SGHA6E
munt! Ifitlis-
COURANT.
Mmttmit- Laiiiifllal
iMikxxdsh Cj/t&otü (B nicU^cU.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Opening der
S t a t e n-G e n e r a a 1.
OM HONDERD DUIZEND
DOLLAR
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Woensdag 17 September 1930.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
73ste Jaargang No. 8732
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.80. Losse nuamers 6 cent. ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
De nieuwe zitting is geopend
Van Neerlands Staten Generaal
Bij 't presenteeren der geweren,
En 't rink'len van bet eermetaal
Der onderscheiden ridderorden
Van 't plechtig corps diplomatique,
Met goudgalon en schoone steeken,
Zeer tot genoegen van 't publiek!
Weer waren velen opgekomen,
Geboeid door deze Haagsche sfeer,
En brachten aan hun senatoren
De eerste politieke eer.
Ze vonden 't nog eens een verzetje,
Zoo bij den aanvang van 't seizoen,
Om met een kinderlijk geweten
Ook wat aan politiek te doen!
Het nieuwe hoofdstuk is begonnen
Van Neerlands politiek beleid,
Partijen gaan de degens kruisen,
Wel toegerust tot nieuwen strijd!
Wij, kiezers, zoeken weer ons plaatsje,
Als steeds bescheiden, achteraan,
En trachten, kost het soms wat moeite,
Iets van dit steekspel te verstaan!
We kennen onze candidaten
Zoo in de verte nog bij naam,
En enkele verkiezingsleuzen
Herinneren nog aan hun faam!
De meesten zijn we glad vergeten,
Zou dit de oorzaak zijn misschien,
We hebben ze, na hun campagne
Voor stemmenwinst, niet weer gezien
De nieuwe zitting is geopend
Van Neerlands Staten Generaal,
Zoo uiterlijk is 't wel in orde,
En ongetwijfeld ideaal!
We moeten nu maar rustig wachten,
Veel goudgalon bedekt soms schijn,
Hoe of het in den loop der maanden
Gemiddeld innerlijk zal zijn!!
September
KROES.
Nadruk verboden.
FEUILLETON
Uit het Amerikaansch
van
FRANK L. PACKARD.
IX.
Het einde van den Nacht.
Werktuigelijk krabbelde Dave Henderson overeind,
volkomen verdoofd in het eerste oogenblik. Maar
bijna onmiddellijk schudde hij die verdooving van
zich af, deed een paar haastige stappen naar voren
er. bukte zicheerst over Dago George en toen
over Bookie Skarvan. Dood allebei!
Zijn geest was nu heelemaal helder en zijn her
sens werkten koortsachtig; de politie was gewaar
schuwd en de „Schorpioen"' en zijn handlanger wa
ren op weg naar de ..IJzeren Taveerne". Neen, hij
had geen tijd te verliezen
Er was niemand in huis die het schieten gehoord
kon hebben - behalve Teresa. Maarwelke zekerheid
had hij dat ook buiten niemand het had gehoord
of in een van de huizen in de nabijheid? Was daar
iemand aan de voordeur? Dave hield zijn adem in.
Neen, het moest nog het dreunen van het schot in
zijn ooren zijn; een ander geluid was er niet. Maar
dat nam niet weg dat hij geen seconde te vèrliezen
had. Hij moest terug naar Teresaen dan samen
als de weerlicht er van doorlangs de brand
ladder natuurlijk.
Hij bukte zich weer en strekte zijn hand uit om
zijn eigen leege revolver te verruilen voor het wa
pen dat uit Dago George's machtelooze hand was
gevallen en dat nu op den vloer lag. Maar oogenblik-
kelijk trok hij zijn band terug, Dwaas die hij was!
Dat zou de politie op 'n spoor brengen. Bookie Skar
van kon toch niet zijn neergeschoten uit een leege,
ongebruikte revolver! Maar als hij dan Bookie's wa
pen nam? Hij verwierp die gedachte echter even
snel als zij bij hem waf. opgekomenhet was
het beste om de dingen te laten zooals ze waren
en de politie haar eigen conclusie te laten trekken.
