Schager Courant
Maad
Noordscharwoude.
ONTERFD...!
Radioprogramma
DE LANGENDIJKER
GROENTENVEÜJNGEN.
Tweede Blad.
De Noordhollandsche
Staten.
DRAlSlflA-vANVALKEhBURC'S-'
g A -'l LEVERTRAAfl
Te koop gevraagd:
een vrouw met een ton!
Dinsdag 13 Januari 1931.
74ste Jaargang. No. 8797
Deze tellen 77 leden. Dit getal is vastgelegd in de
Provinciale wet, en het houdt verband met het zielental.
Eigenlijk moesten we zeggen: hield daarmee ver
band, want de vertiouding tussohen het aantal ingezete
nen, der verschillende provinciën is sterk gewijzigd.
"Van de bevolkingsaanwas, die de laatste jaren voor ge
heel Nederland gesteld kan worden op 100.000 per jaar,
profiteeren vooral de beide Hollanden. Misschien zijn er
wel lezers, die meenen, dat het verkeerd is, om in dit
geval te spreken van profiteeren!
Hoe dit zij, Noord-Holland moet het met 77 vertegen
woordigers stellen en alleen Zuid-Holland heeft er meer,
B.l. 82.
Die 77 dames en heeren vertegenwoordigen de heele
provincie, niet uitsluitend den kieskring, waarin ze wor
den gekozen. Dat wil niet zeggen, dat plaatselijke of
etreekbelangen niet de speciale aandacht hebben van de
afgevaardigden, die daar bizonder goed bekend zijn:
men kan moeilijk venvachten, dat alle leden in de heele
provincie thuis zijn als in hun woonkamer.
Soms, doch gelukkig heel zelden, lijkt er een tegen
stelling te zijn tusschen stad en platteland, doch uit de
latere jaren is ons geen stemming bekend, waarbij zich
dit demonstreerde.
Dreigt er dan overwicht van de groote 6teden, spe
ciaal van Amsterdam?
Ons dunkt van niet en wie de klacht zou uiten, dat
Ihet platteland in de Staten veel minder vertegenwoordi
gers heeft dan onze groote steden, vergeet dat er voor
de verdeeling der zetels toch moeilijk een andere maat
staf genomen kan worden dan het zielental.
Nu is het daarmee als volgt gesteld.
De provincie heeft 1.483.785 inwoners
Amsterdam 749.459 inwoners
Haarlem 117.169 inwoners
Het overige deel der Provincie 617.157 inwoners
Dit overige deel kan echter niet zonder meer als
„platteland" worden aangeduid. Er behooren
plaatsen toe, met een uitgesproken industrieel karakter
als bijv. de Zaanstreek, terwijl andere geheel of gedeel
telijk luxe plaatsen zijn, bijv. Bloemendaal, Bussum,
Bergen, Hilversum, om maar enkele te noemen.
Gaat men nu de ledenlijst na, dan blijkt dat er van de
77 wonen
in Amsterdam 34
in Haarlem 8
in de rest der provincie 35
waarvan benoorden het IJ 18
Oogenschijnlijk tellen de Staten dus te weinig Am
sterdammers. Naar de bevolking zouden er 39 moeten
zijn in plaats van 34.
Onder hen, die buiten wonen, zijn echter „gehaaide" Am
sterdammers meestal ook op Amsterdamschb lijsten
gekozen.
Voor de Staten geldt immers ook de evenredige ver
tegenwoordiging en als de verschillende partijen al hun
lijsten verbinden en dus het aantal zetels behalen, waar
op hun volledig stemmencijfer hun recht geeft, dan krij
gen zoowel stad als land,waarop ze recht hebben.
Trouwens, de tegenstelling in vertegenwoordigende
lichamen is niet stad of land, maar democratie of behoud
Beide doen zich voor in verschillende vormen, doch
ruwweg kan toch dit gezegd worden:
democratie beteekent vooruitgang; behoud of conser
vatisme beteekent achteruitgang of op zijn best: stil
stand.
