SGHA6E munt! Ifitlis- COURANT. Mmttmit- Laiiiifllal iMikxxdsh Cj/t&otü (B nicU^cU. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Opening der S t a t e n-G e n e r a a 1. OM HONDERD DUIZEND DOLLAR Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Woensdag 17 September 1930. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerst uitkomend nummer geplaatst. 73ste Jaargang No. 8732 POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden fl.80. Losse nuamers 6 cent. ADVERTEN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. De nieuwe zitting is geopend Van Neerlands Staten Generaal Bij 't presenteeren der geweren, En 't rink'len van bet eermetaal Der onderscheiden ridderorden Van 't plechtig corps diplomatique, Met goudgalon en schoone steeken, Zeer tot genoegen van 't publiek! Weer waren velen opgekomen, Geboeid door deze Haagsche sfeer, En brachten aan hun senatoren De eerste politieke eer. Ze vonden 't nog eens een verzetje, Zoo bij den aanvang van 't seizoen, Om met een kinderlijk geweten Ook wat aan politiek te doen! Het nieuwe hoofdstuk is begonnen Van Neerlands politiek beleid, Partijen gaan de degens kruisen, Wel toegerust tot nieuwen strijd! Wij, kiezers, zoeken weer ons plaatsje, Als steeds bescheiden, achteraan, En trachten, kost het soms wat moeite, Iets van dit steekspel te verstaan! We kennen onze candidaten Zoo in de verte nog bij naam, En enkele verkiezingsleuzen Herinneren nog aan hun faam! De meesten zijn we glad vergeten, Zou dit de oorzaak zijn misschien, We hebben ze, na hun campagne Voor stemmenwinst, niet weer gezien De nieuwe zitting is geopend Van Neerlands Staten Generaal, Zoo uiterlijk is 't wel in orde, En ongetwijfeld ideaal! We moeten nu maar rustig wachten, Veel goudgalon bedekt soms schijn, Hoe of het in den loop der maanden Gemiddeld innerlijk zal zijn!! September KROES. Nadruk verboden. FEUILLETON Uit het Amerikaansch van FRANK L. PACKARD. IX. Het einde van den Nacht. Werktuigelijk krabbelde Dave Henderson overeind, volkomen verdoofd in het eerste oogenblik. Maar bijna onmiddellijk schudde hij die verdooving van zich af, deed een paar haastige stappen naar voren er. bukte zicheerst over Dago George en toen over Bookie Skarvan. Dood allebei! Zijn geest was nu heelemaal helder en zijn her sens werkten koortsachtig; de politie was gewaar schuwd en de „Schorpioen"' en zijn handlanger wa ren op weg naar de ..IJzeren Taveerne". Neen, hij had geen tijd te verliezen Er was niemand in huis die het schieten gehoord kon hebben - behalve Teresa. Maarwelke zekerheid had hij dat ook buiten niemand het had gehoord of in een van de huizen in de nabijheid? Was daar iemand aan de voordeur? Dave hield zijn adem in. Neen, het moest nog het dreunen van het schot in zijn ooren zijn; een ander geluid was er niet. Maar dat nam niet weg dat hij geen seconde te vèrliezen had. Hij moest terug naar Teresaen dan samen als de weerlicht er van doorlangs de brand ladder natuurlijk. Hij bukte zich weer en strekte zijn hand uit om zijn eigen leege revolver te verruilen voor het wa pen dat uit Dago George's machtelooze hand was gevallen en dat nu op den vloer lag. Maar oogenblik- kelijk trok hij zijn band terug, Dwaas die hij was! Dat zou de politie op 'n spoor brengen. Bookie Skar van kon toch niet zijn neergeschoten uit een leege, ongebruikte revolver! Maar als hij dan Bookie's wa pen nam? Hij verwierp die gedachte echter even snel als zij bij hem waf. opgekomenhet was het beste om de dingen te laten zooals ze waren en de politie haar eigen conclusie te laten trekken. Als hij met dat kostbare pakket kon wegkomen, VOOR DEN POLITIERECHTER. Zitting van Maandag 15 September 1930. TEN UITVOER LEGGING VOORW. STRAF. De eerste zaak van de nieuwe rol werd volgens wet telijk voorschrift behandeld met gesloten deuren. Het betrof hier G. B„ 'n schipper uit Winkel, die zich als reclassant gedurende zijn proeftijd opnieuw aan eenig strafbaar feit had schuldig gemaakt. De Politierechter deed van zijn genomen beslissing