Alitniti Itiims- „Permanent Wave" Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Ernstige vechtpartij te Egmond a.d.Hoef. HET MEISJE UIT DE STAD. MAISON GERRITS, Donderdag 25 September 1930. HAGEB 73ste Jaargang No. 8737 COURANT Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (hcwijsno. inbegrepen). Grootere letters worden nnar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Meervoudige Strafkamer. Zitting van Dinsdag 23 September. DIEFSTAL VAN VEE UIT DE WEIDE. De 44-jarige winkelier Aldert M., wonende te Broek op Langendijk, thans in voorarrest, stond te recht als verdact van diefstal van een koe uit de weide te St. Pancras in den nacht van 7 op 8 Augustus, welk rund het eigendom was van den heer C. Gootjes, landbouwer te St. Pancras. Verdachte had bedoelde koe op 8 Augustus van zijn woning doen afhalen door Pieter Biesboer, veerijder te Oudkarspel. Deze heer was onbekend met de verdachte herkomst van het rund. Verdachte erkende al hetgeen hem was ten laste gelegd en beweerde om geld te zijn verlegen, dat hij zijn zuster terug moest geven, welk motief onwaarschijnlijk werd geacht, daar bedoelde zuster den verdachte nimmer om geld lastig had gevallen, doch verdachte wenscht middelen te hebben om ple zier te maken Hij wordt bovendien nog gequalifi- ceerd als leugenachtig. De officier releveerde dat door schuld van ver dachte het reclasseeringsrapport ongunstig was uit gevallen Daar hij absoluut niet medewerkte, kon hij ook geen medewerking der justitie verwachten. Ver dachte leidde geen behoorlijk leven en mede op grond van den ernst van het gepleegde feit, vorderde de officier 1 jaar gevangenisstraf. Mr. Belonje, verdediger van verdachte, eveneens den ernst vau het feit erkennende, wees echter op diens volledige erkentenis en memoreerde dat ver dachte eerst na het overlijden zijner echtgenoote van het goede pad was afgeweken. Verdediger kon niet bepaald het reclasseeringsrapport, dat hij bij een ge brekkig proces-verbaal van een gehouden na-in structie vergeleek, prijzen. Pleiter becritiseerde meer dere punten in dit rapport. Ten slotte bracht pleiter nog een beslagname ter sprake, die is uitgevoerd, terwijl verdachte in voorarrest zich bevond. Ilij wil nu graag thuis zijn om orde op zijn zaken te stellen. Eindelijk concludeerde pleiter voor een voorw. straf. De Officier brak in zijn repliek een lans voor het aangevallen reclasseringsrapport, waarop hij door den verdediger met een enkel woord werd beant woord. Verscheidene personen met een mes ge stoken. Tegen den dader 7 maanden gevangenisstraf geëischt. De 20-jarige visscher Cornelis Gr., wonende te Eg mond aan Zee, thans gedetineerd, stond terecht naar aanleiding van een ernstige en bloedige mis handeling door hem gepleegd in den avond van 12 Augustus te Egmond aan den Hoef ter gelegenheid van de aldaar gehouden kermis. De verdachte had bij die gelegenheid den persoon van Jacob Bruineberg met gebruikmaking van een scherp mes, verschil lende steken toegebracht en wel in hals, arm, rug en linkerzijde, welke verwondingen medisch werden behandeld door den plaatselijken geneesheer, Dr. Fisscher, arts te Egmond Binnen. Meerdere kermis- FEUir.LETON Vit het Engetsch van H. A. V ach ell. li. Hij bereikte San Francisco den volgenden dag om vier uur en stak over naar Oakland, waar Van Horme Eijn dieren hield in een groote schuur, dicht bij de Presbyteriaansche kerk. Als de gemeente in de kerk zat. luisterend naar het onderwijs, zang en vermaning van haar voorganger, konden