AlieiBti Nitiws-
i
Uitgevers t N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
Een landbouwer aan
het woord.
HET VUURTORENLICHT.
Jack Diamond naar
huis toe.
Stop vlug
dien GRIEP-aanval
Zaterdag 24 Januari 1931.
SCDAG
74ste Jaargang No. 8804
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
teritiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN.
Contra den voorzitter van den Amsterdam-
schen Kamer van Koophandel. Amster
dam en de boerenstand. De regeerings-
steun aan het landbouwbedrijf verdedigd.
Dezer dagen heeft de heer Heldring, voorzitter van de
Kamer van Koophandel te Amsterdam zijn nieuwjaars
rede uitgesproken. Daarin heeft hij het o.m. gehad over
de pogingen, die door de regeering worden aangewend,
om enkele maatregelen te nemen, die er op berekend
zijn, de landbouwende bevolking te steunen.In vrij
krasse bewoordingen nu liet de heert Heldring zijn ont
stemming over deze pogingen blijken. Dit heeft een
landbouwer in de Noord-Beemster, de heer A. d e
Haan naar de pen doen grijpen, en in de „Tel e-
graaf" schrijft hij neer hoe of hij denkt over dien
eventueelen regeeringssteun.
Wij achten het voor onze lezers in deze landbouwende
streek van voldoende belang, om dit schrijven hier te
laten volgen:
Ofschoon ik als gewone boer, aldus de schrijver, niet
over voldoende gegevens beschik en zeker niet genoeg
kennis heb kunnen opdoen, om in een kort bestek te
kunnen weerleggen, meen ik toch het recht te mogen
vragen, een poging te doen, den heer Heldring duidelijk
te maken, dat steun aan den landbouw onder de huidige
omstandighedenniet alleen is een boerenbelang, maar
ook indirect een belang voor de leden van de Amster-
damsche Kamer van Koophandel.
Immers, de leden van de Kamer van Koophandel ver
dienen voor een flink gedeelte hun, brood en mis
schien nog iets meer. met het verhandelen of bewerken
van goederen, bestemd voor den Nederlandschen land
bouw, of daarvan afkomstig, en die van of voor onze
Oost-Indische landbouwondernemingen.
De producten van den inheemschen landbouw, worden
grootendeels uitgevoerd evenals productiemiddelen voor
den Indischen landbouw. Omgekeerd worden de produc
ten van den Indischen landbouw hier ingevoerd, evenals
productiemiddelen voor den Ned. landbouw. Ook is het
platteland zoo goed als de groote steden, het afzetgebied
voor de Indische producten.
De bloei van de groote Stoomvaartlijnen Is, naast den
enormen invoer van veevoederartikelen voor den boeren
stand ontstaan, door het transito verkeer ten behoeve
van den Holl. en Ind. landbouw.
Zonder dezen handel zou Amsterdam m.i. niet kunnen
blijven bestaan, en hiervoor put ik de bewijzen uit onze
vaderlandsche geschiedenis. Toen voor een eeuw terug
de toegang tot de haven via de Zuiderzee voor de groote
scheepvaart dreig&e te loor te gaan, is men begonnen
met het Noord-Holl. Kanaal te graven. Toen dit kanaal
ook al niet meer voldeed aan de gestelde eischen, zijn
groote offers gebracht voor het graven van het Noord-
zeekanaal. Hierna zijn ten behoeve van de haven de
groote sluizen te IJmuiden gebouwd, zal het Noordzee
kanaal nog weer moeten worden verbreed en is besloten
tot het graven van een verbindingskanaal met den Rijn,
nu het Merwedekanaal ook al weer is verouderd.
Ik geloof, dat deze heele lijst van groote werken,
waardoor Amsterdam kunstmatig voor het lot van Hoorn
en Enkhuizen terug te vallen tot een kleine provincie
stad is behoed, zijn uitgevoerd met rijksgelden.