Hoe het naar deze onderscheiding in de Staten is ge
steld, bekijken we in een volgend nummer.
LEEUWARDEN
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
DOLF WYLLARDE
7.
„Kom, niet zoo somber kerel! Die oud-oom of achter
neef, of wat hij van je was, heeft die hier nogal
succes gehad?"
„Te oordeelen naar den toestand, waarin ik de plan-
to. ge aantrof, zou ik zeggen van niet. Ze had twee jaar
fcraak gelegen, toen ik kwam. Het heeft reusachtig veel
moeite gekost om den ouden heer te vinden en hem aan
het verstand te brengen, dat hij als eigenaar van
„Conty Gates", beter deed naar Engeland terug te
gaan en daar in welstand te leven. Arme kerel! Hij
heeft er niet lang 'van geprofiteerd. Hij was al dood
ziek toen hij in Southampton aankwam. Twee jaar
heeft hij het nog uitgehouden."
„Maar dan moest jij het land daarna toch geërfd
hebben, tenminste als hij geen kinderen had?"
„Neen; hij was vrijgezel en ik dacht hetzelfde als
jij nu zegt. Maar hij stierf tenslotte toch nog onver
wacht en had geen testament gemaakt tenminste,
er werd geen testameni gevonden, dat was gemaakt
nadat hij bezit genomen had van het landgoed. Wel een
oud testament, v/aarin hij mij L'Opale vermaakte."
„Wat 'n verschrikkelijke pech. Maar hoe komen de
Arbournes er nu tenslotte aan?"
„Ja, dat is werkelijk vreeselijk. Lady Arboure heet
Har rel van zichzelf; ze is de oudste zuster van mijn
vader. Heb je nooit gewcSen hè? Ik heb nooit veei
relaties met haar onderhouden; ik kan haar niet uit
staan, ze is hard en zonder gevoel, maar ik was toch
stcm-verbaasd, toen ze aanspraken liet gelden op
„County'Gates". Haar redeneering was, dat nu de tak
van Harrel met dien ouden planter was uitgestorven,
het landgoed en de inkomsten daarvan weer terugkwa
men aan de jongere linie. Wat dat betreft had ze
volkomen gelijk. Maar, beweerde ze verder, het be
hoorde te gaan volgens den ouderdom in de familie
takken, wat volgens het testament van mijn vader
uitdrukkelijk diens bedoeling was. Zij was een geslacht
ouder dan ik, dus haar erfrecht ging vóór het mijnel
Zaterdagmiddag te 4 uur kwam de gemeenteraad in
een spoedvergadering bijeen.
Voorzitter Jhr. A. L. van Spengler; Secretaris de heer
K. G. Reinders.
Alle leden zijn aanwezig.
De Voorzitter opent deze eerste vergadering in het
jaar 1931 en memoreert, dat zijn wensch in de vorige
vergadering geuit, betreffende den toestand in den tuin
bouw in vervulling schijnt te gaan, gezien de andere
weersgesteldheid, met gevolg dat de prijzen der produc
ten stijgen.
Deze vergadering is op een bijzonderen dag en uur
samen geroepen door een ingekomen schrijven van het
Provinciaal bestuur inzake de tuinderscredieten.
De notulen van de vorige vergadering worden goed
gekeurd met een woord van dank aan den samensteller
Mededeelingen.
Naar aanleiding van de notulen deelt de voorzitter
mede, dat het rapport van het P.E.N. betreffende over
name van 't electrisch net is ingekomen, doch dat uit
den aard der zaak nog geen mededeelingen gedaan kun
nen worden.
Van Ged. Staten is bericht ingekomen, dat het onder
zoek naar de gemeentebegrooting 1931 nog niet is af-
geloopen.
De Tuinderscredieten.
Hierna komt aan de orde een ingekomen stuk van het
Prov. Bestuur betreffende de tuinderscredieten.
