Sekser Courant
ïl. en H.E
Boerderij en Veehouderij.
PUROL
Vierde Blad.
FEUILLETON.
VERTELLINGEN.
Brabanische brieven.
H. ERIKS, oud-Burgemeester van PETTEN.
iets over suikerbietenzaad.
Een nieuwe jeugdherberg.
Zaterdag 7 Februari 1931.
74ste Jaargang. No. 8812
Ulvenhout, 3 Februari 193L
Menier,
'k Had 't giesteravond nie
gedocht. Veur me naar bed
gongen keek ik nog 's ef-
kes op d'n erft naar de locht
en waar 't volle maantje
staan moest, daar glom
zwakskes 'n blaauw schijn
sel achter zwarte wolken
flarden. Afijn, 't ouwe re-
eepke. Rengel, rengel en nog
's rengel. Drupkes sprenkel
den zochtjes in m'n gezicht
en d'n notelèèr boog neer
van 't nat, van 't veule nat.
dat 'm in 8'n zielement zat
gezogen. Zwaar hong d'n
macht over Ulvenhout. Zwaar en zwart van rengel, dreef
ie ievers deur.
Maar toen ik opsting van d'n mergen, 't was nog wel
pikkedonker, maar toen sting 'k toch verrast te zien.
Waterhelder blonk 't maantje in de dunne looht 't Hup
pelde op wolkengolfjes as 'nen glazen bal op zee. D'n
[horizont in 't Oosten klèèrde in properen glaans.
Gongen me één van de zomersche dagen van Februari
krijgen deuzen dag?
'k Trok m'n flenelleke over m'nen kop, liet 'n straal
eoo dik as m'nen pols, pompwater over m'nen rug en
m'nen kop kledderen en 'k zag as 't ware 't bloed stroo
men onder m'n kouwplekkend vel. 't Veurjaar gong er
in rondspoken, in de kloppende, tikkende, pèrse aiers.
„Trui," zee ik, terwijl ik d'n groffen doek over m'n
karkas henentrok, da'k er werm van wier: „Trui, me
krijgen deuzen dag zon, werm te en licht; 't zonneke-n-is
aan 't rijzen, d'n hemel ga-d-in 't Oosten heelegaar open
breken." z
,,'t Zou tijd gaan worren," stelde ze vast, onderwijle ze
d'n ketel water in 't gat van de plattebuls draaide mee
veul lawijd: „duuzenden mensohen zijn d'r ziek!"
„Mensch, grom nouw nie op d'n vruugen mergen van
deuzen schoonen dag," zee ik: „ge zult er strak spijt
van emmen, klapmuts!" en mee schoot 'k 't flenelleke
weer over m'nen kop, da-d-es 'nen wèrmen asem m'n
vel besloeg.
„Ik prijs d'n dag niet veur 't avond is," zee ze toen,
vreef mee d'ren pols onder d'r neus, of 'r 'n kraamt
6cheurde... „want me krijgen vandaag toch nog rengel
en gin bietje!"
'k Stak sjuusf m'n eerste pepke aan en vroeg ónder-
wijle: „stikt oew ekstroog soms?"
„Sjuust," zee ze.
„Mot 'm 's wegbrengen," zee ik: „waant dan lópt ie
echter."
„Val-d-in m'n kastje," stelde Trui toen veur.
En... wa waar is, is waar. de klapmuts hee gelijk
gekregen, 't Is van den middag weer danig gaan betrek
ken in de locht en de bui-kes die gutsten 'r smakelijk
ui.t
„Nouw?" vroeg ze toen ze mee d'n leegen voeierketel
van de verkens kwam, en ded ruppen in de naaikes
van d'r gezicht nalooperke deejen: „nouw? is 't 'n
goeie of nie, die ekstroog van me?"
,,'t Is 'n pracht," riep ik in bewonderink: „daar motte
zuinig op zijn, Toeteloeris! Ge mot 'm bij testement ver
maken aan 't Mieterologisch Inkstutiet in den Bilt."
„Krijg de pip en haalt 's wa blokken uit de schuur,
veur 't vuur in 't achterhuis."
„Maar watte eerst?" vroeg ik serieus.
„Wa watte?"
„De blokken of de pip?"
