Allticti Bitlis- KEfê Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. HET MEISJE UIT DE STAD. WcuwJcTEee Ctiiun) EEN VA< ANTIEK» LANGT DEN DIJN Donderdag 2 October 1930. SCHAG 73ste Jaargang No. 8741 Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden fl.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend* DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. MEERVOUDIGE STRAFKAMER. Zitting van Dinsdag 30 September 1930. GELEGENHEID GEVEN TOT AUTOMATISCH HAZARDSPEL. De heer Petrus D., vroeger te Limmen, daarna te Schagen, Hoorn, Amsterdam, Wieringen, Alkmaar en thans logementhouder, te Den Helder woonachtig, was niet aanwezig om rekenschap van het feit te geven, dat hij in den loop dezes jaars in zijn localiteit, door middel van een vernuftig uitgedacht automatisch wer kend kastje, de op winst en spel beluste aanwezigen gelegenheid had verschaft tot het door de wet zoo streng verboden hazardspel. Het was heel jammer, dat de politie juist ingreep op het moment, dat de heer D. voornemens was het min of meer gevaarlijke gezel schapsspelletje te verkoopen, want dan was er niets te doen geweest. Gehoord werden de twee heeren politieagenten, rechercheurs, die het feit hadden ge constateerd en geverbaliseerd. De heer Officier, het bewijs in alle opzichten gele verd achtend, was de meening toegedaan, dat het hier niet betrof een behendigheidsspel, wat niet strafbaar is, doch een geluks- of kansspel en vorderde f 25 boete of 25 dagen, met verbeurdverklaring van het in beslag genomen toestel. HOOGER BEROEP AANRIJDING NABIJ HET KERKPLEIN. In eerste instantie stond voor den kantonrechter te Alkmaar terecht de 25-jarige magazijnbediende Herm. B. op grond van het feit, dat hij op 5 April met zijn rijwiel op den hoek Kerkplein en Langestraat links van den weg had gereden, met gevolg dat een be jaarde juffrouw Wilhelmina Gerardlna Penning, huis vrouw van den heer L. Pauwels, die de straat aldaar overstak, werd aangereden en zoodanig kwam te val len, dat zij onder meer een spierscheuring bekwam, waaraan zij geruimen tijd lijdende was en nog steeds, niet geheel genezen is. De heer B. werd schuldig verklaard en veroordeeld tot f 10 boete of 10 dagen met sohadeloosstelling ten bedrage van f 50. Hij kon zich echter met dit vonnis niet vereenigen en kwam in hooger beroep, welke appèlzaak Dinsdag door de meervoudige strafkamer werd behandeld. Als getuigen werden, evenals bij eerste instantie, ge hoord de aangered ene juffrouw en diens echtgenoot Lourens Pauwels. De juffrouw, die op het voor haar linkertrottoir van de Langestraat liep, wilde overste ken bij den winkel van Haytema, omdat zij zioh naar de Snaarmanslaan moest begeven. Toen werd zij door appellant, die een transportfiets, waarop zich een grooten mand of kist bevond, aangereden, met gevolg, dat zij kwam te vallen en zich zoodanig bezeerde, dat overbrenging per rijtuig noodig was en zij verder me disch werd behandeld door Mr. Dr. R. Bromberg, arts aldaar. "Verdachte bleef bij zijn reeds in eersten aanleg ge FEU1LLETON Uit het Engelsch van E. A. V a c h e l l. IV. Hazel had vast geslapen, vermoeid van de lange reis maar ze werd wakker doordat de anderen haar stoor den. Ze gleed uit haar bed, trok een peignoir aan en ging bij het open raam staan. Beneden kon ze juf frouw Spragge in haar keuken heen en weer hooren loopen. Samaqtha was aan het melken; .George had genoeg te doen in de schuur. Er was afgesproken dat het ontbijt niet voor acht uur gebruikt zou worden. Hazel leunde op haar elle boog en keek uit het 'raam. Ze kon de vallei afzien en den loop van de beek volgen, tot die verdween tus- schen de zandheuvels langs de zee. Die kabbelde vroo- lijk, terwijl ze ontsnapte aan een dammetje juist bo ven het aardbeienbed en werd stil zoodra ze de laat ste stroomversnelling voorbij was. Daar was een groo- te poel. Plotseling kwam George in het gezicht in werkbroek en trui, met opgestroopte mouwen. Hazel was op het punt hem goedenmorgen te zeggen, toen ze iets geheimzinnigs in zijn bewegingen merkte. Hij liep op zijn teenen naar de beek en verstopte zich achter de struiken en het riet. Toen liet hij zich op den grond vallen en begon onhoorbaar over den grond voort te kruipen. Een oogenblik verloor ze hem uit