zij de leeuwen en tijgers hooren brullen. Van Horne heette den condor hartelijk welkom en sprak er zijn leedwezen over uit dat er niet meer ratel slangen waren. Hij verkocht de reptielen aan drogisten die ze in hun winkels ten toon stelden ten faveure van verbaasde kinderen en zenuwaohtige vrouwspersonen. Toen de zaken waren afgedaan en het geld was uit betaald, nam van Horne George mee naar huis, waar een knappe, glimlachende vrouw ze ontving. U blijft toch eten meneer Spragge? vroeg ze vriendelijk. George nam de invitatie gaarne aan. George, zei de man, morgen zal ik jou met den vogel laten kieken. En dan zullen we jullie tweeën in het Zondagsblad zien prijken. George, verwonderlijk bedeesd In het gezelschap van vreemde dames, zat onrustig te- draaien op het puntje van zijn stoel. Mevrouw van Horne hing zijn hoed op en staarde critisch naar George, die zijn farmerskleeren voor het bezoek aan de stad aangehouden had. Van „steedsche fratsen" moest hij niets hebben. Mevrouw van Horne mompelde: Gekiekt... zoo? Het werd George allerpijnlijkst duidelijk dat mevrouw van Horne's gezicht allerminst goedkeuring uitdrukte. Hij danste nog veel onbehagelijker op zijn stoel heen en weer, terwijl hij met zijn heldere, frissche stem vroeg: Iets niet in den haak? houders werden in dien avond gewond, doch door het vlug en krachtig ingrijpen der aanwezige veld wachters werd erger voorkomen. De deskundige achtte de toegebrachte wonden niet levensgevaarlijk Verdachte beweerde zich van het gebeurde niets meer te herinneren. De mishandelde Jacob Bruineberg, arbeider te Eg mond a. d. Hoef, thans weer hersteld, verklaarde aan Cornelis Gr., die met zijn broeder Huibert op de kermis liep, gevraagd te hebben waarom hij zekeren Stam had gestoken, waarop een vechtpartij ontstond en getuige, die zich daarmede bemoeide, van Corne lis Gr., die eerst zekeren Eelting nazat, verschillen de mesteken ontving. Bruineberg bemerkt dat hij bloedde. Hij viel en Cornelis Gr. viel al stekende op hem, schreeuwende: Nu zal ik hem meteen maar doodsteken. De veldwachters grepen toen in, maakten een eind aan dezen ongelijken strijd en zorgden dat de deerlijk toegetakelde Bruineberg onder genees kundige behandeling werd gesteld. Verdachte zeide, zwaar beschonken te zijn ge weest. Het stond hem wel voor dat hij had gevoch ten en gestoken, doch verder wist hij er niet veel van na te vertellen. Het gebruikte wapen, een p - tig knipmes, werd hem getoond en door hem als z „n eigendom herkend. De verdediger, mr, v. d. Loos, merkt op, dat de in het proces-verbaal genoemde Eelting het gevecht opende dodr een broeder van verdachte een schop tegen zijn buik toe te brengen. Toen vloog verdachte op Eelting af. Getuigd Jb. Bruineberg repliceerde echter, dat Eel ting dien broeder wel had aangegrepen, doch hem niet had geschopt. Verdediger informeerde voorts naar plaatselijke vechtgewoonten tusschen de inwoners der diverse Egmonden, doch Bruineberg zeide met overtuiging dat de verschillende Egmonders het goed met elkan der kunnen vinden. Getuige Bruineberg reclameerde voorts een billijk bedrag van f25 voor genoten geneeskundige zorgen en versterkingsmiddelen. De 20-jarige loodgieter Hendrik Wessels uit Eg mond aan Zee, eveneens kermisbezoeker op 12 Augustus, had waargenomen dat verdachte, die eerst rustig met zijn broeder Huib stond te kijken, eensklaps in een vechtpartij werd gewikkeld met Eeltink en Bruineberg. Verdachte stak deze beide personen met zijn mes. Volgens verdediger had Wessels