Schager Courant
„EEN LAMP
PHILIPS LAMP
Raad Winkel.
STEEDS
OM DEN EVENAAR...
.Vraagt niet
yraagt een
't Is een kleinigheid, maar
een die Uw stroomrekening
laag houdt.
Tweede Blad.
Het toekomstige
luchtverkeer.
Woensdag 18 Maart 1931.
74ste Jaargang. No. 8834
„LUCHTVAART"
door
Luitenant A. J. Williams.
Een van de beste piloten van de Amerikaan-
sche luchtmacht, waarop men zelfs zijn hoop
vestigt voor den wedstrijd om de Schneider-
cup, geeft hier een beschouwing over het
vliegen met groote snelheden.
HET is altijd gewaagd, toekomstvoorspellingen te
doen over het verkeer, want er kunnen altijd
nieuwe vervoermiddelen of nieuwe types gevon
den worden, die alle berekeningen met één slag
waardeloos maken. Wanneer men niet te ver vooruit
ziet, is er echter reeds genoeg om ons enthousiast te
maken. Vooral de groote snelheden zullen de wereld
verbazen. Die snelheden zijn noodig in het maatschap
pelijk leven, doch evengoed in den oorlog, wanneer alles
ervan afhangt, dat men de vijandelijke luchtvloot snei
bereikt.
y Een korte tijd kan heel wat veranderen. Ruim 20
jaar geleden trachtten Orville en Wilbur Wright een
contract met de Amerikaansche regeering af te sluiten
voor vliegtuigen, die hoogstens 72 K.M. per uur konden
vliegen en in September 1929 behaalde A. U. Orlebar het
tegenwoordige wereldrecord van 575.5 K.M. en zelfs zijn
landingssnelheid was dubbel zoo groo als die van de
machine van Wright. De motor was bijna 80 maal zoo
sterk en vermoedelijk 20 maal zoo betrouwbaar. Dat is
een groot verschil, nietwaar? En er is geen enkele reden
waarom het verschil tusschen 1930 en 1950 niet even
groot zou zijn.
Wij zullen nu eens aannemen, dat er geen enkel nieuw
type en geen enkele radicale verbetering wordt gevon
den. Zelfs dan kunnen wij in de allernaaste toekomst
rekenen op legervliegtuigen met een snelheid van 800
K.M. per uur. Er worden nu reeds proeven met zulke
vliegtuigen genomen en dat beteekent, dat over een jaar
of tien een dergelijke snelheid ook voor passagiersvlieg
tuigen iets dagelijksch zal zijn geworden.
Nu wordt de afstand New YorkSan Francisco door
de geregelde vliegdiensten afgelegd in 30 uur en de af
stand New YorkChicago in 6 of 7 uur. De afstand is
in het begin van dit jaar door een gewoon verkeers
vliegtuig afgelegd in 4 uur en een kwartier. En wij zul
len niet zoo heel lang behoeven te wachten op een vlieg-
dienst, die over denzelfden afstand negentig minuten
doet en die ons tusschen ontbijt en lunch van New York
naar San Francisco of Los Angeles brengt.
Zelfs de zoo conservatieve Dr. Hugo Junkers bouwt
een vrachtvliegtuig, dat in de hoogere en ijlere lagen van
den dampkring een kruisersnelheid van 650 K.M. per
uur moet behalen. Ook Dr. Dornier denkt aan groote
vliegtuigen van het type der Do X., maar dan met een
groote snelheid. Zoo zullen wij in de toekomst ook groo
te passagiersvliegtuigen krijgen met een nu nog onbe
reikbare snelheid en daarnaast zullen kleine vliegtuigen
voor extra-hooge prijzen met goederen en passagiers over
het land schieten.
Wij kunnen nu reeds een idee krijgen van die kleine
snelle vliegtuigen. Zij bestaan al, hoewel zij nog niet zoo
snel zijn als noodig is voor de toekomstige behoeften.
Men stelde zich een toekomstigen oorlog voor, waarbij
een Europeesche mogendheid een moederschip voor
vliegtuigen over den Oceaan stuurt. Het schip zal drie
etmalen lang met zijn grootste snelheid varen en dan
ongeveer 800 K.M. uit de Amerikaansche kust de „vlie
gende torpedo's" afzenden, die hun bommen en gifgassen
loslaten boven de groote steden. Intusschen kan het moe
derschip de kust tot op 100 of 200 K.M. naderen en bom-
bardeervliegtuigen afzenden, die vooral op groote af
standen berekend zijn. Zoo'n aanval kan alleen worden
afgeweerd door nog snellere vliegtuigen; het zal in de
toekomst dan ook in de eerste plaats gaan om de snel
heid en niet het aantal vliegtuigen.
