SchagerCourant
Transpireerende
Radioprogramma
Tweede Blad.
Gemengd Nieuws.
OM HONDERD DUIZEND
DOLLAR
Binnenlandse!! Nieuws.
Donderdag 4 September 1930.
73ste Jaargang. No. 8725
De Bratvaag teruggekeerd.
Met het stoffelijk overschot van den Pool
reiziger Andrée en zijn metgezellen. De
vlaggen halfstok.
Men meldt uit Stockholm d.d. 1 September aan de N.R.Ct
Zondagmiddag is de Bratvaag de haven van Hasvik,
een klein plaatsje op het eiland Söröya, ongeveer 160
kilometer ten noord-oosten van Tromsö, binnengeloopen.
Reeds omstreeks één uur zag men van den noordkant
van het eiland een sohip, dat, met de vlag halfstok, in
zuidelijke richting voer. Men begreep dircet dat dit de
Bratvaag moest zijn, en toen een kleine twee uur later
het vaartuig de haven binnen kwam, stond vrijwel de
geheele bevolking van het visschersplaatsje aan de kade,
om de mannen van, de Bratvaag te begroeten.
Dr. Gunnar Horn en kapitein Eliassen werden naar
den wal geroeid en begaven zich direct naar het tele
graafkantoor om eenige telegrammen te verzenden. Daar
na is het schip omstreeks vijf uur opgestoomd naar
Skjervö, een handels- en visschersplaatje van eenige lo
cale beteekenis, op ongeveer 100 kilometer afstand van
Tromsö gelegen, waar het schip Zondagavond om elf
uur aankwam en in afwachting van nadere orders bleef
liggen. Ook hier, was de belangstelling der bevolking
buitengewoon groot, tal van bootjes zwermden om de
Bratvaag heen en het was voor de bewaking van de
Bratvaag noodig politie per motorboot uit Hromsö te
laten komen.
Het is tot nu toe slechts aan een Zweedschen journa
list die uit Tromsö per vliegtuig de Bratvaag tot Hasvik
tegemoet ging, gelukt aan boord te komen. Alle opvaren
den van de Bratvaag bewaren een volstrekte geheimhou
ding. Dr. Gunnar Horn heeft een paar journalisten ech
ter te woord gestaan; om enkele onjuiste geruchten te
gen te spreken.
Dr. Horn deelde mede dat het stoffelijk overschot van
de drie deelnemers aan Andree's expeditie inderdaad ge
vonden is. Maar men heeft er te hooge verwachtingen
over gekoesterd. Het zal, aldus dr. Horn, niet mogelijk
zijn iets te conserveeren.
Op het Witte eiland vond men namelijk één zeer
verminkt lijk, dat naar een monogram in de kleeren
en naar enkele bladen van een dagboek te oordeelen,
dat van Andrée moet zijn. De overblijfselen van het
hoofd dat van de romp gescheiden was lagen op
eenigen afstand. Bij den rotswand achter het kamp lag
een vrij volledig skelet dat door resten van kleeren
eenigszins bij elkaar gehouden was. Van den derden
deelnemer aan de expeditie vond men slechts eenige
beenderresten, voornamelijk ruggewervels, die in de ge
heel met ijs gevulde boot lagen. Voorzichtig en met veel
moeite heeft men dit alles aan boord van de Bratvaag
gebracht, in een kist gelegd en deze, onder eenige zeilen,
aan dek vastgesjord.
