De Vrijheidsbond en de
de Prov. Statenverkiezing.
DE DAME MET HET
HONDERD-MARK BH JET.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Relletje te Amsterdam.
Arrestaties van vreemdelingen in België.
Dr. Goebbels weer veroordeeld.
Ingezonden Stukken.
Strafzitting: van Vrijdag 17 Aprii.
DE OMSTANDIGHEDEN VORMEN DEN MENSCH.
Deze theorie van Einstein kan ook worden toegepast
op het rentezegeltjesplakken en het is duidelijk dat de
heer Teyke S., de ondernemer van café „Populair" te
Alkmaar er ten dien aanzien anders voorstaat dan de
ambtenaar en de heeren ambtenaren van de arbeidswet
Evenwel kwam bij de voorgezette behandeling na het
verhoor der getuigen toch vrijwel naar voren, dat hun
verklaringen niet weerspraken de toelichting door den
heer St. de de vorige week gegeven, dat hij verhinderd
was geweest om rentezegels te plakken ten behoeve van
zijn douceurtjes-kelner Boersen, omdat deze hem niet in
het bezit had gesteld van de rentekaart, welke kaart
eerst na krachtig optreden van den heer Brandon Bravo
voor den dag was gekomen.
De heer ambtenaar scheen echter den heer St. niet als
een ideaal zegelplakker te beschouwen en vorderde 34
keer f 1 boete of 34 keer 1 dagen, doch de kantonrechter
was niet bereid direct te oordeelen en zaf eerst over 14
dagen schriftelijk vonnis wijzen.
HET VERKEER* TE WATER MOET OOK GEHAND
HAAFD WORDEN.
De eigenaars van het motorschip „De stad Alkmaar",
bekwamen op 18 December aan dit vaartuig een schade
van f 300, als gevolg van de onhandigheid van den
bestuurder van een andere motorboot „De Anna", die bij
het passeeren van de „Stad Alkmaar op de Alkmaarsche
Meer, waar ruimte plenty was, zijn vaartuig in plaats
Van naar stuurboord, naar bakboord stuurde, met ge
volg, dat een aanvaring plaats had en de hierboven ge
releveerde schade werd toegebracht. Een schade, die tot
dusver niet was geregeld, omdat de heeren van de
„Anna" hadden beslist, dat de advocaten het maar moes
ten „uitzoeken". De kapitein of schipper van gezegde
boot „Anna" Cornells B., moest heden terecht staan,
doch bleek niet te zijn verschenen. Hem werd bij ver
stek opgelegd f 20 boete of 20 dagen, zoodat de advocaten
nu aan het uitzoeken kunnen gaan.
ZULKE KOSTBARE DOCUMENTEN MOET MEN OP
HET HART DRAGEN.
De 23-jarige vrachtautochauffeur Herm. V. W. uit
Oudorp maakte op 24 Febr. al een buitengewoon onvoor-
deelig zaakje, daar hij te Broek op Langendijk werd ge
controleerd door den rijksveldwachter Geluk, en deze
constateerde, dat de chauffeur niet kon overleggen een
rij en nummerbewijs en een wegenbelastingkaart, welke
papieren hij in een jas thuis had achter gelaten. Dien
tengevolge werd hij driedubbel op den bon geslingerd.
Gelukkig kon hij heden punctueel alle documenten over
leggen en nam de kantonrechter welwillend genoegen
mot het opleggen van 2 keer f 2 boete of 2 keer 2 da
gen. De boete van de afwezige wegenkaart had verdach
te bereids voldaan. Zoo kan hij toch ten slotte nog zeg
gen, zonder „geluk" vaart niemand wel!
EEN CLIENT DIE ZICH NOG NIET LIET
AFSCHEPEN.