Het menschelijk weerstandsvermogen
Bij dezen wedstrijd om steeds snellere vliegtuigen te
vervaardigen zijn de machines niet het eenige bezwaar.
Reeds meermalen is de vrees geuit, dat het menschelijk
lichaam tegen zulke snelheden niet bestand zal zijn.
Kort verhaal
Door
J PHILIP WILLIAMS.
IN het huis van mijn vriend John Crafford, die zijn
bivak in Tunchal op Muadeira, een der schoonste
plekjes der aarde, heeft opgeslagen, heb ik Dan
Rawlings, die een van mijn intiemste reis- en
jachtvrienden is geworden leeren kennen.
Na een vermoeiende expeditie in het Noordelijk ge
deelte van Afrika, waarbij ik materiaal trachtte te ver
zamelen voor een nieuwe roman, die in het zwarte we
relddeel moest spelen, had lk uitgeput en verzwakt door
inlandsche koortsen de wijk genomen naar Fundchal,
waar ik mij onder het koele dak van mijn vriend altijd
welkom wist. Doch deze keer was ik niet de eenige gast,
een oude schoolvriend van John Crafford, een moderne
Vliegende Hollander, had eveneens in de beschermende
haven van Johnny zijn zeilen gestreken.
Een eigenaardig type was die Dan Rawlings! Van
Johnny vernam ik dat hij ongeveer den geheelen aard
bodem had rondgezworven en nergens, ook bij hem niet,
langer rust vond dan enkele weken, op zijn hoogst enke
le maanden. Dan verdween hij eensklaps zonder zijn ver
trek vooraf aan te kondigen en dook jaren later weer
even onverwacht voor je op. En hoogst zelden vertelde
hij iets van zijn avonturen, waarvan hij er ongetwij
feld een groot aantal beleefd moest hebben. In een
spraakzame bui en, die waren hoogst zeldzaam
liet hij zoo terloops wel eens iets los, maar zoo'n terloops
verteld avontuur deed bij mij de stellige overtuiging rij
pen dat ik tegenover een der meest bereisde globetrot
ters zat, die wanneer hij wilde de wereld met zijn reis
avonturen in verbazing zou kunnen brengen. Doch niet
het geringste spoor van die lust was by hem aanwezig,
het liefst zat hy zwijgend op het balcon en staarde naar
de woelige drukte in de haven of liet zijn blikken weiden
Nu is die vrees niet geheel gegrond, want een constante
snelheid zal niemand schaden, hoe groot die snelheid
op zichzelf ook is. De eenige moeilijkheid bestaat by het
veranderen van den snelheid, by de versnelling. Ik heb
eens in 7 seconde de snelheid van een vliegtuig opge
voerd van 0 tot 150 K.M. per uur by het taxiën over den
grond. Ik kreeg den indruk van een zeer snelle .beweging
Even later was de snelheid in de lucht opgevoerd tot
450 K.M. per uur en toen bemerkte ik er niets van; ik
kon het me pas voorstellen, toen ik de aarde onder mij
zag wegglijden.
De angst, dat de mensch geen groote snelheden zou
kunnen weerstaan, dateert al van de invoering der spoor
wegen. Toen dachten sommige doktoren, dat de mensch
geen snelheden van 30 tot 50 KM. per uur zou kunnen
verdragen! Nu is het waar, dat reeds by 80 KM. per
uur de ademhaling niet meer geheel onbelemmerd ge
schiedt en by groote snelheden is een glas voor het ge
zicht van den bestuurder dan ook onmisbaar.
