgel; 9.00 Gramofoonplaten. V.P.R.O. 10.00 Morgenwijding. V.A.R.A. 10.15 Willem van Cappellen leest gedichten van Henr. Roland Holst en van Collem; 10.30 Ziekenuurtje: 11 30 Gramofoonplaten; 12.00 Politieberichten; 12.15 Lunch muziek door het VARA-Septet; 2.00 VARA-liedjes voor de kinderen; 2.45 Paedagogisch concert door het VARA- Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 4.00 Voor onze Amateur- fotografen; 4.30 Gramofoonplaten; 5.00 Ons Huis, een Tehuis, door Landré; 5.30 De geschiedenis van den Radio-omroep; 6.00 Kinderuurtje; 7.00 VARA-Varia; 7.10 Mededeelingen van het Reis-secretariaat van het Instituut voor Arbeiders-Ontwikkeling; 7 20 Bij de Pomp. Wekelijksch nieuws van Teun de Klepperman; 7.45 Politieberichten; 8.15 Populair concert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 9.00 Rosalle (hoog bezoek), blijspel in één bedrijf door Max Maury. uit te voeren door het VARA-tooneel; 9.30 Vervolg conceri; 10.00 Persberichten van Vaz Dias; 10.10 T. H. Brum- meyer, mondaccordeon; 10.25 Vervolg concert; 1100 T. H. Brummeyer. mondaccordeon; 11.15 Gramofoon platen; 12.00 Sluiting. Huizen (298 M., na 1 uur 1071 M.) K.R.O. 8.159.30 Gramofoonmuziek. 11.30—12.00 Godsdienstig halfuurtje door Pastoor L. H. Perquin; 12.00 Tijdsein; 1215—1.15 Lunchmuziek door het K.R.O.-Quintet; 1.15 2.00 Gramofoonplaten; 2.003.00 Kinderuurtje. ook 't bosch da zich Iets verder ter weerszijden van den weg uitstrekte kwam met elk razend-snelle wenteling van de wielen naderbij. Dave zag het reeds als wazig- groene schemering voor zijn oogen opdoemen. De onstuimige kreten achter hem klonken duidelij ker, de schoten vielen van korter afstand en veolvuldi- ger. Moordenaar! Het nijdige fluiten van een kogel, ra kelings langs zijn oor, ontketende een furie in zijn ziel, ongebreideld en elementair... Moordenaars; zes voet aarde wentelen ln koud, geronnen bloed of, wanneer ze hem Inhaalden en van opzij konden aanrijden zou het de auto zijn, van den weg gesmeten en verbrijzeld, die het bioedig vilderswerk voor ze zou doen Bookie Skarvan eens op een dag als hij dit zou overleven Bookie Skarvan was het een vingerwijzing van het lot dat al hun schoten hadden gemist, of vormde de hoogere achterzijde van de auto een natuurlijke bescherming? Enfin, veel trefkans zou den ze niet meer hebben daar waren de bosschen al en de bocht in den weg Gekraak, het gerinkel van brekend glas een kogel drong door de voorruit van de auto geen haarbreed van Dave's hoofd af. Een dulvelsche vreugdegehuil klonk achter hem. Ze hadden hem en met hem d© 100.000 dollars! Weer kwam een glimlach van meedoogenlooze ironie om Dave Henderson's stijfgesloten lippen. N u was het moment gekomen, niet alleen omdat ze het bosch be reikt hadden, maar omdat het n u, terwijl zijn toe stand hachelijker werd, hetgeen ook de vervolgers dul delijk moest zijn logisch was en als zoodanig zou worden beschouwd, dat hij een offer bracht zelfs 't offer van 100.000 dollars om zichzelf te redden. Opeens had hij het gevoel of hij een vurlgen zweep slag, die een schrijnend, brandend gevoel naliet, over zijn been, boven de knie kreeg. Het deed geen erg© pijn blijkbaar was het een kogel die van den rand van het stuurrad teruggeketst was maar ze hadden hem tenslotte toch geraakt! Hij lachte wild, greep naar de leege tasch en smeet die met al zijn kracht zoo ver mogelijk buiten den wagen op den weg. Het schavuiten-koor achter hem hief een woest ge huil aan. Dave keek om cn lachte opnieuw. Zijn spe culatie had niet gefaald; ze stopten! Hyena's! zooals zij zich op hun prooi wierpen! Het zou hem een mi nuut lucht geven, misschien twee minuten maar dat was genoeg! Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1