Als hij met dat kostbare pakket kon wegkomen,
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 15 September 1930.
TEN UITVOER LEGGING VOORW. STRAF.
De eerste zaak van de nieuwe rol werd volgens wet
telijk voorschrift behandeld met gesloten deuren. Het
betrof hier G. B„ 'n schipper uit Winkel, die zich als
reclassant gedurende zijn proeftijd opnieuw aan eenig
strafbaar feit had schuldig gemaakt. De Politierechter
deed van zijn genomen beslissing geen mededeeling.
ONTVREEMDING VAN WASCHGOEDEREN.
Voortgezet werd de zaak contra de 25-jarige Maria O.
te Sohoorl, die zich te Alkmaar op de waschinrichting
van den heer S. Krom had schuldig gemaakt aan weder
rechtelijke toeëlgening van waschgoederen, welk meisje
door mr. Prins Jr. als raadsman en verdediger werd
bijgestaan. De heer Wiggers, ambtenaar der Reclassee-
ring, werd als getuige gehoord. Deze verklaarde dat
het meisje geen ongunstige reputatie had. Zij is wat
vrij in haar opvattingen en daarom stuit het haar tegen
de borst, om onder toezicht te staan, wat de heer
Wiggers zich kon indenken. De verdediger schaarde
zich aan de zijde van den heer Wiggers.. De heer Offi
cier wenschte echter geen lieve koekjes te bakken en
requireerde 3 maanden gev. met 2 jaar proeftijd en op
te leggen bijz. voorwaarden, waaronder ook behoort
onder toezicht stelling. Mr Prins bracht hulde aan den
Politierechter voor diens welwillende behandeling met
betrekking tot verdachte. Voorts noemde verdediger de
gevorderde straf, 3 maanden, wel wat hoog en conclu
deerde pleiter ten dien aanzien vermindering, doch
refereerde zich overigens aan het requisitoir. De poli
tierechter, direct vonnis wijzende, veroordeelde Maria
O. vervolgens tot 2 maanden gev. met 2 jaar proeftijd
en nader te noemen bijzondere voorwaarden.
De heer Wiggers wordt belast met het toezicht. Ten
slotte gaf mr. Ledeboer de reclassant nog een vader
lijke vermaning mede op haar verderen levensweg.
MISHANDELING.
De niet aanwezige heer Jan Cornelis B. had volgens
door den officier uitgebrachte dagvaarding op 29 Juli
op een openbare weg tusschen de Waal en Oudeschild
op Texel den getuige C. Bruin eenige vuistslagen toe
gebracht. Verdachte kwam op een rijwiel aangereden
en viel zonder eenige voorafgaande toelichting den
landbouwer Bruin aan. Vermoedelijk was hij gepiqueerd
wegens een plaats gehad hebbende kwestie over een
landbouwmachine. Verdachte had een brief geschreven
aan den officier, waarin hij beweerde, dat Bruin hem
op unfaire wijze had uitgedaagd. Dit werd thans door
Bruin ontkend. Eisch f 30 boete of 30 dagen. Vonnis
f 25 boete of 25 dagen.
VERDUISTERING VAN EEN GELEENDE JAS.
De heer Cornelis Jacob de Gr. te Alkmaar, die van
den getuige A. W. Ros aldaar een jas had geleend en
dit kleedingstuk wederrechtelijk had toegeëigend, was
niet aanwezig om van deze verduistering nader toe
lichting te geven. Ook de vriendelijke jasleener bleek
niet aanwezig te zijn, zoodat acte werd genomen van
de niet-verschijning. Een dame, bij wie gezegde heeren
in pension waren, legde als eenige beschikbare getui
ge verklaringen af. Deze getuige had vernomen, dat
Ros de jas niet geleend, doch verkocht had. Vrijspraak
werd alsnu gevorderd en verleend wegens bewijsgebrek.