Zeer nauwkeurig heeft dr. Horn de vindplaats onder
zocht en alles wat hij daar van de expeditie van Andrée
aantrof, is naar de Bratvaag gebracht. Vooral het ber
gen van Andrée's boot, die geheel ingevroren lag, le
verde groote moeilijkheden op, daar men omzichtig te
werk moest gaan teneinde niets te beschadigen. In de
boot vond dr. Horn o.a. eenige boeken die zooals ze ge
vonden werden, met ijs en al, naar de Bratvaag zijn ge
bracht en daar, tussche'n ijs, in een der ruimen zijn op
geborgen. Wat bij Andrée's lijk gevonden is, is slechts
een deel van zijn dagboek, het andere, het belangrijkste
deel bevindt zich waarschijnlijk bij de boeken uit de
boot Het is niet onmogelijk dat Andrée de dagboeken
van hem en zijn twee metgezellen alle in de boot, het
grootste voorwerp in het kamp, heeft gelegd. Ook de
kistjes met instrumenten heeft dr. Horn met het ijs,
waarin ze ingevroren waren laten bergen, om ze, zoo
anin mogelijk beschadigd, naar Tromsö over te kunnen
brengen. Behalve de geweren heeft men in het kamp be
trekkelijk veel munitie gevonden, waaruit dr. Horn af
leidde dat Andrée en zijn metgezellen van koude en uit
putting zijn omgekomen.
FEUILLETON
Vit het Amerikaansch
van
FRANK L. PACKARD
24
HL
De tweede Gast.
Toen Dago George weer in de hall van „De IJzeren
Taveerne" kwam op zijn tocht van Dave's kamer naar
beneden, stond daar een slanke meisjesfiguur in 't
zwart, zwaar gesluierd. Naast haar de morsige kellner,
die zenuwachtig zijn handen aan zijn smoezelige jasje
afveegde.
Hij wees naar Dago George en kondigde aan:
Dat is de baas!
Een taxichauffeur had twee valiezen in de hall gede
poneerd en was weer heengegaan. Toen de leege taxi
wegreed, kwam op hetzelfde oogenblik, een andere huur
auto, die op korten afstand gewacht had, te voorschijn.
De passagier, een korte gezette man. die op een stuk
sigaar kauwde, dook met zijn dikke vingers in zijn vest
zak en overhandigde den chauffeur een adres.
Bagage, en alles... prachtig! mompelde de dikke
man in zichzelf en toen hardop, tot den ohauffeur:
Vooruit, opschieten: er is haast bij!
De kellner trok zich uit de hall terug. Even vloog er
een schaduw over het gezicht van Dago George. toen
hij de beide valiezen zag. maar een ondeelbaar oogenblik
later was hij weer de honingzoete vriendelijkheid in
persoon.
Madame wenscht mij te spreken? vroeg hij-
Het slanke meisje in 't zwart knikte.
Ja, maar onder vier oogen, antwoordde ze bedaard.
Ah! Dago George maakte een diepe buiging.
Zeker, zeker, dat kan; natuurlijk kan dat, verklaarde
hij. Dezen kant uit alstublieft, madam.
Hij ging haar voor naar de kamer ln de gang en
sloot de deur. Het meisje lichtte haar voile op.
Kent u mij?" vroeg ze.
Op de vindplaats zijn tal van foto's genomen, vóór het
gevondene naar de Bratvaag is overgebracht. Vooral
van de overblijfselen der poolreizigers zijn detail-foto's
genomen, waardoor men materiaal van groote documen
taire waarde verkregen heeft.
Dr. Horn deelde voorts mede. dat enkele leden der
bemanning van de Bratvaag het eerst de vindplaats ont
dekt hebben. Onder leiding van dr. Horn zijn daarna
verdere onderzoekingen begonnen.
Veel eerder dan men verwachtte is de Bratvaag weer
in de bewoonde wereld teruggekeerd. De door de Noor-
sche regeering voor het onderzoek van de lijken en van
de voorwerpen aangewezen deskundigen waren Zondag
nog niet te Tromsö, de Zweedsche deskundigen wel. De
Svensksund, de Zweedsche kanonneerboot die het stof
felijk overschot van Andrée en zijn metgezellen naar
Stockholm zal overbrengen is Zaterdagavond van Karls-
krona vertrokken en kan niet vóór Donderdag te Trom
sö arriveeren.