Indien een rechtbank-klant de belofte doet, dat hij
voornemens is nog eens terug te komen, dan sluit zulks
niet in dat hij over de behandeling tevreden is. Integen
deel! Zulks was ook het geval met den heer Francis
Ignatius Frigercus Marie E. te Alkmaar, die op 20 Fe
bruari was gecalangeerd omdat hij een motor bereed,
zonder in het bezit te zijn van een geldig rijbewijs. Ook
te Heiloo was hij alreeds voor een dergelijk feit be
keurd, waaruit mag blijken dat hij den moed niet gauw
opgeeft,. Maar deze hardnekkigheid vond haar oorzaak
in de wetsopvatting des heeren E. die als leerling mo
torrijder de meening was toegedaan dat iemand die mo
tor wil leeren rijden en een rijvaardigheidsproef afleg
gen, gelegenheid moet vinden, zich te kunnen oefenen.
En aangezien de wet daarin niet voorziet en de oefening
op den openbaren weg wegens gevaar voor de veiligheid
niet is geoorloofd, wil de heer E. deze kwestie nog eens
in hooger instantie uitvechten en gaf hij het voornemen
te kennen niet te berusten in de hem opgelegde veroor
deeling tot f 7 boete of 7 dagen, doch tegen dit vonnis
appel te zullen aanteekenen. Een bedreiging waardoor
gelukkig de gemoedsrust van den kantonrechter in het
minst niet gestoord werd.
DAT KWAAD MOET ER WORDEN UITGERANSELD
Een schrale, 20-jarige landbouwersbediende, uit Heer-
hugowaard, luisterende naar den naar Paulus O., had
zich op 3 Maart op den Middelweg aldaar schuldig ge
maakt aan het maar al te dikwerf voorkomende euvel,
zich per rijwiel vast te houden aan een voortjakke
rende auto en zich aldus te laten voorttrekken. De heer
Paulus O. vond dit feit blijkbaar niet zoo verschrikke
lijk. doch de ambtenaar toonde aan uit verschillende
bloedige en zelfs doodelijke voorbeelden, hoe ontzettend
gevaarlijk een dergelijke roekeloosheid is en de heer
Kantonrechter onderschreef die meening ten volle, door
de lichtvaardige Paulus tot de geëlschte straf f 10
boete of 10 dagen, onverminderd te veroordeelen,
Eventueele navolgers nemen hier een exempel aan!
GEEN OPZET TOT OVERTREDING, DOCH VER
KEERD WETSBEGRIP.
Al Is het opzet bij een overtreding geen onmisbaar
element voor de strafbaarheid, het gemis van kwaden
wil geeft toch altijd motief voor een clement vonnis,
zooals ook de 67-jarige diamantslijper Ger. Nic. R. uit
Amsterdam, 'n nog stebige baas, ondervond, toen hij
terecht stond omdat hij op 5 Maart te Akersloot met
méér dan 1 hengel had gevischt in het rijkswater, even
wel gepacht door Gebr. Dil. De heer R. was in 't bezit
van een acte, geldig voor het visschen met twee hen
gels. doch het was hem onbekend, dat hij ook dan nog
vergunning moet hebben van den pachter, echter niet
voor 1 hengel. De kantonrechter bracht den verdachte
dit verschil vriendelijk onder het oog, veroordeelde hem
minzaam tot f 3 boete of 3 dagen, echter met last,
dat de in beslag genomen hengels aan den veroordeel
de konden worden teruggegeven.
'n Vonnis waarmede de visscher allang lekker was!
DAT BLIJFT.EEN MOEILIJK PROBLEEM.
De 28-jarige ingezetene van Alkmaar en ventend
koopman aldaar, Jacob B., had op 10 April in de Cos-
terstraat aan de huizen der ingezetenen zijn waren ge
presenteerd, terwijl hij niet in het bezit was van een
namens den commlssiaris v. politie uitgereikte venters-
vergunning. De heer B. beklaagde zich op de terecht
zitting over deze uitsluiting, die hem verhinderde op
eerlijke wijze zijn eigen brood te verdienen, opdat hij
niet kwam ten laste van de openbare liefdadigheid en
hij in staat was de belastingen, waarin met niet ver
zuimde hem aan te slaan, te voldoen. Dit waren na
tuurlijk vraagstukken, die de Kantonrechter niet kon
beoordeelen, alleen kon deze magistraat de hand over
het hart strijken en den gehandicapten koopman ver
oordeelen tot slechts f 0.50 boete of 1 dag.