En mee 'n gezicht of 't ergens stonk, zee ze:
„Diederik, flaauwe Diederik, schiet op veur m'n vuur
uitgaat."
Ja, amico, daar is d'n lesten tijd mee die kaanten-
muts-van^me gin laand te bezeilen, 't Veule kwaje weer
Zit in d'r gestel. „Somtijen kan 'k nie op-of-neer," zee
ze: „de schernierkes gaan verroesten mee al dieën ren
gel."
„Mensch", hè Tc 'r aangerajen: „nimt dan 's 'nen
Bteuvigen pierenversohrikkert, 'nen klare mee suiker, da
smeert de boel; dan pik ik er eentje mee. Veur de gezel
ligheid
„Gij pik niks", zee ze toen: „en ik zal wel smeren mee
'n stank bakske troost!"
Da zat 'r dus ok weer neffen!
Ja, 't is veul kwaai weer. Heel de weareld hee-ge-'t
snot Maar van den mergen, veur twaalf uren, toen 'k
in de stad kruiste mee m'nen gruuntenwagel, toen was
't toch wel zoo schoon, da'k allemaal spijt had niet in
d'akkers te zitten, 't Zonnelicht sprankelde ieveraans
teugen, 't Lekte de gevels en daanste op straat. De we
gels die glommen lijk pèèrlen bonken, zoo schoten de
lichtjes in straaltjes d'r af. De veugeltjes zongen en tjilp
ten as gekslces, in boomen en goten mee leutig lawijd.
De toren die glom en die ketste-n"t zonlicht in glazig
en spiegelend geglaans. Z'n wit ornament, z'n tiereletij-
nen, die smolten gaar weg in 't blaauw van de locht 't
Was 'nen dag van goud en van zuiver, van pèèrlenglaans
en van stralenden pracht; fontijnen van licht bespoten
de weareld 't fiest van de Lente hong ievers in 't
rónd!
'k Had kunnen daansen, de wagel die sprong van z'n
eigen veuruit op de keien en Blek, die blafte van plazier.
Maar ja, d'r zijn veul menschen ziek. Nie olleen bij
Trui zit 't vuile winterke in d'r korpus te vroeten. Ge
meug vandaag wel van ijzer en staal zij nom zonder
kleerenscheuren deur de kardons te komen.
As ge 'r vandaag deurhenen komt mee 'n licht kouwke
en 'n paar hekstra, zakdoeken, dan meugde onzenlia-
veneer op oew b'.oote kniekes bedaanken, dat ie oew
nie steuviger bij oew kladden hee gepakt amico!
't Is 'n kwaaie maand, deus maand.
De maand da van 't heele jaar de meeste menschen
doodgaan. In deus maand ik koom er rond veur uit
ben 'k al tij wa veurzïchtiger as aanders.
As ik de griep aan vuul komen, as ik -m as 'n nat
klef biest over m'nen rug vuul kruipen, da ge zoo
van die rillings over oewen bast vuuit trekken, klepe-
vel om oew henen gaat spannen, ollee, dan spring
ik op uit d'n akker, gaai wa spaaien en kruien da'k 't
wèrm krijg, en stap dan mee 'nen vollen kruiwagel naar
huis om wèrm en in beweging te blijven.
Dan knoop ik m'nen das hoog op teugen m'n strot,
knoop m'nen jas toe en spoei naar huis. En as 't effen
kan mee 't werk, dan gaan de deuren potdicht, dan
peuter ik de plattcbuis onder in z'nen rooster en lot ze
dan maar betijen!