Maandagmiddag was nog niet bekend of de Bratvaag
de haven van Tromsö zal binnenloopen dan wel door
zal varen naar Aalesund. De Michael Sars, het schip,
dat met de Noorsche en Zweedsche deskundigen aan
boord, de Bratvaag tegemoet zal varen, is nog niet te
Tromsö gearriveerd en de Bratvaag ligt nog steeds te
Skjervö op nadere orders te wachten. Dit was Maandag.
Zondagmiddag ,toen de tijding van de aankomst van
de Bratvaag bekend werd, heesch men overal in Noor
wegen de vlag halfstok.
Brutale juweelendiefstal.
Voor een waarde van 20.000 gestolen.
Zondagmorgen vroeg is uit het buitenverblijf te
Leatherhead in Surrey van miss Betty Hulton, de
dochter van den overleden millionnair Sir Eduard
Hulton, kranteneigenaar en eigenaar van een ren
stal, voor een waarde van 20.000 aan juweelen ge
stolen. De politie vermoedt dat de diefstal gepleegd
is door een beroepsinbreker die miss Hulton gevolgd
is toen zij zich Zaterdagavond uit Londen naar haar
buitenverblijf begaf en die zijn slag sloeg zoodra zij
sliep. Vermoed wordt verder, dat de dief per vlieg
tuig de wijk heeft genomen naar het vasteland.
De juweelen bevonden zich in een kleine brand
kast in de badkamer, die aan de kamer van miss
Hulton grenst, Zoo omzichtig is de dief te werk ge
gaan, dat hij noch miss Hulton noch den hond wak
ker maakte die bij haar bed sliep. Een waakhond
voor het huis werd met chloroform bedwelmd, waarop
de dief naar een veranda ging, die langs de verschil
lende kamers loopt. De brandkast opende hij met een
sleutel, dien hij in een lade in de badkamer vond.
Het eenige spoor wat men van hem vond was een
oude regenjas op het grasveld voor het huis. Blijk
baar was de man goed op de hoogte; de juweelen wa
ren dien nacht voor het eerst in de brandkast ge
borgen. Miss Hulton had ze dien avond meegebracht
uit het Londensohe hotel waar ze logeerde. De dief
moet haar daar reeds hebben gadegeslagen en ge
zien hebben, dat haar het juwcelenkistje werd ter
hand gesteld. In het buitenverblijf vertoefde ook nog
een echtpaar in welks kamer door de badkamer
van de kamer van miss Hulton gescheidende in
breker eveneens moet geweest zijn. Met het oog op
de warmte stonden alle ramen open.
Gestolen zijn twee paarlen halssnoeren ter geza
menlijke waarde van 10.000, een diamanten ring
van 3000, een miniatuur-horlogc ter waarde van
400, een broche van saffieren smaragden en robij
nen in den vorm van een bosje bloemen ter waarde
van 800 en broches en ringen elk ter waarde van
200.
Volgens Scotland Yard zit achter dezen diefstal
iemand bekend als „gentleman Jim", een misdadiger,
die zich in nette kringen beweegt, nooit gezien wordt
door degenen die zijn plannen uitvoeren, maar die
het leeuwendeel krijgt van den buit. Men heeft hem
nog nimmer kunnen veroordeelen. Wel is hij vaak
ondervraagd, maar hij had altijd een alibi. Zoo sterk
zijn zijn alibi's, dat zij daarom juist achterdocht wek
ken.
Italiaan, die het lijk van zijn vrouw
bewaart.
Duitsche bladen bespreken druk de zaak van den
Italiaan, dr. Mancini, die in zijn woning te Dussel-
dorf het gemummificeerde lijk van zijn vrouw be
waart.
Reeds vier maal hebben de autoriteiten te Dussel-
dorf den Italiaan een termijn gesteld, binnen wel
ken het stoffelijk overschot moest zijn ter aarde be
steld, doch de Italiaan heeft, door stappen te doen bij
de regeering opnieuw uitstel gekregen, totdat ook de
regeering de ter aardebestelling had bevolen.
Dago George keek haar een oogenblik strak aan en
schudde toen het hoofd.