Men hoort wel eens, dat reeds by de tegenwoordige
snelheden een piloot in de bochten hèt bewustzijn ver
liest. Dat is onzin. Door de middelpuntvliedende kracht
wordt het bloed weggezogen uit deadertjes van de oogen
en men ziet eerst onduidelijk en tenslotte in het geheel
niet meer. Toen het my voor het eerst overkwam, had
ik er nog nooit van gehoord en dacht ik, dat er iets met
myn oogen niet in orde was. Er waren echter geen an
dere onaangename gewaarwordingen en zoodra men uit
de bocht is, ziet men weer zoo goed als altijd. Wanneer
men een bocht verkeerd neemt, wordt het reeds by
veel kleinere snelheden donker voor de oogen en als men
rechtuit vliegt, komt het zelfs bij de grootste snelheden
niet voor. Bovendien is het maken van scherpe bochten
van geen belang voor de verkeersvliegtuigen, omdat deze
altyd in een rechte lyn kunnen gaan.
Iedereen weet ook, dat het levensgevaarlijk is om met
een auto een bocht te nemen bij een snelheid van 80 KM.
en dat treinen evenmin een onbeperkte snelheid kunnen
verdragen, eveneens om de bochten. Het vliegtuig heeft
met geen wegen of spoorbanen te maken en daarom
bestaan deze bezwaren eigenlijk alleen voor het korte
oogenblik, dat men over den grond rijdt by het opstijgen
en landen. De ontwerpers streven dan ook altyd naar
een kleine snelheid bij het opstijgen en landen met be
houd van groote snelheid in de lucht
De snelheid van de Amerikaansche legervliegtuigen
is niet groot genoeg, wanneer men de luchtmacht der
Europeesche mogendheden ermee vergelykt. Men spreekt
wel eens van verkennings- en bombardeervliegtuigon,
die 2500 en 3000 KM. per uur zouden kunnen afleggen.
Of ze bestaan, is nog de vraag, want de beste modellen
worden natuurlyk geheim gehouden. Ze zijn echter veel
sneller dan onze beste jagers en wanneer wij in een
toekomstigen luchtoorlog een kans willen hebben, moe
ten wij meer aandacht geven aan deze „voorposten" in
dat gevecht.
De verkeersvliegtuigen zyn in Amerika echter snel
ler dan in eenige andere land ter wereld. Zoo is voor een
Europeesch verkeersvliegtuig een snelheid van 115 KM.
per uur al heel mooi, terwyl in Amerika de geregelde
luchtdienst is gebaseerd op kruisersnelheden van 185
tot 200 K.M. per uur. De nieuwste vliegtuigen van do
Fokker- en Fordfabrieken hebben maximum-snelheden
van 225 tot 250 K.M. per uur. En de eenmotorigo ver
keersvliegtuigen zijn ook sneller dan de Europeesche.
want de kruisersnelheden zyn resp. 210 a 240 KM. en
150 4 175 K.M. per uur.
(Nadruk verboden).
Vergadering van den Raad op Maandag 16 Maart
1931, des avonds kwart over zevenen.
Voorzitter de heer J Koster, burgemeester; secre
taris de heer A de Ridder.
Afwezig is de heer Brugman met kennisgeving van
verhindering, wegens ongesteldheid.
De Voorzitter hoopt, dat de heer Brugman weer
spoedig hersteld moge zijn.
De notulen van 27 Februari 1931 worden onder
dankzegging onveranderd vastgesteld.
Mededeelingen.
Medegedeeld wordt:
Voor de school te Lutjewinkel is een oproeping ge
plaatst voor schoolschoonmaakster en uit de vier In
gekomen sollicitanten is door B. en W. benoemd mej.
T. A. Ivossen-van der Klooster.
Bij Kon. Besluit van 4 Februari 1931 is bepaald
dat de verplegingskosten voor den armlastigen krank
zinnige A. Kroon zullen komen ten laste van het
Rijk.
De Voorzitter zegt, dat deze mededeeling den Raad
genoegen zal doen en spr. dankt en feliciteert den
heer De Ridder in verband met de speciale moeite
die hij zich ten deze heeft getroost.
Ingekomen stukken.
Een dankbetuiging van de familie Breebaart, voor
de belangstelling betoond bij het begraven van wy-
len den heer K. Breebaart Jzn.
Een besluit van Ged. Staten houdende goedkeuring
van het besluit tot het stellen van 30 garantie
voor credieten aan tuin- en akkerbouwers.
langs de smalle horizont waar hy de woelige nimmer
rustende Oceaan wist...