voor de politie verklaard, dat Eelting den broeder van verdachte een schop gaf. wat deze getuige ook thans erkende gezien te hebben. Over de oorzaak van de vechtpartij kon getuige niets naders mededeelen. Hij had zelf ook een glaasje bier op. Brigadier Titulair der Rijksveldwacht, de heer Ger- rit Minée had de vechtenden gescheiden en greep met de handen in 't bloed. Toen bleek dat Bruine berg en Eelting gestoken waren. Deze werden onder behandeling van Dr. Fisscher gesteld. Later kwamen nog eenige dergelijke patiënten binnen. Verdachte is door Minée gearresteerd en gefouilleerd. Iïij be weerde toen van niets te weten. Verdachte is zeer lastig voor 't publiek. Diplome Paris. Spoorstraat 128 Tel. 457 DEN HELDER. De vrouwen uit het Westen kunnen rond voor hun meening uitkomen en mevrouw van Horne zei scherp: Ja. Zegt U maar eerlijk mevrouw wat U mij raden zoudt. Ik kan in dit pak niet in het Zondagsblad ko men, dat hebt U zoo juist gezegd. Als U in mijn plaats was mevrouw, wat zoudt U dan doen? Ik zou het pak voor San Lorenzo bewaren. Ik had er al over gedacht om een ander te koo- pen. Mag ik het in de stad voor U uitzoeken? U zoudt me een groot plezier doen. En wat nog meer? Haren knippen en wasschen, schoenen, een boord, een das, een nieuwen hoed. Hoor eens, ik ben geen millionair! U hebt geld genoeg meneer Spragge, dat weten we best. En U moet de eer van Spragge's Canvon op houden George's gezioht klaarde op. Ze had hem in zijn zwak getast. Als U het voor me in orde wilt maken, zal ik U heel dankbaar zijn, maar ik heb geen aanleg om een fat te worden, hoor! Een fat? Neen, dat zeker niet! Van Horne grinnikte. Laat jij het maar aan moeder de vrouw over, merkte hy op. Het werd aan moeder de vrouw overgelaten. George werd een gewillig, maar verlegen slachtoffer van de vrouwelijk macht tot uiterlijk vertoon, En dit moet hier worden ve-rteld omdat wat er later gebeurde, grooten- deels het gevolg was van mevrouw Horne's goeden smaak op het gebied van heerenkleeding. George, geknipt en geschoren, keurig in blauw che viot, met een modieuse das en bruine schoenen, zag er opmerkelijk knap uit en werd door zijn beschermvrouw triomfantelijk geprezen. Nu bent U werkelijk onberispelijk, zei ze gaat U nu zoo eens aan Uw meisje vertoonen. Dat heb ik niet. Wat zegt U? Heusch waar. Nooit één gehad, veel te druk met andere dingen. Mijn gedachten gingen eenvoudig dien kant niet uit Zij lachte en haar oogen fonkelden ondeugend. Ik zou maar op m'n hoede zijn. In zijn nieuwe spullen werd hij gefotografeerd. George probeerde vergeefs zijn voldoening te verber gen. Hij keek tersluiks naar zichzelf toen hij groote spiegelruiten passeerde; hij merkte dat de vrouwen De heer Officier, het woord verkregen hebbende, tot het nemen van zijn requisitoir, releveerde het verloop van de vechtpartij en was van meening flat de dronkenschap waarachter verdachte zich ver school, niet van zoodanigen aard was dat hij niet wist wat hij deed. De toegebrachte wonden waren zeer ernstig, zooals de arts zelf toegaf. Het bloed verlies was groot en de gewonde moest drie dagen het bed houden. Het begrip zwaar lichamelijk letsel is meer juridisch dan medisch, zooals spreker nader aantoonde uit de rechtspraak van den Iloogen Raad. Voorts achtte de Officier het opzet bewezen en werd gevorderd 7 maanden gev. De Officier hield hierbij nog rekening met de jeugd en het blanco strafregister van verdachte. Mr. v. d. Loos ving zijn pleidooi aan met, eenige critiek uit te oefenen op de