geen mededeeling. ONTVREEMDING VAN WASCHGOEDEREN. Voortgezet werd de zaak contra de 25-jarige Maria O. te Sohoorl, die zich te Alkmaar op de waschinrichting van den heer S. Krom had schuldig gemaakt aan weder rechtelijke toeëlgening van waschgoederen, welk meisje door mr. Prins Jr. als raadsman en verdediger werd bijgestaan. De heer Wiggers, ambtenaar der Reclassee- ring, werd als getuige gehoord. Deze verklaarde dat het meisje geen ongunstige reputatie had. Zij is wat vrij in haar opvattingen en daarom stuit het haar tegen de borst, om onder toezicht te staan, wat de heer Wiggers zich kon indenken. De verdediger schaarde zich aan de zijde van den heer Wiggers.. De heer Offi cier wenschte echter geen lieve koekjes te bakken en requireerde 3 maanden gev. met 2 jaar proeftijd en op te leggen bijz. voorwaarden, waaronder ook behoort onder toezicht stelling. Mr Prins bracht hulde aan den Politierechter voor diens welwillende behandeling met betrekking tot verdachte. Voorts noemde verdediger de gevorderde straf, 3 maanden, wel wat hoog en conclu deerde pleiter ten dien aanzien vermindering, doch refereerde zich overigens aan het requisitoir. De poli tierechter, direct vonnis wijzende, veroordeelde Maria O. vervolgens tot 2 maanden gev. met 2 jaar proeftijd en nader te noemen bijzondere voorwaarden. De heer Wiggers wordt belast met het toezicht. Ten slotte gaf mr. Ledeboer de reclassant nog een vader lijke vermaning mede op haar verderen levensweg. MISHANDELING. De niet aanwezige heer Jan Cornelis B. had volgens door den officier uitgebrachte dagvaarding op 29 Juli op een openbare weg tusschen de Waal en Oudeschild op Texel den getuige C. Bruin eenige vuistslagen toe gebracht. Verdachte kwam op een rijwiel aangereden en viel zonder eenige voorafgaande toelichting den landbouwer Bruin aan. Vermoedelijk was hij gepiqueerd wegens een plaats gehad hebbende kwestie over een landbouwmachine. Verdachte had een brief geschreven aan den officier, waarin hij beweerde, dat Bruin hem op unfaire wijze had uitgedaagd. Dit werd thans door Bruin ontkend. Eisch f 30 boete of 30 dagen. Vonnis f 25 boete of 25 dagen. VERDUISTERING VAN EEN GELEENDE JAS. De heer Cornelis Jacob de Gr. te Alkmaar, die van den getuige A. W. Ros aldaar een jas had geleend en dit kleedingstuk wederrechtelijk had toegeëigend, was niet aanwezig om van deze verduistering nader toe lichting te geven. Ook de vriendelijke jasleener bleek niet aanwezig te zijn, zoodat acte werd genomen van de niet-verschijning. Een dame, bij wie gezegde heeren in pension waren, legde als eenige beschikbare getui ge verklaringen af. Deze getuige had vernomen, dat Ros de jas niet geleend, doch verkocht had. Vrijspraak werd alsnu gevorderd en verleend wegens bewijsgebrek. EEN MAN IN DE SLOOT GEDUWD. De heeren Gerrit L., caféhouder te Zijdewind en de landbouwer Joh. Kr. uit Harenkarspel, stonden gezamen lijk terecht ter zake het tamelijk ernstige feit, dat zij in den nacht van 25 Mei te Heerhugowaard te zamen en in vereeniging, althans ieder voor zich, den getuige Arie Pancras te Harenkarspel, die hen voorbij fietste, onverwachts aangrepen en met geweld in een langs dien weg gelegen sloot geduwd hadden. Verdachten werden verdedigd door mr. Buiskool van Schagen. De heer L., eerste verdachte, ontkende deze ten laste legging. Hij werd door getuige Pancras en diens broe der aangevallen en mishandeld, zoodat hij op den weg bleef liggen. Eerst later kwam verdachte Jan Kr. In ge zelschap van zekeren heer Cornelis Zut aanwandelen en toen namen de heeren Pancras de vlucht. Ook verdachte Kr. ontkende zich aan bedoelde mishandeling te hebben schuldig gemaakt. Hij had evenwel niet gezien of de heeren Pancras zijn medeverdachte hadden mishandeld. Op verzoek van verdediger werden als getuigen a de charge gehoord de rijksveldwachter Bruines en de heer Cornelis Zut voornoemd. Een tweetal broeders van den mishandelde verklaar den de mishandeling door verdachten te hebben waar genomen. Een dezer getuigen kon niet