Het spijt mij, zei hij beleefd-excuseerend. mijn
geheugen laat mij schandelijk in den steek, madam!
Ik ben Teresa Capriano.
Dago George deed een stap naderbij. Hij staarde naar
het Jonge meisje en toen kwam er een uitdrukking van
herkenning op zijn gezicht
Ah... de kleine Teresa... de kleine bambino, riep hij
uit Ja, ja, ze is het... er is geen twijfel aan! Hij
greep haar handen en streelde die. Is het mogelijk?
Ja, ja. Ik begin het kleine meisje van zooveel jaren terug
te herkennen! Neen, Dago George heeft je niet vergeten,
hoor! De kleine Teresa! De bandietenkoningin! Weet je
nog dat we je zoo noemden?
Hij leidde haar naar een stoel en liet haar plaats ne
men. Wel, wel, ging hij opgewonden voort de klei
ne Teresa! En je vader, mijn lieve vriend Nicolo... ik
heb gehoord dat hij ziek is. Hoe is het met hem? Is hij
misschien ook in New York?
Mijn vader is overleden, antwoordde Teresa zacht.
Dood! Dago George deed verschrikt een stap ach
teruit en staarde haar weer aan, nu met een uitdruk
king van angstige verbazing op het gezicht. Dood!
herhaalde hij. Nicolo Capriano dood het is een
voudig niet te gelooven!
Teresa wendde haar oogen af, om ze daarna weer ver
scholen op den man te richten, die nu begonnen was
zenuwachtig de kamer op en neer te loopen. Ze klemde
haar handen om de leuningen van den stoel. Hier was
het einde van haar lange reis dwars door de Vereenigde
Staten. Was zij de eerste of laatste In de race? vroeg zij
zich af. Wat wist Dago George? Ze herinnerde zich
George Vardi als een van de meest geslepen en gewe-
tenlooze leden van de bende waarover haar vader gere
geerd had als de koning. De brief! Had Dago George
hem ontvangen of nog niet? Was Dave Henderson hier
eerder geweest dan zij? Verkeerde hij al in gevaar? Ze
had niet eerder kunnen komen, in beslag genomen als
zij was door de zorg voor haar vaders begrafenis. Was
ze op tijd gekomen om het gevaar af te wenden? Zou ze
hier een paar dagen kunnen blijven, bijvoorbeeld door
voor te wenden dat ze op weg was naar haar vaders
familie in Italië en zou ze zonder argwaan te wekken,
hier kunnen wachten tot Dave Henderson kwam opdagen
om hem te waarschuwen? Ze durfde niets vragen. Als
Dago George niets wist, moest hij vóór alles in onwe
tendheid worden gelaten! In elk geval geen slapende
honden wakker maken! En als de brief al was overhan
digd... wel, dan moest ze een andere rol spelen. Maar ze
zou niets doen voor hij zijn kaarten had opengelegd. Ze
wendde het hoofd weer af; Dago George was plotse
ling blijven stilstaan... vlak voor haar stoel.
Dood! zei hij weer. Dus je vader, mijn oude
vriend, en meester Nicolo Capriano is dood?
oksels en voeten
behandele men met Purolpoeder. Dit is het
meest afdoende middel daarvoor. Het kost
45 en 60 ct. per bus en is evenals Purol,
verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten.
Intusschen heeft de Italiaan niet aan het bevel vol
daan en volgens de laatste berichten heeft hij het lijk
uit zijn woning naar eèn onbekende plaats vervoerd.
Bij een politioneel onderzoek in de woning werd de
mummie niet meer gevonden.
Men neemt thans aan, dat dr. Mancipi het lijk van
zijn vrouw bij vrienden heeft ondergebracht, of in den
kelder van zijn woning verborgen houdt. De autori
teiten staan opnieuw voor een raadsel en een nieuw
onderzoek is gelast.
Gemeld wordt, dat, wanneer het lijk niet gevonden
wordt, den Italiaan zal worden aangezegd, dat hij als
lastig vreemdeling het land moet verlaten.