Ook de boeren betalen mee.
Aan dezen stroom van millioenen heeft de boerenstand
zonder morren zijn rechtmatig deel betaald. Had de boer
er dan belang bij, dat juist Amsterdam werd gehand
Kort verhaal
IOHAN STAAL liep onrustig zijn kamer op en
neer, zijn linkerhand verfrommelde de rose
velletjes papier, zijn lippen mompelden: Verlo
ren... het spel van mijn leven ligt aan mijn
voeten vergruisd...
Voor het raam, dat uitzag over weilanden tot aan
den horizon, bleef hij staan, streek met bevende vin
gers het briefje glad en las:
Johan,
Wanneer je dit briefje ontvangt stap ik met
Frans Vierhout aan boord van de „Ocean". Ik
ga met hem mee naar Zuid-Amerika. Deze stap
heb ik lang en rijpelijk overdacht, maar... thans
staat het voor mij vast, dat wij van twee ka
rakters zijn, die niet bij elkaar behooren.
Het spijt mij, wanneer ik je pijn doe, Johan,
maar het moet
Ik neem voor altijd afscheid,
Mia.
Johan liet het briefje op den grond dwarrelen en
toen hij zijn blik over de weilanden liet dwalen, nam
zijn mond een vastberaden uitdrukking aan. Zijn oogen
glansden staal-hard, toen hij een tweede briefje las:
Johan,
Heb je brief ontvangen. Vuurtorenwachter
Jerry alleen. Kom je mij eens gauw bezoeken?"
Je vriend
Anton.
Toen het tweede briefje naast het eerste op den grond
viel, schaterde er een macabre lach door de zware
stilte.
Tegen den avond was de stormwind opgestoken en
gierde als een dolk door het luchtruim, waar zwarte
haafd als centrum waar zijn goederen worden verhan
deld? Ik geloof het niet. Rotterdam, Dordrecht of Delf
zijl zijn hun precies even lief. Als echter bij gebrek aan
een rendabelen afzet de inheemsche landbouw zooal niet
geheel wordt opgegeven, dan toch sterk zal worden in
gekrompen, zal dit aan den omzet van goederen in de
Amsterdamsche haven spoedig merkbaar zijn. Niet alleen
omdat de boerenstand en landarbeiders niet meer zul
len afnemen, noch züllen produceeren, doch ook omdat
deze in hun val de geheele plattelandsbevolking mee
slepen.
Zoo echter thans de inheemsche landbouw, die
niet door onkunde of achterlijkheid, maar uitsluitend
ten gevolge van internationaal wantrouwen on protec
tie, zonder steun van eigen regeering, het bfearijf on
mogelijk kan blijven uitoefenen, langzamerhand te'
gronde moet gaan, dan zijn al die millioenen aan de
haven besteed, weggegooid geld, want dan gaat Amster
dam met den landbouw te gronde.
Voor den heer Heldring is zeker het gordijn nog 'niet
opgegaan, hij ziet slechts rechtstreeks eigen belang, de
onhoudbare toestanden in het landbouwbedrijf -en de
noodzakelijke gevolgen hiervan ziet hij niet in. Zoo hij
dit zou kunnen inzien, zou hij dan na alles wat van
rijkswege voor Amsterdam is gedaan en nog gedaan
zal worden, nog durven toornen, tegen de zooschuch
tere pogingen, die thans zullen worden gedaan, dit zoo
belangrijk bedrijf te steunen, nu het van buiten af
dreigt te worden doodgedrukt?
Zijn deze enkele maatregelen te vergelijken met dat
gene'wat voor Amsterdam is gedaan?
Productiekosten.
Eén lichtpunt echter ziet de heer Heldring in zijn
Nieuwjaarsrede, in de toekomst een algemeene verlaging
van productiekosten en aanpassing bij een verlaagd
prijsniveau. Als dit ook betrekking heeft op de produc
tiekosten in onze landbouwbedrijven, dan kan ik dit niet
als een lichtpunt beschouwen, wel als een ramp.