EEN MAN IN DE SLOOT GEDUWD.
De heeren Gerrit L., caféhouder te Zijdewind en de
landbouwer Joh. Kr. uit Harenkarspel, stonden gezamen
lijk terecht ter zake het tamelijk ernstige feit, dat zij
in den nacht van 25 Mei te Heerhugowaard te zamen
en in vereeniging, althans ieder voor zich, den getuige
Arie Pancras te Harenkarspel, die hen voorbij fietste,
onverwachts aangrepen en met geweld in een langs dien
weg gelegen sloot geduwd hadden.
Verdachten werden verdedigd door mr. Buiskool van
Schagen.
De heer L., eerste verdachte, ontkende deze ten laste
legging. Hij werd door getuige Pancras en diens broe
der aangevallen en mishandeld, zoodat hij op den weg
bleef liggen. Eerst later kwam verdachte Jan Kr. In ge
zelschap van zekeren heer Cornelis Zut aanwandelen en
toen namen de heeren Pancras de vlucht. Ook verdachte
Kr. ontkende zich aan bedoelde mishandeling te hebben
schuldig gemaakt. Hij had evenwel niet gezien of de
heeren Pancras zijn medeverdachte hadden mishandeld.
Op verzoek van verdediger werden als getuigen a de
charge gehoord de rijksveldwachter Bruines en de heer
Cornelis Zut voornoemd.
Een tweetal broeders van den mishandelde verklaar
den de mishandeling door verdachten te hebben waar
genomen. Een dezer getuigen kon niet pertinent mede-
deelen, dat verdachte K. medeplichtige was.
Rijksveldwachter Bruines van Winkel deelde mede,
dat de verhouding tusschen de heeren Pancras en ver
dachte L. nu juist niet schitterend genoemd mag wor
den. Deze getuige dacht meer welwillend over ver
dachte L. dan over de heeren Pancras. De heer Cornelis
Zut uit Harenkarspel, die gelijk met verdachte Kr. aan
kwam aanrijden, had eenige personen zien wegvluchten,
wie het waren kon hij niet zeggen. Hij had verdachte
Kr. niemand zien aangrijpen. Deze verklaringen werden
door getuigen a charge gekwalificeerd als leugens.
De Officier requireerde vrijspraak wegens bewijsge
brek, aan welk requisitoir verdediger na een korte uit
eenzetting van de feiten zich volkomen aansloot. Het
kennelijk doel van de heeren Pancras was verdachte L.
een hak te zetten.
Uitspraak voorts conform eisoh, dus vrijspraak.
OPZETTELIJKE BRANDSTICHTING.
Den heer Cornelis C., niet verschenen, was ten laste
gelegd het feit, dat hij in den nacht van 9 op 10 Juli
een hooihoop, toebehoorende aan den landbouwer Jacob
Pronk in den brand had gestoken, zoodat bedoeld hooi
op die wijze werd vernield. De schade bedroeg f 5 en
deze is vergoed.
De timmerman Joh. Nleuwboer uit Wervershoof en
de vrachtrijder Simon Paaq eveneens aldaar woonachtig,
hadden, van de kermis te Medemblik komende, gezien
dat eenige personen het aan den berm van den Ooster-
dijk liggend hooi baldadiglijk in den brand hadden ge
stoken. Hieronder bevond zich verdachte, die ook in
kermisstemming verkeerde. Eisch f 20 boete of 20 da
gen. Uitspraak f 15 boete of 15 dagen.
EENVOUDIGE BELEEDIGING.
