AlieiBti Nitiws- i Uitgevers t N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. Een landbouwer aan het woord. HET VUURTORENLICHT. Jack Diamond naar huis toe. Stop vlug dien GRIEP-aanval Zaterdag 24 Januari 1931. SCDAG 74ste Jaargang No. 8804 COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- teritiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TIcN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN. Contra den voorzitter van den Amsterdam- schen Kamer van Koophandel. Amster dam en de boerenstand. De regeerings- steun aan het landbouwbedrijf verdedigd. Dezer dagen heeft de heer Heldring, voorzitter van de Kamer van Koophandel te Amsterdam zijn nieuwjaars rede uitgesproken. Daarin heeft hij het o.m. gehad over de pogingen, die door de regeering worden aangewend, om enkele maatregelen te nemen, die er op berekend zijn, de landbouwende bevolking te steunen.In vrij krasse bewoordingen nu liet de heert Heldring zijn ont stemming over deze pogingen blijken. Dit heeft een landbouwer in de Noord-Beemster, de heer A. d e Haan naar de pen doen grijpen, en in de „Tel e- graaf" schrijft hij neer hoe of hij denkt over dien eventueelen regeeringssteun. Wij achten het voor onze lezers in deze landbouwende streek van voldoende belang, om dit schrijven hier te laten volgen: Ofschoon ik als gewone boer, aldus de schrijver, niet over voldoende gegevens beschik en zeker niet genoeg kennis heb kunnen opdoen, om in een kort bestek te kunnen weerleggen, meen ik toch het recht te mogen vragen, een poging te doen, den heer Heldring duidelijk te maken, dat steun aan den landbouw onder de huidige omstandighedenniet alleen is een boerenbelang, maar ook indirect een belang voor de leden van de Amster- damsche Kamer van Koophandel. Immers, de leden van de Kamer van Koophandel ver dienen voor een flink gedeelte hun, brood en mis schien nog iets meer. met het verhandelen of bewerken van goederen, bestemd voor den Nederlandschen land bouw, of daarvan afkomstig, en die van of voor onze Oost-Indische landbouwondernemingen. De producten van den inheemschen landbouw, worden grootendeels uitgevoerd evenals productiemiddelen voor den Indischen landbouw. Omgekeerd worden de produc ten van den Indischen landbouw hier ingevoerd, evenals productiemiddelen voor den Ned. landbouw. Ook is het platteland zoo goed als de groote steden, het afzetgebied voor de Indische producten. De bloei van de groote Stoomvaartlijnen Is, naast den enormen invoer van veevoederartikelen voor den boeren stand ontstaan, door het transito verkeer ten behoeve van den Holl. en Ind. landbouw. Zonder dezen handel zou Amsterdam m.i. niet kunnen blijven bestaan, en hiervoor put ik de bewijzen uit onze vaderlandsche geschiedenis. Toen voor een eeuw terug de toegang tot de haven via de Zuiderzee voor de groote scheepvaart dreig&e te loor te gaan, is men begonnen met het Noord-Holl. Kanaal te graven. Toen dit kanaal ook al niet meer voldeed aan de gestelde eischen, zijn groote offers gebracht voor het graven van het Noord- zeekanaal. Hierna zijn ten behoeve van de haven de groote sluizen te IJmuiden gebouwd, zal het Noordzee kanaal nog weer moeten worden verbreed en is besloten tot het graven van een verbindingskanaal met den Rijn, nu het Merwedekanaal ook al weer is verouderd. Ik geloof, dat deze heele lijst van groote werken, waardoor Amsterdam kunstmatig voor het lot van Hoorn en Enkhuizen terug te vallen tot een kleine provincie stad is behoed, zijn uitgevoerd met rijksgelden. Ook de boeren betalen mee. Aan dezen stroom van millioenen heeft de boerenstand zonder morren zijn rechtmatig deel betaald. Had de boer er dan belang bij, dat juist Amsterdam werd gehand Kort verhaal IOHAN STAAL liep onrustig zijn kamer op en neer, zijn linkerhand verfrommelde de rose velletjes papier, zijn lippen mompelden: Verlo ren... het spel van mijn leven ligt aan mijn voeten vergruisd... Voor het raam, dat uitzag over weilanden tot aan den horizon, bleef hij staan, streek met bevende