EEN LOTGENOOT IN DE VENTERS-MISèRE.
Een 63-jarig heer, zich aandienende als Cornells de
P., vrijgezel en koopman in huishoudelijke artikelen,
besabbelde ijverig gedurende het onderhoud met den
kantonrechter 'n kauwgumml of 'n Dobbelman's B.Z.
K.-versnapering. Ook hij was het slachtoffer van de
zuinigheid, waarmede te Alkmaar vergunningen om te
mogen venten, worden uitgegeven en in de Lindelaan
•n flagrant delit betrapt, toen hij zonder consent zijn
koopwaar aanbood. Deze heer genoot eveneens van het
medelijden des kantonrechters, doch 50 procent min
der dan zijn voorganger, aangezien hij werd veroordeeld
tot f 1 boete of 1 dag.
LIEFHEBBERS VAN EEN STEVIG GLAASJE
BLIJVEN VAN EEN RIJBEWIJS VERSTOKEN.
De 23-jarige fabrikant Anth. Ger. S. uit Amsterdam,
heeft te Alkmaar een zaak en vertoeft dus zoo dikwerf
in dit vriendelijke stadje, dat hij er ook de voorkeur
aangaf, aldaar zich te bekwamen voor zijn rijvaardig
heidsproef als automobilist. Het examen werd afgelegd
tot tevredenheid van den heer Kater en de geslaagde
candidaat klom in zijn verbeelding op een zóó hoog
voetstuk, dat hij het zelfs aandurfde, zonder nog in 't
bezit te zijn van een rijbewijs met zijn gloednieuw wa
gentje naar Amsterdam te tuffen, 'n waagstuk, dat hem
evenwel zeer slecht bekwam, daar hij te Castricum
werd aangehouden door den actieven rijksveldwachter
brigadier-titulair Ariën Gorter, die natuurlijk niet na
liet proces-verbaal op te maken,
De heer S., heden terechtstaande, achtte dit optreden
van den rijksveldwachter niet welwillend, nademaal hij
toch als automobilist gewogen en niet te licht was be
vonden, zoodat de uitreiking van een rijbewijs toch maar
een kwestie was van luttele dagen. De heer ambtenaar
echter repliceerde hiertegen dat het tegenwoordig niet
zoo gemakkelijk meer gaat, een rijbewijs te bemachtigen
Vooral wordt er op gelet, er bestaat in dit verband een
speciale aanschrijving van den minister, of de aanvra
ger zich aan alcoholmisbruik schuldig maakt en in dit
geval komt hij absoluut niet in aanmerking. Na deze
toelichting werd gevorderd f 10 boete of 10 dagen en
de eenigszins verslagen heer S., die thans een rijbewijs
kon overleggen veroordeeld tot f 6 boete of 6 dagen.
f 180.000 uitkeering, zal worden f 360.000, en dat is een
ding, dat tegen veel opweegt.
Ook zegt dezelfde spr., 't niet met den heer Dijt eens
te zijn, dat de tarwewet een onding is, of het Rijk het
bedrag aan steun uitgeeft met de linker- of met de
rechterhand, blijft spreker hetzelfde. De wisselbouw,
door den heer Dijt genoemd, is niet zoo makkelijk na
te komen als gezegd. Iemand met «en groot bedrijf,
zooals de heer Dijt, zal dit kunnen doen, maar de
kleine boeren niet. Spr. is zelf grootgebracht in een
kleinbedrijf, maar daar is de toestand anders dan in
een groot-bedrijf.
Spr. zegt verder dat het gesprokene van den een en
den andere spr. van dezen avond op punten tegenstrij
dig is. Wat zal de Vrijheidsbond voor het platteland
doen? zegt de heer Bosker. Hij zit gebonden aan de
groote steden Amsterdam en Haarlem. Spr. noemt nog
maals de groote verdiensten van den heer Kooiman en
zegt <jan: steun de Vrijzinnig Democraten.