„Wag-aan oew eigen doet, da doe-d-aan ginnen rot
ten kool", zee 't sprikwoord en daarom: as ik de griep
flfl.n vuul komen, dan gaai ik gère op den loop. Keb 'c
ééns te pakken g'ad twee jaar gelejm op deuzen
tijd, en nóg, as 'k er aan denk, dan begin ik al te
niessen! Waant gezondheid, amico, ollee, 't is de
schonste gave van d'n hemel en me motten d'r zuinig
op zijn. 't Is mee gin muljoenen te koop. En ge kun
veur oew geld 'n dokter, 'nen perfester, tien perfes-
ters, ollee 'n heele akkedeemie huren om oew weer zo'n
bietje te rippereeren: veul meer as oew tong uit laten
steken, hier en daar 's knijpen, en desnoods oew open
pulken en weer mee 'nen slordigen steek toenaaien en
'n gepeperd rekenlngske schrijven, kunnen ze toch ok
al nie. De gezondheid mot van z'n eiges veromkeeren en
dan motte zeivers vuulen wa ge doen en laten mot om
de Natuur te helpen. Zekers die menschen die ge
studeerd emmen in de middelcijnen weten veul. Heel
veul! Ze halen ijskoud oew maag veur d'n dag, zooas
Trui wel 's 'nen ouwen kepotten broekzak uit m'n
broek keert en ze snijen 't kwaje d'raf net as Trui
doet naaien de bullen weer aan mekaar en sturen
oew mee 'n kleiner maagske weer naar huis, zekers
da'» allegaar heel knap, maar ge zij toch heel wa beter
af as ge die kleermakers n i e noodig het! Opgelapt is
maar opgelapt en 'nen mensch kan heel veul aan z'n
eigen doen om da confectiewerk te veurkomen,
Nouw ik 't daar zoo over eb, lest hè'k 'n groot stuk
gelezen van zo'nen perfester, (die perfesters schrijven
al net zoo druk in de kraant as ik), en dieën mensch
trok van leer teugen de kwakzalvers. Gelijk had ie! Al
was 't olleen maar uit 'n oogpunt van konkerensie, wa
gij? Daar kan ik van meepraten. Veul klaanten van me
zijn d'r in d'ren vrijen tijd ok boer bij en da nie al
leen...! Dan komen de wefkes mijn nog vragen om raad
en daad as de boel b.v. in 't zaad schiet of de peekes
te klein blijven, navenaant da ze zoo best groeien. Nouw
en zegt dan maar: lopt naar de... gewitwel toe!
Zooda 'k maar zeggen wil: dieën perfester z'n kwaje
bui kon 'k best begrijpen; veural ok mee da kwaje
weer, niewaar! Kek maar naar Trui. En 'n kaanten
muts op of 'n perfestersbarèt, 'nen mensch blijft
maar 'nen mensch!
Maar... zonder nouw as boer zo'nen geleerden mensch
'n leske te willen geven, toch mot ik 'm nog iets ver
tellen, dat ie heelegaar vergeten is in z'n stukske. En
da zijn z'n prijzen!
Ge wit, as d'n perfester bij oew mot komen veur oew
ziekte, dan bende al vijfentwintig guldens kwijt as
oewen pols pakt
Afijn, laat ik de rekeningen van die gasten maar nie
uitpluizen. Genog is 't as gewit, da ge zelf of oew erf
genamen, da's ok zoo zuur, 't verprutste werk mot
evengoed betaald worren maar da ge na 'n operasie
nog betalen mot veur de kamer, waai ge opengedaan
wier. Of z'oew gatvernolle op de markt, in de muziek
tent kunnen opereeren!
Kek, as d'n perfester 't zaakje nog 's van dieën kaant
bekeek, as ie 's nagong da-d-et weghalen van 't rottig
blindedèrmke nog 'n honderdveftig gu.dens kost, dan
zou ie beter snappen, waarom 'nen èrmen donder som
tijen eerst naar 'nen slapert gaat Nouw kan ie wel
zeggen: gaat dan mee da aèrmke naar 'nen timmer
man, maar dan zeg ik: veur 't bouwen van 'n ver
kenskot kan 'k evenmin bij d'n perfester terechte. Eh
toch kost da kot gin duuzenden guldens! Neeë, dieën
strijd teugen de kwakzalverij zal niks Uithalen, zoo-
laank as de mannen van de wetenschap ons op twee
manieren tegelijk villen! 'k Ben d'r nikske nie teugen
da-d-nen mensch van wetenschap goed betaald wordt
maar hij mot. nie 'nen zieken mensch 't mes op z'n
keel zetten. En aanders... gin stukskes schrijven en
maar stillekes deur„snijen".
Kom, ik schei d'r af. 'k Ben staampende vol. Amico,
veul groeten van Trui en as altij, gin horke minder
van oewen toet a voe
DRê.
ADMINISTRATIËN BELASTINGZAKEN.
Hoofdkantoor: HAARLEM, Wilhslmlnastraat. Tel. 11601. Na 6 nar TeL 14621
Bijkantoor; 's GRAVENHAGE, Akeleistraat 56.