Met de nieuwsgierigheid, schrijvers en journalisten
eigen, had ik een enkele keer by Johnny een poging ge
daan om iets naders over Dan Rawlings te weten te
komen. Maar Johnny wist mij alleen te vertellen dat hy
van een oud-Engelsch-adellyk geslacht was en reeds als
schooljongen, een vreemde stille, maar beproefd vriend
was geweest en op de schoolbanken droomde hy reeds
van reizen en avonturen in verre vreemde landen. Te
gen den wil van zyn familie had hy het veilige verwis
seld voor de dansende golven, doch ten laatste hadden zy
er in berust in de hoop, dat hij moe gezworven in het
voorvaderlyk kasteel terug zou keeren. Of dit wel ooit
zou gebeuren? Johnny twijfelde er aan. Voorloopig was
er zeker nog geen kyk op. Toen Johnny den zwerver
hierover een keer had gepolst, had deze hem verbaasd
en tegelijkertyd verschrikt aangekeken en scherp ge
vraagd wat hy daarmee bedoelde. Niets, zei Johnny ge
ruststellend, louter belangstelling. Hierop had Dan som
ber geantwoord dat hij in het koude grillige Noorden
nimmer meer terug zou keeren. Zijn levensbaan was om
den equator uitgestippeld en om den vlammenden eve
naar zou hij blyven reizen tot hij voor de laatste keer
de bloedroode zon in het golvenblauw had zien verzinken
en voor het laatst de weerspiegeling van het maanzil-
ver in de phosphoriseerende zee had aangeschouwd.
Trouwens waai- ter wereld kon hij in het razend bran
den der sterren zijn verdriet beter vergeten...? Toen
Johnny hem nieuwsgierig aanstaarde, had plotseling zijn
stem gestokt en na enkele seconden van zwijgen had hy
getracht de gewekte impressie door een gemeenplaats te
verdringen, maar Johnny wist nu wat hem aan den
evenaar gekluisterd hield. Een verdriet... van welks be
staan hy nimmer iets had geweten!
Dit alles vertelde Johnny aan my en voegde er nog
aan toe, dat hy kort geleden een brief uit Engeland had
gekregen, waarin de familie van Dan hem vroeg of hy
niet kon bewerkstelligen dat Dan in het oude kasteel
in Cörnwal zou terugkeeren. Doch over dit schrijven had
hy nimmer met Dan durven spreken, daar hij er bang
voor was dat deze hem, zyn besten vriend, van samen
zwering zou verdenken.
Wat denk jy er van Paul?
Ik schokte met de schouders en fronste besluiteloos
de wenkbrouwen. De eenige dienst dien wij Dan kunnen
bewijzen, voegde ik er aan toe is een poging te doen de
oorzaak van zijn verdriet te weten te komen en deze zoo
mogelijk uit den weg te helpen.
Tot nu toe zijn slechts 2 aanvragen ingekomen.
Naderhand zal nog worden medegedeeld, tot welk
besluit t.a.v. de aanvragen men is gekomen.
De begrooting van den Keuringsdienst voor Waren
voor 1931, toegezonden door B. en W. van Alkmaar,
De bijdrage van de betrokken gemeenten daalt iets.
Van de gymnastiekvereniging „Sparta" een dank
betuiging voor het beschikbaar stellen van het gym
nastieklokaal.
Een dankbetuiging als voren van de damesgym
nast ickvereeniging.
Een dankbetuiging van de afd. Winkel Kinderher
stellingsoord en Vacantiekolonies voor het toegeken
de subsidie.
Een. dankbetuiging van het Hvstorisch Genootschap
„Oud-Westfriesland" voor het toegekende subsidie.
B. en W. stellen voor deze stukken voor kennisge
ving aan te nemen.
Aldus wordt besloten.
Ingekomen is een schrijven waaruit zegt de
Voorzitter blijkt het nut van de verstrekking van
subsidie aan het Centraal Archief en Inlichtingen
bureau voor Maatschappelijk Hulpbetoon. In dit
schrijven wordt gewaarschuwd niet in te gaan op
advertenties van eene Ketting omtrent emigreeren
naar Nieuw-Guinea.
TmiiBCD.
Ingekomen zijn de volgende verslagen:
Jaarverslag van de Arbeidsbemiddeling. Ingeschre
ven werden 69 werkzoekenden, waarvan 46 geplaatst
en 23 uit anderen hoofde afgevoerd. Door werkgevers
werden 13 aanvragen ingediend, geplaatst 10, uit an
deren hoofde 3 afgevoerd.
Jaarverslag van de Vereeniging van Zuiderzeege-
meenten.