De precidente roept den heer Bosker tot de orde. Zij
zegt: het is hier niet een propagandaavond voor de
Vrijzinnig Democraten. (Gelach).
De heer De Veer en ook de heer Dijt beantwoorden
den heer Bosker daarna. De heer De Veer zegt dat hij
de verdienste van den heer D. Kooiman niet bestrijdt
Ik heb in mijn betoog willen aanduiden dat Kooiman
niet den goeden weg volgt.
De heer Dijt antwoordt, dat de heer Bosker hem per
soonlijk aanvalt, en haalt het gesprokene weer op. Ook
op het advies komt de heer Dijt terug, doch als het
gegeven voorbeeld hier niet van toepassing kan zijn, is
meer advies geven geen bezwaar.
Vervolgens zegt de heer Bosker dat het hem spijt den
heer Dijt persoonlijk te hebben getroffen, dat was geens
zins de bedoeling.
Verder wordt nog een en ander over en weer gespro
ken, waarna de leidster deze vergadering met een en
kel woord sluit.
timent Mevrouw Berg ontdekte. Het was allang «en
lieevllngswensch van haar geweest om met deze dame
in intiemer contact te komen. Ilse Berg was niet alleen
schatrijk, maar bovendien een vrouw omtrent wie een
tal van interessante verhalen de ronde deden...!
„U gaat ook naar Zoppot, lieve mevrouw? Wat gezel
lig...!" en al spoedig waren de beide dames in een op-
gewekte conversatie. Op een groot station stopte de
trein. Elizabeth stapte even uit om aan he buffet een
verfrisschenden drank te nemen en verzocht mevrouw
Berg even op haar bagage te letten.
De trein rolde verder.
Elizabeth deed wat rouge op haar gezicht en ze
schrok heftig toen ze het étui weer in haar suite-case
legde: het honderd-Mark biljet, dat die goede George
haar gegeven had, was verdwenen. Voorwaar, een pijn
lijke situatie.
Niemand, behalve mevrouw Berg en zij-zelf was in
het compartiment geweest.
Het was toch absoluut onmogelijk... Use Berg?!
En toch kon het niet anders!
Maar gegeven des haast-spreekwoordelijken rijkdom
van deze vrouw van de wereld was er maar één verkla
ring mogelijk... kleptomanie! Een gevoel van vertwijfe
ling kwam over Elisabeth...
Het gesprek stokte... om ten slotte geheel uit te dooven
En toen kort daarna mevrouw Wilden een oogenblik
alleen was, welde een niet-terug-te-dringen neiging in
haar op om de suit-case van haar reisgenoote te openen
Een schuwe blik naar de gang... haar polsen klopten...
en toen deed ze het. Het was zoo: bovenop lag het bil
jet van honderd Mark, op een enveloppe, die uitpuilde
van het bankpapier.
Met trillende handen greep Elizabeth haar eigendom»
zjj pijnigde haar hersens tot versuffing toe, om het on
mogelijke te begrijpen. Arme Use!
Gelukkig dat alles zoo goed was afgeloopen en dat z»
een ellendig-moeilijke uiteenzetting had kunnen vermij
den.
Langzaam en aarzelig leefde de conversatie weer op
en de reis eindigde in een even volmaakte harmonie,
als waarin ze begonnen was.
Den volgenden morgen ontmoetten ze elkaar op den
boulevard. Mevrouw Wilden ging stralend op mevrouw
Berg toe om haar te begroeten, maar mevrouw Berg
draaide het hoofd om, een ijskoude uitdrukking op heè
gezicht... en verdween in een tearoom.
Mevrouw Wilden bleef haar een oogenblik als ver
steend nakijken. Toen ging ze schouderophalend verder:
tenslotte was ze niet naar Zoppot gekomen om zich aan
de onbegrijpelijke grillen van anderen te ergeren!