vin gers het briefje glad en las: Johan, Wanneer je dit briefje ontvangt stap ik met Frans Vierhout aan boord van de „Ocean". Ik ga met hem mee naar Zuid-Amerika. Deze stap heb ik lang en rijpelijk overdacht, maar... thans staat het voor mij vast, dat wij van twee ka rakters zijn, die niet bij elkaar behooren. Het spijt mij, wanneer ik je pijn doe, Johan, maar het moet Ik neem voor altijd afscheid, Mia. Johan liet het briefje op den grond dwarrelen en toen hij zijn blik over de weilanden liet dwalen, nam zijn mond een vastberaden uitdrukking aan. Zijn oogen glansden staal-hard, toen hij een tweede briefje las: Johan, Heb je brief ontvangen. Vuurtorenwachter Jerry alleen. Kom je mij eens gauw bezoeken?" Je vriend Anton. Toen het tweede briefje naast het eerste op den grond viel, schaterde er een macabre lach door de zware stilte. Tegen den avond was de stormwind opgestoken en gierde als een dolk door het luchtruim, waar zwarte haafd als centrum waar zijn goederen worden verhan deld? Ik geloof het niet. Rotterdam, Dordrecht of Delf zijl zijn hun precies even lief. Als echter bij gebrek aan een rendabelen afzet de inheemsche landbouw zooal niet geheel wordt opgegeven, dan toch sterk zal worden in gekrompen, zal dit aan den omzet van goederen in de Amsterdamsche haven spoedig merkbaar zijn. Niet alleen omdat de boerenstand en landarbeiders niet meer zul len afnemen, noch züllen produceeren, doch ook omdat deze in hun val de geheele plattelandsbevolking mee slepen. Zoo echter thans de inheemsche landbouw, die niet door onkunde of achterlijkheid, maar uitsluitend ten gevolge van internationaal wantrouwen on protec tie, zonder steun van eigen regeering, het bfearijf on mogelijk kan blijven uitoefenen, langzamerhand te' gronde moet gaan, dan zijn al die millioenen aan de haven besteed, weggegooid geld, want dan gaat Amster dam met den landbouw te gronde. Voor den heer Heldring is zeker het gordijn nog 'niet opgegaan, hij ziet slechts rechtstreeks eigen belang, de onhoudbare toestanden in het landbouwbedrijf -en de noodzakelijke gevolgen hiervan ziet hij niet in. Zoo hij dit zou kunnen inzien, zou hij dan na alles wat van rijkswege voor Amsterdam is gedaan en nog gedaan zal worden, nog durven toornen, tegen de zooschuch tere pogingen, die thans zullen worden gedaan, dit zoo belangrijk bedrijf te steunen, nu het van buiten af dreigt te worden doodgedrukt? Zijn deze enkele maatregelen te vergelijken met dat gene'wat voor Amsterdam is gedaan? Productiekosten. Eén lichtpunt echter ziet de heer Heldring in zijn Nieuwjaarsrede, in de toekomst een algemeene verlaging van productiekosten en aanpassing bij een verlaagd prijsniveau. Als dit ook betrekking heeft op de produc tiekosten in onze landbouwbedrijven, dan kan ik dit niet als een lichtpunt beschouwen, wel als een ramp. Ik geloof niet, dat de heer Heldring, goed op de hoogte is van de productie-methoden in den landbouw en de omstandigheden waaronder in den landbouw wordt ge werkt. Was hij dit wel, dan zou hij zeker anders hebben gesproken. Ik meen tenminste, dat wij den tijden van het eenvoudig afnemen van de productie van den arbeid van de bevolking, zonder eenige belooning voor hun ar beid hieraan besteed, zijn ontgroeid. Toch zou verdere verlaging van productiekosten in het inheemsche land bouwbedrijf hierop neerkomen. Onze landarbeiders, die thans werken voor een loon van pl.m. 30 a 35 cent per uur. zal hij toch denkelijk niet met een nog lagere belooning naar huis willen sturen? Het loon van de ondernemers verlagen zal ook moeilijk gaan, want een zeer groote groep van kleine ondernemers in den landbouw, heeft de laatste jaren met een beloo ning tevreden moeten zijn, die nog lager is dan die der arbeiders. Verlaging van pacht? Er zijn dit jaar bedrijven, die bij algeheele vrijstelling van pacht, nog verlies zouden hebben opgeleverd. Algeheele afschaffing van hypotheek rente zou een zeer aan te bevelen maatregel zijn, maar ik geloof, dat hiertegen zelfs door de