De voorzitter zegt dat het een vanzelfsprekend iets is
dat B. en W. hier voor zijn en verwacht spr. niet anders
dan dat ook de raad hierop goedgunstig zal beschikken,
daar naar dit schrijven verlangend is uitgezien. De be
doeling is, dat het crediet verstrekt wordt door de Boe
renleenbanken onder garantie van de provincie en de
gemeenten met respect. 70 en 30 pet.
Met algemeene stemmen wordt zonder eenige discus
sie besloten dat de gemeente zich voor 30 pet. garant
zal stellen.
De Voorzitter acht het een gelukkig verschijnsel, dat
met algemeene stemmen dit besluit is genomen.
De uitvoering van een ander berust bij B. en W.
De rondvraag- levert niets op, waarna tot sluiting
wordt overgegaan.
Woensdag 11 Januari.
Hilversum (1875 M.)
V.A.R.A.
8.00 Gramofoonmuziek; 9.15 Orgelspel door Johan Jong.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Gramofoonmuziek; 10.30 Onze Keuken, door P. J.
Kers; 11.00 Gramofoonmuziek; 11.05 Radio-Volks-Uni-
versiteit. Voeding en voedingsstoornissen bij het kleine
kind; 11.30 Gramofoonmuziek; 12.00 Politieberichten;
12.20 Middagconcert door het VARA-Septet; 2.00 On
derbreking voor verzorging van den zender; 2.30 Vrou
wenuurtje; 3.20 Gramofoonmuziek; 3.25 Coöperatie
kwartiertje; 3.40 Maak het zelf, doór.Celine Schaake
Verkozen; 4.30 Piano-recital door Johan Jong; 5.00 Kin
dervertellingen; 5.30 Vraaghalfuurtje; 6.15 Gramofoon
muziek; 6.30 Mandolinecursus, door Joh. B. Kok; 7.00
Gramofoonmuziek; 7.15 Voordracht door Martien
Beversluis; 7.45 Politieberichten; 8.00 Joodsch uurtje;
9.00 Concert door het VARA-Orkest o.l.v. Hugo de
Groot; 9.15 Opvoering van „Tine Kipra's Echtschei
ding" door het Groot Volkstooneel; 10.15 Vervolg
Concert; 11.05 Persberichten van Vaz Dias; 11.15 Gra
mofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
Huizen (298 M.)
N.C.R.V.
8.008.15 Schriftlezing; 8.159.30 Morgenconcert; 10.30
11.00 Korte Ziekendie'nst; 11.0012 00 Harmonium
bespeling door M. F. Jurjaanz; 12.0012.30 Gramofoon-
platen; 12.302.00 Middagconcert; 2.002.30 Gramo
foonmuziek; 2.303.00 Lezen van Chr. Lectuur; 3.00
4.30 Concert: viool, piano en zang; 4.304.45 Gramo
foonmuziek; 4.455.00 Verzorging van den zender; 5.00
6.00 Kinderuurtje; 6.007.00 Uurtje voor de land
bouwers door H. Pilon. Onderwerp. „De Fosforzuur-
mestötoffen"; 6.306.40 Vaz Dias; 7.007.30 Gramofoon
muziek; 7.308.00 Halfuurtje voor de rijpere jeugd;
8.0010.45 Concert door het Chr. Radio-Orkest. Spreker:
G. Rauws. Onderwerp: „Sanatorium-leven'; 10.00 Pers
berichten van Vaz Dias; 10.4511.30 Gramofoonmuziek.
„Maar jij had geen voorrang als mannelijk erfge
naam?
„Misschien. Maar mijn aanspraken stonden, zooals
mijn advocaten adviseerden, niet heel sterk, doordat ik
de juistheid van mijn vaders zienswijze, dat de oudste
tak de meeste rechten had. indertijd had erkend, door
mij niet tegen het testament te verzetten en het zelfs
te helpen uitvoeren door dien Harrel uit Westlndië
naar het landgoed te halen. Deze complicatie had il:
niet kunnen voorzien, ander had ik wel een uitdruk
kelijk voorbehoud gemaakt. Maar ik had ook geen
lust in een schandaal-proces over ons familiebezit."