Speciale afdeelingen voor BLOEMBOLLENCULTUUR,
LAND- EN TUINBOUW en VEETEELT.
INLICHTINGEN bij onzen CORRESPONDENT, den heer
Eerder zouden we de ons toegemeten plaatsruimte
moeten benutten om aan de lezers van deze Land-
bouwrubriek iets anders voor te zetten dan een
praatje over de teelt van suikerbieterazaad. We zou
den eigenlijk moeten beginnen met een krachtig
philippica te richten aan het adres van de Rogeering
en hare adviseurs, die nog zoo weinig haast maken
met het plan om den suikerbieten verbouw door een
regeeringsmaatregel te steunen, zooals de Minister
van Binnenl-andsche Zaken en Landbouw bij de be
handeling der begrooting aan den georganiseerden
landbouw heeft toegezegd. Verder dan deze toezeg
ging is het evenwel nog niet gekomen. Als we hier
over een krachtig protest lieten hooren, zou het ons
niet beter vergaan dan het Koninklijk Nederlandsch
Landbouw-Comité, de Zeeuwsche Landbouwmaat-
schappij en het Eerste Kamerlid Westerdijk, aan
wien het ook nog niet is mogen gelukken den Mi
nister uit zijn tent te lokken, in weerwil van hun
krachtig opgestelde moties en de scherp omlijnde
vragen van het Senaatslid. Toch wordt het meer dan
tijd, dat de landbouwers iets aan de weet komen. Van
voorstellen der Regeering zal het n.1. afhangen of do
Coöp. fabrieken a.s. herfst zullen werken ja, of neen;
de zaadleveranciers moesten al lang een bestelling
hebben hoeveel K.G. zaad er moeten worden gereser
veerd, doch de fabrieken moeten daarmede in ge
breke blijven, zoolang de landbouwers hun zaaiplan
nog niet kunnen vaststellen. Alles loopt hopeloos in
de war. Welke bedoeling de Regeering heeft om niet
tijdig met voorstellen voor den dag te komen, valt
moeilijk te raden. Dat zij niet zou weten dat over
eenige maanden bieten moeten worden gezaaid, en
dat vóór dien tal van maatregelen moeten worden
getroffen als aankoop hulpmeststoffen, bodembewer
king enz., neen, dat wil ik niet aannemen, doch daar
om is het te meer bedroevend dat een stand, die op
het oogenblik zoo van alle kanten in de penarie zit, en
aan wien hulp is toegezegd, zoo behandeld moet wor
den enz. Hier is zeker van toepassing het bekende
spreekwoord: Vrienden in den nood, honderd in een
lood. Afwachten maar, geduldig afwachten in welken
vorm hulp zal worden geboden; als deze hulp maar
niet komt, als het. kalf verdronken is.
De FrieschGroninger heeft reeds aan al haar
personeel met 1 Mei a.s. een voorloopig ontslag aan
gezegd. De besturen van deze fabrieken weten ook
niet welken kant moet worden opgezeild. Dat de sui
kerbietenteelt niet de volle aandacht van de Regee
ring waard is, kan evenmin worden volgehouden
als men even aandacht besteedt aan onderstaande
cijfers. Aan arbeidsloon alleen wordt voor de teelt,
transport en de verwerking van een ongeveer 200
millioen K.G. groote oogst suikerbieten jaarlijks onge
veer 40 millioen gulden onder de menschen gebracht.
Men vergelijke daarmede eens dat het totaal «aan ar
beidsloon in den landbouw (dat van inwonende kin
deren e.d. niet medegerekend) ongeveer 160 millioen
gulden bedraagt. Wilt ge nog andere cijfers. Lees dan
even verder. Na aftrek van onze naar evenredigheid
zeer hooge eigen consumptie (thans 26 K.G. per jaar
en per hoofd der bevolking) blijven nog enorme hoe
veelheden suiker voor export beschikbaar. Nemen
we als uitgangspunt normale jaren als 1925 en 1926
en vergelijken we dan de suikerexport met die van
boter en kaas, dan komen we tot deze getallen:
Suiker
Boter
Kaas
1925
f 80.205.000
f 82.120.000
f 81.807.000
1926
f 59.248.000
f 80.070.000
f 69.964.000
Hieruit blijkt, dat de suikerbietencultuur niet al
leen een landbouw-, maar evenzeer een landsbelang
is: doch ik wil dezen gedachtengang niet verder
voortzetten en liever terugkeeren tot mijn uitgangs
punt, n.1. iets te schrijven over suikerbictcnzaad.