leden van de Ka mer van Koophandel enkele gegronde bezwaren zouden zijn aan te voeren. In elk geval zou nog wel iets te bereiken zijn, en ik hoop hiervoor ook den steun van den heer Heldring te zullen krijgen. Alle kosten voor verzekering tegen ziekte, invaliditeit en werkloosheid, zoowel als voor ouderdoms rente. niet alleen voor den landarbeider, maar ook voor alle kleine ondernemers, die niet in de Vermogensbelas ting vallen, moeten door het Rijk worden overgenomen. Dit komt de productieverlaging ten goede en helpt ons in den concurrentiestrijd tegen de buitenlandsche boeren Zoo hij gegevens wenscht van de uitkomsten van ver schillende landbouwondernemingen, laat hij zich dan begeven naar het Boekhoudbureau van de Holl. Mij. v. Landbouw, waar hij volledig en onbevooroordeeld, en naar waarheid zal worden voorgelicht. Dan, maar ook eerst dan, zal voor hem het gordijn opgaan en zal hij een oordeel kunnen vellen over maat regelen ten behoeve van den landbouw genomen, dat op feiten berust wolkengevaarten als dreigende reuzen voortjoegen. De zee stond hol en de branding aan de kust kookte met onheilspellend gesis, de zware golven bebeukten den kaaimuur, die zwart werd als een doodenmuur. Niemand sloeg het spel der elementen gade, het zwakke schijnsel der lantaarns hing als een verwaaid gordijn in den zwarten nacht. De kroeg van Jimmy „Whisky" was geheel gevuld. Uit den tabakswalm, die zwaar en beklemmend het kleine lokaal in verstikkende kluisters gevangen hield, teekenden zich kleine groepjes mannen af, die stil bij elkaar zaten te drinken of de dobbelsteenen in den tinnen beker lieten rinkelen. Jimmy stond achter de toonbank en hield een oogje in het zeil. Telkens keek hij schuw naar het hoekje, waar de drie gebroeders Vereenst aan een tafeltje zaten. Zij waren rustig, spraken geen woord, doch hun starre roerloosheid riep zijn wantrouwen op. Over het algemeen werd op ge- dempten toon gesproken, soms klaagde even de har- monika van Frans Zweers, maar het was nimmer meer dan een klaagtoon, die onmiddellijk verstierf. Plotseling werd de deur open gegooid en een rijzige gedaante stond op den drempel. Alle mannen staakten spel en gesprek en monsterden de zwarte gedaante, die lang zaam aan, op de hielen gevolgd door een grooten lang- harigen hond tusschen de tafeltjes door naar het buffet schreed en Jimmy zwijgend opnam. Deze verbrak het eerst de stilte: „Wat zal het zijn..." Halt, schreeuwde plotseling een der gebroeders Vereenst, de oudste, die dreigend overeind was ge sprongen. Jimmy keek schuw op zij en voelde naar een groote revolver, die onder het buffet verborgen was. De vreemdeling keek nieuwsgierig opzij en monsterde met lange blikken den driftkop, die zich dreigend voorover had gebogen. „Whisky!" zei de vreemdeling. Neen! schreeuwde de driftkop, die naderbij trad... Kun je niet groeten, wanneer je binnenkomt? De toornige trek om den mond van den vreemdeling vergleed in een spottende, droog klonk zijn stem: „Ge groet broeders!" Luid gelach, dat de spanning brak. De oudste Ver eenst keek zegevierend om zich heen en legde familiair Zonderlinge toestanden aan den anderen kant van den grooten haringvijver. In z'n „Amerikaansch Intermezzo" geeft de H-cor- respondent van de „Msb." te New-York naar aanlei ding van de beterschap en het naar huistoe gaan van den bendeleider Jack Diamond, een korte be schouwing over de zonderlinge toestanden, die daar aan den anderen kant van den grooten haringvijver heerachen, en die ons wel bekend waren, maar ons toch ook hij het lezen ervan steeds weer treffen. JACK DIAMOND Zie hier wat genoemde correspondent schrijft: NewYork, 5 Januari 1931. Tack Diamond, om zijn lange beenen Legs bijge naamd. is op Nieuwjarsavond huistoe gegaan. Hij ver liet het hospitaal, volgens de kranten, met, kogels Booze en verzegelde lippen. De kogels zijn herinnering aan den bekenden over val in het Monticellohotel. Eenige er van hebben do doktoren niet kunnen verwijderen, zoodat Jack ze waarschijnlijk