Omtrent het lijk zelf wordt nog gemeld, dat de
mummie reeds eenmaal begraven is geweest en wel
in Italië, te Genua. Twee jaren heeft het lijk in een
graf gelegen, totdat dr. Mancini het in Juni van dit
jaar er uit haalde en naar Dusseldorf bracht.
Hoewel aanvankelijk gemeld werd. dat de Italiaan
het lijk bewaart, omdat hij nog steeds over zijn
vrouw treurt, verluidt thans, dat hij met de familie
van zijn gestorven vrouw in vijandschap leeft en dat
zelfs een proces is gevoerd, oindat hij uit wraak en
haat het lijk van de vrouw onder zich houdt.
Uit Dusseldorf wordt nader gemeld:
De politie heeft thans een huiszoeking gedaan bij
den Italiaan Ancini en de mummie onder een bed
verstopt op de vierde verdieping van een huis in de
Königsallee gevonden.
Op grond van een rechterlijk bevel is de mummie
daarop door de politie uit het huis gehaald en naar
een begraafplaats overgebracht.
In verband met de moeilijkheden, welke Dr. An
cini niet alleen in deze aangelegenheid, doch ook in
andere zaken aan de stedelijke overheid heeft be
reid, heeft de opperburgemeester zich tot de staats-
regeering gewend om Dr. Ancini als „lastigen bui
tenlander" het verdere verblijf in Duitschland onmo
gelijk te maken.
Vrijdag 5 September.
Hilversum (1875 M.)
V.A.R-A.
8.00 Orgelconcert door Joh. Jog op het VARA-Orgel;
9.00 Gramofoonplaten.
v.p.r.o.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Truus Hooyer, voordracht; 10.30 Ziekenuurtje;
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
A.V.R.O.
12.00 Tijdsein; 12.152.00 Concert door het Omroep
orkest o.l.v. Nico Treep, met medewerking van Jean
Janssens (zang); 2.00300. Gramofoonmuziek; 3.004.00
Middagmuziek door het AVRO-Kwintet.
V.A.R.A.
4.00 „Onze Keuken" door P. J. Kers; 4.45 Na Schooltijd.
„Wie voor kinderen verhalen schrijven"; 5.45 Vooravond-
concert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 6.50
Actueele allerlei uit de Arbeidersbeweging; 7.45 Politie
berichten.
V.P.RO.
8.00 Tijdsein, 8.01 Concert door Reinler Bresser (violon
cel) en Daaf Wins (piano); 8.45 Godsdienstig leven in
Amerika (1ste voordracht). Spreker: Prof. J. A. C.
Fagginger Auer; 9.20 Vervolg concert; 1000 Persbe-
rièhten van het Vrijzinnig Godsdienstig Persbureau;
10.08 Persberichten van Vaz Dias; 10.10 Lezing: Iets
over Perzische taal, enz. Spreekster: Raden Anjoe
Jodjana; 10.30 Gramofoonplaten.
V.A.R.A.
11.00 Gramofoonplaten; 11.45 Sluiting.
Huizen (298 M., na 6 uur 1071 M.)
N.C.R.V.
8.159.30 Tijdsein en Gramofoonmuziek; 10.3010.50
Bijbellezen; 12.302.00 Middagconcert; 2 004.00 Gramo
foonplaten; 2.004.00 Gramofoonplaten; 4.005.00 Con
cert door het Utrechtsch Fluitkwartet; 5.306.30 Orgel
concert door W. Petrl; 6.307.00 Gramofoonmuziek;
7.00—7.30 Radiodokter; 7.30—8.00 Een praatje over bloem
bollen in huis en tuin. door A. J. Herwig; 8.0010.30
Concert door: Di Moorlag (sopraan), Annie Woud (alt),
Theo de Vries (tenor), Jac. Ph. Caro (bas). G. van den
Burg (piano en kerkorgel). Spreker: Ds. A. de Graaf.
Onderwerp: „De grenzen van Kunst en Pornographie";
pl.m. 10 uur persberiohten Vaz Dias; 10.3011.30 Gra
mofoonplaten.