Het honderdmarkbiljet was weldra „passé" wegga-
harkt door een gretigen croupier in het Casino...
Elizabeth keerde weer huiswaarts.
Schelmsch-lachend dreigde George haar met den vin
ger. „Als ik je weer eens honderd Mark cadeau geef,
moet je ze niet thuis op de schrijftafel laten liggen!"
Meneer Wilden wist niet hoe hij het had, toen hij
za,g dat zijn vrouw zich met een vaal en vertrokken ge
zicht in een feauteuil liet vallen.
Sindsdien sprak Elizabeth met grooten tegenzin over
haar reis naar Zoppot.
Na afloop van een fascistenvergadering.
Ruiten van een tram ingegooid.
i
Gisteravond hield de fascistische vereeniglng „De
Bezem" in Bellevue een vergadering. Het ging er nogal
rumoerig toe, doch de politie welke haar maatregelen
genomen had, behoefde niet in te grijpen.
Na afloop ging een aantal fascisten in een vrachtauto
weg. Op het Raamplein werden plotseling door onbe
kende daders steenen naar den auto geworpen. Inplaats
van den ante. troffen de steenen een wagen van lijn 20
Een voorruit en een der grroote zijram©*, werden ver
nield. De wagenbestuurder werd licht gewond, door weg
springende glasscherven.
De politie, die in de Marnixstraat was samengetrok
ken verspreidde de menschen toen zij zongen „Hop, hop,
hop, hang Mussolini op!"
Inval in een communistische vergadering,
V.D. verneemt uit Brussel:
De politie heeft een inval gedaan in een vergade
ring van communisten te Schaerbeek.
Twee Italianen en een Armeniër, die in het bezit
waren van bezwarende documenten, werden aange
houden.
Te Antwerpen werden zeven Italianen met valsche
papieren ingerekend.
Bij een huiszoeking werden talrijke wapens en een
hoeveelheid munitie gevonden.
Voorts werd op het station te Luik een Duitscher
gearresteerd, die in het bezit werd bevonden van do
cumenten inzake de Belgische landsverdediging. Hij
had bovendien een geladen revolver en een aantal
gestolen foto's bij zich.
In hoever deze aanhoudingen met elkaar verband
houden valt nog niet na te gaan.
Wegens beleediging en ophitsing tot klas
senhaat,
Wol ff meldt uit Parijs:
De rechtbank te Schöneberg heeft gistermorgen het
Rijksdaglid dr. Goebbels wegens beleediging van dr.
Weiss, vice-president van de politie, tot 2000 mark boete
veroordeeld en wegens ophitsing tot klassenhaat tol 500
mark.
Op 11 Juli 1928 heeft Goebbels in de Angrif een arti
kel geschreven, waarbij het ging over het bekende ge
val, dat dr. Weiss bij een communistische demonstratie
door een agent bij vergissing met den gummistok werd
geslagen. Beklaagde heeft toen geschreven. „Ditmaal
heeft men den juiste geraakt."
Een incident.
Na het vellen van het vonnis ontstond nog een inci
dent, Toen iemand van de publieke tribune riep: „HeM
Hitier" verklaarde Goebbels: „Ik vind een gevangenis
straf van drie maanden voor dit jongmensch op zijn
plaatst!"
De rechtbank veroordeelde den jongeman wegens on
betamelijkheid tot 10 mark boete. Dr. Goebbels werd om
dezelfde reden tot een tienvoudige boete veroordeeld.
GEMEENTE SCHAGEN.
Ondertrouwd: Jacobus Adrianus Dekker, oud 29
jaar, landbouwer te Schagen, en Anna Visser, oud
25 jaar, zonder beroep, te Schagen. Johannes Kreulen,
oud 27 jaar, kruidenier en Murkjen Wijnjeterp, oud
24 jaar, zonder beroep te Schagen.
Getrouwd: Petrus Johannes Antonius Huiberts en
Vronica Alida Koomen. Cornelis Schoorl en Wilhel-
mina Antonia Korstanje. Klaas Baken en Guurtje
Schoorl.