zijn heele leven mee zal moeten dra gen. „Booze" is slang voor drank en de verzegelde lippen doelen op Jack1» weigering, om zijn aanval lers te verraden. „Ik zal mijn eigen rechter zijn", heeft hij gezegd. Een legertje detectives begeleidde den koning van de onderwereld van het ziekenhuis naar het station. Men was bang. dat zijn tegenstanders konden heb ben gehoord, wanneer Jack het hospitaal zou verla ten. In een geleende Ford reed de „Khedive van Bier- land'' naar den subway. Daar ontdekten de menschen dra, dal Bad Man Diamond (slechte man Diamond) in hun midden was. Hij werd- op het perron door een nieuwsgierige menigte omringd, die eerder zijn geest, dan den ech ten Jack in hem zag. Jack droeg een paar boeken en een meisje, dat tot zijn nabijheid wist door te dringen, hield hem meer voor een student. Jack Dia mond lachtte toen grimmig De trein bracht Legs naar zijn vesting te Acra. Een prachtige Cadillac wachtte voor het station. Buiten namen Jack's „gangsters" hem van de detectives over. Ofschoon het in de States elk fatsoenlijk mensch verboden is, vuurwapens te dragen, waren de vrien den allen gewapend. Zonderling Maar er zijn in Amerika veel zonderlinge dingen. Jacks huis ligt op een heuveltop. Er om heen waakt zijn hand op den schouder van den vreemdeling. „Gegroet broeder." „Zullen wij samen een whisky drinken, broeder? Schouder aan schouder stonden zij voor Jimmy, die breed uit lachte. De hond jankte zachtjes. Jimmy, spelen! riep de oudste Vereenst, die met zijn glas wenkte. De harmonica zette een lied in van bedrogen liefde, roode wijn en roode kussen... Toen de deur achter den vreemdeling dichtsloeg, wer den gesprekken hervat en de dobbelsteenen kletterden weer in de bekers. Jimmy stond juist wat te knikkebol len, toen de tweede maal de deur werd opengerukt en Samuel Verdriest letterlijk naar binnen viel... Hij werd door twee mannen opgevangen en op een stoel gezet Het hoofd zwaar achterovergeleund hijgde hij als een gewonde. Plotseling opende hij de oogen, keek verbaasd naar de mannen, die hem omringden en sprong toen overeind. De vuurtoren... hijgde hij. De vuurtoren is donker! Jimmy greep hem in den borst en beet hem toe: Je liegt, zeg dat je liegt! Neen, neen, donker, zwart als de nacht. En het stormt... De mannen snelden, elkaar verdringend, naar buiten en liepen op het strand te hoop. Jimmy wees naar de plaats, waar anders een helder licht den donkeren nacht instraalde. De mannen zwegen, stonden bedrukt, niet wetend wat te doen, bij elkaar, toen de oudste Vereenst plotseling naar voren sprong en boven den wii.d uit schreeuwde: Wij moeten er heen! De mannen volgden zonder morren. Het werd een moeilijke tocht door het werkende zand. De stormwind stond dwars op het land en het gebulder der witbekopte golven maakte elk gesprek onmogelijk. Na een uur zwoe gen bereikte de troep buiten adem den vuurtoren. De deur was gesloten, verwikken was onmogelijk. De jong ste Vereenst had zich afgescheiden om een plaats te zoe ken, die tot den vuurtoren toegang kon geven. Hij vond een klein raampje en riep de mannen naderbij. Het ge luid van het glasgeknetter ging verloren in den wind. Achter elkaar kropen zij naar binnen en voorgelicht door de zaklantaarn van Jimmy ging de tocht naar bo ven. Zij bereikten de ommegang en vonden... wat zij gevreesd hadden. De lampen vernield... De vuurtoren een cordon gewapende wachtslieden. Een fotograaf, die op sensatie belust, in de omgeving dwaalde, kreeg de vermaning zich niet al te dicht in de nabijheid te wagen. Een gangster wees hem het zoeklicht en de monden van twee dreigend ten hemel wijzende machinegeweren „Manlief", zei Jack's liefhebbende echtgenoote, „verschuil je zoo gauw mogelijk achter het grootste stuk meubel, dat in huis is, indien je onraad be speurt". Jack haalde minachtend zijn schouders op. Zijn vesting is safe. Toen Jack wat van zijn vermoeienissen bekomen was, heeft hij het nieuwe jaar op feestelijke wijze in geluid. Met den Cadillac ging ook een kist