bet oog, maar daarop kwam zijn krullig hoofd weer te voorschijn. Hij scheen in de beek te staren met zijn oogen vlak boven 't water. Hij lag onbeweeg lijk, een triomfantelijke lach en George sprong over eind met iets glinsterends in zijn hand. Wat is het riep Hazel. Een fijne dikke forel voor uw ontbijt Hij hield het nog steeds wriggelende dier op. Hoe ter wereld hebt u hem gevangen? Voor hij antwoordde, doodde George het dier, door het met den kop tegen den hak van zijn laars te slaan. Hazel huiverde, want ze was niet gewend om dieren te zien doodmaken. George kwam dichterbij. Er droop wat water langs zijn forschen arm dat in le zon schitterde. voerd verweer, dat hij verplicht was uit te wijken voor een aankomende auto. Door de onzekere bewegingen van de juffrouw kon een aanrijding 'niet uitblijven. De president, mr. Ledeboer, bracht mej. Pauwels onder het oog, dat zij onvoorzichtig had gehandeld met links te wandelen. Er zal vermoedelijk wel een verordening worden uitgevaardigd, waarbij deze wijze van trottoirbewandeling wordt verboden. De civiele vordering ad f 50 werd opnieuw ingediend, niet met onverdeelde instemming van appellant, hoewel hij het bedrag natuurlijk niet kon tegenspreken. Gehoord werd nog de heer Pauwels, die een verkla ring aflegde overeenkomstig het relaas van zijn echt- genoote. Zijn vrouw liep door en hij bleef staan bij de nadering van een auto, met het bovenvermelde ge volg. De heer B. bleef zijnerzijdsch bij de door h m gegeven voorstelling van het incident. Eindelijk werd ook nog gehoord de 59-jarige hi ^r Cornelis de Vries, koopman te Alkmaar, die het on; e- val had bijgewoond in zijn kwaliteit van lantaarn opsteker. Ook deze heer verklaarde in het nadeel van den appellant. Tenslotte verscheen als getuige de 19-jarige M. G. Gijzen als getuige a decharge, die de gevallen juffrouw had opgeholpen. Van het ongeval zelf had hij niets gezien. De heer Officier achtte de verklaring van B. onjuist en hield zich aan zijn drie getuigen. Requireerde per saldo, na een phillippica over links houden, bevestiging doch veroordeeling tot f 25 boete of 25 dagen. OPLICHTING VAN GOUDEN VERLOVINGSRINGEN. Op 22 Juli stond voor de rechtbank te Alkmaar te recht de 23-jarige opticien H. J. v. S., wonende te Wa- geningen en momenteel in voorarrest als verdacht van onderscheidene oplichtingen van gouden ringen in ver schillende plaatsen in het land. Ook te Alkmaar had hij op Zaterdag 31 Mei een dergelijke streek gespeeld in den juwellerswinkel van de firma Herman Plas in het Pay- glop, en mevrouw Boereboon, de winkelierster bewogen tot afgifte van een aantal gladde gouden ringen onder voorwendsel dat hij kwam in opdracht van den heer .Jan de Vries, fabrikant in chemicaliën, bij wien hij als reiziger in dienst zou zijn. De gouden ringen verkocht hij voor f 30 ten eigen bate Deze zaak werd destijds geschorst en thans door an dere samenstelling der strafkamer, opnieuw behandeld De heer De Vries had vroeger verdachte in betrekking gehad en had omtrènt zijn eerlijkheid niet te klagen. Alleen betoonde hij zich wat vrijpostig. Verdachte is thans in Rotterdam bedetineerd en had dezer dagen voor die rechtbank terecht gestaan, ook is hij aldaar psychiatisch onderzocht en werd daaromtrent rapport uitgebracht De officier achtte het wenschelijk vooralsnog geen re quisitoir te nemen in het belang der eensluidendheid der uitspraken. Spreker verzocht dus aanhouding tot onbe- paalden tijd. Conform werd door de Rechtbank besloten NIET VOLDAAN AAN EEN AMBTELIJK BEVEL. In Hooger beroep werd behandeld een zaal» door den kantonrechter tegen den handelsreiziger F. J. v. d. VI. te Alkmaar, die op 2 April een motorrijwiel berijdend op den Geesterweg te Alkmaar niet had voldaan aan het bevel van den motoragent Volbeda, welke agent belast was met de verkeerscontrole. De heer v. d. V. reed door tot zijn woning, achtervolgd dooi' den agent en vertoon de als toen een rijbewijs. De heer v.d. V., die thans niet was verschenen, was veroordeeld tot f 15 boete of 15 dagen, en requireerde de officier thans bevestiging van het door den kanton rechter gewezen vonnis, aangezien geen nieuwe licht punten naar voren waren gebracht. Ik heb hem „gestreeld"; hebt u goed geslapen? Heerlijk! Hoe hebt u hem „gestreeld"? George gaf haar een zaakkundige uiteenzetting van deze moeilijke som van visehvangen en Hazel begreep de voornaamste handgrepen. Zou ik dat kunnen? George keek twijfelachtig; maar hij liet de gelegen heid om een complimentje te maken, niet voorbij gaan. Ik voor mij geloof dat u alles kunt, maar fo rellen streelen kost een heeleboel oefening. Ik heb het gedaan van mijn vijfde jaar af. Ik zal dezen naai moeder brengen. Maar dan "kom ik terug. Ik moet nog wat frisse he aardbeien voor u plukken. Hazel bleef bij het raam zitten, terwijl ze vol ver rukking de geuren van den tuin op snoof, de kippen hoorde kakelen en luisterde naar het sissende stroo men van melk uit volle uiers. De hemel was onbe wolkt, de teere bladeren van de populieren hingen onbeweeglijk, wachtende op de bries van het land; overal in het rond gonsden bijen. Hazel zag een lange rij koren achter het aardbeienbed. Dan begon haar oor andere en meer onbekende geluiden waar te ne men. Een verwijderd gebulder, vreemd onderbroken door perioden van stilte, trok haar aandacht. Ze stel de vast dat dit werd veroorzaakt door het breken van de branding op de rotsen. Meer naar links stierf het gebulder weg tot een muzikaler geluid. Daar bra ken de golven op strepen nat bruin zand. Gedurende de perioden van stilte kon ze nog net het weemoedig krijschen van de zeemeeuwen hooren en het snelle flitsen van hun witte vleugels over het moeras zien. Ze glimlachte blij. De verandering verheugde haar. Dit, zoo zei ze te gen zichzelf, was het echte Arcadia, ,1e pays du tendre", zoo verschillend van het nagemaakte iand in de omgeving van Oakland. George verscheen met een mand, die hij van binnen bekleedde met de bladeren van wingerd, die over de waranda groeide. Hij begon aardbeien te zoeken en zocht daarbij de mooiste en rijpste uit, een prettig werkje. Hij vulde' zijn mandje en verdween, wel een beetje tot Hazel's spijt. Ze vond het aardig, op hem neer te zien, terwijl hij voor haar werkte en vruchten van zijn eigen bodem voor haar plukte, oogenschijnlijk ge heel in beslag genomen door gedachten aan haar. HOOFDSTUK V. Visschen in de branding. I. Hazel gebruikte haar ontbijt in haar eentje op de voorwaranda; Samantha bediende haar. De forel was EEN PRACHTIG VEPHA Al DGDQ C. J- KIEVIET MET SChITTEQENDE PLAATJES IN KLEUQENDRUK IN leDFD DAKJE KEö'S THEE BEVINDT ZICH EEN BON VGDB EEN PLAATJE ZWENDEL EN OPLICHTING MET Z.G. WITTE KRUIS LOTEN. De reeds bejaarde heer Jan B., hij is 12 jaar ingezetene van Heiloo, en lotendebitant, stond voor de vierschaar als verdacht van oplichting van den veehouder Petrus Mul te Graft, wien hij op 9 April aan zijn woning loten van het Witte Kruis had gepresenteerd en den met aan dacht luisterenden veehouder had voorgespiegeld dat dit een loterij betrof, geheel zonder nieten, doch bovendien nog met hoogere geldprijzen die in de duizenden liepen. De heer Mul werd daardoor verlokt een lot te nemen, daar het hem bijzonder aannemelijk voorkwam met 3 gulden minstens 13 gulden te kunnen winnen. De verdaohte erkende aan de woning van Mul te zijn geweest. De op naamstelling van het aandeel was geheel willekeurig. Bij de origineele en officieele stukken van het Witte Kruis bestaan geen nieten. Echter verklaarde hij bij den verkoop van de loten, zooals hij aan den heer Mul bad verkocht, er zelf te zijn ingeloopen. De meneer, uitstekend klaargemaakt, de dikke, gele room, de roo- de aardbeien en dc roos, die bij het bord lag, waren offeranden, die nog meer indruk maakten op dc ziel, dan op de zinnen. Ik had best met jullie kunnen ontbijten! zei Hazel. O, neen! Waarom niet? Samantha bleef staan en keek op dc bezoekster neer. U bent andei's! zei ze kortaf. Anders? U bent dol op mooie dingen! Maar bent u dat dan niet? Samantha dacht na, terwijl Hazel's oogen op haar gericht bleven. In het heldere morgenlicht viel de zachtheid van Samantha's huid met zijn heldere witte en roze kleur sterk in het oog. liet buitenmeisje zag er opvallend gezond en jong uit, een groote, mollige, aardige baby. Dan zei Samantha langzaam: Ik houd van mooie dingen, maar ik ben. er niet dol op. Hazel lachte, maar niet heelcmaal van liane. O, dus u vindt dat ik te veel waarde hecht aan mooie dingen Misschien wel! Dat hebt