De strijd om den
■top.
Radioprogramma
Het gestolen luchtballonnetje
De geschiedenis van twee deugnieten.
ten cn weer een nieuwen zuursiofvoorraad op tc doen.
Een walvisoh is een warmbloedig zoogdier, dat oor
spronkelijk op het land thuis hoort. Wanneer de tem
peratuur van het bloed te veel daalt, sterft het dier
dus onvermijdelijk. Alle warmbloedige dieren hebben
dan ook wol, bont of veeren als bedekking en de wal-
visch, die moet leven in de Poolzeeën, maakt daarop
geen uitzondering.' Zijn kleeding zit echtei4 onder de
huid en bestaat uit de dikke vetlaag. Op de plaats,
waar men de achterpooten van 't dier zou verwachten,
bevinden zich een paar botjes, die niets te maken
hebben met de rest van het geraamte en de laatste
herinnering vormen aan den ouden tijd, toen de wal
visoh nog pooten had.
DE INKTVISCH WERKT MET EEN
ROOKGORDIJN.
De walvisch heeft geen speciale middelen om zich te
verdedigen, doch vele zeebewoners kunnen in het ge
vecht gebruik maken van zwaarden of zagen en zelfs
van de moderne electrische schok. De inktvisch, die den
artisten zulke mooie bruine sepia levert, stoot heele
wolken daarvan uit in het water om het uitzioht van
den vijand te belemmeren en is dus te beschouwen als
een voorlooper van de moderne oorlogsschepen met
hun rookgordijnen.
ONS KIPPENEI, 'N WONDER VAN SA
MENSTELLING.
\ls men een zacht gekookt ei eet, bemerkt men dat
de dooier aan de uiteinden van het ei vastzit met twee
stevige eiwitsnoeren. Die houden den dooier op zijn
plaats. Bovendien blijft een bepaald deel van den
dooier, n.1. de plek waar zich het kiempje bevindt, al
tijd naar boveng ekeerd, omdat de dooier aan het
tegenoverliggende punt bezwaard is door vetbolletjes.
Zoo blijft het kiempje het toekomstige kuiken
altijd boven liggen en krijgt het de meeste broed-
warmte. Bovendien zyn de snoeren buigzaam genoeg
om de dooier op het wit te laten drijven en geheel
naar boven te stijgen tot hij bijna tegen de eierschaal
ligt. Dit is noodig voor de ademhaling. Een jong kui
kentje of ander vogeltje heeft in het ei zuurstof noo
dig, ook al heeft het nog niet eens longen om adem
te halen en die zuurstof kan het alleen uit de lucht
halen, wanneer het zich vlak bij de eierschaal bevindt.
Er blijkt ook uit, dat elke eierschaal poreus moet zijn
en poreus moet blijven, wil het kuiken de kans hebben
om zich te ontwikkelen.
In het ei, dat wij aan de qntbijttafel verorberen,
vinden wij een lucht-kamertje. Dat is daar aangebracht
voor de eerste ademhaling van het kuikentje. Als dit
n.1. volgroeid is en o.a. goed ontwikkelde longen heeft,
pikt het het vlies tusschen de eigenlijke eiholte en het
luchtkamertje door. De eerste werkelijke ademhaling
geeft het diertje de energie om nu ook de schaal door
te pikken, zoodat het kan blijven ademhalen en zich
langzamerhand uit het ei kan bevrijden. Het snaveltje
zou op zichzelf te week zijn om de schaal door te pik
ken; daarom is er een hard huisje om gegroeid, dat
afvalt, wanneer het kuikentje begint rond te loopen en
dus moet leeren pikken. De natuur maakt een werk
tuig, dat slechts eenmaal gebruikt wordt en daarna
als onbruikbaar wordt weggeworpen.
Het snavelhulsje van een kuikentje is niet in alle op
zichten te vergelijken met de werktuigen, waarvan d%
Een gebeurtenis uit den
Boerenoorlog.
8 MAART 1931.
DEN 27 Februari van dit jaar was het vijftig
jaren geleden, dat een voor de Engelschen
noodlottig gevecht tegen de Boeren werd ge
leverd boven op den Majuba-heuvel.
Om 8 uur in den avond van den 26sten werden de
troepen, die aan don aanval deel zouden nemen, ge
waarschuwd: Half tien aantreden. Bijna fluisterend
ging het commando door het kamp.