POLITIE.
Verloren: een portefeuille met geld, een portemonr
naie met eenig geld.
Vermist: een fiets.
Achtergebleven; een koe.
W I E R 1 N G E N
Vrijdagavond werd een openbare vergadering belegd,
uitgaande van den Vrijheidsbond, in Hotel de Haan te
Hippolytushoef. Als sprekers traden op de heer Joh. de
Veer uit Schagen, met als onderwerp: „Het Wegen-
vraagstuk" en de „Land- en Tuinbouwcredieten" en den
heer Ir. M. D. Dijt uit Texel met als onderwerp: „De
Landbouwcrisis en de politiek".
De presidente van de afd. Den Helder, mevr. A. Dek
kerKlik, heet de weinige aanwezigen welkom na
mens het bestuur van de afd. Den Helder
Al dadelijk wordt het woord gegeven aan den heer
Joh. de Veer, die allereerst het programma van den
Vrijheidsbond uiteenzet.
Na uiteenzetting van het program van actie begint
spreker zijn lezing over het wegenvraagstuk en wijst
op de onbillijkheid in de bestaande regeling, dat de ter
tiaire wegbëheerders geen bijdrage uit het Wegenfonds
krijgen. De vereeniging tot ontwikkeling van den
Landbouw in N. H. Noorderkwartier is een der eerste
geweest, welke de aandacht vestigde op deze onbillijk
heid. Dezelfde vereeniglng stelde daarna een onder
zoek naar de kosten van wegenonderhoud in ver
schillende tijdvakken vanaf 1910 tot 1929.
En dan blijkt dat verschillende polders voor veel groo-
tere kosten komen te staan, thans dan voorheen.
De onbillijkheid is ook reeds ingezien, welke er thans
bestaat. Thans is een onderzoek gaande om naast hei
rijles- en provinciaal wegenplan een aanvullend wegen-
plan samen le stellen, voor die wegen welke niet op het
rijks- of provinciaal wegenplan voorkomen, maar dio
voor het doorgaand verkeer van belang zijn. Ieder zal
zijn best doen wat van de beschikbaar gestelde gelden
te krijgen, dus er zal een groote aanvraag komen, en
dan is de moeilijkheid weer wie komt het toe en wie
niet. Ook een technische verbetering in het tegenwoor
dige wegenonderhoud op de tertiaire wegen is dringend
noodig. Spr. wijst er op dat de kleinere polderbestui-en
niet bij machte zijn zich de middelen te verschaffen,
welke noodig zijn. Spr. is de meening toegedaan dat een
afdoende oplossing zal zijn, dat de provincie alle wegen
overneemt en de onderhoudsplichtigen een vaste bij
drage verleenen, gebaseerd op een historisch gebruik.
Spr. wijst op het gevaar als enkele wegen worden
overgenomen door Provincie en niet allen. Dan bespreekt
spr. den steun aan tuin- en akkerbouwers. Over dit punt
wordt ook uitvoerig gesproken. Spr. haalt aan de cre-
dieten we!ke in 1923 zijn verstrekt. Dit beliep een be
drag van f 340.000. f 80.000 is hiervan nog onder de men
schen, f 24000 kan als verloren worden beschouwd. Het
verstrekte crediet is toen van groot nut geweest. De
thans gestelde bepalingen van crcdletverleening worden
uiteengezet De akkerbouwers komen thans ook in aan
merking. Van de geboden gelegenheid voor credielaan-
vragen is door tuinbouwers echter meer gebruik gemaak'
dan door de akkerbouwers. Spr. zegt verder dat er kans
bestaat dat de aflossing der credleten wel eens minder
vlot zou kunnen zijn als in 1923. Naar spr.'s meening is
bij deze steunverleening niet doorgevoerd, het principe
draagt zooveel mogelijk elkanders lasten, hiermede zijn
de gemeentebesturen voor te hooge verplichtingen ge
steld. Op verzoek van den Vrijheidsbond besloten Pro
vinciale Staten tot het Instellen van een commissie tot
het bestudeeren van de oorzaak van den slech^n toe
stand van den tuinbouw in hun gewest en welke maat
regelen kunnen worden voorgesteld om tot blijvende
verbetering aanleiding te geven. Er bestaat reeds 5 jaar
een staatscommissle-Ebels, om den minder goeden toe
stand na te gaan, maar niets is van hun arbeid gebleken
Bij dit onderzoek Is ook opgenomen, het zoeken van een
goedkoopere weg van producent naar consument- Ook is
nog gesproken over het persoonlijke naast het partijbe
lang bij de verkiezingen der provinciale Staten, over de
pachtwet als aantasting van het eigendomsrecht.