Digby zweeg; er was een smartelijke uitdrukking
op zijn gezicht.
Ik kan me volkomen in je gevoelens verplaatsen,"
zei Morrence hartelijk, „het is alleen maar jammer,
dat Lady Arbourne geen sikkepit eergevoel heeft en
dat ze een fatsoenlijk man als jij, tegenover zich
heeft gevonden."
Hij stak de hand toe en Digby greep die en drukte
haar stevig; er kwam een glans in zijn oogen en de
smartelijke trek om zijn mond ontspande zich.
„Jij bent de eerste die mij heelemaal begrijpt, Jack,"
zei hij warm.
„Ik geloof dat ik net zoo gehandeld zou hebben. Dus
mèt „County Gates" gaf je het heele oude leven op?"
„Ja. Ik was wel sterk genoeg om dat te doen, maar
toch niet zoo sterk, dat ik in staat was om in Engeland
te blijven. In die twee jaar had ik ervaren wat het
beteekent om in den kring, waarin ik leefde, betrekke
lijk arm te zijn. Toen ben ik hierheen gekomen om te
zien,of er wat te maken was van L'Opale, het eenige
bezit dat mij was overgebleven. En hier ben ik nu... Nu
weet je de heele geschiedenis!"
„Maar éen ding begrijp ik dan toch niet. Als die
oude heer jou L'Opale vermaakt heeft, waarom heeft
hij dan in zijn testament geen woord over „County
Gates" gezet?"
„Het eenige testament dat we konden vinden dag-
teekende uit den tijd vóór mijn vaders dood. Het was
hier in West-Indië gemaakt. Het f/.hijnt dat mijn vader
en Ian Harrel in vroeger jaren wel gecorrespondeerd
hebben. In ieder geval wist hij van mijn bestaan en
omdat hij kinderloos was, vermaakte hij m ij de plan
tage omdat er niemand nader was die er voor in aan
merking kwam. Mijn vader was niet bepaald de ge
schikte erfgenaam voor een dergelijke nalatenschap.
Eigenaardig hè, dat de man, die mij zonder het te
willen, beroofd heeft van het eigendom waarop ik aitjjd
Voor enkele dagen kon men in een onzer groote
dagbladen een advertentie van den volgenden inhoud
lezen:
Huwelijk.
Zeer nette alleenstaande jongeman, begin
dertig, rnet goede positie, echter niet voldoende
om zonder kapitaal stand op te houden, zou
gaarne in relatie komen met ouders, die hun
dochter f 100.0CO.— mede kunnen geven. Ver
der is onbesproken gedrag mede hoofdver-
eischte. Aangeboden wordt de Gravinnentitel
en een gelukkig huiselijk leven. Brieven on
der No. 627, Administrate welke op
woord worden geretoiirneerd.
Den naam van de krant hebben we geschrapt, ten
einde liefhebbende!!) ouders onder onze lezers niet
in de verzoeking te brengen, hun dochter ten ver
koop aan te bieden.
Overigens speelt de dochter geen rol; mijnheer de
Graaf roept ouders op en ..iet hen wil hij een han
deltje doen. Voor zijn titel en een gelukkig huiselijk
leven vraagt hij: een ton goud, een onbesproken ge
drag plus omdat het niet anders kan -een
vrouw. Dichters en idealistische jongelui, die meenen
clat er voor een goed huwelijk ook liefde en achting
noodig is, zijn ouderwetsche menschen.
Of lieer Graaf van onbesproken gedrag is, vermeldt
iiij niet. Hij is ook een man, nietwaar? Of, bedoelt
hij, dat de kat in het donker knijpen niet erg is, als
men maar zorgt, dat de menschen er niets van te
weten komen?
We zullen er maar geen zure grapjes meer over
maken. Het blijkt wel, dat iemand van adel kan zijn
zonder edel te wezen.
ooo
Advertenties van bovenstaande- soort zijn geen zui
ver Nederlandsch product, liet wast ook elders.