Wie nu een fijn afgewerkte auto ziet gaan met een
100 K.M. vaartje, en de soepelheid van het mecha
nisme daarvan kan en weet te beoordeelen, zal zich
moeilijk kunnen indenken, dat de auto's van ruim
30 jaten terug onmogelijke karretjes waren, waaraan
zoo goed als alle bedrijfszekerheid en comfort ont
brak. De techniek van de autofabricage heeft in de
'laSiste 30 jaren enorme vooruitgang gemaakt en
knappe ingenieurs hebben alle aandacht.besteed aan
motor, chassis, koetswerk enz. en uit 'liet ramme
lende karretje ven voorheen is langzaam ontstaan de
priictisch ingerichte en mooie auto, zooals nu langs
de wegen snellen.
Iets dergelijks is te vertellen van ons suikerbieten-
zaad en van onze suikerbieten. Toen in 1872 de Duit
sche Marggraf de aanwezigheid van rietsuiker aan
toonde in mangelwortels, hadden deze wortels niet
meer dan 46 suiker. Vóór dien tijd kende men
alleen de suiker welke verkregen werd uit suikerriet.
Tusschen de mangels met 46 suiker en de tegen
woordige suikerbiet mot zijn ruim 20 suiker, ligt
een heele afstand. Meer dan een eeuw tijd moest er
verloopen eer uit de wortels van vroeger dc tegen
woordige suikerrijke bieten zijn ontstaan, doch laten
we er direct maar aan toevoegen de verbetering daar
van heeft in de laatste 40 jaren de grootste sprongen
gemaakt, omdat in ddat tijdsverloop speciale selec
teurs zich bezig, hielden met het vraagstuk: hoe is het
suikergehalte langs rationeelen weg in onze bieten op
te voeren. Dit vraagstuk was een brandend vraag
stuk. Immers bij de Brusselsche Conventie werden
premie's toegezegd aan hen, elie bieten met een hoog
s ükergehalte wisten te kweeken en meerdere selec
teurs werden daardoor aangemoedigd om iets op dat
gebied te presteeren. Alvorens hierop nader in te
gaan langs welke methoden men dit kon bereiken,
willen we ons eerst eens de vraag voorleggen, hoeveel
zaad (bieten) wordt er jaarlijks in ons land gebruikt.
Daarvoor moeten we even opslaan de Landbouwsta-
tistiek en dan vinden we dat in 1925 in ons land
werden beteeld ruim 66.000 H.A. en in 1926 ruim
60.000 H.A. suikerbieten. Wanneer we rekenen per
H.A. op 17 K.G. zaad (overzaaien inbegrepen) dan ko
men we tot de conclusie dat benoodigd is geweest in
1925 1.122.374 K.G. zaad en in 1926 1.046.588 K.G.
Respectabele bedragen alzoo.
Wordt al dit zaad in ons land geteeld? We zullen
weer eens zien. In de Verslagen van den Landbouw
vinden we vermeld dat de' in Nederland met suiker
bietenzaad beteelde oppervlakte in 1925 en 1926 be
droeg resp. 530 H.A. en 782 H.A., waarvan ongeveer
70 in Groningen alleen. Nemen \*o als gemiddelde
opbrengst van suikerbietenzaad per H.A. aan een op
brengst van 2300 K.G. in 1925 en van 2000 K.G. per
H.A. in 1926, dan kan er dus volgens deze statistiek
geoogst worden in 1925: 1.219.00Ó K.G. en in 1926:
I.564.000 K.G. of met andere woorden: in deze twee
jaren overtrof dus de Nederlandsche productie aan
suikerbietenzaad de consumptie ervan, zoodat er een
overschot was voor export.