Ik geloof niet, dat de heer Heldring, goed op de hoogte
is van de productie-methoden in den landbouw en de
omstandigheden waaronder in den landbouw wordt ge
werkt. Was hij dit wel, dan zou hij zeker anders hebben
gesproken. Ik meen tenminste, dat wij den tijden van
het eenvoudig afnemen van de productie van den arbeid
van de bevolking, zonder eenige belooning voor hun ar
beid hieraan besteed, zijn ontgroeid. Toch zou verdere
verlaging van productiekosten in het inheemsche land
bouwbedrijf hierop neerkomen.
Onze landarbeiders, die thans werken voor een loon
van pl.m. 30 a 35 cent per uur. zal hij toch denkelijk niet
met een nog lagere belooning naar huis willen sturen?
Het loon van de ondernemers verlagen zal ook moeilijk
gaan, want een zeer groote groep van kleine ondernemers
in den landbouw, heeft de laatste jaren met een beloo
ning tevreden moeten zijn, die nog lager is dan die der
arbeiders.
Verlaging van pacht? Er zijn dit jaar bedrijven, die
bij algeheele vrijstelling van pacht, nog verlies zouden
hebben opgeleverd. Algeheele afschaffing van hypotheek
rente zou een zeer aan te bevelen maatregel zijn, maar
ik geloof, dat hiertegen zelfs door de leden van de Ka
mer van Koophandel enkele gegronde bezwaren zouden
zijn aan te voeren.
In elk geval zou nog wel iets te bereiken zijn, en ik
hoop hiervoor ook den steun van den heer Heldring te
zullen krijgen. Alle kosten voor verzekering tegen ziekte,
invaliditeit en werkloosheid, zoowel als voor ouderdoms
rente. niet alleen voor den landarbeider, maar ook voor
alle kleine ondernemers, die niet in de Vermogensbelas
ting vallen, moeten door het Rijk worden overgenomen.
Dit komt de productieverlaging ten goede en helpt ons
in den concurrentiestrijd tegen de buitenlandsche boeren
Zoo hij gegevens wenscht van de uitkomsten van ver
schillende landbouwondernemingen, laat hij zich dan
begeven naar het Boekhoudbureau van de Holl. Mij. v.
Landbouw, waar hij volledig en onbevooroordeeld, en
naar waarheid zal worden voorgelicht.
Dan, maar ook eerst dan, zal voor hem het gordijn
opgaan en zal hij een oordeel kunnen vellen over maat
regelen ten behoeve van den landbouw genomen, dat op
feiten berust
wolkengevaarten als dreigende reuzen voortjoegen. De
zee stond hol en de branding aan de kust kookte met
onheilspellend gesis, de zware golven bebeukten den
kaaimuur, die zwart werd als een doodenmuur.
Niemand sloeg het spel der elementen gade, het
zwakke schijnsel der lantaarns hing als een verwaaid
gordijn in den zwarten nacht.
De kroeg van Jimmy „Whisky" was geheel gevuld.
Uit den tabakswalm, die zwaar en beklemmend het
kleine lokaal in verstikkende kluisters gevangen hield,
teekenden zich kleine groepjes mannen af, die stil bij
elkaar zaten te drinken of de dobbelsteenen in den
tinnen beker lieten rinkelen. Jimmy stond achter de
toonbank en hield een oogje in het zeil. Telkens keek
hij schuw naar het hoekje, waar de drie gebroeders
Vereenst aan een tafeltje zaten. Zij waren rustig,
spraken geen woord, doch hun starre roerloosheid riep
zijn wantrouwen op. Over het algemeen werd op ge-
dempten toon gesproken, soms klaagde even de har-
monika van Frans Zweers, maar het was nimmer meer
dan een klaagtoon, die onmiddellijk verstierf. Plotseling
werd de deur open gegooid en een rijzige gedaante
stond op den drempel. Alle mannen staakten spel en
gesprek en monsterden de zwarte gedaante, die lang
zaam aan, op de hielen gevolgd door een grooten lang-
harigen hond tusschen de tafeltjes door naar het buffet
schreed en Jimmy zwijgend opnam.