De heer Harm B, de 3S-jarige directeur der Coöpe
ratieve Vereeniging „De Tijdgeest" te Winkel, stond
terecht omdat hij op 3 Juni den winkelbediende Jacob
Melker had beleedigd door hem in een vergadering op
zettelijk beleedigend toe te voegen de woorden: Ge-
meene schoelje en dief De beleedigde werd verdacht
in zijn betrekking als winkelbediende niet behoorlijk te
hebben gehandeld. De beleedigde verlangde schadeloos
stelling. wat echter buiten de strafzaak stond. Ver
dachte erkende hetgeen hem was te laste gelegd, wat
de Politierechter echter niet de manier vond om der
gelijke zaken te behandelen. De Directeur lichtte daar
op do kwestie nader toe. Getuige Melker had een ander
tot een strafbaar feit aangezet, wat verdachte een on
behoorlijke daad achtte.
De heer Ten Hoorn, winkelchef bij „de Tijdgeest" had
de geïncrimineerde woorden gehoord. Als getuige in het
voordeel van verdachte werd nog gehoord de heer
Gerrit Gaijaard, landbouwer. Gevorderd werd f 8 boete
subs. 8 dagen hechtenis. Vonnis f 4 boete of 4 dagen.
NIET VOLDAAN AAN EEN AMBTELIJK BEVEL.
De niet verschenen verdachte de heer Jan de J.. te
Alkmaar, thans in militairen dienst, had op 16 Juli j.1.
op het Verdronkenoord niet voldaan aan de lastgeving
van den agent van politie Jonker, die belast was met
de rijwieroelasting-controle en den verdachte sommeer
de af te stappen. Eisch en vonnis f 15 boete of 15 dagen.
MISHANDELING TE SCHOORL GEPLEEGD.
De verdachte uit een der vorige zaken: mishande
ling van den landbouwer Pancras, de heer Joh. K„ 'n
27-jarig landbouwer uit Harenkarspel, stond thans op
nieuw terecht en wel ter zake mishandeling van den
getuige Andreas Doodeman uit Harenkarspel, dien hij
te Schoorl in den nacht van 9 op 10 Juli eenige slagen
had toegebracht. Verdachte beweerde nogal hardhandig
als scheidsrechter in een ruzie te willen optreden. Het
was niet zijn bedoeling om mishandeling te plegen. Hij
is reeds meermalen veroordeeld wegens mishandeling
en vernieling. De Officier hield een philippica tegen de
opgeschoten jeugd van Harenkar3pel. die zich bij nacht
en ontij misdraagt en vorderde tegen den heer Joh. Kr.
f 100 boete of 60 dagen. Vonnis f 25 boete of 25 dagen
ter waarschuwing.
MISHANDELING TE WIERINGEN.
De Zuiderzeewerker Petrus L., afkomstig uit Kaats
heuvel en op 21 Juni werkzaam te Wieringen en wel
aan Den Oever, stond terecht wegens mishandeling van
den uitvoerder Duikers op genoemden datum, wien hij
een krachtige slag op den wang toebracht; bovendien
dreigde hij den heer Duikers met een schop. De mis
handelde ontdekte later een wondje aan zijn hand, doch
hij wist niet of zulks kwam door een slag met deze
schop. Eisch tegen verdachte, meermalen wegens mis
handeling veroordeeld, f 35 boete of 35 dagen, welk
requisitoir nader werd gewijzigd en gebracht op f 25
boete of 25 dagen. Vonnis f 15 boete of 15 dagen.
dan was er geen schaduw van kans dat die conclu
sies zich in zijn richting zouden bewegen! Was hij
daar zeker van? Als Bookie den „Scharpioen" nu
eens in vertrouwen had genomen en als de „Schor
pioen", wanneer hij door de politie werd gsnapt als
hij hier kwam, het een en ander zou vertellen om zijn
eigen huid te redden
Enfin, daar was niets aan te doen, besloot Dave,
terwijl hij de leege revolver in zijn zak liet glijden.
Hij stapte op de schrijftafel toe en nam het pak bank
biljetten op. Tenslotte, redeneerde hij in zichzelf ver
der, zou het veel hinderen als de „Schorpioen'
praatte? Niet alleen Dago George en Bookie Skarvan
waren van het tooneel verdenen..-Dave Henderson
was immers ook dood!