Ondertusschen zat de bevelvoerende generaal, Sir
George Collev, in zijn tent. „Als ik eens niet terug
zou komen", zoo schreef hij aan zijn vrouw, „laat me
hier nog eens vertellen, hoe veel ik van je houd. En
laat niet je heele leven verder donker zijn, als jc me
nooit meer zou zien."
Sir George Colley was in een moeilijke positie ge-
woest reeds oonige weken voor dezen 2Gsten Februari.
Hij had slechts een handvol troepen tot zijn beschik
king. De Boeren hadden Laing's Nek bezet, en een
poging om hen 'daarvan te verdrijven, was mislukt
met zware verliezen. Als nu Majuba maar bezet kon
worden! Want van dien hoogen top kon het Boeren-
kamp op Laing's Nek bestreken worden.
Het. leek zoo eenvoudig. De Boeren schenen op den
Majubaborg niet gesteld te zijn. Eiken dag werden
er, wel is waar, Boeronpostcn op waargenomen, maar
eiken avond, zooals verkenners verklaarden, werden
de posten teruggetrokken. Een nachtelijke tocht dus,
•n de zaak zou in orde zijn.
De geheele krijgsmacht, die aan den aanval zou
deelnemen, bestond uit zeven compagnieën infanterie
en een kleine afdecling mariniers, maar drie com
pagnieën hiervan zouden op verschillende plaatsen
langs den weg geposteerd worden, om een mogelijke
afsnijding van de troepenmacht te voorkomen, voor
het geval, dat de bezetting van den bergtop slagen
zou. Voor dit eigenlijk doel waren ten slotte niet meer
dan 3ö2 mannen over.
Evenwel, ei- werd geoordeeld, dat deze macht vol
doende zou zijn. De bezetting zelf zou immers zonder'
tegenstand kunnen plaats hebben, en wanneer een
maal de bergtop in bezit was genomen, werd de po
sitie even sterk geoordeeld als Gibraltar zelf.
Geheimhouding van het plan was nummer oen. Tot
bet laatste oogenblik wisten de soldaten alleen, dat
tij om half tien moesten aantreden, maar waarvoor,
met welk doel, was voor allen een geheim.
Kort na tienen klonk het commando: Voorwaarts!
en de marsch begon. Het was een donkere nacht, en
de tocht was zwaar. Heel zwaar was de bestijging
van den steilen Zuidwestolijkcn bergwand.
Doch niets bijzonders viel voor, en kort voor vier
uur in den morgen van den 27sten Februari stonden
Colley, en zijn twee Kaffergidsen, in de komvormige
holte boven op den Majubatop. Langzaam en geluid
loos volgden de 352 manschappen in den loop van het
volgende uur hun bevelhebber.
Terstond na aankomst werd stelling genomen. Een
gedeelte van de mannen werd InTSgs den rand van
de bergtop geposteerd, terwijl de overigen midden in
de kom in reserve werden gehouden. Langs de Noord
zijde keken de soldaten neer in den duisteren nacht
op de plaats, waar het Boerenkamp moest zijn, nu
nog voor enkele uren aan hun oogen onttrokken.
Die enkele uren zouden enkele minuten blijken te
Plotseling was het geheele Boerenkamp een zee
van licht. In eiken wagen, in elke tent, brandde een
lamp of kaars. En even plotseling als do verlichting
had plaats gegrepen, even plotseling klonk daar uit
de diepte beneden de Engelschen een gemompel van
stemmen.
De 27ste Februari 1881 was een Zondag, en vroeg in
den morgen, terwijl alles nog in duisternis gohuld
was, begon liet. Boerenkamp den Sablmth met gebed.
Niemand daar beneden vermoedde, dat van den top i
mensch zich bedient Men heeft dan ook w©1 eens ge
zegd, dat de mensch zich van de dieren onderscheidt om
dat hij systematisch werktuigen vervaardigt en gebruikt
Zoolang men het daarin zoekt, zal men er echter niet in
slagen te bewijzen, dat de mencch boven het dier staat.
SPINNEN ALS LASSO-WERPERS.