Teresa knikte zonder op te kijken.
Dago George hervatte zijn wandeilng door de kamer
en bleef toen weer abrupt voor haar stilstaan. Hij boog
zich naar haar toe en drukte een hand tegen zijn hart.
't Is onvergeeflijk! zei hij op pathetischen toon. Ik
zeg maar niets, ik spreek geen woord van deelneming
in je groot verdriet! Je zult me wel erg harteloos vinden
Maar vergeef het me. Het is het gevolg van den schok
die de ontstellende tijding die je me gebracht hebt me
gegeven heeft, Maar mijn heele hart gaat naar Je uit,
arme, kleine bambio! Je begrijpt wel hoe ik het meen,
niet waar, kleine Teresa?
Teresa's handen, die in haar schoot lagen, speelden
met een van haar handschoenen, die ze had uitgetrok
ken. Ze keek niet op.
Ja ja, fluisterde Dago George, je begrijpt me.
ik weet het. Maar laten we niet verder spreken over dit
groote verdriet; het grijpt ons allebei te veel aan. Er
zijn andere dingen om over te praten: dat je deze heele
reis van San Francisco gemaakt hebt en dat je onmid
dellijk bij mij bent gekomen nadat je in New York ge
arriveerd bent... zoo is het toch. nietwaar?
Zeker, antwoordde Teresa. De trein was erg laat.
Ik ben direct van het station hierheen gekomen.
Wel, zei Dago George, op een veedbeteekenende fluis
tertoon, doordat je trein laat was. geloof ik dat ik je
vertellen kan, waarom je komt. Als je een uur eerder
was gekomen, had jij het mij moeten vertellen. Is 't
niet zoo, hè? Die brief... nietwaar? Een brief die jij
geschreven hebt voor Nicolo Capriano?
Teresa had een gevoel alsof de vlammen haar uitsloe
gen. Dago George had. zonder het te weten haar vra
gen beantwoord! Dus Dave Henderson had de brief
overhandigd... Het gaf haar zoowel een gevoel van
angst als ven verlichting. Ze wist nu wat haar te doen
stond. Ze zou zich, om Dago George's vertrouwen te
winnen, gedragen alsof ze zijn bondgenoot was... tot ze
Dave Henderson kon bereiken, waar hij ook zijn mocht.
En Inmiddels kon ze Dave's gevaarlijken vijand in 't
oog houden en den jongeman op die manier beschermen.
Zo keek, met goed-geveinsde behoedzaamheid, om zich
heen.
Ja. zei ze. eveneens voorzichtig fluisterend, 't is
zooals u zegt. Die brief is de reden dat ik hier kom.
Waarom zou ik anders komen? Mijn vader stierf dcnzelf-
den avond dat de brief geschreven is; hij had geen tijd
meer om zich met u in verbinding te stellen. Ik weet
niet alles, maar toch genoeg, denk ik. Er is een heele-
boel geld in het sj>el... en daarom ben ik gekomen.
Ah! Dago George fluisterde opgewonden. Wacht
wacht een minuut kleine bambino!
Hij liep haastig naar de deur, opende deze. keek spie
dend naar buiten, en blijkbaar gerustgesteld, sloot hij
de deur weer. Daarop liep hij de kamer door en trok het
rolgordijn dat niet geheel gesloten was, omlaag tot op de
Zaterdag 6 September.
Hilversum (1875 M.)
8.00 Orgelconcert door Johan Jong op het VARA-Orgel;
9.00 Gramofoonplaten.
v.p.r.0.
10.00 Morgenwijding.
V.A.RA.
10.15 Martha Poldermans, voordracht; 10.30 Ziekenuur
tje; 11.30 Gramofoonmuziek; 12.00 Politieberichten; 12.15
Middagconcert door het VARA-Septet; 1.45 VARA-
liedjes voor de kinderen; 2.45 Namiddag-concert door
het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de Groot; 4.15 Voor
amateurfotografen; 4.45 Ons Huis een Tehuis door T.
