Alitltt! NitlVS- Aflnrttitit- LnihnM Op Aziatischen bodem. ""■Abdijsiroop Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Binnenlandsch Nieuws. Brand in het stoomgemaal „R ij n 1 a n d." Nederlandsche rijders naar het buitenland. Bestrijdt toch die Bronchitis! „Het Russenduin." Minister Deckers gaat varen Staatsloten", Plaatselijk Nieuws. Zaterdag 27 December 1930. SCHAGE 73ste Jaargang No. 8789 COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerst uitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regel9 f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bowij9no. inhegrepcn) Grootere letters worden nnnr plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. ZWERVERS ONDER ELKANDER. MIJN VRIEND IN DE STEENWOESTIJN. (Van onzen reizenden correspondent.) Haydarpasja, December. VANAF de nieuwe brug, die de voorstad Galata met het eigenlijke Stamboel verbindt, ver trekken de booten naar Haydarpasja, groo- te passagiersbooten met ruime kajuiten en banken op het dek. Nog geen half uur duurt de overvaartvan Europa naar Azië, want Haydar pasja ligt nabij Skoeiari, aan de Aziatische kust van den Dorporus, daar waar deze in de Zee van Marmara uitmondt. Hier begint de Aziatische spoor weg naar de huidige Turksche hoofdstad, Angora, maar ook die naar Aleppo, naar Damascus. Adieu! Europa! Mijn weg gaat in een ander we relddeel. Bijna twee-en-een-half jaar Balkan liggen achter me en nu ik sta op Aziatischen bodem en aan de an dere zijde van het blauwe water, de Europeesche kust zie liggen, overdenk ik mijn ervaringen in de laatste jaren. Zuid-Slavië, Albanië, Griekenland, Bulgarije, Europeesch Turkije, welk een warboel van vraagstukken ligt er, welke gevaren ook voor de rest van Europa dreigen er nog. De meest benauwende herinnering blijft me Bulgarije, het land met een co mité van misdadigers als hoogste macht, met een regeering, die niet meer dan een fagade is en aan het geheime misdadigerscomité gehoorzaamt en niet anders kan dan gehoorzamen. Juist dezer dagen heb ben er student enbetoogingen plaats gehad, waarbij werd verklaard, dat de Bulgaarsche jeugd bereid is weder het geweer ter hand te nemen. Deze betoogin gen hadden plaats met goedvinden der regeering en natuurlijk op aanstichting van het geheime comité. Zonder het huwelijk van den konihg met een Ita- liaansche prinses .zouden de studenten er niet toe gekomen zijn, dergelijke demonstraties te houden. Het eigenlijke volk staat er buiten, maar het geheime co mité en indirect ook Italië staan er achter. Europa moge het weten en er rekening mede houden, Van den Balkan blijven me echter ook nog betere herinneringen en de beste, de meest weldoende is die aan Zuid-Slavië, het land waar men arbeidt, dag en nacht, om op hetzelfde niveau te komen als West- Europa. Als ik aan dat land denk, hoor ik in mijn herinnering nog de dynamietontploffingen, die er vooral tegen den avond de lucht verscheuren. Maar dat dynamiet staat in dienst van den vrede. Rotsen worden gespleten, tot puin geslagen, om plaats te maken voor wegen, voor spoorbanen. Bruggen wor den er gebouwd, maar ook scholen, ziekenhuizen, bibliotheken. Er leeft in Zuid-Slavië een kerngezond eenvoudig, eerlijk, moedig werkzaam volk, dat na eeuwen onderdrukking een nieuwe, blijdere toekomst voor zich ziet en daarnaar streeft met alle energie, met een sympathiek optimisme. Maar over de Adria- met een sympatrieke optimisme. Maar over de Adria- tische Zee strekt zich reeds de klauw van het fas cistisch Italië, dat imperialistisch streeft naar nieu we gebieden en machtsuitbreiding. „De Balkan is het tooneel, waarop de groote sta ten van Europa nu eenmaal gaarne de generale repe tities van hun bloedige drama's houden', zeide me eens een Bulgaarsch journalist, en het komt me voor dat de wereldoorlog daaraan weinig heeft veranderd. Vroeger waren het voornamelijk Rusland en Oos tenrijk, die hier deze rol speelden en het heeft hun duur gekost. Thans is het Italië