In Queensland bestaat een soort spin, die met zijn
kop naar beneden aan zijn web hangt en in zijn pooten
een lasso houdt ter lengte van 4 c.M. Aan het einde er
van bevindt zich een kleverige druppel, die de spin
daar ook zelf heeft aangebracht. Als er een mot in de
buurt komt, slingert de spin zijn lasso en vangt de mot
met den kleverigen druppel. Vervolgens haalt hij de lasso
in en zuigt de mot uit. Deze spin werkt dus met verstand
heel anders dan zijn Zuid-Amerikaansche collega, die
voortdurend zijn lasso rondzwaait en er van tijd tot
tijd een nieuwen druppel op legt, wanneer de vorige op
gedroogde is.
(Nadruk verboden).
Vrijdag 13 Maart.
Hilversum (1875 M.)
V.A.R.A.
9.00 Gramofoonmuziek.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
V.A.R.A.
10.15 Voordracht door Frits Bouwmeester; 10.30 Voor
de Zieken; 11.30—12.00 Gramofoonmuziek.
A.V.R.O.
12.302.30 Concert door het Omroep-Orkest o.l.v. Nico
Treep, met medewerking van Hugo van Dalen (piano);
2.303.00 Uitzending voor Scholen: Dr. P. Klinkenberg
spreekt over: Jeanne d'Arc; 3,004.00 Middagmuzlek
door het AVRO-Kwintet. In de pauze (3.303.45)
Praatje door Mevr. Ida de Leeuwvan Rees.
V.A.R.A.
4.00 Orgelspel door Johan Jong; 4.30 Knutselwerk voor
kinderen; 5.15 Vooravondconcert door het VARA-Or-
kest o.l.v. Hugo de Groot; 6.50 Actueel allerlei uit de
Arbeidersbeweging; 7.05 Oorsprong, Geschiedenis en
Hcdendaagsche stand der Socialistische beweging, cur
sus door W. H. Vliegen; 7.30 Politieberichten; 7.45
8.00 Lezing.
V.P.R.O.
8.01 Catechisatie door Ds. Van den Kieboom; 8.30 Con
cert; 9.00 Cursus: De waarden van ons godsdienstig ge
loof; 9.30 Concert; 10.00 Persberichten van het Vryz.
Godsd. Persbureau; 10.05 Vaz Diaz; 10.15 Samenspraak
over Kinderboeken; 10.45 Concert.
V.A.RA.
11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
Huizen (298 M.)
K.R.O.
8.00—9.15 Morgenconcert; 10.00—11.30 Gramofoonmu
ziek; 11.3012.00 Halfuurtje voor Zieken en Ouden van
dagen; 12.00 Tijdsein; 12.011.30 Lunchconcert door het
K.R.O.-Quintet; 1.302.00 Gramofoonmuziek; 2.002.45
van den Majuba boven hen hun lichten werden ge
zien, hun gebeden werden gehoord.
Zoo brak de dag aan. EJk onderdeel van het Boeren
kamp kon nu worden gadegeslagen. Verschansingen,
tenten, wagens, alles laf open voor de blikken van
de Engelschen hoven op hun bergtop. Hun onneem-
baren bergtop! Want daarvan waren de bezetters bij
het nu alles toonende daglicht overtuigd: Hvm po
sitie was onneembaar!
Die overtuiging, van bevelhebbers cn manschappen,
vervulde allen met overmoed en zorgeloosheid. De
Schotsche Hooglanders, die aan den Noordelijken
rand stonden, schudden de vuisten naar den vijand
beneden cn noodigden hen lachend uit naar boven
te komen, als hij durfde.
Dat waren de soldaten in hun overmoed. Maar de
bevelhebbers deelden hun optimisme. Colley was van
plan geweest, versterkingen te laten opwerpen. Maar
de tocht was zwaar geweest, en de mannon waren
meer dan moe. Waarom hen dan moeilijken graaf-
arbeid te laten verrichten, wanneer ieclcr kon zien,
dat verdere versterking van deze natuurlij-ke vesting
een absurditeit zou zijn?
„We kunnen hier eeuwig blijven zitten", zei Colley
tot een van zijn stafofficieren. En er werd feitelijk
niets gedaan. Slechts maakten de soldaten hier en
daar van losse stccncn iets, .vat zij als dekking voor
hun hoofden beschouwd n, maar wat in werkelijk
heid geen dekking bood, en in tegendeel een uitste
kend mikpunt voor de Boeren vormde.
Tegen zeven uur was een hinderlijk geweervuur be
gonnen. Hinderlijk voor wie zich vertoonde, in elk ge
val. Maar wie wijselijk achter den bergrand bleef,
kon om het vuren van de Boeren lachen. Om half
tien seinde Colley naar het F.ngelsche kamp: „We
hebben het hier goed. De Boeren verspillen hun
ammunitie."