Jaarverslag van de Wijkverpleging.
Jaarverslag van de Politie Radiocmossie.
Een verslag van de vergadering van de commissie
van uitvoering van den Vleeschkeuringsdienst van
26 Februari 1931.
Mede is ingekomen het jaarverslag van den Vleesch
keuringsdienst en de Voorzitter merkt op, dat de
zaak zeer goed marcheert, op 't oogenblik is het er al
bijzonder druk, vorige week is nagenoeg dag en
nacht gewerkt.
Een persbericht waaruit bleek dat noch de Voor
zitter, noch het plaatsvervangend lid op de laatste
vergadering aanwezig waren, had den heer Van Wijk
gefrappeerd. Spr. acht het gewenscht nog een derde
persoon aan te wijzen.
De Voorzitter zegt, dat de afgevaardigde en de
plaatsvervanger ziek waren, maar spr. acht het be
noemen van een derden persoon niet noodig.
Ook de heer Dekker acht dat niet noodig. Het doet
spr. genoegen dat de inrichting zoo uitstekend heeft
gewerkt. Een totaal verlies van nog geen f500 is
niets. Spr is in alle opzichten tevreden en is blij met
het succes.
De Voorzitter zegt, dat er wel op golet moet. worden
dat op dit eerste boekjaar niet drukt de rente van
het stichtingskapitaal, maar toch kunnen we over
het resultaat tevreden zijn. Er komen steeds meer
aansluitingen en spr. maakt zich sterk dat vrijwel
alle gemeenten, die wat afstand betreft, er voor in
aanmerking komen, zullen aansluiten.
Een verslag van een vergadering van de Gascom-
missie van 30 December 1930.
Een verslag van den uitslag van den 7den Leg-
wedstrijd te Beemster. Ter inzage voor de leden.
Nadat de heer Honingh t a. v het verslag der Gas-
commissie heeft opgemerkt, de fabriek te hebben be
zichtigd en hij den Voorzitter feliciteert met de
zeer goede inrichting en de Voorzitter heeft mede
gedeeld dat er 'n oogenblik is geweest dat de fabriek
5000 H.L. cokes in voorraad had, worden de versla
gen voor kennisgeving aangenomen.
Verbreeding straatweg In het Westeinde.
Het ter kennis van detn Raad gebrachte plan
voor verbreeding van den straatweg, zooals dit in het
kleine plan werd vastgelegd, heeft aanleiding gege
ven tot een nadere berekening en gebleken is dat do
totale kosten van uitvoering zullen bedragen pl.m.
f 660
Johnny knikte. Inderdaad, maar daar la geen den
ken aan. Duizend-en-een keer heb ik al pogingen gedaan
Dan hierover aan het praten te krijgen, maar het is
my nog geen enkele keer gelukt. Hy is in dat opzicht
even zwijgzaam en even mysterieus als een Boedah-beeld
en wil je gelooven, Paul, dat hy als een Oostersch pries
ter voorwaar geen slecht figuur zou slaan?
Onzin, zei ik, de mentaliteit der Westerlingen is
niet op de mystieke Oostersche cultuur ingesteld. Het is
alles heel aardig voor een poosje, maar wanneer je een
paar jaar om en nabij de linie hebt gezworven, snak je
naar den Westerbries van het koele Noorden. En het is
by Dan Rawlings zeker niet het verlangen naar de mys
tieke sfeer van het Zuiden, die hem als de Vliegende
Hollander om den aardbol jaagt
Een paar dagen na het gesprek maakte lk met Dan
Rawlings een wandeling over het eiland. Hy was even
zwygzaam als altyd en ik had al lang de pogingen ge
staakt om een gesprek gaande te houden. Na een lange
wandeling om Funchel keerden wy weer langs den Zui-
delyken verkeersweg, in de stad terug. Moe en loom
slenterde ik naast hem voort langs de woelige haven,
waar tal van schepen met gespannen zeilen door elkaar
krioelden. Twee Oceaanstoomers lagen voor de wal en
de passagiers vermaakten zich door over de railing naar
het spel van kleine naakte ebbenhout-bruine knaapjes
te kijken, die met de snelheid en soepelheid van een
visch naar kleine koperstukjes doken. Een moment
glinsterde een geldstuk in het zonlicht, een kleine plons
alsof een vischje boven het water uitsprong; een snelle
duik. die geen enkel geluid, maar alleen vervloeiende
kringen veroorzaakte en vijf seconden daarna een bru