redactie der uitgebrachte dagvaarding, wat betrof het toebrengen der wonden. Pleiter bestreed dat hier het zwaar lichamelijk let sel vaststond. Dit is een aandoening die geen uit zicht stelt op genezing. Dr. Fisscher heeft de ver wondingen niet beschouwd als zwaar lichamelijk let sel. Ook bestreed pleiter nog de ten laste gelegde poging en ging hij over tot het memoreeren der fei telijkheden. Verdachte was eerst kortelings uit een sanatorium voor longlijders ontslagen en dus niet aan sterken drank gewend. Hij verwondde zelfs zijn eigen vrienden. Pleiter eindigde met voor ver dachte clementie, althans een minder zware gevan- genistraf, te verzoeken. Over het begrip zwaar lichamelijk letsel enzoo- voorts werd daarop door Officier en pleiter nog eenige' oogenblikken gezellig gedebatteerd, waarbij moet worden opgemerkt, dat geen van beiden zijn standpunt prijs gaf. BRANDSTICHTING DOOR SCHULD. De verdachten Gerardus Br., van beroep chauffeur en de 48-jarige loopknecht Pieter G., beiden in dienst van den heer Fr. Groot, expediteur te Hoorn, moes ten zich verantwoorden ter zake het strafbare feit, dat zij in den nacht van 8 op 9 Juni te Hoorn door grove onvooi'zichtigheid brand hadden gesticht in de garage, waardoor gevaar voor personen en goede ren was ontstaan. Deze verdachten hadden namelijk zonder maatregelen van voorzichtigheid te nemen, en bij het licht van een petroleumstormlamp, eon benzine-reservoir gevuld met het noodlottig gevolg, dat een hevige brand ontstond en verschillende auto's verloren gingen. Van de verdachten, verdedigd door mr. van Zut- phen uit Amsterdam, was alleen Pieter G. versche nen. Deze erkende hetgeen hem bij dagvaarding was ten laste gelegd. Hij is thans ontslagen. Dit ontslag hield geen verband met den brand. Hij had in dien nacht een vrachtauto, die ver licht was met petroleumstormlampen, omdat de electrische verlichting defect was, naar de garage helpen brengen. Bij het licht van die lampen werd de overlading verricht en het reservoir van de auto met benzine gevuld. Men moest toen een nieuw vat aanslaan, dat vervolgens werd aangepompt en een gedeelte in een blikken bus gestort. Verdachte Piet G. had niet gedacht dat hun han deling dat noodlottig effect had kunnen teweeg bren gen, doch hij wilde zijn schuld aan het gebeurde wel erkennen. De heer Groot veronderstelde, dat de benzinedampen die ontvlamd zijn, den brand hebben veroorzaakt. De dag was voor verdachten door tegenslag beslist lang geworden, gaf de heer Groot toe op de vraag van ver dediger. De benzinepomp staat buiten, doch de vul ling is binnen. De heer De Munk, rechercheur van politie had den brand geconstateerd, ook in een belendend kaaspak huis was een begin van brand ontstaan. De Officier was van meening, dat het wettig en met meer dan oppervlakkige nieuwsgierigheid naar hem gluurden. Voor het eerst In zijn leven keek hij op zijn beurt met belangstelling naar vrouwen. De knappe Californische meisjes die hem voorbijgingen, terwijl hij door Kearny Street wandelde, brachten hem in vert>a- zing en verrukking. Hij bedacht wat zijn moeder hem op het familiekerkhof gezegd had. Ja, op een goeden dag zou hij een van deze wezens moeten uitzoeken. Op dit zelfde oogenblik liep er een juffrouw Spragge hier of daar rond. Dat idee alleen al werkte opwindend. In deze vreemde opgewonden stemming liep hij juf frouw Hazel Goodrich tegen het lijf. m. Hij was teruggegaan naar Oakland, waar hij logeerde ln een klein hotel niet ver van Horne's woning en in den weg