Het was waar, dat de Boeren nog al wat ammunitie
verspilden. Maar niet alle ammunitie werd verspild.
Om elf uur werd de commandant van do mariniers
doodelijk getroffen. Desalniettemin was er niet de
minste reden tot ongerustheid.
Dit. veranderde tegen half twee in den middag. Een
zestigtal Boeren was er in geslaagd tot op een ze
ventig ineter afstand van een van de kopjes aan den
Noordelijken bergtoprand te kliipmen zonder door
iemand ontdekt te zijn. Plotseling verrees de heele
troep op dien "korten afstand en opende oen even
onverwacht als moorddadig vuur. De bezetting van
liet kopje die een groot gedeelte van hun aantal plot
seling dood of gewond zag neertuimelen trok zich
terug.
Oogenblikkelijk zond Colley uit het midden verster
king. Maar toen de reserve die aanrukte de vluch
tende mannen ontmoette, en ondertusschen op de
geheele massa zonder ophouden door de Boeren ge
vuurd werd, ontstond een onbeschrijfelijke verwar
ring, die met een wilde terugtrekking van allen ein
digde. Zoo was een gedeelte van den Noordelijken
rand van den bergtop in de handen van den vijand.
Toch was daarmee de toestand nog volstrekt niet
hopeloos geworden. Het middengedeelte, en tweo kop
jes aan beide zijden waren in handen van de Engel
schen. Maar langs het verlaten gedeelte aan den
Noordrand stroomden de Boeren naar boven. En elke
Boer, die boven kwam, beteekende een scherpschut
ter meer.
De toestand werd inderdaad steeds moeilijker. Wel
werd het vuur van de Boeren met kracht beantwoord,
maar het voordeel van dit vuurgevecht was zonder
eenigen twijfel aan de Boercnzijde. Een bnjonetaan-
val kon nog redding brengen, en bevel werd gegeven
de bajonetten op de geweren te zetten. Nog even
wachtte Colley met zijn bevel.
Toen viel plotseling een van do beide andere kopjes
voor een Boerenaanval, en de strijd was beslist. Wie
niet gevallen was, zocht zijn heil in de vlucht. Colley
werd het laatst gezien, geheel alleen, kaars rechtop,
tegenover het voorwaarts rukkende Boerenleger. Het
volgende oogenblik had een kogel hem het hoofd
doorboord.
De Majubatop was negen uren in handen van de
Engelschen geweest.
Kookpraatje; 2.453.00 Verzorging van den zender; 3.00
—4.00 Populair concert door het K.R.O.-Salon-Orkest
o.l.v. Marinus van 't Woud; 4.00—4.15 Gramofoonmuziek;
4.15 5.00 Concert door het K.R.O.-Kwartet; 5.0O—5.15
Gramofoonmuziek; 5.155.45 Vervolg Concert Kwartet;
5.45—6.00 Spreker: Max K. Gerisch. Onderwerp: „Nu
eens naar het Zwarte Woud"; 6.00-6.45 Vervolg Popu
lair Concert door het K.R.O.-Salon-orkest; 6.45715
Cursus Engelsch; 7.15—7.30 Gramofoonmuziek.
7.30-10.30 Uitvoering van Bach's „MaUhaus-^'S'tol»i
door de Kon. Chr. Oratorium-Vereeniging „Excelsior",
directeur: Bernard Diamant, in de Zulderkerk te Rot
terdam; 10.3010.40 Pers-berichten Vaz Dias- 10.40
1130 Gramofoonplaten.
Zaterdag li Maart.
Hilversum (1875 M.)
9.00 Gramofoonmuziek. R-A.
V.P.R.O.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Uitzending voor Arbeiders in de Continu-bedrijven
12.00 Politieberichten; 12.15 Middagconcert door het
VARA-Septet; 1.45 Onderbreking voor verzorging van
den zender; 2.15 Gramofoonmuziek; 2.30 Kwartiertje v.