Landré; 5.30 Gramofoonmuziek; 5.45 Het Speeltuin
werk. Spreker: Ed. Polak. Onderwerp: „Verdient het
Speeltuinwerk Overheidssteun?" Medewerking van Kn.i-
penfanfarecorps; 6.25 Kinderuurtje „De Familie Mul
der"; 7.25 Lezing door B. E. Laverman. Onderwerp:
„Hoe staat het met de zorg voor Invaliden van Over
heidswege?" 7.45 Politieberichten; 8.00 Bij de Pomp.
Wekelijksoh nieuws van Teun de Klepperman; 8.15 Uit
zending van het Bondsfeest van den Bond van Arbei
ders _Muziekvereenlgingen uit „Musis Sacrum" te Arn
hem ;~10.00 VARA-Varia. Daarna Persberichten van Vaz
Dias; pl.m. 11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
Huizen (298 M., na 1 uur 1071 M.)
K.R.O.
8.009.15 Gramofoonmuziek; 11.3012,00 Godsdienstig
Halfuurtje; 12.00 Tijdsein, 12.001.30 Lunchmuziek door
het K.R.O.-trlo; 1.302.00 Gramofoonplaten; 2.003.15
Kinderuurtje; 3.153.45 Vragenhalfurtje voor jeugdige
personen; 5.006.00 Gramofoonplaten. 6.016.15 Sport-
praatje door S. P. J. Borsten, over „Kanaalzwemmen";
6.156.55 Gramofoonmuziek; 6.557.15 Journalistiek
Weekoverzicht door Paul de Waart: 7.157.30 Gramo
foonmuziek; 7.308.00 Voordracht door Huib en Theo
Luns over „Het Rijksmuseum"; 8.00 Tijdsein, 8.01
11.00 Concert door het K.R.O.-Orkest met medewerking
van Jan Verheyen (declamator); 9.30 Nieuwsberichten
Vaz Dias; 11.0012.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
De zwarte lijst.
Verkeersongevallen te Amsterdam.
Uit de door het Bureau van Statistiek samenge
stelde statistiek van de verkeersongevallen in het
tweede kwartaal blijkt, dat de politie in die periode
2151 ongevallen constateerde, tegen 1935 in de over
eenkomstige periode van verleden jaar, een toene
ming dus met 11.2 pet. Een zelfde vermeerdering ver-
toonen ditmaal ook de ernstiger ongevallen te weten,
die welke dood, ernstig letsel en zwaardere materieele
schade ten gevolge hadden, wier aantal namelijk
steeg van 219 in het 2c kwartaal van 1929 tot 25G in
hetzelfde van 1930, dus met 11.7 pet.
In de periode welke dit overzicht bestrijkt, was
het weder iets gunstiger dan verleden jaar; het re
gende op 35 dagen tegen 42 in het tweede kwart-
taal, terwijl de hoeveelheid neerslag dezelfde was,
zoodat hieruit de vrij belangrijke stijging van het
aantal ongevallen niet verklaard kan worden. De
oorzaak zal dan ook te vinden zijn in het steeds toe
nemend aantal motorvoertuigen.
Al is het verkeer dus in absolutcn zin gevaarlijker
geworden, het aantal ongevallen werd verhoudings
wijs, toch kleiner. In zooverre leveren de cijfers een
steun aan een reeds meermalen naar aanleiding van
de verkeersongevallenstatistiek uitgesproken mcc-
ning, dat een toenemend verkeer niet tot vergrooting
van de onveiligheid behoeft te leiden en zelfs met een
vermindering daarvan gepaard kan gaan, namelijk
\Vanneer het zoogenaamde fileverkeer optreedt.
Een nadere beschouwing van de oorzaken der on
gevallen leert, dat deze weder in toenemende mate
te wijten waren aan fouten van bestuurders van
voertuigen. Was dit verleden jaar in 74 pet. van het
aantal ongevallen waarvan de oorzaak bekend werd
het geval, dit jaar steeg dat aantal tot 1616 van de
2120 of 76 pet. Gelukkig viel daarentegen bij de voet
gangers een grootere voorzichtigheid waar te nemen.