daarheen kwam hy in de tram naast juffrouw Goodrich te zitten. Met één oogopslag kwam die jonge dame tot de overtuiging, dat hij absoluut anders was dan het gewone type van de jongemannen uit Oakland, van dat keurige, zelfvergenoegde soort, waarvan ze een dozijn aan haar voeten had gelegd, voor ze een en twintig was. George begon een gesprek met haar. Ze vergaf hem die onbescheidenheid, omdat zij zag hoe totaal onbe wust hij was van zijn inbreuk op de etiquette. En dan was er iets in zijn oogen dat haar ontwapende. Woont U in Oakland? Ja, antwoordde ze, terwijl ze er aan toevoegde: Maar U niet! Hoe kunt U dat zoo raden? Dat staat duidelijk op Uw gezicht te lezen. Hij was bekoord door haar zachte stem en vooral door den vroolijken, uitdagenden blik en toon. Is het zóó erg? Heb ik graszaad in mijn haar? Uw bruin verbrand gezioht. zullen we maar zeg gen. Woont U misschien op een farm bij de zee? Wat kunt U goed raden! Ja, ik ben George Sprag ge van Spragge's hoeve. Van Spragge's hoeve? herhaalde ze. In de buurt van San Lorenzo. Is het odbeschel- den als ik U naam vraag? Misschien wel, maar dat kan me niet schelen! Ik ben Hazel Goodrich. Met kalme brutaliteit vroeg George: Waar woont U? In mijn eigen huls op Magnolia Avenue. Op Uw eentje? Er woont een tante bij me, ik verzorg haar en pas overtuigend bewijs was geleverd. Door een samenloop van omstandigheden moest voor vulling een bus ben zine worden gebezigd, doch het is en blijft gevaarlijk met een petroleumlamp in de onmiddellijke nabij heid van benzine te komen, ook als het een storm- lamp is, omdat toevoer van lucht noodig is en daar steekt het ontzettende gevaar in. Vast stond dat ver dachten te onvoorzichtig en te roekeloos zijn geweest. De knecht droeg do minste schuld en requireerde der halve de heer Officier aan het slot van zijn betoog tegen Pieter G. f50 boete of 50 dagen, tegen den 21- jarigen chauffeur Gerardus Br. f 100 boete subs. 10 .da gen. Mr. Van Zutphen was van meening dat alleen grove schuld bij den chauffeur aanwezig was en concludeer de voor zijn cliënt Pieter G. vrijspraak, subsidiair cle mentie bij eventueel opleggen der straf voor verdach te, die thans werkeloos is. UITSTEKENDE STEIGERPALEN. De 21-jarige vrachtauto-chauffeur Petrus Joh. B., geboren te Schagcn en wonende te ITeerhugowaard, stond terecht naar aanleiding van het volgende: Verdachte reed op 1 Augustus als bestuurder van een zwaar beladen vrachtauto, waarvan meer dan 5 meter lange steigerpalen naar achter uitstaken, op de Friesche brug en met gevolg dat de verkoopster mej. WiMielmina Sophia Bakhoven, die zich op die brug bevond, werd bekneld tusschen de brugleuning en be doelde palen, waardoor zij een huidafschaving be kwam en een ernstige kneuzing aan het scheenbeen. Het meisje vertoefde onder behandeling van Dr. Fre- deriks ruim 3 weken in het ziekenhuis en verklaarde nog steeds niet volkomen genezen te zijn. Verdachte gaf het feit toe, doch beweerde zich geen schuld bewust te zijn. Hij had de juffrouw niet gezien, anders zou hij haar wel voor die palen gewaarschuwd hebben. De assistent-brugwachter Van Loo verklaarde, dat de palen in casu wel 7 meter uitstaken. Bij liet afrijden van de brug kwamen onder het nemen van de bocht de palen in aanraking met de brugleuning, waardoor juffr. Bokhoven bekneld geraakte met het hiervoren gerelateerde gevolg. De chauffeur erkende voorzichtiger te hebben kun nen handelen door eerst even uit te kijken of dit aan een ander op te dragen, doc.h hij vermeende