h. Instituut voor Arbeb'ersontwikkeling; 2.45 Paedago-
gisch Concert; 4.15 Cursus Duitsch; 4.45 Gramofoon
muziek; 5.00 W. Louwaars spreekt over: „Onze groote
kinderen en onze tijd"; 5.30 „Ons Huis een Tehuis" door
T. Landré; 6.00 S.D.A.P.-Kwartiertje: „De Algemeene
beteekenis der Statenverkiezingen"; 6.15 Gramofoon
muziek; 6.20 Literair Halfuurtje doo- V M. de Jong;
7.05 Foto-Halfuurtje door D. van Kreveld; 7.30 Politie
berichten; 7.45 VARA-Varia; 7.55 Lezing over: „Het
Pinksterfeest van den Arbeiders Sportbond"; 8.05 Zater
dagavondprogramma. Medewerkenden: het VARA-Or-
kest, Willem van Cappellen (voordracht), Marguerite
Couperus (zang), Johan Jong (piano); 11.00 Gramo
foonmuziek; 12.00 Sluiting.
Huizen (298 M.)
K.R.O.
8.009.15 Gramofoonmuziek; 10.0010.30 Piano (gramo-
foonpl.); 10.3011.00 Hebreeuwsche Zang (gramofoon-
pl.); 11.0011.30 Orkest (gramofoonpl.)11.3012.00
Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Tijdsein; 12.011.30
Lunchconcert door het K.R.O.-Sextet; 1.30—2.30 Gra
mofoonmuziek; 2.30—3.30 Vragenhalfuurtje; 3.004.30
Kinderuurtje; 4.305.00 «Verzorging van den zender;
5.006.00 Gramofoonplaten; 6.016.15 Nieuwsberichten
in Esneranto: 6.156.30 Journalistiek Weekoverzicht
door Paul de Waart; 6.356.45 Gramofoonmuziek; 6.45
7.15 Cursus Esperanto; 7.157.35 Spreker; W. H. Rij ff.
Onderwerp: Verzorging van het aquarium; 7.358.00
Gramofoonmuziek; 8.0011.00 Uitzending van den vroo-
lijken avond in de Cantine van het Regiment Genie
troepen te Utrecht. In de pauze: Nieuwsberichten van
Vaz Dias; 11.0012.00 Gramofoonmuziek.
De vorderingen der
televisietechniek
Door
HERBERT E. IVES.
Toen de Televisie voor de eerste maal gedemonstreerd
werd in een verbinding tusschen het Bell laboratorium
en het American Telephone and Telegraph gebouw
(April 1930), heeft men tegelijkertijd nagegaan, welke
veranderingen er noodzakelijk in een éénleidingsysteem
moesten worden aangebracht, teneinde er een tweelei
dingsysteem van te maken. Vanaf dat oogenblik heeft
men een groot aantal van dergelijke proeven genomen,
die niet alleen uitkomsten gaven voor het omwerken
van het verouderde systeem, doch die tevens nieuwe ge
zichtspunten openden voor de bestaande vorm van tele
visie: het dubbelleidingssysteem. De aangebrachte ver
anderingen in het oude systeem maken het toestel com
pacter en komen in alle opzichten dit toestel ten goede.
Een van die wijzigingen is het aanbrengen ^an een
gloeilamp in plaats van de booglamp, die eerst werd ge
bruikt voor het synenroniseeren. De stijgende vergroo
ting van de lichtintensiteit, zooals ook noodzakelijk is
voor de sprekende film, is hoofdzakelijk bij dit systeem.
De gloeilamp beperkt het flikkeren, dat een booglamp
altijd veroorzaakt tengevolge van ongelijkmatige vonken
van de koolspitsen, zoodat het beeld rustiger wordt, een
groot voordeel. Een ander voordeel is, dat de gloeidraad
van de lamp een lagere temperatuur heeft, dan het kool-
spitsenlicht en zoodoende een grootere lichtintensiteit
geeft op de grootere golflengten, hetgeen het synchroni-
seeren belangrijk vergemakkelijkt.
Bij de eerste dubbelleidings-televisiedemonstratie viel
de lichtbundel op een filter, dat alleen blauwe lichtstra
len doorliet en daar de photo-electrische cellen van het
potassium-sulphur-gas-type waren, die speciaal gevoelig
zijn voor blauwe spectrumdeelen, was de verkregen licht
intensiteit zeer hoog. Bij de tweeleidingstelevisie ziet
men het beeld, dat gevormd wordt door de uitstraling
van een Neonlamp, terzelfder tijd, dat het beeld aan de
andere zijde wordt gescandeerd. De lichtintensiteit van
de neonlamp is niet bijster groot. Het menschelijk oog
is echter bijzonder gevoelig voor blauwe lichtstralen,
zelfs wanneer de Intensiteit dezer stralen zeer miniem is,
zoodat het ontvangen beeld, wanneer men er voor zorgt,
dat dit uit lichtblauwe lichtstralen is samengesteld,
steeds door ons gemakkelijk kan worden waargenomen.