pertinent mede- deelen, dat verdachte K. medeplichtige was. Rijksveldwachter Bruines van Winkel deelde mede, dat de verhouding tusschen de heeren Pancras en ver dachte L. nu juist niet schitterend genoemd mag wor den. Deze getuige dacht meer welwillend over ver dachte L. dan over de heeren Pancras. De heer Cornelis Zut uit Harenkarspel, die gelijk met verdachte Kr. aan kwam aanrijden, had eenige personen zien wegvluchten, wie het waren kon hij niet zeggen. Hij had verdachte Kr. niemand zien aangrijpen. Deze verklaringen werden door getuigen a charge gekwalificeerd als leugens. De Officier requireerde vrijspraak wegens bewijsge brek, aan welk requisitoir verdediger na een korte uit eenzetting van de feiten zich volkomen aansloot. Het kennelijk doel van de heeren Pancras was verdachte L. een hak te zetten. Uitspraak voorts conform eisoh, dus vrijspraak. OPZETTELIJKE BRANDSTICHTING. Den heer Cornelis C., niet verschenen, was ten laste gelegd het feit, dat hij in den nacht van 9 op 10 Juli een hooihoop, toebehoorende aan den landbouwer Jacob Pronk in den brand had gestoken, zoodat bedoeld hooi op die wijze werd vernield. De schade bedroeg f 5 en deze is vergoed. De timmerman Joh. Nleuwboer uit Wervershoof en de vrachtrijder Simon Paaq eveneens aldaar woonachtig, hadden, van de kermis te Medemblik komende, gezien dat eenige personen het aan den berm van den Ooster- dijk liggend hooi baldadiglijk in den brand hadden ge stoken. Hieronder bevond zich verdachte, die ook in kermisstemming verkeerde. Eisch f 20 boete of 20 da gen. Uitspraak f 15 boete of 15 dagen. EENVOUDIGE BELEEDIGING. De heer Harm B, de 3S-jarige directeur der Coöpe ratieve Vereeniging „De Tijdgeest" te Winkel, stond terecht omdat hij op 3 Juni den winkelbediende Jacob Melker had beleedigd door hem in een vergadering op zettelijk beleedigend toe te voegen de woorden: Ge- meene schoelje en dief De beleedigde werd verdacht in zijn betrekking als winkelbediende niet behoorlijk te hebben gehandeld. De beleedigde verlangde schadeloos stelling. wat echter buiten de strafzaak stond. Ver dachte erkende hetgeen hem was te laste gelegd, wat de Politierechter echter niet de manier vond om der gelijke zaken te behandelen. De Directeur lichtte daar op do kwestie nader toe. Getuige Melker had een ander tot een strafbaar feit aangezet, wat verdachte een on behoorlijke daad achtte. De heer Ten Hoorn, winkelchef bij „de Tijdgeest" had de geïncrimineerde woorden gehoord. Als getuige in het voordeel van verdachte werd nog gehoord de heer Gerrit Gaijaard, landbouwer. Gevorderd werd f 8 boete subs. 8 dagen hechtenis. Vonnis f 4 boete of 4 dagen. NIET VOLDAAN AAN EEN AMBTELIJK BEVEL. De niet verschenen verdachte de heer Jan de J.. te Alkmaar, thans in militairen dienst, had op 16 Juli j.1. op het Verdronkenoord niet voldaan aan de lastgeving van den agent van politie Jonker, die belast was met de rijwieroelasting-controle en den verdachte sommeer de af te stappen. Eisch en vonnis f 15 boete of 15 dagen. MISHANDELING TE SCHOORL GEPLEEGD. De verdachte uit een der vorige zaken: mishande ling van den landbouwer Pancras, de heer Joh. K„ 'n 27-jarig landbouwer uit Harenkarspel, stond thans op nieuw terecht en wel ter zake mishandeling van den getuige Andreas Doodeman uit Harenkarspel, dien hij te Schoorl in den nacht van 9 op 10 Juli eenige slagen had toegebracht. Verdachte beweerde nogal hardhandig als scheidsrechter in een ruzie te willen optreden. Het was niet zijn bedoeling om mishandeling te plegen. Hij is reeds meermalen veroordeeld wegens mishandeling en vernieling. De Officier hield een philippica tegen de opgeschoten jeugd van Harenkar3pel. die zich bij nacht en ontij misdraagt en vorderde tegen den heer Joh. Kr. f 100 boete of 60 dagen. Vonnis f 25 boete of 25 dagen ter waarschuwing. MISHANDELING TE WIERINGEN. De Zuiderzeewerker Petrus L., afkomstig uit Kaats heuvel en op 21 Juni werkzaam te Wieringen en wel aan Den Oever, stond terecht wegens mishandeling van den uitvoerder