Het aantal verkeersongevallen, dat aan fouten van
deze categorie van weggebruikers moest worden toe
geschreven, hedroeg 8.9 pet. van het totaal tegen
10.3 pet. in het vorig jaar.
Ook het percentage ongevallen tengevolge van spe
lende kinderen was geringer, namelijk 1.8 pet. tegen
2.1 pet. in het 2e kwartaal 1929. Echter zal het feit
dat van de 154 personen die door het verkeer den
dood vonden of ernstig gewond werden, 46 of bijna
30 pet. als slachtofers vielen van eigen onvoorzich
tigheid, tot oplettendheid blijven aansporen. Het aan
tal dooden was 12, tegen 19 in het 2e kwartaal 1929.
Msb.
vensterbank. Toen zette hij een stoel bij dien van Teresa
en ging zitten.
Je kunt nooit te voorzichtig zijn. hè? En we zullen
maar doorgaan in het Engelsch dat verstaan de mees
ten hier niet Ah, kleine bambino je bent wel echt Je
vaders dochter! Nicolo Capriano iB niet gestorven,
hij leeft in jou voort! Dus die brief. Het gaat om geld,
zeg je. een heeleboel geld?
Ja, antwoordde ze en haar stem klonk een beetje
scherp. Ja, er is een hoop geld uit dat zaakje te slaan,
vooropgesteld, dat je den man, die den brief heeft ge
bracht, niet uit het oog hebt verloren!
Dago George wreef zioh zachtjes in de handen.
Maak je daarover maar niet ongerust, fluisterde hfj.
Dago George heeft niet voor niets zooveel Jaren on
der Nicolo Capriano gediend! De jongeman is boven,
veilig en wel in slaap. We hebben samen een glaasje wijn
gedronken een uurtje geleden, toen hij hierkwam...
Hij haalde de schouders op en maakte een cirkelende
beweging met duim en wijsvinger, als iemand die er
gens in roert
Teresa fronste geprikkeld de wenkbrauwen.
Wat bedoelt U? vroeg ze ongeduldig.
Weer haalde Dago George de schouders op.
Ik heb immers gezegd dat hij sliep, antwoordde
hij met een sluw lachje.
Bedwelmd! riep Teresa uit
Natuurlijk! Wat dacht je anders?
Teresa's handschoen viel op den grond. Ze had lang
werk om hem op te rapen.
Maar waarom? voreg ze scherp. Ik zie niet in
waarom u dat moest doen. U weet niets van de redenen,
die mijn vader bewogen hebben om u dien brief te stu
ren. Waarom moest u hem bedwelmen? Wat verwacht
u daarmee te bereiken, behalve dat hij argwaan zal gaan
koesteren als hij wakker wordt?
Ah, je doet me onrecht, kleine bambino! protes
teerde Dago George. Ik heb hem maar een klein snij>-
pertje van het bedwelmingsmiddel gegeven; ik kan dat
goedje door en door en ik kan me in de uitwerking niet
vergissen. Hij heeft er net genoeg van gehad, om 'n uur
of vijf. zes te slapen en als hij wakker wordt, merkt hij
er niets van dat h(j wat heeft ingekregen. Je kunt zoo-
Iets gerust aan Dago George overlaten! En wat de re
den betreft wat moest ik anders doen? De instructies
van Nicolo Capriano lieten me omtrent alles in het on
zekere. behalve over dat eene punt: „Con Amore"! Je
weet heel go*d wat dat beteekent en aan dat bevel
moest voldaan worden. Ik mocht den man niet uit het
oog verliezen en zoolang ik geen nadere berichten
van den ouden meester had, moest ik zorgen dat die
signor Barty Lynch mo niet door de vingers glipte. Heb
ik gelijk of niet. kleine Bambino?
Wordt vervolgd.