Alvorens verder te gaan moet ik eventjes terug. We
schreven daar dat in Groningen nagenoeg 70 van
het suikerbietenzaad in ons land wordt geteeld. Dit
komt omdat de firma Kuhn en Co. te Naarden aldaar
den verbouw van haar handelszaad grootendeels
heeft geconcentreerd, vooral in de omgeving van
Zoutkamp, Usquert en Scheemda. De firma Kuhn en
Co. zal er wel haar reden voor hebben gehad om
voor den verbouw van dit zaad naar het hooge Noor
den te gaan en als deze firma daar goede adressen
heeft, zal zij deze niet loslaten; doch nu de Vereeni-
ging van Fijnzaadtelers het niet kon vinden met het
contracteeren van zaad op basis Wagcningen met de
H.H. exporteurs, nu ligt het wel op den weg dezer
Vereeniging om eens meerder contact te krijgen met
de firma Kuhn. Door de tijdsomstandigheden zal deze
firma wel niet zooveel zaad afleveren als in nor
male tijden, doch het kan toch wel weer een beetje
steun geven aan den landbouw in onze naaste om
geving als van deze teelt meer den tot, heden notitie
werd genomen. Naar mijn meening zijn onze gronden
wel geschikt voor bietenzaadteelt en zonder onder
de duiven te schieten van de Groninger boeren, zou
in onderling overleg wel iets in deze richting zijn te
doen. Doch dan moeien de landbouwers daartegen
over ook iets doen. Zij moeten aan onze Nederland
sche bietenzaadselectcurs een tegenprestatie bewij-
Schrale huid
en gesprongen handen
genezen direct en blijven j
heerlijk zacht en lenig met J
AKKER's
KLOOSTERBALSEM
bijt niet!
„Geen goud
zoo goed."
zen door eenparig te besluiten voortaan geen buiten-
landsch bietenzaad meer uit te zaaien. Als het zoo
ver kon komen, als men zoo eensgezind was in die
richting, zou er voor de zaadcultuur nog een mooi ver
schiet zijn weggelegd. Want wat toch is het geval:
Het zoo juist vermelde verschijnsel, dat ondanks nog
een klein overschot aan van eigen bodem verkregen
suikerbietenzaad van eerste kwaliteit, worden thans
toch nog groote hoeveelheden uitheemsch bietenzaad
ingevoerd.
Volgens de Jaarstatistiek van den In-, Uit- en Door
voer bedroegen export en import van suikerbieten
zaad in 1925 en 1926 als volgt:
Invoer
Uitvoer
1925
1.613.693 K.G.
963.776 K.G.
1926
1.414241 K.G.
1.268.511 K.G.
Ilcl is een vreemd verschijnsel, dat bij een produc
tie aan suikerbietenzaad, welke op grond van deels
officieele gegevens, deels zoo goed mogelijk na des
kundige schatting aangenomen gemiddelden becijferd
werd als ongeveer gelijk of zelfs iets groot,er dan do
consumptie er meer werd geïmporteerd dan ge
ëxporteerd. Dit klopt niet op elkaar en men mag op
grond hiervan aannemen dat de wisselende productie
aan suikerbietenzaad per H.A., gepaard met het risico
voor het telen van onvoldoend kicmkrachtig zaad
in bepaalde jaren, den kweeker noodzaakt steeds
groote voorraden te houden om aan zijn leverings
verplichtingen steeds te kunnen voldoen. Ook kunnen
er fouten gemaakt zijn aan de grenzen, door onder
Beetwortelzaad ook wel partijen voederbietenzaad te
vermelden, doordat de douanebeambten door gebrek
aan vakkennis als suikerbietenzaad hebben geregi
streerd, wat niet. altijd suikerbietenzaad was.
Het uit Nederland te verzenden bietenzaad gaat
hoofdzakelijk naar Frankrijk, Italië, Engeland,
Amerika, België en Spanje, doch geen K.G. Hol
land seh bietenzaad wordt uitgevoerd naar Duitsch-
land.