Deze verbrak het eerst de stilte: „Wat zal het zijn..."
Halt, schreeuwde plotseling een der gebroeders
Vereenst, de oudste, die dreigend overeind was ge
sprongen.
Jimmy keek schuw op zij en voelde naar een groote
revolver, die onder het buffet verborgen was. De
vreemdeling keek nieuwsgierig opzij en monsterde met
lange blikken den driftkop, die zich dreigend voorover
had gebogen.
„Whisky!" zei de vreemdeling.
Neen! schreeuwde de driftkop, die naderbij trad...
Kun je niet groeten, wanneer je binnenkomt?
De toornige trek om den mond van den vreemdeling
vergleed in een spottende, droog klonk zijn stem: „Ge
groet broeders!"
Luid gelach, dat de spanning brak. De oudste Ver
eenst keek zegevierend om zich heen en legde familiair
Zonderlinge toestanden aan den anderen
kant van den grooten haringvijver.
In z'n „Amerikaansch Intermezzo" geeft de H-cor-
respondent van de „Msb." te New-York naar aanlei
ding van de beterschap en het naar huistoe gaan
van den bendeleider Jack Diamond, een korte be
schouwing over de zonderlinge toestanden, die daar
aan den anderen kant van den grooten haringvijver
heerachen, en die ons wel bekend waren, maar ons
toch ook hij het lezen ervan steeds weer treffen.
JACK DIAMOND
Zie hier wat genoemde correspondent schrijft:
NewYork, 5 Januari 1931.
Tack Diamond, om zijn lange beenen Legs bijge
naamd. is op Nieuwjarsavond huistoe gegaan. Hij ver
liet het hospitaal, volgens de kranten, met, kogels
Booze en verzegelde lippen.
De kogels zijn herinnering aan den bekenden over
val in het Monticellohotel. Eenige er van hebben do
doktoren niet kunnen verwijderen, zoodat Jack ze
waarschijnlijk zijn heele leven mee zal moeten dra
gen. „Booze" is slang voor drank en de verzegelde
lippen doelen op Jack1» weigering, om zijn aanval
lers te verraden. „Ik zal mijn eigen rechter zijn",
heeft hij gezegd.
Een legertje detectives begeleidde den koning van
de onderwereld van het ziekenhuis naar het station.
Men was bang. dat zijn tegenstanders konden heb
ben gehoord, wanneer Jack het hospitaal zou verla
ten. In een geleende Ford reed de „Khedive van Bier-
land'' naar den subway.
Daar ontdekten de menschen dra, dal Bad Man
Diamond (slechte man Diamond) in hun midden
was. Hij werd- op het perron door een nieuwsgierige
menigte omringd, die eerder zijn geest, dan den ech
ten Jack in hem zag. Jack droeg een paar boeken
en een meisje, dat tot zijn nabijheid wist door te
dringen, hield hem meer voor een student. Jack Dia
mond lachtte toen grimmig
De trein bracht Legs naar zijn vesting te Acra. Een
prachtige Cadillac wachtte voor het station. Buiten
namen Jack's „gangsters" hem van de detectives
over. Ofschoon het in de States elk fatsoenlijk mensch
verboden is, vuurwapens te dragen, waren de vrien
den allen gewapend. Zonderling
Maar er zijn in Amerika veel zonderlinge dingen.
Jacks huis ligt op een heuveltop. Er om heen waakt
zijn hand op den schouder van den vreemdeling.
„Gegroet broeder."
„Zullen wij samen een whisky drinken, broeder?