Duikers op genoemden datum, wien hij een krachtige slag op den wang toebracht; bovendien dreigde hij den heer Duikers met een schop. De mis handelde ontdekte later een wondje aan zijn hand, doch hij wist niet of zulks kwam door een slag met deze schop. Eisch tegen verdachte, meermalen wegens mis handeling veroordeeld, f 35 boete of 35 dagen, welk requisitoir nader werd gewijzigd en gebracht op f 25 boete of 25 dagen. Vonnis f 15 boete of 15 dagen. dan was er geen schaduw van kans dat die conclu sies zich in zijn richting zouden bewegen! Was hij daar zeker van? Als Bookie den „Scharpioen" nu eens in vertrouwen had genomen en als de „Schor pioen", wanneer hij door de politie werd gsnapt als hij hier kwam, het een en ander zou vertellen om zijn eigen huid te redden Enfin, daar was niets aan te doen, besloot Dave, terwijl hij de leege revolver in zijn zak liet glijden. Hij stapte op de schrijftafel toe en nam het pak bank biljetten op. Tenslotte, redeneerde hij in zichzelf ver der, zou het veel hinderen als de „Schorpioen' praatte? Niet alleen Dago George en Bookie Skarvan waren van het tooneel verdenen..-Dave Henderson was immers ook dood! Met groote stappen liep hij naar de deur, het pak bankbiljetten in de hand. Opeens wankelde hij en struikelde achteruit. Uit de hall kwam een man de kamer binnenstormen en botste met kracht tegen hem aan. Het kostbare pakje glipte op den grond en instinctmatig bukte Dave, zijn armen schoten uit en strengelden zich om het lichaam van zijn aanvaller. Er volgde een kwaadaardig gegrom en een ruwe verwensching en Dave Hendersons hoofd schudde op zijn schouders door deu raken stomp, die hem te gen de kaak getroffen had. Hij duizelde, maar hij was zich toch bewust dat zijn armen niet loslieten en dat zijn handen omhoog gingen langs het lichaam van den man, naar zijn schouders en keel, zoodat ook zijn eigen gebogen gestalte zich meer en meer strekte. Zijn ooren suisden van den klap en ergens vandaan kwam een stem: Maak hem af, Maggot, maak hem af! Dave's armen waren nu als stalen boeien gesloten om het lichaam van den aanvaller en sloten zich steeds dichter, maar de armen van den ander sloten zich even vast om hèm. De duizeligheid trok weg uit Dave's hoofd, terwijl hij met den ander worste lend heen en weer zwaaide. Die kerel was sterk, dat was een feit! Een gezicht, een gemeen, ongeschoren gezicht, loerde in dat van Dave. Een paar maal zwaaide hij heen en weer en toen was het alsof hij een oogenblik bleef hangen, in balans met het te genwicht van den ander. Over zijn schouder zag Dave een anderen man, een man die wreed lachte, een gedrongen man met vuurrood haar met een stierennek en onbarmhartige oogen. Maggot en Cunny de „Schorpioen", het kon niet anders! Dus er was daarnet wel degelijk iemand aan de voordeur geweest, toen hij gemeend had ge luid te hooren: dit edele tweetal! En over een paar minuten zouden er nog meer komende politie! Het evenwicht was weer verbroken. Ze worstelden nu weer, heen en weer wankelend in elkaar mc>&ien omarming hun hoofden lagen zoowat op eikaars schouders. Dave zag de spieren in den nek van zijn tegenstander als dikke, purperen koorden. ..-Af en toe tijdens dezen strijd op leven en dood ving Dave een glimp op van den roodharigen man, die zich voor alsnog van het gevecht niet veel scheen aan te trek ken. Hij raapte het pakket bankpapier van den grond op, bekeek het aandachtig, liet het weer vallen, liep op het lichaam van Bookie Skarvan toe en knielde ernaast. De krankzinnige worsteling ging voort. De beide mannen wankelden en slingerden en waggelden heen en weer, draaiden rond in duizelig makende cirkels, bonsden tegen den muur aan en vlogen er weer van daan, zonder dat de greep van een van beide ver slapte. Maak den kerel af! Het was de stem van den „Schorpioen", die einde lijk nog van iets anders notitie scheen te nemen dan van het pak bankpapier en van het lichaam van Bookie Skarvan. Ik kan niet, grauwde Maggot, Verduiveld, waarom help je me niet een handje? Met