taal glinsterend gebit, waartusschen het koperstukje
blonk als een gouden munt. Dan applaudisseerden de in
het wit gestoken passagiers heel luid en hevig en de
knaapjes dansten In de zilverblauwe golven als dobbers
op en neer, vreemde klanken ultstootend die de passa
giers moesten verlokken tot grootere vrijgevigheid. Met
de panama in de hand stond ik een oogenblik vol be
wondering naar de bliksemsnelle bewegingen der glin
sterende lichaampjes te turen en verloor zoodoende mijn
vriend Rawlings een moment uit het oog. Ik werd uit
myn eenzelvige beschouwing weggerukt door een uit
roep van verbazing, die mijn metgezel zich plotseling
liet ontglippen. Na een snelle blik op zijn gelaat te heb
ben geworpen, waarop de flegmatieke berusting plotse
ling verdrongen scheen door een koortsachtige opwinding
zocht ik het doel van zijn belangstelling, dat ik niet on
middellijk kon ontdekken. Om ons heen krioelden de ln
Nadat B. en W. zich nogmaals ter plaatse hebben
georiënteerd, kwam het hen toch beter voor den
weg bovendien om te leggen vanaf het perceel fa.
KampP. Beers Czn, Zij achten het een groot belang
dat deze verbreeding er wordt bijgenomen, alhoewel
de te nemen breedte iets minder zal zijn, dan in het
oorspronkelijke grooie plan werd aangenomen.
B. en W. adviseeren over te gaan tot uitvoering
van het bovengenoemde plan, waarvan de kosten
pl.m. f 1100 zullen bedragen. De laatste berekening
van het leggen van het trottoir met bijkomende wer
ken, is van dien aard, dat, wanneer de kosten van
grondaankoop worden bestreden uit den post voor
onvoorziene uitgaven 1931, door daarvan over te
schrijven op den Kapitaalsdienst, de overige kosten
uit de roming voor het trottoir kunnen worden be
streden.
De Voorzitter licht toe, dat het omleggen van de
waterleiding en de electriciteit niet noodig bleek, wel
de gasleiding. Zoowel het kleine plan als het groote
plan kan bestreden worden uit de f 12000, doordat ge
bleken is dat de raming wat ruim was.
De heer Dekker wijst er op, dat hij reeds by de
voorloopige bespreking vóór het groote plan was en
het verheugt spr., dat B. en W. zich nog eens heb
ben georiënteerd. Spr. is dan ook voor het voorstel
van B. en W.
De heer Honingh onderschrijft deze woorden en zegt
dat er bij de brug van 't Zand dan een flinke ruimte
komt. Het. is wel gebleken dat het goed is de zaak
een paar keer te bekijken.
De heer Van Wijk moet een ander geluid laten
hooren. Spr. vindt het voorstel op zich zelf uitste
kend, maar vraagt zich af, of het, in verband met de
tijdsomstandigheden, wel juist is dat plan uit te voe
ren. Spr. deelt mede, hoe dezer dagen nog een
vrachtauto met buizen in het dorp een sneltrein
vaart ontwikkelde en als we nu de bochten uit den
weg nemen, vergrooten we het snelverkeer. Het
tweede punt waar spr. op wil wijzen is dat spr. in het
raadsverslag van Harenkarspel gelezen heeft hoe de
Inspecteur der belastingen de opbrengst te hoog had
geraamd, waardoor de gemeente over 1930—1931
f5000 terug moest betalen. Spr. weet niet of ook onze
gemeente een dergelijke verrassing is te verwachten,
maar het is voor spr. een bewys dat we voorzichtig
moeten wezen. In de derde plaats vraagt spr. of on
derzocht is of voor de verbetering bijdrage is te ver
wachten van den wielrijdersbond of autoclub.
De Voorzitter zegt, dat dit laatste niet is gedaan,
omdat hij er met personen, die ermee op de hoogte
zijn over heeft gesproken en deze oor
deelden dat geen bijdrage was te ver
wachten. omdat het hier niet betreft het opheffen
van een gevaar. Wat die belastingopbrengst betreft,
het is in Winkel precies contra. En wat nu de uit
voering onder de huidige tijdsomstandigheden be
treft, het komt spr. voor. dat dit dan bij het voteeren
van het hoofdbedrag, de f 12000, naar voren gebracht
had moeten worden en niet bij het voteeren van deze
f 1100.