Schouder aan schouder stonden zij voor Jimmy, die
breed uit lachte. De hond jankte zachtjes.
Jimmy, spelen! riep de oudste Vereenst, die met zijn
glas wenkte.
De harmonica zette een lied in van bedrogen liefde,
roode wijn en roode kussen...
Toen de deur achter den vreemdeling dichtsloeg, wer
den gesprekken hervat en de dobbelsteenen kletterden
weer in de bekers. Jimmy stond juist wat te knikkebol
len, toen de tweede maal de deur werd opengerukt en
Samuel Verdriest letterlijk naar binnen viel...
Hij werd door twee mannen opgevangen en op een
stoel gezet Het hoofd zwaar achterovergeleund hijgde
hij als een gewonde. Plotseling opende hij de oogen,
keek verbaasd naar de mannen, die hem omringden en
sprong toen overeind.
De vuurtoren... hijgde hij. De vuurtoren is donker!
Jimmy greep hem in den borst en beet hem toe: Je
liegt, zeg dat je liegt!
Neen, neen, donker, zwart als de nacht. En het
stormt...
De mannen snelden, elkaar verdringend, naar buiten
en liepen op het strand te hoop. Jimmy wees naar de
plaats, waar anders een helder licht den donkeren nacht
instraalde. De mannen zwegen, stonden bedrukt, niet
wetend wat te doen, bij elkaar, toen de oudste Vereenst
plotseling naar voren sprong en boven den wii.d uit
schreeuwde:
Wij moeten er heen!
De mannen volgden zonder morren. Het werd een
moeilijke tocht door het werkende zand. De stormwind
stond dwars op het land en het gebulder der witbekopte
golven maakte elk gesprek onmogelijk. Na een uur zwoe
gen bereikte de troep buiten adem den vuurtoren. De
deur was gesloten, verwikken was onmogelijk. De jong
ste Vereenst had zich afgescheiden om een plaats te zoe
ken, die tot den vuurtoren toegang kon geven. Hij vond
een klein raampje en riep de mannen naderbij. Het ge
luid van het glasgeknetter ging verloren in den wind.
Achter elkaar kropen zij naar binnen en voorgelicht
door de zaklantaarn van Jimmy ging de tocht naar bo
ven. Zij bereikten de ommegang en vonden... wat zij
gevreesd hadden. De lampen vernield... De vuurtoren
een cordon gewapende wachtslieden. Een fotograaf,
die op sensatie belust, in de omgeving dwaalde, kreeg
de vermaning zich niet al te dicht in de nabijheid
te wagen. Een gangster wees hem het zoeklicht en
de monden van twee dreigend ten hemel wijzende
machinegeweren
„Manlief", zei Jack's liefhebbende echtgenoote,
„verschuil je zoo gauw mogelijk achter het grootste
stuk meubel, dat in huis is, indien je onraad be
speurt". Jack haalde minachtend zijn schouders op.
Zijn vesting is safe.
Toen Jack wat van zijn vermoeienissen bekomen
was, heeft hij het nieuwe jaar op feestelijke wijze in
geluid. Met den Cadillac ging ook een kist fijne
whiskey naar de vesting van Acra. Vermoedelijk op
doktersvoorschrift.
Rond de vesting zwervende reporters hoorden het
klinken van glazen en feestgezang, afgewisseld door
een juichend „He is a jolly good fellow". Zo verzeker
den, dat sommige van Jack's gangsters even goed
kunnen zingen als schieten.
Jack werd tegen vijftien duizend dollar borgtocht
op vrije voeten gesteld. En het ziet er volgens de
kranten naar uit, dat zijn affaire wel langzaam dood
zal bloeden, net als de moord op Arnold Rosenstein.
Dit is ook weer zoo'n wonderlijk ding in Amerika.
De groote misdadigers gaan vrijuit en schrijven me
moires, zooals Al Capone, die openlijk een senator
uitlacht, wanneer deze betoogt., alles te zullen doen
om hem op den electrischen stoel te krijgen.