en het zou ook dat land wel eens duur te staan kunnen komen, maar vóór het laatste bedrijf zal wel weder bloed moeten vloeien". Doch dit alles behoort voorloopig voor mij tot het verleden. Azië ligt voor me open en om te beginnen zal een trein me door bergen, over rivieren, langs afgronden ruim duizend kilometer weg dragen, tot nabij de Syrische grens ergens naar een onbekend stadje, dorpje of gehucht in het oude Koerdistan Fevzipasja heet het doel van mijn reis en ik zal er een kameraad, een vriend vinden, om daar ver van de Europeesche beschaving rond te zwerven, te paard, met een motorwagentje langs een pas gedeeltelijk vol tooiden spoorweg, op een kameel. Een makker, die Duitsch, vrijwel alle Slavische talen, Turksch, Koer disch, Perzisch en Arabisch spreekt. Het is een dier ontmoetingen, zooals ze alleen in een zwerversleven voorkomen. In mijn klein Tsjechisch hotel te Konstantinopel vormden we onder de andere gasten al spoedig een groepje van vier; een Pool, gewezen onder-officier van het vreemdelingenlegioen, die naar Zuid-Amerika zou vertrekken, een Turksche luitenant ter zee, die maandenlang in Nederland had vertoefd, waar Turk sche onderzeebooten werden gebouwd (op de werf Feijenoord te Rotterdam); een Tsjechische machinist even dertig, die bij den bouw van een nieuwen spoor weg nabij de Syrische grens, in Koerdistan, het toe zicht heeft op de machines en de inlandsche machi nisten, en ik. Met alle minachting voor standsverschillen en vooroordeelen, die zwervers kenmerkt, waren we enkele dagen goede kameraden, onafscheidelijk bij na. Alle vier hadden we iets anders te vertellen uit ons leven, van onze reizen, van onze ervaringen. On der leiding van den Turkschen zee-officier, die voor ons land een buitengewone sympathie koestert, en Mohamedaan is, gingen we ter moskee; we wandel den tezamen, we aten tezamen en bijna als oude vrien aen waren we. Toon vertrokken op één dag de Pool en de zee-officier en op een avond zaten de Tsjechische machinist en ik alleen. Den volgenden morgen zou ook hij vertrekken. Deze Tsjech is ma ger als de tak van een dooden boom; dat komt van de malaria. Enkele vingers van zijn linkerhand staan krom. Ze zijn gebroken geweest en, zooals hij het uitdrukte, op „Aziatische wijze" recht gezet. Hij heeft gouden boventanden. Zijn eigen tanden zijn hem uitgevallen: dat kwam van de scheurbuik. Aan zijn polsen, in zijn hals ziet men groote, vreemde, bruinachtige vlekken: dat deden schorpioenen. Vijf dagen was hij te Konstantinopel geweest om een motor te koopen, die hij noodig had en nu zou hij weder terugkeeren naar zijn „steenwoestijn", zoo als hij het noemt, in Koerdistan, nabij de Syrische grens en den laatsten avond zaten we samen, dron ken een glas bier en zwegen. Het regende buiten en dan kan het ook hier, bij den Gouden Hoorn, triest zijn. „Hollander", vroeg hij plotseling. „Heb je wel eens jakhalzen hooren schreeuwen? Ze komen tegen den morgen. Eerst komen de wolven en als het maan licht is, zie je ze door het venster in groepen rond dolen. Later komen de jakhalzen, maar die zio je nooit. Je hoort ze alleen. Ze huilen als kleine kin deren en dat maakt je angstig, dat vreemde huilen, als je daar alleen ben, maar je went er aan." Toen zweeg hij weder. Dan even later: „Wilde zwijnen zijn er. En roovers. De vorige maand is er nog een ingenieur van ons dood ge schoten. Ja." Dit laatste woord volgde na een oogenblik, als ware het 't resultaat eener overpeinzing, een con trole van eigen gedachten. „Nog enkele Europeanen wonen bij mij in de na bijheid en samen hebben we drie gramophones en meer dan driehonderd platen. Malaria heerscht bij ons en we slikken veel kinine. Maar nu en dan hou den we feest. We I popen een vat wijn van een Pers of een Turk en dan hooren we tegen den morgen zelfs de jakhalzen niet meer." Na enkele seconden ging hij verder: „Maar een zaam is het er en woest. Koerden wonen er Am biëren, Turken, Perzen. Ik ga er nu weder