De heer Dijt van Texel behandelt: De Landbouw
crisis, daarbij breedvoerig besprekende de pachtwet, de
wereldcirsis en de actie der Soc. Dem. Spr. erkent zelf
van den hak op den tak te springen. Spr. heeft het
over de Vereen. Staten van Europa en meent dat het
tegenwoordige socialisme geen waar socialisme is. Reeds
in den Franschen tijd werd steun aan den landbouw
verstrekt, wat spr. nader behandelt, en waarbij spr. den
tegenwoordigen toestand vergelijkt De maatregelen
die tegenwoordig worden toegepast, zullen geen bevre
digende oplossing brengen en met name noemt spr. de
invoering van de tarwewet. De credietverleening voor
aardappelmeel-industrie achts pr. een ramp voor de
veenkoloniale boeren, enz. ,enz. Laat men zoo weinig
mogelijk van de credleten gebruik maken. Spr. raadt
aan ln gras en klaver te brengen, waarvan het land
beter wordt en de onkosten minder zijn. Men tracht te
steunen, doch totaal onvoldoende. Spr. is wel voor
steun, doch niet voor een bepaald gewas, maar steun op
loon bijv. De buitenlandsche toestand wordt breedvoe
rig besproken. Een algemeene crisis moet men aanpak
ken met een universeele regeling. Wij zijn voor vrij
heid, gelijkheid en broederschap. Gelijkheid zoowel in
rechten als plichten. Broederschap onder werknemers
en werkgevers. Wij hopen daaraan mede te werken.
Vervolgens worden de aanwezigen in de gelegenheid
gesteld vragen te doen naar aanleiding van het ge
sprokene.
Hiervan wordt door den heer O. J. Bosker gébruik
gemaakt. Deze zegt dan tot den heer De Veer, dat het
niet zoo gemakkelijk uitvoerbaar zal zijn de wegen al
len bij Pro. Staten in beheer te geven. Er moet spoedig
en daadwerkelijk worden opgetreden. Spr. wijst vervol
gens op de groote verdiensten van den heer Kooiman
in en buiten onzen kring. Tevens zegt spr. dat de
Nieuwe Niedorp, 17 April 1931.
Geachte Redacteur,
Met beleefd verzoek om plaatsiing van het na
volgende:
Naar aanleiding van het ingezonden stukje van
een commissielid uit Nieuwe Niedorp voorkomende
in de Schager Courant van 15 April j.1., wil ik den
inzender er even op wijzen, dat het verslag omtrent
de lezing gehouden door Ds. Baar uit Alkmaar, zeer
zeker wel juist is geweest, anders had de heer Baar
daar toch wel persoonlijk aanmerkingen op gemaakt.
Hoogstwaarschijnlijk behoort het commissielid tot
die personen die ook naar aanleiding van bovenge
noemde lezing het woord hebben gevoerd en is het
verslag daarom naar zijn meening niet goed, aange
zien hij zich niet duidelijk heeft kunnen uitdrukken
en het anders bedoelde dan hij het heeft gezegd, maar
daarvoor kan hij toch moeilijk de verslaggever aan
sprakelijk stellen en geef ik hem den raad, wanneer
nij weer in het openbaar spreekt, hij voor dien tijd
nog moet leeren zich duidelijk uit te drukken.