u mis! Ik hecht heel veel waarde aan de groote dingen. Wij zijn beide kinderen van een grooten staat, die eiken dag grooter wordt. Ik vin-l het een prettige gedachte, dat ik op mijn bescheiden manier help hem grooter te maken! Hoe dan wel? Een vrouw kan weinig doen, maar één ding kan ze c-n moet ze: den man bezielen. Inplaats van te antwoorden hief Samantha het hoofd op en snuffelde heel prozaisch, brandlucht drong haar in den neus. Op hetzelfde oogenblik verscheen juffrouw Sprag ge in de deur met een vuurrood hoofd en zei op scher pen toon: y Samantha, ik heb je gezegd op het blik beschuit te passen. En nu is alles verbrand! Zij verdween weer, gevolgd door Samantha. Toen 't meisje bij de deur was, keerde ze zich om en zei beslist: Ik denk, dat sommige menschen vergeten de wieg in beweging te houden, terwijl zij de wereld regee- ren. George stommelde in zijn kamer rond. Even later kwam hij naar buiten en ze*hoorde hem den sleu tel in het slot omdraaien. Ze vroeg zich vaag af, waar om hij zijn kamerdeur afsloot Toen hij te voorschijn kwam met twee hengels en ander vischtuig, vroeg ze: die hem deze opdrachten had gegeven is naar het buiten land vertrokken en verdwenen. Ook werd gehoord mej. Gesina van Diepen, huisvrouw van den heer Mul, die tegenwoordig was bij den aankoop van het lot. Verdachte zeide: ik kom jelui geld brengen! Als je 3 gulden stort, kan je 16 gulden winnen. De heer officier noemde de oplichting bewezen, ook wat de redelijke bevoordeeling van het aanbod betrof en vorderde f 40 boete of 40 dagen hechtenis. De heer Hendrik Willem KI., bedrijfsleider der firma Delis en van Heeskeren te Holsteren had tereohtgestaan in eerste instantie voor den kantonrechter te Schagen, ter zake overtreding der arbeidswet met betrekking tot de zoogenaamde beurtregeling. Het betrof hier het week- verlof van twee werklieden uit Halsteren. Verdachte werd veroordeeld tot f 20 boete of 20 dagen, welk vonnis de officier billijk vond en derhalve beves tiging vorderde. In deze zaak werd de heer Rus, amb tenaar der inspectie te Haarlem, als getuige gehoord. Waarom sluit u uw kamer af? Hij lachte vriendelijk om haar nieuwsgierigheid. Niemand komt ooit in mijn kamer! Niemand'? Behalve ik zelf, de vrouwen zouden er maar in willen opruimen en den boel naar haar zin neerzetten. En dan Ja? Ik heb nog een andere reden. Met een plotselinge verandering van stem ging hij voort: We gaan vis schen in de branding. Het getij is net gunstig. Kunt u in een half uur klaar zijn? Zeker wel. Dan ga ik nu wat aas halen, mosselen. Samantha zal u den weg door de vallei wijzen. De rots, waar we vissdhen, is bij den mond van de beek, juist daar, waar die in zee stroomt. Hij liep fluitend weg. Hazel ontbeet verder, terwijl ze hoopte dat Saman tha terug zou komen, om met haar te praten. De ge dachte kwam bij haar op dat de Spragges geen groote pachters waren, ze hielden er meer van om te vis schen en te jagen. Toen zij van tafel opstond, kon zij niet nalaten eens in George's kamer binnen te gluren. Het enkele raaai kwam uit op de waranda, maar het was dicht. Doof de vuile ruiten heen keek Hazel in het hol van den primitieven man. Hier bewaarde hij waarschijnlijk zijn dingen voor de jacht, en enkele jachttropheeën hingen aan den muur. Op den stoffigen vloer stonden vele kisten. Het ruwe meubilair bestond uit een vu renhouten tafel, een paar stoelen en een ouderwetsche latafel. Alles met alles konden er zoowat een half dozijn boeken zijn geweest en een massa oude kranten. In een hoek lag een hoop stecnen, monsters van ver schillende ertsen. George had haar verteld, dat er goud, zilver en koper in de heuvels voorkwam, maar niet in voldoende hoeveelheid om het opsporen ren dabel te maken. Hij had ook gesproken van een rijke afzetting van aardpekhoudend gesteente, dat de aan wezigheid van petroleum hier of daar verried. Toen zij hem gevraagd had, of hij er nooit aan gedacht had, deze bronnen van inkomsten te ontwikkelen, had George onverschillig gezegd: Dat beteekent meer geld in den grond stoppen, dan je er ooit zult uithalen. Op de ruwe tafel stonden potten, flesschen en doozen, waarin kleine dieren bewaard konden worden. Een rommelhol!, dacht Hazel. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1