fijne whiskey naar de vesting van Acra. Vermoedelijk op doktersvoorschrift. Rond de vesting zwervende reporters hoorden het klinken van glazen en feestgezang, afgewisseld door een juichend „He is a jolly good fellow". Zo verzeker den, dat sommige van Jack's gangsters even goed kunnen zingen als schieten. Jack werd tegen vijftien duizend dollar borgtocht op vrije voeten gesteld. En het ziet er volgens de kranten naar uit, dat zijn affaire wel langzaam dood zal bloeden, net als de moord op Arnold Rosenstein. Dit is ook weer zoo'n wonderlijk ding in Amerika. De groote misdadigers gaan vrijuit en schrijven me moires, zooals Al Capone, die openlijk een senator uitlacht, wanneer deze betoogt., alles te zullen doen om hem op den electrischen stoel te krijgen. Maar een arme moeder van een groot gezin, door broodgebrek tot vertwijfeling gebracht, begaat een dom opgezetten roofoverval en blijft achter de tralies. Ze kan geen borgsom storten. En dan verwonderen de autoriteiten zich er over, dat de misdaad steeds in omvang toeneemt. De magi straat van Brooklyn gewaagde in zijn nieuwjaars- speech van een verdubbeling van het aantal bank- rooven. Geen wonder. h S Griep is een ziektetoestand, die door Abdijsiroop op een bijzondere wijze wordt bestreden. Abdijsiroop houdt de ontwikke ling en het verder razen van een griep-aanval tegen, door de taaie slijm - bezwangerd met ziektekiemen - uit te drijven. Abdijsiroop kalmeert het hoesten, verzacht de plekken, die ruw en rauw zijn in Uw keel. en Uw gestel ondervindt den gunstigen invloed. Onovertroffen bij Hoest - Griep - Bronchitis - Asthma. AKKER's ,,Voor de Borst" Alom verkrijgbaar. Prijs Fl. 1.50. Fl 2.75. Fl.4.50 Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons (60 ct.). Dan bespoedigt Ge Uw genezing. ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop) wachter lag roerloos op den grond, met het hoofd tegen, een bankje geleund. Een roode strêep liep over het voorhoofd, de mond was in een starre grijns vertrokken^ Jimmy knielde neer, vatte den pols en... zat doodstil.., Jimmy? vroeg de oudste Vereenst fluisterend. Jimmy lichtte het hoofd, zijn lippen vormden het woord: Dood. Op hetzelfde oogenblik greep de oudste Vereenst zijn jongsten broer beet en fluisterde heesch: Luister. Zij luisterden gespannen, een vreemd geluid dwaald® op den wind, een ver gekraak, dat zich een ondeelbaar' moment steunend verhief en toen in het stormgeraasi verzonk. Een schip op den ram, hijgde Jimmy, die overeind sprong. De ram was een ver in zee uitloopende klip, waarop reeds menig schip zijn ondergang had gevonden. Zij stormden achter elkaar naar beneden. Snelden het strand op, doch de zwarte nacht openbaarde geen 'geheimen. Jimmy meende een schimmig lichtspel in de verte ta aanschouwen. Plotseling laaide in de duisternis een ver licht omhoog, een vuurzuil, die als een fontein omhoog- spoot en met verspreide vonken in den zwarten nacht verzonk. Een doffe knal, verder niets. „Hahaha!" Een krankzinnig gelach klonk de mannen opeens in de ooren. Een zwarte gedaante sprong naar voren. Da zaklantaarn van Jimmy ontvlamde en belichtte een duivelsch verwrongen gelaat. Het was den vreemdeling uit de ^bar. Hij wees naar de zee en schreeuwde: „Zien jullie dat? Dat is mijn werk, het werk van Johan Staal. Vervloekt... riep de oudste Vereenst en deed een sprong naar voren. Een revolver versperde den weg. Vereenst deirlsde terug, doodsbleek. De revolver ging omhoog, de vuurmond ging dreigend naar voren... stilte, doorraasd van den stormwind. Plotseling viel de loop om, een schot... de vreemdeling zakte op het zand. Jimmy verrichtte voor de tweede maal het onderzoe!^ Zijn lantaarn belichtte het scherpe profiel, waar een bebloed gat grijnsde. Hij stond op en zei met holle stem:, Dood... dwars door den slaap! Met twee dooden aanvaardden de mannen den terug tocht- In dien nacht is de „Ocean" met man en muis ver gaan. (Nadruk verboden).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1931 | | pagina 1