heen. Ja." En toen vielen de beslissende woorden: „Hollan der, waarom kom je me niet eens opzoeken? In mijn barak kan ik nog een matras en een deken be zorgen. Wilde zwijnen schieten we en we rooken het vleesch. Het is niet slecht. Voor de rest koopen we schapen, heel goedkoop, bij Koerdische of Ara bische herders." Wat kan men als reizend journalist meer ver langen? Ik reikte hem de hand. Den volgenden mor gen vertrok hij en nu, een week later, reis ik weg naar de „steenwoestijn" en ik zal de jakhalzen hoo ren, die er in den nacht, als het eerste morgenlicht begint te schemeren, huilen als kleine kinderen. J. K. BREDERODE. Met machinegebouw vernield. Van malen voorlcopig geen sprake. Gloei ende kachelpijp de oorzaak. Naar uit Haarlem gemeld wordt, heeft Woensdag morgen een felle brand het stoomgemaal „Rijnland" te Spaarndnm, van het Hoogheemraadschap Rijn land, vrijwel geheel verwoest, waardoor van malen vooreerst wel geen sprake zal zijn. Op den bewusten morgen waren de werkzaamheden als gewoonlijk in vollen gang. Te ruim halftien ech ter bemerkte de hoofdmnchinist, de heer Dijksma dat uit de zoldering plotseling op verschillende plaatsen kleine rookwolkjes kwamen. Tusochen de zoldering en het dak van de machinekamer bevindt zich een ruimte, waardoor groote balken loopen en die verder opgevuld is met hout. Blijkbaar was daar iet3 niet in orde. De machinist ging naar boven om een kijkje te ncnen en zag al spoedig, dat op een drietal plaat sen brand was uitgebroken. Vermoedelijk was een afvoerpijp van een kachel, die door deze ruimte loopt, te warm geworden. Haastig spoedde hij zich naar beneden, riep zijn mannen bijeen, waarna men gez menlljk trachtte met emmers water en brand- bluschapparaten het vuur te blusschen. De moeite was echter vergeefsch. Daarom werd de kleine brand spuit van Spaarndam en vervolgens de Haarlemsche brandweer gewaarschuwd, De laatste verscheen eerst met klein, maar toen tegen 11 uur het vuur op nieuw en in nog heviger mate oplaaide, werd groot materiaal gehaald. Ondanks de 12 stralen, waarmee men toen kort daarop water gaf, leek het er ech ter niet op, dat men de'geweldige vuurmassa mees ter zou worden. Het was dan ook niet veel, wat er gered werd. Het machinegebouw brandde voor een groot deel uit, maar ook het aangrenzende ketelhuis werd aangetast. Het dak van dit gebouw vatte eveneens vlam, zoodat het een oogenblik scheen dat het ge- heele gemaal zou verloren gaan. Zoover is het gelukkig niet gekomen. Het machine gebouw is alleen voor een belangrijk deel vernield en de machines hebben zoo groote schade geleden, dat zij vermoedelijk niet meer bruikbaar zijn. Van het ketelgebouw is alleen het dak vernield. De ketels hebben volgens mededeeling van den machinist geen schade geleden. Een nieuw ge bouw, dat vlak bij het machine-gebouw in aanbouw is, heeft slechts waterschade gekregen. Het gemaal is verzekerd, doch hoe groot de scha de is viel heden nog niet te zeggen. Nader wordt omtrent de schade meegedeeld, dat wanneer de machines grondig worden schoonge maakt, zij vermoedelijk over een dag of tien h twaalf weer op volle capaciteit zullen kunnen werken. Waar het boezempeil van Rijnland op het oogen blik zeer gunstig is, gelooft men, dat de andere uit wateringssluizen en het gemaal te Halfweg het wa ter gemakkelijk op peil zullen kunnen houden. Sc haatsenrijden Ter training voor schappen. de a.s. kampioen- Naar wordt gemeld, zijn gister. Vrijdagmiddag, naar Oslo vertrokken de heeren S. Heiden (IJssel- monde), A. v. d. Scheer (Zutphen), B. Blaisse (Am sterdam), T. Boot (Purmerenrl) en G. Sonderman (Amsterdam), die aldaar zullen trainen en deelne men aan de internationale wedstrijden, die daar ge houden worden op 31 Januari a.s. Vervolgens ver trekken deze rijders naar Stockholm om er deel te nemen aan de Europeesche kampioenschappen op 7 en 8 Febr. In deze stad zal beslist worden welke rij ders zullen ingeschreven worden voor de wereldkam