Met groote stappen liep hij naar de deur, het pak
bankbiljetten in de hand. Opeens wankelde hij en
struikelde achteruit. Uit de hall kwam een man de
kamer binnenstormen en botste met kracht tegen
hem aan. Het kostbare pakje glipte op den grond en
instinctmatig bukte Dave, zijn armen schoten uit en
strengelden zich om het lichaam van zijn aanvaller.
Er volgde een kwaadaardig gegrom en een ruwe
verwensching en Dave Hendersons hoofd schudde
op zijn schouders door deu raken stomp, die hem te
gen de kaak getroffen had. Hij duizelde, maar hij was
zich toch bewust dat zijn armen niet loslieten en
dat zijn handen omhoog gingen langs het lichaam
van den man, naar zijn schouders en keel, zoodat ook
zijn eigen gebogen gestalte zich meer en meer
strekte. Zijn ooren suisden van den klap en ergens
vandaan kwam een stem:
Maak hem af, Maggot, maak hem af!
Dave's armen waren nu als stalen boeien gesloten
om het lichaam van den aanvaller en sloten zich
steeds dichter, maar de armen van den ander sloten
zich even vast om hèm. De duizeligheid trok weg
uit Dave's hoofd, terwijl hij met den ander worste
lend heen en weer zwaaide. Die kerel was sterk, dat
was een feit! Een gezicht, een gemeen, ongeschoren
gezicht, loerde in dat van Dave. Een paar maal
zwaaide hij heen en weer en toen was het alsof hij
een oogenblik bleef hangen, in balans met het te
genwicht van den ander. Over zijn schouder zag
Dave een anderen man, een man die wreed lachte,
een gedrongen man met vuurrood haar met een
stierennek en onbarmhartige oogen.
Maggot en Cunny de „Schorpioen", het kon niet
anders! Dus er was daarnet wel degelijk iemand
aan de voordeur geweest, toen hij gemeend had ge
luid te hooren: dit edele tweetal! En over een paar
minuten zouden er nog meer komende politie!
Het evenwicht was weer verbroken. Ze worstelden
nu weer, heen en weer wankelend in elkaar mc>&ien
omarming hun hoofden lagen zoowat op eikaars
schouders. Dave zag de spieren in den nek van zijn
tegenstander als dikke, purperen koorden. ..-Af en toe
tijdens dezen strijd op leven en dood ving Dave een
glimp op van den roodharigen man, die zich voor
alsnog van het gevecht niet veel scheen aan te trek
ken. Hij raapte het pakket bankpapier van den grond
op, bekeek het aandachtig, liet het weer vallen, liep
op het lichaam van Bookie Skarvan toe en knielde
ernaast.
De krankzinnige worsteling ging voort. De beide
mannen wankelden en slingerden en waggelden heen
en weer, draaiden rond in duizelig makende cirkels,
bonsden tegen den muur aan en vlogen er weer van
daan, zonder dat de greep van een van beide ver
slapte.
Maak den kerel af!
Het was de stem van den „Schorpioen", die einde
lijk nog van iets anders notitie scheen te nemen
dan van het pak bankpapier en van het lichaam
van Bookie Skarvan.
Ik kan niet, grauwde Maggot, Verduiveld,
waarom help je me niet een handje?
Met een uiterste krachtinspanning trachtte Dave
zich te bevrijden, maar het eenige resultaat van zijn
poging was, dat hij mét Maggot in een halven cirkel
rondtolde en met hem op den grond neerbonkte.
Nu zag hij den „Schorpioen". Deze was uit zijn ge
knielde houding naast Bookie's lichaam opgestaan en
hield een revolver in de hand.
Vooruit dan maar, Maggot! Laten we de groote
schoonmaak maar voortzetten, nu hij er zelf mee be
gonnen is! Als we niet net op tijd waren gekomen,
was hij er met de duiten vandoor geweest! De
„Schorpioen" bracht de revolver in den aanslag.