Maar een arme moeder van een groot gezin, door
broodgebrek tot vertwijfeling gebracht, begaat een
dom opgezetten roofoverval en blijft achter de tralies.
Ze kan geen borgsom storten.
En dan verwonderen de autoriteiten zich er over,
dat de misdaad steeds in omvang toeneemt. De magi
straat van Brooklyn gewaagde in zijn nieuwjaars-
speech van een verdubbeling van het aantal bank-
rooven.
Geen wonder.
h S
Griep is een ziektetoestand, die door
Abdijsiroop op een bijzondere wijze wordt
bestreden. Abdijsiroop houdt de ontwikke
ling en het verder razen van een
griep-aanval tegen, door de taaie slijm -
bezwangerd met ziektekiemen - uit te
drijven. Abdijsiroop kalmeert het hoesten,
verzacht de plekken, die ruw en rauw
zijn in Uw keel. en Uw gestel ondervindt
den gunstigen invloed. Onovertroffen bij
Hoest - Griep - Bronchitis - Asthma.
AKKER's
,,Voor de Borst"
Alom verkrijgbaar. Prijs Fl. 1.50. Fl 2.75. Fl.4.50
Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons
(60 ct.). Dan bespoedigt Ge Uw genezing.
ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop)
wachter lag roerloos op den grond, met het hoofd tegen,
een bankje geleund. Een roode strêep liep over het
voorhoofd, de mond was in een starre grijns vertrokken^
Jimmy knielde neer, vatte den pols en... zat doodstil..,
Jimmy? vroeg de oudste Vereenst fluisterend.
Jimmy lichtte het hoofd, zijn lippen vormden het
woord: Dood.
Op hetzelfde oogenblik greep de oudste Vereenst zijn
jongsten broer beet en fluisterde heesch: Luister.
Zij luisterden gespannen, een vreemd geluid dwaald®
op den wind, een ver gekraak, dat zich een ondeelbaar'
moment steunend verhief en toen in het stormgeraasi
verzonk.
Een schip op den ram, hijgde Jimmy, die overeind
sprong.
De ram was een ver in zee uitloopende klip, waarop
reeds menig schip zijn ondergang had gevonden. Zij
stormden achter elkaar naar beneden. Snelden het strand
op, doch de zwarte nacht openbaarde geen 'geheimen.
Jimmy meende een schimmig lichtspel in de verte ta
aanschouwen. Plotseling laaide in de duisternis een ver
licht omhoog, een vuurzuil, die als een fontein omhoog-
spoot en met verspreide vonken in den zwarten nacht
verzonk. Een doffe knal, verder niets. „Hahaha!"
Een krankzinnig gelach klonk de mannen opeens in
de ooren. Een zwarte gedaante sprong naar voren. Da
zaklantaarn van Jimmy ontvlamde en belichtte een
duivelsch verwrongen gelaat. Het was den vreemdeling
uit de ^bar. Hij wees naar de zee en schreeuwde: „Zien
jullie dat? Dat is mijn werk, het werk van Johan Staal.
Vervloekt... riep de oudste Vereenst en deed een
sprong naar voren. Een revolver versperde den weg.
Vereenst deirlsde terug, doodsbleek. De revolver ging
omhoog, de vuurmond ging dreigend naar voren... stilte,
doorraasd van den stormwind. Plotseling viel de loop
om, een schot... de vreemdeling zakte op het zand.
Jimmy verrichtte voor de tweede maal het onderzoe!^
Zijn lantaarn belichtte het scherpe profiel, waar een
bebloed gat grijnsde. Hij stond op en zei met holle stem:,
Dood... dwars door den slaap!
Met twee dooden aanvaardden de mannen den terug
tocht-
In dien nacht is de „Ocean" met man en muis ver
gaan.
(Nadruk verboden).