pioenschappen op 21 en 22 Febr. Heden (Zaterdag)middag vertrekken naar Engel berg L. v. d. Ruit (Amsterdam), C. Jongert (Den Oever), W. K e e t ni a n (Winkel), J. Langedijk (Oudkarspel), R. Koops (Zuidlaren en K. Schenk (Wieringerwaard) om er te trainen en deel te ne men aan de wedstrijden op 17 en 18 Januari. Als 'elk jaar opnieuw een bronchitis U komt waarschuwen dat het koude jaar getij is ingetreden, waarom dan geen Abdijsiroop genomen? Menschen met sedert jaren telkens terugkeerende bronchitis vonden daarbij baat. Abdijsiroop is weten schappelijk samengesteld, verwijdert de taaie met ziektekiemen bezoedelde slijm en helpt Uw ademhalingsorganen. Sedert menschen-heugenis geprezen bij pijnlijk en veelvuldig hoesten, Bronchitis, vastzitten de kou. Kinkhoest, Influenza, Asthma. Voor de Borst" Alom verkrijgbaar. Prijs Fl. 1.50. Fl. 2.75. F1.4.50 Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons (60 cl.). Dan bespoedigt Ge Uw genezing. ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop) Het welbekende landgoed boven op het duin te Bergen aan Zee aangekocht door de stichting ,3lo Vncantle-oord. Het aan velen uit deze omgeving welbekende ge bouw, gelegen op het hooge duin te Bergen aan Zee, genaamd „Het Russenduin", is dezer dagen door het „Bio-Vacantie-oord", een stichting van het film- en bioscoopbedrijf in ons land, aangekocht. Dit gebouw, of liever gebouwen-complex, romantisch als een kasteel, met een vierkanten en een platten toren, een klein rond bij-torentje, een inrij-poort en een neven-gebouw is daar gezet in het jaar 1916 door de architecten, de Gebr. Van Gendt, in opdracht van nu wijlen den heer Aug. Janssen, een welbekende per soonlijkheid in de Amsterdamsche tabakskringen. Het is jarenlang, na den dood van den eigenaar, onbewoond gebleven, eenzaam en ongenaakbaar in zijn hooge, vrije ligging. Na het overlijden van den heer Aug. Janssen kwam het pand in bezit van zijn zoon, den heer P. W. Janssen, die „Het Russenduin" niet of slechts kort heeft be woond, zoodat dit kolossale perceel met koetshuis, gara ge en omliggende terreinen, ter grootte van 13 H.A., ja ren lang ongebruikt is gebleven De heer Janssen heeft Indertijd de tot de beziüng behoorende terreinen met jonge dennen laten beplanten; deze aanplanting is in die jaren voorspoedig gegroeid, zoodat het monumen tale, baksteenen huis in een steeds boschrijker en schil derachtiger wordend duin-landschap ligt. De stichting „Bio-vantieoord" stelt zich voor, 't Inte rieur van het huis te laten verbouwen en onder des kundige voorlichting te laten inrichten overeenkomstig de eischen, die aan een goed en modern geoutilleerd klnder-vacantie-oord kunnen worden gesteld. Daar de villa een honderdtal kinderen zal kunnen herbergen, die er telkens 34 dagen zullen doorbrengen, is hier dus door particulier initiatief zonder hulp van de overheid, bereikt dat 11 a 12011 kinderen uit de arm ste gezinnen méér dan tot dusver, in ons land naar een vacar.tiroord kunnen wo-den gezonden, Een heuge lijk resultaat, waarmee wij de nog slechts drle-en-een- half jaar oude stichting, door wier bemiddeling reeds 461 kinderen werden uitgezonden, gaarne geluk wen- schen. Wij voegen hier den wensch aan toe, dat de op brengst van de dezer dagen in de bioscopen te hou den Kerstcollecte de middelen van het Bio-Vacantie- oord zóódanig zal versterken, dat het in staat zal zijn, de plannen betreffende de nieuwe Inrichting van „Het Russenduin" volkomen te verwezenlijken. Zoodra het gebouw naar den eisch is geïnstalleerd, hoopt men de leiding der exploitatie te kunnen over laten aan het Centraal Genootschap voor Kinderher stelling»- en Vacantiekolonies, met welk, te dezer zake deskundig, college over deze aangelegenheid thans reeds besprekingen worden gehouden. Ten einde het leven aan boord van nabij ga de te slaan. Met de „Witte de Wlth" naar Lissabon en Napels. Het Haagsche Corr. Bur. meldt: De Minister van Defensie is voornemens zich 12 