Wring je opzij, Maggot, dan gaat hij er aan!
Er was een duivelsche bedreiging in de oogen en
in de stem van het ineengedrongen roodharige
monster. Als hij n u Maggot maar houden kon,
flitste het door Dave's hersens. Het kwam er nu
op aan. niet om zich uit den greep van den
schurk los te wringen, maar juist om hem stevig in
zijn armen te houden, tusschen zichzelf en dien
roodharigen kleinen duivel.
Maggot worstelde als een bezetene om los te ko
men. Het zweet gutste van Dave's voorhoofd en liep
hem over het gezicht. De harde, moedogenlooze
oogen van den „Schorpioen" kwamen nader, nader;
het was alsof ze dansten en een kring vormden van
bleeke lichtpuntjes. Ze cirkelden maar steeds door
en Maggot was Dave's schild. De vechtende man
nen wentelden woest heen en weer; de spieren van
Dave's armen kraakten.
Toen klonk een schot Er suisde iets rakelings
langs Dave's wang. De wreede stem lachte, Maggot
schreeuwde in een mengeling van wilde woede en
vrees.
Verwenschte idioot! Je zult me nog raken!
Maak je maar niet ongerust; bij het volgende
schot gaat hij eraan!
Het krankzinnige gevecht, het zinloozc draaien en
wentelen ging door en de „Schorpioen" kreeg geen
kans om te schieten zonder gevaar te loopen zijn
braven vriend te raken. Toen. plotseling en voor het
eerst kwam er geluid over Dave's lippen, Teresa!
Het was alleen maar een glimp dien hij kreeg,
misschien was het wel verbeelding dacht hij eerst.
Een glimp in de gang, waarin het lichtschijnsel uit
de kamer viel, een glimp van een gestalte op de trap
die over de balustrade leunde een meisjesgestalte
met een spierwit gezicht een glimp van twee
handen die in doodsangst en wanhoop de leuning
omknelden.
Teresa! Er kwam een wee, misselijkmakend ge
voel over Dave, terwijl hij de worsteling met niet
verminderde kracht voortzette. Teresa! Als hij haar
maar hier huiten had kunnen houden, als zij ten
minste van hier uit maar niet te zien was geweest,
't Kon niet lang meer duren. Er was geen twijfel aan,
Maggot was aan het eind van zijn krachten, zijn
greep begon te verslappen, de man was door vrees
bevangen, vrees voor een ongelukkig schot van den
„Schorpioen"
I)e roode boosdoener lachte, luid en gemeen. Hij
had zijn kans! Dave zwaaide Maggot voor zich uit,
maar de zonderlinge bochten waarin de inbreker
zich wrong, hadden hen gevoerd naar den hoek, dien
de schrijftafel vormde met den muur. Als hij zich
omdraaide kon de „Schorpioen" hem bereiken van
het andere einde van het bureau en hem haast aan
raken met de monding van zijn wapen.
Ik héb hem, Maggot!, schreeuwde de „Schor
pioen" nu heb ik hem De woorden eindig
den in een verschrikten kreet. Het zweet liep Dave
Henderson in de oogen; hij kon de dingen maar
vaag onderscheiden hij had een onwezenlijk vi
sioen van een tenger figuurtje dat als een wervel
wind de kamer kwam binnenstuiven, een figuurtje
dat zich bukte over het pakket bankpapier, het weg
griste en dan weer ijlinigs naar de openstaande deur
stormde.
Toen vuurde de „Schorpioen". De revolver was
niet gericht op Dave, maar in de richting van de
deur. Het slanke meisje wankelde, zwaaide heen en
weer op haar beenen, maar ze herstelde zich onmid
dellijk en liep verder en over haar schouder klonk
haar stom, een beetje stamelend en onzeker, maar
toch dapper:
- Ik ik dacht dat hij liever dit had dan jou,
Dave! Het was de eenige kans. Maak je niet onge
rust over mij!
Wordt vervolgd.