Hier is bijv. een annonce uit een Amerikaansch
blad, medegedeeld door het „Algemeen Weekblad".
Dit moois luidt als volgt:
„Ik geef hierbij kennis van het overlijden
van mijn lieve vrouw, die heengegaan is op
het' oogenblik, dat zij het leven schonk aan
een zoon, voor welken ik nu een min zoek, om
voorloopig ook de huishouding te bestudeeren,
totdat ik een nieuwe levensgezellin gevonden
zal hebben, die knap van uiterlijk moet zijn
en ten minste 20.000 dollar bezitten om deze in
mijn manufacturenzaak te steken, waarin ik
een uitverkoop houdt, omdat de zaak zal wor
den verplaatst naar de Elde Avenue 174, waar
ik tevens eenige vertrekken te huur heb."
Deze wijze van zaken doen noemt men wel: Nieu
we zakelijkheid!
Wij willen maar zeggen: wat nieuw is, is daarom
nog niet goed of heter.
Het tuinderscrediet in de gemeenteraden
geen cadeautje; werk voor de dagelijkschc
b©3turen. Een betere tendens in het prijs
verloop. Roode kool hoogere pryzen, bij
meerderen aanvoer. Hetzelfde geldt van gele
kool. Ook witte wat hooger. Uien slecht.
Peen iets beter. Bieten goed.
De laatste week stond in het teeken der provinciaal-
gëmeentelijke tuinderscredieten. In diverse gemeente
raden is het voorstel van Ged. Staten van Noord-Holland
om de gemeenten te verzoeken, zich voor 30 pet. garant
te stellen voor het aan noodlijdende tuinders te verlee-
nen crediet, behandeld. Niemand zal verwacht hebben,
dat ook maar één raadslid zich tegen die borgstelling
zou verklaren. Dat men met sommige voorwaarden niet
accoord zou gaan, is uit artikelen in de Schager Cou
rant reeds gebleken. En dat er eenige critiek zou wor
den geoefend, is uit de besprekingen wel duidelijk ge
worden. In een der raadsvergaderingen was een lid niet
te spreken o^er het zich afzijdig houden van steun door
het Rijk en sprak in dezen van plichtsverzaking. Dat dit
nu toch buitengewoon overdreven is en bewijs levert van
de ondeskundigheid op dit terrein, moge hieruit blijken,
dat de Provincie over een 7-tal jaren nog geen f 28000
als borg heeft moeten betalen en dat bij een garantie van
90 pet. Per jaar is dit dus nog geen f 4000. Nu begrijpen
we werkelijk niet, waarvoor het noodzakelijk is, het Rijk
nog in deze steunregeling te willen betrekken, nu de
Provincie Noord-Holland met een 30 a 40 gemeenten, die
garantie op zich hebben genomen. Men redeneert soms
bij deze garantiestelling, alsof de Provincie hier den
tuinders een cadeautje bezorgt; niets is natuurlijk min
der waar. Het is slechts een hulpverleening in den vorm
van borgstelling, welke wij, ieder op zijn tijd, aan ande
ren bewijzen en anderen aan ons. Alleen nog met dit
gerekend had, mij het eenige, dat ik tenslotte nog be
zit, heeft nagelaten!"
„Het ls niet bepaald een voordeelige ruil! Weet Je
zeker dat er geen later testament bestaat?"
„Vrijwel. Hij heeft alles wat hij heeft meegenomen
naar Engeland en hier de kast gesloten. We hebben
alle papieren doorgesnuffeld, maar er was geen tweede
testament bij."
„Arme kerel!" zuchtte Morrence. „Maar heb je wei
aan de toekomst gedacht?
„Neen, daar wènsch ik niet aan te denken!"
„Maar mijn beste jongen..." protesteerde Morrence.