Nooit is er aan een van de twee verslaggevers van
de Sch. Crt. gevraagd „waarom heb je dat (wat?)
er zoo ingezet", en van den een den ander de schuld
geven is hier geen sprake daar er geen schuld is.
Het commissielid heeft het over het verslag van 4
April, waar de Middenstand niet accoord ging met de
nummering van de candidatenlijst voor den Ge
meenteraad en waar ook niets van aan is." Zoolang
dat commissielid zelf berichten zoo „moedwillig ver
keerd er in zet", moet dat commissielid maar zwij
gen, want er staat in werkelijkheid: „Naar men ons
verder mededeelt is deze rangschikking niet geheel
overeenkomstig het besluit van de algemeene ver
gadering der Middenstandsvereeniging, gehouden op
Zondag 22 Maart j.1." Er wordt hier dus niet gespro
ken van niet accoord gaan. Dat geachte commissie
lid is nog leugenachtig op den koop toe en wil den
verslaggever dingen in zijn schoenen schuiven, die
niet van hem afkomstig zijn.
Wat verder zijn opmerking omtrent de numme
ring van de candidatenlijst voor den Gemeenteraad
betreft, kan ik hem wel zeggen, dat de voorzitter der
Middenstandsvereeniging mij heeft verklaard, dat
mijn bericht daaromtrent overeenkomstig de waar
heid was.
De heer Zwagerman deelde mij persoonlijk mede,
dat hij vijf dagen voor publicatie in de courant, van
de lijst, aan een der commissieleden heeft gezegd,
dat hij in geen geval daarop geplaatst wilde worden.
Waarom de commissie nu verplicht is om
evengoed den heer Zwagerman tegen zijn zin op de
lijst te plaatsen, zullen velen met mij niet begrijpen.
Misschien heeft de commissie daarmede een politieke
zet bedoeld.
De beide verslaggevers van de Schager meenen dan
ook, dat wat zij omtrent het bovenstaande hebben
bericht, geheel juist is geweest en dat het commissie
lid bezijden de waarheid.is.
Intusschen brengt de candidaatstelhng voor den
Gemeenteraad in Nieuwe Niedorp nog al wat beroe
ring. We zouden met een variant op Multatuli kun
nen zeggen:
Gemeenteraadscandidaten stellen is een goede zaak,
en geeft ons veel vermaak.
Met dank voor de plaatsing,
DE VERSLAGGEVER.
Kort verhaal
Uit het Duitsch
van
ROLF HERBERT KUNZE.
(Nadruk verboden).
De laatste gasten waren heengegaan.
Meneer en Mevrouw zaten vermoeid elk aan een kant
van den schoorsteen.
„Alles bij elkaar is het heel gezellig geweest; ik geloof
niet dat iemand zich verveeld heeft."
„Wat dacht je ervan, Elizabeth, als we eens naar
bed gingen? Je hebt een vermoeienden dag gehad en
morgen die lange reis..."
Meneer Wilden stond op.
„Je hebt gelijk, George. En blijf je heusch bij Je
plan om me alleen te laten gaan?"
„Maar kindlief, je weet toch... het Is vreeselijk druk
op kantoor en dan de aandeelhoudersvergadering van
de bank..."
Meneer Wilden gaf zijn vrouw een weiwillenden kus
en in een overmoedige opwelling haalde hij een biljet
van honderd Mark uit zijn portefeuille en stak haar
dat toe. „Voor onvoorziene kleinigheden!", verduidelijk
te hij galant. Toen gingen zij naar hun slaapkamer.
De D-trein reed daverend onder de stationsoverkap
ping binnen.
Mevrouw Wilden zocht, gevolgd door een kruier met
haar bagage naar de vooruit-besproken plaats. Er was
een tinteling in haar aderen: de reiskoorts had haar te
pakken... een roes van blijdschap, de bekoring van het
weg-zijn uit de dingen van alledag. Haar opgewonden
vreugde nam nog belangrijk toe, toen ze in het compar