De heer Kamp wijst er op, naar aanleiding van
de opmerking door den heer Dekker, dat de raad bij
de voorloopige bespreking zich uitsprak voor het
kleine plan en wel in verband met het vrleggen van
waterleiding enz. Nu blijkt dat waterleiding en elec-
trisch kan blyven en dus door de geringere kosten
het groote plan kan worden uitgevoerd, is ook spr.
voor het groote plan.
De heer Dekker merkt op, dat als men de rede
neering van den heer Van Wijk zou volgen, we om
het snelverkeer tegen te gaan, bochten zouden moeten
maken in den weg. Spr. oordeelt dat wat men be
spreekt, toch moet neerkomen op een beetje gezond
verstand. Voorts wijst spr. erop, dat hij zich bij de
voorloopige bespreking voor het groote plan heeft
verklaard, omdat hij niet geloofde dat de verlegging
van waterleiding en electrisch noodzakelijk was. En
dat is bewaarheid geworden.
De heer Van Wijk wijst er op, dat de toestand toch
niet zoo is. dat verbetering noodzakelijk is, dat blijkt
uit het advies van de heeren van den Wielryders-
bond en spr. is dus niet in slecht gezelschap. En wat
het voteeren van de f12000 betreft, en het bezwaar
kleurige baadjes gestoken eilandbewoners en enkele
Europeanen, schreden langzaam en deftig met de para
sol paradeerend naar de brug van een der Oceaanstoo
mers. Juist had ik een vraag op de lippen toen Dan mij
by de mouw greep en my voorttrok in de richting van
de Boulevard Maritime, waar in een matrozenkroeg een
schorre harmonica jengelde. Dan baande zich met groote
stappen en forsche schouderbewegingen een weg door
de wiegelende stroom van kooplustigen, die de kleine
uitstallingen der straatventers omzwermden. Zyn forsch
optreden en zyn korte barsche bevelen bezorgden oni
in enkele minuten tijd tal van vyanden, die zich zelfs
niet ontzagen, om ons enkele niet nader te noemen pro
jectielen achterna te smyten. De bewoners van Funchal
behooren tot een eigenaardig slag menschen, die alle
goede en kwade zuideiyke eigenschappen in zich vereeni
gen. In een plotselinge driftopwelling, vaak veroorzaakt
door een luttele aanleiding, ontzien zy zich niet om blik
semsnel een blinkend mes voor den dag te tooveren en
je daarmede een kwaad oogenblik te bezorgen. Achter
volgd door een folkloristische verzameling van Madrei-
reesche scheldwoorden glipten wy een nauw straatje in,
waar de grauwe steile muren maar een smalle reep he
melblauw vrij lieten. Het voortrennen van mijn vriend en
het dwaas gehuppel van my, wiens beenen in lengte een
aanzienlyk verschil met die van myn vriend ten toon
spreidden, werd zoo langzamerhand een mallotige ver
tooning en ik voelde my ook niet in de lichamelijke con
ditie om deze race nog lang vol te houden. En waarheen
ofwelk doel? Hoe goed ik myn oogen ook den kost
gaf, lk kon geen byzonder menschelijk of dieriyk wezen
ontdekken dat de jachtlust van myn vriend geprikkeld
kon hebben.
Voordat ik om een verklaring behoefde te vragen
hield hy plotseling zyn vaart in, bleef stokstijf staan en
bracht als iemand die door een toeval zyn geheugen te
rug krijgt, de hand aan het voorhoofd. Ik trachtte het
zweet, dat my in stroomen langs het gelaat liep, zoo
goed en zoo kwaad als het ging te stelpen en keek ter
sluiks naar myn vriend, die de hand doelloos langs h^t
voorhoofd wrijvend strak in de verte keek. Op eens ont
spande zich zyn borst in een diepen bevrijdenden zucht
en my met zyn blauwe oogen, wier blik by op dat oogen
blik aan een gewond dier herinnerde, verontschuldigend
aanziend, zei hy zacht:
Kom, laten wy teruggaan en trachten in de bar van
Francois wat op adem te komen!
Zonder een vraag te stellen aanvaardden wy den te
rugweg door het nauwe slop en zochten verkoeling in