„Ik zeg je nog eens, ik w i 1 niet denken," riep Digby
heftig, terwijl hij ongeduldig opstond en een stapel
papieren op den grond smeet." Dat is juist het voor
deel ervan, dat je hier levend begraven bent; je her
sens functioneeren niet meer, je slaapt in en je herin
neringen stompen af. Je bent tevreden, zooals een poes
die in het zonnetje zit, dat je van dag tot dag het
leven hebt. De eenige toekomst waaraan ik denk is
het volgende jaar en de kansen van den oogst."
Morrence's vriendelijke oogen kregen een ernstige
uitdrukking. Hi,1 keek onwillekeurig naar het portret
van het Engelsche meisje naast het zijne en dacht aan
de spottende opmerkingen van „Doctor Tom" over
Eulalie de Floissac.
„Denk je hier voor goed te blijven?" vroeg hij. op za-
kelijken toon.
„Ik zeg je Jack, dat ik heelemaal niet denk. Ik maak
geen plannen meer. Als ik het leven hier niet ondrage
lijk ga vinden, welnu, dan blijf ik waarschijnlijk. Jij
hebt belanstelling voor de dingen van vroeger in me
wakker gemaakt." vervolgde hij een tikje geprikkeld.
„Meestal vergeet ik Engeland totaal. Maar nu ben ik
waarachtig in staat om naar oude kennissen en familia
leden te vragen!"
„Er is één oude relatie, aan wie je wel wat meer ge
legen mocht laten liggen, dan je tot nu toe gedaan
hebt," antwoordde Morrence met vriendelijk verwijt. „Ik
bedoel je zuster. Mijn vrouw logeerde bij haar, toen ik
uit Engeland wegging en ik weet dat ze er vreeselijk
onder te doen heeft, dat ze nooit zoo iets van je hoort."
„Arme Cissy!" zei Digby met een zucht. „Ik wéét dat
mijn gedrag tegenover haar Verkeerd is, maar het leek
me het beste om alle verbindingen met Engeland te
verbreken."
„Ze weet niet eens waar je uithangt."
„Ze weet dat ik naar St. Alousië ben gegaan. Maar
ik heb haar sinds mijn komst hier, niet geschreven en
tenslotte schreef zjj ook niet meer. Ik denk dat ze in de
verschil, dat in het laatste geval, bij wanpraestatie van
den eigenlijken schuldenaar, de particuliere persoon er
zijn centen mee kwijt raakt, terwijl het in het eerste
geval, borgstelling door gemeente en provincie, de ge
meenschap is, die de gevolgen van het niet voldoen aau
de verplichting draagt
We mogen nu verwachten, dat Gedeputeerde Staten
de genomen besluiten in zake de garantieverleening door
de gemeente spoedig zullen goedkeuren, zoodat de voor
bereidende werkzaamheden kunnen beginnen. Het zou
ons niet verwonderen, of de Dagelijksche Besturen der
gemeenten zullen met de tuinbouwvereenigingen in con
tract treden, ten einde zooveel mogelijk tuinders te be
reiken en dezen op eenvoudige wijze inlichten, wat hier
te doen staat, om in het bezit van tuinderscrediet te
komen. Want op dit gebied heerscht nog heel wat on
wetendheid en misverstand. Wo zoudendaarvan frap
pante staatjes kunnen meedeelcn.
De grondtoon van de stemming op onze groenteveilin
gen is wel wat zuiverder geworden. Sedert er een lichte
vorst intrad, die helaas weer spoedig in dooi is verkeerd,
zijn de prijzen van de winterkool iets beter geworden,
doch ze zijn nog niet van dien aard, dat er van een loo-
nenden prijs kan worden gesproken. Het is voldoende
bekend, hoe slecht het vorige jaar de financieele uit
komsten zijn geweest (omzet aan de veiling van den
Noordermarktbond in 1929 f 4.437.000 en f 2.383.000 ;n
1930!) en op het oogenblik zijn de prijzen nog weinig
beter den het vorige jaar omstreeks dezen tijd. Van de
veiling der L.G.C. zijn ons op dit oogenblik nog geen om-
zetcijfers bekend, doch ook daaruit zal straks wel blij
ken, hoe droevig de uitkomsten verleden jaar zijn ge
weest. Waaruit dus, bij de tegenwoordig bestede prijzen,
volgt, dat de toestand nog alles behalve rooskleurig is.