Ja nuari e.k. in te schepen aan boord van Hr. Ms. torpedo- bootjager „Witte de With", welk schip onder commando staat van den luitenant ter zee le klasse J. W. A. A. Heijdt De minister zal een gedeelte van de uitreis van ge noemden bodem naar Oost-Indië mede maken, teneinde voor langeren tijd meer van nabij het leven aan boord van een oorlogsschip gade te slaan; zulks ook wat be treft vlagvertoon van oorlogsschepen in den vreemde. Het embarquement heeft plaats op 12 Januari te Nieu wediep; het schip zal van 1620 Januari te Lissabon verblijven, alwaar dan ook Hr. Ms. torpedojager „Ban- ckert" op zijn uitreis naar West-Indië vertoeft. De reis gaat verder via Tunis naar Napels. De minis ter keert vandaar per trein naar Nederland terug. Trekking van Woensdag 24 December. 3e Klasse 3e Lijst No. 20760 f 25000. Nos. 6089 17718 ieder f 100. Prijzen van f 45. 59 114 145 171 314 646 780 1629 1865 2105 2521 2578 3096 3313 3384 3563 3655 3692 3737 4050 4209 4293 4296 4325 4376 4740 4950 5099 5274 5854 5956 6020 6028 6138 6313 6635 6772 7208 7855 7899 7990 8086 8161 8298 8473 8732 8832 9049 9495 9508 9530 9606 9776 9817 10105 10144 10215 10300 10569 10699 11522 11730 11963 12237 12423 12518 12979 13023 13458 13665 13823 13923 14381 14737 14983 15167 15188 15545 15865 15979 16117 16203 16425 16472 16478 16789 17039 17516 18211 18392 18503 18671 19963 19969 20104 20241 KERSTFEEST. Op de gebruikelijke wijze is in onze gemeente ook het Kerstfeest gevierd. In onze Hen'. Kerk ook dit jaar, ondanks de predikantsvacature, een mooie Kerstboom en daar om als telken jare een blijde schare van kleintjes en belangstellende ouders en kindervrienden vulden verder de kerk. De heer Brouwer, hoofd der school, was zoo vriendelijk ge weest thans de leiding op zich te nemen, terwijl ook de consulent, Ds. Van Loon, het zijne tot het welsla gen bijdroeg. Tractatie en cadeaux vervolmaakten voor dc klein tjes dit zoo echt mooie feest. Gisteravond vierden de kinderen van de Zon dagsschool Bid en Werk in lokaal Bethel het Kerst feest. De bekende kerstgeschiedenis over de geboorte van den Godszoon werd de kinderen verhaald. Een vrij kerstverhaal werd nog verteld, terwijl door den heer Boon nog een verhaal verteld werd, geïllustreerd door lichtbeelden. Ter afwisseling werd nog een kerstlied door een organiste en een violist ten gehoore gebracht. Een jonge leerling van de Houtsnijvereeniging speelde vervolgens nog het Stille Nacht op een viool. Het geheel werd afgewisseld door zang van de kin deren en van de bezoekers. De noodige tractatie ontbrak natuurlijk niet, even als de presentjes (kleeding). De zaai was goed gevuld en aan de blijde kinder gezichten kon men zien dat het Kerstfeest goed was geslaagd. o Verder waren er in schouwburg- en bioscoop de, wij zouden haast zeggen geijkte uitvoeringen, die al len veel bezoek hadden en dus gesproken kan wor den van welgeslaagde avonden. MARKTOVERZICHT. Het was wel te denken, een verzette marktdag, dat er weinig vee zou worden aangevoerd, maar zoo weinig als dat Woensdag j.1. het geval was, hadden wy toch niet verwacht. De gladde weg had daar natuurlijk niet weinig toe bijgedragen. Met dat al valt er niet veel te vermelden. Vette was hoegenaamd geen handel en later bleek er nog een paar verkocht te zijn. hoogste prijs 51 ets. De gelde koeien werden zoo'n beetje onder elkander verkocht, bedoeld hiermede de kooplui onder elkaar Pinken geheel niet aangevoerd. Graskalveren 2 stuks 50150 gld. De handel in nuchtere kalveren was aan den stuggen kant. Overhouders voor den dood; een matige handel. Voor de welde geen vraag. In oude slachtschapen was ook niets te doen en de handel in biggen en schrammen was slecht en minder In prijzen. Vette varkens werden verkocht voor hoogop 24 ets.: er is zelfs wel minder ook besteed; die handel was ook lang niet best. De handel op de kippenmarkt was goed, prijlshoudend

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1930 | | pagina 1