Daar echter rood en geel overheer3chend zijn bij het
overbrengen van gezichts- en dus van vleeschkleuren,
heeft men nu proeven genomen met het filtreeren van
de roode stralen. Daartoe heeft men twee photo-electri
sche cellen genomen van het caesium-oxygeen-type, die
zeer gevoelig zijn voor rood licht. De uitkomsten van de-
ze belïchtingsproeven, die zich dus uitstrekken tot beide
uiteinden van het lichtspectrum, is een reproductie die
in hooge -mate verbeterd is, tegenover de vorige resul
taten. Het gelijkt buitengewoon veel op de beeldkwali
teit, die raen verkrijgt bij het gebruik van stralen uit
het midden van het lichtspectrum; een veelkleurig beeld
te verkrijgen is op het oogenblik nog een van de opga
ven, waaraan gewerkt wordt.
De twee caesium-oxygeen-cellen zijn vlak tegenover
de persoon, wiens beeld wordt overgezonden, geplaatst
aan iederen kant van de vierkante opening, waardoor
het beeld wordt gezien, één cel. Deze cellen zyn slechts
half zoo groot als de potassiumcellen, maar de lichtin
tensiteit van de caesiumcellen is zoo hoog, inzóoverre
het kortegolfverkeer betreft, dat twee caesium-cellen
even goeden dienst doen als twaalf potassiumcellen.
De caesium-oxygeen-cellen, die zeer fijngevoelig zijn
voor rood, hebben een neiging ook geel op te vangen.
Maar er zijn goede filters voor dieprood voor gebouwd,
zoodat alleen rood licht tot hun gevoelige deelen kan
doordringen. De opname-ruimte wordt echter met een
zwak geel licht bestraald, waardoor de donkere beeld-
achtergornd eenigszins helderder wordt. Dit gele licht is
sterk genoeg voor het „slachtoffer" om zich in de op
nameruimte te kunnen oriënteeren.
De nieuwe Neonlamp verschilt aanmerkelijk van
de vroegere constructie. De anode is veel kleiner
en steekt niet zoover in de bol van de lamp naar
voreneen belangrijk voordeel!
Een derde verbetering, die is aangebracht is het nieu
we type Neonlamp, die een veel kleinere electrode heeft,
welke tevens niet zoo ver in de lampbol uitsteekt. Een
lens, in het bovenstuk van de lamp aangebracht, doet
de stralen van de gloeiende anode doordringen in de
lenzen van de synchronisatieschyf. Hierdoor worden
groote electroden en sterken stroom zooals bij de vroe
gere lampsoorten, totaal overbodig. De kleine, allumini-
um anode is geschroefd op een grootere, koperen cylin-
der, zoodat waterkoeling overbodig wordt, terwijl de
grootere afstand van de anode tot het glas een langere
levensduur van de lamp bewerkt, daar tot nu toe de hitte
van de gloeiende anode een der groote oorzaken was
van het snelle verbruiken van zulk een lamp. Hoe lamp
en toestel ten opzichte van elkaar geplaatst zijn, is te
zien op de afbeelding waarop men tevens het lenzensya-
teem van de schijf en van de lamp kan zien.
De plaats van de Neonlamp ten opzichte van het
toestel. De schijf met het lenzenssteem is
duidelijk zichtbaar.
De verschillende verbeteringen brengen geen radicale
wijziging in het systeem teweeg, dit is in hoofdzaak
in groote lijnen, hetzelfde gebleven. Zij zijn het resultaat
van de diepgaande onderzoekingen en studies, die de
Bell-ingenieurs op dit gebied over dit onderwerp heeft
gemaakt, onderzoekingen, welke gebaseerd zijn op de
eerste Bell-televisie-demonstratie in 1927.
Nadruk verboden).
Of
93.
„Al heb ik ook een dik hoofd gekregen,
't Raam is open," zei de man,
„En nu zal ik maar dadelijk beproeven,
Of lk er doorheen kruipen kan".
„Ik kan niet wachten, ik zoek den
Die er slinks van door is gegaan.
En ik zou ook wel willen weten,
Of d' andere is blijven staan.