Een paar kwartjes verhooging in prijs brengt de men
schen al in een betere stemming. Hoe minder men im
mers heeft, hoe eerder men met een kleine gift tevreden
is. En bovendien geeft een geringe prijsverbetering hoop
op een verdere opleving der groenteveilingen. En hoop
moet -in deze tijden de Langendijker tuinbouwers doen
leven.
Verleden jaar werden in de overeenkomstige week
nog partijen bloemkool aangevoerd, die tot over de f 11
opbrachten. Deze week werden nog slechts 150 stuks van
deze groente aangevoerd, die hoogstens f 7 konden op
brengen. Door de vorst is nu alles weggevroren, zoodat
het met den aanvoer van bloemkool zal gedaan zijn.
De aanvoer van roode kool was vooral aan de veiling
van den Noordermarktbond van beteekenis. Daar wer
den rond 90 spoorwagens aangevoerd tegen 35 te Broek
op Langendijk. De prijzen waren hooger dan de vorige
week. Zoo werd aan den Noordermarktbond in het be
gin der week voor de kleine sorteering, ruim f 6 betaald;
Donderdag werd zelfs tot f 7.20 besteed. Overigens bleef
de prijs iets beneden de f 7. Groote kool bracht aanvan
kelijk bij de f 4 op; dit bleef zoo gedurende de heele
week met een kleine verhooging. Afwijkende kwaliteit
groote werden voor f 2 verkocht, kleinere brachten naar
verhouding weer hoogere prijzen op. Ter vergelijking
met het vorige jaar vermelden we: noteering op 9 Ja
nuari 1930 aan de veiling van den Noordermarktbond
f 2.806.50, 9 Jan. 1931 was deze f 46.70. Aan de vei
ling der L.G.C. waren ze resp. f 2.706.30 en f 26.90,
Veel verschil is er dus nog niet; alleen is de groote kool
iets duurder. Bedenkende echter, dat de oogst zooveel
minder opbrengst gaf, stemmen de tegenwoordige prijzen
nog weinig bemoedigend.
Voor gele kool konden ook eenigszins betere prijzen
worden bedongen. Voor groote werd in het begin der
week even minder dan een rijksdaalder besteed. Later
kon tot over de f 3 worden gemaakt. Aan den Noorder
marktbond werd zelfs tot f 3.30 betaald. Het mooie
kleine goed werd aanvankelijk verkocht voor f 3.50—
3.80, op het eind der week werd f 4.204.50 betaald. Van
deze koolsoort zitten groote voorraden. De prijzen, di®
deze week besteed werden zijn nog belangrijk lager dan
verleden jaar. Zoo werd aan den Noordermarkbbond
voor eerste soort op 9 Jan. 1930 f 5.206.30 besteed; 9
Jan. 1931 aan die veiling f 2.804.20; aan de veiling te
Broek waren de respectieve cijfers f 3.206.70, en f 2
4.60. Men ziet, dat de prijzen nog zeer ongunstig zijn.
Toen werden 62, nu 50 spoorwagens gele kool aan beide
veilingen tezamen verhandeld.
Deensche witte kool is er dit jaar aanmerkelijk minder
dan verleden jaar. De prijzen van dit product zijn nu
wat beter. Maandag werd aan de Broeker veiling van
f 23.50 betaald, te Noordscharwoude f 2.903.50. Voor
de groote Denen werd de heele week om en de bij f 3
besteed, Zaterdag aan de veiling van den Noordermarkt
bond f 3.40. Voor de mooiste van de kleine sorteering
werd aanvankelijk tot f 3.50 besteed, op het eind der
week kon tot f 4 worden bedongen. Op 9 Jan. 1931 werd
aan de Broeker veiling f 2.203.70 betaaldte Noord
scharwoude f 2.903.80. Het vorige jaar op dienzelfden
datum waren de noteeringen aan genoemde veilingen,
f 1.202.10, en f 1.301.90. In aanmerking genomen
echter de slechte oogst, is de financiëele opbrengst nog
niet grooter. De aanvoer beliep in totaal aan beide
merkten rond 65 spoorwagens.