Wel veroorlooft Duitschland zich de weelde om
80 van het ingevoerde zaad in Holland te leveren,
dat hier in ons land zoo goed als geheel wordt uit
gezaaid, wat tengevolge heeft, dat een zeer groot deel
van onze eigen productie, dus ook van het in Hol
land geteelde suikerbietenzaad naar andere landen
moet worden geëxporteerd. Is 't nu niet eigenaardig
dat Nederland, hoewel het zelf voldoende suikerbie
tenzaad voortbrengt, deze eigen productie slechts
voor een deel benut en voor de rest groote hoeveel
heden buitenlandsch zaad betrekt. Moesten de ver
bouwers van suikerbieten niet veel meer eischen het
fabrieksmerk: „Made in Holland". Vooral nu de tij
den nijpen, moet daaraan meer worden gedacht. In
de Nijverheid is dl reeds eenige jaren een Staats
commissie werkzaam onder leiding van Monseigneur
Nolens, om de aandacht te vestigen op de Neder
landsche producten ter bekoming vah werkverrui
ming, moet de landbouwer ook niet in die richting
zich organiseeren, omdat helaas het buitenland, voor
al Duitschland als wapenspreuk schijnt te hebben
aangenomen: oog oni oog en tqndom tand. Geen
K.G. Nederlandsch guïkerbi eten zaad gaat naai*
Duitschland. De Diiitsche biëtenzaadtelers die hun
overproductie overal op de wereldmarkt brengen en
ook Nederland voor een vrij groot debiet voor zich
open vinden, hebben de eigen Duitsche consumptie
netjes alleen voor zichzelf weten te reserveeren. Bij
de laatste groote verhooging van de Duitsche invoer
rechten, welke onze geheel e land- en tuinbouw-export
nar onze oostelijke buurstaat zoo'n geweldigen
knauw heeft gegeven, is het invoerrecht van suiker
bietenzaad in Duitschland gebracht op 38 K.G. per
100 K.G.
Misschien zult ge vragen: is het Duitsche zaad dan
zooveel beter dan het in Nederland voortgebrachte
suikerbietenzaad. Hierover willen wij de volgende
maal eens iets schrijven. Onze conclusie willen wij
nu al reeds wel vermelden. Het Duitsche zaad is
geenszins beter dan een Hollandsch product bijv.
Kuhn P. Aan de hand van proefvelden hopen we dit
aan te kunnen toonen.
S.
V.
Ruwe Huid
Ruwe Handen
Ruwe Lippen
OP TEXEL'S MOOISTE PUNT.
De Texelsóhe Crt. bracht dezer dagen de bevestiging
van het gerucht, dat ook daar een jeugdherberg zal
worden gesticht. Voor dat doel is n.1. aangekocht de
hoeve „Panorama" op den Hoogeberg aan den ouden
weg van de haven te Oudeschild naar de hoofdplaats
den Burg.
De naam „Panorama" past bij deze boerderij. Men
heeft er een schitterend uitzicht op het eiland, de reede
van Texel en Den Helder.
Met koop en inrichting, verbouwing medegerekend,
zal f 15 a f 20.000 gemoeid zijn. Koopster en exploitant©
is T.E.S.O., Texel's Eigen Stoomboot-Onderneming. Dit
is een N. V., dje de verbinding met Den Helder onder
houdt en reeds veel heeft gedaan in het belang van
het eiland.
Over de plannen vertelt de Tex. Crt. het volgende:
„Panorama", dc boerderij, heeft links en rechts van
den hoofdingang (aan den weg) een ruim vertrek.
Daarachter links nog een kamer en keuken, rechts een
groote ruimte als stal, hooibergplaats en deel in ge
bruik.
Naar wij vernemen, ligt het in de bedoeling de jeugd
herberg. welke een oppervlak beslaat van 13 bij 14 M.,
geheel naar den eisch in te richten. Zij zal beneden be
vatten een woon- en slaapkamer voor den „kastelein"
(herbergvader), eetkamer, twee slaapkamers voor meis
jes en een voor jongens. De bovenverdieping krijgt twee
dakkapellen en ruimte voor een groot slaapvertrek voor
20 jongens. In een nieuw hijgebouw worden onderge
bracht, keuken, waschhok, twee douches, urinoirs en
W.C.'s. In totaal zal de jeugdherberg plaats bieden aan
65 trekkers". De voorgevel zal behouden worden (en
terecht), evenals het rieten dak. Men zal er de.beschik
king krijgen over electrisch licht, overvloedig goed
drinkwater, terwijl ook overigens de hygiënische in
richting niets te wenschen zal overlaten.
De hoeve is nog tot 20 Maart in huur. Getracht wordt
onmiddellijk daarna met de verbouwing een aanvang
te doen maken, zoodat de „herberg" nog het a.s. seizoen
geopend kan worden.