dat de weg volkomen vrij was en had li ij dezen maatregel daardoor verzuimd: overigens had verdachte alle be langstelling getoond en wilde hij mej. B. via dc ver zekering gaarne schadeloos stellen. De heer Officier meende uitwijding achterwege te kunnen laten. Dc mecniiig van verdachte, dat hij vrij van schuld uitgaat, weersprak de Officier, daar hij ook met de lading alreeds in overtreding was en het ongeval van die wettelijk ongeoorloofde uitstekemie lading de oorzaak was. Al zijn de voetgangers de grootste verkeorsovertreders, moet toch op hun belan gen gelet worden. Gevorderd werd tenslotte tegen verdachte, die gun stig hekend staat en zich niet onverschillig had aan gesteld, f 60 boete of 60 dagen. Verdachte is thans chauffeur af en grondwerker, in dienst van zijn vader; verdiende f20, doch kreeg f3 zakgeld. Het restant is voor kost en belasting, niet te venvarren met bewassching. De President meende, dat verdachte, indien hij de boete niet betaalde, hechtenis zal moeten ondergaan. VERDUISTERING IN DIENSTBETREKKING. De 21-jarige slagersknecht Gerrit Jonk, voorheen in dienst bij den slager Jan Bult te Egmond aan Zee, en thans in voorloopice hechtenis, stond terecht ter zake verduistering tot een bedrag van f 16.61, welke gelden, die hem door klanten van den slager ter vol doening waren afgedragen, hij niet had verantwoord, doch ten eigen bate had aangewend. Onder andere op haar. En wie past er op U? Ze lachte: Ik pas op mezelf. Toen George niets zei, vroeg ze: Zie ik er niet naar uit alsof lk dat kan? Neen, antwoordde hij kortaf. Zijn oogen bleven rusten op het slanke, fijngebouwde meisje in koel grijs linnen gekleed. Onder een zwarten hoed bloeide een zeldzaam pikant gezichtje, iets te bleek van teint, maar waarin mooie bruine oogen, om geven door donkere wimpers en overboogd door donkere wenkibrouwen, glansden. Misschien was de meest ty- peerende eigenschap van deze aantrekkelijke persoon lijkheid wel, een levendige en wakkere uitdrukking, die bewees dat juffrouw Hazel Goodrich heel erg „bij" was en best in staat om op zichzelf te passen. Maar ondanks deze eigenschappen betrapte zij zichzelf erop dat ze bloosde. Om haar verlegenheid te verbergen deed ze een andere vraag: Wat doet U hier in Oakland? Hij vertelde haar van de vangst van den condor. Hazel Goodrich luisterde met gespannen aandacht naar een verhaal dat in een vreemde, ruige wereld scheen te spelen. Ze voelde haar hart sneller kloppen en kleine rillingen liepen over haar rug. Hij maakte een bruusk slot aan zijn vertelling: Bij de volgende halte ga ik eruit. O! riep ze. Raadde hij haar gedachten? Merkte hij dat zijn ve^ haal van zijn klimpartij haar getroffen had? Hij glim lachte en vroeg: Zou ik U nog eens kunnen ontmoeten? Ze aarzelde. In haar verbeelding zag zij hem tusschen haar Londensche heerenkennissen, die hem zouden min achten en op wien hij op zijn beurt zou neerzien. Wat zag hij er ontzettend sterk uit. Het ideale beeld van kracht in rust! Vanavond ontvang lk, zei ze verlegen. Ontvangt U? Wat? Ze gaf een omslaohtigen uitleg. Ik wou U ontmoeten, niet Uw vrienden zei hij spottend. Ik zou U graag mijn condor toonen. Over morgen gaat hij naar New-York, dan maak ik dat ik hier wegkom. Zoo'n haast om weer naar Spragge's hoeve terug te keeren? Hij antwoordde prompt: Nu niet meer zoo erg. Het was maar een goedkoop complimentje, maar de toon waarop het geuit werd, bracht Hazel Goodrich's bloed ln beroering, .(Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1