Voor uien bestaat hoegenaamd geen belangstelling.
De prijzen zijn en blijven dan ook bijzonder laag. Op het
eind der week leek eenige verbetering in te treden.
Werd aanvankelijk hoogstens f 21000 voor de mooist®
betaald, later werd tot f 2.70 besteed. Grove uien brach
ten f 1.50—2.80, drielingen f 0.80—1.60, nep f 1.70—1.80,
Aanvoer 12 spoorwagens.
Peen was eenigszins minder laag in prijs: men be
steedde van f 1.402.40.
Bieten werden verkocht voor f 1.906.30.
meening verkeerde dat ik niet hier gebleven ben en
haar brieven mij niet bereikten. Mijn plannen waren zoo
onzeker, toen ik uit Engeland wegging; ik heb inderdaad
ook over Australië gesproken, dus Cissy zal wel den
ken dat ik daarheen getrokken ben. Gélukkig heeft Ce-
cily niet geleden onder mijn tegenspoeden. Ze is met
Cartwright getrouwd een jaar voor mijn vader stierf en
niet alleen dat haar man gefortuneerd is; ze heeft ook
een behoorlijke bruidschat meegekregen. Dat eigenaar
dige testament heeft haar niets te kort gedaan..."
„Dat maakt de houding van je vader nog vreemder."
„Hij was altijd eigenaardig. Clcely was zijn lieveling
en ik ben overtuigd dat hij, toen hij besloot mij te ont
erven, tegelijk gezorgd heeft, dat njijn zuster daar geen
schade van had. Hoe is het overigens met haar? Ik
ben blij dat je vrouw bij haar is.
„Nell voelde zich niet heelemaal goed, toen ik weg
ging; in elk geval niet goed genoeg om mee te gaan naar
Port Gragas met zijn gevaarlijk klimaat. Maar je zuster
is heelemaal niet zooals ze wezen moet, Digby."
„Cissy is nooit sterk geweest. Maar er mankeert haar
toch niets ernstigs, wel?"
„Beste kerel, heb je nooit gehoord dat de geest in
vloed heeft op het lichaam en kun je je niet voorstellen
dat je zuster, die dol op je is, erg tobt over je myste-
rieuse verdwijning?"
Digby voelde zich niet erg op zijn gemak.
„Ik heb het nooit in dat licht beschouwd," bekende hij
op berouwvollen toon. „Ik zie nu wel in dat ik heel
egoistisch gehandeld heb. Maar je hebt er geen idee van
Jack, hoe ellendig ik me heb gevoeld. Dus jij vindt.
ik behoor te schrijven?"
„Sellig! En bovendien, zoodra je hier een poosje ge
mist kan worden, moet je naar huis gaan en vertellen
hoe je het maakt. Ik zeg dit niet alleen terwillé van
Cecily, maar ook voor jezelf."
„Voor mij? Je zoudt heel wat grooter dienst kun
nen bewijzen, door me maar kalmpjes hier te laten."
„Om je bloot te stellen aan iets, waar je je heele ver
dere leven berouw van zult hebben! Ik weet niets van je
omgeving, Digby, maar ik begrijp heel goed dat een
man, die van plan is zioh in de kolonie te vestigen, niet
alléén kan blijven. Meestal trouwt zoo iemand met een
meisje uit den maatschappelijken kring, waarin hij be
land is. En ik voel er niets voor om jou naar de weer
licht te zien gaan, ouwe jongen... Versta me goed, ik
wéét niets, alleen zou ik jp willen vragen, is er behalve
je zuster niemand anders in Engeland, van wie je zoudt
willen weten hoe het haar ging?"
Wordt vervolgd.