een uiterste krachtinspanning trachtte Dave zich te bevrijden, maar het eenige resultaat van zijn poging was, dat hij mét Maggot in een halven cirkel rondtolde en met hem op den grond neerbonkte. Nu zag hij den „Schorpioen". Deze was uit zijn ge knielde houding naast Bookie's lichaam opgestaan en hield een revolver in de hand. Vooruit dan maar, Maggot! Laten we de groote schoonmaak maar voortzetten, nu hij er zelf mee be gonnen is! Als we niet net op tijd waren gekomen, was hij er met de duiten vandoor geweest! De „Schorpioen" bracht de revolver in den aanslag. Wring je opzij, Maggot, dan gaat hij er aan! Er was een duivelsche bedreiging in de oogen en in de stem van het ineengedrongen roodharige monster. Als hij n u Maggot maar houden kon, flitste het door Dave's hersens. Het kwam er nu op aan. niet om zich uit den greep van den schurk los te wringen, maar juist om hem stevig in zijn armen te houden, tusschen zichzelf en dien roodharigen kleinen duivel. Maggot worstelde als een bezetene om los te ko men. Het zweet gutste van Dave's voorhoofd en liep hem over het gezicht. De harde, moedogenlooze oogen van den „Schorpioen" kwamen nader, nader; het was alsof ze dansten en een kring vormden van bleeke lichtpuntjes. Ze cirkelden maar steeds door en Maggot was Dave's schild. De vechtende man nen wentelden woest heen en weer; de spieren van Dave's armen kraakten. Toen klonk een schot Er suisde iets rakelings langs Dave's wang. De wreede stem lachte, Maggot schreeuwde in een mengeling van wilde woede en vrees. Verwenschte idioot! Je zult me nog raken! Maak je maar niet ongerust; bij het volgende schot gaat hij eraan! Het krankzinnige gevecht, het zinloozc draaien en wentelen ging door en de „Schorpioen" kreeg geen kans om te schieten zonder gevaar te loopen zijn braven vriend te raken. Toen. plotseling en voor het eerst kwam er geluid over Dave's lippen, Teresa! Het was alleen maar een glimp dien hij kreeg, misschien was het wel verbeelding dacht hij eerst. Een glimp in de gang, waarin het lichtschijnsel uit de kamer viel, een glimp van een gestalte op de trap die over de balustrade leunde een meisjesgestalte met een spierwit gezicht een glimp van twee handen die in doodsangst en wanhoop de leuning omknelden. Teresa! Er kwam een wee, misselijkmakend ge voel over Dave, terwijl hij de worsteling met niet verminderde kracht voortzette. Teresa! Als hij haar maar hier huiten had kunnen houden, als zij ten minste van hier uit maar niet te zien was geweest, 't Kon niet lang meer duren. Er was geen twijfel aan, Maggot was aan het eind van zijn krachten, zijn greep begon te verslappen, de man was door vrees bevangen, vrees voor een ongelukkig schot van den „Schorpioen" I)e roode boosdoener lachte, luid en gemeen. Hij had zijn kans! Dave zwaaide Maggot voor zich uit, maar de zonderlinge bochten waarin de inbreker zich wrong, hadden hen gevoerd naar den hoek, dien de schrijftafel vormde met den muur. Als hij zich omdraaide kon de „Schorpioen" hem bereiken van het andere einde van het bureau en hem haast aan raken met de monding van zijn wapen. Ik héb hem, Maggot!, schreeuwde de „Schor pioen" nu heb ik hem De woorden eindig den in een verschrikten kreet. Het zweet liep Dave Henderson in de oogen; hij kon de dingen maar vaag onderscheiden hij had een onwezenlijk vi sioen van een tenger figuurtje dat als een wervel wind de kamer kwam binnenstuiven, een figuurtje dat zich bukte over het pakket bankpapier, het weg griste en dan weer ijlinigs naar de openstaande deur stormde. Toen vuurde de „Schorpioen". De revolver was niet gericht op Dave, maar in de richting van de deur. Het slanke meisje wankelde, zwaaide heen en weer op haar beenen, maar ze herstelde zich onmid dellijk en liep verder en over haar schouder klonk haar stom, een beetje stamelend en onzeker, maar toch dapper: - Ik ik dacht dat hij liever dit had dan jou, Dave! Het was de eenige kans. Maak je niet onge rust over mij! Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1